Islaam.nl

Islaam.nl Forum

  FAQ FAQ  Doorzoek dit Forum   Kalender   Registreren Registreren  Inloggen Inloggen

Onderwerp geslotenHoe ik God heb leren kennen

 Post Reply Post Reply Pagina  <1234 6>
Schrijver
Ruud Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 januari 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2716
Directe link naar dit bericht Onderwerp: Hoe ik God heb leren kennen
    Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:36
In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?
Terug naar boven
Ruud Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 januari 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2716
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:38
In eerste instantie geplaatst door muslima5

ok begrijp t.maar dit is maar 1 verhaal. ik heb ook verhalen waarin mensen de Koran zuiver en objectief benaderden met geen intentie in hun achterhoofd.en uiteindelijk moslim werden. ieder heeft uiteindelijk toch zn eigen weg naar het licht.wat dit verhaal voor mij juist heeft duidelijk gemaakt is dat deze persoon er opuit was de islam onderuit te halen. dus je zou verwachten dathij dan met een zwarte bril zou lezen in de koran. en er dan idd alleen uithalen wat hij wil. blijkbaar is dat toch niet gelukt. begrijp je?dank voor je uitleg.
Ik begrijp dat wel ja.
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:42

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?

ja begrijp t wel, alhoewel ik niet begrijp wat je bedoelt met wanneer mensen ontdekken dat angst ongegerond is, ze dan van t geloof afkeren. als ze merken dat angst ongegrond is dan keren ze toch niet af?of begrijp k t weer verkeerd?

Terug naar boven
AmmatoelAziz Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 27 september 2004
Online status: Offline
Berichten: 1676
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:08
In eerste instantie geplaatst door Peter Pan

Fantastisch dat men de vrijheid heeft om van de ene godsdienst(christendom) naar een andere godsdienst (de islam) te gaan.

Ik vind dit getuigen van beschaving en tolerantie.

En andersom?

 

Vandaar ook dat je steeds verhalen van ex Christen plaats die Moslim zijn geworden Omdat je het o zo Fantastisch vindt om van de ene naar de andere godsdienst te gaan. Er zijn genoeg Arabieren die het Jodendom in bijv Marokko aanhangen die leven op een normale manier in het land. Je weet heel goed hoe het er andersom aan toe gaan. Sommigen accepteren het anderen weer niet.Trouwens dit stukje:

When I told my true story to Dr. Jamal he was completely astonished. When I declared my conversion to Islam, new troubles began. Seven of my former colleagues in the mission had tried their best to persuade me to cancel my declaration, but I refused. They threatened to separate me from my wife and I said: �She is free to do as she wishes.� They threatened to kill me.

Klinkt je dat niet een beetje bekend in de oren? Maar natuurlijk wel als een moslim dit uit he tegen een afvallige en niet andersom.

O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.
Terug naar boven
Ruud Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 januari 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2716
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:25
In eerste instantie geplaatst door muslima5

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?

ja begrijp t wel, alhoewel ik niet begrijp wat je bedoelt met wanneer mensen ontdekken dat angst ongegerond is, ze dan van t geloof afkeren. als ze merken dat angst ongegrond is dan keren ze toch niet af?of begrijp k t weer verkeerd?

Laat ik je het zo proberen uit te leggen... Stel ik ben je vader en jij wordt verliefd op een jongen.Nu wil ik bv niet hebben dat je nu al trouwd.Vervolgens ga ik kwaad spreken of je bang maken voor deze jongen.Maar jij spreekt hem regelmatig en ervaart hem totaal anders als dat ik jou hem doe voorkomen.Uiteindelijk zal mijn angst opwekkingen naar jou toe over hem precies het omgekeerde bewerkstelligen als dat mijn doelstelling was.Dit komt omdat jou ervaring niet overeenkwam met mijn manier van uitleg of benadering van het probleem.De kans dat je dan ongehoorzaam wordt of wegloopt wordt dan veele malen grooter.Jij keerde je dan van mijn geloof af of beter gezegd van mijn (doelstelling). 
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:33
ja ok, maar nu over religie.als de ervaring van een persoon in zijn religie anders is dan de angst die hij of zij heeft geleerd (dus deze persoon ervaart geen angst in haar of zijn geloof maar die angst wordt opgelegd door bepaalde mensen vanuit zijn of haar geloof) dan zou ik toch eerder denken dat deze persoon dan juist niet van het geloof wegloopt omdat hij of zij een andere ervaring heeft dan wat hem is geleerd.of hebbe we t nu over 2 vershcillende dingen?dank nog voor de uitleg.
Terug naar boven
Ruud Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 januari 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2716
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 12:10
In eerste instantie geplaatst door muslima5

ja ok, maar nu over religie.als de ervaring van een persoon in zijn religie anders is dan de angst die hij of zij heeft geleerd (dus deze persoon ervaart geen angst in haar of zijn geloof maar die angst wordt opgelegd door bepaalde mensen vanuit zijn of haar geloof) dan zou ik toch eerder denken dat deze persoon dan juist niet van het geloof wegloopt omdat hij of zij een andere ervaring heeft dan wat hem is geleerd.of hebbe we t nu over 2 vershcillende dingen?dank nog voor de uitleg.
Dat ligt er maar aan waar jou geloof ligt en hoe sterk je op je eigen denkwijze vertrouwd.Als mensen maar lang genoeg een verkeerde intepretatie voor houden dan kan je gaan twijfelen aan je eigen geloof of intepretatie,Bijde kanten is mogelijk.Maar meestal is het wel zo,dat waneer de meerderheid zegt dat een bepaalde intepretatie de eenige juiste is,je vaak als eerste aan je eigen gedachtegang gaat twijfelen.Je kan dus heel diep gaan in je eigen overtuiging of je geheel afkeren van je eigen geloof en de gedachtegang van de groep volgen.En in dat laatste geval wordt je weer veel kwetsbaarder voor andere wegen.Deze hoeven niet slechter te zijn als je eigen gedachte ooit was.
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 12:36

dit wordt een beetje te abstract allemaal.word er een beetjevan. weet niet of k het helemaal begrijp nu, maar laat maar. t wordt namelijk steeds meer en maar bedankt!!

gr

Terug naar boven
alzukar Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 07 november 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 2589
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 13:03
Dat ligt er maar aan waar jou geloof ligt en hoe sterk je�op je eigen denkwijze vertrouwd.Als mensen maar lang genoeg een verkeerde intepretatie voor houden dan kan je gaan twijfelen aan je eigen geloof of intepretatie slechter te zijn als je eigen gedachte ooit was. [/QUOTE]

In het boek "Brieven aan de Scholen" pleit Krisnamurti voor de vrijheid van mensen om z�lf, ongeconditioneerd, te mogen kijken. Ik noem dat maar "Ongefilterd kijken" of "Kijken met je ziel".
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 13 mei 2006 om 13:13

Een prachtig boek. Bij wet vastleggen dat elk gelovige dit moet lezen.

 

 

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 04:40

Deel 11, Hoe ik God heb leren kennen.

 

InBegin en eindvan Ibn Kathir, deel 2, pagina 86 las ik een verhaal dat mij beschaamd maakte. Het was zonder twijfel een bewijs dat Christus bovennatuurlijke krachten bezat waardoor hij het verborgene kende. (Het is een lang verhaal; ge�nteresseerden kunnen het vinden in het boek van Ibn Kathir). 

3) Zieken genezen:

De koran vermeldt de woorden van Abraham dat God de enige heelmeester is:

"en wanneer ik ziek ben, dan geneest Hij mij" (soera 26:80)

Mohammed zei in een authentieke hadith: "O Allah, er is geen genezing dan door u.� Ondertussen zien we dat Christus in de koran over zichzelf zegt:

"Dat ik blindgeborenen en melaatsen zal genezen" (soera 3:49)

4) Het geven van het leven en de dood:

God is de enige die leven en dood in Zijn hand houdt; niemand anders kan het leven of de dood geven. De koran zegt:

"Wij zijn het die leven geven en die laten sterven en Wij zijn het die be�rven" (soera 15:23)

�Wij maken de doden weer levend en Wij schrijven wat zij vroeger gedaan hebben op� (soera 36:12)

�Wij geven leven en Wij laten sterven en bij Ons is de bestemming.� (soera 50:43)

Over Christus vermeldt de koran dat hij over zichzelf zei:

en doden levend maak, met Gods toestemming� (soera 3:49)

In zijn boek Begin en eind vertelt Ibn Kathir een geverifieerd verhaal dat bewijst dat Christus de autoriteit bezat om zowel dood als leven te geven. Er wordt verteld dat Christus een vrouw zag die huilde vanwege haar dochter, die lang geleden gestorven was. �Vrouw, waarom huil je?�, vroeg hij haar. Ze zei: �Mijn dochter is gestorven en ik heb gen andere kinderen.� Christus vroeg haar: �Wil je dat ik haar uit de dood opwek?�Ze zei: �Ja, o Geest van God!� Dus stond Christus bij het graf en riep het meisje drie keer. De derde keer kwam het meisje te voorschijn en sprak met haar moeder. Toen vroeg het meisje aan Christus om haar te laten terugkeren. Hij zei tegen haar: �Ga terug!� Het graf ging dicht en ze was dood. (Begin en eind van Ibn Kathir, deel 2, pagina 84)

5) Het geven van voedsel:

De koran zegt:

"God is de voorziener die sterke kracht heeft" (soera 51:58)

Er wordt duidelijk beweerd dat God de enige is die voedsel kan geven. God berispte iedereen die zei in staat te zijn om mensen voedsel te geven. Over Christus zegt Ibn Kathir dat hij het bijzondere vermogen bezat om voedsel te geven aan wie hij maar wenste. Het beste voorbeeld was het voeden van de vijfduizend mensen met een weinig brood en een paar visjes.

6) Met niemand te vergelijken:

De koran zegt over God:

"Niets is aan Hem gelijk.  Hij is de horende, de doorziende (soera 42:11)

Van Christus is het overduidelijk dat hij met niemand te vergelijken is. Hij is geboren uit een maagd, zonder een man. Hij is de enige die beschreven wordt als 'Gods Woord en een Geest van Hem'. Hij was de enige over wie de satan geen autoriteit had. Hij was de enige die goddelijke kenmerken had.

7) Beschikkend over autoriteit:

De koran noemt deze eigenschap van God:

"Wat Wij tot iets zeggen wanneer Wij het wensen is dat Wij zeggen: 'Wees!' en het is." (soera 16:40)

�Wanneer Hij iets beslist dan zegt Hij er slechts tegen: Wees!' en het is." (soera 2:117)

Dit is een unieke eigenschap van God, het vermogen om te doen ontstaan. Volgens Ibn Kathir vertoonde Christus deze eigenschap toen hij water veranderde in wijn (Begin en eind van ibn Kathir, deel 1, pagina 85).

8) Zijn troon boven de wateren:

Dekoran zegt over Gods troon:

terwijl Zijn troon boven het water was, om jullie op de proef te stellen wie van jullie het beste is bij wat hij doet" (soera 11:7)

Kortobi en EI-Hadathi zeiden dat dit vers ook van toepassing is op Christus wiens troon door God boven het water was gemaakt om het geloof van de mensen te testen. Christus liep over de Zee van Tiberias naar zijn discipelen om hun geloof te testen. Later zei hij tegen hen: "Gij kleingelovigen." (Matthe�s. 8:26)

9) Rechter en Heerser

De koran zegt over God:

"Het oordeel komt alleen God toe. Hij vertelt de waarheid en Hij is de beste van de beslissers." (soera 6:57)

Weest dan geduldig totdat God tussen ons oordeelt, want Hij is de beste van hen die oordelen." (soera 7:87)

EI-Bukhari legde uit dat hij had gehoord van Ibn Abbas, die de Profeet Mohammed het volgende had horen zeggen over Christus: "De Laatste Dag zal niet komen voordat de zoon van Maria teruggekomen is als een eerlijke rechter om recht te spreken en onrecht te doen verdwijnen.�

10) Beheersing over alle visioenen:

De koran zegt over God:

"Hem bereiken de blikken niet, maar Hij bereikt de blikken wel. En Hij is de welwillende, de welingelichte." (soera 6:103)

Dit is nog een eigenschap van God die Christus vertoonde. Ibn Kathir en Kortobi vertelden een verhaal dat Christus op een dag op een berg was en dat de Romeinen hem wilden arresteren. Hij liep dwars door hen heen en zij konden hem niet zien, maar hij zag hen allen. (Sektenen denominaties van Sheheristani, pagina 27)

11) De erbarmer, de barmhartige:

De koran zegt:

"Jullie god is ��n god.  Er is geen god dan Hij, de erbarmer, de barmhartige." (soera 2:163)

�Ieder die in de hemelen en de aarde is komt slechts als dienaar tot de Erbarmer." (soera 19:93)

In hun boeken Sekten en denominaties en Bewijzen van profeetschapvermelden Sheheristani en Azraki dat Christus naar het beeld van God was. Hij had mededogen. Hij wekte de dochter van Ja�rus op uit de dood en genas veel zieke mensen. Hij gaf de blindgeborene ogen door modder op de ogen van de man te doen, want zo schiep God het begin.

12) Spreken in gelijkenissen:

De koran beweert dat alleen God in gelijkenissen kan spreken:

�God geeft vergelijkingen voor de mensen en God is onwetend" (soera 24:35)

"En God maakt deze vergelijkingen voor de mensen; misschien zullen zij zich laten vermanen!" (soera 14:25)

In 'El-Kashaf' zeggen Ibn Kathir, Kortobi en Zamakhshary datGod gelijkenissen gebruikte om de mensen dichter bij Zich te brengen, en dat deed Christus ook. Het Nieuwe Testament staat vol met gelijkenissen die geen andere profeet heeft verteld.

13) Stuurt boodschappers en geeft hen macht:

De koran zegt:

"Maak voor hen een vergelijking met de bewoners van de stad toen de gezondenen tot hen kwamen. Toen Wij er twee tot hen zonden en zij die beiden van leugens betichten. Toen lieten Wij als versterking een derde komen.� (soera 36:13-14)

Ibn Kathir en alle uitleggers zijn het erover eens dat de stad die genoemd wordt Antiochi� is, en dat de mannen boodschappers van Christus waren. Zij hadden autoriteit van Christus.  Welk ander mens heeft zo�n autoriteit?

14) Aanbeden moeten worden:

De koran zegt:

"En de joden zeggen: 'Oezair is Gods zoon' en de christenen zeggen: 'De masieh is Gods zoon.' Dat is wat zij met hun monden zeggen. Zij benaderen zo wat zij die vroeger ongelovig waren zeiden... Zij namen hun schriftgeleerden en hun monniken tot heren in plaats van God en ook de masieh, de zoon van Marjam." (soera 9:30-31)

Ibn Kotaiba beschouwt dit als een problematisch vers, omdat hierin het aanbidden van God en Christus wordt gebracht als een gebod. Dus om dit probleem te vermijden dacht Ibn Kotaiba dat de zin 'Christus de zoon van Maria' syntactisch ge�nterpreteerd zou moeten worden als 'tweede lijdend voorwerp' van het werkwoord �nemen' en niets als een 'toevoegsel' van het woord �Allah'. Op deze manier zou dit vers de christelijke opvattingvan Christus' goddelijkheid niet ondersteunen.

15) Komt terug op de wolken:

De koran zegt:

�Kunnen zij dan niets anders verwachten dan dat God in de schaduwen van de wolken tot hen komt...? (soera 2:210)

Ibn EI-Fadl EI-Hadathi zei dat dit vers verwees naar Christus die op de Laatste Dag zou terugkomen op de wolken. Ook het volgende vers interpreteerde hij als een verwijzing naar Christus:

en jouw Heer en de engelen komen, in rij na rij" (soera 89:22)

Ik ontdekte in feite meer dan waar ik naar zocht of wat ik wilde. Ik schreef mijn bevindingen neer in een apart boekje getiteld 'De onvermijdelijkheid van de godheid van Christus'. Ik had het eerst 'De goddelijkheid van Christus' genoemd. maar nadat ik mijn onderzoek had be�indigd, moest ik de titel veranderen in �De onvermijdelijkheid van de godheid van Christus'. Ik sloot het boekje af met de volgende conclusie: "Zelfs als de christenen niet beweerden dat Christus God was, dan nog moest hij God zijn".

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 05:04

zoals beloofd nog een verhaal van een scientist:

By Amina Islam

October 26, 2005

Born 1953 in the town Linz in Austria, I spent my childhood in Munich (Germany) until we moved to Salzburg (Austria) when I was 16 years old. I grew up in a conservative Christian way. My parents are strict Protestant Christians, which believe in the Bible and pray to Jesus as son of God. They educated me to keep a high standard of morals and ethics.

After I had finished high school, I started to study biology and in parallel, to work in a half-day job, both at the university of Salzburg.

Since I did not participate in any Christian activities of the Protestant church, my parents arranged for me to get in touch with an evangelic free church, the Baptist community (a very big and powerful Christian church in the USA). I became an active member and even a leader of a student group. I studied the Bible several times and believed in the dogmas of Jesus being son and part of God, and of the salvation of all people and the reconciliation with God only by his death on cross. At this time, I didn�t scrutinize the Bible carefully enough to recognize that this was not taught by Jesus in his gospel. But some years later, still in the same community, I was beginning to have my doubts and I could no longer accept this foundation of Christian faith and religion, which contradicted my reasoning. Although I was repeatedly told that this is God�s mystery and a matter of faith and not of intellect, I insisted that I could only believe that Jesus is a human being and a prophet with a special relation to God, who demonstrated the right way to God by his life and teachings.

I got married with a man from the Baptist church and I finished my studies achieving the doctorate. Two children and a divorce later I left the Baptist church, also due to my doubts concerning the foundation of Christianity.

I had to search for a full time job, since I was alone responsible for my children, but al-hamdu lillah I got a very good employment in research and student teaching in my field at the university of Salzburg. I was content to earn my own money to ensure financial independency from all other people.

I got married a second time and I started to deal with esoteric philosophies. I was still in search of truth. The second marriage was again turning into a disaster and I was divorced a second time. Similar as in the first case, the reason for divorce was that my husband took advantage of my position, money and my desire for harmony. He didn�t support me with any financial, practical or even psychological help or care for the children. But at this time, I was already independent with a sound basis in my life: I had a position as university professor and great responsibility for my work.

Since I had not found happiness in my private life, but was constantly overloaded with double work, job, children and household, I suffered form exhaustion depressions for some years. I only kept going in life due to my children and my work.

After the second divorce I lived together with a much younger man for 9 years without being married, as it is usual in the western world. When he left me for a younger woman, I started to re-arrange my life as single, without expecting to find a man again. I had a good job, grown-up children, a nice apartment, a car, and hobbies like mountain climbing or skiing and did not miss anything in practical life. I could stand on my own two feet. But I was not giving up the search of truth.

My knowledge about Islam at this time was only a bad prejudice generated by Christians and the media. I never got in contact with the religion and I didn�t want to get in touch with people from this�how it seemed to me��frightening and rigid� religion.

This was the situation in September 2002, when I was persuaded by a friend to spend a week of holidays in an all-inclusive hotel. We had to book a last-minute flight and found a very cheap offer for Egypt. My intention was to relax, to return to my inner balance and maybe came closer to the truth. The only affair I was not at all interested in, was to meet a man.

It was on the first evening in the very beautiful hotel and I went to the buffet for dinner, when I saw Walid for the first time, a cook in the hotel and my later husband. When our eyes met, I fell in love. Walid told me later that the same happened to him. We didn�t communicate for two more days until Walid started writing letters. One of the first suggestions he proposed to me was that we should marry. The rest of the week I couldn�t make up my mind for my prejudices and many doubts in my head or for the deep affection in my heart. Then I returned home to Austria with not more than the handy number of one of his friends. I realized soon that the apparent barriers due to the differences between us (age, culture, religion, education and language) existed only in my head. This was the opinion of the society but not my own experience. I planned to return to Egypt two months later to give our love a chance. The only real problem was the poor communication.

Allah started now visibly guiding my life. Some days after my return to Austria, a woman from Egypt started working as guest scientist in my institute for the duration of one year. Two weeks later I began to visit an Arabic language course at the university offered by a professor from Egypt. Being good Muslims they taught me both a lot about Islam, their culture and the Arabic language, which I intended to learn for better communication with Walid.

Interested to know more about Islam, I bought many books and a good Qur'an translation (from Murad Hofmann, a German ambassador, who converted to Islam earlier). I was amazed how good my idea of God and the world was reflected by the holy Qur'an. I found extensive conformity with the �old testament� and in the �new testament� with the gospel of Jesus, but without the church-made dogma that Jesus is regarded as son of God.

At my second visit in Egypt, I found out that Walid is a very serious man from a large family of farmers, which we visited together. On the first evening, we married with a local but not international contract (Orfi), which protected us at least against the police and fulfilled the Islamic law that no common activity should be carried out between man and woman outside marriage. After this trip I traveled three more times to Egypt, until we could officially marry in Cairo, and again two more times until we had the visa for Walid. Now he could come with me to Austria, more than one year after we met the first time.

During this year I gradually learned things about Islam by reading books and by the help of my Muslim friends in Austria. Surprisingly I was also contacted by the Cairo University as a referee of a thesis work. Under the several Egyptian scientists, whom I met from now on each time when I visited Egypt, I won one good Muslimah as a close friend. I was impressed that many Muslims including young people�even those who are not very strict in their religion�speak openly and respectfully about Allah and Islam.

As soon as my husband came to Austria, we contacted the mosque in Salzburg and I received and bought more books. Two of them, the book of Maurice Bucaille �Bible, Qur'an and Natural Sciences�, which proves that all scientific statements in the holy Qur'an are in consents with the latest research, and the �Gospel of Barnabas�, where Jesus announces the prophet Muhammad and refuses to be revered as God, opened my eyes.

The holy Qur'an confirmed not only my idea about God and the world, but all his statements, e.g. about natural sciences, did obviously not contradict the reality. I was allowed and even encouraged to use my logic! I discovered that Islam is not a new religion, but a �re-animation� of the roots and the essential of the old religions of the Jews and Christians, with the first Muslim Abraham as the father of all monotheistic religions and with the same prophets, including Jesus. The last prophet Muhammad�not accepted by the other religions�was used by Allah to repeat the old truth again and to announce new regulations. The holy Qur'an must be God�s revelation and Muhammad his messenger! If this is the truth and I believe this, I have to accept the holy Qur'an as a whole including the law. I hesitated to make the step of conversion to Islam only, because I knew that this implies to keep the rules, accept restrictions for my life (e.g. no alcohol, no pork) and behave in a way not contradicting the holy Qur'an and the Sunnah [editor's note: Sunnah means the collection of the Prophet's deeds].

At the beginning of the past Ramadan 2004, Walid asked me, whether I wanted to do the last step and convert. I accepted to make this in my house. We invited several brothers and sisters and I spoke the shahadah [editor's note: shahadah means Testimony of Faith]. I had already learned how to pray and started praying as regular as possible. Of course, I was fasting in Ramadan.

I am very happy to belong to the Ummah of Muslims [editor's note: Ummah means nation]. I try to grow in faith for Allah and knowledge about Islam and to fulfill the law as good as possible.

Still two major problems are left. Although my parents know my opinion about Islam, I cannot tell them that I am converted. They are old and sick and the truth could do harm to them. The other problem: I cannot yet wear a veil in work and in areas, where I am known. Although in Austria Islam is an accepted religion, the society has problems to accept Muslims and especially the veil as symbol. Due to my public duties I would get many disadvantages and problems in work, affecting especially my working group in the university.

On the other side, I use each opportunity to talk about Islam. I try to live as a good Muslimah, to practice Islam and give a good example.

Allah finally helped me to find the right way in my search of the truth, al-hamdu lillah

Bron: www.islamonline.net

Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 11:56

Ook een fantastisch verhaal. Nu het vervolfg van onze hoofdrolspeler.

Deel 11, Hoe ik God leerde kennen.

Wat betreft het tweede deel, namelijk Christus' een offer voor de zondaren, dit idee werd door moslims altijd verworpen omdat de koran zegt:

niemand is belast met de last van een ander" (soera 17:15)

Hoe zou een onschuldige kunnen sterven voor zondaren? En er was nog een ander dilemma: was Christus werkelijk gestorven? Ik was er erg zeker van - ik weet niet waarom - dat ik niets zou vinden dat de dood van Christus zou bewijzen. Ik had gezocht en had geen enkel bewijs gevonden dat mijn geweten kon sussen en de islam kon versterken. Daarom was ik er zo op gebrand om het bewijsmateriaal van de godheid van Christus te weerleggen door te bewijzen dat hij niet gestoven was, en niet voor zondaren gestorven kon zijn.

Ik Probeerde het idee van 'Offerdood' te weerleggen toen ik het volgende vers tegenkwam in de koran:

"En toen Moesa tot zijn volk zei: 'Mijn volk, jullie hebben jezelf onrecht aangedaan doordat jullie het kalf hebben aangenomen. Wendt jullie berouwvol tot jullie maker en doodt dan jezelf. Dat is beter voor jullie bij jullie maker.� (soera 2:54)

Ik las Ibn Kathir's interpretatie van dit vers. Hij zei dat de Isra�lieten berouw hadden van hun zonde van het aanbidden van het kalf, maar God accepteerde hun berouw niet. Toen Mozes als bemiddelaar optrad, vertelde God hem om tegen de Isra�lieten te zeggen dat de enige manier om vergeving te ontvangen was dat elke persoon iedereen zou doden die hij ontmoette. Er wordt gezegd dat zij blinddoeken voordeden zodat ze geen medelijden konden hebben met hun families, maar de moed zouden hebben om aan Gods bevel te gehoorzamen. Ibn Kathir zei dat er op die dag tenminste zeventig duizend werden gedood en dat er een stroom van bloed was. Toen God zag dat het genoeg was, zei hij tegen Mozes de Isra�lieten te zeggen dat ze moesten stoppen. God accepteerde hun berouw vanwege bloed van degenen die gestorven waren. Als iemand het kalf niet aanbeden had en gestorven was als verzoening voor degenen die het wel hadden gedaan, waarom zouden we dan het idee verwerpen dat de zondeloze Christus stierf voor zondaren, en dat Hij nog leefde?

Ik voelde dat God me omringde met bewijzen en ik kon op geen enkele manier de roep van Christus om hem te volgen verwerpen. Ik vond zelfs veel verwijzingen naar de dood van Christus. Ik las Ibn Kathir�s interpretatie van soera 4:157 en andere verzen uit soera 3 waarin gesproken wordt over de dood van Christus. Er was eigenlijk geen verschil in opvatting over de dood van Christus, alleen over hoe lang het duurde. De verhalen varieerden n 3 uren tot ��n of twee dagen. Dit bewijst dat Christus daadwerkelijk gestorven was.

Ik werd steeds bozer en gefrustreerder, want ik wilde iets linden om de christelijke opvattingen te weerleggen. Ik was trots op mijn godsdienst en op mijzelf en ik haatte christenen. Ondertussen had ik geen keus dan me te schikken in de nieuwe situatie, maar hoe?

Ik was in de bijbel blijven lezen. Het werd een vriend van mij. Hoe meer ik las, hoe meer ik de goedheid ervan proefde. Toen ik een keer aan het lezen was, stond ik versteld van de volgende verzen:

"En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden, om zich aan de mensen te vertonen. Voorwaar, ik zeg u, zij hebben hun loon reeds. Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bidt tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.' (Matthe�s 6:5-6)

Ik was verbaasd hoe de bijbel, tweeduizend jaar geleden, deze dingen te boek stelde die in de tegenwoordige tijd gebeuren. Ik herinnerde mij de tijd dat ik iets hards onder mijn voorhoofd plaatste wanneer ik knielde tijdens de gebeden om zo te kunnen pochen op mijn �gebedsmerkteken�. Ik schepte op over mijn vasten en godsdienstoefening. Ik droeg zelfs bepaalde kleding om te tonen dat ik godsdienstig was.

Ik onderzocht het onderwerp van Christus' dood en kruisiging, en of Christus daadwerkelijk gestorven was. Ik bestudeerde alle christelijke boeken en naslagwerken die gingen over de 'Offerdood van Christus�. Tenslotte was ik met mijn verstand bijna overtuigd van Christus� goddelijkheid en kruisiging. Sommigen zouden kunnen denken dat ik blij was met mijn ontdekkingen. Maar het tegendeel was waar, ik was van streek, gefrustreerd en gespannen. Ik wenste dat God me gedood had voordat ik tot de ontdekking was gekomen dat ik mijn hele leven met een valse overtuiging had geleefd. Het was zo moeilijk voor mij om te ontdekken dat die weerzinwekkende, vuile christenen gelijk hadden en ik ongelijk.

Ik kon niet meer slapen. Ik doolde rond op straat en praatte in mijzelf. Ik werd verscheurd door mijn gedachten; twijfel bracht mijn bestaan aan het wankelen wanneer ik begon te bidden. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik vroeg de broeders om me minder vaak te bezoeken. Ik bedacht als excuus dat de politie mij in de gaten hield. Langzamerhand raakte ik vervreemd van de hele groep. Ik voelde mij slaperig als ik zoals gewoonlijk dagelijks de koran reciteerde. Aan de andere kant kreeg ik nooit genoeg van het lezen in de bijbel. Ik was erg gehecht aan dat boek. Op een dag bezocht de emir mij en kwam er achter dat ik geen wezenlijke vooruitgang had geboekt in mijn onderzoek. Hij zei tegen mij: �Het is de wil van Allah! Geef ons de bijbel en dan zullen we iemand anders zoeken die deze opdracht in jouw plaats zal doen. Jij lijk niet geknipt te zijn voor zo�n taak.�

Ik zou blij moeten zijn, want dat was wat ik wilde, maar de zaken lagen anders. Ik vroeg hem om mij nog ��n maand de tijd te geven, omdat het mij gelukt was om de vinger te leggen op enkele essenti�le aanwijzingen. De waarheid was dat ik mijn toestemming om de bijbel te lezen niet wilde kwijtraken, en de bijbel zelf ook niet. De emir ging akkoord. Ik weet niet waarom ik dit deed. Ik had ermee kunnen instemmen om de bijbel terug te geven en mijzelf zo alle inspanningen kunnen besparen en de onbekende toekomst die voor me lag. Steeds wanneer ik klaar was om te bidden, hoorde ik een stem binnen zeggen: "Hoe kun je bidden tot een god waarvan je niet zeker bent dat hij bestaat?" Ik moest ervan huilen.

Op een keer weerstond ik die innerlijke stem en begon in de koran te lezen. Ik kwam een vers tegen dat mijn aandacht trok:

"Twist met de mensen van het boek slechts op de manier, behalve met degenen onder hen die onrecht plegen, en zegt: 'Wij geloven in wat naar ons is neergezonden en in wat naar jullie is neergezonden. jullie god is ��n. En wij geven ons over aan Hem." (soera 29:46)

Ik wilde dit vers grondiger bestuderen, daarom raadpleegde ik de commentaren geschreven door Ibn Kath Kortobi en Zamakhshary. Het eerste dat ik ontdekte was dat zij het er allemaal over eens waren dat dit vers afgeschaft was door het beroemde vers van het 'Zwaard' in soera 9. Afschaffing was slechts een deel van het probleem. Het viel me op dat het vers beweerde dat onze God dezelfde was als de God van de Mensen van het Boek. Ik kon niet verder gaan; ik kon er met mijn verstand niet bij! De God van de moslims had alle eerdere vriendelijkheid tegenover niet-moslims afgeschaft en het vervangen door doodslag, marteling en verwonding. Hij maakte zelfs van ons, moslims, Zijn martelwerktuig:

"Strijdt tegen hen, dan zal God hen door jullie handen bestraffen en te schande maken" (soera 9:14)

In de koran staan meer dan 27 verzen waarin het gaat over het feit dat moslims verplicht zijn om niet-moslims bestrijden. Ondertussen zegt de God van de christenen:

 

 

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
Khabir Bekijk dropdown
Groupie
Groupie
Avatar

Lid geworden: 19 maart 2006
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 447
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 13:58
Beste PP,

ga alstublieft toch ergens anders je onzin verkopen.

denk je nou echt dat je hiermee iets kan breiken ?

wij kunnen hier allemaal de Koran zelf lezen en eruit halen wat we willen, daar hoeven de toekomstige helbewoners ons echt niet bij helpen.

Ik heb 12 jaar in een Katolieke kerg mis gediend. Ik leerde Jezus(sws) kennen. toen ik de Koran Las. want de Bijbel brengt de mensen alleen maar in de war omtrend Jezus(sws). de ene keer God andere keer zoon van god, zelf zegt hij : ik beweer helemaal niets, Jullie noemen me wat jullie denken wat ik ben.

In de Koran leezen we over Jezus in de volgende versen:

Koran:

Bagarah:

87. Voorwaar, Wij gaven Mozes het Boek en deden boodschappers de een na de ander zijn voetsporen volgen. En Wij gaven aan Jezus, zoon van Maria, duidelijke tekenen en versterkten hem met de geest der heiligheid. Telkens als een boodschapper tot u kwam, met hetgeen uw ziel niet behaagde, heeft u laatdunkend gedragen, sommigen hunner heeft u verloochend en anderen gedood.
88. En zij zeiden: "Ons hart is verhuld. "Nee, Allah heeft hen vanwege hun ongeloof vervloekt. Weinig is derhalve hetgeen zij geloven.
89. En toen een Boek van Allah tot hen kwam, vervullend datgene, dat bij hen was, hoewel zij voordien om overwinning over de ongelovigen plachten te bidden, toen dat tot hen kwam, herkenden zij dat niet en verwierpen het. Gods vloek rust derhalve op de ongelovigen

136. Zegt: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Isma�l, Iza�k, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons.
137. En indien zij geloven, zoals u heeft geloofd, dan zijn zij juist geleid, maar indien zij zich afwenden, dan zijn zij in verzet; Allah zal u zeker voldoende zijn tegen hen, want Hij is de Alhorende, de Alwetende.
138. Maakt Allah's kleur tot de uwe en wie is beter in kleur, dan Allah? Hem alleen aanbidden wij.
139. Zeg: "Twist u met ons omtrent Allah, terwijl Hij uw Heer en onze Heer is? En voor ons zijn onze werken en voor u uw werken. En Hem alleen zijn wij oprecht toegewijd.
140. Zegt u, dat Abraham en Isma�l en Iza�k en Jacob en de stammen Joden of Christenen waren? Zeg: "Weet u het beter of Allah?" En wie is onrechtvaardiger, dan hij, die een getuigenis verbergt, die hij van Allah heeft? En Allah is niet onbekend met hetgeen u doet.

53. Van deze boodschappers hebben wij sommigen boven anderen verheven; tot sommigen hunner sprak Allah en sommigen hunner verhief Hij in rang. En Wij gaven Jezus, zoon van Maria duidelijke tekenen en versterkten hem met de geest der heiligheid. En indien Allah wilde, zouden zij, die na hem kwamen, elkander niet hebben bestreden, nadat de duidelijke tekenen tot hen waren gekomen, maar zij twistten, daar sommigen hunner geloofden en anderen verwierpen. En indien Allah wilde, zouden zij elkander niet hebben bestreden, maar Allah doet, wat Hij wil.

254. O, u die gelooft, geeft van hetgeen Wij u hebben geschonken, voordat de dag komt, waarop noch handel, noch vriendschap, noch voorspraak zal zijn; en de ongelovigen zijn de onrechtvaardigen.
255. Allah! Er is geen God dan Hij, de Levende, de Zelfbestaande. Sluimer, noch slaap overmant Hem. Al wat in de hemelen en wat op aarde is, behoort Hem. Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn verlof? Hij kent hetgeen voor hen is en wat achter hen is en zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil. Zijn troon strekt zich uit over hemelen en aarde en het waken over beide vermoeit Hem niet; Hij is de Verhevene, de Grote.
256. Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is. Allah is Alhorend, Alwetend.

Imraan:

42. Toen zeiden de engelen: "O, Maria, Allah heeft u uitverkoren en u gereinigd en u boven de vrouwen aller vollkeren uitverkoren."
43. "O, Maria, wees uw Heer gehoorzaam en werp u neder en aanbid met degenen, die aanbidden."
44. Dit is een van de tijdingen van het ongeziene, die wij u openbaren. En u was niet bij hen toen zij lootten (om te zien), wie hunner de voogd van Maria zou zijn, noch was u bij hen, toen zij met elkander redetwistten.
45. Toen de engelen zeiden: "O, Maria, waarlijk, Allah geeft u blijde tijding door Zijn woord: Zijn naam zal zijn: de Messias, Jezus, zoon van Maria, ge�erd in deze wereld en in de volgende en hij zal tot hen behoren die in Gods nabijheid zijn.
46. En hij zal tot het volk spreken in de wieg en op middelbare leeftijd en hij zal ��n der rechtvaardigen zijn."
47. Zij zei: "Heer, hoe zal ik een zoon hebben, daar geen man mij heeft benaderd?" Hij zei: "Zo schept Allah, wat Hij wil. Wanneer Hij iets beslist, zegt Hij daartoe slechts: "Wees" en het wordt.
48. "En Hij zal hem het Boek (de goddelijke Wet) en de Wijsheid en de Torah en het Evangelie onderwijzen."
49. En hij zal een boodschapper voor de kinderen Isra�ls zijn. "Ik kom tot u met een teken van uw Heer; ik zal u uit klei de vorm van een vogel maken, dan adem ik daarin en hij zal een vogel worden, door Allah's gebod. En ik genees de blinden en de melaatsen en doe de doden herleven en ik deel u mede, wat u zult eten en wat u in uw huizen zult opslaan. Voorzeker, daarin is voor u een teken, indien u gelovigen bent."
50. Ik kom tot u met een teken van uw Heer bevestigende wat v��r mij was, namelijk, de Torah en om u iets, van wat u was verboden toe te staan; vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij.
51. Voorzeker, Allah is mijn Heer en uw Heer; aanbidt Hem daarom, dit is het rechte pad."
52. Toen Jezus hun (der Isra�lieten) ongeloof bemerkte, zei hij: "Wie zullen mijn helpers zijn terwille van Allah?" De discipelen antwoordden: "Wij zijn de helpers van Allah. Wij geloven in Allah. En getuigt u dat wij Moslims zijn."
53. "Onze Heer, wij geloven in hetgeen U heeft geopenbaard en volgen deze boodschapper. Schrijf ons onder hen die getuigen."
54. En zij maakten plannen (tegen Jezus). Allah maakte ook plannen (tegen hen), maar Allah voorziet het beste.
55. Toen Allah zei: "O, Jezus, ik zal u doen sterven en u tot Mij; opheffen en u zuiveren van de ongelovigen en zal uw volgelingen tot de laatste dag over hen doen zegevieren die u niet geloven; dan zal uw terugkeer tot Mij zijn en Ik zal onder u rechtspreken over datgeen waarin u verschildet.
56. Maar de ongelovigen zal Ik in deze wereld en in de volgende streng straffen en zij zullen geen helpers hebben."
57. De gelovigen die goede werken verrichten zal Ik volle beloning toekennen. Maar Allah heeft de onrechtvaardigen niet lief.
58. Dat is hetgeen Wij u van de tekenen en de wijze vermaning meedelen.
59. Voorzeker, het geval van Jezus is bij Allah hetzelfde als dat van Adam. Hij (Allah) schiep hem uit stof en zei: "Wees" en hij werd.
60. De waarheid is van uw Heer, behoort daarom niet tot degenen, die twijfelen.
61. Zou men nu met u over hem (Jezus) redetwisten, nadat de kennis tot u gekomen is, zeg dan: "Kom, laat ons onze kinderen en uw kinderen en onze vrouwen en uw vrouwen en ons volk en uw volk roepen; laat ons daarna vurig bidden en de vloek van Allah roepen over degenen, die liegen."
62. Dit is voorzeker de ware uitleg, en er is geen God dan Allah en waarlijk, Hij is de Almachtige, de Alwijze.
63. Maar indien zij zich afwenden, Allah kent de onheilstichters toch goed.
64. Zeg: "O, mensen van het Boek, komt tot ��n woord, waarin wij met elkander overeenstemmen: dat wij niemand dan Allah aanbidden en dat wij niets met Hem vereenzelvigen en dat sommigen onzer geen anderen tot goden nemen, buiten Allah." Maar, als zij zich afwenden, zegt dan: "Getuigt, dat wij Moslims zijn."
65. O, mensen van het Boek, waarom redetwist u over Abraham, wanneer de Torah en het Evangelie eerst na hem werden geopenbaard? Wilt u dan niet begrijpen?
66. Ziet, u twist over hetgeen, waarvan u kennis heeft. Waarom twist u dan (eveneens) over hetgeen, waarvan u geen kennis heeft? Allah weet en u weet niet.
67. Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren.
68. Voorzeker, zij die Abraham het dichtst nabijkomen, zijn degenen, die hem volgen; en deze profeet en de gelovigen; en Allah is de Vriend der gelovigen.
69. Een deel der mensen van het Boek zou u gaarne willen doen dwalen, maar zij doen niemand dwalen dan zichzelf; en zij beseffen het niet.
70. O, mensen van het Boek, waarom verwerpt u de tekenen van Allah terwijl u er getuige van bent?
71. O, mensen van het Boek, waarom verwart u de waarheid met de leugen en verbergt de waarheid tegen beter weten in?
72. En een gedeelte der mensen van het Boek zegt: "Gelooft in hetgeen de gelovigen (Moslims) is geopenbaard, in de vroege ochtendstond en verwerpt het aan het einde van de dag; misschien keren zij wel terug."
73. "En gelooft niet, behalve in hem, die uw godsdienst belijdt. - Zeg: "Voorzeker, de ware leiding is Allah's leiding - dat iemand zal worden gegeven, als aan u werd gegeven, anders zullen zij met u redetwisten bij uw Heer." Zeg: "Genade is in Allah's hand. Hij schenkt deze aan wie Hij wil". En Allah is Milddadig, Alwetend.
74. Hij geeft Zijn genade aan wie Hij wil. Allah is de Heer van grote genade.
75. Onder de mensen van het Boek is hij, die, als u hem een schat toevertrouwt, u deze zal teruggeven, en er zijn er onder, die, als u hun een dinar toevertrouwt, deze niet aan u zullen teruggeven, tenzij u er voortdurend om vraagt. Dat komt, omdat zij (de Joden) zeggen: "Wij zijn niet aansprakelijk voor de zaak van de ongeletterden." Daarmede uiten zij tegen beter weten in een leugen tegen Allah.
76. Nee, maar wie zijn belofte vervult en vreest - voorwaar, Allah heeft de godvrezenden lief.
77. Die een geringe prijs (het wereldse) in ruil nemen voor hun verbond met Allah en voor hun eed, voor dezen is er geen voordeel in het Hiernamaals en Allah zal niet tot hen spreken, noch hen aanzien op de Dag des Oordeels, noch zal Hij hen als rein beschouwen en er zal een smartelijke straf voor hen zijn.
78. En voorzeker, onder hen zijn er, die hun tong verdraaien, terwijl zij het Boek voordragen, opdat u het van het Boek moogt achten, hoewel het niet van het Boek is. En zij zeggen: "Dit is van Allah," ofschoon het niet van Allah is en zij uiten een leugen tegen Allah, tegen beter weten in.
79. Het betaamt een mens niet, als Allah hem het Boek en de macht en het profeetschap geeft, dat hij dan tot de mensen zou zeggen: "Weest mijn dienaren buiten Allah"'; maar (veeleer): "Weest aanbidders van de Heer, daar u het Boek onderwijst en zelf bestudeert."
80. Noch zal hij u gebieden de engelen en de profeten als goden te aanvaarden. Zou hij u ongeloof bevelen, nadat u Moslims werd?
81. En toen Allah met de profeten een verbond sloot, zei Hij: "Voorwaar, Ik heb u het Boek en de Wijsheid geschonken en daarna zal een boodschapper tot u komen, vervullend hetgeen bij u is, in hem zult u geloven en hem zult u helpen." En Hij zei: "Heeft u bekrachtigd en daarmede Mijn verbond aanvaard?" Zij antwoordden: "Wij bekrachtigen het." Hij zei: "Getuigt dan en Ik ben met u onder de getuigen."
82. Maar die zich hierna terugtrekken, (zij) zijn voorzeker de overtreders.
83. Zoeken zij een godsdienst anders, dan die van Allah, terwijl al hetgeen in de hemelen en op aarde is zich willens of onwillens aan Hem moet onderwerpen? En tot Hem zullen zij worden teruggebracht.
84. Zeg: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons werd geopenbaard en hetgeen werd geopenbaard aan Abraham, Isma�l, Iza�k, Jacob, en de stammen en hetgeen aan Mozes en Jezus en de profeten door hun Heer werd gegeven. Wij maken geen onderscheid tussen wie dan ook van hen. Aan Hem alleen onderwerpen wij ons.
85. En wie een andere godsdienst zoekt dan de Islam, het zal van hem niet worden aanvaard en hij zal in het Hiernamaals onder de verliezers zijn.
86. Hoe zal Allah een volk leiden, dat heeft verworpen, na te hebben geloofd, en de getuigenis te hebben afgelegd dat de boodschapper waarachtig was en nadat de duidelijke bewijzen tot hen waren gekomen? Allah leidt het onrechtvaardige volk niet.
87. De vergelding van dezulken is slechts, dat de vloek van Allah, de engelen en de mensen, op hen rust.
88. Zij zullen daaronder blijven. Hun straf zal niet worden verlicht, noch zal hun uitstel worden verleend.


Nisa:4

157. En om hun zeggen: "Wij hebben de Messias, Jezus, zoon van Maria, de boodschapper van Allah gedood", - maar zij doodden hem niet, noch kruisigden zij hem (ten dode), - maar het werd hun verward, en zij, die hierover van mening verschilden zijn zeker in twijfel, zij hebben er geen kennis van maar volgen slechts een vermoeden en zij doodden hem gewis niet,

158. Integendeel, Allah verhief hem tot Zich en Allah is Almachtig, Alwijs.
159. Er is niemand onder de mensen van het Boek die er niet in zal geloven v��r zijn dood. En op de Dag der Opstanding zal hij (Jezus) getuige tegen hen zijn, -

 
163. Waarlijk, Wij hebben u de openbaring gezonden, zoals Wij Noach en de profeten na hem openbaring zonden en Wij gaven een openbaring aan Abraham en Isma�l en Iza�k en Jacob en de stammen; en aan Jezus, Job, Jonas, A�ron en Salomo en Wij gaven David een psalmen.
164. Wij zonden boodschappers, welke Wij reeds hebben genoemd en boodschappers welke Wij u niet hebben genoemd en Allah sprak openlijk tot Mozes.
165. Boodschappers, brengende blijde tijding en waarschuwende, dat de mensen geen tegenwerping tegen Allah zullen maken nadat de boodschappers (waren gekomen). En Allah is Almachtig, Alwijs.

 
171. O, mensen van het Boek, overdrijft in uw godsdienst niet en zegt van Allah niets dan de waarheid. Voorwaar, de Messias, Jezus, zoon van Maria was slechts een boodschapper van Allah en Zijn woord tot Maria gegeven als barmhartigheid van Hem. Gelooft dus in Allah en Zijn boodschappers en zegt niet: "Drie (in ��n)." Houdt op, dat is beter voor u. Voorwaar, Allah is de enige God. Het is verre van Zijn heiligheid, dat Hij een zoon zou hebben. Aan Hem behoort wat in de hemelen en op aarde is en Allah is als Bewaarder afdoende.
172. Voorzeker, de Messias zal het nooit versmaden, een dienaar van Allah te zijn, noch zullen de nabijzijnde engelen dit doen en wie het versmaadt Hem te aanbidden, en hoogmoedig is, Hij zal hen toch allen tot Zich roepen.
173. Maar degenen die geloven en goede werken verrichten, zal Hij hun beloning ten volle geven en meer dan dat uit Zijn overvloed, maar degenen die versmaadden en hoogmoedig waren, zal Hij met een pijnlijke straf straffen; zij zullen buiten Allah vriend, noch helper voor zich vinden.

 
Maidah:5

46. En Wij deden Jezus, zoon van Maria in hun voetsporen treden, vervullende, hetgeen v��r hem in de Torah was (geopenbaard), en Wij gaven hem het Evangelie, dat licht en leiding bevatte, bevestigende hetgeen daarv��r in de Torah was en een leiding en een vermaning voor de godvrezenden.
47. En laat de mensen van het Evangelie richten naar hetgeen Allah daarin heeft geopenbaard en wie niet richten naar hetgeen Allah heeft geopenbaard, zijn de overtreders.
48. En Wij hebben u het Boek (de Koran) met de waarheid geopenbaard vervullende hetgeen daarv��r in het Boek (de Bijbel) was (verkondigd) en als bewaker daarover. Richt daarom tussen hen naar hetgeen Allah heeft geopenbaard en volg hun boze neigingen niet tegen de waarheid die tot u is gekomen. Voor iedereen bepaalden Wij een wet en een weg. En indien Allah had gewild zou Hij u allen tot ��n volk hebben gemaakt, maar Hij wenst u te beproeven met hetgeen Hij u heeft gegeven. Wedijvert dus met elkander in goede werken. Tot Allah zult u allen terugkeren, dan zal Hij u datgene mededelen, waarover u van mening verschilt.
49. En spreek recht tussen hen naar hetgeen Allah u heeft geopenbaard en volg hun boze neigingen niet en wees op uw hoede dat zij u niet afleiden van hetgeen Allah u heeft geopenbaard. Maar indien zij zich afwenden, weet dan, dat Allah hen voor sommige hunner zonden wenst te treffen. En een groot aantal mensen is inderdaad ongehoorzaam.
50. Wensen zij het oordeel van onwetendheid? En wie is een betere rechter dan Allah voor een volk dat zekerheid van geloof bezit?
51. O, u die gelooft, neemt de Joden en de Christenen niet tot vrienden. Zij zijn elkanders vrienden. En wie uwer hen tot vrienden neemt, is inderdaad ��n hunner. Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet.

78. Degenen onder de kinderen Isra�ls, die niet geloofden, werden door de mond van David en door Jezus de zoon van Maria, vervloekt. Dit geschiedde, omdat zij niet gehoorzaamden en plachten te overtreden.
79. Zij plachten elkander de ongerechtigheid niet te verbieden, welke Zij begingen. Slecht is inderdaad hetgeen zij deden.
80. U zult velen hunner de ongelovigen tot vrienden zien nemen. Waarlijk slecht is hetgeen zij voor zichzelf deden zodat Allah toornig op hen is geworden en zij zullen in de straf verblijven.
81. En indien zij in Allah en deze profeet en hetgeen hem werd geopenbaard hadden geloofd, zouden zij hen niet tot vrienden hebben genomen, maar velen hunner zijn ongehoorzaam.
82. Waarlijk, u zult de Joden en de afgodendienaren het meest vijandig jegens de gelovigen vinden. En u zult degenen die zeggen: "Wij zijn Christenen" het vriendschappelijkst vinden jegens de gelovigen. Dit is, wijl er onder hen geleerden en monniken zijn en wijl zij niet trots zijn.
83. En indien zij hetgeen deze boodschapper is geopenbaard, horen, ziet u hun ogen vol tranen vanwege de waarheid welke zij hebben herkend. Zij zeggen: "Onze Heer, wij geloven. Reken ons daarom onder de getuigen."

110. Wanneer Allah zal zeggen: "O Jezus, zoon van Maria, gedenk Mijn gunst aan u en uw moeder, toen Ik u met de geest van heiligheid versterkte, dat u als kind en op middelbare leeftijd tot het volk spraakt en toen Ik u het Boek en de wijsheid en de Torah en het Evangelie onderwees en toen u door Mijn gebod uit klei de vorm van een vogel maakte, dan er in blies en het een vogel werd door Mijn gebod; en toen u de blinden en de melaatsen door Mijn gebod heeft genezen en de doden opgewekt; en toen Ik de kinderen Isra�ls er van weerhield, (u te doden), toen u met duidelijke tekenen tot hen kwaamt en degenen onder hen die verwierpen, zeiden: "Dit is niets, dan klaarblijkelijke tovenarij."
111. "En toen Ik de discipelen bezielde om in Mij en Mijn boodschapper te geloven, zeiden zij: "Wij geloven en getuigt U, dat wij ons hebben onderworpen."
112. Toen de discipelen zeiden: "O, Jezus, zoon van Maria, is uw Heer bij machte, ons een (met voedsel) gedekte tafel van de hemel neder te zenden?", antwoordde hij: "Vreest Allah, als u gelovigen bent."
113. Zij zeiden: "Wij verlangen zeer, er van te mogen eten zodat ons hart gerustgesteld moge worden en wij mogen weten dat u de waarheid tot ons heeft gesproken en wij daarvan getuigen mogen zijn."
114. Jezus, de zoon van Maria, zei: "O Allah, onze Heer, zend ons een (met voedsel) gedekte tafel van de hemel neder, opdat het voor de eersten en de laatsten onzer een feest moge zijn en een teken van U en tot onderhoud van ons, want U bent de Beste der onderhouders."
115. Allah zei: "Waarlijk, Ik zal haar (de tafel) tot u nederzenden, maar wie uwer nadien ondankbaar wordt, zal Ik z� straffen als Ik geen ander onder de volkeren gestraft heb."
116. En wanneer Allah zal zeggen: "O Jezus, zoon van Maria, heeft u tot de mensen gezegd: "Beschouwt mij en mijn moeder als twee Goden naast Allah,'? zal hij antwoorden: "Heilig bent U! Ik zou nooit kunnen zeggen, waarop ik geen recht had. Indien ik het had gezegd zult U het zeker hebben geweten. U weet, wat in mijn innerlijk is en ik weet niet, wat in U is. U bent de Kenner van het onzienlijke.
117. Ik zei niets tot hen, dan hetgeen U mij heeft geboden: "Aanbidt Allah, mijn Heer en uw Heer." En ik was getuige van hen, zolang ik in hun midden verbleef, maar nadat U mij deedt sterven, was U de Bewaker over hen en U bent Getuige van alle dingen.
118. Indien U hen straft, zijn zij Uw dienaren en indien U hen vergeeft, bent U zeker de Almachtige, de Alwijze.
119. Allah zal zeggen: "Dit is een dag waarop waarachtigheid de waarachtigen zal baten. Voor hen zijn tuinen, waar doorheen rivieren stromen; zij zullen daarin voor eeuwig vertoeven." Allah heeft behagen in hen en zij hebben behagen in Hem, dit is de grote zegepraal.
120. Aan Allah behoort het koninkrijk der hemelen en der aarde en wat daartussen is en Hij heeft macht over alle dingen.


Anaam:

85. En Zacharia, Johannes, Jezus en Elias.
Elk hunner behoorde tot de deugdzamen.
86. En Isma�l, Elisa, Jonas en Lot; elk hunner verhieven Wij boven de volkeren.
87. En van hun vaderen en hun kinderen en hun broederen verkozen Wij enigen en leidden hen op het rechte pad.
88. Dit is de leiding van Allah, Hij leidt daarmede van Zijn dienaren, wie Hij wil. En, indien zij iets naast Hem hadden aanbeden, zou voorzeker al hetgeen zij plachten te doen, verloren zijn gegaan.


Mariam:

30. Hij (Jezus) zei: "Ik ben een dienaar van Allah. Hij heeft mij het Boek gegeven en mij tot een profeet gemaakt;"
31. "Hij heeft mij gezegend waar ik mij ook moge bevinden; en heeft mij het gebed en het geven van aalmoezen zolang ik leef opgelegd."
32. "En dat ik gehoorzaam zou zijn jegens mijn moeder. Hij heeft mij noch een onderdrukker, noch een slecht mens gemaakt."
33. "Vrede was met mij op de dag mijner geboorte en zal met mij zijn op de dag van mijn dood en evenzo op de dag dat ik ten leven zal worden opgewekt."
34. Aldus was Jezus, de zoon van Maria. En (dit is) het ware woord waaraan zij twijfelen.
35. Het past niet bij Allah Zich een zoon te verwekken, Heilig is Hij. Wanneer Hij een beslissing neemt, zegt Hij daartoe slechts: "Wees", en het wordt.
36. "Voorwaar, Allah is mijn Heer en uw Heer. Aanbidt Hem derhalve, dit is de rechte weg."
37. Maar(sommige) partijen verschillen (hierover) onderling van mening; maar wee de ongelovigen bij hun aanwezigheid op de grote Dag.

 

Azhaab: soera 33/7

7. En toen Wij met de profeten een verbond sloten: met u, met Noach, Abraham, Mozes, en Jezus de zoon van Maria, sloten wij een hecht verbond.
8. Opdat Hij de waarachtigen over hun waarachtigheid moge ondervragen. En voor de ongelovigen heeft Hij een pijnlijke straf bereid.


Sjoera:42

13. Hij schreef u dezelfde godsdienst voor, die Hij aan Noach oplegden en die Wij bovendien aan u openbaren en die Wij Abraham, Mozes en Jezus oplegden: "Bevestigt deze godsdienst en weest er niet in verdeeld." Voor de afgodendienaren is dat moeilijk waartoe u hen roept. Allah kiest voor Zich wie Hij wil en leidt hem die zich (in berouw) tot Hem wendt.
14. En zij waren slechts verdeeld, nadat de kennis tot hen was gekomen, door zelfzuchtige afgunst onder elkander. En ware het niet dat een Woord reeds van uw Heer was uitgegaan voor een vastgestelde tijd, dan zou de zaak voorzeker tussen hen geoordeeld zijn. En waarlijk, zij die het Boek erfden, na hen, zijn er in een verontrustende twijfel over.

 

Zochrof :43

59. Hij (Jezus) is niets dan een dienaar wie Wij Onze gunst schonken en Wij stelden hem tot voorbeeld voor de kinderen van Isra�l.
60. En indien Wij het wilden, konden Wij engelen uit uw midden tot opvolgers op aarde maken.
61. Maar dit is een teken van het Uur. Twijfelt er daarom niet aan, maar volgt Mij. Dit is het rechte pad.
62. En laat Satan u niet verleiden. Voorzeker, hij is voor u een openlijke vijand.
63. Toen Jezus met duidelijke bewijzen kwam, zei hij: "Waarlijk ik ben met wijsheid tot u gekomen opdat ik u iets van hetgeen waarover u onderling verschilt duidelijk moge maken. Vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij.
64. Voorwaar, Allah is mijn Heer en uw Heer. Dient Hem daarom. Dit is het rechte pad."
65. Maar vele groepen uit hun midden werden onenig. Wee de onrechtvaardigen wegens de straf van een smartelijke Dag!
66. Zij wachten slechts tot het Uur plotseling over hen komt, terwijl zij het niet voorzien.
67. Vrienden zullen op die Dag elkanders vijanden zijn. Maar de godvruchtigen:
68. "O Mijn dienaren, geen vrees zal op deze Dag over u komen noch zult u treuren.

 

Hadied:57

27. Dan deden Wij Onze boodschappers in hun voetsporen treden en Wij deden Jezus, de zoon van Maria, opvolgen en Wij gaven hem het Evangelie. En Wij legden zachtmoedigheid en barmhartigheid in het hart zijner volgelingen. Maar het kloosterleven schreven Wij hun niet voor, maar zij vonden dit zelf uit om Allah's welbehagen te zoeken. Zij namen dit echter niet in acht zoals het behoorde. Toen gaven Wij de gelovigen onder hen een beloning, maar velen onder hen waren overtreders.

 

Saff:41

6. En toen Jezus, zoon van Maria, zei: "O kinderen van Isra�l, Ik ben Allah's boodschapper voor u, datgene bevestigend wat v��r mij in de Torah was, en een blijde tijding gevende van een boodschapper die na mij komen zal, zijn naam zal Ahmad zijn." En als hij tot hen komen zal met duidelijke bewijzen zullen zij zeggen: "Dit is louter bedrog."
7. Wie is onrechtvaardiger dan hij die leugen over Allah verzint, terwijl hij opgeroepen wordt tot de Islam? Allah leidt het onrechtvaardige volk niet.
8. Zij wensen Allah's licht door hun mond te doven, maar Allah zal Zijn licht vervolmaken, hoewel de ongelovigen er afkerig van zijn.
9. Hij is het Die Zijn boodschapper heeft gezonden met leiding en de godsdienst der Waarheid, opdat hij deze moge doen zegevieren over alle andere godsdiensten, al zijn de afgodendienaren er afkerig van.
10. O u die gelooft, zal ik u inlichten over een handel die u zal redden van een pijnlijke straf?
11. Dat u in Allah en Zijn boodschapper gelooft en voor de zaak van Allah met uw bezit en uw persoon strijdt. Dat is beter voor u als u het weet.
12. Hij zal u uw zonden vergeven en u in tuinen leiden waar doorheen rivieren stromen en tot reine woningen toelaten in tuinen der Eeuwigheid. Dat is de grote zegepraal.
13. En nog meer waarnaar u verlangt: hulp van Allah en een spoedige overwinning. En geef blijde tijding aan de gelovigen.
14. O, u die gelooft, weest Allah's helpers, zoals toen Jezus, zoon van Maria, tot zijn discipelen zei: "Wie zijn mijn helpers terwille van Allah?" De discipelen antwoordden: "Wij zijn Allah's helpers!" Toen geloofde een gedeelte van de kinderen Isra�ls, terwijl een ander deel niet geloofde maar Wij hielpen de gelovigen tegen hun vijand en zij werden overwinnaars.


Mischein weet je nu meer over Jezus(sws) dan het Leidensverhaal uit de bijbel.




5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 14:46

jazeker PP een fantastisch verhaal. weet alleen niet of je het daadwerkelijk leestmaar ach, ik vertrouw op t goede.

en hoofdrolspeler?kijk ik naar een film?wow!welke?tell me!fictie?of actie?of thriller?wist niet dat deze forum opeens omgedoopt is tot filmforum..of een dagboekforum..maar goed ach.anything goes right?om mijn woord te houden dak veel verhalen zou posten, is hier weer een ander verhaal:

Christianity: The Point of Departure

By Sherif Quinn

Jan. 29, 2006

First Impressions

My first memories of anything Islamic were when I prepared to start work in Saudi Arabia. In the United Kingdom I visited my local library and read some books on the country. The place looked extraordinarily exotic and once I got there I wasn't disappointed. I vaguely knew that Saudi Arabia was the birthplace of Islam but as to the significance of the Ka`bah, Hajj, etc., I knew even less.

Some Saudi newspapers have a daily question and answer piece on Islam. The questions submitted by the readers were often extremely specific on minute, seemly irrelevant practices � for example the salah (ritual prayer) or ablution � and these questions were often read out in the work tea room by ex-pats � including myself � for amusement. It all seemed so incomprehensible � but then everything about Saudi Arabia was a culture shock, so I never considered the religion separate from the culture.

Later I shifted to the United Arab Emirates. Here, it felt almost European, laid back, sort of quasi-Mediterranean in comparison. This made me look at Islam differently � it didn't seem so tough and dogmatic as in Saudi. Inevitably again I debated Islam at work or with friends and I was impressed with the logic. Logic and religion? These two are not supposed to coexist.

School Days

Being brought up from the age of 4 at a Catholic school run by nuns, then from 11 to 18 at a school run mainly by Benedictine monks, I had undergone years of formal religious education. However, except for some various stories from the Bible, I felt I hadn't a clue as to the relationship between Christianity and real life. Also, there were just so many inherent contradictions and "mysteries" that our school teachers veered away from � so long as you had faith.

So on the one hand at school we were taught to analyze and question the rationale behind biology, chemistry, and so on, but religion was above such earthly proofs. Not surprisingly, my fellow pupils did their best to escape from compulsory church services and ceremonies. I found hymns particularly dreary; saintly statues made me queasy rather than comforted. Priestly vestments and church ornamentation alienated rather than satisfied.

Back to Arabia: I had numerous but always friendly arguments about religion with Muslims. In hindsight, I was the one who provoked the discussion (I've always liked a good argument). My curiosity aroused, I started reading some pamphlets. I was wary of people trying to "convert" me, although no one seemed particularly out to proselytize. On the contrary, my friends patiently went along with my arguments. Religious discussions were frustrating by my lack of information � I was getting fed up with this, so I embarked on a refutation of Islam through reading. I searched for the weak spot � so then I could triumph over these Arabs! I only read booklets and books that I carefully chose myself, looking only for those that were as impartial and frank as possible, written by both Muslims and non-Muslims. By necessity the reading material had to deepen. I moved on from the Ahmed Deedat type confrontational style of material. I still wasn't really convinced and kept looking for that one defect that would unravel it all.

Christianity vs. Islam

Christianity directs to turn the other cheek; whereas Islam says fight for your rights, but only when you are oppressed. Christianity says that a rich man will never enter heaven. Islam says that there is nothing intrinsically wrong with wealth; it is good so long as it is acquired legally and a portion (2.5 poercent) given yearly to the poor. Wealth is distinguished from greed. The noble ideals of Christianity break down in the real world.

Islam seemed to recognize the grubby imperfect lives we lead but had relentlessly accurate insight of the strengths and weakness of the human psyche. For example, respecting others privacy: Hurtful tabloid newspaper gossip is alien to Muslim countries. The highest standards of courtesy are found in daily interactions: as-salamu `alaykum ("Peace be upon you") is the recurrent greeting, compared to the cold and casual "Hi." Everyone has arguments and fallouts, but for two Muslims, after 3 days the two sides must patch up � the one who makes the first gesture is seen as the better person. Consequently, I almost never heard of the I'm-not-talking-to-him attitude that poisons relationships and is so energy consuming.

I began to realize the astonishing range of issues Islam deals with, particularly on the social side. From hygiene to education, from war time and economics, to racism, to nationalism. No matter is too small to escape its rational instruction. Throughout, the Qur'an addresses mankind, not just the bickering Arab tribes of the time. It is not limited to the period of revelation but appears to speak down the ages. I found the tone consistently serious and majestic but always simple and crystal clear. It all seemed rather practical and sensible. Religion was just not supposed to be like this. Could all this be thought up by an illiterate man 1,400 years ago? Well, maybe.

I dug a little deeper. As for the famous literary brilliance of the Qur'an that I had read of, "that inimitable symphony" described by Marmaduke Pickthall, I had no idea and could only guess at from the inadequate English translations from the original Arabic.

Doctrinal Indigestion

As I said, I had an extensive religious education. These are a few of the creeds of Catholicism that I had always found difficult:

  • The Christian clergy of priests, bishops, archbishops, cardinals, etc. Why do we need a hierarchy? Could a religion operate without one? 

  • Divinity of Christ. Did he actually claim divinity? What was that first commandment again?

  • Doctrine of the Trinity. Sorry, I just don't get it. Anyway, some prominent Christian leaders now openly doubt it, as do some Christian sects, for example, the Unitarians.

  • Church statues. Idols are breakable. Anyway, what was that second commandment again?

  • Infallibility of the Pope. But he did make errors, for example when condemning Copernicus for saying the Earth revolved around the sun.

  • Original sin. A newborn baby has inherent sin and needs forgiveness (baptism)? Again, somehow difficult to understand.

  • Worshiping "saints." Do we need an agent to reach God?

  • Transubstantiation. Where bread and wine are transformed (literally) into the flesh and blood of Christ during the Mass. Are there elements of paganism here?

  • Christ died on the cross for the "sins of the world." If Christ died for our sins in advance, then why bother trying to be good? Anyway, did he really claim this?

And there's more, but I'll spare you.

Islam graciously cut through this ideological nightmare. One by one these muddled dogmas were clearly debunked as I dug deeper in my research. I was interested to learn that the central Christian tenets above were trashed out by a conference 300 years after Christ died. The conference was heavily prejudiced by the powerful Roman emperor of the time: not exactly divine. The monks must have forgotten to mention all that. Surprisingly, in Islam, Christ is a highly revered prophet. Also, like Muhammad, he would never be termed divine. In fact many Muslims are named `Isa (Arabic for Jesus), and Christ and Mary are mentioned in the Qur'an more times than Muhammad.

So, contrary to Christianity, Islam appeared (to me anyway) simple and clear. Today Christianity is all but dead in the West � this is scary and probably precedes an era of spiritual nihilism. The only growth area is in evangelism � where emotions are let rip. It is known by anyone who has had to reason with someone in an ecstatic or angry state, that logic and emotion do not make good bedfellows � any rational thought is thrown out the window. Some churches hire discos in a desperate attempt to attract the punters; others are becoming bingo halls. Good Christians are staying at home in droves on Sunday: for many of them, cutting the grass seems more meaningful.

I remember a Christian friend of mine complained that the Mass never seemed the same when they switched over from Latin to English � it was better when you couldn't understand it.

So, this is the sorry state to Christianity today.

Relief

My hunches that these were man-made doctrines were finally proven right. It was quite a relief. Whatever issue I examined in Islam, I could not find error nor did I have to stretch my credibility. Surely then it cannot be of human origin? No wonder the monks at school kept it all well hidden. However, my stubbornness held out another year or so.

I tried to read the Qur'an, which initially I found heavy and intense. I soon realized that this was because it was so concise and concentrated � there was no padding out. It appeared strangely succinct, like a telegraph message. Surely, I wondered, if written by Muhammad, it would be full of the narrow stories of the times, not to mention mistaken scientific beliefs of the time.

In comparison, the Bible goes in great detail regarding local events, internal wars, what so-and-so did, and local politics. All very fascinating at the time, but hardly an eternal guide for all mankind. The Bible was, of course, composed by men � and reads like a diary of the times. For example, the Gospel according to Saint� . I long wondered how that makes it divine. There are few grand concepts. The text is addressed to the small tribes of Judea. The statements authentically attributed to Christ himself are but a few dozen, and even those are colored by St. Paul and others. Also, the version we read today is translated through from Aramaic to Hebrew to Greek to Latin to English. What text could possibly have survived unchanged �especially when so many had a vested interest in the content? The many conspicuous contradictions are well known, even by Christians.

Therefore, it was almost unbelievable to learn that the Muslim sacred book, the Qur'an, was written down during Prophet Muhammad's lifetime, was checked numerous times by himself to ensure accuracy, and has remained exactly in the original language and text ever since. I was interested to read that when several thousand copies of the Qur'an were printed in Egypt with just one dumma (vowel mark) missing, they were immediately pulped. Why should a tiny dash make any difference? How did anyone spot it so quickly?

Being scientifically trained, I was interested in the scientific references of the Qur'an. These included meteorological, astronomical, physical, medical references and more. Many of these are tantalizingly subtle, for example [We made every living thing of water] (Al-Anbiyaa' 21:30). So far, no one has found any discrepancies; however, I still looked for one indisputable scientific fact that would clear up the issue: The size of the universe or the distance to the sun for example would do nicely. I could not find anything that specific, of course. Maybe that is the point: Humans always like evidence on a tray, clearly labeled.

Islamic Dogma?

I often felt Islam was dogmatic, loaded with tough restrictions and regulations. Was it all necessary? Can't we just go out and have a good time and do what we want? But upon closer examination, I saw that those who "suffer" most by such restrictions are the strongest of society. Who are these? The wealthy, young, healthy, usually male. Who are vulnerable? Women, the poor, the sick, the very young and the very old. All are strongly protected by Islamic Law, centuries before the welfare state was dreamed of. For example

Who drinks and enjoys alcohol the most? Men. However, who actually suffers most from alcoholism? Battered wives and abused children, not to mention the thousands killed or maimed by drunk drivers.

Who's restricted most by the prohibition of sexual promiscuity? A man can walk away from pregnancy. Women are biologically inclined to monogamy. So who pays the real price of promiscuity? The unwanted baby born to a single mother left to fend for herself.

Who benefits from the clothing restriction on women? Hardly the men. Women are protected and respected from predatory males, rape, and pregnancy.

Who enjoys and profits financially from pornography? Throughout history this has always been a male thing. Not many magazines seem to be owned or bought by women. It's well known that rapists and child abusers (men again, I'm afraid) are often driven and seduced by explicit pornography.

Who suffers by giving obligatory charity? The rich.

Who wants to care about the elderly in a society that worships youth? It's such a nuisance to hedonistic young people. Muslims are obliged to look after their parents and all the elderly. Again the weak are given security.

The list goes on.

It's clear that "harsh" Islamic rules actually protect the weak and those without a voice in society. It's not surprising, then, that the abhorrence against Islam, even from the very beginning at the time of Muhammad, came from the high and mighty of society. The entertainment moguls of Hollywood and elsewhere today see Islam as a severe threat to their profit margins. It's not so surprising, then, that the vast majority of those reverting to Islam are women. Also, I noticed that it was the under-trodden of society, such as the destitute Hindus of India and blacks in racist America, who feel that only Islam's ideals can address their problems.

Regarding women, I thought I had hit on the weak spot of Islam until I discovered that women enjoyed inheritance and divorce rights 1,400 years before the West discovered "Women's Lib." A wife even keeps her own name after marriage. Some of the richest people in the Muslim world are women. Contrary to my image of Muslim women being "oppressed," my personal observation was that women were not simply equal to men but in some ways held in a distinguished, almost reverential position in society. They didn't behave a bit oppressed. On the contrary, I personally cannot recall ever hearing a disparaging or sexist remark from a Muslim man regarding any woman.

Decision time

So what to do with this information? I had two choices: either to do nothing (which was tempting) or change my religion. Also I wanted to break with the Catholic Church which had lost credibility to me. I didn't want to forever be a lapsed Catholic. As far as I know, it's not possible to resign (what would I send back � my confirmation medal?). I mulled over the issue for a year or more before one spring Friday deciding to take the plunge. Now several years have passed and I have realized that far from being the end of the matter, the hard work had only just begun on that Friday. I look ahead with interest and some trepidation at the resurgence of Islam around the world � I wonder how the West will react to the inevitable rise of Islam in the next century: submit or feel threatened? Many vested interests will fight it, particularly the powerful entertainment lobbies. Whatever happens, Islam is not going to go away.

www.islamonline.net

Terug naar boven
Murat Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 12 maart 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 755
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 15 mei 2006 om 14:47
In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?
]Ruud je baseert niet op grond van de bijbel.
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 16 mei 2006 om 12:47

Deel 12, Hoe ik God leerde kennen. Haal het goede eruit. Leer van het kwaad. Daarmee doel ik niet op het gegeven dat je christen moet worden, dat interesseert me niet, maar een goed gelovige. Van welke signatuur dan ook.

Veel lessplezier.

�Maar tot u, die Mij hoort, zeg ik: Hebt uw vijanden lief, doet wel degenen, die u haten; zegent wie u vervloeken; bidt voor wie u smadelijk behandelen." (Lukas 6:27-28)

�Maar ik zeg u, de boze niet te weerstaan, doch wie u een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de andere toe; en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel; en zal iemand u voor ��n mijl pressen, ga er twee met hem." (Matthe�s. 5:39-41)

Ik vergeleek deze verzen met wat er in de koran staat:

�Als iemand dus tegen jullie in overtreding is, mogen jullie tegen hem zo optreden als hij tegen jullie optrad." (soera 2:194)

�En maakt tegen hen zo goed als jullie kunnen bewapening en de inzetbare paarden gereed om Gods vijand en jullie vijand daarmee vrees aan te jagen" (soera 8:60)

"Mohammed is de gezant van God.  En zij die met hem zijn zijn streng tegen de ongelovigen, maar onderling barmhartig." (soera 48:29)

Het is onmogelijk dat Wit en Zwart ��n zouden zijn; ofdat Goed en Slecht ��n zouden zijn; of dat Dag en Nacht ��n zouden zijn! E�n moet duidelijk uniek zijn. Dus er zou maar ��n God moeten zijn. Ik was er zeker van dat ik die God zou vinden, want ik had Hem lief. Niemand zou mijervan kunnen weerhouden om in de Enige Ware God te geloven, zelfs al was Hij de God van de joden!

In gedachten sprak ik tot God: �O God, ik heb uw hulp nodig. Laat me niet in de steek, want ik ben nu in de war. Ik weet niet waar u bent. Als ik misleid was, dan was het niet met opzet. U weet hoeveel ik u liefheb, en hoeveel ik geleden heb terwille van u. O God, als u mij straft voor een zonde die ik begaan heb, dan vraag ik u om vergeving. U bent de enige God en ik ben uw dienaar, die uw geboden gehoorzaamt. Ik beleid mijn zonden en heb berouw. Wees alstublieft niet zo streng in uw straf.�

Bepaalde gedachten deden me bibberen van vrees. Ik dacht dat de koran en de bijbel niet allebei het Woord van God konden zijn. De ene moest de andere tenietdoen. Ik raakte in paniek toen deze gedachte op kwam. Steeds wanneer ik een vreemd geluid hoorde, dacht ik dat God het huis zou verwoesten en het op mijn hoofd zou doen neerkomen vanwege mijn houding ten opzichte van de koran.  Mijn leven werd ondraaglijk! Het was zelfs moeilijker dan toen ik in de gevangenis zat en gemarteld werd.

Al spoedig nam dit gevoel af en ik besloot om de koran opnieuw te bestuderen om elk mogelijk aspect te herzien en het vers objectief te beoordelen:

�Als hij van een ander dan God [gekomen] was dan zouden zij er veel tegenstrijdigs in vinden.� (soera 4:82)

Ik was in feite niet objectief. Ik wilde in de koran iets vinden dat mij ertoe zou brengen om te geloven dat het niet van God was. Ik voelde een diepe bitterheid tegenover christenen. Ik zou alles hebben geaccepteerd behalve om christen te worden. Het woord 'christen' provoceerde me, en veroorzaakte in mij een sterk verlangen van agressie in wraak ten opzichte van alles dat met christenen te maken had. Ik wist niet waarom ik me zo voelde; misschien was het vanwege het feit dat ik opgegroeid was in een strenge familie die de islam liefhad en het christendom haatte, ervan uitgaand dat het laatste ongeloof was. Onze ouders waarschuwden ons altijd om niet met christelijke kinderen te spelen, omdat zij verraders waren, en om hun voedsel niet te eten, omdat ze ons konden vergiftigen. We werden opgevoed met de gedachte dat christenen geen god, geen geloof en geen vertrouwen hadden.

Ik begon de koran grondig te bestuderen en ik ontdekte verbazingwekkende dingen die ik nog nooit eerder had opgemerkt. Ik verzamelde mijn onderzoek en gaf het als titel: �Is de koran het Woord van God?� Het kostte me ongeveer zes maanden om het af te maken.

Op een dag bracht de emir mij onverwacht een bezoek. Ik was in de rustkamer toen hij kwam. Mijn moeder liet hem in mijn kamer, omdat hij een bekende was van de familie, want we hadden samen in de gevangenis gezeten. De emir zag papieren door de hele kamer verspreid liggen dacht dat ik al een groot deel van mijn opdracht klaar had. Ik hoorde hem zeggen: �Allah zegene je! Jij bent, persoon! Ik had gelijk; jij bent de enige die het kon doen!� Ik dacht bij mezelf: �je weet nog niet wat er op deze papieren staat!�

Even later kwam ik naar buiten om hem te ontmoeten. Zijn gezicht was rood en hij leek verbijsterd. Hij greep bij mijn kraag en schreeuwde in mijn gezicht: �Wat is dit? Heb jij dat geschreven? Het kan niet van jou zijn. Wie heeft je misleid? Wie heeft je bedrogen? Wie verleid om je godsdienst te verraden?�

Ik zei tegen hem: �Als er sprake was van misleiding, dan zou u degene zijn; als er sprake was van verleiding, dan zou het door u zijn; als ik een zonde had begaan, dan zou die op uw hoofd neerkomen! U bent degene dit alles heeft aangezet. Ik wilde van dit onderzoek ontheven worden, maar u weigerde. U wist hoeveel ik het christendom en de christenen haatte, maar u stond er op dat ik hun boeken las. Ik zweer u dat ik zou willen dat alles wat ik ontdekt heb niet waar was. U en ik hebben de moeilijkste tijd van ons leven gedeeld, nietwaar?� �Ja�, antwoordde hij. Ik zei: "Neem me niet kwalijk, het is uit de hand gelopen. Het is niet alleen een kwestie van informatie; het is mijn hart waarover ik geen macht heb. Ik wilde dat u zou lezen wat ik gelezen heb en te weten zou komen wat ik te weten ben gekomen!�

Hij werd woest en wilde al mijn papieren verscheuren (Godheid van Christus, de koran is niet het Woord van God, etc.) We kregen een grote woordenwisseling die mijnmoeder naar de kamer bracht. Voordat hij mijn huis verliet, zei de emir tegen mij: �Nu weten we wat je mankeert, maar ik heb een verzoek als je in leven wilt blijven.� �En wat is dat?�, vroeg ik. Hij zei: �Vertel je groep nooit over dit vergif dat je schrijft. Ik zal tegen hen zeggen dat afvallig geworden bent, maar ik zal hun de reden niet vertellen. Als je hun iets anders vertelt, dan weet je zelf wel wat er met je zal gebeuren."

Ik zei tegen hem: "Wat u niet weet is dat de zaken veranderdzijn; de tijd is veranderd. U weet best dat ik niet bedreigd zal worden, want u bent niet in staat om uw bedreigingen uit te voeren. Voor uw informatie, ik was trouw aan mijn broeder s toen ik ze verzocht om mij niet tebezoeken. Ik kon hen niet dingen blijven leren waarvan ikzelf niet zeker was of ze wel waar waren. Ik duwde ze weg, omdat ik om hen gaf. Ik verzeker u, ik heb God lief, en ik bid dat Hij me terugbrengt als ik de verkeerde kant opben gegaan." Ik barstte in tranen uit toen ik dacht aan onze mooie herinneringen, onze gezamenlijke tijd in de gevangenis en hoe we samen de ontberingen hadden getrotseerd. Eerlijk gezegd was het teveel voor mij om te verdragen.  Maar als dit de wil van God is, dan zeg ik alle goede herinneringen ver van Hem vaarwel en verwelkom ik alle doornen aan Zijn zijde

 

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
AmmatoelAziz Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 27 september 2004
Online status: Offline
Berichten: 1676
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 16 mei 2006 om 13:44

Elhamdulillah

 

Stil verdriet,

ik blijf maar wenen,

is er iemand die zoveel pijn in mij ziet?

ik kan niet meer staan op mijn benen.

 

voel mij vastgebonden in het duister,

weet niet meer waar ik heen moet,

ik wil niet luisteren naar het donker gefluister,

ik wil niet meer dat ik bloed.

 

Stille wanhoop,

zie ik het einde nabij komen,

wanneer ik in die schaduw loop,

lijkt het alsof ik ineens kan dromen.

 

Gevonden,

diep in mij, mijn antwoord,

De Waarheid die mij leiden zal,

voel me kil en koud, krijg toch nog een beetje hoop,

weer hoop om het te overleven, dit donk're dal.

 

Waar komt het vandaan, ik weet het niet,

maar het geeft me een gelukkig gevoel,

het is nog zwak, maar dat geeft niet,

ik weet waar ik nu op doel.

 

De moed is in mijn schoenen gezakt,

nu toch wil ik vechten om niet op te geven,

elhamdulilah, het maakt me weer een beetje zeker,

ik heb eindelijk de reden om voor te leven!

 

Ik weet het, ik ben christelijk opgevoed,

maar voelde me er nooit helemaal in thuis,

de Islam, ja, dat is wat mij veel doet,

alstublieft Here, ik wil naar huis.

 

Hij die mijn tranen ooit zal drogen,

Hij, mijn ontheffer van mijn wanhoop,

Hij, die mij zal genezen,

wanneer ik in Zijn schaduw loop.

 

Hij, die mij zal vergeven,

Hij, wanneer ik er niet meer ben,

Hij, die mij weer geluk zal schenken in het leven,

Hij, wanneer ik niet meer voor problemen wegren,

Hij zal er zijn.

 

U, Mijn God, U,

In Uw handen is mijn lot.

 

door: onbekend

 

O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 16 mei 2006 om 15:21

mooi verhaal PP, nu de mijneen probeer jij ook hier het goede uit te halen. no matter what religion u may have.its all good!

het beroemde verhaal van de voormalige christen, Yusuf Estes.

Many people ask me how a preacher or priest in Christianity can ever go to Islam, especially considering all the negative things that we hear about Islam and Muslims everyday. I would like to thank everyone for their interest and offer my humble story, God Willing. Actually, a very nice Christian gentleman asked me through email why and how I left Christianity for Islam. So this is more or less a copy of the letter that I sent back to him.

My name is Yusuf Estes and I am the National Muslim Chaplain for American Muslims, sponsored by a number of organizations here in Washington, DC. As such, I travel around the entire world lecturing and sharing the message of the Christ of the Quran in Islam. We hold dialogs and discussion groups with all faiths and enjoy the opportunity to work alongside of rabbis, ministers, preachers and priests everywhere. Most of our work is in the institutional area, military, universities and prisons. Primarily our goal is to educate and communicate the correct message of Islam and who the Muslims really are. Although Islam has grown now to tie Christianity as the largest of religions on earth, we see many of those who claim Islam as Muslims, that do not correctly understand nor properly represent the message of "Peace, Surrender and Obedience to God" (Arabic = 'Islam').

Dear me, I am afraid that I got a bit ahead of myself, I was trying to give a bit of background on my own personal experience to see if it would in anyway benefit you in your ministry. This may seem quite strange that I would offer to help you, while we perhaps share a few different perspectives and concepts of God, Jesus, prophethood, sin and salvation. But you see, at one time I was in the same boat as you. Really, I was. Let me explain.

I was born into a very strong Christian family in the Midwest. Our family and their ancestors not only built the churches and schools across this land, but actually were the same ones who came here in the first place. While I was still in elementary we relocated in Houston, Texas in 1949 (I'm old). We attended church regularly and I was baptized at the age of 12 in Pasadena, Texas. As a teenager, I wanted to visit other churches to learn more of their teachings and beliefs. The Baptists, Methodists, Episcopalians, Charismatic movements, Nazarene, Church of Christ, Church of God, Church of God in Christ, Full Gospel, Agape, Catholic, Presbyterian and many more. I developed quite a thirst for the "Gospel" or as we say; "Good News." My research into religion did not stop with Christianity. Not at all. Hinduism, Judaism, Buddhism, Metaphysics, native American beliefs were all a part of my studies. Just about the only one that I did not look into seriously was "Islam". Why? Good question.

Anyway, I became very interested in different types of music, especially Gospel and Classical. Because my whole family was religious and musical it followed that I too would begin my studies in both areas. All this set me for the logical position of Music Minister in many of the churches that I became affiliated with over the years. I started teaching keyboard instruments in 1960 and by 1963 owned my own studios in Laurel, Maryland, called "Estes Music Studios."

Over the next 30 years my father and I worked together in many business projects. We had entertainment programs, shows and attractions. We opened piano and organ stores all the way from Texas and Oklahoma to Florida. I made millions of dollars in those years, but could not find the peace of mind that can only come through knowing the truth and finding the real plan of salvation. I'm sure you have asked yourself the question; "Why did God create me?" or "What is it that God wants me to do?" or "Exactly who is God, anyway?" "Why do we believe in 'original sin?" and "Why would the sons of Adam be forced to accept his 'sins' and then as a result be punished forever. But if you asked anyone these questions, they would probably tell you that you have to believe without asking, or that it is a 'mystery' and you shouldn't ask.

And then there is the concept of the 'Trinity.' If I would ask preachers or ministers to give me some sort of an idea how 'one' could figure out to become 'three' or how God Himself, Who can do anything He Wills to do, cannot just forgive people's sins, but rather and had to become a man, come down on earth, be a human, and then take on the sins of all people. Keeping in mind that all along He is still God of the whole universe and does as He Wills to do, both in and outside of the universe as we know it.

Then one day in 1991, I came to know that the Muslims believed in the Bible. I was shocked. How could this be? But that's not all, they believe in Jesus as:

* a true messenger of God;
* prophet of God;
* miracle birth without human intervention;
* he was the 'Christ' or Messiah as predicted in the Bible;
* he is with God now and most important;
* He will be coming back in the Last Days to lead the believers against the 'Antichrist.'

This was too much for me. Especially since the evangelists that we used to travel around with all hated Muslims and Islam very much. They even said things that were not true to make people afraid of Islam. So, why would I want anything to do with these people?

My father was very active in supporting church work, especially church school programs. He became and ordained minister in the 1970s. He and his wife (my stepmother) knew many of the TV evangelists and preachers and even visited Oral Roberts and helped in the building of the "Prayer Tower" in Tulsa, OK. They also were strong supporters of Jimmy Swaggart, Jim and Tammy Fae Bakker, Jerry Fallwell, John Haggi and the biggest enemy to Islam in America, Pat Robertson.

Dad and his wife worked together and were most active in recording "Praise" tapes and distributing them for free to people in retirement homes, hospitals and homes for the elderly. And then in 1991 he began doing business with a man from Egypt and told me that he wanted me to meet him. This idea appealed to me when I thought about the idea of having an international flavor. You know, the pyramids, sphinx, Nile River and all that. Then my father mentioned that this man was a 'Moslem.'

I couldn't believe my ears.
A 'Moslem?'
No way!

I reminded my dad of the various different things that we had heard about these people, how they are -
Terrorists; hijackers; kidnappers; bombers and who knows what else?

Not only that but:

They don't believe in God

They kiss the ground five times a day and

They worship a black box in the desert.

No!
I did not want to meet this 'Moslem' man. No way!

My father insisted that I meet him and reassured me that he was a very nice person. So, I gave in and agreed to the meeting.

But on my terms.
I agreed to meet him on a Sunday after church so we would be all prayed up and in good standing with the Lord. I would be carrying my Bible under my arm as usual. I would have my big shiny cross dangling and I would have on my cap which says: "Jesus is Lord" right across the front. My wife and two young daughters came along and we were ready for our first encounter with the 'Moslems.'

When I came into the shop and asked my father where the 'Moslem' was, he pointed and said: "He's right over there."
I was confused. That couldn't be the Moslem. No way.

I'm looking for a huge man with flowing robes and big turban on his head, a beard half way down his shirt and eyebrows that go all the way across his forehead.

This man had no beard. In fact, he didn't even have any hair on his head at all. He was very close to bald. And he was very pleasant with a warm welcome and handshake. This didn't make sense. I thought they are terrorists and bombers. What is this all about?

Never mind. I'll get right to work on this guy. He needs to be 'saved' and me and the Lord are going to do it.
So, after a quick introduction, I asked him:

"Do you believe in God?"
He said:
"Yes."

(Good!)
Then I said:
"Do you believe in Adam and Eve?"
He said:
"Yes."

I said: "What about Abraham? You believe in him and how he tried to sacrifice his son for God?"
He said:
"Yes."

Then I asked:
"What about Moses?"
"Ten Commandments?"
"Parting the Red Sea?"
Again he said:
"Yes."

Then:
"What about the other prophets, David, Solomon and John the Baptist?"
He said:
"Yes."

I asked:
"Do you believe in the Bible?"
Again, he said:
"Yes."

So, now it was time for the big question:
"Do you believe in Jesus? That he was the Messiah (Christ) of God?"
Again the said:
"Yes."

Well now:
"This was going to be easier than I had thought."
He was just about ready to be baptized only he didn't know it.
And I was just the one to do it, too.

I was winning souls to the Lord day after day and this would be a big achievement for me, to catch one of these 'Moslems' and 'convert' him to Christianity.

I asked him if he liked tea and he said he did. So off we went to a little shop in the mall to sit and talk about my favorite subject: Beliefs.

While we sat in that little coffee shop for hours talking (I did most of the talking) I came to know that he was very nice, quiet and even a bit shy. He listened attentively to every word that I had to say and did not interrupt even one time. I liked this man's way and thought that he had definite potential to become a good Christian.

Little did I know the course of events about to unravel in front of my eyes.

First of all, I agreed with my father that we should do business with this man and even encouraged the idea of him traveling along with me on my business trips across the northern part of Texas. Day after day we would ride together and discuss various issues pertaining to different beliefs that people have. And along the way, I could of course interject some of my favorite radio programs of worship and praise to help bring the message to this poor individual. We talked about the concept of God; the meaning of life; the purpose of creation; the prophets and their mission and how God reveals His Will to mankind. We also shared a lot of personal experiences and ideas as well.

One day I came to know that my friend Mohamed was going to move out of the home he have been sharing with a friend of his and was going to be living in the mosque for a time. I went to my dad and asked him if we could invite Mohamed to come out to our big home in the country and stay there with us. After all, he could share some of the work and some expenses and he would be right there when we were ready to go to out traveling around. My father agreed and Mohamed moved in.

Of course I still would find time to visit my fellow preachers and evangelists around the state of Texas. One of them lived on the Texas -- Mexico border and another lived near lived Oklahoma border. One preacher liked to a huge wooden cross that was bigger than a car. He would carry it over his shoulder and drag the bottom on the ground and go down the road or freeway hauling these two beams formed in the shape of a cross. People would stop their cars and come over to him and ask him what was going on and he would give them pamphlets and booklets on Christianity.

One day my friend with the cross had a heart attack and had to go to the Veterans Hospital where he stayed for quite a long while. I used to visit him in the hospital several times a week and I would take Mohamed with me with the hopes that we could all share together in the subject of beliefs and religions. My friend was not very impressed and it was obvious that he did not want to know anything about Islam. Then one day a man who was sharing the room with my friend came rolling into the room in his wheelchair. I went to him and asked him his name and he said that it didn't matter and when I asked him where he was from he said he was from the planet Jupiter. I thought about what he said and then began to wonder if I was in the cardiac ward or the mental ward.

I knew the man was lonely and depressed and needed someone in his life. So, I began to 'witness' to him about the Lord. I read to him out of the book of Jonah in the Old Testament. I shared the story of the prophet Jonah who had been sent by the Lord to call his people to the correct way. Jonah had left his people and escaped by boat to leave his city and head out to sea. A storm came up and the ship almost capsized and the people on board threw Jonah over the side of the ship. A whale came up to the surface and grabbed Jonah, swallowed him and then went down to the bottom of the sea, where he stayed for 3 days and 3 nights. Yet because of God's Mercy, He caused the whale to rise to the surface and then spit Jonah out to return back home safely to his city of Nineveh. And the idea was that we can't really run away from our problems because we always know what we have done. And what is more, God also always knows what we have done.

After sharing this story with the man in the wheel chair, he looked up and me and apologized. He told me he was sorry for his rude behavior and that he had experienced some real serious problems recently. Then he said that he wanted to confess something to me. And I said that I was not a Catholic priest and I don't handle confessions. He replied back to me that he knew that. In fact, he said: "I am a Catholic priest."
I was shocked. Here I had been trying to preach Christianity to a priest. What in the world was happening here?

The priest began to share his story of being a missionary for the church for over 12 years to south and Central America and Mexico and even in New York's 'Hell's Kitchen.' When he was released from the hospital he needed a place to go to recover and rather than let him go to stay with a Catholic family, I told my dad that we should invite him to come out and live with us in the country along with our families and Mohamed. It was agreed by all that he would so, he moved out right away.

During the trip out to our home, I talked with the priest about some of the concepts of beliefs in Islam and to my surprise he agreed and then shared even more about this with me. I was shocked when he told me that Catholic priests actually study Islam and some even carry doctors degrees in this subject. This was all very enlightening to me. But there was still a lot more to come.

After settling in, we all began to gather around the kitchen table after dinner every night to discuss religion. My father would bring his King James Version of the Bible, I would bring out my Revised Standard Version of the Bible, my wife had another version of the Bible (maybe something like Jimmy Swaggart's 'Good News For Modern Man." The priest of course, had the Catholic Bible which has 7 more books in it that the Protestant Bible. So we spent more time talking about which Bible was the right one or the most correct one, than we did trying to convince Mohamed about becoming a Christian.

At one point I recall asking him about the Quran and how many versions of it there were in the last 1,400 years. He told me that there was only ONE QURAN. And that it had never been changed. Yet he let me know that the Quran had been memorized by hundreds of thousands of people, in it's entirety and were scattered about the earth in many different countries. Over the centuries since the Quran was revealed millions have memorized it completely and have taught it to others who have memorized it completely, from cover to cover, letter perfect without mistakes.

This did not seem possible to me. After all, the original languages of the Bible have all been dead languages for centuries and the documents themselves have been lost in their originals for hundreds and thousands of years. So, how could it be that something like this could be so easy to preserve and to recite from cover to cover.

Anyway, one day the priest asked the Mohamed if he might accompany him to the mosque to see what it was like there. They came back talking about their experience there and we could not wait to ask the priest what it was like and what all types of ceremonies they performed. He said they didn't really 'do' anything. They just came and prayed and left. I said: "They left? Without any speeches or singing?" He said that was right.

A few more days went by and the Catholic priest asked Mohamed if he might join him again for a trip to the mosque which they did. But this time it was different. They did not come back for a very long time. It became dark and we worried that something might have happened to them. Finally they arrived and when they came in the door I immediately recognized Mohamed, but who was this alongside of him? Someone wearing a white robe and a white cap. Hold on a minute! It was the priest. I said to him: "Pete? -- Did you become a 'Moslem?'
He said that he had entered into Islam that very day. THE PRIEST BECAME A MUSLIM!! What next? (You'll see).

So, I went upstairs to think things over a bit and began to talk to my wife about the whole subject. She then told me that she too was going to enter into Islam, because she knew it was the truth. I was really shocked now. I went downstairs and woke up Mohamed and asked him to come outside with me for a discussion. We walked and talked that whole night through. By the time he was ready to pray Fajr (the morning prayer of the Muslims) I knew that the truth had come at last and now it was up to me to do my part. I went out back behind my father's house and found an old piece of plywood lying under an overhang and right there I put my head down on the ground facing the direction that the Muslims pray five times a day.

Now then in that position, with my body stretched out on the plywood and my head on the ground, I asked: "O God. If you are there, guide me, guide me." And then after a while I raised up my head and I noticed something. No, I didn't see birds or angels coming out of the sky nor did I hear voices or music, nor did I see bright lights and flashes. What I did notice was a change inside of me. I was aware now more than ever before that it was time for me to stop lying and cheating and doing sneaky business deals. It was time that I really work at being an honest and upright man. I knew now what I had to do. So I went upstairs and took a shower with the distinct idea that I was 'washing' away the sinful old person that I had become over the years. And I was now coming into a new, fresh life. A life based on truth and proof.

Around 11:00 A.M. that morning, I stood before two witnesses, one the ex-priest, formerly known as Father Peter Jacob's, and the other Mohamed Abel Rehman and announced my 'shahadah' (open testimony to the Oneness of God and the prophethood of Muhammad, peace be upon him).

A few minutes later, my wife follow along and gave the same testimony. But hers was in front of 3 witnesses (me being the third).

My father was a bit more reserved on the subject and waited a few more months before he made his shahadah (public testimony). But he did finally commit to Islam and began offering prayers right along with me and the other Muslims in the local masjid (mosque).

The children were taken out of the Christian school and placed in Muslim schools. And now ten years later, they are memorizing much of the Quran and the teachings of Islam.

My father's wife was the last of all to acknowledge that Jesus could not be a son of God and that he must have been a mighty prophet of God, but not God.

Now stop and think. A whole entire household of people from varying backgrounds and ethnic groups coming together in truth to learn how to know and worship the Creator and Sustainer of the Universe. Think. A Catholic priest. A minister of music and preacher. An ordained minister and builder of Christian schools. And they all come into Islam! Only by His Mercy were we all guided to see the real truth of Islam without any blinders on their eyes any longer.

If I were to stop right here, I'm sure that you would have to admit that at least, this is an amazing story, right? After all, three religious leaders of three separate denominations all going into one very opposite belief at the same time and then soon after the rest of the household.

But that is not all. There is more! The same year, while I was in Grand Prairie, Texas (near Dallas) I met a Baptist seminary student from Tennessee named Joe, who also came to Islam after reading the Holy Quran while in BAPTIST SEMINARY COLLEGE!

There are others as well. I recall the case of the Catholic priest in a college town who talked about the good things in Islam so much that I was forced to ask him why he didn't enter Islam. He replied: "What? And loose my job?" - His name is Father John and there is still hope for him yet.

More? Yes. The very next year I met a former Catholic priest who had been a missionary for 8 years in Africa. He learned about Islam while he was there and entered into Islam. He then changed his name to Omar and moved to Dallas Texas.

Any more? Again, yes. Two years later, while in San Antonio, Texas I was introduced to a former Arch Bishop of the Orthodox Church of Russia who learned about Islam and gave up his position to enter Islam.

And since my own entrance into Islam and becoming a chaplain to the Muslims throughout the country and around the world, I have encountered many more individuals who were leaders, teachers and scholars in other religions who learned about Islam and entered into it. They came from Hindus, Jews, Catholics, Protestants, Jehovah's Witnesses, Greek and Russian Orthodox, Coptic Christians from Egypt, non-denominational churches and even scientists who had been atheists.

Why? Good question.
May I suggest to the seeker of truth do the following NINE STEPS to purification of the mind:

1.) Clean their mind, their heart and their soul real good.
2.) Clear away all the prejudices and biases
3.) Read a good translation of the meaning of the Holy Quran in a language that they can understand best.
4.) Take some time.
5.) Read and reflect.
6.) Think and pray.
7.) And keep on asking the One who created you in the first place, to guide you to the truth.
8.) Keep this up for a few months. And be regular in it.
9.) Above all, do not let others who are poisoned in their thinking influence you while your are in this state of "rebirth of the soul."

The rest is between you and the Almighty Lord of the Universe. If you truly love Him, then He already Knows it and He will deal with each of us according to our hearts.

So, now you have the introduction to the story of my coming into Islam and becoming Muslim. There is more on the Internet about this story and there are more pictures there as well. Please take the time to visit it and then please take the time to email me and let us come together to share in all truths based on proofs for understanding our origins and our purpose and goals in this life and the Next Life.

And once again I thank you for your email today. If you hadn't sent it, I probably would still not have completed this task of putting down the story once and for all of how "Priest and Preachers Are Coming to Islam."

May Allah guide you on your journey to all truth. Ameen. And May He open your heart and your mind to the reality of this world and the purpose of this life, ameen.

Peace to you and Guidance from Allah the One Almighty God, Creator and Sustainer of all that exists.
Your friend,

Chaplain Yusuf Estes

Bron:www.thetruereligion.org

 

Terug naar boven
Ruud Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 januari 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2716
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 16 mei 2006 om 16:25
In eerste instantie geplaatst door Murat

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?
]Ruud je baseert niet op grond van de bijbel.
Dit geldt voor elke religie.
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 17 mei 2006 om 03:19

Beste Muslima5 en Ammatoelaziz, 

Wat KAN geloof toch wonderschoon zijn. Jammer dat er mensen zijn die geloof tot haat jegens anderen maken. Uiteindelijk blijft liefde en waarheid over, in elk geloof.

Deel 13, Hoe ik God heb leren kennen.

De groep verbrak alle banden met mij. Leden gingen me mijden en groetten me zelfs niet op straat. Ik wist onmiddellijk dat ik tot een ongelovige was verklaard. Ze namen het geld terug dat ik voor mijn persoonlijke uitgaven ontving uit de 'Schatkamer' van de groep. Ze dachten dat ze me zouden ru�neren en me zouden dwingen om terug te keren naar de groep. Ze hebben me nooit begrepen.

De emir en ik hadden samen met enkele andere mensen een investeringsmaatschappij.  We gebruikten de grote geldbedragen die we uit het buitenland meebrachten voor het kopen en verkopen van kleding. Ik was de offici�le manager die de cheques ondertekende. Ik was de wettelijke vertegenwoordiger van de zaak. Toen ik de weigerde, om berouw te tonen, betaalden zij hun deel niet en brachten mij voor de rechtbank. Ze verwachtten dat ik mijn excuses zou maken en berouw zou tonen voor mijn ontrouw. In het gerechtsgebouw kwam de emir naar mijn toe en fluisterde:"We kunnen de aanklachten laten vallen als je je verstand terug krijgt en berouw toont aan Allah en ons vertelt wie je heeft misleid." Ik antwoordde niet.

De rechtbank veroordeelde mij tot het terugbetalen van het geld in de vorm van maandelijkse termijnen van 16 Egyptische ponden. Dit was een klap voor hen, omdat ze mij in de gevangenis wilden hebben. Ik dankte God dat het verhoor goed verlopen was, maar ik sprak tegen God op een verbitterde, boze toon: "O God, waarom doet u mij dit aan? Waarom moet ik lijden? Sinds ik een kind was heb ik geleden en gestreden. Ik heb geen vrienden meer, omdat ze niet in u geloven. Ik heb de liefde van mijn familie kwijtgeraakt, omdat ze u niet accepteren. Ik ben mijn studie kwijtgeraakt, omdat het tussen u en mij stond. Ik weet niet welke moeite u nu nog voor mij in petto heeft. Heb alstublieft medelijden met mij. Ik ben zwak en machteloos. Laat me niet over aan de golven die me op en neer werpen in deze woeste zee. Ik weet niet waar ik heen moet gaan. Zeg me wie u bent. Bent u de God van de christenen? De God van Mozes? De God van Mohammed? Als u de God van Mohammed zou zijn, waarom zou u me dan laten lijden en laten twijfelen over wie u bent? Alstublieft God, laat me niet alleen. Ik beloof u te volgen waar u bent. Ik vrees u alleen, en dat weet u wel."

Mijn gedachtegang werd plotseling onderbroken door de stem van mijn moeder die mij vroeg om mijn eten te komen halen. Ik at niet samen met mijn moeder, omdat ik geloofde dat een moslim niet moest eten met een ongelovigen - en volgens de groep was mijn moeder dat.

Ik kwam toen bij een erg hachelijk punt: als de koran niet van God was, wie was dan die Mohammed? Hij moest wel een vaIse profeet zijn. Maar hoe bewijs ik dat? Ik raakteplotseling in paniek en dacht: "Dit kan niet waar zijn! Mohammed een valse profeet? En hoe zit het dan met zijn wonderen en zijn rijk, en de menigten die hem volgen?"

Het voelde alsof ik op het punt stond om Gods toorn en pijniging onder ogen te zien. Toen ik wat bekoelde, voelde ik een vreemde moed en een sterke wil om mijn onderzoek te richten op wie Mohammed was, en of hij een profeet was of niet. Ik ontdekte dat Mohammed's aanspraak op het profeetschap gebaseerd was op twee aspecten: hij was analfabeet, maar hij ontving de koran; en hij was onfeilbaar - voordat hij een profeet werd, had hij nooit een zonde begaan.

Analfabetisme:

Het was totaal niet in mij opgekomen om een bewijs vinden dat Mohammed kon lezen en schrijven. Alles dat ik wist was dat het onmogelijk was dat Mohammed kon lezen en schrijven. Deze kwestie motiveerde mij om biografie�n van de profeet nog eens te lezen. Ik trof feitelijk veel zaken aan die mij niet eerder waren opgevallen, dit tot mijn grote verbazing. Ik ontdekte dat Mohammed gewoon was om naar dezelfde plaats te gaan waar Nadr Ibn EI-Hareth, Waraka Ibn Nofal en Ibn Sa�eda, de bekende priesters, naar toe gingen. Ik ontdekte ook dat Mohammed zaken deed met het grote fortuin van de rijk dame Khadija en dat hij veel contracten en overeenkomsten sloot met de kooplieden uit Jemen en Groot Syri�.

Er werd gezegd dat Mohammed een stempel bij zich droeg die hij gebruikte in plaats van een handtekening, wat betekende dat hij analfabeet was. Maar een stempel bij zich dragen betekent niet dat hij analfabeet was., want het was in die tijd gebruikelijk onder kooplieden om het contract tussen de handelaar en de klant te schrijven en er dan een stempel op te zetten om het te bekrachtigen, zoals heden ten dage het Zegel van de Republiek.

Ik ontdekte dat Mohammed, na het vredesverdrag van Hudaibiya, het verzoeningsverdrag met zijn handen schreef, dat hij onder de voogdij stond van zijn oom AbuTaleb, en dat hij ouder was dan Ali. Ali kon lezen en schrijven en het was onvoorstelbaar at Mohammed zelfs niet had leren lezen en schrijven op minimaal basisniveau.

Ik ontdekte dat Mohammed altijd bij Yassar Al-Nusrani (de christen) zat en van hem teksten kreeg om ze te lezen. Ik realiseerde me dat toen de engel Gabri�l bij Mohammed kwam en hem vroeg om te lezen, het van de kant van Gabri�l niet logisch was om te vragen om te lezen als hij wist dat hij analfabeet was! Als je alle bovengenoemde punten toevoegt aan wat ik ontdekte betreffende de authenticiteit of mohammed�s profeetschap, dan zul je tot het besef komen dat Mohammed noch een profeet, noch een rechtvaardig man was. Alle details zijn te vinden in een boek dat ik voorbereidde, getiteld Mohammed in de thora en de bijbel.

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 17 mei 2006 om 04:10

Ja PP, je hebt gelijk. maar ik zie in mijn geloof niks anders dan liefde en hoop. zie ik ook in andere geloven. t enige verschil is het geloof in de profeten. wij geloven in hen allen. christenen geloven niet in onze geliefde profeet Muhammed saws. en Joden geloven niet in Jezus EN Muhammed saws..dus ach ja..history repeats itself!ik zie een duidelijke rode lijn namelijk

Dedicating a Life to God

By �lfwine Acelas Mischler

30/01/2003

The Prophet�s Companion that I identify most with is Salman Al-Farisi. He grew up as the son of a wealthy man in Persia and was a devotee of fire until he overheard some Christians worship. When he wanted to join their religion, his father imprisoned him, but he managed to escape and travel to Syria to become Christian. He worked as the servant of various bishops and holy men in order to learn the religion. Finally, one of them told him to seek the final prophet in the city of palm trees (Madinah). Salman sold all he had to join a caravan headed to Madinah, but the caravan betrayed him and sold him as a slave. He did eventually reach Madinah. There he heard of a new prophet arriving. His last mentor had told him of the signs to seek in the prophet, and when Salman saw those signs in Muhammad (peace and blessings be upon him), he immediately joined Islam.

My own journey to Islam is nowhere as dramatic or difficult. I did not actually travel in search of the truth. But I felt at one time-when I no longer believed in Christianity but had not yet found Islam-as if I was in a boat adrift, not knowing which way to go, where to find God (Allah). I wanted to know Him but I was lost. I understand Salman�s search. And, like him, once I knew the truth, I embraced it.

I grew up in a large Roman Catholic family and attended Catholic schools for twelve years. As a child I wanted to be close to God, though I could never talk about this or other personal matters with my family. For many years, even through my first year of college, I wanted to dedicate my life to God as a nun, either as a teacher or missionary to foreign countries.

As a teenager I was active in my parish. I played guitar at the folk Mass, was a lector at services, helped count the weekly collection, and taught weekly religious education classes for three years. But all the while I was having doubts about my religion.

I know that my doubts first started when I was about 11, and when I was 12 I didn�t want to be confirmed because of my doubts. I said that I didn�t believe in God, but I didn�t really doubt His existence-I never did-but I was beginning to doubt what the Church was telling me about Him. But at that time I couldn�t express all that, and for many years I don�t think I had a clear idea of just what I disliked or doubted. I think a lot of it was instinctual, �at the gut level�, rather than rational.

In high school, I continued to have doubts on and off. At that time I was particularly concerned with Right and Wrong and found it confusing that I could get such different answers from two priests who represented the same Church. One would tell us that there was an objective law that had to be followed while another would take a humanistic approach and say that moral issues were relative.

It was during my first semester of college that I recall having my first clear idea of what I disliked about Christianity. I briefly joined an evangelical organization. I didn�t know what �evangelical� meant, but I wanted to join a Christian group. This organization takes the Bible very literally and they believe that you have to accept Jesus Christ as your personal savior or you will be damned to hell. I went with them as an observer on one �mission� to talk with students in their dormitory.

But when I asked these evangelicals what would happen if a person never heard the message but was a morally good person, their answer was that they were damned. I couldn�t accept that God could be so unjust, and so I left them at the end of only one semester. Years later when I was asking about Islam, that was one of my first questions.

Two years later I took an introduction to cultural anthropology course. It made me see whites (my own race) in a different light. I saw what a lot of damage they had done to the world in spreading their religion and culture and I even felt ashamed of being white (but never expressed it to anyone). I remember asking my favorite priest about it: what right did Christians have to do so? His answer didn�t satisfy me and it was the last I saw him. That was January of �77. (After I became Muslim I stopped identifying myself as white. I am Muslim before all else.)

During the seven years I took to complete my bachelor�s degree, I tried attending Catholic Masses at different places where the services were geared towards young adults with different music or gimmicks. I also attended a Pentecostal service once-this is where people often �speak in tongues�-with other Catholic young adults. It seemed that to be close to God you had to keep on an emotional high, but I couldn�t maintain that intensity of feeling. I think more doubts came in with the emotional lows.

The last time I attended Mass was New Year�s Day 1978, and I walked out in the middle. The confusion and doubts I felt were giving me abdominal pains.

I remained agnostic, believing in God�s existence but not believing in revelation. I thought that God had created the world and then gone on permanent vacation. I knew from a course in college that the Old Testament had been written and pieced together over centuries and so doubted its truth. Everyone had a different idea of Christianity, of who would be saved. And of course there were Buddhists, Hindus, etc. If everyone had a different idea of what was the truth, I reasoned that there was no truth. (Now I know that there is one truth, but that some people have distorted it.)

I knew there was only one God, but I didn�t know Him. Every now and then I would pray for guidance. Not often, but I wanted to know Him if possible.

It never occurred to me to look into Islam at that time, probably because of what we had been taught about it in social studies. We learned the Five Pillars of Islam, that Muslims don�t eat pork, drink alcohol, or gamble, that they can have four wives, and that Muhammad (peace and blessings be upon him) wrote the Qur�an based on stories he had learned from Christians he met in his travels. Al-Hamduilillah (all praise be to God) that I didn�t look into it at that time, because the only books I would have found would have been written by non-Muslims and full of lies and distortions.

So I drifted for four years. I became interested in Islam during my third semester of a two-year master�s degree program. I was teaching English composition to undergraduate international students. Most of them were Muslim, most from Malaysia. Two young Malaysian men in my class were very outgoing and started talking to me about their country and a bit about Islam. I have always enjoyed learning about other cultures and religions, so I found it very interesting.

A few weeks later I was in a bookstore and saw a translation of the Qur�an and bought it. It was a translation published by Oxford University, done by a Jew who had re-ordered the surahs and said in the introduction that it was written by Muhammad. But it was the only one I found and I was curious. I knew that I�d probably have Muslim students later in my career (I was getting my masters in Teaching English as a Foreign Language) and I wanted to know what they believed.

If anyone had told me then that I would end up becoming a Muslim and even wearing hijab, I would have laughed. It was the farthest thing from my mind. I only wanted to understand my students better.

But God has His ways. On November 14, 1981, I started reading the translation of the Qur�an. The first time I read the translation of Al-Fatihah I heard a voice in me say, �Believe in Me.� �Who is this?� I asked. �Is it Jesus, or the Christian concept of God, or the Muslim concept of God, or the devil?� The more I read, the more disturbed I became, wondering if this was true. Yet I couldn�t stop reading for several days until finally I had to call one of those Malaysian guys and ask him about it. �But I don�t believe in revelation!� I said. �But maybe this is a sign that it�s real,� he replied.

I kept reading and then I started asking them questions. One thing that impressed me was that when they didn�t know an answer, they didn�t make one up as the Christians had. They said, �We don�t know and we can�t answer because if we say something wrong we�ll be in trouble with Allah (God). You have to ask someone who knows more.� After a few days I had to say, �Show me someone who knows more.�

So I called one of the two Saudi doctoral students who were serving as the imams in that town. He had me to his house (with his wife there, of course) and answered my questions-I even asked about how to pray-and lent me books. Unfortunately, I couldn�t keep the books and I didn�t think to record their titles and authors.

One of my first questions was about what happens to someone who never hears the message of Islam. His answer was that we are all born with an innate knowledge of God and if we are honest with ourselves and look at creation, we will acknowledge the Creator, so even if someone never hears of Islam, he has the chance to be saved. That seemed fair.

Another question was why women receive half the amount of inheritance as men. When he explained that they don�t have to spend that money on their support, it seemed fair.

The books I read, and also what these two friends told me, showed me that Islam was not just a belief and a few prayers, but that it was a whole system, social, political, economic, et cetera. That, I think, was the main attraction of Islam for me. All the pieces fit together and made sense.

So I kept reading. Within a short time I knew that I would become a Muslim, but I wasn�t ready to commit myself yet. I had to know a lot about it, to know what I was getting myself into. Within a month, there were only a few questions remaining in my mind.

I remember phoning my little brother on December 13 and telling him that I wanted to join a non-Christian religion and asking him how to tell Mom and Dad when I went home at Christmas. He asked why I was attracted to Islam. I remember telling him that it was logical, all the pieces fit, that there was no priesthood, no mediators to God, that the scriptures remained as they were originally revealed. He wisely suggested that I should not commit myself yet but drop hints about it when I was home.

But the next morning, when I started reading before going to the university, I found the book I had opened had two chapters on the very questions that were remaining: jihad and slavery. I read from 6:30 to 8:00 and when I closed the book at 8:00 I just said, �Yeah.� I knew that I was a Muslim, but it was nearly an hour before I could actually bring myself to say the Shahadah (testimony of faith) aloud, as if saying it aloud made it something I couldn�t go back on.

So on December 14, 1981 at 8:00 a.m. I became a Muslim. I went to the mosque at noontime and talked to a Malaysian student who was a sort of secretary there and was told to come back at Maghrib (sunset) to testify in public. �What! I have to say it in public?!� I was so excited and nervous.

But I have never doubted Islam since then. And I will say that there are only two decisions in my whole life that I never regretted: changing my name to �lfwine in 1978 and accepting Islam in 1981-although I�ve always felt that I didn�t really decide to be a Muslim. I didn�t have to debate whether or not to accept Islam once I had all the information I needed. It just came, it was natural, it couldn�t be held back.

During that month that I was learning about Islam, my Malaysian friends told me not to judge Islam by what Muslims do because they are not perfect, but to judge it by the Book. That advice has served me well over the years.

And I�ve always remembered the words that a Malaysian sister said to me on that night that I reverted to Islam. She told me, �The words you have just said are �I bear witness that there is no god but Allah (God)�� not just �There is no god but Allah (God)�� And you bear witness by everything you say and do: how you dress, how you walk, how you talk, how you eat, what you eat, et cetera.� I�ve tried to live by that advice.

And over the years I have come to appreciate Islam more and more. I really appreciate that the Qur�an has not been altered, that the hadiths (traditions of the Prophet) are available in books, that a person can go to the sources of the religion. He or she has to learn Arabic to read them all (not all have been translated and we take translations with a grain of salt), but they are available in bookstores throughout the Muslim world, not locked away in some Vatican-like library. I was taught early on that whenever anyone told me something was halal (lawful) or haram (unlawful), I should ask for the source of that, so having the sources available is of great value to us Muslims.

Another thing I have come to appreciate is that we Muslims schedule our lives around the prayers. I can remember in high school and college that the main topic at dinner on Friday was which Mass we each were going to go to on the weekend, according to our other plans. A Muslim puts the prayers first and schedules things around them, not the other way around.

It wasn�t until I was Muslim (and only gradually) that I came to understand God�s majesty and that as the Creator He has the right to make laws for us. The Church seemed to focus so much on the human nature of Jesus (assuming he had a dual nature) that it brought God down to our level. I can�t do that as a Muslim. I recognize my right place in the universe.

As a young adult I kept looking for some sort of �religious experience�, an ecstasy. As a Muslim I don�t seek those emotional highs. Islam is much more stable. Being close to God doesn�t mean having an ecstasy but remembering Him in everything you say and do, remembering Him frequently throughout the day. And I have tried to dedicate my life to God, though in a different way than I imagined doing so as a child. When possible I�ve worked for Islam, in schools, publishing houses, web sites and non-government organizations (NGOs).

Salman Al-Farisi�s last Christian teacher told him signs by which he would recognize the Prophet (peace and blessings be upon him). And once he saw those signs, he accepted Islam immediately. I wasn�t given any such signs, and I had to do a lot of reading to know what it was I was accepting. But once I had all the answers, I accepted Islam right away. I can�t say that I�m anywhere near as good as Salman was, but like him (and many others), I found the Truth after a long search.

Bron:www.islamonline.net

Terug naar boven
alzukar Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 07 november 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 2589
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 17 mei 2006 om 05:33
Heb ik het mis als ik denk dat de hoofdfiguur van Peter Pan resp. die van Muslima5 op ��n punt samenkomen?
Terug naar boven
ABTT Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 19 december 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 418
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 17 mei 2006 om 06:12

soub7anallah, haha,

is dit een knip en plak topic?

Constantijn: 315 Milaadiya
Waarom werkt Islaammail niet meer correct?
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 17 mei 2006 om 11:05

In eerste instantie geplaatst door alzukar

Heb ik het mis als ik denk dat de hoofdfiguur van Peter Pan resp. die van Muslima5 op ��n punt samenkomen?

Juist. Op het punt waar het bij geloof om moet gaan: Liefde voor de medemens. Elk medemens.

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
Peter Pan Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 28 oktober 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 2010
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 18 mei 2006 om 03:29

De hoofdrolspeler zet steeds meer vraagtekens bij zijn geloof en de vorm waarin die door hem gegoten wordt.

Deel 14, Hoe ik God leerde kennen.

Onfeilbaarheid.

Voor wat betreft Mohammed�s onfeilbaarheid zijn er veel biografie�n zoals "Al-Seera Al-Halabiya", "Al-Tabakaat Al-Kubra" en "Seerat Ibn Hisham", zelfs de commentaren bij soera 16:

"En van de vruchten van de palmen en de wijnstokken: jullie nemen ervan een bedwelmende drank" (soera 16:67)

Er zijn veel authentieke hadiths waarin duidelijk wordt beweerd dat Mohammed wijn dronk en zijn vrienden aanbeveling deed als het erg geconcentreerd was. Hij at van de dierlijke offers die door Kuraish in El-Ka'ba aan de afgoden waren geofferd. Hij stond het verbodene toe en verbood hetgeen door God was toegestaan. Hij lonkte naar de vrouwen van zijn vrienden en aarzelde niet om ��n van hen voor zich nemen als ze hem beviel. Op de Dag van Kheibar werd Safiyya, dochter van Yehiah Ibn Akhtab, Abdallah Ibn Umar. Maar Mohammed nam haar van hem af en trouwde met haar. Hij nam ook Zainab, Gashs, de vrouw van Zaid (zijn geadopteerde zoon) tot vrouw, naast zijn andere vrouwen.

Al deze gebeurtenissen wierpen elk heilig beeld van Mohammed omver en blies de onschendbare status op die ik altijd aan de Profeet Mohammed toeschreef. Eerlijk gezegd was het elke keer als ik zoiets ontdekte een pijnlijk moment.

Met alles dat ik ontdekte over Mohammed, hoopte ik eerlijk gezegd nog steeds dat ik deugden in de islam zou ontdekken die ik zou kunnen vastgrijpen om moslim te blijven. Het was moeilijk voor mij om de godsdienst waarin ik was grootgebracht te verlaten. Steeds wanneer ik met de gedachte speelde om de islam te verlaten, werd mijn gemoed bestormd met vreemde gevoelens van angst, verwarring en onrust. Steeds wanneer ik een grootse en betekenisvolle tekst las in de bijbel, nam mijn haat, vijandschap en wreedheid tegen christenen toe. Ik had een christelijke collega. Als ik iets groots vond in de bijbel, ontvlamde mijn boosheid en vernielde ik zijn bezittingen om uiting te geven aan mijn opgekropte woede. Ik betaalde anderen geld om tegen hem samen te zweren en valse aanklachten tegen hem naar de hoge autoriteiten te sturen. Op een dag stak ik al zijn kleren in brand en moest hij in zijn uniform naar huis toe.

Ik stond ook altijd voor ��n van de winkels waarvan de oude eigenaar een christen was, om de mensen te verhinderen om bij hem te kopen en hem ervan te beschuldigen een afzetter te zijn. Ik zei tegen de mensen op straat: �Koop niet bij christenen; het zijn Oplichters. Ze willen de islam vernietigen. De koran zegt: �Ze hebben geen geloof'�.� Die oude christelijke man zei dan tegen mij: �O mijn zoon, wat heb ik je aangedaan? Heb medelijden; ik moet geld verdienen om mijn kinderen te kunnen grootbrengen."

Op andere momenten waarschuwde ik mijn vrienden om christenen niet de hand schudden in naleving van de hadith; �Geef de Mensen van het Boek geen hand; groet ze niet en geef ze geen ruimte." Ik schreeuwde vaak: "Ze zijn kwaadwillig, de liefde die ze ten toon spreiden is gefingeerd en ze zijn aartsvijanden van Allah en de ware gelovigen. Laat je niet misleiden door hun huichelachtige verootmoediging. God zegt: 'Zij werden met vernederingen onderwerping getroffen'."

Op ��n van deze hectische dagen, vol met al dit soort daden tegen christenen, voelde ik een ingeving in het binnenste van mijn hart. Er was een stem in mijn binnenste die zei: "Wees eerlijk tegenover jezelf. Denk je werkelijk dat al deze daden hetgeen dat je geleerd hebt uit hun Boeken kan wegnemen? Je hebt gezegd dat je God zou volgen, waarheen je dat ook zou leiden; en hoe komt het dan dat steeds wanneer God je licht van inspiratie openbaart, je probeert om het uit te doen? Wees eerlijk tegenover jezelf om een zuiver geweten te hebben. Controleer je innerlijke motieven. Is het werkelijk God die je wilt? En zo niet, wat wil je dan echt? jij mag het zeggen. Het ligt helemaal in jouw handen en niemand zal je tot iets dwingen.�

Ik ging naar huis, gebukt onder zware lasten. Ik probeerde te bidden, maar ik kon niet. Ik begon in de bijbel te lezen en ik kwam het gebed van Christus tegen in Evangelie van Matthe�s. Toen ik dat gebed las, voelde ik plotseling een vreemd gevoel van vrede, rust en kalmte dat over me heen kwam. Het was alsof iemand water had uitgegoten om mijn geheugen van iets te reinig in het binnenste van mijn hart: "O mijn God, kunt u mij die vrede, dat geduld, die liefde en volharding geven die de christenen hebben als ik precies zo bid als het in de bijbel staat?"

Ik was buiten mijzelf van vreugde alsof ik het antwoord hoorde: "Ja". Mijn gezicht straalde van blijdschap en ik besloot om het Onze Vader regelmatig te bidden. Ik stond vroeg op bij zonsopgang, hetzelfde tijdstip als van de rituele gebeden, maar deze keer bad ik het Onze Vader. Ik deed ook de reiniging en spreidde het gebedskleed op de grond zoals ik dat in het verleden ook deed. Vervolgens ging ik erop staan en zei:

"Onze Vader die in de hemelen zijt,

uw naam worde geheiligd;

uw Koninkrijk kome;

uw wil geschiedde,

gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.

Geef ons heden ons dagelijks brood;

en vergeef ons onze schulden,

gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren;

en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze."

Ik sloot het af met de woorden: �Vrede zij met u en de God, Vrede zij met u en de Barmhartigheid van God, Vrede zij met u en de Barmhartigheid van God � (de islamitische afsluiting van het gebed)

Ik ging hier vrij lang mee door, maar ik bemerkte geen verandering in mijn karakter. Ik was nog steeds agressief tegenover mijn familie en tegenover christenen. Dus ik besloot om alle godsdiensten opzij te zetten. Noch de islam, noch het christendom werkte. Als ik mij zou bekeren tot het christendom, zou ik misschien na een poosje weer een boek gaan lezen met de bedoeling om een andere, betere godsdienst te vinden zo de rest van mijn leven doorbrengen met van de ene godsdienst naar de andere te gaan. Het beste wat je in zo�n geval kunt doen, dacht ik, was een normaal leven te gaan leiden, zoals gewone mensen. Waarom zou ik mijn geest overladen met al dat religieuze gedoe? Laat me genieten van een onbezorgd leven en als ik sterf, laat God dan maar met mij doen wat Hij wil!

Maar dat was geen echte oplossing. Plotseling schoot me een idee te binnen. Ik zei in mezelf dat de reden voor al mijn problemen en verwarring dat Boek was, dat wil zeggen de thora en de bijbel. Laat ik het daarom in stukken scheuren en het voor altijd van me af zetten. Ik stond op scheuren het punt om dat te doen, maar ik voelde een huivering in mijn lichaam en hoorde een innerlijke stem die in mijn binnenste fluisterde: "Doe het niet. Je zult het misschien nog nodig hebben. Waarom wil je speciaal dat boek kwijt raken? De koran heeft je veel meer verwarring bezorgd. Waarom wilde je die niet verscheuren?"

Als ik in een auto reed, bad ik dat ik een ongeluk zou krijgen en dat iedereen in de auto gered zou worden, behalve ik. Ik wenste ook, vanuit de grond van mijn hart dat het huis zou instorten en dat alleen ik zou omkomen. �O God", zei ik, "Als u mij geen leiding wilt geven, is het beter dat u mijn leven be�indigd en mij uit mijn dilemma laat komen."

Ik bevond mij middenin die verwarring van tegenstrijdige gedachten. Het was vier uur 's middags op een zomerse dag in juli. Ik zat alleen, in mijn herinneringen verdiept, en dacht na over mijn lange verbondenheid met de islam, islamitische groeperingen en terrorisme, en tenslotte met het nieuwe testament en de thora. Ik bad: "O God, u weet dat ik in al deze gebeurtenissen op zoek was naar u. Is het eerlijk om mij in deze staat achter te laten? Waar is uw rechtvaardigheid en liefde? Zelfs als u mij wilde straffen voor een misdaad die ik heb begaan, denk ik dat ik nu wel betaald heb voor al mijn misdaden. Welke misdaad vereist zo'n zware straf? Alstublieft God; laat me niet alleen in deze strijd."

Plotseling zag ik de deur van mijn kamer opengaan. Ik dacht dat het mijn moeder was die mij iets te eten bracht.  En ziedaar, daar kwam een logge man met lang haar en een zware baard en een zuil van stralend wit licht naast hem. Het was als licht afkomstig van een groot aantal fluorescerende lampen die naast elkaar stonden. Ik kon niet naar zijn gezicht kijken of mijn ogen naar hem opslaan. Ik hoorde dat hij mij riep: "Sta op; de Christus heeft je nodig." In een mum van tijd stond ik buiten mijn kamer. Ik was verbijsterd en ik riep mijn vader, moeder en broers dat ze moe komen om de Christus te zien (onze Meester Isa), omdat er in Al-Bukhari's boek geschreven stond dat 'wie een profeet zag, �leiding' had gezien, want demonen verschenen niet aan als profeet. Ik zei in mezelf dat mijn familieleden misschien zouden geloven als ze de Christus zouden zien.

 

Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
Terug naar boven
muslima5 Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 30 oktober 2005
Online status: Offline
Berichten: 398
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 18 mei 2006 om 03:59

he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.

dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".

Foreword


As a former minister and elder of the Christian church, it has become incumbent upon me to enlighten those that continue to walk in darkness. After embracing Islam I felt a dire need to help those who have not yet been blessed to experience the light of Islam.


I thank Almighty God, Allah, for having mercy upon me, causing me to come to know the beauty of Islam as taught by Prophet Muhammad and his rightly guided followers. It is only by the mercy of Allah that we receive true guidance and the ability to follow the straight path, which leads to success in this life and the Hereafter.


Praise be to Allah for the kindness shown to me by Shaykh 'Abdullah bin 'Abdul-'Azeez bin Baz upon my embracing Islam. I cherish and will pass on the knowledge gained from each meeting with him. There are many others who have helped me by means of encouragement and knowledge, but for fear of missing anyone, I will refrain from attempting to list them. Sufficient it is to say that I thank Almighty God, Allah, for each and every brother and sister that He has allowed to play a role in my growth and development as a Muslim.


I pray that this short work will be of benefit to all. I hope that Christians will find that there is yet i hope for the wayward conditions that prevail over the bulk of Christendom. The answers to Christian problems are not to be found with the Christians themselves, for they are, in most instances, the root of their own problems. Rather, Islam is the solution to the problems plaguing the world of Christianity,as well as the problems facing the so-called worldof religion as a whole. May Allah guide us all and reward us according to the very best of our deeds and intentions.


Abdullah Muhammad al-Faruque at-Ta'if, Kingdom of Saudi Arabia


Beginnings


As a young boy I was raised with a deep fear of God. Having been partially raised by a grandmother who was a Pentecostal fundamentalist, the church became an integral part of my life at a very early age. By the time I had reached the age of six, I knew all too well the benefits awaiting me in Heaven for being a good little boy and the punishment awaiting in Hell for little boys who are naughty. I was taught by my grandmother that all liars were doomed to go to the Hellfire, where they would burn forever and ever.


My mother worked two full-time jobs and continued to remind me of the teachings given to me by her mother. My younger brother and older sister did not seem to take our grandmother's warnings of the Hereafter as seriously as I did. I recall seeing the full moon when it would take on a deep reddish hue, and I would begin to weep because I was taught that one of the signs of the end of the world would be that the moon would become red like blood. As an eight year old child I began to develop such a fear at what I thought were signs in the heavens and on earth of Doomsday that I actually had nightmares of what the Day of Judgement would be like. Our house was close to a set of railroad tracks, and trains passed by on a frequent basis. I can remember being awakened out of sleep by the horrendous sound of the locomotive's horn and thinking that I had died and was being resurrected after hearing the sound of the trumpet. These teachings were ingrained in my young mind through a combination of oral teachings and the reading of a set of children's books known as the Bible Story.


Every Sunday we would go to church dressed in all of our finery. My grandfather was our means of transportation. Church would last for what seemed to me like hours. We would arrive at around eleven in the morning and not leave until sometimes three in the afternoon. I remember falling asleep in my grandmother's lap on many occasions. For a time my brother and I were permitted to leave church in between the conclusion of Sunday school and morning worship service to sit with our grandfather at the railway yard and watch the trains pass. He was not a churchgoer, but he saw to it that my Eamily made it there every Sunday. Sometime later he suffered a stroke, which left him partiallyparalyzed, and as a result, we were unable to attend church on a regular basis. This period of time would be one of the most crucial stages of my development.

Rededication


I was relieved, in a sense, at no longer being able to attend church, but I would feel the urge to go on my own every now and then. At age sixteen I began attending the church of a friend whose father was the pastor. It was a small storefront building with only my friend's family, myself, and another schoolmate as members. This went on for only several months before -the church closed down. After graduating from high school and entering the university I rediscovered my religious commitment and became fully immersed in Pentecostal teachings. I was baptized and "filled with the Holy Ghost," as the experience was then called. As a college student, I quickly became the pride of the church. Everyone had high hopes for me, and I was happy to once again be "on the road to salvation".


I attended church every time its doors would open. I studied the Bible for days and weeks at a time. I attended lectures given by the Christian scholars of my day, and I acknowledged my call to the ministry at the age of 20. I began preaching and became well known very quickly. I was extremely dogmatic and believed that no one could receive salvation unless they were of my church group. I categorically condemned everyone who had not come to know God the way I had cometo knowHim. I was taught that Jesus Christ (peace be upon him) and God Almighty were one and the samething. I was taught that our church did not believe in the trinity but that Jesus (peace be upon him) was indeed the Father, Son and Holy Ghost. I tried to make myself understand it even though I had to admit that I really did not fully understand it. As far as I was concerned, it was the only doctrine that made sense to me. I admired the holy dress of the women and the pious behavior of the men. I enjoyed practicing a doctrine where women were required to dress in garments covering themselves completely, not painting their faces with makeup, and carrying themselves as true ambassadors of Christ. I was convinced beyond a shadow of a doubt that I had finally found the true path to eternal bliss. Iwould debate with anyone from a different church with different beliefs and would totally silence them with my knowledge of the Bible. I memorized hundreds of Biblical passages, and this became a trademark of my preaching. Yet, even though I felt assured of being on the right path, a part of me was still searching. I felt that there was an even higher truth to be attained.


I would meditate while alone and pray to God to lead me to the correct religion and to forgive me if what I was doing was wrong. I had never had any contact with Muslims. The only people I knew that claimed Islam as their religion were the followers of Elijah Muhammad, who were referred to by many as the "Black Muslims" or the "Lost-Found Nation." It was during this period in the late seventies that Minister Louis Farrakhan was well into rebuilding what was called "The Nation of Islam." Iwentto hear Minister Farrakhan speak at the invitation of a coworker and found it to be an experience that would change my life dramatically. I had never in my life heard another black man speak the way that he spoke. I immediately wanted to arrange a meeting with him to try to convert him to my religion. I enjoyed evangelizing, hoping to find lost souls to save from the Hellfire - no matter who they were. 


After graduating from college I began to work on a full-time basis. As I was reaching the pinnacle of my ministry, the followers of Elijah Muhammad became more visible, and I appreciated their efforts in attempting to rid the black community of the evils that were destroying it from within. I beganto support them, in a sense, by buying their literature and even meeting with them for dialogue. I attended their study circles to find out exactly what they believed. As sincere as I knew many of them were, I could not buy the idea of God being a black man. I disagreed with their use of the Bible to support their position on certain issues. Here was a book that I knew very well, and I was deeply disturbed at what I deemed was their misinterpretation of it. I had attended locally supported Bible schools and had become quite knowledgeable in various fields of Bible study.


After about six years I moved to Texas and became affiliated with two churches. The first church was led by a young pastor who was inexperienced and not very learned. My knowledge of the Christian scriptures had by this time developed into something abnormal. I was obsessed with Biblical teachings. I began to look deeper into the scriptures and realized that I knew more than the present leader. As a show of respect, I left and joined another church in a different city where I felt that I could learn more. The pastor of this particular church was very scholarly. He was an excellent teacher but had some ideas that were not the norm in our church organization. He held somewhat liberal views, but I still enjoyed his indoctrination. I was soon to learn the most valuable lesson of my Christian life, which was "all that glitters is not gold." Despite its outward appearance,there were evils taking place that I never thought were possible in the Church. These evils caused me to reflect deeply, and I began questioning the teaching to which I was so dedicated. 

Welcome to the
Real Church World


I soon discovered that there was a great deal of jealousy prevalent in the ministerial hierarchy. Things had changed from that to which I was accustomed. Women wore clothing that I thought was shameful. People dressed in order to attract attention, usually from the opposite sex. I discovered just how great a part money and greed play in the operation of church activities. There were many small churches struggling, and they called upon us to hold meetings to help raise money for them. I was told that if a church did not have a certain number of members, then I was not to waste my time preaching there because I would not receive ample financial compensation. I then explained that I was not in it for the money and that I would preach even if there was only one member present... and I'd do it for free! This caused a disturbance. I started questioning those whom I thought had wisdom, only to find that they had been putting on a show. I learned that money, power and position were more important than teaching the truth about the Bible. As a Bible student, I knew full well that there were mistakes, contradictions and fabrications. I thought that people should be exposed to the truth about the Bible. The idea of exposing the people to such aspects of the Bible was a thought supposedly attributable to Satan. But I began to publicly ask my teachers questions during Bible classes, which none of them could answer. Not a single one could explain how Jesus was supposedly God, and how, at the same time, he was supposedly the Father, Son and Holy Ghost wrapped up into one and yet was not a part of the trinity. Several preachers finally had to concede that they did not understand it but that we were simply required to believe it.


Cases of adultery and fornication went unpunished. Some preachers were hooked on drugs and had destroyed their lives and the lives of their families. Leaders of some churches were found to be homosexuals. There were pastors even guilty of committing adultery with the young daughters of other church members. All of this coupled with a failure to receive answers to what I thought were valid questions was enough to make me seek a change. That change came when I accepted a job in the Kingdom of Saudi Arabia.

A New Beginning


It was not long after arriving in Saudi Arabia that I saw an immediate difference in the lifestyle of the Muslim people. They were different from the followers of Elijah Muhammad and Minister Louis Farrakhan in that they were of all nationalities, colors and languages. I immediately expressed a desire to learn more about this peculiar brand of religion. I was amazed with the life of Prophet Muhammad and wanted to know more. I requested books from one of the brothers who was active in calling people to Islam. I was supplied with all of the books that I could possibly want. I read each and every one. I was then given the Holy Qur'an and read it completely several times within four months. I asked question after question and received satisfactory answers. What appealed to me was that the brothers were not keen on impressing me with their knowledge. If a brother did not know how to answer a question, he would tell me that he simply did not know and would have to check with someone who did. The next day he would always bring the answer. I noticed how humility played such a great role in the lives of these mysterious people of the Middle East.


I was amazed to see the women covering themselves from face to foot. I did not see any religious hierarchy. No one was competing for any religious position. All of this was wonderful, but how could I entertain the thought of abandoning a teaching that had followed me since childhood? What about the Bible? I knew that there is some truth in it even though it had been changed and revised countless numbers of times. I was then given a video cassette of a debate between Shaykh Ahmed Deedat and Reverend Jimmy Swaggart. After seeing the debate I immediately became a Muslim. (To view this debate click here � requires RealPlayer)


I was taken to the office of Shaykh 'Abdullah bin 'Abdul-'Azeez bin Baz to officially declare my acceptance of Islam. It was there that I was given sound advice on how to prepare myself for the long journey ahead. It was truly a birth from darkness into light. I wondered what my peers from the Church would think when they heard that I had embraced Islam. It was not long before I found out. I went back to the United States for vacation and was severely criticized for my "lack of faith." I was stamped with many labels - from renegade to reprobate. People were told by so-called church leaders not to even remember me in prayer. As strange as it may seem, I was not bothered in the least. I was so happy that Almighty God, Allah, had chosen to guide me aright that nothing else mattered.


Now I only wanted to become as dedicated a Muslim as I was a Christian. This, of course, meant study. I realized that a person could grow as much as they wanted to in Islam. There is no monopoly of knowledge - it is free to all who wish to avail themselves of the opportunities to learn. I was given a set of Saheeh Muslim as a gift from my Qur'an teacher. It was then that I realized the need to learn about the life, sayings and practices of Prophet Muhammad . I read and studied as many of the hadlth collections available in English as possible. I realized that my knowledge of the Bible was an asset that is now quite useful in dealing with those of Christian backgrounds. Life for me has taken on an entirely new meaning. One of the most profound attitude changes is a result of knowing that this life must actually be spent in preparation for life in the Hereafter. It was also a new experience to know that we are rewarded even for our intentions. If you intend to do good, then you are rewarded. Itwas quite different in the Church. The attitude wasthat "the path to Hell is paved with good intentions." There was no way to win. If you sinned,then you had to confess to the pastor, especially if the sin was a great sin, such as adultery. You were judged strictly by your actions.

The Present and Future


After an interview by the Al-Madinah newspaper I was asked about my present-day activities and plans for the future. At present, my goal is to learn Arabic and continue studying to gain greater knowledge about Islam. I am presently engaged in the field of da'wah and am called upon to lecture to non-Muslims who come from Christian backgrounds. If Allah, Almighty, spares my life, I hope to write more on the subject of comparative religion.


It is the duty of Muslims throughout the world to work to spread the knowledge of Islam. As one who has spent such a long time as a Bible teacher, I feel a special sense of duty in educating people about the errors, contradictions and fabricated tales of a book believed in by millions of people. One of the greatest joys is knowing that I do not have to engage in a great deal of dispute with Christians, because I was a teacher who taught most of the dispute techniques used by them. I also learned how to argue using the Bible to defend Christianity. And at the same time I know the counter arguments for each argument which we, as ministers, were forbidden by our leaders to discuss or divulge.


It is my prayer that Allah will forgive us all of our ignorance and guide us to the path leading to Paradise. All praise is due to Allah. May the peace and blessings of Allah be upon His last messenger, Prophet Muhammad, his family, companions, and those following true guidance.



Bron: www.thetruereligion.org

 

Terug naar boven
ABTT Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 19 december 2005
Locatie: Belgie
Online status: Offline
Berichten: 418
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 18 mei 2006 om 04:12
In eerste instantie geplaatst door muslima5

he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.

dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".

Jammer dat de plaatjes niet werken, maar het engels is vlot leesbaar.

Constantijn: 315 Milaadiya
Waarom werkt Islaammail niet meer correct?
Terug naar boven
alzukar Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 07 november 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 2589
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 18 mei 2006 om 05:00
In eerste instantie geplaatst door ABTT

In eerste instantie geplaatst door muslima5


he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.


dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".



Jammer dat de plaatjes niet werken, maar het engels is vlot leesbaar.



Erg sierlijk gekaligrafeerd, die '99 mooie namen van Allah', maar staan ze ook ergens in een schrift en taal die ik kan verstaan? Je hebt me w�l nieuwsgierig gemaakt, maar nu sta ik voor de gesloten deur..
Terug naar boven
vradig Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 06 februari 2006
Online status: Offline
Berichten: 258
Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 18 mei 2006 om 05:17
Op deze pagina staan ook korte getuigenissen van mensen: http://www.soulsurvivor.nl/pages/magazine.php?onderwerp=Jij& amp;id=52&lastlink=magazine

Ik ben er zelf een aantal jaar geleden geweest en ik kan het alleen maar beamen!
Terug naar boven
 Post Reply Post Reply Pagina  <1234 6>

Spring naar forum Forum rechten Bekijk dropdown



Deze pagina is gemaakt in 0.125 seconden.