Dat kinderen misbruikt worden in oorlogs propaganda is een bekend gegeven.
Ook de Israelisch bliken er niet vies van te zijn
De volgende foto kwam ik tegen op het internet.

walgelijk !

laat kinderen verdorie kind zijn !

worden kinderen zo niet opgevoed in oorlogsituaties .. waar dan ook ?

To view the 7 minute documentary click here:

To view the full movie click here:

Executive Summary

"Ask for death" is the message that the Palestinian Authority [PA] has been conveying to its children since the start of violence in October 2000. In June 2002, two articulate 11-year-old girls were interviewed in the studio of official Palestinian Authority TV. Among other topics, they spoke of their personal yearning to achieve death through Shahada � Death for Allah � and of a similar desire they said exists in "every Palestinian child." It is striking that their desire for death was expressed as a personal goal, not related to the conflict with Israel. Having been convinced that dying for Allah is preferable to life, their goal in living is not to experience a good life, but to achieve the proper death � Shahada.

The following is a selection from their remarks:

< = =text/>

< = =text/>

Host: "You described Shahada as something beautiful. Do you think it is beautiful?"

Walla: "Shahada is very, very beautiful. Everyone yearns for Shahada. What could be better than going to paradise?"

Host: "What is better, peace and full rights for the Palestinian people, or Shahada?"

Walla: "Shahada. I will achieve my rights after becoming a Shahida."

Yussra: "Of course Shahada is a good thing. We don�t want this world, we want the Afterlife. We benefit not from this life, but from the Afterlife... The children of Palestine have accepted the concept that this is Shahada, and that death by Shahada is very good. Every Palestinian child aged, say 12, says �Oh Lord, I would like to become a Shahid." [PATV, June 9, 2002]

 

What has caused this compelling desire for death among these children, a desire that conflicts with the basic survival instinct of every human being?

During the more than two and a half years of armed conflict, the Palestinian Authority [PA] has been making a paramount effort to convince their own children that there is no greater achievement than to die for Allah in battle, known as Shahada. This has been done via the many mediums at its disposal, including children�s TV broadcasting, the educational system, cultural programs, directives from political and religious leaders and even encouragement from within the family.

In November 2000, a mere six weeks after the start of violence, Palestinian Media Watch published a report documenting the first indications that this was a PA goal. The official PA daily, Al-Hayat Al-Jadida, glorified children who were killed in confrontations and described their deaths as personal achievements. It wrote of a 14-year-old: "He responded to the call of Allah and achieved the Shahada he yearned�. He reached the highest levels with Allah�" The paper reported with admiration that the dead boy�s "classmates swore they would continue on the path of Shahada�" [PA official daily, Al-Hayat Al-Jadida, November 9, 2000] Other children were said to have been disappointed at having merely been injured and not killed. An injured 13-year-old: "My goal is not to be injured, rather something loftier: Shahada." [PA official daily, Al-Hayat Al-Jadida, November 8, 2000] Since then, Palestinian Media Watch has published numerous reports on the progress of this PA indoctrination of its children and on the varying methods the PA employs to portray death for Allah to its children, not only as an ideal, but, as something that is expected of them.

The Results of the Indoctrination
In recent months the success of the PA indoctrination efforts are apparent. The 11-year
olds quoted above defining death for Allah as their goal in life and public opinion polls confirm the widespread acceptance of this sentiment. These polls show 80% of Palestinian children seek death as Shahids.

Still more grave are the cases in which 14 year-olds have fulfilled this PA directive, writing farewell letters to their parents proudly describing their desire to be Shahids, and embarking on suicide terrorist missions hoping to die. It must be emphasized: the children�s farewell letters have included phrases identical to phrases from the propaganda films produced by the PA, such as "Mother, don�t cry for me," showing a direct link between the PA propaganda and the children�s drive for heroic death.

The Research

This paper documents the PA�s indoctrination of Palestinian children to seek death, and its effects on the children. With the exception of statements made by parents, all the indoctrination cited in this report is directed by the Palestinian Authority.

Part I: The Indoctrination of Children to Seek Death

a. Short Propaganda Films for Children
b. Schools and Textbooks
c. Culture
d. Political Leadership
e. Parents and the Palestinian Public
f. Religious Leadership

Part II: Results of the PA Shahada Indoctrination

a. Ages 6-9: Playing Death Games
b. Ages 10-13: Expressing Desire to Die
c. Ages 14-17: Shahada Missions

Part III: Findings and Conclusions

 

"binnen de islam is geen dwang"

 

Ik zie je het bovenstaande zinnetje wel heel erg vaak herhalen. Een bericht van jou is blijkbaar niet genoeg om mensen te �overtuigen�, het moet blijkbaar bij jou maar steeds keer op keer herhaald worden. Om er even op in te gaan: Dat er misschien moslims zijn die er niet zo naar handelen (dat er geen dwang in het geloof is) wil nog niet gelijk zeggen dat er dus wel dwang in het geloof zou moeten zijn�. Toch� Peter Pan?

 

Hoe kunnen kinderen tot die uitspraken komen. Hersenspoelingen!!!

 

Een kind is niet achterlijk. Die weet heus wel wat er allemaal om zich heen gebeurt.

 

Gegroet,

 

Marocaantje

11-jarige Abdulla Quran onwetend op pad gestuurd voor terreuraanslag

Schaamteloze kinderoffers

17 maart 2004 - Israel was maandag geschokt. Niet ten gevolge van een nieuwe terreur aanslag, maar wegens een voorkomen aanslag. De voorpaginas van alle kranten melden het verhaal van de 11-jarige Abdulla Quran dat door de Moslims misbruikt werd om een 10 kilogram wegende bom, vol met schroeven, spijkers en ander roestig ijzerafval over de grens van Gaza met Isra�l te smokkelen. Naast de bom in de rugzak vond de politieagente die het kind tegenhield, een spiderman-pop en een mobile telefoon. Vanaf een afstand werd de mobile telefoon gebeld, maar de ontsteking weigerde. Een technisch probleem voorkwam de dood van het kind en velen rondom hem.

Dit is niet alleen maar kindermisbruik, dit is kinderoffer. Kennelijk heeft het Palestijnse terrorisme nieuwe diepten bereikt, nadat het reeds gebruik heeft gemaakt van ambulances, waar onder de baar, waarop een vrouw met barenswee�n ligt, een bom verstopt is en nadat een andere vrouw, die voorgaf dat zij een kunstbeen had, waardoor het waarschuwingslampje ging branden bij controle, zich zelf opblies.

Het is ongelooflijk, maar het "mislukte" avontuur van Abdulla heeft nauwelijks de westerse media gehaald, hetgeen nogmaals de dubbele moraal tegen Isra�l onderstreept. Is niemand ge�nteresseerd als Palstijnse kinderen voor dit soort doeleinden worden misbruikt? Toen Mouhammad al-Doura in oktober 2002 werd doodgeschoten, werd hij onmiddelijk over de hele wereld getransformeerd tot het symbool van de Joodse onmenselijkheid. Toen naderhand bleek dat het kind door zijn eigen Palestijnse "broeders" was doodgeschoten, werd daar nauwelijks enige aandacht aan besteed in de wereld media.

Echter, de Palestijnse misbruik van kinderen is vergelijkbaar met wat de Iranezen deden in hun oorlog met Irak, toen zij kinderen de mijnenvelden in stuurden, om zo de mijnen op te ruimen en het veld begaanbaar te maken voor het Iraanse leger.

Het is in flagrante strijd met artikel 38 van de VN-conventie voor de Rechten van het Kind van 1989, die "de recrutering en inzet van kinderen onder de 15 jaar bij gewapende conflicten verbiedt." Maar de Moslims in de Palestijnse gebieden hoeven zich kennelijk van dit soort V.N. verboden niets aan te trekken. In de afgelopen drie jaar werden 29 zelfmoordaanslagen gepleegd door jongeren onder de 18 jaar. 22 anderen werden gedood toen zij Israeli's aanvielen. Veertig andere tieners werden gearresteerd toen zij iets dergelijks probeerden. Zelfs kinderen op de kleuterschool worden reeds opgehitst de "martelarendood" te kiezen.

Om deze gebeurtenissen enkel en alleen toe te scrijven aan wanhoop als gevolg van de bezetting is een intelectuele hersenschim en demagogisch. De Palestijnse jeugd is een contstant slachtoffer van hersenspoeling door de media en in de scholen. Haat tegen Isra�l wordt er met de paplepel ingegoten. Zelfs kleuters wordt geleerd om ernaar te streven martelaar te worden. Zij groeien op in een kultuur waarin een geweldadige dood wordt verheerlijkt.

De PA moefti van Jeruzalem, Ikram Sabri, zei eens in een interview met een krant dat "hoe meer de jeugd uitziet om shahid [martelaar] te worden, hoe meer geliefd deze is... Daarom huilen de moeders van vreugde wanneer zij horen van hun dood... De shahid word beneid, omdat de engelen in de hemel hem dragen naar zijn trouwerij."

En het 'beschaafde' Europa? Dat kijkt snel even de andere kant op.

Kindsoldaten van Allah. Huiver! Khomeini en aangang stuurde eerst ezels en paarden de mijnenvelden in. De eerste dieren wilden wel. Nadat zij echter door mijnexplosies uiteengerukt waren, vluchten de andere dieren terug. Het werkte dus niet.

Hoe anders met kinderen!

De goed bewapende troepen van Saddam Hoessein ondervonden in eerste instantie weinig tegenstand van het leger van Ayatollah Ruhollah Khomeini. Maar al snel wisten de mullahs de grote Iraanse bevolking te mobiliseren tot een totale oorlog. De duivel Khomeini zond Iraanse kinderen -sommigen niet ouder dan 12 jaar -naar het front waar tienduizenden van hen stierven als gedwongen martelaar met �een sleutel voor het paradijs om hun nek�.  De kinderen marcheerden in formatie de mijnenvelden in om zo met hun lichamen een doorgang te maken voor de militaire voertuigen. Hun lichamen werden uiteen gerukt en het slagveld lag bezaaid met  kledingstukken,  verbrand vlees en botten. Deze kinderen vormden de basis van de Basiji partij, een massabeweging gecre�erd door Khomeini in 1979. De gevolgen hiervan waren gruwelijk. Ook vandaag is deze afschuwelijke doodscultuur met zelfs toenemende trots van kracht.

 De huidige leider Mahmoud Ahmadinejad, functioneerde gedurende de Irak -Iran oorlog als instructeur voor de Basiji-kinderen. In zijn toespraken van vandaag prijst hij met regelmaat de Basiji (doods) cultuur. De gruwelijke geschiedenis van de mijnenvelden naderen een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe jonge generatie is jarenlang ge�ndoctrineerd door de waanzinnige Ayatollahs en hun aanhang, en zijn rijp gemaakt om als vrijwilliger opnieuw de �mijnenvelden� ingestuurd te worden met de belofte dat allah op hen wacht in de hemel. Wat een afschuwelijke misleiding.  De kinderen van Khomeinisch revolutie, zijn de leiders van vandaag. De strategie van Basiji was simpel, stuur golven kinderen de mijnenvelden in. Het maakt niet uit hoe ze worden gedood, door vijandig vuur of opgeblazen door mijnen. De volgende golf trok voorwaarts over de uiteengereten  lichamen van de andere kinderen om vervolgens hun eigen dood tegemoet gegaan. Nadat zodoende een pad mijnenvrij was gemaakt, trokken de troepen van de Revolutionaire Garde met militaire voertuigen over de uiteengereten lichamen, de Irakese vijand tegemoet. Een Iraakse officier zei in de zomer van 1982: �Ze kwamen in horden, met hun vuisten omhoog gestoken naar ons toe. Je kon de eerste golf neerschieten en dan de tweede totdat de lichamen lagen opeengestapeld.�

 In 1983 waren er naar schatting al 450.000 Basiji kinderen naar het front gestuurd. Voordat ze de mijnenvelden werden ingestuurd kregen ze nog een sprookjesachtig verhaal te horen van een mysterieuze (spook) ruiter met een �stralend gezicht� die op een wit paard aan de frontlijn zou verschijnen om hen aan te moedigen. Het zou hier gaan om de 12^e imam, de �goddelijke leider� die ook wel de Mahdi wordt genoemd. Men schat dat er tijdens de Irak-Iran Oorlog, 100.000 kinderen als beesten door de Iraanse leiders de dood in zijn gestuurd. Dat in Iran een dergelijke doodscultuur heeft kunnen ontstaan, heeft alles te maken met hun religie. Een zelfde beeld is te zien in de door de �Palestijnen� bezette Bijbelse gebieden. Ook hier heerst al jaren een zelfde soort doodscultuur. In het begin van de oorlog, stuurden de regerende mullahs aanvankelijk dieren de mijnenvelden in, waaronder ezels, paarden en honden. Maar deze tactiek faalde want nadat een aantal ezels waren opgeblazen, ging de rest er vandoor. De ezels reageerden normaal- de angst voor de dood is natuurlijk. Met de Basiji- kinderen hadden de mullahs dit probleem niet, de kinderen marcheerden in slagorde zonder probleem de dood in. De jarenlange indoctrinatie bleek succes te hebben.

 

Speciaal voor broeder_Somal

Hoe Arafat een hele generatie opvoedde tot moord

Door Charles Krauthammer, Washington Post

3 april 2002 - Sinds 11 September is Amerika gaan beseffen wat de betekenis is van het anti-Amerikaanse venijn in de door de staat gecontroleerde media van vriendelijke landen als Egypte en Saudi-Arabi�. We gaan nu pas begrijpen hoe een dagelijkse portie haat, opgediend door scholen en media, zijn gevolg had in de slachtpartij van de 11^e september.

Wij hebben echter niet ingezien hoe een gelijksoortige haatcampagne de basis legde voor de orgie van zelfmoord - moordenaars die nu onder de Palestijnen actief is. Een moeder vertelt trots op een videotape dat zij haar 18-jarige zoon naar zijn dood zond om zoveel mogelijk Joden te doden. Dat is ongehoord. Voor de Oslo- vredesakkoorden van 1993 waren zelfmoordmoordenaars praktisch onbekend bij de Palestijnen.

Maar ze hadden wel grieven voor 1993. Die zelfmoordbommen begonnen juist in de periode van Isra�lische verzoening en vredestichting, erkenning van de PLO, Isra�lische concessies over afstand van grondgebied, stichting van de Palestijnse Autoriteit, aanvaarding van gewapende Palestijnse politie - tot zelfs het bieden van een onafhankelijke Palestijnse staat met als hoofdstad het verdeelde Jeruzalem. Het was juist in die tijd dat de zelfmoordbommen begonnen.

Waar kwam dat dan vandaan? Gedurende de vorige 8 jaar, de jaren van het Oslo-'vredes'proces, had voorzitter Arafat de volledige controle over alle organen van Palestijnse opvoeding en propaganda. Er is veel haat nodig voor mensen om hun kinderen zelfmoord te laten plegen. Arafat heeft ze dat geleerd. Zijn televisie, zijn kranten, zijn godsdienstonderwijzers hebben een antisemitisme ontketend, ongekend sinds de Duitse Nazi-jaren.

Toen de Amerikaanse vredesonderhandelaar Dennis Ross vorig jaar aftrad, erkende hij, terecht, dat tijdens de Clinton-jaren een grote fout was gemaakt door diplomatiek blind te willen zijn voor de giftige hetze in Palestijnse media. Zoals Osama bin Laden de 90er jaren indoctrineerde voor moord, zo heeft Arafat een hele generatie geschoold in haat tegen de "Joden - Nazi's". Het gaat niet alleen om het ontbreken van Isra�l in de Palestijnse landkaarten, het gaat verder met de beschrijving van de holocaust als een Joodse fantasie.

Het gaat om grove opwekking tot moord, zoals gepredikt in de door Arafat benoemde en betaalde Achmad Aboe Halabia-uitzending op de offici�le Palestijnse televisie, vroeg in de intifada. Het onderwerp is: "de Joden" (let op, niet de Isra�li, maar de Joden): "Ze moeten worden geslacht en gedood, zoals Allah, de Almachtige heeft gezegd: bestrijd ze, Allah zal ze martelen door Uw handen. Heb geen medelijden met de Joden, waar ze ook zijn, in elk land. Bestrijd ze, waar U ook bent. Waar U ze ontmoet, dood ze."!

De opgegeven reden voor zulke moordpartijen is dat Joden slecht zijn, zoals in de hele Arabische wereld wordt onderwezen. Op 10 Maart, bij voorbeeld, verscheen in de offici�le Saudische krant al Riyadh een artikel waarin in detail wordt beschreven hoe Joden ritueel Christen- en Moslimkinderen slachten om hun bloed te gebruiken in hun feestelijke voedsel. Er werd zorgvuldig in uitgelegd dat voor het Joodse Poerimfeest de Joden een jongeman moeten doden, en voor het Joodse Paasfeest een kind van 10 jaar of jonger.

Toen dit artikel bekend werd in vertaling, moest de redacteur onder druk zich verontschuldigen. Hij zei uit de stad te zijn geweest toen het verscheen. Vreemd excuus, daar het artikel in een tweedelige serie is verschenen.

Voor vrede moet een bevolking voorbereid worden. Egypte's Anwar Sadat deed dat na het tekenen van een vredesverdrag met Isra�l. De Isra�li deden dat na het tekenen van Oslo. Bij het 50-jarig bestaan van de staat Isra�l zond de Isra�lische televisie een meerdelige historische documentaire uit waarin de Palestijnen met veel begrip en sympathie werden getoond.

Terwijl Isra�lische leiders hun volk voorbereidden op vrede, bereidde Arafat zijn volk voor op oorlog, de oorlog die hij uitriep twee maanden na Isra�ls vredesvoorstel in Camp-David in Juli 2000, met een antisemitische haatcampagne in al zijn media en een verheerlijking van "martelaarschap" en moord. Wij zien nu de resultaten in de straten van Jeruzalem.