��� ���� ������ ������

����� ��� � ������ � ������ ��� ���� ���� � ���



Abu Mousa , heeft overgeleverd:

De Profeet heeft gezegd

De gelovige vormt samen met een andere gelovigen een soort bouwwerk, het ene deel steunt op het andere. Hij maakte een gebaar door zijn vingers in elkaar te schuiven. (overgeleverd door Boechaari en Moslim)

De Profeet heeft de gelovige die zijn broeder steunt vergeleken met een bouwwerk waarbij het ene onderdeel op het andere steunt. Een degelijk bouwwerk komt ook alleen tot stand als het ene onderdeel stevig op het andere kan steunen en het geheel versterkt. Als dat niet het geval is scheuren de muren en stort het gebouw vroeg of laat ineen. Hetzelfde geldt voor de moslimgemeenschap en voor de gelovige individu. De oemmah kan alleen tot stand komen, en goed blijven functioneren als de moslims onderling samenwerken en elkaar steunen. Dan zijn ze ieder als een steen van een enorm solide bouwwerk. Zodra een aantal van die stenen poreus zijn, wordt het bouwwerk steeds zwakker en ontstaan er scheuren in de muren, totdat het uiteindelijk helemaal kan instorten. Helaas zien we maar al te vaak wat er gebeurt met de oemmah als we elkaar niet steunen en zelfs onderling aanvallen.
Ditzelfde geldt ook voor het individu. De moslim zal in zijn geloof en in zijn leven niet zonder de steun van zijn broeder of zuster kunnen. Als hij geen steun kan vinden is het moeilijker zijn doelen te bereiken. Wanneer we de tijd laten passeren zonder actief wat aan onze kennis te doen, kunnen we jarenlang �stil staan� en nauwelijks vooruitgang boeken, omdat we worden opgeslokt door onze dagelijkse beslommeringen. Daardoor gaan we de kennis die we hadden ook nog eens verwaarlozen, waardoor we, als we niet oppassen, eerder achteruit gaan dan vooruit. Maar zodra we bijvoorbeeld regelmatig islamitische bijeenkomsten bezoeken met de intentie om kennis te vergaren, dan gaan we soms ineens met sprongen vooruit. Ook moslims die geen of weinig praktiserende moslims om zich heen hebben, gaan uiteindelijk vaak ook minder praktiseren, omdat ze negatief door hun omgeving worden be�nvloed. Maar als we bewust praktiserende moslims in onze vrienden-/kennissenkring opnemen, dan is het makkelijker om standvastig te blijven en vooruitgang te boeken, want zo houden we elkaar sterk.
Het gebaar dat de profeet maakte, het ineen strengelen van de vingers van zijn handen, was ook een metafoor voor de uitspraak die hij deed: Moslims zijn als handen en armen, die fysiek met elkaar zijn verbonden, en als zodanig wel met elkaar moeten samenwerken om iets gedaan te krijgen.
Allah heeft over de waarde van de moslims gezegd:

Allah heeft gezegd

������ ����� ��������� ��������� ������� ������ ������ ����� ����� ������� En degenen die de heilige dingen van Allah eert, dat zal beter voor hem zijn bij zijn Rabb (al-Hadj: 29)

Allah heeft gezegd

��������� ��������� �������������� En wees nederig tegenover de gelovigen (tegenover je medegelovigen) (15:88)

Conclusies van de hadith:
1: De hadith verduidelijkt de plicht tot samenwerking tussen gelovigen, door middel van voorbeelden en vergelijkingen.
2: Gelovigen worden aangemoedigd tot samenwerking en steunverlening onderling.
3: Het is een duidelijke waarschuwing om ons als moslims tot elkaar te wenden als we iets gedaan willen krijgen, want samen staan we sterk.