Leyla, e.a.

Ik heb gezegd dat je wanneer je gelooft in God, jezelf de vraag moet stellen of hij iets is. Fysisch gezien dan, want wanneer hij niet ontstaan c.q. geschapen is dan heeft hij toch weinig fysische betekenis.

Bij het antwoord over waarom de Natuur niet op zichzelf kan staan, komt direct weer God naar voren. De redenering is kort: God heeft de natuur geschapen, dus kan die natuur niet op zichzelf staan. Je moet echter wel uitgaan van een situatie zonder God, want de natuur staat op zichzelf en God bestaat niet.(immers de insteek van de discussie)

Dat is het punt dat ik wilde maken.

Wat betekent het woord: Geloven? Daar begint het mee. Geloven is iets aannemen wat je nog nooit hebt gezien. Opgeven? Wat geef je dan op? Allah wilt het beste voor zijn mensen en daarom worden er bepaalde zaken afgekeurd. Als iedereen zich aan deze verboden zou houden dan was de wereld een paradijs. Ik kies ervoor om te geloven in Allah. Allah zegt kies voor mij en je zal het paradijs betreden. Ik kies dan liever voor Allah want hij zal mij het paradijs geven. Het is geen zonde van je tijd als je leeft zoals Allah dat wilt. Hij vraagt je geen slechte dingen te doen. Het is jammer dat men maar een keer leeft. Daarom moet je nu je kan een keuze maken. Want als je eenmaal dood bent dan kan je niet zeggen van: Goh had ik maar geluisterd. Vraag je zelf eens af. Als je niet in God geloofd en je geloofd dan ook niet in het hiernamaals. Waar denk je dan terecht te komen als je dood bent. Ik ken mij geen andere plaats te bedenken dan of het paradijs of de hel. Of denk je dat je dan totaal niet meer zou bestaan? Mensen die in God geloven komen in het paradijs terecht. Heb je gezondigd dan zal je eerst moeten boete en daarna zal je zeker in het paradijs terecht komen. Het is net zoals op de wereld. Als je iets tegen de wet gedaan hebt dan zal je gestraft worden. Voorbeeldje de gevangenis en na je tijd wordt je vrijgelaten.

Wanneer je niet had willen reageren op de vraag wanneer hij niet bestond dan was het dus niet eens nodig geweest om uberhaupt te reageren op deze thread. Het is mijns inziens gewoon simpel om te denken aan bepaalde situaties. Ook ik doe dat wel eens, maar die situaties gaan van: Wat wanneer het standaardmodel niet klopt.

Ja leuk, on-topic misschien een keertje?

Beste Rahima,

wat een moeilijke vragen zijn er? En verstandelijk is het moeilijk zo niet onmogelijk om er een bewijsbaar antwoord op te geven. Want zoals iemand al eerder zei: geloven is iets accepteren wat je niet kunt verklaren. Zelf ben ik een aantal maanden voor mijn bekering heel intensief bezig geweest met de islam. Voor mij was het een goede godsdienst, maar er was geen God, dus was het niet van toepassing voor mij. Ik heb me echt verzet tegen moslim-worden. Maar ik kon het niet opgeven. Ik moest blijven lezen in de Qoran, in andere boeken, op deze site. Mijn toenmalige theorieen over jezelf als uitgangspunt nemen en de evolutietheorie hielden geen stand. Toch wilde ik niet toegeven. 

Ik wist het echt niet meer. Ik heb samen met mijn vriend toen besloten om een bepaalde dag een keuze te maken, anders zouden mijn vriend en ik niet meer samen verder gaan met elkaar. Die dag heb ik besloten om de islam als mijn godsdienst en nog belangrijker God als mijn God te accepteren. Ik gaf me over aan Hem en aan de islam. Op dat moment werd ik overtuigd van Zijn bestaan. Ik voelde God heel dicht bij me. Ik kan het niet uitleggen, maar ik ben nu moslima met mijn hele hart. Ik heb God heel dicht bij mij ervaren. Alhamdulilah. Ik weet dat God mij steunt als ik het moeilijk heb, als ik het even niet meer weet. Ik heb erg ervaren, dat als je je openstelt voor God, God zich ook aan je zal 'tonen'. Ik weet nu gewoon dat God bestaat. En ik ben daar heel erg blij mee. Alhamdulilah.

Ik hoop dat jij dit inshallah ook zult ervaren.

Salaam happylady

 

Beste MasterB,

Allah swt Leidt wie Hij wil!
Als je dwaalt, dwaal je slechts in je nadeel.

En uitspraken doen met een beetje meer respect kan geen kwaad. Bij voorbaat dank!

door een wrede God die er een zooitje van heeft gemaakt.

Hieronder zal ik speciaal voor jou een paar verzen neerzetten omdat ze zo mooi zijn.

Soerah Joenos 10:104-109.

104. Zeg: "O gij mensen, als gij over mijn godsdienst in twijfel verkeert, (weet) dan dat ik niet aanbid degenen die gij naast Allah aanbidt, maar ik aanbid Allah Die u doet sterven en het is mij geboden tot de gelovigen te behoren.

105. En wend uw aangezicht oprecht tot deze godsdienst en behoor niet tot de afgodendienaren.

 

106. En roep naast Allah niet datgene aan, dat u bevoordelen noch schaden kan. En indien gij dat toch doet, dan zult gij zeker tot de onrechtvaardigen behoren.

107. En als Allah u door het kwade treft, is er niemand die dit kan verwijderen dan Hij; en als Hij het goede voor u wenst, is er niemand die Zijn genade kan beletten. Hij kent haar toe aan diegene van Zijn dienaren, die Hem behaagt. En Hij is de Vergevensgezinde, de Genadevolle.�

 

108. Zeg: "O, gij mensen, nu is de waarheid van uw Heer tot u gekomen. Wie daarom die leiding volgt, volgt haar ten bate van zijn eigen ziel en wie dwaalt, dwaalt slechts tot haar nadeel. En ik ben geen bewaker over u."

 

109. En volg hetgeen u is geopenbaard en wees standvastig, totdat Allah oordeelt. En Hij is de beste Rechter.

 

Met Vriendelijke Groeten,

 

Marocaantje

 

 

Assalamoe alykoem,

beste MasterB,

ik heb ook geen zin om met je te discussieren, de kennis over islaam is tot jouw gekomen, de versen van koran zijn duidelijk, dat Allah de enigste is en dat wij hem moeten aanbidden, daarvoor heeft hij ons geschapen.

wat jouw betreft, Allah zegt in de koran ''u leid niet die ene die u van houdt, maar ALLAH leid wie hij wil''

dus zoals ik zei de kennis over islam is tot gekomen, Allah zegt ''Zeg: "Het is de waarheid van uw Heer: laat daarom geloven die geloven wil en niet geloven, die niet wil." 

er is geen bedwag in geloof, wacht tot de dood komt dan zal de waarheisd weten.

wassalaam

salaam alaikom,

De tien ziektes van het hart:

1 je gelooft in Allah, maar je houdt je niet goed aan zijn regels zoals het bidden enzo.

2 je zegt dat je van de profeet vzmh houdt maar je volgt niet zijn sunna

3 je leest de koran maar je zet het niet in praktijk

4 je geniet van al zijn gunsten aan je, maar weinig is de dankbaarheid die je toont

5 je ziet Satan als je vijand maar je verzet je je niet tegen hem

6 je wilt naar het paradijs maar je werkt er niet voor

7 je wilt niet in het vuur gegooid worden, maar je vlucht er nu niet voor

8 je weet dat je voor de heer der werelden zal staan maar je bent niet voorbereid

9 je verbetert anderen in hun fouten, maar je vergeet je eigen zonden en fouten die je maakt

10 je ziet dat doden begraven worden, maar je trekt er geen lering van

salaam,

Musilman,

Dat jij geen zin hebt om met mij te discussieren is tot daar aan toe, maar ga dan niet reageren op mij.

De kennis over de Islam is in geringe mate, mede door dit forum, tot mij gekomen, maar ik weet nog lang niet genoeg.

Wanneer jij beweert dat de versen in de Koran duidelijk zijn dan ga je voorbij aan de verschillende interpretaties die heersen onder moslims. Althans ik krijg vaak te horen dat er verschillende stromingen zijn. Sommigen die de hadith wel voor 'waar'  aannemen en sommigen die alleen de Koran aannemen. Dat vind ik dan moeilijl, want als alles duidelijk was, waarom bestaat er dan verschil.

Ik blijf het overigens een cirkelredenering vinden dat de Koran waar is, omdat Allah het zegt in de Koran, maar dat is mijn visie.

In eerste instantie geplaatst door happylady3113 Beste Rahima, wat een moeilijke vragen zijn er? En verstandelijk is het moeilijk zo niet onmogelijk om er een bewijsbaar antwoord op te geven. Want zoals iemand al eerder zei: geloven is iets accepteren wat je niet kunt verklaren. Zelf ben ik een aantal maanden voor mijn bekering heel intensief bezig geweest met de islam. Voor mij was het een goede godsdienst, maar er was geen God, dus was het niet van toepassing voor mij. Ik heb me echt verzet tegen moslim-worden. Maar ik kon het niet opgeven. Ik moest blijven lezen in de Qoran, in andere boeken, op deze site. Mijn toenmalige theorieen over jezelf als uitgangspunt nemen en de evolutietheorie hielden geen stand. Toch wilde ik niet toegeven.  Ik wist het echt niet meer. Ik heb samen met mijn vriend toen besloten om een bepaalde dag een keuze te maken, anders zouden mijn vriend en ik niet meer samen verder gaan met elkaar. Die dag heb ik besloten om de islam als mijn godsdienst en nog belangrijker God als mijn God te accepteren. Ik gaf me over aan Hem en aan de islam. Op dat moment werd ik overtuigd van Zijn bestaan. Ik voelde God heel dicht bij me. Ik kan het niet uitleggen, maar ik ben nu moslima met mijn hele hart. Ik heb God heel dicht bij mij ervaren. Alhamdulilah. Ik weet dat God mij steunt als ik het moeilijk heb, als ik het even niet meer weet. Ik heb erg ervaren, dat als je je openstelt voor God, God zich ook aan je zal 'tonen'. Ik weet nu gewoon dat God bestaat. En ik ben daar heel erg blij mee. Alhamdulilah. Ik hoop dat jij dit inshallah ook zult ervaren. Salaam happylady

Dankjewel voor je mooie reactie, hij is erg duidelijk. Ik ben nog bezig voor mezelf een beeld te vormen, maar als ik dat heb, zal ik zeker een topic erover plaatsen.

Liefs Rahima

Salaam Alaikum Rahima,

Sorry dat ik nu pas schrijf ,ben aan het verhuizen vandaar .
Maar om even op je vraag in te gaan.Ik weet wel dat als je gaat bidden
dat er engelen naar Allah (s.w.t.) roepen:
"Hier is Rahima enzij houdt van Allah" dan zegt Allah (s.w.t.) tegen Djibriel
om naar het paradijs te gaan en de mensen daar te zegggen
"Allah (s.w.t.) zegt dat Rahima van Hem houdt" dan zullen de mensen in het
paradijs zeggen "Wij houden ook van Rahima,zij is welkom"

Er zijn nog meer voorbeelden maar die gaan eigen allemaal van jouw
richting Allah (s.w.t.),behalve bij profeten natuurlijk.
Maar als je nadenkt bij wat je doet en daarbij aan Allah (s.w.t.) denkt
dan weet ik wel zeker dat Hij van je houdt.

helpt dat zo een beetje?

wa salaam

Mohammed 

In eerste instantie geplaatst door polymorph Salaam Alaikum Rahima, Sorry dat ik nu pas schrijf ,ben aan het verhuizen vandaar . Maar om even op je vraag in te gaan.Ik weet wel dat als je gaat bidden dat er engelen naar Allah (s.w.t.) roepen: "Hier is Rahima enzij houdt van Allah" dan zegt Allah (s.w.t.) tegen Djibriel om naar het paradijs te gaan en de mensen daar te zegggen "Allah (s.w.t.) zegt dat Rahima van Hem houdt" dan zullen de mensen in het paradijs zeggen "Wij houden ook van Rahima,zij is welkom" Er zijn nog meer voorbeelden maar die gaan eigen allemaal van jouw richting Allah (s.w.t.),behalve bij profeten natuurlijk. Maar als je nadenkt bij wat je doet en daarbij aan Allah (s.w.t.) denkt dan weet ik wel zeker dat Hij van je houdt. helpt dat zo een beetje? wa salaam Mohammed

Als ik vast kan houden aan die gedachte, die voor mij erg mooi overkomt, dan zou ik uiteindelijk kunnen gaan geloven. Dankjewel voor je uitleg!

Liefs Rahima

Hallo polymorph (nog laat wakker ),

ik heb het er zeker heel erg moeilijk mee gehad. De islam was al een aantal keren op mijn weg gekomen. Steeds heb ik er niets mee gedaan. Ik was 5 jaar geleden zover dat ik me heel erg kon vinden in de islam, maar ik wilde niet. Ik ben zelf ontzettend streng christelijk opgevoed (zwarte kousen kerk ) en daar heb ik me z� slecht gevoeld, dat ik zeker wist dat ik nooit meer een God zou dienen. Klaar. Ik denk dat ik me daarom jaren atheist heb genoemd. Ik ben door omstandigheden weer met de islam in aanraking gekomen; en kon er niet vanaf. Ik moest blijven lezen etc. Maar ik wilde echt niet. Op het moment dat ik voor mezelf toegaf dat de islam het voor me is, toen ik het accepteerde, voelde ik me echt goed. God was �cht dicht bij me. Ik heb de hele dag 'gezweefd'. Dat gevoel is helaas ook wel weer weggegaan, maar daardoor geloof ik wel in God. Ik heb ook het gevoel dat ik gewoon thuis ben gekomen. In de moskee voel ik me ontzettend goed, heel rustig. De eerste keer dat ik naar de moskee ging (ik werd er gewoon heengeduwd) heb ik bijna zitten huilen. Dat was heel emotioneel.

Maar ik heb dat met die regeltjes ook (dat opstandige). In mijn opvoeding deed je het gewoon 'zo' of 'zo', zonder ruimte. Ik heb dat als heel benauwend ervaren. Voor mijn gevoel was er ook weinig spiritualiteit. Dat merk ik ook bij sommige mede-moslims. Ik heb daar een heftige aversie tegen Daarom wou ik ook geen moslim worden. Ik schrok me helemaal wezenloos van de heftige waarheden c.q. meningen die werden verkondigd. Voor mij is alles niet zwart-wit. Dat is namelijk soms tamelijk inherent aan geloof in het algemeen. Dat degenen met de grootste mond wel even zullen zeggen hoe anderen het moeten doen of denken dat ze de waarheid in pacht hebben. Maar mijn waarheid is niet altijd die van een ander. Ik denk dat iedereen andere dingen uit het geloof haalt. Voor mij is islam God die mij helpt, achter mij staat, en mij in de Koran een handvat geeft, hoe je goed kunt leven. Citaat van een moslimzuster: "Blauwdruk van een perfect leven." Verder is God ook degene aan wie ik mijn zorgen kan voorleggen. Hij is gewoon 'akbar', Hij kan alles. Daarvoor ben ik dankbaar en 'impressed'.

Zelf denk ik dat de islam een 'way of thinking' is. De vijf zuilen snap ik helemaal. Dat klopt gewoon. Maar dat varkensvlees; ja, dat is mijn eigen 'jihad'. Misschien heel flauw, maar daar zie ik niet zoveel in. Dus soms eet ik dat dus nog wel. Ik draag dus ook geen hoofddoek. Ik zie het als een fundamentele foute benadering van vrouwen. Ik denk trouwens niet dat alle mannen onderdrukkers zijn ofzo, hoor.

Maar wat voor soort regeltjes bedoel je dan? Ik ben misschien ook wel een beetje van: wat mij niet ligt, doe ik niet. Astagfirollah. Maar ik denk dat heel veel dingen vanuit de historie te verklaren zijn en daar voel ik me dus ook absoluut niet door aangesproken. Hoe lang ben jij zelf al moslim? Hoe is het bij jou gekomen? Hoe zit het met je omgeving? Mijn familie weet het dus nog niet, omdat dan de hel losbarst. Daar zie ik heel erg tegen op. Inshallah krijg ik daar nog de kracht voor. Ik ben benieuwd naar je reactie.
Enne, deze opmerkingen zijn NIET representatief voor alle moslims of alle mensen op dit forum. Het is MIJN gevoel over hoe dingen beleefd worden. Het heeft even geduurd voor ik in de gaten had dat de islam een individuele godsdienst is, waar je ZELF wordt afgerekend op je daden. Je moet het dus allemaal zelf doen, uitzoeken en verantwoorden. Dus ik probeer mijn weg te gaan. Ik moet nog veel leren, maar dat komt inshallah wel. Groeten happylady

In eerste instantie geplaatst door happylady3113 Hallo polymorph (nog laat wakker ), ik heb het er zeker heel erg moeilijk mee gehad. De islam was al een aantal keren op mijn weg gekomen. Steeds heb ik er niets mee gedaan. Ik was 5 jaar geleden zover dat ik me heel erg kon vinden in de islam, maar ik wilde niet. Ik ben zelf ontzettend streng christelijk opgevoed (zwarte kousen kerk ) en daar heb ik me z� slecht gevoeld, dat ik zeker wist dat ik nooit meer een God zou dienen. Klaar. Ik denk dat ik me daarom jaren atheist heb genoemd. Ik ben door omstandigheden weer met de islam in aanraking gekomen; en kon er niet vanaf. Ik moest blijven lezen etc. Maar ik wilde echt niet. Op het moment dat ik voor mezelf toegaf dat de islam het voor me is, toen ik het accepteerde, voelde ik me echt goed. God was �cht dicht bij me. Ik heb de hele dag 'gezweefd'. Dat gevoel is helaas ook wel weer weggegaan, maar daardoor geloof ik wel in God. Ik heb ook het gevoel dat ik gewoon thuis ben gekomen. In de moskee voel ik me ontzettend goed, heel rustig. De eerste keer dat ik naar de moskee ging (ik werd er gewoon heengeduwd) heb ik bijna zitten huilen. Dat was heel emotioneel. Maar ik heb dat met die regeltjes ook (dat opstandige). In mijn opvoeding deed je het gewoon 'zo' of 'zo', zonder ruimte. Ik heb dat als heel benauwend ervaren. Voor mijn gevoel was er ook weinig spiritualiteit. Dat merk ik ook bij sommige mede-moslims. Ik heb daar een heftige aversie tegen Daarom wou ik ook geen moslim worden. Ik schrok me helemaal wezenloos van de heftige waarheden c.q. meningen die werden verkondigd. Voor mij is alles niet zwart-wit. Dat is namelijk soms tamelijk inherent aan geloof in het algemeen. Dat degenen met de grootste mond wel even zullen zeggen hoe anderen het moeten doen of denken dat ze de waarheid in pacht hebben. Maar mijn waarheid is niet altijd die van een ander. Ik denk dat iedereen andere dingen uit het geloof haalt. Voor mij is islam God die mij helpt, achter mij staat, en mij in de Koran een handvat geeft, hoe je goed kunt leven. Citaat van een moslimzuster: "Blauwdruk van een perfect leven." Verder is God ook degene aan wie ik mijn zorgen kan voorleggen. Hij is gewoon 'akbar', Hij kan alles. Daarvoor ben ik dankbaar en 'impressed'. Zelf denk ik dat de islam een 'way of thinking' is. De vijf zuilen snap ik helemaal. Dat klopt gewoon. Maar dat varkensvlees; ja, dat is mijn eigen 'jihad'. Misschien heel flauw, maar daar zie ik niet zoveel in. Dus soms eet ik dat dus nog wel. Ik draag dus ook geen hoofddoek. Ik zie het als een fundamentele foute benadering van vrouwen. Ik denk trouwens niet dat alle mannen onderdrukkers zijn ofzo, hoor. Maar wat voor soort regeltjes bedoel je dan? Ik ben misschien ook wel een beetje van: wat mij niet ligt, doe ik niet. Astagfirollah. Maar ik denk dat heel veel dingen vanuit de historie te verklaren zijn en daar voel ik me dus ook absoluut niet door aangesproken. Hoe lang ben jij zelf al moslim? Hoe is het bij jou gekomen? Hoe zit het met je omgeving? Mijn familie weet het dus nog niet, omdat dan de hel losbarst. Daar zie ik heel erg tegen op. Inshallah krijg ik daar nog de kracht voor. Ik ben benieuwd naar je reactie. Enne, deze opmerkingen zijn NIET representatief voor alle moslims of alle mensen op dit forum. Het is MIJN gevoel over hoe dingen beleefd worden. Het heeft even geduurd voor ik in de gaten had dat de islam een individuele godsdienst is, waar je ZELF wordt afgerekend op je daden. Je moet het dus allemaal zelf doen, uitzoeken en verantwoorden. Dus ik probeer mijn weg te gaan. Ik moet nog veel leren, maar dat komt inshallah wel. Groeten happylady

Lieve Happylady,

ik voel me ontzettend aangesproken door je bericht. Altijd als ik verhalen lees over meisjes die moslima zijn geworden, lees ik alleen maar dingen als: ik hoop dat Allah (swt) me vergeeft voor mijn gedrag van vroeger. Maar dat wil ik niet horen, ik wil een verhaal waar ik me in kan verplaatsen en dat is deze.
Ik had nog een paar vraagjes......

- Werd je zomaar toegelaten in de moskee? Droeg je een hidjaab, want ik las ergens dat je zonder hidjaab niet werd toegelaten.

- Heb je de geloofsbelijdenis afgelegt?

Ik hoop dat je deze vragen wilt beantwoorden!

Liefs Rahima

Salamoen Aleykum

Rahima ik wil een verhaaltje kwijt die ik eens had gehoord. Misschien ken je Hz. Ali(R.A) niet maar dat maakt niet zoveel uit het gaat om de moraal van de verhaal.(hz. ali is de neef van onze profeet vzmh en wordt ook wel de leeuw van islam genoemt maar goed.

Hz. Ali(r.a) zag telkens een man staan bij de ingang van de moskee en telkens als hij naar de moskee ging werd hij aangekeken door diezelfde man. Dit duurde dagenlang. Dagen werden weken. Weken werden maanden. En elke dag weer elke gebedstijd weer zag hz. Ali(R.a) die man daar staan die hem telkens weer aankijkt.

En de dag breekt aan dat Hz. Ali(r.a) zich haast om het gebed te halen. Opeens houdt deze man die hem al maandenlang bekijkt hem aan en zegt: ho ho rustig eens. Wat is dat ik zie je elke dag 5* heen en weer heen en weer. Waar doe je dit toch allemaal voor. Kijk eens naar mij. Telkens als jij je zo haast ben ik lekker aan het rusten bij de ingang van jou moskee. Waarom doe bid je toch. Wat als Allah(s.b.w) niet eens bestaat?

Hz. Ali(r.a) blijft even staan kijkt de man aan en zegt dan: Wat ALS Allah(s.b.w) WEL bestaat???

Er knakt iets bij de man en de man kijkt hem verbaast aan. Hij voelt dat hij al die jaren heeft vergooit en hij heeft er nooit bij stilgestaan. Maar dit keer denkt de man na. Hij denkt heeeeel goed na over de antwoordt van hz. Ali(r.a) en zo besluit hij moslim te worden!!!

Ik hoop dat je hier ook iets aan hebt al is het maar zo klein als een atoom.