Islaam.nl

Islaam.nl Forum

  FAQ FAQ  Doorzoek dit Forum   Kalender   Registreren Registreren  Inloggen Inloggen

Zuster Hidayah

 Post Reply Post Reply
Schrijver
AmmatoelAziz Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 27 september 2004
Online status: Offline
Berichten: 1676
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote AmmatoelAziz Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Onderwerp: Zuster Hidayah
    Geplaatst op: 04 december 2005 om 09:35
Bismi-llahi al Rahmani al Rahiem
(In de naam van God, de Erbarmer, de Meest Barmhartige)

Zuster Hidayah

Asalaam aleikum warahmatulah wabarktuhu lieve zusters.

Marsh'Allah!! Zoveel brieven van nieuwe zusters in de Islam, zoveel vreugde geeft het om al deze berichten te lezen van zoveel moslima's, allemaal denken we alleen te staan, maar toch vormen we al een behoorlijk grote groep binnen de Nederlandse samenleving. Maar naast blijheid voel ik ook verdriet voor veel zusters die worden tegengewerkt in hun levenskeuze door familie en vrienden, ik wil jullie allemaal veel kracht wensen en sabr (geduld) moge Allah (subhana wa'ta ala) jullie deze kracht geven en voor jullie de weg vergemakkelijken! Misschien dat deze hadieth jullie sterk mag maken:

Aboe 'Aboerrahmaan 'Abdoellah ibn Mas'oed verhaalt: "Het is alsof ik naar de Boodschapper van Allah keek, toen hij een verhaal vertelde over een profeet wiens volk hem zo ernstig sloeg en verwondde dat hij het bloed van zijn gezicht afveegde en (ondertussen) zei: Allah, vergeef mijn mensen, want voorzeker, zij zijn ontwetend."

Mijn naam is Hidayah (deze islamitische naam heb ik sinds enkele weken uitgekozen en betekend;'de weg wijzen of iemand naar een doel leiden op een zachtaardige en vriendelijke manier'.) en ik ben zo'n anderhalf jaar geleden tot de islam gekomen alhamdulila! Voor die tijd wist ik eigenlijk niks of nauwlijks wat af van de Islam. Van huis uit ben ik christelijk opgevoed, dat hield in zo af en toe op zondag naar de kerk, in elk geval met kerst en Pasen, voor en na het eten een dankgebedje zeggen en als kind hadden we voor het slapen gaan nog een liedje. Het heeft me nooit zo geintresseerd, het was er gewoon en vanaf de puberteit deed ik er niet meer aan mee. Toch voelde ik wel een leegte en bad soms naar God om een teken voor Zijn bestaan, om een bevestiging voor het geloof. Ergens geloofde ik wel, maar ik wist het niet te plaatsen. Tot twee jaar geleden, heel clich�, leerde ik een moslimman kennen waar ik veel gesprekken mee had over religie. Na een tijdje begon mijn interresse voor de Islam te groeien. Antwoorden die ik niet in de bijbel vond vond ik nu wel. Ik was een maand lang op internet allerlei forums langs gegaan, alle discussies gelezen..en hadieth gevonden. Toen ben ik naar de bibliotheek gegaan, heb de Qor'aan gehaald en ben begonnen, bij elke bladzijde die ik las werd mijn hart vervuld met warmte en liefde, twee weken later had ik mijn eigen Qor'aan gekocht en ben tot nu toe niet gestopt met informatie verzamelen. Het ging heel erg snel, na twee maanden voelde ik me al helemaal moslima en had de shahada al uitgeproken voordat ik werkelijk wist dat dat een definitief besluit zou zijn voor mijn toekomst. Waar ik normaal overal over twijfel en te lang over nadenk voordat ik werkelijk een stap durf te zetten, had ik nu in twee maanden tijd een beslissing genomen! Na nog twee maanden was ik samen met deze man een dag naar Arnhem om dingen te regelen, daar kwam ik voor het eerst in de Masdjid en omdat we beiden niet langer zaken die Haram zijn in ons leven wilde toelaten hebben we daar nikkah gedaan! Heel romantisch, niemand wist ervan...en nog steeds is het iets van ons samen, een contract tussen ons en Allah (swt). Sommige mensen hebben we er wel over verteld, maar voor sommige is het nog te vroeg om het te begrijpen. We hebben sowieso trouwplannen waarbij ook familie is uitgenodigd om het daarbij voor iedereen officieel te maken! Vanaf toen is alles heel erg snel gegaan, in een maand tijd leerde in het gebed en probeerde ook gelijk dit 5 maal daags te verrichten. Sinds een jaar draag ik echt altijd een hoofddoek, eerst was ik bang voor reacties van familie en vrienden...en deze waren ook niet positief, maar ik heb gewoon doorgezet en het genegeerd, nu had ik alhamdulila geen dreigingen aan mij hoofd om uit huis gezet te worden, maar echt blij waren mijn ouders ook niet. Gelukkig is het na een jaar wat meer gewend en na wat 'ruzies en discussies' moet uiteindelijk mijn omgeving maar accepteren dat dit mijn keuze is. En ik moet zeggen dat ik me het afgelopen jaar zo gelukkig voel!!Alahmdulila!! dat ik hoop dat mijn omgeving en het liefst alle mensen dit gevoel ooit mogen ervaren...Insh'Allah..Volgende maand word voor mij de tweede Ramadan die ik ga meedoen Insh'Allah en ik heb er heel erg veel zin in. Ik hoop dat jullie mijn zusters ook de kans en mogelijkheid hebben om hieraan deel te nemen en te ervaren hoe sterk de kracht van de Islam is. Marsh'Allah. Mocht je geen mogelijkheid hebben om zelf deel te nemen aan de Ramadan, wil ik jullie graag deze hadieth vertellen:

Zaid ibn Khaalid al-Djoehanie verhaalt dat de Profeet (saw) zei: "Wie voedsel verschaft (voor het verbreken van de vasten) voor een vastende, krijgt een gelijke verdienste, zonder dat dit iets aan de verdienste van de vastende afdoet."

Moge Allah (swt) ons allen leiding blijven geven en laten wij geduldig zijn in dit leven. Allahoema Ameen!

Salaam aleikum
Bron: www.moslima.nl
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.
Terug naar boven
 Post Reply Post Reply

Spring naar forum Forum rechten Bekijk dropdown



Deze pagina is gemaakt in 0.078 seconden.