|
salemaleykoem, kheb dit stukje al geplaatst onder een ander onderwerp maar vind het nodig om nog een keer te plaatsen;
het valt mij op dat eigelijk alle mensen die geen moslim zijn denken dat de islaam een godsdienst is van overgave aan god, maar ik zie het anders,
ik noem mijn leven als bekeerde moslima helemaal geen overgave, door na te komen wat mijn schepper heeft aanbevolen over wat het beste voor de mens is, krijg ik een enorme rust.
ook bvb bij dingen die heel erg lijken blijf ik dat rust gevoel houden, wat ik eerder dus nooit had,
een voorbeeld ;laadst moesten we binnen 3 dagen het huis uit, ik ben zwanger en we konden niks anders vinden. dus we wisten totaal niet wat we moesten doen. en ik heb afgelopen maanden samen met mijn man meer dan 3 maanden zonder geld gezeten.
of bvb wanneer mijn fiets is gejat, of wanneer mij onrecht aan word gedaan, wanneer mensen onterecht naar mij schreeuwen, of mij raar, en boos aankijken omdat ze alleen maar pinguins in de dierentuin willen zien en niet op straat;
door te doen wat Allah mij aan beveeld, blijf ik toch die rust houden, ik vloek niet, ik word niet boos, en huil niet om zulke dingen, hoewel ik dat voordat ik moslim was wel vet had gedaan.
dit alles is maar ��n voordeel, waaruit blijkt dat het niet echt (hoe het word genoemd) een overgave is aan Allah, het is namelijk het opvolgen van het advies van onze schepper wat het beste voor zijn schepping is, en daar haal ik alleen maar voor delen uit.
maar ik weet ook wanneer je dus niet bekent bent of geproeft hebt van de vele voordelen, dat het dan net kan lijken als of het een overgave is.
dat is de val, en de drempel van vele die twijvelen over de islaam. wand is het nou een overgave, of is het nou het opvolgen van advies van de Barmhartige Almahtige Alwetende?
|