For the reasons stated above, many Saudi fathers ask for double marriages�that is: give me your daughter and I will give you my daughter or sister�and so on. In this way, they feel comfortable, that is: we will protect his honour if he protects ours. This is how people in our society use women for their own benefit�when they need money, or when they need new wives. There are some Saudi women who earn wages, but the money they get goes to the pockets of their fathers or husbands. For the fear that their daughters� salary might be appropriated by their husbands, many Saudi fathers do not want their daughters married. To me, this might be another reason why my father has literally put a ban on the marriage of my sisters.

 

So, how my sisters live in this society?  

As Saudi women, my sisters go through extraordinary suffering. They have no right whatsoever to manage their lives by themselves. They are totally dependent on my father, on me and their other brothers. They cannot go anywhere alone, by themselves. Whenever anyone of them ventures outside, some men (brother or father) must accompany her as her protector and minder. They cannot even go out for such events like accident, hospital emergency, etc. Believe me, when they need to go to a hospital, they have to call my brother to take them there. He has to come from another city, 300km afar. Because they cannot drive (women in Saudi Arabia are banned from driving cars and are not allowed to go with non mahram) and my father cannot drive, my sisters have no choice but to undergo such unspeakable ordeal of agony. No matter how much urgent and emergency their case, they must wait for their mahram (in this case, their brother) to take them to hospital. There is no way out for them. Since my father does not know how to use an ATM, when any of my sisters wants to withdraw money from ATM, she must handover her card to a stranger (a man) to withdraw money for her. When my sisters want to do regular shopping, they must hand over the money to a stranger and he will charge whatever price he wishes. These are just a few examples of the plights Saudi women go through in their daily lives.  

Some times I do think to leave my job, just to stay with them.  

So, you might say: why not take them out of Saudi Arabia ? This is utterly impossible. In Saudi Arabia , to secure a passport, a woman must have the written permission from her mahram (father, brother or husband). Obtaining a passport is not enough for a Saudi woman to travel alone. Her father (in case she is unmarried) must sign special papers to permit her to go on a voyage on her own. Being illiterate my father will never allow his daughters to leave Saudi Arabia , I am absolutely certain of this.  

Sometime, I really wonder why such an unbearable torment has been imposed on our women. My sisters cannot do anything without the permission and assistance of my father or brother. They are at home, all the time, watching television. There is no sport for them to play, no work to attend to, no hope and nothing to live for. The reality is that they are incarcerated in the biggest prison in the world� Saudi Arabia , the land of the pure, unadulterated Islam.  

One might legitimately ask: why all these happen to Saudi women? Who is to be blamed for this loathsome ordeal perpetrated on our women? It is quite easy to blame the silly, inane Saudi laws, the wide-spread illiteracy prevalent among the Saudi people and the archaic traditions for the hopeless condition of our women. But think again. All these factors are firmly rooted in Islam. It is Islam which is clearly the culprit. It is the Islamic laws in Saudi Arabia which have rendered our women chattels of men, forced them into their servitude and have completely robbed their dignity, honour and respect they should deserve as women. To say the least, Islam has shaken and shamed the very basic foundation of womanhood.  

Islam provides complete authority to a father to control his daughter/s. He has full control to give her in marriage, to ban her from social life or even to kill her. You might be shocked to learn that a Saudi father can kill his daughter with complete impunity. Please know that even when he kills his daughter, government will not kill the father because she is his probity. According to Sharia, the government is not allowed to kill a father if he kills his daughter or son for any reason.  

In Islam, a daughter cannot marry without her father�s permission�it is haram. In nutshell, in Islam, a father is a holy man, a commander and a petulant dictator. Even when he is illiterate, obdurate, unjust and insensible, their children�especially the daughters, can do nothing against him.

 

So, in my case what can I do?  

The straightforward answer to this question would be: nothing, I can do virtually next to nothing to change the situation. If I file a case against my father, the religious judge will ask him, �Why don�t you let your daughters get married?� My father�s vague answer will be, �These girls are my responsibility (that is, under my safe custody), and Allah will punish me if I don�t choose good husbands for them.� As a proof of his sincere effort he might even produce evidence that all the men he had sought were smokers and also will bring witnesses that they were also non-praying (in mosque) Muslims. This will completely silence the Islamic judge. He will find no ground to chastise my father; instead, he might impose punishment on me for not respecting my father and his decisions.  

With such anguish and frustration in my heart, I am patiently waiting for the death of my father. Once he dies, the control of my sisters will automatically transfer to me. Their ownership will officially be in my name. I shall be their new possessor�just like cars, houses, goats, camels etc. Then I shall be completely free to do with them whatever I wish�Islam gives me all the authority. I could take them to Hell or to Heaven�wherever I desire.  

Readers: please do not feel sorry or pity for my sisters. Compared to many other Saudi women, they are quite lucky�they can visit shopping centres, once or twice a year. They can use make ups and they can even listen to music. The best freedom they have is that they can choose Television channels they like to watch. For many Saudi women, this is a great privilege, if you did not know.  

Ik heb die link eens bekeken.
Ik weet niet of deze site het Islamitische standpunt over al die zaken weerspiegelt.
Mischien het standpunt van enkelen?
Ik weet het niet.
Het is allemaal een beetje knullig en zielig en achterhaald bekrompen.
Maar Peter Pan ik weet niet of het wel zo eerlijk is om dergelijke sites aan te halen.
We kunnen natuurlijk ook de plaatselijke moraal en gewoontens van Staphorst als voorbeeld voor alle christenen gaan zetten.
Zou dat eerlijk zijn?
Weet je ik vind dat de andere kant ook eens belicht moet worden.
Oke ik realiseer me dat ik nu een weinig beperkt ben omdat ik me nu basseer op wat ik persoonlijk zie in mijn directe omgeving.
Op mijn werk heb ik diverse colega's van Marokaanse en Turkse achtergrond.
Allen overtuigde Moslims.
En ja sommige met baard en sommigen met alleen een snor :-)
Maar allen van hen houden hun gebeden ,ramadan ,reis naar Mekka etc.
Wat ik opmerkelijk vind dat zowat al hun dochters studeren of gestudeerd hebben.
In tegenstelling met hun zonen.
De meesten van hen hebben dag en nacht gewerkt om dit te kunnen betalen.
De toekomst van hun dochters zijn hun heilig :-)
Ik geloof er dus niks van dat dit alles gedaan is om hun dochters het domme onderdrukte vrouwtje te laten uithangen.
Peter Pan het is heel gemakkelijk om telekens vorbeelden aan te halen vanuit een bepaalde cultuur die haaks staan op onze cultuur.
En uiteraard zal elke cultuur zich beroepen op hun visie en invalshoek van een bepaalde religie.
Maar eigenlijk vind ik het veel interesanter hoe Moslims zich hier in Nederland uiten.
Het is duidelijk voor mij dat je nooit een of twee mensen als voorbeeld kan nemen voor de miljoen personen in Nederland die zichzelf Moslim noemen.

Zie je de mens in die soldaat khabir...... Snap je nu ook waarom er niets van de kaart geveegd diend te worden.... En waarom Allah in elk hart afzonderlijk zal kijken......

Als Bush schreeuwt dat Peter Pan te ver gaat, dan doet Peter Pan zijn werk goed.

Als Binneke Laden roept dat Peter Pan te ver gaat, dan doet Peter Pan zijn werk goed.

Als Saddammeke Hoessein roept dat Peter Pan te ver gaat dan doet Peter Pan zijn werk goed.

Zolang een radicaal roept dat Peter Pan te ver gaat dan doet Peter Pan zijn werk goed.

Khabir, ik nodig je uit.

In eerste instantie geplaatst door Peter Pan Het gaat er niet om wat erger is: vrouwen, accepteer het niet langer!!!! Waar ook ter wereld, onder welk geloof dan ook, onder welke cultuur dan ook: ACCEPTEER HET NIET LANGER!!!!

Dat is ieders eigen verantwoordelijkheid. Elke vrouw moet zelf uitmaken wat zij wel of niet accepteerd. In deze topic vindt ik het wel belangrijk om aan te geven dat ook in de Nederlandse westerse samenleving het er heel ernstig aan toe gaat. Jij doet heel erg je best om de islam in een negatief daglicht te stellen, maar vergeet daarbij dat het onder de niet moslims er veel erger aan toe gaat.

En weet je wat zo mooi is peterpan. Steeds meer vrouwen praktiseren de islam. Niet omdat het een o zo vrouwonvriendelijke geloof is, nee omdat het hun rechten geeft. Rechten die zij kunnen afdwingen, als zij tenminste met een godsvrezende man zijn getrouwd of gaan trouwen. Zodra iemand geen vrees heeft voor Allah, dan is deze tot alles in staat.

Alhamdulilah dat de nieuwe generatie moslims, zich intresseren in de Islam zoals die 1400 jaar geleden was. Niet zoals die door vele is gemixed met cultuur en tradities.

 

Zuster Ammatoelaziz, dat verhaal wat je plaatste is echt verschrikkelijk. Echt geen woorden voor, niet normaal. Het komt indd voor dat vele moslima's het heel erg moeilijk hebben in hun leven omdat vele mannen misbruik maken van de islam en daarmee macht uitoefenen en deze macht ook misbruiken. Verschrikkelijk is het, maar de verhalen die peter pan heeft geplaatst zijn niks vergeleken bij dit verhaal. Een kind van 11 dat verkracht wordt en alcohol drinkt. Een moeder dat haar kind aan de kant zet en het leven ruineert van haar bloed eigen kind. En nog erger is het hoe makkelijk mannen vrouwen kunnen verkrachten, misbruiken en vernederen. Is dit het respect waar jullie het over hebben en waar jullie altijd over opscheppen. Dit is 1 voorbeeld maar er zijn nog miljoenen vergelijkbare voorbeelden.

Schande !!!

peter pan gelooft waarschijnlijk in de volgende evolutie theorie. die met de dag verandert. ik zou het niet gek vinden alst we over een paar jaar in het westen het volgende theorie zullen geloven.

In eerste instantie geplaatst door vradig Peter Pan, wat is je motivatie om dit artikel te laten zien?

In eerste instantie geplaatst door AmmatoelAziz <FONT face="Comic Sans MS" color=#0000cc>�Zo zie je maar dat ziekelijke geesten overal zijn ongeacht hun afkomst of geloof. Moge Allah deze vrouwen beschermen tegen al het kwade zowel de moslima's als de niet moslims Amien!

Wat moet dat een sterke vrouw zijn die dat allemaal overleeft, die z� gewond nog de kracht en de moed verzamelt om verder te willen. Wat is dat toch voor een rotwereld waarin zulke dingen mogelijk zijn! Ik hoop voor die vrouw dat ze mensen ontmoet die haar bevestigen, en dat zij van zichzelf kan gaan houden.

Beste AmmatoelAziz,
Ik vind jou verhaal te pijnlek om met iets zinnigs op te reageren zonder mijn emoties los te laten .daarom kan ik beter mijn mond houden en jou allen adviseren om sterk te zijn en je vertrouwe te stellen in god. ik raad je aan om de koran te lezen.
Ik hoop dat mensen uit jou verhaal wijze lessen kunnen trekken. zoals het fijt dat in veel situaties waarover je pvertelt sprake is van overmatig alcohol gebruik maar nog erger het feit dat de mensen een andere gunnen wat ze zich zelf niet gunnen. een mens hoeft niet gelovig te zijn om te besseffen wat iemand kapot kan maken. hij hoeft zich zelf alleen in een ander te plaatsen. Maar blijkbaar zijn veel mensen niet in staat om een ander lief te hebben zoals zij zichzelf liefhebben.
Veel mensen praten over liefde, maar weten niet dat lifde zonder rechtvaardigheid alle ellende van de wereld veroorzaak heeft. oftewel als je liefde te veel naar je zelf  of een individu of een bepaal groep of iets gericht is sluit je de andere buiten.  dan is die liefde de oorzaak van egoisme met als gevolg haat.

"het leed in het leven geeft betekins en waarde aan het genot van het leven"

een stuk uit de koran, mischien vind je daardoor enige troost.
probeer niet tot het schuim te horen die de verhitting niet kan weerstaan.

17. Hij zendt water van de hemel neder, zodat stromen overeenkomstig hun afmeting vloeien en de vloed zwellend schuim draagt. En van hetgeen zij (de mensen) in het vuur verhitten om sieraden en gereedschappen te vervaardigen komt een soortgelijk schuim. Zo licht Allah de waarheid en de valsheid toe. Wat nu het schuim betreft, het gaat als uitschot weg, maar wat betreft hetgeen de mensen tot nut strekt, dit blijft op aarde. Zo geeft Allah de gelijkenissen.

18. Er zal voor degenen die aan hun Heer gehoor geven het goede zijn, en degenen, die Hem geen gehoor geven - deze zouden, indien zij al hetgeen op aarde is en het gelijke er aan toegevoegd, bezaten, het gaarne als losprijs aanbieden. Dezen zijn het die een boze afrekening zullen ontvangen en hun tehuis is de hel. En dit is een slechte rustplaats.

19. Is dan hij die weet, dat hetgeen u van uw Heer is geopenbaard de waarheid is, gelijk aan hem die blind is? Alleen degenen die met begrip zijn begiftigd trekken er lering uit,

20. Degenen, die Allah's verbond vervullen en dit niet breken.

21. En degenen, die verbinden, wat Allah bevolen heeft verbonden te worden en die hun Heer vrezen en de kwade afrekening duchten.

22. En degenen, die volharden in het zoeken naar de gunst van hun Heer en het gebed houden en van hetgeen waarvan Wij hen hebben voorzien, heimelijk en openlijk weggeven en die het kwade met het goede afwenden, dezen zijn het die de beloning en het goede tehuis zullen ontvangen.

23. Tuinen der eeuwigheid. Zij en degenen van hun vaderen en hun echtgenoten en hun kinderen rechtvaardig zijn zullen deze binnengaan. En engelen zullen van iedere poort tot hen komen, (zeggende):

24. "Vrede zij over u, omdat u geduldig was; ziet, hoe uitstekend is het uiteindelijke tehuis."

25. En degenen, die het verbond van Allah breken nadat zij het hadden bevestigd en hetgeen Allah heeft bevolen verenigd te zijn, afsnijden en op aarde wanorde stichten, hen treft de vloek en zij zullen een slecht tehuis hebben.

26. Allah vergroot en vermindert de voorziening voor wie Hem behaagt. En zij (de mensen) verheugen zich in het tegenwoordige leven, terwijl het tegenwoordige leven slechts een (kortstondig) vermaak is vergeleken met het volgende.

27. En degenen die niet geloven, zeggen: "Waarom is hem (de profeet) geen teken van zijn Heer nedergezonden?" Zeg: "Allah laat diegene dwalen die Hij wil en leidt tot Zichzelf degene die zich bekeert."

28. Degenen die geloven, en wier hart rust vindt in de gedachtenis aan Allah. Ziet toe! in het gedenken van Allah kunnen de harten rust vinden.

29. Degenen die geloven en goede werken doen - voor hen is geluk en een uitstekende plaats van terugkeer.

30. Zo hebben Wij u tot een volk gezonden - aan hetwelk andere volkeren zijn voorafgegaan - opdat u hun hetgeen Wij u hebben geopenbaard, moogt verkondigen maar zij verwerpen de Barmhartige. Zeg: "Hij is mijn Heer; er is geen God naast Hem. In Hem leg ik mijn vertrouwen en tot Hem is mijn terugkeer."

 

Bijna 3 jaar geleden ben ik langzamerhand mijn verhaal op gaan schrijven. In het begin wilde ik het niet plaatsen,maar heb het toch gedaan. Ik hoop juist door mijn verhaal te vertellen,andere mensen en overlevers van geweld wakker te schudden,dat ze hun mond open moeten doen.

In het jaar 14 oktober 69 geboren. Ongewenst geboren. Mijn moeder wilde me eigenlijk niet hebben.Mijn moeder wou van mijn vader toen al scheiden. Had ze dat maar gedaan. Ze had al 2 kinderen en in die tijd was het ontzettend moeilijk. financieel en de zorg. Omdat ze al zwanger van mij was,kon ze niet weg.

 

 Mijn ouders waren Johava's getuigen. Dat bracht met zich mee dat je dus ook niet mag scheiden. Je zou door niemand meer aangekeken worden. Dat heet uitgesloten. Misschien ook een reden voor mijn moeder om toen bij hem te blijven. Na de jaren zag ik mijn moeder steeds wegkwijnen. Had vaak migraine en lag vaker in bed dat ze er voor mij was. Op een dag moest ze voor die Johova's getuigen langs de deuren gaan. Pioneerdienst heette dat en moest van die boekjes "Wachttoren"verkopen Ze had geen oppas. Mijn vader moest werken. Mijn broer en zus waren naar school.Ik had die dag roodvonk geen oppas dus. Mijn moeder werd gedwongen om die deuren langs te gaan. Zette mij in de zandbak en hoopte dat alles goed zou gaan. Ze bad tot Jehova dat er niets met me zou gebeuren. Ik zat daar dan in de zandbak met 40 graden koorts. Na een paar uur verkleund van de kou kwam ze me halen. Dat er verder niets is gebeurd is mij nog een raadsel. Mijn moeder heeft mij dit verhaal verteld. Ik herinner mijzelf wel iets,maar niet veel.

 

  Mijn moeder in de psychiatrie

Mijn moeder die een oorlogs-trauma heeft overgehouden omdat mijn opa NSBer was. Slachtoffer van haar vader's verleden. Ze had het erg moeilijk. Op een gegeven moment kan ik me herinneren dat ik van school af kwam en vond mijn moeder op de grond. Ze lag daar op de grond. Ik was bang en wist niet wat te doen. Was geloof ik een jaar of 4 of misschien wel 5. Weet dit niet. Ik belde mijn vader op om te zeggen dat mijn moeder in de badkamer lag. Wist niet wat er aan de hand was. Mijn vader kwam onmiddelijk en waarschuwde de dokter. Later kreeg ik te horen dat ze medicijnen en alchol had gedronken. Dat ze zich van het leven wilde beroven. Later heb ik van mijn moeder vernomen dat het niet zo was. En dat ze is uitgegleden in de badkamer. En ze had inderdaad medicijnen en alchol ingenomen. Maar niet om haar zelf van het leven te beroven,zei ze.Maar ik denk dat ze liegt. Want ik heb heel veel gedichten van haar gelezen toen ik ouder was, waar ze zo vaak schreef "" ik wil dood "

 

 

 

Na een paar maanden ging het helemaal niet goed met mijn moeder. Ze werd opgenomen in een psychiatrische inrichting. De verantwoordelijkheid kwam op mijn zuster en mijn rug te liggen. Ik was toen ongeveer 5 jaar oud. Helpen met afwassen,schoonmaken. Na schooltijd moest ik dat doen. Later kwam mijn oma bij ons om ons te helpen na een jaar ofzo. Een geschenk voor ons. Mijn moeder was inmiddels weer een paar keer opgenomen geweest. Liep bij een psychiater en kon dus nu zonder opname verder. Op een gegeven moment had mijn moeder weer migraine, mijn vader gaf haar pijnstillers. Maar mijn moeder wilde het niet. Want het rook nogal vreemd. Hoe ziek ze ook was. Later heeft ze mij verteld dat mijn vader haar wilde vergiftigen met mugenspray en pijnstillers. Mijn vader gedroeg zich steeds vreemder.

 

Mijn ouders waren nog steeds Johava's getuigen. Je moest heel vaak naar de zaal om met elkaar te bidden en met elkaar te zijn. Ik vond het altijd vreselijk. Je moest je altijd inhouden en je moest stil zitten. Tijdens een dienst ging ik naar het toilet. Ik deed de deur niet opslot. Omdat ik dat niet mocht van mijn moeder. Omdat ik mezelf zovaak heb opgesloten. Op een gegeven moment wilde er iemand naar binnen. Hij zag mij op het toilet zitten. Hij deed de deur dicht en opende de deur weer. Hij zei kan ik je helpen. Ik zei nee ik kan het alleen. Toen pakte hij een papiertje en veegde mijn doosje en billen schoon. Op een gegeven moment voelde ik een vinger in mijn doosje. Het deed pijn. Een soort kramp. Hij bewoog met zijn vinger heen en weer. En vroeg of ik het lekker vond. Ik klapte dicht, kon niets zeggen .Het deed pijn. En plots was hij weg. Toen ik later thuis naar het toilet ging, zag ik dat ik bloed in mijn onderbroek.Want ik wist absoluut niet wat er gebeurde. Hij zei als je dit je papa en mama vertelde dan zouden ze heel en heel boos op mijn worden. Ik geloofde die man. En heb ook niets verteld. Mijn onderbroek had ik in de was gestopt,zodat mijn moeder 'm niet zou vinden. Die zelfde avond had ik een hyperventilatie aanval. Wist niet wat er gebeurde, maar voelde me heel raar. Ik dacht dat ik dood ging. Mijn ouders belde de dokter op en die kwam. Ik kreeg een plastic zakje en het ging over. Mijn ouders waren boos op mij dat de dokter helemaal voor niets was gekomen. Ik voelde me enorme schuldig op dat moment. Mijn moeder zei wat ben jij toch een aansteller. Want zei dachten dat ik iets ernstig had.

 

 

 

 

 

 Stelen

 

Toen ik een jaar of 7 was vroeg mijn vader een keer of ik iets wilde stelen. Hij zou op de wacht staan. Zenuwachtig als ik was pikte ik het. Zo werd ik vaak aangezet door mijn vader om dingen te stelen. Mijn vader deed steeds rare dingen. Op een gegeven moment ging hij mijn moeder slaan voor de meest lulige dingen en deed dat ook bij mij. Om echt de idiootste dingen. Zo werd ik heel vaak uit mijn bed gehaald als ik een koekje had gestolen. Mijn vader sloeg en schopte me dan. Mijn moeder was bang voor hem en durfde het niet echt voor mij op te nemen. Ik was toen inmiddels 8 jaar. Mijn moeder had het moeilijk Ze begon haar agressie op mij bot te vieren en mijn broer die 8 jaar ouder was dan ikzelf. Op een keer werd ze zo boos en sloeg mijn hoofd tegen een glazen tafel aan. Ik had een flink gat in mijn hoofd. Ik moest me maar niet aanstellen. Later heeft ze ook een keer een houten wereldbol om mijn hoofd stuk gegooid. Weer een gat in mijn kop.

 

 

 Messen

Op een gegeven moment was het voor mijn moeder de maat vol.Ze kon het allemaal niet meer aan. Ze wilde scheiden van mijn vader. Het was echt voor haar genoeg. Hij wilde het niet en zei vaak tegen me als ze dat doet steek ik haar dood. Of hij vertelde dat hij haar zou laten doodstekken door een paar filipijnen die hij kende van zijn werk. Ook werd ze bedreigd met messen. Op een gegeven moment kwam mijn vader van zijn werk en werd ontzettend boos op mij Ik was heel bang voor hem. Hij dreigde weer dat als mijn moeder weg zou gaan dan zou hij met een mes haar vermoorden. Hij pakte op een gegeven moment een mes en zei als ik mee zou gaan met mijn moeder dat hij mij zou vermoorden. Ik zei dat ik toch met mijn moeder zou gaan. Ik rende weg want hij wilde mij steken. Ik rende naar de buren toe. En vertelde hen mijn verhaal. Mijn buurman is toen met mijn vader gaan praten. En hij zei dat het hem speet. Dat hij het nooit meer zou doen. Als kind geloof je dat. Waar ik soms nog boos op ben is dat de Buren nooit iets voor mij hebben gedaan. Ze dachten vast dat het aan mij lag dat ik weer in elkaar werd geslagen. Ze hebben me zovaak horen gillen. Zelfs midden in de nacht.

 

 

 De scheiding

Mijn moeder scheidde van mijn vader. Ik ging bij mijn oma en opa wonen samen met mijn moeder. Na een maand ofzo kreeg ze een verhouding met iemand in het flatgebouw. Na een tijdje moesten we daar wonen. Maar ik haatte het. Mijn moeder's vriend was zeeman geweest en kon flink drinken. Was ook heel vaak dronken. Op zich wel een aardige vent. Behalve een keer toen ik thuis kwam. Mijn moeder was er niet. En hij was heel dronken. Hij vroeg waar mijn moeder was ik vertelde hem dat weet ik niet. Op een gegeven moment zei hij dat ik wel een lekker wijfie was. Hij gaf me een zoen en gaf een onprettige aanraking op mijn schouder/borst Ik werd bang en heb me toen in de badkamer opgesloten. Ik heb daar een paar uur in de badkamer doorgebracht. Toen ik hoorde dat het rustig werd ben ik heel stil naar mijn kamer geslopen en heb de deur op slot gedaan en ben gaan slapen. De volgende dag heb ik mijn spullen gepakt en ben naar mijn vader gegaan. Mijn ouders woonde 250 meter van elkaar vandaan. Mijn vader was zeer blij mij te zien. Maar na een tijd begon hij weer raar te doen en mishandelde mij dan weer. Ik vluchtte dan weer naar mijn moeder. Maar ik kon niet met haar opschieten vwg haar vent.

 

 

 

Ik vluchtte dan weer naar mijn vader. want nu had mijn moeder gezegd dat ik nooit meer bij haar mocht wonen. Dus dat deed ik ook niet meer. Mijn vader was weer blij dat ik bij hem woonde. Maar het verhaal begon weer van voor af aan hij sloeg mij vaak en zei dan dat het hem speet. Hij slikte valium om rustig te worden. Vaak kreeg ik ook een pilletje. Ik was toen ongeveer 12 jaar oud. Hij zei daar word je rustig van. Op een dag kwam hij mijn kamer binnen en op een gegeven moment werd ik wakker. Mijn vader frummelde aan mij. Ik werd bang. Ik vroeg wat doe je. Wees niet bang. Je bent mijn kleine meid en je papa houd van je. Hij hield op, waarschijnlijk omdat hij schrok van iets. Ik kreeg vaker bezoek van hem. Meestal was het als hij van zijn nachtdienst kwam Als mijn vader weer thuis kwam van zijn werk.

 Ik was dan meestal al wakker omdat ik altijd in een soort verdedigingshouding was. Zijn lichten van de auto schenen naar binnen in mijn kamertje en dan liep hij vaak naar mijn kamer toe. Of hij ging eerst iets drinken en kwam daarna na mijn kamer toe. Ik kon het aan de trapgeluiden horen of het mis was of niet. Hij deed het licht aan en daar begon hij aan mij te friemelen met trillende handen, op een gegeven moment stond hij daar dan met zijn piemel voor mij. Hij pakte mijn hand en ik moest zijn .... aanraken.

 En moest ik hem aftrekken. Hij zei doe dat voor papa. Papa houd van je. Ik deed het. Ik was bang. Dan kwam hij boven op mijn buik klaar. Wat voelde ik me vies en smerig. Ik walgde van mijzelf. Hij zei als je dit verteld dat vermoord ik jou of mijn moeder. Ik werd bang. Hij ging dan weer weg. Want hij had mij al eerder met een mes bedreigd.Een aantal keren werd ik dan zonder onderbroek wakker. Mijn onderbroek lag dan op de stoel. Ik kon mij niets meer herinneren. Weet niet of hij het had gedaan. Maar ik vermoed van wel. Dat is nog iets wat mij ontzettend bezig houd. Kwam denk door die Valiumtabletten die ik van hem kreeg. Soms kwam hij de volgende dag naar mij toe en zei dat het hem speet en dat hij het nooit meer zou doen. Hij pakte me dan beet. Soms huilde hij wel eens. Dat maakte me soms dat ik hem zielig vond.En zei dat dat hij niet wist wat er aan de hand was met hem. Hij zei altijd dat hij mijn moeder miste. We hadden heel vaak ruzie,om hele kleine dingen. Een keertje was hij zo kwaad op me dat hij me naar mijn strot vloog. Hij wilde me wurgen. Ik gaf hem een trap in zijn buik en mijn vader liet los. Ik stond te snakken naar lucht. Hij zei nog iets,maar ik herinner dat ik weg ben gegaan/gevlucht.

 

 

 Mijn School

Mijn school leed ontzettend onder alles. Mijn leraar van de school had iets door. Omdat ik me waarschijnlijk te volwassen gedroeg. Maar ook dat ik ontzettend dik was geworden. Ik at soms 2 a 3 honderd gram chocolade op een dag. Soms ook door elkaar met drop of chips. Het maakte me soms niet uit wat ik at. 

 

Chips,drop en chocolade. Het kon mijn niet schelen. Ik deed dat dan stiekem. Kocht dan tijdschriften en lag dan op mijn bed samen met de hond Kelly en at zoveel ik kon. Ooit heb ik een keer vis uit de vriezer gepakt maar ik kreeg het niet warm. Heb hem gewoon bijna rauw opgegeten. Ik proefde ook niets. Herinner me dat ik heel vaak blaasontsteking en buikpijn. Ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft gehad. Op een gegeven moment werd ik en mijn vader bij de schoolarts geroepen omdat een leraar de boel niet vertrouwde.Ik werd onderzocht, ook vaginaal. Vond het vreselijk. Zo'n man die in je doos loopt te graaien. Maar deed net of ik niets voelde,dat deed ik met mijn vader ook.Na een tijd werd mijn vader opgeroepen bij de kinderbescherming daar werd hem gevraagd of hij een seksuele relatie had met zijn dochter. Waarschijnlijk heeft hij een raar verhaaltje verteld bij de kinderbescherming want mij is er nooit naar gevraagd. . Toen hij terug kwam was hij woedend op mij. Je verteld niks hoor. Want ik vermoord je. Ze hebben mij nooit iets gevraagd en werd dus ook niet opgeroepen. Maar naar mij hebben ze nooit iets gevraagd..

Mijn moeder heeft me kort geleden verteld dat de leraar vond dat ik een zeer kleffe relatie had met mijn vader. Ook andere mensen die ik kende vonden dat ook. Tenminste dat zei mijn moeder.

 

 

 Volgens mij hadden andere mensen het soms ook door Maar er werd nooit iets aangedaan.Wij kwamen vaak op een markt en dan vroeg ze mijn vader hoe hij aan zo'n mooie vrouw kwam. Ja dat is mijn vriendin. Ik hield maar mijn mond. Want ja wat moet je zeggen. Ik ben zijn dochter ? Ik schaamde me daarover.

 

Trots liep hij dan hand in hand met mij over die markt. Soms vond ik het wel leuk, maar de meeste keren niet.

 

 

 Naar mijn zus

Een keer tijdens de herfstvakantie gingen wij naar mijn zuster in Frankrijk Die had een kind in juli gekregen. Wij gingen met S. naar mijn zuster toe. S. en mijn zuster waren vroeger hele goede vriendinnen. Ze zou dus met mijn vader meerijden. Ik was eigenlijk heel blij dat ze met me meeging. Toen we terug reden naar Nederland. Praatte zij en mijn vader en ik over mijn moeder. Hij vond het vreselijk dat ze weg was Op dat moment sloeg hij door en zei "" ik maak er een einde aan"" En zijn stuur ging heen en weer . Slingerd gingen we over de weg. Wij tweeen werden ontzettend bang. S zei tegen mijn vader,je mag jezelf kapot rijden, maar niet je dochter en mij. Ik heb thuis ook een familie. S. die tien jaar ouder dan mij was, heeft op hem ingepraat en toen zijn we aan de kant gegaan. Hij huilde. Ik had altijd medelijden met mijn vader als hij huilde. Hij was dan net een zielig klein kind.

 

 

 Verkrachting door R.

Vaak ging ik met mijn vriendin L. naar van die disco's zogenaamde kinderdisco's. Bij een voetbal vereniging.Er werd vaak alcohol geschonken. Ik moet denk ik een jaar of 11 zijn geweest. Mijn vader had die dag nachtdienst. Om uit zijn buurt te blijven ging ik vaak naar die disco's toe. Daar liet ik me dan vaak helemaal lamlendig te zuipen. Bessenjenever of andere likeur. Ladderzat kwam ik vaak thuis. Op zo'n avond kwamen we jongens tegen. Het was vaak niet meer dan zoenen. Op die avond kwam ik R. tegen. Hij zag dat ik me lamlendig had gezopen en boodt mij aan om mij naar huis te brengen. Ik, dronken als ik was ging met hem mee. Weet niet meer hoe ik daar ben gekomen. Vanaf dat moment ben ik een heel stuk kwijt. Maar ik herinner mij dat ik in een flat stond. (Een portiek) R. begon mij te zoenen, maar dat wou ik niet. Ik wilde naar huis om te slapen. Hij begon verder. Ik dacht als ik zijn gang laat gaan. Dan stopt hij vanzelf wel. Ben ik er vanaf. Op een gegeven moment betaste hij mijn borsten. Ik wilde het niet. En riep NEE,NEE, NEE, Maar hij ging steeds verder. Op een een moment scheurde hij mijn bloes open. Deed mijn broek en onderbroek uit. Het leek of ik dat moment verlamd was. En verkrachte me. Ik huilde maar het deed hem niets. Ik riep steeds "" ik wil het niet"" Toen hij kwam. Kleede hij zich snel aan en was weg. Ik huilde en huilde. Dacht als ik hier blijf liggen, gebeurt er misschien nog wat of komt hij terug.Dus ik pakte mijn fiets en reed naar huis toe. Er was gelukkig niemand thuis. Ging me douchen. Ik kan me herinneren dat het water extreem heet was. Heb me geloof ik 20 keer achter elkaar gewasssen. Gooide mijn bloes weg. En ging gewoon slapen. Ik denk dat ik me gewoon niet realiseerde dat ik verkracht was op dat moment. Later hoorde ik via via dat R. nog een meisje heeft verkracht met een stel jongens. Dit meisje kreeg een buks op haar hoofd en toen is ze verkracht door een stuk of 8 jongens. R zat ook bij die groep.

 

 

 

In de zomer van 2001 ben ik naar de flat gegaan om te kijken of ik me misschien dingen kon herinneren. Ik ben alleen voor de flat gaan staan. In het begin ging ik naar een verkeerd gedeelte. Ik kon het precies voelen waar het was gebeurt. Ze hadden vroeger van de luiken onder de trap,daar heeft die R mij verkracht, De luiken waren gelukkig dichtgetimmerd. Dat heeft mij toch een heel hoop kracht gegeven dat er in ieder geval hier niet nog een verkrachting plaats kan vinden.

 

 

 

Na een tijdje kwam mijn broer bij ons wonen. Ik dacht dan doet mijn vader het niet meer. Maar dat had ik mis. Mijn vader rande me nog steeds aan.Toen mijn broer bij ons kwam wonen werd het wel minder. Hij sloeg mij vaker. Werd dan getrapt in mijn rug of buik omdat ik weer iets had gedaan. Ik steelde van mijn broer. Geld,kleding. Dan werd mijn vader kwaad en trapte me weer in elkaar. Hij wou mij trappen in mijn gezicht en ik verdedigde mij dan.Vaak hield mijn broer me dan vast en sloeg of trapte mijn vader me weer helemaal zodat ik onder de blauwe plekken zat. Want ik ging me verdedigen. Hij was ook kwaad dat ik een keertje zijn stropdassen allemaal heb doorgeknipt. Hij is er na meer dan 20 jaar nog steeds boos om.

 

 

 

Ook bond ik een touw op een gegeven moment vast aan de deur en bond die aan een stuk ijzer vast in mijn kamer. Zo'n stuk ijzer waar je een badjas op hangt. zodat mijn vader niet meer in mijn kamer zou komen.Na een tijdje kon ik het niet meer aan. Mijn school ging slecht. Contact met mijn moeder had ik vrijwel niet. Want dat wilde mijn vader niet. Dat wilde hij niet dat ik nog met haar omging. Hij verbood mij dit uitdrukkelijk.Misschien toch bang dat ik iest zou loslaten tegen mijn moeder. Mijn moeder was nog steeds met haar vriend. Dus ik had daar ook niet zoveel zin in. Mijn vader werd steeds gekker.Later heb ik van mijn moeder (ik woonde toen nog bij mijn moeder)gehoord dat mijn vader de wieldoppen van zijn wagen heeft losgeschroeft. Dat was eigenlijk na de scheiding toen hij erachter kwam dat mijn moeder een nieuwe vriend had. Hij wilde mijn moeder's vriend dus vermoorden. Maar hij had er nooit rekening meegehouden dat mijn moeder en ik ook vaak in zijn auto meegingen.  Gelukkig is er niets ernstig gebeurd. Op een gegeven moment kwam mijn moeders vriend na een paar honderd meter achter dat zijn wiel nogal raar liep. Dus stopte hij gelukkig.

 

Mijn school ging slechter en slechter. Ik kon niet meer. Tot ik op een gegeven moment bij het JAC (Jongeren Advies Center) kwam werd ik door mijn school heen gestuurd. Omdat ik onhandelbaar geworden was. Alle mensen zochten de schuld bij mij. Ik was moeilijk opvoedbaar zei men. Op een gegeven moment hoe weet ik niet meer. Maar het kwam te spraken dat ik maar naar een internaat moest. Ik wilde dit wel,want dan kreeg ik rust hoopte ik. Het internaat was in Leusden. Een meisjes-internaat

Ik werd door mijn vader gebracht en hij hoopte ook dat dit de oplossing was. Weet dat hij het wel er heel erg moeilijk mee had dat ik bij hem wegging. Maar ik wilde rust. Dus ik ging naar het internaat. Ik voelde me daar helemaal niet op mijn gemak. Behalve met mijn kamergenootjes M. en l

 Daar hadden we altijd veel lol mee. En eindelijk trof ik rust. Wij deden allemaal gekke dingen. Zoals mensen uitnodigen dat ze voor een gulden bier konden drinken bij het internaat. Had vaak aanvaringen met meisje die daar al een paar jaar zaten. Kreeg elke week gesprekken die over mijn gedrag ging binnen het internaat. Maar ik liet niets los. Wat er in het verleden was gebeurd tussen mijn vader en mij. Later kreeg ik ook nog het verwijdt van Barbara mijn begeleider dat ik nooit wilde knuffelen.

 Iedereen binnen die groep liet het toe. Behalve ik en mijn andere kamergenootje M.

Wij kregen een nieuwe begeleider. Een heel leuk man om te zien. Mijn kamergenoten en ik hadden de grootste lol om hem. Maar het werd me allemaal teveel. Ik spijbelde ook van school. Ik was een van de weinige die buiten het internaat op school ging. Op een gegeven moment kon ik niet meer tegen die regels en vertrok. Liep weg van het internaat naar huis. Ze waren in paniek. Ik ben toen zonder kaartje naar huis gegaan gereisd. Mijn vader was blij mij weer te zien. Hij zag er vreselijk uit en ik voelde me rot tegenover hem. Hij mishandelde me nog af en toe. Maar ik kan me niet meer herinneren dat hij nog aan mij zat. Waarschijnlijk bang dat ik hem weer zou verlaten.

Mijn moeder was inmiddels van die vriend af.

Op een dag werd ik zo vreslijk mishandeld met blauw plekken in mijn gezicht dat ik naar mijn moeder ging. Omdat mijn moeder toen weer contact met mij wilde. Het was uit met haar vriend en ze had een woning gekregen. Ik heb toen aangifte gedaan tegen mijn vader voor mishandeling. Later heb ik de aanklacht teruggetrokken omdat de politie zei dat ik mijn vader nooit meer zou zien en waarschijnlijk in een kinder tehuis terecht zou komen. Na een tijdje woonde Ik weer bij mijn moeder. We kregen vaak rare telefoontje van mijn vader. Hij vroeg of mijn moeder terugkwam. Maar dat wilde ze natuurlijk niet.

 

 

 

Mijn moeder werd regelmatig gestalked door mijn vader.

  

Op een gegeven moment ging het niet meer en liep ik weg van huis. Ik was toen 15. Mijn vriendin L. van het internaat had het thuis ook gehad en wij zijn samen weggelopen zonder kleding zonder iets. Een paar dagen later zijn wij met mijn vriendin naar mijn moeders huis gegaan. Om kleding weg te halen. Ik pikte ook een paar broeken en bloesen van mijn moeder. Gewoon om haar te pesten denk ik. En omdat ik haar kleding mooi vond. Ze heeft toen aangifte gedaan van inbraak. Dit heb ik haar nog steeds niet in dank afgenomen omdat ik sta geregistreerd dat ik een inbraak op mijn geweten heb. L. en ik hebben toen bijna 5 weken gezworven in Amsterdam. We zouden eerst naar Purmerend gaan naar een verblijf wat L. goed kende. Maar daar konden we niet terecht. Toen zijn we gaan liften naar Amsterdam. Op de snelweg pikte een aardige mevrouw ons op. Ze zette ons neer vlakbij de Amstel,waar je het JAC had. Daar kregen we een adres bij een shelter. Daar mocht je een paar dagen overnachten. En dat deden we ook. L. deed altijd zeer gekke dingen. Als we door de stad liepen,dan ging ze bijvoorbeeld de politie versieren. Ze pakte dan bij een van de jongens bij de hand. En liep dan over de kalverstraat of de nieuwe dijk met een politie aan zijn hand. Ik moest dan mee doen. Ze ging heel erg ver. Een keertje liepen we over straat. En toen stopte er een buitenlandse auto bij het stoplicht. Ze deed zomaar de deur open van die mensen en ging zitten. Omdat ik haar niet alleen wilde laten,ging ik dus mee. Daar kreeg ze iets aangeboden van die gasten. Herinner me iets van een propje met wat erin. Ik vermoed dat het een soort LSD of Speed was. Want ze was niet meer te harden. Ik durfte gelukkig geen drugs te nemen. Omdat ik astma had,was ik veel te bang om dat te nemen. L. was volgens mij hyperactief en door de LSD of speed werd ze nog gekker. Soms gingen we jatten. Dan moest ik flauwvallen en dan pikte L. En dan werd ik meegenomen naar het ziekenhuis,waar natuurlijk niets aan de hand was. Ik schaam me nog dat ik dat heb gedaan. Mensen voor niets dingen laten doen. We sliepen ook vaak bij verschillende mensen of gingen bij een cafe zitten wat tot heel laat open was. Zo kwamen we de nacht door. Want je mocht maar 3 of 4 dagen bij zo'n schelter zitten. Er waren er 2 in de stad. Dus kwamen we in ieder geval goed door. Op een gegeven moment kwamen we in de HVO terecht. Huis voor Onbehuisde. terecht. Maar omdat L . zo onhandelbaar was werden we daar ook eruit gekieperd. Kwamen we weer op straat.

L. was een leuke vent tegen gekomen en liet mij stikken. Ik ben toen naar het JAC gegaan en ben toen naar een opvang gegaan dat Lucifers heette. Daar werd ik opgevangen. Inmiddels was er iets met L gebeurt en zij had een gebroken been. Ze was op zoek naar mij. En heb mij geloof ik gevonden via het JAC. Ze vertelde dat haar vriendje haar in elkaar had geslagen en dat ze daarom met een gebroken been liep. Maar ik weet het niet of dat zo was. Ik ben toen weggegaan uit het opvangcentrum. 

Toen wij meer dan een maand in Amsterdam rondzwierven vonden wij het tijd om naar huis te gaan. Omdat we geen plek meer kregen in het daklozen centrum en shelter hotel. Wist dat mijn vader in het ziekenhuis lag. Had ik vernomen van een nicht die mij had opgespoord. Dat hij ziek was. Dus ik dacht dan ga ik naar mijn vader's huis toe. Mijn buren die mij toen hielpen belde de politie en mijn vriendin en ik werden meegenomen naar het bureau. Onderweg hoorde ik dat mijn vader kanker had. Dat interesseerde mij niet.

 Ik dacht goed zo. De agent vond dat ik te hard was en reageerde nog al op mijn reactie. We werden in een cel gestopt. Onze handboeien werden afgedaan. En we werden een middag vastgehouden. Mijn moeder kwam mij ophalen en bracht mij naar mijn vader's huis. Want dat wilde ik. Dat kwam omdat hij door de week in een verpleeghuis zat en in het weekend was ik de enigste in de familie die voor haar vader moest zorgen. Ik zag daar mijn vader zitten met een kaal hoofd. Er was niets meer van hem over. Hij was van dat grote monster dat hij eigenlijk voor mij was gekrompen tot een klein hoopje. Hij ging door de weeks naar een verpleeghuis en in het weekend ging hij naar huis. Door de weeks was ik alleen en moest voor mijzelf zorgen als toen als kind. Kreeg een paar tientje booschappen en de rest verdiende ik bij een snackbar.

 

 

 

Wilde dolgraag op vakantie. Want ik was moe. Na een paar maanden is mijn vader overleden ten gevolge van een hersentumor. Aan de ene kant wat ik blij aan de andere kant ook niet. Op mijn 15de zou een maand later 16 worden en ging ik alleen naar het buitenland. Mijn vader was net overleden. Dus een beetje rust kon ik wel gebruiken. Ik ging voor het eerst alleen op vakantie. Mijn moeder was blij dat ik wegging. Kon ze met haar vriendje lopen rotzooien zonder dat ik erbij was. Ik vertrok met het vliegtuig. Vond het zeer spannend dat ik alleen ging vliegen. Mijn moeder vond mij al volwassen genoeg, maar ze bracht me toch maar naar het Vliegveld. Toen ik aankwam op de vakantiebestemming kregen we een OUZO (alcholisch drankje) Met we bedoel ik mijn medepassagiers Welkoms drankje van de Hostes. Wist dat mens veel dat ik 15 jaar was. Ik stond natuurlijk op me kop. Want ik had amper wat gegeten. Na een uurtje of zo dacht ik ga de omgeving verkennen. En daar zag ik twee aardige jongens.rond 20 a 25 jaar(dat dacht ik) Na een tijdje vroegen ze me of ik mee ging om de wijde omgeving te verkennen. Ik was zeer gevlijd, en vond het ook heel leuk die aandacht. Ik mocht heel stoer op de moter achterop. Zijn vriend ging achterons aan. Wat een heerlijk gevoel. Mijn haren in de wind op de motor. We stopte bij een leuk terasje. Ik kreeg drinken van ze en had totaal niet door wat ze van plan waren. En misschien kon het me denk ik ook niet schelen. Na een tijdje na geloof ik 5 a 6 alcholische drankjes gingen we weg ze vroegen of ik zin had om ergens anders naar toe te gaan. Ik hield wel van avontuur, dus ik dacht waarom niet. Ze reden rechtstreeks naar hun huis. Ze vroegen of ik zin had om mee te gaan. Dronken als ik was, ging ik mee. In de kamer stond alleen een bed en was verbaasd. Daar begon de ene jongen mij te zoenen. Ik wilde het niet. De andere jongen zei tegen hem dat hij moest ophouden. Hij deed het niet. Duwde mij op het bed. Trok al mijn kleren uit en verkrachtte mij. Zijn vriend die mij verkrachtte trok aan mijn haar en ik moest zijn andere vriend oraal nemen. Die jongen wilde het niet en riep iets tegen zijn vriend dat hij opmoest houden. Maar die jongen werd kwaad. Ik wilde niet en (die jongen die mij had verkracht) werd kwaad. Ik begon te huilen. Hij werd woedend. Hij zei als je het niet doet vermoord ik je dus je moet maar meewerken. Ik werd bang. Dus ik deed wat hij zei. Later heeft hij mij anaal verkracht. Ik schreeuwde en ik schreeuwde.Want het deed enorme pijn.Ik weet dat ik enorm bloedde van achteren en dat het vreselijk pijn deed. Op gegeven moment hoe weet ik niet meer, maar ik kon mij kleren pakken. en kleede mij zo snel mogelijk aan.

Ben de deur uitgelopen. En vanaf daar weet ik het niet meer. Hoe ik thuis ben gekomen. Dat is een enorm zwart gat. Ik weet alleen dat ik me enorm vies voelde toen ik bij het hotel kwam. En dat ik harstikke bloede. En dat hij na een dag of twee een briefje schreef dat het enorm speet wat hij gedaan had. Maar ik negeerde dit compleet. Er zijn nogal een aantal dingen die ik niet meer weet. Heb mijn vakantie toch afgemaakt. Het leek wel of mij het niet interesseerde. Ik had gewoon een stel andere vriendjes. Wat ik van mijzelf gewoon niet begrijp. En eigenlijk nog steeds niet. Deed of er niets gebeurt was de volgende dag. Misschien toch een soort schaamte die ik als meisje had. Weet nu als volwassen vrouw dat het nooit mijn schuld is geweest.

 

Na de vakantie woonde ik bij mijn moeder. Ik was inmiddels 16 geworden. Pakte het leven op en ging naar school. Volgde tussentijds een talencursus. Want ik was vastbesloten om naar het buitenland te gaan. Weg van alle nare dingen en gevoelens. Vluchten voor alles. Uit eindelijk had ik genoeg geld om weg te gaan. Ik ging naar dezelfde regio waar ik verkracht was. Gelukkig niet naar dezelfde plaats. Want ik had daar een toch een paar mensen leren kennen. En ik hoopte dat ik daardoor sneller werk zou krijgen.En ik dacht ook dan ben ik in ieder geval niet alleen. Na een maand kreeg ik werk.

 

 

 

Als oppas bij een familie waar de vrouw net was overleden. Ik kreeg de verantwoordelijkheid over twee kinderen. Vond het heel leuk hoor met de kinderen weg, gaf ze ook alles wat ze wilde. Ik spendeerde veel geld per dag voor kinderen en mijzelf. Maar aan de ander kant vond ik het niks. Na twee weken ben ik ook weggegaan. En ben ik naar een andere regio gegaan. Was daar ooit eens geweest met mijn vader en zijn vriendin een klein jaar voor zijn dood. Daar had ik een man leren kennen die ik toen wel leuk vond.

 

 

 

Hij was in het begin heel lief voor me. Kocht cadeautje voor me. En kreeg de liefde van zijn moeder waar ik zo sterk naar verlangde. Ze waren echt een gezin. En ik vond het prettig dat ze zo lief voor mij waren. Ik dacht eindelijk heb ik het geluk gevonden. Kreeg een zomerjob en ging aan de slag. In de winter vertrok ik weer en was dan bij mijn moeder.

 

 

 

Het ging wel op die manier. Ik vond het vreselijk dat ik mijn toemalige vriend miste. In de zomer zag ik hem weer en had weer een baantje. Alleen hij was veranderd. Af en toe kon er een cadeautje af. Sexueel ging het wel. Hij was vaak erg wild en soms wilde hij met mij naar bed als ik al sliep. Ik schrok wakker en gaf hem een vreselijk klap. Maar hij vond het leuk worden en pakte mijn armen beet. Ik huilde, maar dat interesseerde hem niet zoveel. Hij verkrachtte mij dan. Ook ben ik een paar keer anaal door hem verkracht.Aristidis was gek op seks,soms wilde ie 8 a 12 keer per dag,zodat ik de dag helemaal van onderen open lag. Helemaal ruw was ik van binnen en ik bloede En de volgende dag moest ik weer. Voor hem was het nooit teveel. De volgende dag zei hij dat het hem speet. In die tijd dronk hij vaak. Ik vergaf het hem elke keer. Soms werd hij ook agressief en sloeg mij. Een keer ben ik naar het ziekenhuis gegaan omdat ik een gekneusde rib had. Ik vertelde ze dat ik van mijn brommer was afgevallen.Dat geloofde ze Ook heeft zijn tante Adriani mij met een keertje met een bezemsteel willen stekken. Het was zo''n bezemsteel die stuk was. In de steel was een soort plastic en helemaal binnenin zat een stuk ijzer. Doordat die bezemsteel stuk was en in de regen gezet was het heel scherp geworden. Ik herinner mij dat ik ergens vandaan kwam en ze wilde mij steken. Echt enkel centimeters van mij vandaan of ik was geraakt. Ze was heel erg jaloers op mij. zijn tante. Ze stal dan geld van mij en ik durfde niets te zeggen. Een keertje had ze mij naar het vliegveld gebracht zodat ik naar Nederland ging. Op een gegeven moment zei ze "Ik ben portemonee verloren en ik heb geen geld " Ik als bijna 17 jarig meisje schreef een check uit om haar het geld te geven. Later bleek dat ze helemaal haar portemonee niet had verloren, maar dat ze geen geld had en ze hoopte dat ik het gaf. De enigste die wel oke was waren zijn moeder,zusje en zijn vader. Die zeiden altijd tegen Aristidis, jij mag wel blij zijn met zo''n vrouw als zij is.Deze relatie duurde in totaal 6 jaar. Ik heb denk ik nooit van hem gehouden. Want ik wist niet wat liefde was. Ik ging met hem omdat hij aandacht voor me had en me in het begin voerde met cadeautjes. Maar door deze toestand zag ik dat het slecht voor mij was. Hoewel hij mij dreigde dood en kapot te maken,ben ik naar Nederland vertrokken.

Ben toen werk gaan zoeken en had diverse baantjes. Op een gegeven moment had ik weer die vluchtneigingen en ben toen in mijn eentje naar de Canarische Eilanden vertrokken. Op zoek naar geluk. Maar ook daar was ik niet gelukkig. Gaf daar les in Nederlands,Spaans,Italiaans en Engels. Maar ik verlangde weer terug naar huis. Na een klein half jaar ben ik weer naar Nederland vertrokken. Het boterde nog steeds niet zo tussen mijn moeder en ik. Mijn moeder zag mij het liefst weer vertrekken. Gelukkig had mijn moeder toen ik ruim 18 jaar was mij ingeschreven voor een woning. Ik was inmiddels 26 jaar en had een baan op Schiphol. Op een gegeven moment kreeg ik weer een vriendje. Hij was heel erg knap en op een gegeven moment kwam hij bij me. We zoende en op een gegeven moment wilde hij vrijen. Ik wilde niet,hij was zo ontzettend boos op me. En manipuleerde mij zo dat ik toch met hem ging vrijen terwijl ik dat eigenlijk niet wilde. R. zoasl hij heette,kwam vaker langs. Soms ging ik bij hem langs en dan kookte hij voor mij. 

 

Ik vond dat best heel lief van hem. Op een gegeven moment ging hij opmerking maken dat ik dik was en zo ontzettend dom. Maar ik zei helemaal niets. Op een avond was hij weer naar mij toe en toen zei hij op een gegeven moment tegen mij. IK WIL EEN KIND VAN JE want dan kan ik het verkrachten. Ik was ontzettend boos op hem en hij ging gelukkig snel weg.

 

Ik heb een keertje met hem afgesproken en toen hij belde deed ik lekker niet open en was hij helemaal voor niets gekomen. Na een tijdje kwam hij weer bij me. We gingen naar de Sauna samen. Op een gegeven moment zegt hij. Heb jij wel eens met meerder mannen gevreeen en zou jij niet in een seksfilm willen spelen. Heel hard was dat voor mij. Iemand zei tegen hem,dat hij respectloos was. Maar omdat ik best bang voor hem was,zei ik niets. We reden naar huis en hij begon mij weer allerlei verwijten te maken dat ik niet kon autorijden en dat ik te stom was om die auto te parkeren. Ik werd boos en ben toen gewoon weggereden. Ik wilde hem nooit meer zien.

 

Een paar jaar geleden kwam ik hem nog een keertje tegen en hij kwam zomaar aan mijn borsten. Ik werd boos en zei hem heb jij hiervoor toestemming gevraagd. Ik zei ik vind het heel minachtig dat jij je zo gedraagd t.o.v. mij. Hij wist niet hoe hij moest kijken. Daarna heb ik hem gelukkig nooit meer gezien. Dit was echt een weirdo. Na dit ben ik op zoek gegaan naar hulp.

Ik was al bij het RIAGG geweest om hulp,maar daar kreeg ik te horen: Het antwoord wat ik kreeg was: Mevrouw heeft u recentelijk een zelfmoodpoging ondernomen? Nee!! dan is uw probleem niet erg genoeg. Dus ik moet eerst een zelfmoord poging ondernemen om te zorgen dat iemand naar mijn verhaal luistert en hulp te krijgen. Ook kreeg ik te horen dat ik mijn problemen maar bij mijn vrienden moest neerleggen. Nou ik had het gezien. Toen ben ik naar MAATSCHAPPELIJK WERK gegaan. Ik werd door een hele lieve meid opgevangen,en ze luisterde dat was heel fijn. Ik dacht zij zullen me echt helpen. Na een aantal gesprekken die een aantal maanden duurde ging ik in groepstherapie voor meer dan een half jaar. Elke dinsdag ging ik daar naar toe. Na afloop was ik vaak helemaal van de kaart en ook de andere lotgenoten. Wij gingen samen vaak even koffie-drinken om even bij te komen van alles. Ik moest die middag dan nog werken. Eigenlijk kon ik het niet,maar deed toch mijn best. Ik liep dan vaak nog in de stad om helemaal bij te komen van de groep. Daarna ging ik naar mijn werk. Ik bleef vaak tot 11 uur s'avonds werken omdat ik me enorm schuldig voelde. Ook mijn collega die van niets wist,gaf mij een enorm schuld gevoel. Na een tijdje was het afgelopen. Ik kreeg te horen dat ik het graag iedereen naar de zin wilde maken en dat ik heel erg veel goedkeuring nodig had. Ze zouden een autonomie groep voor mij regelen. Ik heb daarna nog een keertje gebeld omdat ze mij een brief zouden sturen,waar ik terecht kon. Maar die kreeg ik toen niet. Ik dacht stikken jullie maar. Ik los het wel weer zelf op. Ik ben toen via internet gaan zoeken waar ik mijn hulpverlener vond die wel goed voor mij was en naar mijn luisterde en die mij serieus nam. Uiteindelijk ben ik gestopt,omdat het financieel niet op te brengen was,maar ook omdat ik het gevoel had dat ik was uitgepraat. Ik ben haar nog steeds dankbaar dat ze mij de juist richting heeft laten zien. Hoewel het niet altijd goed met mij gaat. Probeer ik toch mijn leven op te pakken. En er iets van te maken. Misschien dat ik ooit mijn verhaal verder ga.

In eerste instantie geplaatst door AmmatoelAziz In eerste instantie geplaatst door Peter Pan En weer is alle scherpte gericht op mijn bijdrage hier. Al eens gedacht aan die vrouwen die slachtoffer zijn?   Jouw bijdrage zal die moslimvrouwen heus niet helpen want er zijn genoeg mensen die zich daarvoor inzetten die wachten echt niet op Peter Pannetje. En wat jij hier doet is geen bijdrage leveren jij kickt er gewoon op om de islaam in een slecht daglicht te brengen hoe je het ook went of keert. Laats zag ik een ziekelijk beeld over bepaalde mannen die zichzelf als een "profeet"zagen in Amerika en onschuldige meiden van een jaar of zestien uithuwelijkten aan oude mannen die hun vader zou kunnen zijn. Dit beeld moet voor jou heel herkenbaar zijn. Verwerpelijk, is het niet?Ze moesten zoveel mogelijk kinderen baren want dat was hun taak op deze wereld, ze werden helemaal buitengesloten van de buitenwereld, zwarte mensen deugden volgens hen niet en als je ze een hand gaf werd ook jij zwart. Klinkt als: 'die kafir en het geen hand geven van een moslim aan eenvrouw?Iedereen zou naar de hel gaan behalve zijzelf want zij waren uitverkoren. Lees de poll eens waarin de vraag aan moslims voorgelegd wordt of een ongelovige naar de hel gaat. 90% van de moslims beantwoorden deze vraag als positief. Waarom hoor ik jouw daar niets over zeggen he Pannetje? Als jij zou graag opkomt voor de "onderdruktte vrouw" Ik vind vrouwenonderdrukking verwerpelijk, waar en door wie dan ook. Dat geldt dus ook voor islamitische landen waar de koranische wetten gelden. Denk daar maar eens goed overna voordat je de volgende keer weer komt blerren op het forum.

� Firefighters told the Saudi press that morality police forced girls to stay inside the burning building because they were not wearing the head scarves and black cloaks known as abayas that women must wear in public in that kingdom. One Saudi paper said the morality police stopped men who tried to help the girls escape the building, saying, "It is sinful to approach them."

Wat een zieke beeld op de vrouw, is het niet. Vrouwen werden het brandende gebouw weer ingejaagd door de religieuze politie omdat ze geen hoofddoek droegen toen ze het brandende pand wilden ontvluchten.

De sjaria is gebaseerd op de koran en de verschillende overleveringen, waarvan die van Bukahri het meest bekend is en door de meeste moslims als authentiek wordt beschouwd: zie http://www.usc.edu/dept/MSA/fundamentals/hadithsunnah/bukhar i/

Voedselwetten zoals dat niet-moslims niet aan het eten mogen zitten want dat is onrein komt uit de hadieth van Bukhari. De Hadieth is opgedeeld in hoofdstukken zoals hoofdstukken over gebed, interpretatie van bepaalde koranversen, vasten, jihaad, scheiding, etc.

Het probleem huist in feite wereldwijd in het kruis van Aapmans.