Assalamu aleykum!

Ik las in het nrc handelsblad van gisteren 2 mei een artikel over het zalig verklaren van een zuster (in dit geval een non die in 1938 is gestorven) waarbij beweerd wordt dat zij een wonder verrichte en tot op heden wonderen laat geschieden.

Afijn, mijn punt van discussie is waarom christenen zoveel heiligen hebben. En gelovige en natuurlijk gestorven christenen zijn, die wonderen tijdens hun levens verricht hebben die alsnog door een commissie (het vaticaan?) als heilig verklaard worden.

Ik zelf zie het woord heilig als een term die alleen behoort tot de Allerhoogste en aan niemand of niets anders.

Dat terzijde, vind ik ook dat het christendom overeenstemmingen toont met het hinduisme als het op die term "heiligen" aankomt.

ghair,

Bedankt voor je uitleg. Ik hoop dat je mij met het volgende kan helpen.

Deze "personen" kunnen ons helpen vanuit de hemel? Ok, maar het vaticaan, of welke instelling dan ook (op aarde), geeft die overleden persoon de bevoegdheid om ons hier op aarde te helpen? Met "heilig" als titel natuurlijk. De vaticaan, of kort gezegd de kardinalen, paus en consorten, die van vlees en bloed het verlengstuk van Jezus, vrede zij met hem, zijn, geven die "personen" de titel. Ok, maar hoe zit het dan met God? Wordt Zijn woord genegeerd? Want ik bedoel, sommige "heiligen" worden als deelgenoten in de hemel ge�erd en om hulp worden zij ook geroepen. Eigenaardig want, wiens woord is uiteindelijk belangrijker? Die van de instellingen die mensen zomaar de titel geven (want om moeder maria-teresa ging het om, dat zij niet in de belangstelling wilde staan en door de zaligverklaring, zal zij alsnog ongewenst in de belangstelling komen.. afijn) of die van de Schepper?

Dat klopt, maar die goden zijn eigenlijk geen goden. Het Hindu�sme kent ook ��n God en al zijn eigenschappen zijn omgezet in vormen, idolen, of hoe je het maar noemen wil. Helden en schurken in de hindustaanse bijbel (de sanskriet teksten ofwel veda's) worden eveneens als goden aanbeden, terwijl zij in principe enkel een titel als "heilig", volgens het Hindu�sme, waard zijn. Met andere woorden, het zijn geen goden. Vandaar dat ik die link maak.

Mijn beknopte kennis over het geloof van de indus heb ik overigens opgedaan door gesprekken met studenten van het sanskriet.

Die redenering had ik graag meer genuanceerder gezien, want ongewild merk je deze groeperingen als "dom" aan. Ik ga niet oordelen, maar wie zegt dat de katholieke kerk zelf niet op "loze" misverstanden rust?

Hoe weet je dat het God's wil is dat deze vrouw zalig wordt verklaard? Krijgen de paus/het vaticaan dat op een speciale manier door?

In eerste instantie geplaatst door Rahil Amin Maar hoe weten ze dat dan Ruud? of is dat gewoon een gevoel wat ze krijgen? Ik bedoel het niet op een onrespectvolle manier hoor....just asking......

Men zoekt dus letterlijk naar bewijsmateriaal hiervoor.

Je concentreert je op een definitiekwestie. Als je al meent te moeten oordelen over een ander, dan doe je dat naar mijn idee beter op basis van wat je waarneemt dan op basis van vooroordelen.

Je geeft goede argumentatie waar ik niks mee aan kan, aangezien ik bij de drie verschillende dingen die ik zeg niet zeker ben waar jij je kritiek op doelt. Het meest logische zou haast zijn de vergelijking die ik trek, maar dan zie ik niet in waarom ik uberhaupt zou moeten/menen te oordelen. Want, zoals ik al eerder riep, door diepgaande dialogen met een bekeerde student tot het Hindu�sme, heb ik immers meer kennis opgedaan over dat geloof.

Bovendien heb ik mijn eigen mening vastgelegd die in principe voor deze student (van thuis uit is hij religieus christen/colombiaan opgevoed waarna hij zich bekeerde en het Hindu�sme in India is gaan bestuderen) een vaststaand feit is. Hij claimt dat het Hindu�sme een totalitaire en veelzijdige religie is waarbij de elementen uit elk ander geloof daar in terug komen. Jezus, Mohammed en andere profeten (vrede zij met hen allen) zouden dus even goed als goden/heiligen in het Hindu�sme vereerd kunnen worden. De discrepantie dat deze profeten (v.z.m.h.) niet van de indus-cultuur zijn, zorgen er echter voor verering in de praktijk niet voorkomt. En dat terwijl deze student anders meent.

Met andere woorden; ik kom met meningen en niet met standpunten, daar ik geen oordeel over anderen wil vellen. Wellicht zie je in dat mijn woorden niet op vooroordelen berusten.

Mijn excuses. Ik had duidelijker kunnen zijn en het was zeker ook aardiger naar jou toe geweest als ik wat minder kortaf was geweest.

Wat ik bedoel is meer dat wat men in een geloof 'heilig' noemt niet voor iedereen dezelfde betekenis heeft en dus op zich niet zo veel zegt over hoe mensen hun religie beleven. Dat woordje 'heilig' zegt in zichzelf niet alles over hoe mensen hetgeen dat ze zo noemen beschouwen. (Voorbeeld: in het Arabisch wordt Jeruzalem ook 'heilig' genoemd, hetgeen mensen die die stad niet zo plegen te noemen zou kunnen brengen tot het cre�ren van allerlei vooroordelen zonder dat daar meer grond voor is dan dat woordje.) En zelfs al deed het dat wel, dan is het nog slechts vorm (vandaar mijn "Als" cursief geschreven in mij vorige post).

Overigens vind ik vooroordelen op zich niet fout. En op een discussieforum valt er vaak niet veel te zeggen als je vooroordelen helemaal niet toe zou laten in je argumentering. Het is de manier waarop mensen ermee om gaan die er toe doet. Het negatieve zit erin als mensen ze te serieus gaan nemen, als 'waarheden' gaan beschouwen en het verschil tussen feit en vooroordeel niet (meer) kunnen zien. 
Mijn reactie op jouw stukje liet ook mijn vooroordelen doorschemeren, over een eventueel negatief (voor)oordeel dat jij zou kunnen hebben over mensen die iets 'heilig' noemen waarbij jij het je niet kan voorstellen dat jij het zelf zo zou noemen (meen ik te kunnen afleiden uit wat jij zegt over waar jij de term 'heilig' voor reserveert). Daarbij neem ik een confronterende stelling in en in het 'echte leven', in gesprek met iemand, zou ik dat onbehoorlijk vinden en nooit doen - tenzij bij goede vrienden, die ik beter kan inschatten en met wie ik vertrouwd genoeg ben opdat het niet vervelend voor ze is als ik ze confronteer met een onjuist vooroordeel mijnerzijds. Op een discussieforum vind ik een iets stelliger formulering soms wel zijn nut hebben in een discussie.

(Eigenlijk reageerde ik omdat de strekking van de openingspost mij deed denken aan een voorbeeld van hypocrisie waarover is mij soms op wind, dat ook gaat over vooroordelen - en in dit geval ook daaraan vastgeplakte waarde-oordelen - op basis van definities. Wat mij soms stoort is wanneer moslims die iets meer naar de letter hun religie beleven [negatiever uitgelegd: die zich een minder kritische houding naar wat geschreven is veroorloven - en daarmee ironisch genoeg soms de subjectieve uitleg van gezaghebbende enkelingen volgen] het verwijt uiten aan christenen dat zij een mens -Jezus - gelijkstellen aan God. Evenwel gaan niet alle christenen hier hetzelfde mee om en zullen er in Nederland weinig zijn die dit [nog] letterlijk nemen. Dit terwijl de kritiek daarover meestal van mensen komt die in de praktijk omgaan met wat Mohammed volgens de overleveringen gezegd of gedaan zou hebben op een manier die voor mij erg lijkt op dat wat ze de messianisten verwijten [dit omdat alleen Mohammed  de juiste uitleg van de Qur'�n zou kunnen onderwijzen aan de moslims].)