Assalamu alaikum,
ik denk dat nederland verlaten ook helemaal geen optie is. De profeet Mohammed verliet mekka pas nadat hij echt mishandelt was en zijn leven en dat van zijn volgelingen echt in gevaar was. Zover is het hier (nog) niet. Tot die tijd geloof ik dat het onze plicht is dawa te doen, en wel door de islam, de overgave aan God, daadwerkelijk in praktijk te brengen. Niet alleen door onze uiterlijke verschijning, want verkleden kan iedereen, maar vooral door onze werken. Laat de ongelovigen maar zien dat wij de beste gemeenschap (kunnen) zijn. Laat de ihsaan je levensdoel zijn. Laat de overgave je levensdoel zijn. In de topic over de aardbeving in marokko werd gezegd dat gelovigen zelfs het goede herkennen in rampspoed en ellende. Past het ons dan met de staart tussen de benen weg te rennen als het ons tegenzit? Zeggen we tegen de palestijnen dat ze maar moeten verhuizen naar elders omdat hun het recht van leven in hun eigen land ontzegt wordt? Natuurlijk niet!! Dit is nederland, ik ben nederlander en ik laat me door helemaal niemand wegjagen.
Mijn droom en wezenlijk doel is te helpen de islam als religie een volwaardig geaccepteerde plaats in deze samenleving te verkrijgen. Dat doe ik door mensen mijn beweegredenen uit te leggen, door mensen (in vrijheid!) met de grondbeginselen van de overgave te laten kennismaken en door inshaAllah de boodschap uit de heilige koran zoveel als mogelijk in praktijk te brengen. Ik ondervind hier soms tegenwerking in, soms zelfs van mijn eigen familie, soms van broeders en zusters die er andere meningen op na houden dan ikzelf, maar ik geloof in mijzelf, ik geloof in God en ik geloof in de overgave. Dat is mijn doel, dat is mijn jihaad.
Ik ben er 100% van overtuigd dat ook in nederland de islam een rijke voedingsbodem kan vinden. Het land met de meeste moslims, indonesie, is voornamelijk bekeerd door mystici (soefies) die met arabische handelaren meetrokken. Zij respecteerden de locale cultuur en nodigden slechts uit tot islam, vrijwillig en zonder dwang. Hetzelfde geldt voor de turken, de indiers enz. Waar de meeste nederlanders zo bang voor zijn is niet zozeer de overgave aan God, en ook niet de bijbehorende geloofsleer. Waar volgens mij de meeste nederlanders bang voor zijn is dwang en onderdrukking die je ook daadwerkelijk tegenkomt in enkele "islamitische" landen. Mensen zijn bang gedwongen te worden zich te bekeren tot marokkaan of pakistaan, hun cultuur op te moeten geven en wees eerlijk; veel moslims hier weten het verschil niet eens. Islam zal cultuur beinvloeden en veranderen. Dat gaat niet in een keer, daar kunnen misschien wel tientallen of zelfs honderden jaren overheen gaan, net als overal in de wereld altijd het geval is geweest.
Mij valt op dat veel moslims hier onder dawa verstaan een donderpreek houden met veel hel en verdoemenis, disrespect voor locale cultuur en waarden en normen, en de nadruk leggen op details als de lengte van je broek of wel of geen gouden ring voor mannen. Toen onze profeet in mekka begon met zijn dawa (= uitnodigen), begon hij met geloofsleer, godsbeeld en overgave. Details kwamen pas veel en veel later. Wat ik bij veel ijverige broeders en zusters zie is dat ze precies de omgekeerde volgorde aanhouden bij hun dawa. Om over mijzelf te spreken; ik ben niet bekeerd omdat ik de baard van de imam zo mooi vond of de arabische mode mij aansprak. Ik ben bekeerd doordat ik mij zoveel herkende in de geloofsleer en het Godsbeeld dat ik (vnl uit boeken) leerde kennen. Dat is een stevige basis waarop je je geloof kunt bouwen. Nu draag ik een zilveren trouwring ipv een gouden, maar dat zie ik slechts als detail. Eerst innerlijk, dan uiterlijk.
Ik vertel dit allemaal omdat ik merk dat de achterdocht en angst voor moslims en islam snel groeit in nederland en west europa. Polarisering wordt steeds meer een feit, gestimuleerd door beide kanten (!) en is voornamelijk gebaseerd op wederzijds onbegrip en zeer hardnekkige vooroordelen. Dat is een groot probleem maar ook en vooral een grote uitdaging. Ik als autochtone kaaskop ben van mening dat de nederlandse autochtone cultuur absoluut geen belemmering hoeft te zijn voor de islam, voor de overgave aan God en de soenna. Ik als autochtone kaaskop schaam mij vaak diep voor de starre en kortzichtige houding van mijn mede kaaskoppen en ik als autochtone kaaskop ben van mening dat die starre en kortzichtige houding omgeturned kan worden in oprechte overgave mits we de dawa op de juiste wijze uitvoeren. En zoals overal in de wereld zullen er altijd wel mensen zijn die hun oorspronkelijke overtuiging vast willen houden. Zij hun geloof, ik het mijne. Een enorme uitdaging en een islamitische plicht lijkt mij.
Mijn excuses voor het donderprekerige gehalte van deze donderpreek.
Wassalam,
Amier.
|