Vraag:

Is het voor een vrouw toegestaan de Koraan te lezen gedurende haar menstruatieperiode?

Antwoord:

Alle lof is aan ALlah.

Dit is ��n van de zaken waarover de geleerden, moge Allah hen genadig zijn, van mening verschilden.

De meerderheid van de foeqahaa� (rechtsgeleerden inzake  islamitische jurisprudentie) stellen dat het haraam is voor een vrouw om Koraan te reciteren gedurende haar periode tot zij weer taahir (rein) is.

De enige uitzonderingen welke zij hierop maken is wanneer het dhikr (gedenking van Allah) betreft of als het om zinnen gaat welke niet bedoelt zijn als tilaawah (recitatie), zoals het zeggen van �Biesmillaahi Rahmaani Raahiem� (in de naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle) of �Innaa Lillaahi wa innaa ilayhi raadji�oen� (tot Allah behoren wij en tot Allah keren wij weder) of andere algemene doe3a�s (smeekbedes) welke gebruikelijk zijn.

Zij baseren het verbod van koraanrecitatie voor menstruerende vrouwen op verscheidene bewijzen waaronder onder andere het onderstaande:

Menstruatie wordt gezien als het vallen onder de regelgeving welke betrekking heeft op iemand die joenoeb is (in een onreine staat tengevolge van seksueel verkeer) gezien het feit dat beide staten ghoesl vereissen. Dit is gebaseerd op een hadith welke is overgeleverd door �Ali ibn Abi Taalib (moge Allah tevreden over hem zijn), overeenkomstig in welke de profeet (salallahoe alayhi wa sallam) gewoon was de Koraan te onderwijzen en hij hiervan nooit iemand placht te weerhouden afgezien van diegenen welke in een staat van janaabah (onreinheid) verkeerden.

[Vermeldt door Aboe Dawoed, 1/281; al-Tirmidhi, 146; al-Nisaa�i, 1/144; Ibn Maadjah, 1/207; en Ahmad, 1/84]

Al-Tirmidhi verklaarde: �Een sahih hasan hadith�

Al-Haafiz ibn Hajar verklaarde: �de waarheid is dat het een sahih hasan hadith is welke zou kunnen fungeren als bewijsvoering�

{Vervolgens wordt er een zwakke ahadith aangehaalt dus die heb ik weg gelaten Zie voor meer

uitleg omtrent deze zwakke hadith alsmede de oorzaken voor diens onbetrouwbaarheid de Engelse tekst}

Sommige geleerden zijn van mening dat het toegestaan is voor een vrouw om Koraan te reciteren. Dit is de opinie van Maalik en ��n opinie welke werd overleverd van Ahmad, aan welke Ibn Taymiyah de voorkeur gaf en welke al-Shawkaani als correct beschouwde.

De geleerden baseerden deze punten op de volgende mening:

Het principe is dat zaken mogen en toegestaan zijn, tenzij er bewijzen zijn voor het tegendeel. Er bestaat geen (specifiek) bewijs van dergelijke aard welke zegd dat een menstruerende vrouw geen Koraan mag reciteren.

Shaykh oel-Islaam Ibn Taymiyah zei:

�Er is geen duidelijke authentieke tekst welke indiceerd dat het verboden is koraan te reciteren voor een menstruerende vrouw�� het is bekend dat vrouwen menstrueerden in de tijd van de boodschapper van Allah (salallahoe alayhi wa sallam) en hij verboodt ze niet om Koraan te reciteren, om Allah te gedenken of smeekbedes te verrichten�.

Allah de geprezene en verhevene beveelt (moslims) de Koraan te reciteren. Hij prijst diegenen welke dit doen en belooft hem of haar een grote beloning. Niemand is hiervan uitgesloten buiten d��genen betreffende welke er gefundeerde bewijzen zijn aan te dragen en er is geen sprake van een dergelijk bewijs inzake menstruerende vrouwen zoals hierboven staat.

De analogie tussen de menstruerende vrouw en diegene welke in een staat van janaabah verkeerd is gemaakt in weerwil van het feit dat er verschillen zijn.

Degene welke in een staat van janaabah verkeerd heeft de optie/mogelijkheid deze barri�re te verwijderen middels het verrichten van de ghoesl, in tegenstelling tot de menstruerende vrouw. De menstruatieperiode duurt gebruikelijk een zekere tijdspanne, terwijl het van de persoon in de staat van janaabah vereist is om de ghoesl te verrichten zodra de tijd voor het gebed aanbreekt.

Een menstruerende vrouw te verhinderen van het reciteren van de Koraan belemmerd haar in de kans tot het verkrijgen van beloning en het zou haar bepaalde delen kunnen doen vergeten.

Mogelijk zou zij het ook moeten reciteren in verband met het leren of doceren van de Koraan.

Bovenstaande in aanmerking genomen is het duidelijk dat het bewijs welke het de menstruerende vrouw toestaat koraan te reciteren sterker is.

Indien een vrouw hierin uit voorzorg t�ch voorzichtig wil zijn, kan zij zich beperken tot het reciteren van de verzen waarvan zij vreest dat zij ze vergeten zal.

Het is van groot belang te beseffen dat wat we hier besproken hebben enkel en alleen de recitatie omvat welke een menstruerende vrouw uit het hoofd kent.

Indien het gaat om het lezen/reciteren uit de Mus-h�af (de originele �Arabische� Koraan) is een andere regelgeving van kracht.

De correcte opinie van de geleerden inzake deze situatie is dat het verboden is de Koraan aan te raken wanneer men verkeerd in welke staat van onreinheid dan ook, omdat Allah de verhevene heeft gezegd wat alsvolgt vertaald kan worden:

�Dat niemand zal aanraken behalve zij die zich gereinigd hebben� [S56:A79]

In een brief aan �Amr ibn Hazm beval de profeet (salallahoe alayhi wa sallam) aan de mensen in Yemen:

�Niemand zou de Koraan moeten aanraken behalve diegene die taahir (rein) is�

[Vermeldt door Maalik, 1/199; al-Nisaa�i, 8/57; Ibn Hibbaan, 793; en al-Bayhaqi, 1/87]

Al-Haafiz ibn Hajar heeft gezegd: �Een groep geleerden heeft deze hadith sahih verklaard gezien het feit dat deze zo welbekend is.�

Al-Shaafi�i heeft gezegd: �Het is door hen bewezen dat het een brief was welke werd verzonden door de boodschapper van ALlah (salallahoe alayhi wa sallam)�

al-Barr heeft gezegd: �Deze brief is beroemd onder de geleerden van de sierah (biografen) en zo algemeen bekend onder hen dat het geen isnaad (overleveringsketen) behoeft. Het is als tawaatur (boven twijfel verheven graad van authenticiteit) want de mensen accepteren het en erkennen het.�

Shaykh al-Albani heeft het saheeh verklaard in Al-Talkhees al-Habeer, 4/17.

Zie verder nog: Nasb al-Raayah, 1/196; Irwaa� al-Ghaleel, 1/158).

(Haashiyat Ibn �Aabideen, 1/159; al-Majmoo�, 1/356; Kashshaaf al-Qinaa�, 1/147; al-Mughni, 3/461; Nayl al-Awtaar, 1/226; Majmoo� al-Fataawaa, 21/460; en al-Sharh al-Mumti� li�l-Shaykh Ibn �Uthaymeen, 1/291)

En ALlah weet het het beste,

Sheikh Moehammad Salih Al-Moenajjid

Bron: http://www.islam-qa.com/index.php?ref=2564&ln=eng