Met een klein meisje trouwen mag best. Ze hoeft niet eens te menstrueren. En sex hebben met dat meisje mag ook. Als het maar is om het huwelijk inhoud te geven, en moslimse �familiewaarden� te bewaren, en niet uit lust...

 Ik heb mijn ontbijt even laten staan om dit bericht te kunnen verteren. Het komt niet van de perverse �Syekh Puji� die met een meisje van 12 is getrouwd en nu zijn oog heeft laten vallen op een meisje van 9. Nee. Het komt van Nahdlatul Ulama (�NU�), een van de grootste moslim-organisaties in Indonesi�. �NU� claimt 40 miljoen volgelingen (leden en sympathisanten) te hebben, en dat is toch bijna 20 procent van de bevolking.

 Syekh Puji heeft 704 fans op Facebook, en een handvol verdedigers die zeggen dat je de profeet Mohammed beledigt als je zegt dat Puji een pedofiel is. Mohammed trouwde immers met Aisyah toen die 7 was...

 Maar �NU� is dus geen Syekh Puji. De massaorganisatie houdt deze week een groot congres in Makassar en daar wordt niet alleen een nieuwe voorzitter gekozen, maar ook de lijn uitgezet voor de toekomst. En die toekomst lijkt dus bar veel op een ver verleden.

 Indonesi� is geen islamitisch land, maar de islam doet er wel waar zij zin in heeft. De Indonesische wet verbiedt meisjes onder de 16 te trouwen, maar die wet geldt dan weer niet als de ouders toestemming geven. Dus Puji kan zijn gang gaan, en met de nieuwe �fatwa� van �NU� kan eigenlijk iedereen zijn gang gaan.

 Zolang hij maar geen homo is.

 In dezelfde krant staat vanochtend een bericht dat de beruchte islamitische knokploeg FPI (Front van de Verdedigers van de Islam) in Surabaya heeft toegeslagen. In die stad zou een internationaal congres worden gehouden van homo�s en transseksuelen. Dat gaat niet door. Nadat bijna alle moslimorganisaties in dat ultra-orthodoxe oostelijk deel van Java hadden geprotesteerd is het congres verboden.

 Het zou niet stroken met de nationale cultuur, zei iemand.

 Ik denk dat alleen in Thailand meer travestieten en transsexuelen rondlopen dan in Indonesi�, en Surabaya is al sinds jaar en dag hun hoofdkwartier. De televisie huurt ze in voor elke show die �leuk� moet zijn. De televisiehomo, de televisietravestiet en de televisievalsenicht zijn een vast bestanddeel van het programma-aanbod, en geen haan die daar ooit naar kraait.

 Maar in Surabaya laten de radikalen nu weer eens hun tanden zien.

 De politie is de eerste die zwicht, en een �parade� verbiedt omdat die tot ongeregeldheden kan leiden. Even later besluiten de belaagde homo�s hun congres af te gelasten.

 Maar zelfs dat is voor de FPI nog niet genoeg. De mannen, die bekend staan voor het in elkaar slaan van interieurs van caf�s en kerken, en van moskee�n van ketterse moslimsektes, zijn het hotel binnengevallen  waar de congresgangers zitten. Er is geduwd, ge�ntimideerd en geslagen, en een persconferentie van de homo�s werd met bruut geweld verhinderd.

 De politie was aanwezig. En zij wat zij altijd doet als de FPI mensen mishandelt en de boel kort en klein slaat: zij liet het gebeuren.

 Ik weet niet of Indonesi� opschuift in de richting van een islamitische staat. Ik weet alleen dat de overheid angstvallig de andere kant uitkijkt en nadrukkelijk haar mond houdt als de orthodoxe en radikale moslims tekeer gaan, en anderen intimideren en hun wil opleggen.

 En ik weet dat de wetgevers meedoen. Deze week is in Jakarta de Anti-pornowet bekrachtigd door het Constitutionele Hof. Deze wet verbiedt alles wat de zinnen prikkelt: een gebaar, foto, tekening, blik, geluid, tekst, een kus in het openbaar... De wet is door moslimpartijen door het parlement gejast, en Indonesi� zit er, na de definitieve uitspraak van het hof, voorgoed mee opgescheept.

 En reken maar dat de FPI zich gaat storten op elk d�collet� dat voorbijkomt, met de wet in de hand. Ook traditionele dansen staan al onder curatele: Jaipong danseressen mogen niet meer de uitdagende gebaren maken die de dans voorschrijft, en �dangdut�-zangeressen die altijd uiterst sexy gekleed gingen, dragen tegenwoordig uit voorzorg al lange mouwen en hooggesloten kraagjes.

 Gelukkig is er niet alleen somberheid. Twee provincies, Papua en Bali, hebben al laten weten dat zij deze wet nooit of te nimmer zullen toepassen. De eerste behoudt zich het recht voor om in ****kokers en rieten rokjes te lopen, en de tweede wil zijn toeristen niet kwijt, die op het strand al even schaars gekleed gaan.

 Voor de rest is het afwachten. Soms waaien deze dingen in Indonesi� gewoon weer over, en gaan de Indonesi�rs hun gangetje, zoals ze dat al eeuwen gewend zijn.

 Indonesi�rs zullen nooit Arabieren worden. Gelukkig.