Deel 9, hoe ik God heb leren kennen.

Het tot nu toe geplaatste verhaal is verdwenen. Ik kan het in ieder geval niet terug vinden. Zal ongetwijfeld (weer) een heel goede reden voor zijn.

Daarom hier, het vervolg van de agressieve gelovige die de liefde in een geloof terugvond.

Aan deze koranverzen kunnen we nog toevoegen de authentieke hadith verteld door EI-Bukhari, door Muslim en door El-Termezy; volgens Omar zei de profeet Mohammed: "Geef Mensen van het Boek geen hand; beantwoord hun groeten niet; duw ze opzij als je ze tegenkomt op straat."

Er waren talloze van deze verzen die onze relatie met onze familie, vrienden en niet-moslims bepaalden. We hadden niets te zeggen of te kiezen betreffende de aard van deze relaties, omdat de islamitische denkwijze, en in het bijzonder die van de koran, aan de moslim geen ruimte liet om zijn verstand te gebruiken. Integendeel, iemand die zijn verstand gebruikte om een vers of een hadith uit te leggen, werd 'ongelovig' genoemd. Je moest de dingen accepteren zoals Mohammed ze ge�nterpreteerd had. Als er iets was dat Mohammed niet had genoemd, dan moest je je daar niet mee inlaten. EI-Bukhari noemde een hadith. volgens Ibn Abbass zei de profeet Mohammed: "Wie zijn eigen mening over de koran te kennen geeft, heeft zijn plaats in de hel gereserveerd."

Hoe konden we aardig of vriendelijk zijn tegenover degenen die anders waren dan wij, na al deze koranverzen en hadiths? Dat was niet mogelijk, zoals de koran zegt:

"En zoekt geen steun bij hen die onrecht plegen, dan zal het vuur jullie treffen." (soera 11:113)

Daarom vulde mijn hart zich met boosheid en wrok steeds als ik in de bijbel een vers las dat sprak over liefde en vergeving. Vaak schaamde ik mij als ik in de bijbel las, waarvan wij zeiden dat hij vervalst was. Ik vroeg me af hoe het kon dat christenen, als zij de bijbel hadden veranderd, nog steeds liefde en respect van de mensen ontvingen, en wij, die Gods woord niet hadden verander daarin faalden. Er moest iets mis zijn.

Ik probeerde deze gedachten van me af te zetten. E�n gedachte kwam steeds terug. En als mijn onderzoek nou geen conclusie opleverde? Het was zo'n worsteling dat ik steeds als deze gedachten in mij opkwamen hard riep: "Moge God mij vergeven. Ik proclameer dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed Zijn profeet is. Ik haastte mij vervolgens om te gaan bidden en zo deze gedachten kwijt te raken. Ik zei tegen mijzelf dat Mohammed waarachtig de boodschapper van Allah was, zelfs al kon ik het niet bewijzen uit de thora en de bijbel.

Mijn probleem werd serieuzer. In plaats van te zoeken naar bewijzen voor Mohammed�s profeetschap, voelde ik me aangetrokken door de mooie woorden in de thora de bijbel. Ik vroeg me af: "Hoe kan ik hun invloed op mij kwijtraken?" "Hoe kan ik bewijzen dat de thora en de bijbel niet van God zijn? Alle idee�n die in beide opgetekend waren, waren goed en konden niet door mensen geschreven zijn. Hoe konden mensen doordringen in de diepten van de toekomst en tweeduizend jaar geleden spreken over dingen die in de tegenwoordige tijd gebeuren? Als we zouden aannemen dat de thora en de bijbel door mensen waren samengesteld, dan zouden we de mens op gelijk niveau als God plaatsen in kennis en wijsheid. We weten met zekerheid dat God alwetend en almachtig is en dat er niemand aan Hem gelijk is.

Ik was opeens in de Psalmen aan het lezen en vervolgens in Spreuken. Ik leerde enkele verzen uit Psalm 23 en Psalm 143 en herhaalde ze in mijn gebeden. Iedereen die mij hoorde bidden werd geraakt door deze verzen en vroeg me om ze op te schrijven zodat zij ze konden gebruiken in hun gebed. Ik probeerde nog steeds om bewijzen voor Mohammed�s profeetschap te vinden en voor de feilbaarheid van de bijbel, maar ik kon niets vinden. Ik had te kampen met twijfel en tegenstrijdige gedachten in mijn binnenste. Ik probeerde om ze te negeren, maar ze werden elke dag sterker. Ik had God lief, maar mijn achtergrond en mijn liefde voor mijn godsdienst weerhielden mij er steeds van om te denken dat de islam misschien niet de ware door God gegeven godsdienst was. Ik werd verward en rusteloos. Ik sliep �s nachts niet meer goed zoals ik vroeger deed.

Eens was ik bij zonsopgang aan het bidden. Terwijl ik de koran reciteerde, stopte ik plotseling en mijn gedachten dwaalden af. Ik vroeg me af: "Wat zou je doen als, bijvoorbeeld, bleek dat de islam niet de weg naar de hemel was?" Ik probeerde deze vraag van me af te zetten, maar het lukte me niet. Ik kon het morgengebed niet eens be�indigen. Ik huilde verschrikkelijk totdat ik op het tapijt in slaap viel. Een paar uren later werd ik door mijn moeder gewekt. Ik ging verstrooid naar mijn werk. Ik wist niet waar ik liep of met wie ik sprak.

Toen ik thuiskwam, had ik een sterk verlangen om de bijbel te lezen. Ik las het evangelie van Johannes, hoofdstuk ��n tot vijftien. Ik trof de hoogste vorm aan van retoriek, filosofie en taalkundige uitdrukkingen die zeer elegant samenhangend waren - vooral wanneer de bijbel sprak over de schapen en de herder; de wijnstok en de landmand; de ranken die vrucht dragen en degene die dat niet doen en in het vuur geworpen worden.

Ik schreeuwde zo hard als ik kon: "O God, heb medelijden met uw dienaar! Zeg me alstublieft waar u bent of aan welke kant: bent u bij de joden en christenen of bij de moslims? Heb alstublieft medelijden met mij. Ik ben uw dienaar. Ik heb mijn leven toegewijd om u te volgen. Ik ben dankbaar voor al uw gunsten. Ik kan niet voor u staan, en u zou niet neerdalen om voor een ademtocht van u te gaan staan. U bent de almachtige God en ik ben een hulpeloos mens die niets kan doen tenzij u me dit toestaat. U bent de erbarmer, de barmhartige en ik ben uw dienaar zonder macht of wijsheid. Mijn hele leven is in uw hand. Ik heb u liefgehad sinds ik een kind was. Ik heb mijn leven opgeofferd ter wille van de hemel en uw liefde. Gevangenschap of marteling kon me niets schelen - zelfs de hele wereld kon me er niet van weerhouden om u te zoeken. Waarom behandelt u me op deze manier? Ik had u lief en probeerde u te behagen op de manier zoals uw profeet Mohammed het ons leerde, maar hier ben ik - hulpeloos en niet in staat om door te gaan. Elke kant beweert dat u hun God bent. Ik weet niet wie er gelijk heeft en wie niet. 0 God, zal ik u zweren dat ik u liefheb? Ik denk het niet, want u weet alles. O, hoeveel heb ik geleden op mijn zoektocht naar u! Ik stopte met mijn studie, verliet mijn familie en mijn vrienden. Ik dwaalde rond als een vreemdeling. Ik werd gevangengenomen en gemarldter wille van u. Waarom antwoordde u mij niet? Als U,God van de moslims bent, neem dan alles uit mijn gedachten weg behalve de islam, en als u de God van de christenen bent, geef me dan licht om te volgen....."

beste pp

ik heb bij de vorige topic die nu verwijderd is op jouw gereageerd. mijn post was vredelievend en ik was blij voor jou dat je jouw geluk hebt gevonden in jouw religie. gek genoeg reageerde je daar niet op, maar wel op deze post van mij. dus over gevoeligheid gesproken..en mijn motivatie is niet zoveel anders dan die van jou. ik wil gewoon meegaan met de discussie. de topic is namelijk: "hoe ik god heb leren kennen" en niet meer "de kracht van de bijbel". dus vond ik dat er meerdere manieren kunnen zijn om God te leren kennen.ter vergelijing nogmaals. t is per slot van rekeining een discussieforum en niet een dagboekforum..toch? de verhalen die ik heb zijn ook van personen die God hebben leren kennen via evrschillende wegen. vandaar mn reactie.oh en geloof en rationaliteit gaan zeker samen. voor mij wel in ieder geval.

vrede

hallo

je hoefde ook niet  te reageren op mn vorige topic.was ook niet de bedoeling. het feit dak heb genoemd dak ook op je vorige post reageerde was puur om een verschil tussen de twee situaties te schetsen.

excuses aanvaard trouwens ook al waren ze niet nodig.

vrede

Deel 10, hoe ik God heb leren kennen.

Ik sliep nauwelijks en mijn gedachten tolden rond: "En o de islam niet Gods weg is? Stel dat de thora en de bijbel Gods weg is? Ga je dan de christenen volgen?" Ik huiverde als ik er aan dacht wat er met mij kon gebeuren, alsof God en de mensen mij zouden beschuldigen. Op een dag wierp ik al mijn angsten van me af en zei tegen mijzelf: Wat wil je eigenlijk? Het is genoeg geweest! Je bent niet meerdezelfde die je was. Je hebt twee wegen voor je en ze lijken allebei recht. Verspil geen tijd en ga met al je kracht op zoek naar Gods weg. Het maakt niet uit of het die van de joden, de christenen of de moslims is. Het enige dat van belang is is dat het Gods weg is - tenminste Is je echt op zoek bent naar God. Dit is je bestemming en je moet het accepteren. Wees er zeker van dat God je zal antwoorden overeenkomstig je oprechtheid. Vergeet dat je een moslim bent en begin op je zoektocht met een frisse start. Wat zou je tegenhouden?"

Ikdacht erover na en zei: "O God, leid alstublieft mijn stappen en geef me kracht, want ik sta voor een zware beproeving. Als u mij niet helpt, zal ik door boze geesten verscheurd worden. Ik zal over de aarde dwalen, doelloos en rusteloos. O God, help me alstublieft. Ik beloof u tevolgen waar u ook bent, zelfs bij de christenen, die ik niet kan verdragen." Ik voelde plotseling een zekere vrede en rust die mijn hele wezen overstelpte. Voor het eerst kon ik logisch denken.

Ik kwam tot een conclusie: christenen gingen de verkeerde weg op en werden ongelovigen vanwege twee redenen. Ten eerste: ze zeiden dat Christus, Isa, zoon van Maria, God was; ten tweede: ze zeiden dat hij aan het kruis stierf en opstond om mensen van hun zonden te verlossen. Waarom concentreerde ik mijn onderzoek niet op deze twee punten en ging ze onderzoeken vanuit een islamitisch standpunt? Ik was benieuwd te weten hoe islamitische geleerden over deze punten dachten.

Ik begon met het doorwerken van boeken over islamitische geschiedenis, biografie en exegese. Ik zocht na alles wat te maken had met Christus en of hij Gods eigenschappen vertoonde zoals ze in de koran genoemd werden. Ik gebruikte betrouwbare en authentieke naslagwerken zoals De interpretatie van Ibn Kathir, Geschiedenis vande islam van Dhahabi, Begin en einde van Ibn Kathir: Sekten en denominaties van Sherhristani, Conclusies ovesekten en culten van Ibn Hazm (ook bekend als Abu Mohammed), Heilige boeken v��r de islam en Christendomtussen logica en hertelling. Na intensief onderzoek vond ik enkele eigenschappen van Christus die zelfs de christenen niet noemen in hun boeken. Bijvoorbeeld:

1) Het vermogen om te scheppen:

De koran zegt:

"Dat is God jullie Heer; er is geen god dan Hij, de schepper van alle dingen." (soera 6:102)

�Jouw Heer, Hij is de schepper, de wetende." (soera 15:86)

�Zij die jullie in plaats van God aanroepen kunnen niet eens een vlieg scheppen ook al zouden zij zich daartoe aaneensluiten." (soera 22:73)

�En zij die door hen in plaats van God aangeroepen wordenscheppen niets, maar zij worden zelf geschapen." soera 16:20)

�Is Hij die schept dan zoals iemand die niet schept?" (soera 16:17)

Dit zijn maar een paar van de verzen waarin het vermogen om te scheppen beperkt wordt tot God alleen. Toen God zich wilde onderscheiden van andere goden, benadrukte Hij deze eigenschap van zichzelf die alle andere goden overtrof. Ondertussen geeft de koran duidelijk toe dat Christus dingen schiep:

"Dat ik voor jullie uit klei iets als de vorm van een vogel zal scheppen, er dan in zal blazen en dat het dan met Gods toestemming een vogel zal zijn." (soera 3:49)

"toen jij met Mijn toestemming uit klei iets als de vorm van een vogel schiep en er toen in blies en het met Mijn toestemming een vogel was" (soera 5:110)

Toen ik deze verzen las, dacht ik in mijn hart: het was God die Christus dit vermogen gaf; het maakte geen deel uit van zijn wezen, hoewel Christus de enige was aan wie God een van zijn goddelijke eigenschappen toekende. Waarom Christus en niet Mohammed? God zei tegen Mohammed:

"noch kun jij de doven de oproep laten horen" (soera 27:80)

wat veel gemakkelijker is dan scheppen. God gaf Mohammed, de beste van Zijn volk en het Zegel van de Profeten, niet het vermogen om de doven te doen horen. Hij daagde mensen uit om een vlieg te scheppen, maar gaf Christus het vermogen om vogels te scheppen. Vogels zijn kleine schepselen, maar het gaat niet om de grootte, maar om het principe. Degene die een klein schepsel cre�ert kan ook een grote scheppen.  Dit kan niet van mensen zijn, maar van God.

2) Het verborgene kennen:

God sprak over zichzelf in de koran:

"Zeg: 'Niemand kent in de hemelen en de aarde het verborgene, behalve God" (soera 27:65)

"Bij Hem zijn de sleutels van het verborgene, alleen Hij kent ze." (soera 6:59)

In het eerste vers benadrukt de koran zonder enige twijfel dat alleen God het verborgene kent en niemand anders. Het tweede vers onderstreept het feit dat alleen God het ongeziene en de toekomst kent.

Ondertussen leert de koran over Mohammed dat hij iedereen die hem het vermogen om het verborgene te weten toekende, berispte.

Zeg: 'Ik zeg niet tot jullie dat ik Gods schatkamers bezit en ook ken ik het verborgene niet" (soera 6:50)

Eens zei Moaz tegen Mohammed: "... als Allah het wil en jij het wilt", toen onderbrak Mohammed hem en zei: "Hoe zou je mij kunnen gelijkstellen aan Allah? Niemand in de hemel of op de aarde kent het verborgene, alleen Allah."

Als het over Christus gaat, zien we dat alle beperkingen weggenomen zijn. Hij weet en doet dingen die geen enkel persoon kan. De koran zegt:

"En dat ik jullie meedeel wat jullie eten en wat jullie in jullie huizen opslaan" (soera 3:49)

Het is erg ongebruikelijk dat Christus in deze verzen in de eerste persoon spreekt; God moet hier zelf aan het woord zijn. Aan de andere kant, aan Mohammed was altijd verteld wat hij moest 'zeggen'. Christus was uniek omdat hij vanuit zichzelf sprak, dit betekent dat zijn bekwaamheden aan hemzelf toebehoorden en niet verworven waren.

Assalamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu,

Mooi verhaal zuster, Barak Allahoe Fikie. Dit verhaal ken je vast maar zal het nogmaals plaatsen:

HOW I CAME TO ISLAM - YUSUF ISLAM (CAT STEVENS)

All I have to say is what you know already, to confirm what you already know of the message of the Prophet (sallallahu alaihi wa sallam) as given by God - the Religion of Truth. As human beings we are given a consciousness and a duty that has placed us at the top to creation. Man is created to be God's deputy on earth and it is important to realize the obligation to rid ourselves of all illusions and to make our lives a preparation for the next life. Anyone who misses this chance is not likely to be given another, to be brought back again, for it says in the Qur'an Majeed that when man is brought to account, he will say, "O Lord, send us back and give us another chance.' The Lord will say, 'If I send you back, you will do the same.'

My early religious upbringing

I was brought up in the modern world of all the luxury and the highlight of show business. I was born into a Christian home.

We know that every child is born in his original nature, and it is only his parents that turn him to this religion or that. I was given this religion (Christianity) and thought this way. I was taught that God exists, but there was no direct contact with God, so we had to make contact with Him through Jesus, and Jesus was in fact the door to Good. This was more or less accepted by me, but I did not swallow it all.

I looked at some of the statues of Jesus; they were just stones with no life. When they said that God is three, I was puzzled even more but could not argue. I believed it, simply because I had to have respect for the faith of my parents.

Pop star

Gradually, I became alienated from this religious upbringing, and started making music. I wanted to be a big star. All those things I saw in the films and on the media took hold of me, and perhaps I thought this was my god: the goal of making money. I had an uncle who had a beautiful car, and I thought "Well, he has it made". He had a lot of money. The people around me influenced me to think that this was it, this world was their God.

I decided then that this was the life for me, to make a lot of money, to have a 'great life'. My examples were the pop stars, and so I started making songs. But deep down, I had a feeling for humanity, a feeling that if I became rich, I would help the needy. (It says in the Qur'an that we make a promise, but when we make something, we want to hold on to it and become greedy)

So it happened that I became very famous, as a teenager, and my name and photo were splashed in all the media. They made me larger than life, so I wanted to live larger than life, and the only way to do that was to be intoxicated (with liquor and drugs).

In Hospital

After a year of financial success and 'high' living, I became very ill, contracted TB and had to be hospitalized. It was then that I started to think: what was to happen to me? Was I just a body and my goal in life was merely to satisfy this body? I realized now that this calamity was a blessing given to me by Allah, a chance to open my eyes, 'why am I here, why am I in bed', and I started looking for some of the answers. At that time there was great interest in great interest in the Eastern mysticism. I began reading and the first thing I began to become aware of was of death, and that the soul moves on, it does not stop. I felt I was taking the road to bliss and high accomplishment. I started meditating and even became a vegetarian. I now believed in 'peace and flower power', and this was the general trend. But what I did believe in particular was that I was not just a body, this awareness came to me at the hospital.

One day when I was walking and I was caught in the rain, I began running to the shelter and I realized, 'wait a minute, my body is getting wet, my body is telling me I am getting wet.' This made me think of a saying that the body is like a donkey and it has to be trained where it has to go, otherwise the donkey will lead you where it wants to go.

Then I realized I had a will, a God given gift: follow the will of God. I was fascinated by the new terminology I was learning in the Eastern religion. By now I was fed up with Christianity. I started making music again and this time I started reflecting my own thoughts. I remember the lyric of one of my songs. It goes like this: 'I wish I knew, I wish I knew what makes the Heaven, what makes the Hell, do I get to know You in my bed or some dusty cell while others reach the big hotel/' and I knew I was on the Path.

I also wrote another song 'The way to find God out.' I became even more famous in the world of music. I really had a difficult time because I was getting rich and famous and at the same time I was sincerely searching for the Truth. Then I came to a stage where I decided that Buddhism is alright and noble, but I was not ready to leave the world, I was too attached to the world and was not prepared to become a monk and to isolate myself from society.

I tried Zen and Ching, numerology, tarot cards and astrology. I tried to look back into the Bible, and could not find anything. At this time I did not know anything about Islam, and then, what I regarded as a miracle occurred. My brother had visited the mosque in Jerusalem, and was greatly impressed that while on the one hand it throbbed with life ( unlike the churches and synagogues which were empty), on the other hand, an atmosphere of peace and tranquility prevailed.

The Qur'an

When he came to London he brought back a translation of the Qur'an, which he gave to me. He did not become a Muslim, but he felt something in this religion, and thought I might find something in it too.

And when I received the Book, (a guidance that would explain everything to me: who I was, what the purpose of life was, what reality was, and where I came from), I realized that this was the true religion - religion not in the sense the West understands it, not the type foe only your old age. In the West, whoever wishes to embrace a religion and make it his only way of life is deemed a fanatic. I was not a fanatic, I was at first confused between the body and the soul. Then I realized that the body and soul are not apart and you don't have to go to the mountain to be religious; we must follow the will of God, then we can rise even higher than the angels. The first thing I wanted to do now was to be a Muslim.

I realized that everything belongs to God, that slumber does not overtake Him. He created everything. At this point I began to lose the pride in me, because hereto I had thought the reason I was here was because of my own greatness. But I realized that I did not create myself, and the whole purpose of my being here was to submit to the teaching that has been perfected by the religion we know as Al-Islam. At this point I started discovering my faith. I felt that I was a Muslim, on reading the Qur'an. I now realized that all the Prophets sent by God brought the same message. Why then were the Jews and Christians different? I know now how the Jews did not accept Jesus as the Messiah and that they had changed His Word. Even the Christians misunderstand God's Word and called Jesus the son of God. Everything made so much sense. This is the beauty of the Qur'an; it asks you to reflect and reason, and not to worship the sun or moon but the One who has created everything. The Qur'an asks man to reflect upon the sun and moon and Good's creation in general. Do you realize how different the sun is from the moon/ They are at varying distances from the earth, yet appear the same size to us; at times one seems to overlap the other.

Even when many astronauts go t space, they see the insignificant size of the earth and vastness of space, and they become very religious, because they have seen the Signs of Allah.

When I read the Qur'an further, it talked about prayer, kindness and charity. I was not a Muslim yet, but I felt that the only answer for me was the Qur'an, and God had sent it to me and I kept it a secret. But the Qur'an speaks on different levels. I began to understand it on another level, where the Qur'an says "Those who believe don't take disbelievers for friends and the believers are brothers." Thus at this point I wished to meet my Muslim brothers.

Conversion

Then I decided to journey to Jerusalem (as my brother had done). At Jerusalem, I went to the mosque and sat down. A man asked me what I wanted. I told him I was a Muslim. He asked what was my name; I told him 'Stevens'. he was confused. I then joined the prayer though not so successfully.. Back in London, I met a sister called Nafisa. I told her I wanted to embrace Islam and she directed me to the New Regent Mosque. This was in 1977, about 1 1/2 years after I received the Qur'an. Now I realized that I must get rid of my pride, get rid of Iblis and face one direction. So on a Friday, after Jummah I went to the Imam and declared ;my faith (the Kalima) at his hands. You have before you someone who had achieved fame and fortune. But guidance was something that eluded me, no matter how hard I tried, until I was shown the Qur'an. Now I realize I can get direct contact with God, unlike Christianity or any other religion. As one Hindu lady told me, 'You don't understand the Hindus, we believe in one God, we use these objects (idols) to merely concentrate.' What she was saying was that in order to reach God one has to create associates, that are idols for the purpose. But Islam removes all these barriers, the only thing that moves the believers from the disbelievers is the Salat. This is the process of purification. Finally I wish to say that everything I do is for the pleasure of Allah and pray that you gain some inspirations from my experiences. Furthermore I would like to stress that I did not come into contact with any Muslim before I embraced Islam. I read the Qur'an first and realized no person is perfect, Islam is perfect, and if we imitate the conduct of the Holy prophet (peace and blessings of God be upon him), we will be successful. May Allah give us guidance to follow the path of the Ummah of Muhammad ( peace and blessings be upon him). Ameen!

Yusuf Islam (formerly Cat Stevens)

wat bedoel je?

Fantastisch dat men de vrijheid heeft om van de ene godsdienst(christendom) naar een andere godsdienst (de islam) te gaan.

Ik vind dit getuigen van beschaving en tolerantie.

En andersom?