Ghazala Javed, een bekende Pakistaanse zangeres, was onderweg van de schoonheidssalon naar een optreden toen ze samen met haar vader werd neergeschoten door een paar mannen op een brommer. Het is een schok voor de liefhebbers van haar muziek, waarin westerse invloeden met traditionele muziek verweven zijn. Maar ook voor alle andere artiesten in de regio die net begonnen te geloven dat het leven voor hen weer een klein beetje veiliger was geworden.

De onrust begon in 2002, toen de MMA (Muttahidda Majlis e Amal) een coalitie van vijf religieuze partijen, de provinciale verkiezingen won in de Noordwestelijke Grensprovincie (NWFP). Grote optredens werden in de stad Peshawar verboden, eigenaars van muziekwinkels werd het leven zuur gemaakt en modepoppen werden met geweld uit de etalage gehaald door groepen boze mannen.

Tussen 2007 en 2009 werd het nog veel erger in de Swatvallei, enkele uren rijden van Peshawar, toen de Pakistaanse Taliban met geweld de macht wist te veroveren. Daar werd televisie kijken ook verboden, en mochten mensen in hun eigen huizen niet meer zingen, zelfs niet tijdens bruiloften. Een danseres, Shabana, werd uit haar huis gesleept en doodgeschoten op de bazaar. Daar werden nog veel meer mensen geëxecuteerd die tegen de Taliban in opstand waren gekomen.

Weg van het podium
Artiesten uit de regio besloten te verhuizen naar de grote stad - naar Lahore of Karachi, of in het geval van de familie van Ghazala, naar Peshawar - en bleven ondanks de vele risico's toch optreden. Anderen meden het podium uit angst voorgoed. 

Bij de provinciale verkiezingen in 2008 verloor de MMA en kwam de seculiere Awami Partij aan de macht in NWFP. Sindsdien wordt geprobeerd het muzikale erfgoed van de regio weer leven in te blazen, door bijvoorbeeld beurzen te geven aan zangers en musici en door culturele bijeenkomsten te organiseren. Muziek, kunst en cultuur werden zelfs weer op de scholen gepromoot.

Maar een van de belangrijkste zangeressen van de regio is nu op straat neergeschoten. Volgens de politie zou de ex-man van Ghazala haar hebben vermoord (ze ging bij hem weg omdat hij niet wilde dat ze bleef zingen). Maar zelfs als dat het geval is, blijft het raadselachtig hoe een bekende zangeres in het centrum van een grote stad vermoord kon worden, en de moordenaars konden ontsnappen ondanks de vele politieblokkades. 

Het is een bittere waarschuwing voor zangers en muzikanten, dat de regering niet in staat is om artiesten te beschermen - of dat nu is  tegen extremisten, die vinden dat zang en dans verboden zouden moeten zijn, of tegen jaloerse mannen die met beroemde artiesen trouwen en daarna niet willen dat hun vrouw in het openbaar voor anderen zingt.

En zo is de lijst eindeloos lang. Het volkomen  machteloos en rechteloos houden van de vrouw. 

Vaak wordt gesteld dat het niet des islams is, maar cultureel bepaald. Ik noem dat een leugen! 

Groet,