Mensenrechten in de Islaam.

De veiligheid van leven en bezit: in de afscheidsrede van de profeet (vzmh) tijdens zijn laatste bedevaartstocht zei hij (vzmh): �Jullie leven en bezittingen zijn verboden voor een ander totdat je je Heer ontmoet op de Dag der Opstanding.� Hij (vzmh) zei ook: �Degene die vermoord tijdens een convenant (d.w.z. een niet-moslimburger van een moslimland) zal zelfs de geur van het Paradijs niet ruiken.�

De bescherming van eer.

De Qoraan staat niet toe dat de persoonlijke eer van iemand misbruikt wordt: �O jullie die geloven, laat een volk niet een ander volk beledigen, het kan zijn dat zij (die beledigd worden) beter zijn dan hen; en laat sommige vrouwen geen andere vrouwen beledigen, het kan zijn dat zij beter zijn dan hen. En hoont elkaar niet, en belastert elkaar niet met bijnamen. De slechtste naam is de verdorven (naam), na het geloof (ontvangen te hebben). En wie geen berouw toont: zij zijn de onrechtplegers.� (49:11)

Heiligheid en veiligheid van priv�-leven.

De Qoraan garandeert veiligheid. Bespioneer elkaar niet en ga een huis niet binnen, tenzij je er zeker van bent dat je toestemming hebt van de bewoners. Allah zegt hierover: �En bespioneert elkaar niet.� (49:12) en Hij zegt ook: O jullie die geloven! Gaat geen huizen binnen behalve jullie (eigen) huizen, totdat jullie toestemming krijgen.� (24:27)

De veiligheid van persoonlijke vrijheid.

De Islaam staat niet toe dat iemand gevangen wordt gezet voordat zijn schuld bewezen is in een openbare rechtszitting. Dit betekent dat de beschuldigde zich mag verdedigen en hij mag verwachten dat hij een rechtvaardige en onpartijdige behandeling krijgt van de rechtbank.

Het recht om te protesteren tegen tirannie.

Dit wordt duidelijk genoemd in de Qoraan: �Allah houdt er niet van dat er openlijk slechte woorden worden gesproken, behalve door wie onrecht aangedaan is.� (4:148)

Zoals eerder al is aangehaald is iemands individuele kracht en autoriteit een zegening die je van God hebt gekregen. Dit is een immense verantwoordelijkheid voor een persoon want hij moet dit op dergelijke manier gebruiken dat het voor God acceptabel is, anders moet hij de consequenties aanvaarden. Dit wordt bevestigd door Abou Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn). Hij zei in zijn eerste rede: �Werk met me samen als ik gelijk heb en verbeter me als ik een fout bega. Gehoorzaam me zolang ik de bevelen van God en zijn profeet volg. Maar draai de andere kant op wanneer ik afdwaal.�

Vrijheid van uitdrukking.

Islaam staat volledige vrijheid toe van gedachten en uitdrukkingen, mits het niet slecht en schadelijk is voor het individu en de gemeenschap. Het gebruik van bijvoorbeeld onbehoorlijk taalgebruik onder het mom van kritiek leveren is niet toegestaan. In de tijd van de profeet (vzmh) consulteerden ze hem in bepaalde zaken. Als hij geen openbaring voor die specifieke zaak ontving, waren ze vrij hun persoonlijke mening tot uitdrukking te brengen.

Vrijheid om te verenigen.

De formaties van verenigingen, partijen en organisaties zijn toegestaan, onder de voorwaarde dat zij zich aan bepaalde algemene regels houden.

Vrijheid van een geweten en een overtuiging.

De Qoraan zegt: �Er is geen dwang in de godsdienst.� (2:256) Veel gemeenschappen door de eeuwen heen hebben geprobeerd om individuen van hun vrijheid te beroven door ze ondergeschikt te maken aan de staatsautoriteit. Deze situatie is gelijk aan slavernij. Het enige verschil is dat er in plaats van psychische slavernij een mechanische controle is gekomen dat het individu geen vrijheidskeuze toestaat. Islaam verbiedt zulke situaties.

Bescherming van religieuze sentimenten.

Samen met de vrijheid van overtuiging en geweten, garandeert de Islaam naar het individu toe dat zijn religieuze sentimenten gerespecteerd worden en niets gezegd of gedaan zal worden dat inbreuk kan doen op dit recht.

Bescherming tegen willekeurige gevangenschap.

De Islaam zegt dat elk individu verantwoordelijk is voor zijn eigen daden, daardoor kan hij niet gearresteerd worden en in het gevangen gezet worden voor daden die iemand anders begaan heeft. Wij lezen in de Qoraan: �En geen enkele drager draagt de last van een ander.� (6:164)

Recht op primaire levensbehoeften.

Islaam erkent het van de behoeftigen om hulp te ontvangen van diegenen die voorzien zijn in hun levensbehoeften. �En van hun bezittingen was een rechtmatig deel voor de bedelaar en voor diegene die zich weerhield van bedelen.� (51:19)

Gelijkheid met betrekking tot het rechtssysteem.

Islaam geeft de mensen absolute en complete gelijkheid in de ogen van het rechtssysteem.

Heersers staan niet boven de wet.

Volgens het Islamitisch concept van rechtvaardigheid staat er niemand boven de wet. Alle mensen zijn gelijk. Dit punt werd door de profeet (vzmh) op een dramatische wijze tot uitdrukking gebracht. Op een dag werd er een vrouw in verband met een diefstal gearresteerd. Zij stamde af van een nobele familie. De zaak werd aan de profeet (vzmh) voorgelegd met de aanbeveling dat zij gespaard moest blijven voor de daarvoor geldende straf (amputatie van de hand). De profeet (vzmh) zei: �De naties die voor jou leefden zijn vernietigd omdat zij gewone mensen straften voor hun daden en de daden van waardigheidsbekleders onbestraft lieten. Ik zweer bij Hem die mijn leven in Zijn Hand heeft, dat zelfs Faatimah (moge Allah tevreden met haar zijn), de dochter van Mohamed, haar hand afgehakt zou worden als zij deze daad had begaan.�

Het recht om deel te nemen aan staatszaken.

In de Qoraan kunnen we lezen: �En (zij zijn) diegenen die gehoor geven aan hun Heer en de salaat onderhouden, en hun zaken in onderling overleg (Shoera) beslissen, en zij geven uit van waar Wij hun mee voorzien hebben.� (42:38) Deze procedure staat bekend als de shoera, wat meestal vertaald wordt als �overleggen�. In praktijk betekent dit dat het uitvoerende orgaan van de regering en de leden van de vergadering gekozen moeten worden door vrije en onafhankelijke keuze van de bevolking. Echter, de leider is niet verplicht om de beslissingen die uit het overleg komen te accepteren.

De Islaam probeert de hierboven genoemde mensenrechten te bereiken door te voorzien in wetsbepalingen die bepaalde legale wetsbescherming bieden. De Islaam probeert dit primair te bereiken door individuen op te roepen om hun dierlijke instincten los te laten, zodat zij verder kunnen reiken dan alleen maar banden die door vriendschap, bloed, raciale superioriteit, taalkundige arrogantie en economische privileges bestaan. Islaam dringt bij de mensen aan om naar een hoger niveau van bestaan te werken, door middel van zijn innerlijke goedheid.