Druk de pagina | Sluit venster

Hoe ik God heb leren kennen

Gedrukt van: Islaam.nl Forum
Categorie: Islaam in Nederland
Forum naam: Islaam en niet moslims..
Forum beschrijving: De hoge tolerantie van Islaam tegenover niet moslims... Hoe zit het met moslim worden??..
URL: http://www.islaam.nl/forum/forum_posts.asp?TID=6720
Gedrukt op: 12 mei 2024 om 13:18


Onderwerp: Hoe ik God heb leren kennen
Geplaatst door: Peter Pan
Onderwerp: Hoe ik God heb leren kennen
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 10:19

Deel 9, hoe ik God heb leren kennen.

Het tot nu toe geplaatste verhaal is verdwenen. Ik kan het in ieder geval niet terug vinden. Zal ongetwijfeld (weer) een heel goede reden voor zijn.

Daarom hier, het vervolg van de agressieve gelovige die de liefde in een geloof terugvond.

Aan deze koranverzen kunnen we nog toevoegen de authentieke hadith verteld door EI-Bukhari, door Muslim en door El-Termezy; volgens Omar zei de profeet Mohammed: "Geef Mensen van het Boek geen hand; beantwoord hun groeten niet; duw ze opzij als je ze tegenkomt op straat."

Er waren talloze van deze verzen die onze relatie met onze familie, vrienden en niet-moslims bepaalden. We hadden niets te zeggen of te kiezen betreffende de aard van deze relaties, omdat de islamitische denkwijze, en in het bijzonder die van de koran, aan de moslim geen ruimte liet om zijn verstand te gebruiken. Integendeel, iemand die zijn verstand gebruikte om een vers of een hadith uit te leggen, werd 'ongelovig' genoemd. Je moest de dingen accepteren zoals Mohammed ze ge�nterpreteerd had. Als er iets was dat Mohammed niet had genoemd, dan moest je je daar niet mee inlaten. EI-Bukhari noemde een hadith. volgens Ibn Abbass zei de profeet Mohammed: "Wie zijn eigen mening over de koran te kennen geeft, heeft zijn plaats in de hel gereserveerd."

Hoe konden we aardig of vriendelijk zijn tegenover degenen die anders waren dan wij, na al deze koranverzen en hadiths? Dat was niet mogelijk, zoals de koran zegt:

"En zoekt geen steun bij hen die onrecht plegen, dan zal het vuur jullie treffen." (soera 11:113)

Daarom vulde mijn hart zich met boosheid en wrok steeds als ik in de bijbel een vers las dat sprak over liefde en vergeving. Vaak schaamde ik mij als ik in de bijbel las, waarvan wij zeiden dat hij vervalst was. Ik vroeg me af hoe het kon dat christenen, als zij de bijbel hadden veranderd, nog steeds liefde en respect van de mensen ontvingen, en wij, die Gods woord niet hadden verander daarin faalden. Er moest iets mis zijn.

Ik probeerde deze gedachten van me af te zetten. E�n gedachte kwam steeds terug. En als mijn onderzoek nou geen conclusie opleverde? Het was zo'n worsteling dat ik steeds als deze gedachten in mij opkwamen hard riep: "Moge God mij vergeven. Ik proclameer dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed Zijn profeet is. Ik haastte mij vervolgens om te gaan bidden en zo deze gedachten kwijt te raken. Ik zei tegen mijzelf dat Mohammed waarachtig de boodschapper van Allah was, zelfs al kon ik het niet bewijzen uit de thora en de bijbel.

Mijn probleem werd serieuzer. In plaats van te zoeken naar bewijzen voor Mohammed�s profeetschap, voelde ik me aangetrokken door de mooie woorden in de thora de bijbel. Ik vroeg me af: "Hoe kan ik hun invloed op mij kwijtraken?" "Hoe kan ik bewijzen dat de thora en de bijbel niet van God zijn? Alle idee�n die in beide opgetekend waren, waren goed en konden niet door mensen geschreven zijn. Hoe konden mensen doordringen in de diepten van de toekomst en tweeduizend jaar geleden spreken over dingen die in de tegenwoordige tijd gebeuren? Als we zouden aannemen dat de thora en de bijbel door mensen waren samengesteld, dan zouden we de mens op gelijk niveau als God plaatsen in kennis en wijsheid. We weten met zekerheid dat God alwetend en almachtig is en dat er niemand aan Hem gelijk is.

Ik was opeens in de Psalmen aan het lezen en vervolgens in Spreuken. Ik leerde enkele verzen uit Psalm 23 en Psalm 143 en herhaalde ze in mijn gebeden. Iedereen die mij hoorde bidden werd geraakt door deze verzen en vroeg me om ze op te schrijven zodat zij ze konden gebruiken in hun gebed. Ik probeerde nog steeds om bewijzen voor Mohammed�s profeetschap te vinden en voor de feilbaarheid van de bijbel, maar ik kon niets vinden. Ik had te kampen met twijfel en tegenstrijdige gedachten in mijn binnenste. Ik probeerde om ze te negeren, maar ze werden elke dag sterker. Ik had God lief, maar mijn achtergrond en mijn liefde voor mijn godsdienst weerhielden mij er steeds van om te denken dat de islam misschien niet de ware door God gegeven godsdienst was. Ik werd verward en rusteloos. Ik sliep �s nachts niet meer goed zoals ik vroeger deed.

Eens was ik bij zonsopgang aan het bidden. Terwijl ik de koran reciteerde, stopte ik plotseling en mijn gedachten dwaalden af. Ik vroeg me af: "Wat zou je doen als, bijvoorbeeld, bleek dat de islam niet de weg naar de hemel was?" Ik probeerde deze vraag van me af te zetten, maar het lukte me niet. Ik kon het morgengebed niet eens be�indigen. Ik huilde verschrikkelijk totdat ik op het tapijt in slaap viel. Een paar uren later werd ik door mijn moeder gewekt. Ik ging verstrooid naar mijn werk. Ik wist niet waar ik liep of met wie ik sprak.

Toen ik thuiskwam, had ik een sterk verlangen om de bijbel te lezen. Ik las het evangelie van Johannes, hoofdstuk ��n tot vijftien. Ik trof de hoogste vorm aan van retoriek, filosofie en taalkundige uitdrukkingen die zeer elegant samenhangend waren - vooral wanneer de bijbel sprak over de schapen en de herder; de wijnstok en de landmand; de ranken die vrucht dragen en degene die dat niet doen en in het vuur geworpen worden.

Ik schreeuwde zo hard als ik kon: "O God, heb medelijden met uw dienaar! Zeg me alstublieft waar u bent of aan welke kant: bent u bij de joden en christenen of bij de moslims? Heb alstublieft medelijden met mij. Ik ben uw dienaar. Ik heb mijn leven toegewijd om u te volgen. Ik ben dankbaar voor al uw gunsten. Ik kan niet voor u staan, en u zou niet neerdalen om voor een ademtocht van u te gaan staan. U bent de almachtige God en ik ben een hulpeloos mens die niets kan doen tenzij u me dit toestaat. U bent de erbarmer, de barmhartige en ik ben uw dienaar zonder macht of wijsheid. Mijn hele leven is in uw hand. Ik heb u liefgehad sinds ik een kind was. Ik heb mijn leven opgeofferd ter wille van de hemel en uw liefde. Gevangenschap of marteling kon me niets schelen - zelfs de hele wereld kon me er niet van weerhouden om u te zoeken. Waarom behandelt u me op deze manier? Ik had u lief en probeerde u te behagen op de manier zoals uw profeet Mohammed het ons leerde, maar hier ben ik - hulpeloos en niet in staat om door te gaan. Elke kant beweert dat u hun God bent. Ik weet niet wie er gelijk heeft en wie niet. 0 God, zal ik u zweren dat ik u liefheb? Ik denk het niet, want u weet alles. O, hoeveel heb ik geleden op mijn zoektocht naar u! Ik stopte met mijn studie, verliet mijn familie en mijn vrienden. Ik dwaalde rond als een vreemdeling. Ik werd gevangengenomen en gemarldter wille van u. Waarom antwoordde u mij niet? Als U,God van de moslims bent, neem dan alles uit mijn gedachten weg behalve de islam, en als u de God van de christenen bent, geef me dan licht om te volgen....."



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)



Antwoorden:
Geplaatst door: Rahil Amin
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 10:41
Ik hoop dat het forumbeheer dit onzinnige verhaaltje ook weer zal verwijderen zonder enige reden van opgaaf.

-------------
Het paradijs is omgeven door moeilijkheden waar de �nafs� (het ego) niet van houdt, de hel is omgeven door de lusten die het ego strelen.
Overgeleverd door: Moslim


Geplaatst door: DruideHerne
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 11:10
In eerste instantie geplaatst door Rahil Amin

Ik hoop dat het forumbeheer dit onzinnige verhaaltje ook weer zal verwijderen zonder enige reden van opgaaf.

Waarom?rahil Amin?
Kun je wat redenen geven?
Is het niet beter om iets te verwijderen MET REDENEN ?



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 12:02

hmmm...ik heb een heleboel bekeringsverhalen van priesters, dominees, nonnen, monniken, orthodoxe christenen, katholieken, jehova-getuigen, leerlingen van priesters, orientalisten, wetenschappers, humanisten, joden, afvallige moslims die weer terug kwamen,(eentje had overigens precies zo'n vrehaal als wat jij plaatst) en natuurlijk ahteisten op pc staan...zal ik ze ter vergelijking ook allemaal even plaatsen?hmmm..het zijn er wel een paar 100..hmm..zou niet passen denk ik he..of zal ik ze even posten op een christelijke forum..hmm..thats a tough one..let me think about it. laat me even weten ok?dan plaats ik er 1.



Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 12:08
Er zullen er wel geroepen hebben dat de Satan of zo bezig was
Goede bedoelingen hebben soms tijd nodig om te worden ingezien


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 12:09
satan?


Geplaatst door: DruideHerne
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 13:19
In eerste instantie geplaatst door muslima5

hmmm...ik heb een heleboel bekeringsverhalen van priesters, dominees, nonnen, monniken, orthodoxe christenen, katholieken, jehova-getuigen, leerlingen van priesters, orientalisten, wetenschappers, humanisten, joden, afvallige moslims die weer terug kwamen,(eentje had overigens precies zo'n vrehaal als wat jij plaatst) en natuurlijk ahteisten op pc staan...zal ik ze ter vergelijking ook allemaal even plaatsen?hmmm..het zijn er wel een paar 100..hmm..zou niet passen denk ik he..of zal ik ze even posten op een christelijke forum..hmm..thats a tough one..let me think about it. laat me even weten ok?dan plaats ik er 1.


Hahaha ,Juist daarom behoeft men niet zo snel te zijn met verwijderen:-)
Muslima5 een opgestoken duim van de oude Herne voor jouw :-)



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 13:41
Waarom toch die gevoeligheid?

-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 13:44
gevoeligheid?nee rationaliteit. vergelijkingsmateriaal is altijd op zn plaats.toch?


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 13:55

Geloof en rationaliteit?

Beste Muslima5, jouw motivatie tot plaatsing verschilt van die van mij.

Geef me veel leesplezier. Ik zal niet schieten, zoals ik nooit zal schieten.



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 14:02

beste pp

ik heb bij de vorige topic die nu verwijderd is op jouw gereageerd. mijn post was vredelievend en ik was blij voor jou dat je jouw geluk hebt gevonden in jouw religie. gek genoeg reageerde je daar niet op, maar wel op deze post van mij. dus over gevoeligheid gesproken..en mijn motivatie is niet zoveel anders dan die van jou. ik wil gewoon meegaan met de discussie. de topic is namelijk: "hoe ik god heb leren kennen" en niet meer "de kracht van de bijbel". dus vond ik dat er meerdere manieren kunnen zijn om God te leren kennen.ter vergelijing nogmaals. t is per slot van rekeining een discussieforum en niet een dagboekforum..toch? de verhalen die ik heb zijn ook van personen die God hebben leren kennen via evrschillende wegen. vandaar mn reactie.oh en geloof en rationaliteit gaan zeker samen. voor mij wel in ieder geval.

vrede



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 14:51

Beste Muslima5, het spijt me dat ik niet gereageerd heb.

De titel is idd veranderd. Is eigenlijk ook van ondergeschikt belang. Dat je stelt dat er meerdere manieren zijn om God te leren kennen is absoluut waar. De een middels het boeddhisme, de ander via het christendom, de ander via de islam, de ander via contact met bomen.

Er leiden nu eenmaal meer wegen naar Rome. Direkt bied ik je nu excuses aan, als katholiek. De uitdrukking is niet anders.

Geef ieder individu het RECHT en de MOGELIJKHEID zichzelf te ontwikkelen, zichzelf een weg te banen naar God. En hoe? Via het Christendom? Via de islam?

Uiteindelijk zal God het een worst zijn.

"Zoekt en Gij zult vinden". En hoe? Maakt niet uit.

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 14:58

hallo

je hoefde ook niet  te reageren op mn vorige topic.was ook niet de bedoeling. het feit dak heb genoemd dak ook op je vorige post reageerde was puur om een verschil tussen de twee situaties te schetsen.

excuses aanvaard trouwens ook al waren ze niet nodig.

vrede



Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 12 mei 2006 om 15:07

In eerste instantie geplaatst door muslima5

satan?
Hij bedoeld daar mee dat het weer door ongelovigen is geplaatst en dus mensen die aan Satans kant staan... En om die redenen verwijderd diend te worden.Dus alles wat het bekeringsverhaal van de moslims ondermijnd moet verwijderd worden omdat het door Satan ingefluisterd is.

In moderne niet gelovige woorden.... Sencuur en er ontstaat dan een eenzijdige belichting van de denkwijze van mensen op een forum die pretendeerd onpartijdig te zijn.

Een niet al te slimme zet van het bestuur en dit gaat niet aan mede forum leden onopgemerkt voorbij.

Zo liet Goebels (minister van propaganda in duitsland in WW2) bv ook alle negatieve geluiden aan het front uit het journaal en in Amerika hebben ze daar ook een handje van.En hier blijkbaar dus ook.

Maar zoals ik al een keer aangaf.....

Geschiedenis is relatief..... Relatief voor de mensen die oorlog niet hebben meegemaakt.



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 05:11

Deel 10, hoe ik God heb leren kennen.

Ik sliep nauwelijks en mijn gedachten tolden rond: "En o de islam niet Gods weg is? Stel dat de thora en de bijbel Gods weg is? Ga je dan de christenen volgen?" Ik huiverde als ik er aan dacht wat er met mij kon gebeuren, alsof God en de mensen mij zouden beschuldigen. Op een dag wierp ik al mijn angsten van me af en zei tegen mijzelf: Wat wil je eigenlijk? Het is genoeg geweest! Je bent niet meerdezelfde die je was. Je hebt twee wegen voor je en ze lijken allebei recht. Verspil geen tijd en ga met al je kracht op zoek naar Gods weg. Het maakt niet uit of het die van de joden, de christenen of de moslims is. Het enige dat van belang is is dat het Gods weg is - tenminste Is je echt op zoek bent naar God. Dit is je bestemming en je moet het accepteren. Wees er zeker van dat God je zal antwoorden overeenkomstig je oprechtheid. Vergeet dat je een moslim bent en begin op je zoektocht met een frisse start. Wat zou je tegenhouden?"

Ikdacht erover na en zei: "O God, leid alstublieft mijn stappen en geef me kracht, want ik sta voor een zware beproeving. Als u mij niet helpt, zal ik door boze geesten verscheurd worden. Ik zal over de aarde dwalen, doelloos en rusteloos. O God, help me alstublieft. Ik beloof u tevolgen waar u ook bent, zelfs bij de christenen, die ik niet kan verdragen." Ik voelde plotseling een zekere vrede en rust die mijn hele wezen overstelpte. Voor het eerst kon ik logisch denken.

Ik kwam tot een conclusie: christenen gingen de verkeerde weg op en werden ongelovigen vanwege twee redenen. Ten eerste: ze zeiden dat Christus, Isa, zoon van Maria, God was; ten tweede: ze zeiden dat hij aan het kruis stierf en opstond om mensen van hun zonden te verlossen. Waarom concentreerde ik mijn onderzoek niet op deze twee punten en ging ze onderzoeken vanuit een islamitisch standpunt? Ik was benieuwd te weten hoe islamitische geleerden over deze punten dachten.

Ik begon met het doorwerken van boeken over islamitische geschiedenis, biografie en exegese. Ik zocht na alles wat te maken had met Christus en of hij Gods eigenschappen vertoonde zoals ze in de koran genoemd werden. Ik gebruikte betrouwbare en authentieke naslagwerken zoals De interpretatie van Ibn Kathir, Geschiedenis vande islam van Dhahabi, Begin en einde van Ibn Kathir: Sekten en denominaties van Sherhristani, Conclusies ovesekten en culten van Ibn Hazm (ook bekend als Abu Mohammed), Heilige boeken v��r de islam en Christendomtussen logica en hertelling. Na intensief onderzoek vond ik enkele eigenschappen van Christus die zelfs de christenen niet noemen in hun boeken. Bijvoorbeeld:

1) Het vermogen om te scheppen:

De koran zegt:

"Dat is God jullie Heer; er is geen god dan Hij, de schepper van alle dingen." (soera 6:102)

�Jouw Heer, Hij is de schepper, de wetende." (soera 15:86)

�Zij die jullie in plaats van God aanroepen kunnen niet eens een vlieg scheppen ook al zouden zij zich daartoe aaneensluiten." (soera 22:73)

�En zij die door hen in plaats van God aangeroepen wordenscheppen niets, maar zij worden zelf geschapen." soera 16:20)

�Is Hij die schept dan zoals iemand die niet schept?" (soera 16:17)

Dit zijn maar een paar van de verzen waarin het vermogen om te scheppen beperkt wordt tot God alleen. Toen God zich wilde onderscheiden van andere goden, benadrukte Hij deze eigenschap van zichzelf die alle andere goden overtrof. Ondertussen geeft de koran duidelijk toe dat Christus dingen schiep:

"Dat ik voor jullie uit klei iets als de vorm van een vogel zal scheppen, er dan in zal blazen en dat het dan met Gods toestemming een vogel zal zijn." (soera 3:49)

"toen jij met Mijn toestemming uit klei iets als de vorm van een vogel schiep en er toen in blies en het met Mijn toestemming een vogel was" (soera 5:110)

Toen ik deze verzen las, dacht ik in mijn hart: het was God die Christus dit vermogen gaf; het maakte geen deel uit van zijn wezen, hoewel Christus de enige was aan wie God een van zijn goddelijke eigenschappen toekende. Waarom Christus en niet Mohammed? God zei tegen Mohammed:

"noch kun jij de doven de oproep laten horen" (soera 27:80)

wat veel gemakkelijker is dan scheppen. God gaf Mohammed, de beste van Zijn volk en het Zegel van de Profeten, niet het vermogen om de doven te doen horen. Hij daagde mensen uit om een vlieg te scheppen, maar gaf Christus het vermogen om vogels te scheppen. Vogels zijn kleine schepselen, maar het gaat niet om de grootte, maar om het principe. Degene die een klein schepsel cre�ert kan ook een grote scheppen.  Dit kan niet van mensen zijn, maar van God.

2) Het verborgene kennen:

God sprak over zichzelf in de koran:

"Zeg: 'Niemand kent in de hemelen en de aarde het verborgene, behalve God" (soera 27:65)

"Bij Hem zijn de sleutels van het verborgene, alleen Hij kent ze." (soera 6:59)

In het eerste vers benadrukt de koran zonder enige twijfel dat alleen God het verborgene kent en niemand anders. Het tweede vers onderstreept het feit dat alleen God het ongeziene en de toekomst kent.

Ondertussen leert de koran over Mohammed dat hij iedereen die hem het vermogen om het verborgene te weten toekende, berispte.

Zeg: 'Ik zeg niet tot jullie dat ik Gods schatkamers bezit en ook ken ik het verborgene niet" (soera 6:50)

Eens zei Moaz tegen Mohammed: "... als Allah het wil en jij het wilt", toen onderbrak Mohammed hem en zei: "Hoe zou je mij kunnen gelijkstellen aan Allah? Niemand in de hemel of op de aarde kent het verborgene, alleen Allah."

Als het over Christus gaat, zien we dat alle beperkingen weggenomen zijn. Hij weet en doet dingen die geen enkel persoon kan. De koran zegt:

"En dat ik jullie meedeel wat jullie eten en wat jullie in jullie huizen opslaan" (soera 3:49)

Het is erg ongebruikelijk dat Christus in deze verzen in de eerste persoon spreekt; God moet hier zelf aan het woord zijn. Aan de andere kant, aan Mohammed was altijd verteld wat hij moest 'zeggen'. Christus was uniek omdat hij vanuit zichzelf sprak, dit betekent dat zijn bekwaamheden aan hemzelf toebehoorden en niet verworven waren.



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 05:52

hallo

zoals beloofd hier het verhaal van een arabische priester die moslim is geworden. heb er ook 1 van een amerikaanse priester. maar dit verhaal is lang genoeg.het past er niet op.andere x inshAllah.

Former Arab Priest Accepts Islam http://islamonline.net/english/journey/jour53.shtml#* - *

Ibrahim Khalil 

10/08/2003

Disclaimer: Certain details of the following article have been omitted and/or changed in order to protect the author's privacy.

I was born in an Arab city on the 13th of January 1919 and was sent to American Mission schools until I got my secondary education certificate there. In 1942 I got my diploma from an Arab university and then I specialized in religious studies as a prelude to join the Faculty of Theology. It was no easy task to join the faculty, as no candidate could join it unless he got a special recommendation from the church, and also, after he should pass a number of difficult exams. I got a recommendation from a few Churches after passing many tests to know my qualifications to become a man of religion.

My entrance was sanctioned into the Faculty of Theology in 1944 as a boarding student.

I was supposed to be appointed in Jerusalem had it not been for the war that broke out in Palestine that same year, so I was sent elsewhere.

My acquaintance with Islam started in the Faculty of Theology where I studied Islam and all the methods through which we could shake the faith of Muslims and raise misconceptions in their understanding of their own religion.

In 1952 I got my M.A. from Princeton University in U.S.A. and was appointed as a teacher in the Faculty of Theology in an Arab city. I used to teach Islam in the faculty as well as the faulty misconceptions spread by its enemies and the missionaries against it. During that period I decided to enlarge my study of Islam, so that I should not read the missionaries books on it only. I had so much faith in myself that I was confirmed to read the other point of view. Thus I began to read books written by Muslim authors. I also decided to read the Qur�an and understand its meanings. This was helped by my love of knowledge and moved by my desire to add more proofs against Islam. The result was, however, exactly the reverse. My position began to shake and I started to feel a strong internal struggle and I discovered the falsehood of everything I had studied and preached to the people. But I could not face myself bravely and tried instead to overcome this internal crisis and continue my work.

I was sent to an Arab city as secretary general of the German Swiss Mission. That was only my apparent position for my real mission was to preach against Islam in an Arab country especially among Muslims. A missionary conference was held at that time at a hotel there. That day I spoke too much, reiterating all the repeated misconceptions against Islam; and at the end of my speech, the internal crisis came to me again and I started to revise my position.

I began to ask myself: Why should I say and do all these things when I know for sure I am a liar, as this is not the truth? I took my leave before the end of the conference and went out alone to my house. I was completely shaken. As I walked through [a] public garden, I heard a verse of the Qur�an on the radio. It said: (Say: It has been revealed to me that a company of Jinns listened (to the Qur�an). They said: We have really heard a wonderful recital! It gives guidance to the Right, and we have believed therein: We shall not join (in worship) any gods with our Lord.) (Surat Al-Jinn: 1-2), (And as for us, since we have listened to the Guidance, we have accepted it: and any one who believes in His Lord, has no fear of either a short (account) or of any injustice.) (Surat Al-Jinn: 13)

I felt a deep comfort that night and when I returned home I spent the whole night all by myself in my library reading the Qur�an. My wife asked me about the reason of my sitting up all night and I pleaded from her to leave me alone. I stopped for a long time thinking and meditating on the verse; (Had We sent down this Qur�an on a mountain, verily thou wouldst have seen it humble itself and cleave asunder for fear of Allah.) (Surat Al-Hashr: 21) And the verse: (Strongest among men in enmity to the believers wilt thou find the Jews and the Pagans, and nearest among them in love to the believers wilt thou find those who say, �We are Christians�: Because amongst these are men devoted to learning. And men who have renounced the world, and they are not arrogant. And when they listen to the revelation received by the Messenger, thou wilt see their eyes overflowing with tears, for they recognize the truth: They pray: �Our Lord! We believe, write us down among the witnesses. What cause can we have not to believe in Allah and the truth which has come to us, seeing that we long for our Lord to admit us to the company of the righteous?�) (Surat Al-Ma�ida: 82-84)

That same night I took my final decision. In the morning I spoke with my wife from whom I have three sons and one daughter. But no sooner than she felt that I was inclined to embrace Islam than she cried and asked for help from the head of the mission. His name was Monsieur Shavits from Switzerland. He was a very cunning man. When he asked me about my true attitude, I told him frankly what I really wanted and then he said: �Regard yourself out of a job until we discover what has befallen you.� Then I said: �This is my resignation from my job.� He tried to convince me to postpone it, but I insisted. So he spread a rumor among the people that I had gone mad. Thus I suffered a very severe test and oppression until I moved to the capital of the country I was in.

In the capital, I was introduced to a respectable professor who helped me overcome my severe trial and this he did without knowing anything about my story. He treated me as a Muslim for I introduced myself to him as such although until then I did not embrace Islam officially. Dr. Jamal was highly interested in Islamic studies and wanted to make a translation of the Qur�an to be published in America. He asked me to help him because I was fluent in English since I had got my M.A. from an American university. He also knew that I was preparing a comparative study of the Qur�an, the Torah and the Bible. We cooperated in this comparative study and in the translation of the Qur�an.

When the professor knew that I had resigned from my job and that I was then unemployed, he helped me with a job in a company. So I was well established after a short while. I did not tell my wife about my intention to embrace Islam thus she thought that I had forgotten the whole affair and that it was nothing but a transitory crisis that no more existed. But I knew quite well that my official conversion to Islam needed long complicated measures and it was in fact a battle which I preferred to postpone for some time until I became well off and after I completed my comparative study.

In 1955 I did complete my study and my material and living affairs became well established. I resigned from the company and set up a training office for importing stationery and school articles. It was a successful business from which I gained much more money than I needed. Thus I decided to declare my official conversion to Islam. On the 25th of December 1959, I sent a telegram to the head of the American Mission in the country I was in informing him that I had embraced Islam.


My wife left me at that time and took with her all the furniture of our house


When I told my true story to Dr. Jamal he was completely astonished. When I declared my conversion to Islam, new troubles began. Seven of my former colleagues in the mission had tried their best to persuade me to cancel my declaration, but I refused. They threatened to separate me from my wife and I said: �She is free to do as she wishes.� They threatened to kill me. But when they found me to be stubborn they left me alone and sent to me an old friend of mine who was also a colleague of mine in the mission. He wept very much in front of me. So I recited before him the following verses from the Qur�an: (And when they listen to the revelation received by the Messenger, thou wilt see their eyes overflowing with tears, for they recognize the truth: They pray: �Our Lord! We believe, write us down among the witnesses. What cause can we have not to believe in Allah and the truth which has come to us, seeing that we long for our Lord to admit us to the company of the righteous?�) (Qur�an Surat Al-Ma�ida: 84). I said to him, �You should have wept in humiliation to God on hearing the Qur�an and believe in the truth which you know but you refuse.� He stood up and left me as he saw no use. My official conversion to Islam was in January 1960.

My wife left me at that time and took with her all the furniture of our house. But all my children joined me and embraced Islam. The most enthusiastic among them was my eldest son Isaac who changed his name to Osman, then my second son Joseph and my son Samuel whose name is Jamal and daughter Majida who is now called Najwa. Osman is now a professor of philosophy in Sorbonne University in Paris teaching oriental studies and psychology. He also writes in Le Monde magazine.

My wife left the house for six years and agreed to come back in 1966 provided that she keeps her religion. I accepted this because in Islam there is no compulsion in religion. I said to her: �I do not want you to become a Muslim for my sake but only after you are convinced.� She feels now that she believes in Islam but she cannot declare this for fear of her family but we treat her as a Muslim woman and she fasts in Ramadan because all my children pray and fast. My daughter Najwa is a student in the Faculty of Commerce, Joseph is a pharmacologist and Jamal is an engineer.

During this period, that is since 1961 until the present time I have been able to publish a number of books on Islam and the methods of the missionaries and Orientalists against it. I am now preparing a comparative study about women in the three Divine religions with the object of highlighting the status of women in Islam. In 1973 I performed Hajj (pilgrimage to Makkah) and I am doing activities preaching Islam. I hold seminars in the universities and charitable societies. I received an invitation from Sudan in 1974 where I held many seminars. My time is fully used in the service of Islam.

My faith in Islam has been brought about through reading the Qur�an and the biography of Prophet Muhammad, peace and blessings of God be upon him. I no longer believed in the misconceptions against Islam and I am especially attracted by the concept of unity of God, which is the most important feature of Islam. God is only One. Nothing is like Him. This belief makes me the servant of God only and of no one else. Oneness of God liberates man from servitude to any human being and that is true freedom.

I also like very much the rule of forgiveness in Islam and the direct relationship between God and His servants.

(Say: �O my servants who have transgressed against their souls! Despair not of the Mercy of Allah: for Allah forgives all sins: for He is Oft-forgiving, Most Merciful. Turn ye to your Lord (in repentance) and submit to Him before the Chastisement comes on you: After that ye shall not be helped.�) (Surat Al-Zumor:53-54).  

*Source: The Islamic Bulletin, San Francisco, CA 94141-0186

Bron: http://www.islamonline.net - www.islamonline.net



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 06:23
Mooi verhaal.

-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 07:04
tanx, ik plaats volgende keer nog een paar.


Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 07:56

Assalamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu,

Mooi verhaal zuster, Barak Allahoe Fikie. Dit verhaal ken je vast maar zal het nogmaals plaatsen:

HOW I CAME TO ISLAM - YUSUF ISLAM (CAT STEVENS)

All I have to say is what you know already, to confirm what you already know of the message of the Prophet (sallallahu alaihi wa sallam) as given by God - the Religion of Truth. As human beings we are given a consciousness and a duty that has placed us at the top to creation. Man is created to be God's deputy on earth and it is important to realize the obligation to rid ourselves of all illusions and to make our lives a preparation for the next life. Anyone who misses this chance is not likely to be given another, to be brought back again, for it says in the Qur'an Majeed that when man is brought to account, he will say, "O Lord, send us back and give us another chance.' The Lord will say, 'If I send you back, you will do the same.'

 

My early religious upbringing

 

I was brought up in the modern world of all the luxury and the highlight of show business. I was born into a Christian home.

 

We know that every child is born in his original nature, and it is only his parents that turn him to this religion or that. I was given this religion (Christianity) and thought this way. I was taught that God exists, but there was no direct contact with God, so we had to make contact with Him through Jesus, and Jesus was in fact the door to Good. This was more or less accepted by me, but I did not swallow it all.

 

I looked at some of the statues of Jesus; they were just stones with no life. When they said that God is three, I was puzzled even more but could not argue. I believed it, simply because I had to have respect for the faith of my parents.

 

Pop star

 

Gradually, I became alienated from this religious upbringing, and started making music. I wanted to be a big star. All those things I saw in the films and on the media took hold of me, and perhaps I thought this was my god: the goal of making money. I had an uncle who had a beautiful car, and I thought "Well, he has it made". He had a lot of money. The people around me influenced me to think that this was it, this world was their God.

 

I decided then that this was the life for me, to make a lot of money, to have a 'great life'. My examples were the pop stars, and so I started making songs. But deep down, I had a feeling for humanity, a feeling that if I became rich, I would help the needy. (It says in the Qur'an that we make a promise, but when we make something, we want to hold on to it and become greedy)

 

So it happened that I became very famous, as a teenager, and my name and photo were splashed in all the media. They made me larger than life, so I wanted to live larger than life, and the only way to do that was to be intoxicated (with liquor and drugs).

 

In Hospital

 

After a year of financial success and 'high' living, I became very ill, contracted TB and had to be hospitalized. It was then that I started to think: what was to happen to me? Was I just a body and my goal in life was merely to satisfy this body? I realized now that this calamity was a blessing given to me by Allah, a chance to open my eyes, 'why am I here, why am I in bed', and I started looking for some of the answers. At that time there was great interest in great interest in the Eastern mysticism. I began reading and the first thing I began to become aware of was of death, and that the soul moves on, it does not stop. I felt I was taking the road to bliss and high accomplishment. I started meditating and even became a vegetarian. I now believed in 'peace and flower power', and this was the general trend. But what I did believe in particular was that I was not just a body, this awareness came to me at the hospital.

 

One day when I was walking and I was caught in the rain, I began running to the shelter and I realized, 'wait a minute, my body is getting wet, my body is telling me I am getting wet.' This made me think of a saying that the body is like a donkey and it has to be trained where it has to go, otherwise the donkey will lead you where it wants to go.

 

Then I realized I had a will, a God given gift: follow the will of God. I was fascinated by the new terminology I was learning in the Eastern religion. By now I was fed up with Christianity. I started making music again and this time I started reflecting my own thoughts. I remember the lyric of one of my songs. It goes like this: 'I wish I knew, I wish I knew what makes the Heaven, what makes the Hell, do I get to know You in my bed or some dusty cell while others reach the big hotel/' and I knew I was on the Path.

 

I also wrote another song 'The way to find God out.' I became even more famous in the world of music. I really had a difficult time because I was getting rich and famous and at the same time I was sincerely searching for the Truth. Then I came to a stage where I decided that Buddhism is alright and noble, but I was not ready to leave the world, I was too attached to the world and was not prepared to become a monk and to isolate myself from society.

 

I tried Zen and Ching, numerology, tarot cards and astrology. I tried to look back into the Bible, and could not find anything. At this time I did not know anything about Islam, and then, what I regarded as a miracle occurred. My brother had visited the mosque in Jerusalem, and was greatly impressed that while on the one hand it throbbed with life ( unlike the churches and synagogues which were empty), on the other hand, an atmosphere of peace and tranquility prevailed.

 

The Qur'an

 

When he came to London he brought back a translation of the Qur'an, which he gave to me. He did not become a Muslim, but he felt something in this religion, and thought I might find something in it too.

 

And when I received the Book, (a guidance that would explain everything to me: who I was, what the purpose of life was, what reality was, and where I came from), I realized that this was the true religion - religion not in the sense the West understands it, not the type foe only your old age. In the West, whoever wishes to embrace a religion and make it his only way of life is deemed a fanatic. I was not a fanatic, I was at first confused between the body and the soul. Then I realized that the body and soul are not apart and you don't have to go to the mountain to be religious; we must follow the will of God, then we can rise even higher than the angels. The first thing I wanted to do now was to be a Muslim.

 

I realized that everything belongs to God, that slumber does not overtake Him. He created everything. At this point I began to lose the pride in me, because hereto I had thought the reason I was here was because of my own greatness. But I realized that I did not create myself, and the whole purpose of my being here was to submit to the teaching that has been perfected by the religion we know as Al-Islam. At this point I started discovering my faith. I felt that I was a Muslim, on reading the Qur'an. I now realized that all the Prophets sent by God brought the same message. Why then were the Jews and Christians different? I know now how the Jews did not accept Jesus as the Messiah and that they had changed His Word. Even the Christians misunderstand God's Word and called Jesus the son of God. Everything made so much sense. This is the beauty of the Qur'an; it asks you to reflect and reason, and not to worship the sun or moon but the One who has created everything. The Qur'an asks man to reflect upon the sun and moon and Good's creation in general. Do you realize how different the sun is from the moon/ They are at varying distances from the earth, yet appear the same size to us; at times one seems to overlap the other.

 

Even when many astronauts go t space, they see the insignificant size of the earth and vastness of space, and they become very religious, because they have seen the Signs of Allah.

 

When I read the Qur'an further, it talked about prayer, kindness and charity. I was not a Muslim yet, but I felt that the only answer for me was the Qur'an, and God had sent it to me and I kept it a secret. But the Qur'an speaks on different levels. I began to understand it on another level, where the Qur'an says "Those who believe don't take disbelievers for friends and the believers are brothers." Thus at this point I wished to meet my Muslim brothers.

 

Conversion

 

Then I decided to journey to Jerusalem (as my brother had done). At Jerusalem, I went to the mosque and sat down. A man asked me what I wanted. I told him I was a Muslim. He asked what was my name; I told him 'Stevens'. he was confused. I then joined the prayer though not so successfully.. Back in London, I met a sister called Nafisa. I told her I wanted to embrace Islam and she directed me to the New Regent Mosque. This was in 1977, about 1 1/2 years after I received the Qur'an. Now I realized that I must get rid of my pride, get rid of Iblis and face one direction. So on a Friday, after Jummah I went to the Imam and declared ;my faith (the Kalima) at his hands. You have before you someone who had achieved fame and fortune. But guidance was something that eluded me, no matter how hard I tried, until I was shown the Qur'an. Now I realize I can get direct contact with God, unlike Christianity or any other religion. As one Hindu lady told me, 'You don't understand the Hindus, we believe in one God, we use these objects (idols) to merely concentrate.' What she was saying was that in order to reach God one has to create associates, that are idols for the purpose. But Islam removes all these barriers, the only thing that moves the believers from the disbelievers is the Salat. This is the process of purification. Finally I wish to say that everything I do is for the pleasure of Allah and pray that you gain some inspirations from my experiences. Furthermore I would like to stress that I did not come into contact with any Muslim before I embraced Islam. I read the Qur'an first and realized no person is perfect, Islam is perfect, and if we imitate the conduct of the Holy prophet (peace and blessings of God be upon him), we will be successful. May Allah give us guidance to follow the path of the Ummah of Muhammad ( peace and blessings be upon him). Ameen!

 

Yusuf Islam (formerly Cat Stevens)

 

 

 



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 08:11

In eerste instantie geplaatst door muslima5

tanx, ik plaats volgende keer nog een paar.

My acquaintance with Islam started in the Faculty of Theology where I studied Islam and all the methods through which we could shake the faith of Muslims and raise misconceptions in their understanding of their own religion.

Mjaa.... Dat krijg je als de intentie niet zuiver is.



Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 08:25
Amersfoort- Het kom steeds vaker voor dat jongeren die zijn opgegroeid
binnen de christelijke gemeente - ook in orthodox-protestantse kring -
besluiten moslim te worden. Dat zegt Cees Rentier, stafmedewerker van de
stichting Evangelie en Moslims, zaterdag in het EO-radioprogramma
Kerkplein.Zondag wordt Rentier bevestigd als predikant voor buitengewone
werkzaamheden in de Nederlandse Hervormde Kerk.


Dat (met name) jongeren de overstap maken van het christendom naar de islam
gebeurt in Nederland verhoudingsgewijs minder dan in Engeland of Duitsland,
maar het neemt wel toe, zegt Rentier. 'Het is ook niet meer zo dat het zich
beperkt tot jongeren die vanwege hun huwelijk moslim werden. Meestal ging
het daarbij om vrouwen, al kon je je afvragen in hoeverre dat ook een
overtuigde keuze voor de godsdienst was. Maar we zien nu mensen die puur om
religieuze redenen moslim worden, terwijl ze voorheen lid waren van, of in
elk geval opgegroeid zijn binnen een christelijke gemeente.'

Wat maakt de islam zo aantrekkelijk voor hen?
'De islam presenteert zich als een logisch, rationeel geloof.
Overzichtelijk, niet ingewikkeld. Ze belijden bijvoorbeeld niet de
Drie�enheid, geen menswording van God. De islam is ook voor een westerling
goed uit te leggen. Soms speelt ook een rol dat mensen niet de gemeenschap
in de kerk hebben ervaren, waar de bijbel over spreekt. Voor wie het
Evangelie serieus leest, zijn de verwachtingen ten aanzien van de gemeente
hooggespannen. Met het risico dat de kerk daar geen gestalte aan geeft en
mensen teleurstelt. Als ze op dat punt in ontmoeting met moslims wel een
positieve ervaring opdoen, kan dat de aantrekkingskracht bevorderen.'

Speelt zendingsdrang van moslims hierbij ook een rol?
'Moslims hebben de plicht om het geloof te verbreiden. In Nederland hebben
we daar eigenlijk nooit zoveel mee te maken gehad. Dat komt doordat hier de
islam hier vooral is vertegenwoordigd door arbeidsmigranten. Dat is nog
steeds de grootste groep. Ze zijn niet gekomen om hier hun geloof eens
helder in de samenleving te presenteren. Gaandeweg verandert dat beeld,
onder andere door de aanwezigheid van de islamitische universiteiten,
waardoor er meer moslims zijn die in goed Nederlands de geloofsleer van de
islam uiteen weten te zetten. Een voorbeeld is de actie van moslims die na
afloop van de EO-jongerendag pamfletten uitdeelden, uitgerekend onder
jongeren die bewust met God bezig waren. Die zelfbewuste presentatie van hun
geloof onder moslims neemt toe. Ik zie dat met name op het internet, waar
heel bewust wordt gepoogd om de islam ten opzichte van het christendom te
profileren. Daarbij valt op dat rekening wordt gehouden met de westerse
cultuur, de christelijke of humanistische achtergrond.'

Dat maakt een gerichte toerusting aan jongeren noodzakelijk?
'Ja, een gemeente in Rotterdam zal men zich daar door de context meer bewust
van zijn dan op de Veluwe. Maar ook daar zal men erop bedacht moeten zijn.
Je kunt wel in een dorp wonen waar je nauwelijks moslims tegenkomt, maar als
jongeren vandaaruit naar de stad gaan voor het voortgezet onderwijs, krijgen
ze er mee te maken. Ouders en kerkenraadsleden realiseren zich dat vaak
onvoldoende, vaak omdat ze zelf eenvoudigweg nooit een moslim hebben
gesproken. Ze voelen dan niet aan hoe serieus de vragen van jongeren kunnen
zijn. Die vragen komen niet alleen door wat ze in de media zien; het zijn
vragen van hun leeftijdgenoten, vrienden of medestudenten die authentiek hun
geloof aanhangen. Je kunt de vragen daarover niet afdoen met een
kort-door-de-bocht-benadering, bijvoorbeeld door te zeggen dat 'die mensen
helemaalniets geloven', of dat 'de islam helemaal niets met God te maken
heeft'. Ze weten dat dat geen recht doet aan de werkelijkheid. Het vergt
betere antwoorden.'

Wat betekent deze constateringen voor het werk vanuit de Stichting Evangelie
& Moslims?

'We rusten gemeenten toe, maar nemen hun taak en verantwoordelijkheid niet
over. We vinden dat het getuigenis en de dienst onder moslims nog teveel
wordt gezien als het werk van een paar hobbyisten in de gemeente, mensen die
een bevlogenheid hebben voor buitenlanders, terwijl de rest toekijkt. We
hopen dat ambtsdragers het veel meer gaan zien als een belangrijke opdracht,
om zich te verdiepen in de relatie tot moslims. Bijvoorbeeld doordat
predikanten tijdens hun studieverlof eens de keus maken om zich hierin te
verdiepen.'

Uw stichting verzorgt toerustingsavonden in kerken en gemeenten. Welke rol
speelt 11 september in dat werk?

'Het is minder een omslagpunt geweest dan we dachten. We merken wel een
groeiende belangstelling voor het thema Evangelie en Moslims. Het besef is
toegenomen dat we ons niet met oppervlakkige kennis van de islam kunnen
afmaken.'

Volgend jaar bestaat de Stichting Evangelie en Moslims 25 jaar. Betekent uw
benoeming tot predikant voor buitengewone werkzaamheden erkenning voor het
werk van de stichting binnen de SoW-kerken?

'Ja, al wil dat niet zeggen dat er nooit impliciete erkenning was. We doen
ons werk op uitnodiging van kerken en gemeenten, maar het had - althans in
de Nederlandse Hervormde Kerk * geen formele status, zoals bijvoorbeeld in
de Nederlands Gereformeerde Kerken en de Christelijke Gereformeerde Kerken,
waar het een kerkelijke inbedding heeft via de deputaatschappen. Door mijn
benoeming wordt meer duidelijk dat het kerkelijk werk is dat door de synode
als zodanig wordt erkend.



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 08:41
Veel westerlingen hebben het geloof verlaten...De kerken zijn vaak leeg,dus vreemd is het niet.En de antwoorden van geestelijken idd vaak kort door de bocht.Waneer men iets niet met hart en ziel beoefend,verwacht dan ook geen groot publiek.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 09:14
In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

tanx, ik plaats volgende keer nog een paar.

My acquaintance with Islam started in the Faculty of Theology where I studied Islam and all the methods through which we could shake the faith of Muslims and raise misconceptions in their understanding of their own religion.

Mjaa.... Dat krijg je als de intentie niet zuiver is.

wat bedoel je?



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 09:15

salam alaikum lieve zuster

ja die ken ik idd..jazakiAllah..ik heb er nog een paar van o.a. yusuf estes, jeffrey lang etc..en ook van onbekende mensen maar plaats ze een andere keer wel, anders wordt het teveel in 1 keer. middelmatigheid is altijd t beste

wasalamalaikum



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 09:57

Fantastisch dat men de vrijheid heeft om van de ene godsdienst(christendom) naar een andere godsdienst (de islam) te gaan.

Ik vind dit getuigen van beschaving en tolerantie.

En andersom?

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:15

vind t zelf ook fantastisch, en andersom geldt het zeker ook,hoor!(ik heb het nu niet over wat de mensen doen of hebben gedaan, maar hoe het HOORT in de islam)alhoewel ik een beetje twijfel aan de vrijheid die christenen hebben als ze de islam willen betreden.lees het verhaal van mij nog even. en ik plaats er gauw nog 1 waarin een priester werd bedreigd met de dood toen hij kenbaar maakte moslim te worden. in dit verhaal trouwens ook. toevallig.vaak worden ze bestempeld als gestoord.maar ook hier zeg ik dat dit acties van mensen zijn en niet hoe het hoort in het christendom.

ciao



Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:21
In eerste instantie geplaatst door muslima5

vind t zelf ook fantastisch, en andersom geldt het zeker ook,hoor!(ik heb het nu niet over wat de mensen doen of hebben gedaan, maar hoe het HOORT in de islam)alhoewel ik een beetje twijfel aan de vrijheid die christenen hebben als ze de islam willen betreden.lees het verhaal van mij nog even. en ik plaats er gauw nog 1 waarin een priester werd bedreigd met de dood toen hij kenbaar maakte moslim te worden. vaak worden ze bestempeld als gestoord.maar ook hier zeg ik dat dit acties van mensen zijn en niet hoe het hoort in het christendom.

ciao

 De intentie is wederom niet zuiver... Zij plachten de kern van hun religie te begrijpen,maar slaan de plank volledig mis.Dit doet mensen afdwalen van het geloof.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:23
sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:28
In eerste instantie geplaatst door muslima5

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

tanx, ik plaats volgende keer nog een paar.

My acquaintance with Islam started in the Faculty of Theology where I studied Islam and all the methods through which we could shake the faith of Muslims and raise misconceptions in their understanding of their own religion.

Mjaa.... Dat krijg je als de intentie niet zuiver is.

wat bedoel je?

Wat ik bedoel te zeggen,is dat de man niet zuiver en objectief de Koran kon/mocht onderzoeken.Vanuit zijn geloof werd druk geplaatst om het andere geloof er onderuit te moeten kegelen.Dit levert een gevoelsmatige tegenstrijdigheid op en als dan blijkt dat waneer hij zelf de Koran wel zuiver kan/gaat lezen.Zal hij ontdekken dat in de Koran eigenlijk exact dezelfde waarde terug gevonden kunnen worden,aangezien God de waarheid in bijde boeken heeft gelegd.De afkeer die zijn medegelovigen oplegden,heeft uiteindelijk zijn eigen geloof de das om gedaan.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:34
ok begrijp t.maar dit is maar 1 verhaal. ik heb ook verhalen waarin mensen de Koran zuiver en objectief benaderden met geen intentie in hun achterhoofd.en uiteindelijk moslim werden. ieder heeft uiteindelijk toch zn eigen weg naar het licht.wat dit verhaal voor mij juist heeft duidelijk gemaakt is dat deze persoon er opuit was de islam onderuit te halen. dus je zou verwachten dathij dan met een zwarte bril zou lezen in de koran. en er dan idd alleen uithalen wat hij wil. blijkbaar is dat toch niet gelukt. begrijp je?dank voor je uitleg.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:36
In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:38
In eerste instantie geplaatst door muslima5

ok begrijp t.maar dit is maar 1 verhaal. ik heb ook verhalen waarin mensen de Koran zuiver en objectief benaderden met geen intentie in hun achterhoofd.en uiteindelijk moslim werden. ieder heeft uiteindelijk toch zn eigen weg naar het licht.wat dit verhaal voor mij juist heeft duidelijk gemaakt is dat deze persoon er opuit was de islam onderuit te halen. dus je zou verwachten dathij dan met een zwarte bril zou lezen in de koran. en er dan idd alleen uithalen wat hij wil. blijkbaar is dat toch niet gelukt. begrijp je?dank voor je uitleg.
Ik begrijp dat wel ja.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 10:42

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?

ja begrijp t wel, alhoewel ik niet begrijp wat je bedoelt met wanneer mensen ontdekken dat angst ongegerond is, ze dan van t geloof afkeren. als ze merken dat angst ongegrond is dan keren ze toch niet af?of begrijp k t weer verkeerd?



Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:08
In eerste instantie geplaatst door Peter Pan

Fantastisch dat men de vrijheid heeft om van de ene godsdienst(christendom) naar een andere godsdienst (de islam) te gaan.

Ik vind dit getuigen van beschaving en tolerantie.

En andersom?

 

Vandaar ook dat je steeds verhalen van ex Christen plaats die Moslim zijn geworden Omdat je het o zo Fantastisch vindt om van de ene naar de andere godsdienst te gaan. Er zijn genoeg Arabieren die het Jodendom in bijv Marokko aanhangen die leven op een normale manier in het land. Je weet heel goed hoe het er andersom aan toe gaan. Sommigen accepteren het anderen weer niet.Trouwens dit stukje:

When I told my true story to Dr. Jamal he was completely astonished. When I declared my conversion to Islam, new troubles began. Seven of my former colleagues in the mission had tried their best to persuade me to cancel my declaration, but I refused. They threatened to separate me from my wife and I said: �She is free to do as she wishes.� They threatened to kill me.

Klinkt je dat niet een beetje bekend in de oren? Maar natuurlijk wel als een moslim dit uit he tegen een afvallige en niet andersom.



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:25
In eerste instantie geplaatst door muslima5

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?

ja begrijp t wel, alhoewel ik niet begrijp wat je bedoelt met wanneer mensen ontdekken dat angst ongegerond is, ze dan van t geloof afkeren. als ze merken dat angst ongegrond is dan keren ze toch niet af?of begrijp k t weer verkeerd?

Laat ik je het zo proberen uit te leggen... Stel ik ben je vader en jij wordt verliefd op een jongen.Nu wil ik bv niet hebben dat je nu al trouwd.Vervolgens ga ik kwaad spreken of je bang maken voor deze jongen.Maar jij spreekt hem regelmatig en ervaart hem totaal anders als dat ik jou hem doe voorkomen.Uiteindelijk zal mijn angst opwekkingen naar jou toe over hem precies het omgekeerde bewerkstelligen als dat mijn doelstelling was.Dit komt omdat jou ervaring niet overeenkwam met mijn manier van uitleg of benadering van het probleem.De kans dat je dan ongehoorzaam wordt of wegloopt wordt dan veele malen grooter.Jij keerde je dan van mijn geloof af of beter gezegd van mijn (doelstelling). 


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 11:33
ja ok, maar nu over religie.als de ervaring van een persoon in zijn religie anders is dan de angst die hij of zij heeft geleerd (dus deze persoon ervaart geen angst in haar of zijn geloof maar die angst wordt opgelegd door bepaalde mensen vanuit zijn of haar geloof) dan zou ik toch eerder denken dat deze persoon dan juist niet van het geloof wegloopt omdat hij of zij een andere ervaring heeft dan wat hem is geleerd.of hebbe we t nu over 2 vershcillende dingen?dank nog voor de uitleg.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 12:10
In eerste instantie geplaatst door muslima5

ja ok, maar nu over religie.als de ervaring van een persoon in zijn religie anders is dan de angst die hij of zij heeft geleerd (dus deze persoon ervaart geen angst in haar of zijn geloof maar die angst wordt opgelegd door bepaalde mensen vanuit zijn of haar geloof) dan zou ik toch eerder denken dat deze persoon dan juist niet van het geloof wegloopt omdat hij of zij een andere ervaring heeft dan wat hem is geleerd.of hebbe we t nu over 2 vershcillende dingen?dank nog voor de uitleg.
Dat ligt er maar aan waar jou geloof ligt en hoe sterk je op je eigen denkwijze vertrouwd.Als mensen maar lang genoeg een verkeerde intepretatie voor houden dan kan je gaan twijfelen aan je eigen geloof of intepretatie,Bijde kanten is mogelijk.Maar meestal is het wel zo,dat waneer de meerderheid zegt dat een bepaalde intepretatie de eenige juiste is,je vaak als eerste aan je eigen gedachtegang gaat twijfelen.Je kan dus heel diep gaan in je eigen overtuiging of je geheel afkeren van je eigen geloof en de gedachtegang van de groep volgen.En in dat laatste geval wordt je weer veel kwetsbaarder voor andere wegen.Deze hoeven niet slechter te zijn als je eigen gedachte ooit was.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 12:36

dit wordt een beetje te abstract allemaal.word er een beetjevan. weet niet of k het helemaal begrijp nu, maar laat maar. t wordt namelijk steeds meer en maar bedankt!!

gr



Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 13:03
Dat ligt er maar aan waar jou geloof ligt en hoe sterk je�op je eigen denkwijze vertrouwd.Als mensen maar lang genoeg een verkeerde intepretatie voor houden dan kan je gaan twijfelen aan je eigen geloof of intepretatie slechter te zijn als je eigen gedachte ooit was. [/QUOTE]

In het boek "Brieven aan de Scholen" pleit Krisnamurti voor de vrijheid van mensen om z�lf, ongeconditioneerd, te mogen kijken. Ik noem dat maar "Ongefilterd kijken" of "Kijken met je ziel".


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 13 mei 2006 om 13:13

Een prachtig boek. Bij wet vastleggen dat elk gelovige dit moet lezen.

 

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 04:40

Deel 11, Hoe ik God heb leren kennen.

 

InBegin en eindvan Ibn Kathir, deel 2, pagina 86 las ik een verhaal dat mij beschaamd maakte. Het was zonder twijfel een bewijs dat Christus bovennatuurlijke krachten bezat waardoor hij het verborgene kende. (Het is een lang verhaal; ge�nteresseerden kunnen het vinden in het boek van Ibn Kathir). 

3) Zieken genezen:

De koran vermeldt de woorden van Abraham dat God de enige heelmeester is:

"en wanneer ik ziek ben, dan geneest Hij mij" (soera 26:80)

Mohammed zei in een authentieke hadith: "O Allah, er is geen genezing dan door u.� Ondertussen zien we dat Christus in de koran over zichzelf zegt:

"Dat ik blindgeborenen en melaatsen zal genezen" (soera 3:49)

4) Het geven van het leven en de dood:

God is de enige die leven en dood in Zijn hand houdt; niemand anders kan het leven of de dood geven. De koran zegt:

"Wij zijn het die leven geven en die laten sterven en Wij zijn het die be�rven" (soera 15:23)

�Wij maken de doden weer levend en Wij schrijven wat zij vroeger gedaan hebben op� (soera 36:12)

�Wij geven leven en Wij laten sterven en bij Ons is de bestemming.� (soera 50:43)

Over Christus vermeldt de koran dat hij over zichzelf zei:

en doden levend maak, met Gods toestemming� (soera 3:49)

In zijn boek Begin en eind vertelt Ibn Kathir een geverifieerd verhaal dat bewijst dat Christus de autoriteit bezat om zowel dood als leven te geven. Er wordt verteld dat Christus een vrouw zag die huilde vanwege haar dochter, die lang geleden gestorven was. �Vrouw, waarom huil je?�, vroeg hij haar. Ze zei: �Mijn dochter is gestorven en ik heb gen andere kinderen.� Christus vroeg haar: �Wil je dat ik haar uit de dood opwek?�Ze zei: �Ja, o Geest van God!� Dus stond Christus bij het graf en riep het meisje drie keer. De derde keer kwam het meisje te voorschijn en sprak met haar moeder. Toen vroeg het meisje aan Christus om haar te laten terugkeren. Hij zei tegen haar: �Ga terug!� Het graf ging dicht en ze was dood. (Begin en eind van Ibn Kathir, deel 2, pagina 84)

5) Het geven van voedsel:

De koran zegt:

"God is de voorziener die sterke kracht heeft" (soera 51:58)

Er wordt duidelijk beweerd dat God de enige is die voedsel kan geven. God berispte iedereen die zei in staat te zijn om mensen voedsel te geven. Over Christus zegt Ibn Kathir dat hij het bijzondere vermogen bezat om voedsel te geven aan wie hij maar wenste. Het beste voorbeeld was het voeden van de vijfduizend mensen met een weinig brood en een paar visjes.

6) Met niemand te vergelijken:

De koran zegt over God:

"Niets is aan Hem gelijk.  Hij is de horende, de doorziende (soera 42:11)

Van Christus is het overduidelijk dat hij met niemand te vergelijken is. Hij is geboren uit een maagd, zonder een man. Hij is de enige die beschreven wordt als 'Gods Woord en een Geest van Hem'. Hij was de enige over wie de satan geen autoriteit had. Hij was de enige die goddelijke kenmerken had.

7) Beschikkend over autoriteit:

De koran noemt deze eigenschap van God:

"Wat Wij tot iets zeggen wanneer Wij het wensen is dat Wij zeggen: 'Wees!' en het is." (soera 16:40)

�Wanneer Hij iets beslist dan zegt Hij er slechts tegen: Wees!' en het is." (soera 2:117)

Dit is een unieke eigenschap van God, het vermogen om te doen ontstaan. Volgens Ibn Kathir vertoonde Christus deze eigenschap toen hij water veranderde in wijn (Begin en eind van ibn Kathir, deel 1, pagina 85).

8) Zijn troon boven de wateren:

Dekoran zegt over Gods troon:

terwijl Zijn troon boven het water was, om jullie op de proef te stellen wie van jullie het beste is bij wat hij doet" (soera 11:7)

Kortobi en EI-Hadathi zeiden dat dit vers ook van toepassing is op Christus wiens troon door God boven het water was gemaakt om het geloof van de mensen te testen. Christus liep over de Zee van Tiberias naar zijn discipelen om hun geloof te testen. Later zei hij tegen hen: "Gij kleingelovigen." (Matthe�s. 8:26)

9) Rechter en Heerser

De koran zegt over God:

"Het oordeel komt alleen God toe. Hij vertelt de waarheid en Hij is de beste van de beslissers." (soera 6:57)

Weest dan geduldig totdat God tussen ons oordeelt, want Hij is de beste van hen die oordelen." (soera 7:87)

EI-Bukhari legde uit dat hij had gehoord van Ibn Abbas, die de Profeet Mohammed het volgende had horen zeggen over Christus: "De Laatste Dag zal niet komen voordat de zoon van Maria teruggekomen is als een eerlijke rechter om recht te spreken en onrecht te doen verdwijnen.�

10) Beheersing over alle visioenen:

De koran zegt over God:

"Hem bereiken de blikken niet, maar Hij bereikt de blikken wel. En Hij is de welwillende, de welingelichte." (soera 6:103)

Dit is nog een eigenschap van God die Christus vertoonde. Ibn Kathir en Kortobi vertelden een verhaal dat Christus op een dag op een berg was en dat de Romeinen hem wilden arresteren. Hij liep dwars door hen heen en zij konden hem niet zien, maar hij zag hen allen. (Sektenen denominaties van Sheheristani, pagina 27)

11) De erbarmer, de barmhartige:

De koran zegt:

"Jullie god is ��n god.  Er is geen god dan Hij, de erbarmer, de barmhartige." (soera 2:163)

�Ieder die in de hemelen en de aarde is komt slechts als dienaar tot de Erbarmer." (soera 19:93)

In hun boeken Sekten en denominaties en Bewijzen van profeetschapvermelden Sheheristani en Azraki dat Christus naar het beeld van God was. Hij had mededogen. Hij wekte de dochter van Ja�rus op uit de dood en genas veel zieke mensen. Hij gaf de blindgeborene ogen door modder op de ogen van de man te doen, want zo schiep God het begin.

12) Spreken in gelijkenissen:

De koran beweert dat alleen God in gelijkenissen kan spreken:

�God geeft vergelijkingen voor de mensen en God is onwetend" (soera 24:35)

"En God maakt deze vergelijkingen voor de mensen; misschien zullen zij zich laten vermanen!" (soera 14:25)

In 'El-Kashaf' zeggen Ibn Kathir, Kortobi en Zamakhshary datGod gelijkenissen gebruikte om de mensen dichter bij Zich te brengen, en dat deed Christus ook. Het Nieuwe Testament staat vol met gelijkenissen die geen andere profeet heeft verteld.

13) Stuurt boodschappers en geeft hen macht:

De koran zegt:

"Maak voor hen een vergelijking met de bewoners van de stad toen de gezondenen tot hen kwamen. Toen Wij er twee tot hen zonden en zij die beiden van leugens betichten. Toen lieten Wij als versterking een derde komen.� (soera 36:13-14)

Ibn Kathir en alle uitleggers zijn het erover eens dat de stad die genoemd wordt Antiochi� is, en dat de mannen boodschappers van Christus waren. Zij hadden autoriteit van Christus.  Welk ander mens heeft zo�n autoriteit?

14) Aanbeden moeten worden:

De koran zegt:

"En de joden zeggen: 'Oezair is Gods zoon' en de christenen zeggen: 'De masieh is Gods zoon.' Dat is wat zij met hun monden zeggen. Zij benaderen zo wat zij die vroeger ongelovig waren zeiden... Zij namen hun schriftgeleerden en hun monniken tot heren in plaats van God en ook de masieh, de zoon van Marjam." (soera 9:30-31)

Ibn Kotaiba beschouwt dit als een problematisch vers, omdat hierin het aanbidden van God en Christus wordt gebracht als een gebod. Dus om dit probleem te vermijden dacht Ibn Kotaiba dat de zin 'Christus de zoon van Maria' syntactisch ge�nterpreteerd zou moeten worden als 'tweede lijdend voorwerp' van het werkwoord �nemen' en niets als een 'toevoegsel' van het woord �Allah'. Op deze manier zou dit vers de christelijke opvattingvan Christus' goddelijkheid niet ondersteunen.

15) Komt terug op de wolken:

De koran zegt:

�Kunnen zij dan niets anders verwachten dan dat God in de schaduwen van de wolken tot hen komt...? (soera 2:210)

Ibn EI-Fadl EI-Hadathi zei dat dit vers verwees naar Christus die op de Laatste Dag zou terugkomen op de wolken. Ook het volgende vers interpreteerde hij als een verwijzing naar Christus:

en jouw Heer en de engelen komen, in rij na rij" (soera 89:22)

Ik ontdekte in feite meer dan waar ik naar zocht of wat ik wilde. Ik schreef mijn bevindingen neer in een apart boekje getiteld 'De onvermijdelijkheid van de godheid van Christus'. Ik had het eerst 'De goddelijkheid van Christus' genoemd. maar nadat ik mijn onderzoek had be�indigd, moest ik de titel veranderen in �De onvermijdelijkheid van de godheid van Christus'. Ik sloot het boekje af met de volgende conclusie: "Zelfs als de christenen niet beweerden dat Christus God was, dan nog moest hij God zijn".



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 05:04

zoals beloofd nog een verhaal van een scientist:

By Amina Islam

October 26, 2005

Born 1953 in the town Linz in Austria, I spent my childhood in Munich (Germany) until we moved to Salzburg (Austria) when I was 16 years old. I grew up in a conservative Christian way. My parents are strict Protestant Christians, which believe in the Bible and pray to Jesus as son of God. They educated me to keep a high standard of morals and ethics.

After I had finished high school, I started to study biology and in parallel, to work in a half-day job, both at the university of Salzburg.

Since I did not participate in any Christian activities of the Protestant church, my parents arranged for me to get in touch with an evangelic free church, the Baptist community (a very big and powerful Christian church in the USA). I became an active member and even a leader of a student group. I studied the Bible several times and believed in the dogmas of Jesus being son and part of God, and of the salvation of all people and the reconciliation with God only by his death on cross. At this time, I didn�t scrutinize the Bible carefully enough to recognize that this was not taught by Jesus in his gospel. But some years later, still in the same community, I was beginning to have my doubts and I could no longer accept this foundation of Christian faith and religion, which contradicted my reasoning. Although I was repeatedly told that this is God�s mystery and a matter of faith and not of intellect, I insisted that I could only believe that Jesus is a human being and a prophet with a special relation to God, who demonstrated the right way to God by his life and teachings.

I got married with a man from the Baptist church and I finished my studies achieving the doctorate. Two children and a divorce later I left the Baptist church, also due to my doubts concerning the foundation of Christianity.

I had to search for a full time job, since I was alone responsible for my children, but al-hamdu lillah I got a very good employment in research and student teaching in my field at the university of Salzburg. I was content to earn my own money to ensure financial independency from all other people.

I got married a second time and I started to deal with esoteric philosophies. I was still in search of truth. The second marriage was again turning into a disaster and I was divorced a second time. Similar as in the first case, the reason for divorce was that my husband took advantage of my position, money and my desire for harmony. He didn�t support me with any financial, practical or even psychological help or care for the children. But at this time, I was already independent with a sound basis in my life: I had a position as university professor and great responsibility for my work.

Since I had not found happiness in my private life, but was constantly overloaded with double work, job, children and household, I suffered form exhaustion depressions for some years. I only kept going in life due to my children and my work.

After the second divorce I lived together with a much younger man for 9 years without being married, as it is usual in the western world. When he left me for a younger woman, I started to re-arrange my life as single, without expecting to find a man again. I had a good job, grown-up children, a nice apartment, a car, and hobbies like mountain climbing or skiing and did not miss anything in practical life. I could stand on my own two feet. But I was not giving up the search of truth.

My knowledge about Islam at this time was only a bad prejudice generated by Christians and the media. I never got in contact with the religion and I didn�t want to get in touch with people from this�how it seemed to me��frightening and rigid� religion.

This was the situation in September 2002, when I was persuaded by a friend to spend a week of holidays in an all-inclusive hotel. We had to book a last-minute flight and found a very cheap offer for Egypt. My intention was to relax, to return to my inner balance and maybe came closer to the truth. The only affair I was not at all interested in, was to meet a man.

It was on the first evening in the very beautiful hotel and I went to the buffet for dinner, when I saw Walid for the first time, a cook in the hotel and my later husband. When our eyes met, I fell in love. Walid told me later that the same happened to him. We didn�t communicate for two more days until Walid started writing letters. One of the first suggestions he proposed to me was that we should marry. The rest of the week I couldn�t make up my mind for my prejudices and many doubts in my head or for the deep affection in my heart. Then I returned home to Austria with not more than the handy number of one of his friends. I realized soon that the apparent barriers due to the differences between us (age, culture, religion, education and language) existed only in my head. This was the opinion of the society but not my own experience. I planned to return to Egypt two months later to give our love a chance. The only real problem was the poor communication.

Allah started now visibly guiding my life. Some days after my return to Austria, a woman from Egypt started working as guest scientist in my institute for the duration of one year. Two weeks later I began to visit an Arabic language course at the university offered by a professor from Egypt. Being good Muslims they taught me both a lot about Islam, their culture and the Arabic language, which I intended to learn for better communication with Walid.

Interested to know more about Islam, I bought many books and a good Qur'an translation (from Murad Hofmann, a German ambassador, who converted to Islam earlier). I was amazed how good my idea of God and the world was reflected by the holy Qur'an. I found extensive conformity with the �old testament� and in the �new testament� with the gospel of Jesus, but without the church-made dogma that Jesus is regarded as son of God.

At my second visit in Egypt, I found out that Walid is a very serious man from a large family of farmers, which we visited together. On the first evening, we married with a local but not international contract (Orfi), which protected us at least against the police and fulfilled the Islamic law that no common activity should be carried out between man and woman outside marriage. After this trip I traveled three more times to Egypt, until we could officially marry in Cairo, and again two more times until we had the visa for Walid. Now he could come with me to Austria, more than one year after we met the first time.

During this year I gradually learned things about Islam by reading books and by the help of my Muslim friends in Austria. Surprisingly I was also contacted by the Cairo University as a referee of a thesis work. Under the several Egyptian scientists, whom I met from now on each time when I visited Egypt, I won one good Muslimah as a close friend. I was impressed that many Muslims including young people�even those who are not very strict in their religion�speak openly and respectfully about Allah and Islam.

As soon as my husband came to Austria, we contacted the mosque in Salzburg and I received and bought more books. Two of them, the book of Maurice Bucaille �Bible, Qur'an and Natural Sciences�, which proves that all scientific statements in the holy Qur'an are in consents with the latest research, and the �Gospel of Barnabas�, where Jesus announces the prophet Muhammad and refuses to be revered as God, opened my eyes.

The holy Qur'an confirmed not only my idea about God and the world, but all his statements, e.g. about natural sciences, did obviously not contradict the reality. I was allowed and even encouraged to use my logic! I discovered that Islam is not a new religion, but a �re-animation� of the roots and the essential of the old religions of the Jews and Christians, with the first Muslim Abraham as the father of all monotheistic religions and with the same prophets, including Jesus. The last prophet Muhammad�not accepted by the other religions�was used by Allah to repeat the old truth again and to announce new regulations. The holy Qur'an must be God�s revelation and Muhammad his messenger! If this is the truth and I believe this, I have to accept the holy Qur'an as a whole including the law. I hesitated to make the step of conversion to Islam only, because I knew that this implies to keep the rules, accept restrictions for my life (e.g. no alcohol, no pork) and behave in a way not contradicting the holy Qur'an and the Sunnah [editor's note: Sunnah means the collection of the Prophet's deeds].

At the beginning of the past Ramadan 2004, Walid asked me, whether I wanted to do the last step and convert. I accepted to make this in my house. We invited several brothers and sisters and I spoke the shahadah [editor's note: shahadah means Testimony of Faith]. I had already learned how to pray and started praying as regular as possible. Of course, I was fasting in Ramadan.

I am very happy to belong to the Ummah of Muslims [editor's note: Ummah means nation]. I try to grow in faith for Allah and knowledge about Islam and to fulfill the law as good as possible.

Still two major problems are left. Although my parents know my opinion about Islam, I cannot tell them that I am converted. They are old and sick and the truth could do harm to them. The other problem: I cannot yet wear a veil in work and in areas, where I am known. Although in Austria Islam is an accepted religion, the society has problems to accept Muslims and especially the veil as symbol. Due to my public duties I would get many disadvantages and problems in work, affecting especially my working group in the university.

On the other side, I use each opportunity to talk about Islam. I try to live as a good Muslimah, to practice Islam and give a good example.

Allah finally helped me to find the right way in my search of the truth, al-hamdu lillah

Bron: www.islamonline.net



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 11:56

Ook een fantastisch verhaal. Nu het vervolfg van onze hoofdrolspeler.

Deel 11, Hoe ik God leerde kennen.

Wat betreft het tweede deel, namelijk Christus' een offer voor de zondaren, dit idee werd door moslims altijd verworpen omdat de koran zegt:

niemand is belast met de last van een ander" (soera 17:15)

Hoe zou een onschuldige kunnen sterven voor zondaren? En er was nog een ander dilemma: was Christus werkelijk gestorven? Ik was er erg zeker van - ik weet niet waarom - dat ik niets zou vinden dat de dood van Christus zou bewijzen. Ik had gezocht en had geen enkel bewijs gevonden dat mijn geweten kon sussen en de islam kon versterken. Daarom was ik er zo op gebrand om het bewijsmateriaal van de godheid van Christus te weerleggen door te bewijzen dat hij niet gestoven was, en niet voor zondaren gestorven kon zijn.

Ik Probeerde het idee van 'Offerdood' te weerleggen toen ik het volgende vers tegenkwam in de koran:

"En toen Moesa tot zijn volk zei: 'Mijn volk, jullie hebben jezelf onrecht aangedaan doordat jullie het kalf hebben aangenomen. Wendt jullie berouwvol tot jullie maker en doodt dan jezelf. Dat is beter voor jullie bij jullie maker.� (soera 2:54)

Ik las Ibn Kathir's interpretatie van dit vers. Hij zei dat de Isra�lieten berouw hadden van hun zonde van het aanbidden van het kalf, maar God accepteerde hun berouw niet. Toen Mozes als bemiddelaar optrad, vertelde God hem om tegen de Isra�lieten te zeggen dat de enige manier om vergeving te ontvangen was dat elke persoon iedereen zou doden die hij ontmoette. Er wordt gezegd dat zij blinddoeken voordeden zodat ze geen medelijden konden hebben met hun families, maar de moed zouden hebben om aan Gods bevel te gehoorzamen. Ibn Kathir zei dat er op die dag tenminste zeventig duizend werden gedood en dat er een stroom van bloed was. Toen God zag dat het genoeg was, zei hij tegen Mozes de Isra�lieten te zeggen dat ze moesten stoppen. God accepteerde hun berouw vanwege bloed van degenen die gestorven waren. Als iemand het kalf niet aanbeden had en gestorven was als verzoening voor degenen die het wel hadden gedaan, waarom zouden we dan het idee verwerpen dat de zondeloze Christus stierf voor zondaren, en dat Hij nog leefde?

Ik voelde dat God me omringde met bewijzen en ik kon op geen enkele manier de roep van Christus om hem te volgen verwerpen. Ik vond zelfs veel verwijzingen naar de dood van Christus. Ik las Ibn Kathir�s interpretatie van soera 4:157 en andere verzen uit soera 3 waarin gesproken wordt over de dood van Christus. Er was eigenlijk geen verschil in opvatting over de dood van Christus, alleen over hoe lang het duurde. De verhalen varieerden n 3 uren tot ��n of twee dagen. Dit bewijst dat Christus daadwerkelijk gestorven was.

Ik werd steeds bozer en gefrustreerder, want ik wilde iets linden om de christelijke opvattingen te weerleggen. Ik was trots op mijn godsdienst en op mijzelf en ik haatte christenen. Ondertussen had ik geen keus dan me te schikken in de nieuwe situatie, maar hoe?

Ik was in de bijbel blijven lezen. Het werd een vriend van mij. Hoe meer ik las, hoe meer ik de goedheid ervan proefde. Toen ik een keer aan het lezen was, stond ik versteld van de volgende verzen:

"En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden, om zich aan de mensen te vertonen. Voorwaar, ik zeg u, zij hebben hun loon reeds. Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bidt tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.' (Matthe�s 6:5-6)

Ik was verbaasd hoe de bijbel, tweeduizend jaar geleden, deze dingen te boek stelde die in de tegenwoordige tijd gebeuren. Ik herinnerde mij de tijd dat ik iets hards onder mijn voorhoofd plaatste wanneer ik knielde tijdens de gebeden om zo te kunnen pochen op mijn �gebedsmerkteken�. Ik schepte op over mijn vasten en godsdienstoefening. Ik droeg zelfs bepaalde kleding om te tonen dat ik godsdienstig was.

Ik onderzocht het onderwerp van Christus' dood en kruisiging, en of Christus daadwerkelijk gestorven was. Ik bestudeerde alle christelijke boeken en naslagwerken die gingen over de 'Offerdood van Christus�. Tenslotte was ik met mijn verstand bijna overtuigd van Christus� goddelijkheid en kruisiging. Sommigen zouden kunnen denken dat ik blij was met mijn ontdekkingen. Maar het tegendeel was waar, ik was van streek, gefrustreerd en gespannen. Ik wenste dat God me gedood had voordat ik tot de ontdekking was gekomen dat ik mijn hele leven met een valse overtuiging had geleefd. Het was zo moeilijk voor mij om te ontdekken dat die weerzinwekkende, vuile christenen gelijk hadden en ik ongelijk.

Ik kon niet meer slapen. Ik doolde rond op straat en praatte in mijzelf. Ik werd verscheurd door mijn gedachten; twijfel bracht mijn bestaan aan het wankelen wanneer ik begon te bidden. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik vroeg de broeders om me minder vaak te bezoeken. Ik bedacht als excuus dat de politie mij in de gaten hield. Langzamerhand raakte ik vervreemd van de hele groep. Ik voelde mij slaperig als ik zoals gewoonlijk dagelijks de koran reciteerde. Aan de andere kant kreeg ik nooit genoeg van het lezen in de bijbel. Ik was erg gehecht aan dat boek. Op een dag bezocht de emir mij en kwam er achter dat ik geen wezenlijke vooruitgang had geboekt in mijn onderzoek. Hij zei tegen mij: �Het is de wil van Allah! Geef ons de bijbel en dan zullen we iemand anders zoeken die deze opdracht in jouw plaats zal doen. Jij lijk niet geknipt te zijn voor zo�n taak.�

Ik zou blij moeten zijn, want dat was wat ik wilde, maar de zaken lagen anders. Ik vroeg hem om mij nog ��n maand de tijd te geven, omdat het mij gelukt was om de vinger te leggen op enkele essenti�le aanwijzingen. De waarheid was dat ik mijn toestemming om de bijbel te lezen niet wilde kwijtraken, en de bijbel zelf ook niet. De emir ging akkoord. Ik weet niet waarom ik dit deed. Ik had ermee kunnen instemmen om de bijbel terug te geven en mijzelf zo alle inspanningen kunnen besparen en de onbekende toekomst die voor me lag. Steeds wanneer ik klaar was om te bidden, hoorde ik een stem binnen zeggen: "Hoe kun je bidden tot een god waarvan je niet zeker bent dat hij bestaat?" Ik moest ervan huilen.

Op een keer weerstond ik die innerlijke stem en begon in de koran te lezen. Ik kwam een vers tegen dat mijn aandacht trok:

"Twist met de mensen van het boek slechts op de manier, behalve met degenen onder hen die onrecht plegen, en zegt: 'Wij geloven in wat naar ons is neergezonden en in wat naar jullie is neergezonden. jullie god is ��n. En wij geven ons over aan Hem." (soera 29:46)

Ik wilde dit vers grondiger bestuderen, daarom raadpleegde ik de commentaren geschreven door Ibn Kath Kortobi en Zamakhshary. Het eerste dat ik ontdekte was dat zij het er allemaal over eens waren dat dit vers afgeschaft was door het beroemde vers van het 'Zwaard' in soera 9. Afschaffing was slechts een deel van het probleem. Het viel me op dat het vers beweerde dat onze God dezelfde was als de God van de Mensen van het Boek. Ik kon niet verder gaan; ik kon er met mijn verstand niet bij! De God van de moslims had alle eerdere vriendelijkheid tegenover niet-moslims afgeschaft en het vervangen door doodslag, marteling en verwonding. Hij maakte zelfs van ons, moslims, Zijn martelwerktuig:

"Strijdt tegen hen, dan zal God hen door jullie handen bestraffen en te schande maken" (soera 9:14)

In de koran staan meer dan 27 verzen waarin het gaat over het feit dat moslims verplicht zijn om niet-moslims bestrijden. Ondertussen zegt de God van de christenen:

 

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: Khabir
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 13:58
Beste PP,

ga alstublieft toch ergens anders je onzin verkopen.

denk je nou echt dat je hiermee iets kan breiken ?

wij kunnen hier allemaal de Koran zelf lezen en eruit halen wat we willen, daar hoeven de toekomstige helbewoners ons echt niet bij helpen.

Ik heb 12 jaar in een Katolieke kerg mis gediend. Ik leerde Jezus(sws) kennen. toen ik de Koran Las. want de Bijbel brengt de mensen alleen maar in de war omtrend Jezus(sws). de ene keer God andere keer zoon van god, zelf zegt hij : ik beweer helemaal niets, Jullie noemen me wat jullie denken wat ik ben.

In de Koran leezen we over Jezus in de volgende versen:

Koran:

Bagarah:

87. Voorwaar, Wij gaven Mozes het Boek en deden boodschappers de een na de ander zijn voetsporen volgen. En Wij gaven aan Jezus, zoon van Maria, duidelijke tekenen en versterkten hem met de geest der heiligheid. Telkens als een boodschapper tot u kwam, met hetgeen uw ziel niet behaagde, heeft u laatdunkend gedragen, sommigen hunner heeft u verloochend en anderen gedood.
88. En zij zeiden: "Ons hart is verhuld. "Nee, Allah heeft hen vanwege hun ongeloof vervloekt. Weinig is derhalve hetgeen zij geloven.
89. En toen een Boek van Allah tot hen kwam, vervullend datgene, dat bij hen was, hoewel zij voordien om overwinning over de ongelovigen plachten te bidden, toen dat tot hen kwam, herkenden zij dat niet en verwierpen het. Gods vloek rust derhalve op de ongelovigen

136. Zegt: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Isma�l, Iza�k, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons.
137. En indien zij geloven, zoals u heeft geloofd, dan zijn zij juist geleid, maar indien zij zich afwenden, dan zijn zij in verzet; Allah zal u zeker voldoende zijn tegen hen, want Hij is de Alhorende, de Alwetende.
138. Maakt Allah's kleur tot de uwe en wie is beter in kleur, dan Allah? Hem alleen aanbidden wij.
139. Zeg: "Twist u met ons omtrent Allah, terwijl Hij uw Heer en onze Heer is? En voor ons zijn onze werken en voor u uw werken. En Hem alleen zijn wij oprecht toegewijd.
140. Zegt u, dat Abraham en Isma�l en Iza�k en Jacob en de stammen Joden of Christenen waren? Zeg: "Weet u het beter of Allah?" En wie is onrechtvaardiger, dan hij, die een getuigenis verbergt, die hij van Allah heeft? En Allah is niet onbekend met hetgeen u doet.

53. Van deze boodschappers hebben wij sommigen boven anderen verheven; tot sommigen hunner sprak Allah en sommigen hunner verhief Hij in rang. En Wij gaven Jezus, zoon van Maria duidelijke tekenen en versterkten hem met de geest der heiligheid. En indien Allah wilde, zouden zij, die na hem kwamen, elkander niet hebben bestreden, nadat de duidelijke tekenen tot hen waren gekomen, maar zij twistten, daar sommigen hunner geloofden en anderen verwierpen. En indien Allah wilde, zouden zij elkander niet hebben bestreden, maar Allah doet, wat Hij wil.

254. O, u die gelooft, geeft van hetgeen Wij u hebben geschonken, voordat de dag komt, waarop noch handel, noch vriendschap, noch voorspraak zal zijn; en de ongelovigen zijn de onrechtvaardigen.
255. Allah! Er is geen God dan Hij, de Levende, de Zelfbestaande. Sluimer, noch slaap overmant Hem. Al wat in de hemelen en wat op aarde is, behoort Hem. Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn verlof? Hij kent hetgeen voor hen is en wat achter hen is en zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten, dan wat Hij wil. Zijn troon strekt zich uit over hemelen en aarde en het waken over beide vermoeit Hem niet; Hij is de Verhevene, de Grote.
256. Er is geen dwang in de godsdienst. Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is. Allah is Alhorend, Alwetend.

Imraan:

42. Toen zeiden de engelen: "O, Maria, Allah heeft u uitverkoren en u gereinigd en u boven de vrouwen aller vollkeren uitverkoren."
43. "O, Maria, wees uw Heer gehoorzaam en werp u neder en aanbid met degenen, die aanbidden."
44. Dit is een van de tijdingen van het ongeziene, die wij u openbaren. En u was niet bij hen toen zij lootten (om te zien), wie hunner de voogd van Maria zou zijn, noch was u bij hen, toen zij met elkander redetwistten.
45. Toen de engelen zeiden: "O, Maria, waarlijk, Allah geeft u blijde tijding door Zijn woord: Zijn naam zal zijn: de Messias, Jezus, zoon van Maria, ge�erd in deze wereld en in de volgende en hij zal tot hen behoren die in Gods nabijheid zijn.
46. En hij zal tot het volk spreken in de wieg en op middelbare leeftijd en hij zal ��n der rechtvaardigen zijn."
47. Zij zei: "Heer, hoe zal ik een zoon hebben, daar geen man mij heeft benaderd?" Hij zei: "Zo schept Allah, wat Hij wil. Wanneer Hij iets beslist, zegt Hij daartoe slechts: "Wees" en het wordt.
48. "En Hij zal hem het Boek (de goddelijke Wet) en de Wijsheid en de Torah en het Evangelie onderwijzen."
49. En hij zal een boodschapper voor de kinderen Isra�ls zijn. "Ik kom tot u met een teken van uw Heer; ik zal u uit klei de vorm van een vogel maken, dan adem ik daarin en hij zal een vogel worden, door Allah's gebod. En ik genees de blinden en de melaatsen en doe de doden herleven en ik deel u mede, wat u zult eten en wat u in uw huizen zult opslaan. Voorzeker, daarin is voor u een teken, indien u gelovigen bent."
50. Ik kom tot u met een teken van uw Heer bevestigende wat v��r mij was, namelijk, de Torah en om u iets, van wat u was verboden toe te staan; vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij.
51. Voorzeker, Allah is mijn Heer en uw Heer; aanbidt Hem daarom, dit is het rechte pad."
52. Toen Jezus hun (der Isra�lieten) ongeloof bemerkte, zei hij: "Wie zullen mijn helpers zijn terwille van Allah?" De discipelen antwoordden: "Wij zijn de helpers van Allah. Wij geloven in Allah. En getuigt u dat wij Moslims zijn."
53. "Onze Heer, wij geloven in hetgeen U heeft geopenbaard en volgen deze boodschapper. Schrijf ons onder hen die getuigen."
54. En zij maakten plannen (tegen Jezus). Allah maakte ook plannen (tegen hen), maar Allah voorziet het beste.
55. Toen Allah zei: "O, Jezus, ik zal u doen sterven en u tot Mij; opheffen en u zuiveren van de ongelovigen en zal uw volgelingen tot de laatste dag over hen doen zegevieren die u niet geloven; dan zal uw terugkeer tot Mij zijn en Ik zal onder u rechtspreken over datgeen waarin u verschildet.
56. Maar de ongelovigen zal Ik in deze wereld en in de volgende streng straffen en zij zullen geen helpers hebben."
57. De gelovigen die goede werken verrichten zal Ik volle beloning toekennen. Maar Allah heeft de onrechtvaardigen niet lief.
58. Dat is hetgeen Wij u van de tekenen en de wijze vermaning meedelen.
59. Voorzeker, het geval van Jezus is bij Allah hetzelfde als dat van Adam. Hij (Allah) schiep hem uit stof en zei: "Wees" en hij werd.
60. De waarheid is van uw Heer, behoort daarom niet tot degenen, die twijfelen.
61. Zou men nu met u over hem (Jezus) redetwisten, nadat de kennis tot u gekomen is, zeg dan: "Kom, laat ons onze kinderen en uw kinderen en onze vrouwen en uw vrouwen en ons volk en uw volk roepen; laat ons daarna vurig bidden en de vloek van Allah roepen over degenen, die liegen."
62. Dit is voorzeker de ware uitleg, en er is geen God dan Allah en waarlijk, Hij is de Almachtige, de Alwijze.
63. Maar indien zij zich afwenden, Allah kent de onheilstichters toch goed.
64. Zeg: "O, mensen van het Boek, komt tot ��n woord, waarin wij met elkander overeenstemmen: dat wij niemand dan Allah aanbidden en dat wij niets met Hem vereenzelvigen en dat sommigen onzer geen anderen tot goden nemen, buiten Allah." Maar, als zij zich afwenden, zegt dan: "Getuigt, dat wij Moslims zijn."
65. O, mensen van het Boek, waarom redetwist u over Abraham, wanneer de Torah en het Evangelie eerst na hem werden geopenbaard? Wilt u dan niet begrijpen?
66. Ziet, u twist over hetgeen, waarvan u kennis heeft. Waarom twist u dan (eveneens) over hetgeen, waarvan u geen kennis heeft? Allah weet en u weet niet.
67. Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren.
68. Voorzeker, zij die Abraham het dichtst nabijkomen, zijn degenen, die hem volgen; en deze profeet en de gelovigen; en Allah is de Vriend der gelovigen.
69. Een deel der mensen van het Boek zou u gaarne willen doen dwalen, maar zij doen niemand dwalen dan zichzelf; en zij beseffen het niet.
70. O, mensen van het Boek, waarom verwerpt u de tekenen van Allah terwijl u er getuige van bent?
71. O, mensen van het Boek, waarom verwart u de waarheid met de leugen en verbergt de waarheid tegen beter weten in?
72. En een gedeelte der mensen van het Boek zegt: "Gelooft in hetgeen de gelovigen (Moslims) is geopenbaard, in de vroege ochtendstond en verwerpt het aan het einde van de dag; misschien keren zij wel terug."
73. "En gelooft niet, behalve in hem, die uw godsdienst belijdt. - Zeg: "Voorzeker, de ware leiding is Allah's leiding - dat iemand zal worden gegeven, als aan u werd gegeven, anders zullen zij met u redetwisten bij uw Heer." Zeg: "Genade is in Allah's hand. Hij schenkt deze aan wie Hij wil". En Allah is Milddadig, Alwetend.
74. Hij geeft Zijn genade aan wie Hij wil. Allah is de Heer van grote genade.
75. Onder de mensen van het Boek is hij, die, als u hem een schat toevertrouwt, u deze zal teruggeven, en er zijn er onder, die, als u hun een dinar toevertrouwt, deze niet aan u zullen teruggeven, tenzij u er voortdurend om vraagt. Dat komt, omdat zij (de Joden) zeggen: "Wij zijn niet aansprakelijk voor de zaak van de ongeletterden." Daarmede uiten zij tegen beter weten in een leugen tegen Allah.
76. Nee, maar wie zijn belofte vervult en vreest - voorwaar, Allah heeft de godvrezenden lief.
77. Die een geringe prijs (het wereldse) in ruil nemen voor hun verbond met Allah en voor hun eed, voor dezen is er geen voordeel in het Hiernamaals en Allah zal niet tot hen spreken, noch hen aanzien op de Dag des Oordeels, noch zal Hij hen als rein beschouwen en er zal een smartelijke straf voor hen zijn.
78. En voorzeker, onder hen zijn er, die hun tong verdraaien, terwijl zij het Boek voordragen, opdat u het van het Boek moogt achten, hoewel het niet van het Boek is. En zij zeggen: "Dit is van Allah," ofschoon het niet van Allah is en zij uiten een leugen tegen Allah, tegen beter weten in.
79. Het betaamt een mens niet, als Allah hem het Boek en de macht en het profeetschap geeft, dat hij dan tot de mensen zou zeggen: "Weest mijn dienaren buiten Allah"'; maar (veeleer): "Weest aanbidders van de Heer, daar u het Boek onderwijst en zelf bestudeert."
80. Noch zal hij u gebieden de engelen en de profeten als goden te aanvaarden. Zou hij u ongeloof bevelen, nadat u Moslims werd?
81. En toen Allah met de profeten een verbond sloot, zei Hij: "Voorwaar, Ik heb u het Boek en de Wijsheid geschonken en daarna zal een boodschapper tot u komen, vervullend hetgeen bij u is, in hem zult u geloven en hem zult u helpen." En Hij zei: "Heeft u bekrachtigd en daarmede Mijn verbond aanvaard?" Zij antwoordden: "Wij bekrachtigen het." Hij zei: "Getuigt dan en Ik ben met u onder de getuigen."
82. Maar die zich hierna terugtrekken, (zij) zijn voorzeker de overtreders.
83. Zoeken zij een godsdienst anders, dan die van Allah, terwijl al hetgeen in de hemelen en op aarde is zich willens of onwillens aan Hem moet onderwerpen? En tot Hem zullen zij worden teruggebracht.
84. Zeg: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons werd geopenbaard en hetgeen werd geopenbaard aan Abraham, Isma�l, Iza�k, Jacob, en de stammen en hetgeen aan Mozes en Jezus en de profeten door hun Heer werd gegeven. Wij maken geen onderscheid tussen wie dan ook van hen. Aan Hem alleen onderwerpen wij ons.
85. En wie een andere godsdienst zoekt dan de Islam, het zal van hem niet worden aanvaard en hij zal in het Hiernamaals onder de verliezers zijn.
86. Hoe zal Allah een volk leiden, dat heeft verworpen, na te hebben geloofd, en de getuigenis te hebben afgelegd dat de boodschapper waarachtig was en nadat de duidelijke bewijzen tot hen waren gekomen? Allah leidt het onrechtvaardige volk niet.
87. De vergelding van dezulken is slechts, dat de vloek van Allah, de engelen en de mensen, op hen rust.
88. Zij zullen daaronder blijven. Hun straf zal niet worden verlicht, noch zal hun uitstel worden verleend.


Nisa:4

157. En om hun zeggen: "Wij hebben de Messias, Jezus, zoon van Maria, de boodschapper van Allah gedood", - maar zij doodden hem niet, noch kruisigden zij hem (ten dode), - maar het werd hun verward, en zij, die hierover van mening verschilden zijn zeker in twijfel, zij hebben er geen kennis van maar volgen slechts een vermoeden en zij doodden hem gewis niet,

158. Integendeel, Allah verhief hem tot Zich en Allah is Almachtig, Alwijs.
159. Er is niemand onder de mensen van het Boek die er niet in zal geloven v��r zijn dood. En op de Dag der Opstanding zal hij (Jezus) getuige tegen hen zijn, -

 
163. Waarlijk, Wij hebben u de openbaring gezonden, zoals Wij Noach en de profeten na hem openbaring zonden en Wij gaven een openbaring aan Abraham en Isma�l en Iza�k en Jacob en de stammen; en aan Jezus, Job, Jonas, A�ron en Salomo en Wij gaven David een psalmen.
164. Wij zonden boodschappers, welke Wij reeds hebben genoemd en boodschappers welke Wij u niet hebben genoemd en Allah sprak openlijk tot Mozes.
165. Boodschappers, brengende blijde tijding en waarschuwende, dat de mensen geen tegenwerping tegen Allah zullen maken nadat de boodschappers (waren gekomen). En Allah is Almachtig, Alwijs.

 
171. O, mensen van het Boek, overdrijft in uw godsdienst niet en zegt van Allah niets dan de waarheid. Voorwaar, de Messias, Jezus, zoon van Maria was slechts een boodschapper van Allah en Zijn woord tot Maria gegeven als barmhartigheid van Hem. Gelooft dus in Allah en Zijn boodschappers en zegt niet: "Drie (in ��n)." Houdt op, dat is beter voor u. Voorwaar, Allah is de enige God. Het is verre van Zijn heiligheid, dat Hij een zoon zou hebben. Aan Hem behoort wat in de hemelen en op aarde is en Allah is als Bewaarder afdoende.
172. Voorzeker, de Messias zal het nooit versmaden, een dienaar van Allah te zijn, noch zullen de nabijzijnde engelen dit doen en wie het versmaadt Hem te aanbidden, en hoogmoedig is, Hij zal hen toch allen tot Zich roepen.
173. Maar degenen die geloven en goede werken verrichten, zal Hij hun beloning ten volle geven en meer dan dat uit Zijn overvloed, maar degenen die versmaadden en hoogmoedig waren, zal Hij met een pijnlijke straf straffen; zij zullen buiten Allah vriend, noch helper voor zich vinden.

 
Maidah:5

46. En Wij deden Jezus, zoon van Maria in hun voetsporen treden, vervullende, hetgeen v��r hem in de Torah was (geopenbaard), en Wij gaven hem het Evangelie, dat licht en leiding bevatte, bevestigende hetgeen daarv��r in de Torah was en een leiding en een vermaning voor de godvrezenden.
47. En laat de mensen van het Evangelie richten naar hetgeen Allah daarin heeft geopenbaard en wie niet richten naar hetgeen Allah heeft geopenbaard, zijn de overtreders.
48. En Wij hebben u het Boek (de Koran) met de waarheid geopenbaard vervullende hetgeen daarv��r in het Boek (de Bijbel) was (verkondigd) en als bewaker daarover. Richt daarom tussen hen naar hetgeen Allah heeft geopenbaard en volg hun boze neigingen niet tegen de waarheid die tot u is gekomen. Voor iedereen bepaalden Wij een wet en een weg. En indien Allah had gewild zou Hij u allen tot ��n volk hebben gemaakt, maar Hij wenst u te beproeven met hetgeen Hij u heeft gegeven. Wedijvert dus met elkander in goede werken. Tot Allah zult u allen terugkeren, dan zal Hij u datgene mededelen, waarover u van mening verschilt.
49. En spreek recht tussen hen naar hetgeen Allah u heeft geopenbaard en volg hun boze neigingen niet en wees op uw hoede dat zij u niet afleiden van hetgeen Allah u heeft geopenbaard. Maar indien zij zich afwenden, weet dan, dat Allah hen voor sommige hunner zonden wenst te treffen. En een groot aantal mensen is inderdaad ongehoorzaam.
50. Wensen zij het oordeel van onwetendheid? En wie is een betere rechter dan Allah voor een volk dat zekerheid van geloof bezit?
51. O, u die gelooft, neemt de Joden en de Christenen niet tot vrienden. Zij zijn elkanders vrienden. En wie uwer hen tot vrienden neemt, is inderdaad ��n hunner. Voorwaar, Allah leidt het overtredende volk niet.

78. Degenen onder de kinderen Isra�ls, die niet geloofden, werden door de mond van David en door Jezus de zoon van Maria, vervloekt. Dit geschiedde, omdat zij niet gehoorzaamden en plachten te overtreden.
79. Zij plachten elkander de ongerechtigheid niet te verbieden, welke Zij begingen. Slecht is inderdaad hetgeen zij deden.
80. U zult velen hunner de ongelovigen tot vrienden zien nemen. Waarlijk slecht is hetgeen zij voor zichzelf deden zodat Allah toornig op hen is geworden en zij zullen in de straf verblijven.
81. En indien zij in Allah en deze profeet en hetgeen hem werd geopenbaard hadden geloofd, zouden zij hen niet tot vrienden hebben genomen, maar velen hunner zijn ongehoorzaam.
82. Waarlijk, u zult de Joden en de afgodendienaren het meest vijandig jegens de gelovigen vinden. En u zult degenen die zeggen: "Wij zijn Christenen" het vriendschappelijkst vinden jegens de gelovigen. Dit is, wijl er onder hen geleerden en monniken zijn en wijl zij niet trots zijn.
83. En indien zij hetgeen deze boodschapper is geopenbaard, horen, ziet u hun ogen vol tranen vanwege de waarheid welke zij hebben herkend. Zij zeggen: "Onze Heer, wij geloven. Reken ons daarom onder de getuigen."

110. Wanneer Allah zal zeggen: "O Jezus, zoon van Maria, gedenk Mijn gunst aan u en uw moeder, toen Ik u met de geest van heiligheid versterkte, dat u als kind en op middelbare leeftijd tot het volk spraakt en toen Ik u het Boek en de wijsheid en de Torah en het Evangelie onderwees en toen u door Mijn gebod uit klei de vorm van een vogel maakte, dan er in blies en het een vogel werd door Mijn gebod; en toen u de blinden en de melaatsen door Mijn gebod heeft genezen en de doden opgewekt; en toen Ik de kinderen Isra�ls er van weerhield, (u te doden), toen u met duidelijke tekenen tot hen kwaamt en degenen onder hen die verwierpen, zeiden: "Dit is niets, dan klaarblijkelijke tovenarij."
111. "En toen Ik de discipelen bezielde om in Mij en Mijn boodschapper te geloven, zeiden zij: "Wij geloven en getuigt U, dat wij ons hebben onderworpen."
112. Toen de discipelen zeiden: "O, Jezus, zoon van Maria, is uw Heer bij machte, ons een (met voedsel) gedekte tafel van de hemel neder te zenden?", antwoordde hij: "Vreest Allah, als u gelovigen bent."
113. Zij zeiden: "Wij verlangen zeer, er van te mogen eten zodat ons hart gerustgesteld moge worden en wij mogen weten dat u de waarheid tot ons heeft gesproken en wij daarvan getuigen mogen zijn."
114. Jezus, de zoon van Maria, zei: "O Allah, onze Heer, zend ons een (met voedsel) gedekte tafel van de hemel neder, opdat het voor de eersten en de laatsten onzer een feest moge zijn en een teken van U en tot onderhoud van ons, want U bent de Beste der onderhouders."
115. Allah zei: "Waarlijk, Ik zal haar (de tafel) tot u nederzenden, maar wie uwer nadien ondankbaar wordt, zal Ik z� straffen als Ik geen ander onder de volkeren gestraft heb."
116. En wanneer Allah zal zeggen: "O Jezus, zoon van Maria, heeft u tot de mensen gezegd: "Beschouwt mij en mijn moeder als twee Goden naast Allah,'? zal hij antwoorden: "Heilig bent U! Ik zou nooit kunnen zeggen, waarop ik geen recht had. Indien ik het had gezegd zult U het zeker hebben geweten. U weet, wat in mijn innerlijk is en ik weet niet, wat in U is. U bent de Kenner van het onzienlijke.
117. Ik zei niets tot hen, dan hetgeen U mij heeft geboden: "Aanbidt Allah, mijn Heer en uw Heer." En ik was getuige van hen, zolang ik in hun midden verbleef, maar nadat U mij deedt sterven, was U de Bewaker over hen en U bent Getuige van alle dingen.
118. Indien U hen straft, zijn zij Uw dienaren en indien U hen vergeeft, bent U zeker de Almachtige, de Alwijze.
119. Allah zal zeggen: "Dit is een dag waarop waarachtigheid de waarachtigen zal baten. Voor hen zijn tuinen, waar doorheen rivieren stromen; zij zullen daarin voor eeuwig vertoeven." Allah heeft behagen in hen en zij hebben behagen in Hem, dit is de grote zegepraal.
120. Aan Allah behoort het koninkrijk der hemelen en der aarde en wat daartussen is en Hij heeft macht over alle dingen.


Anaam:

85. En Zacharia, Johannes, Jezus en Elias.
Elk hunner behoorde tot de deugdzamen.
86. En Isma�l, Elisa, Jonas en Lot; elk hunner verhieven Wij boven de volkeren.
87. En van hun vaderen en hun kinderen en hun broederen verkozen Wij enigen en leidden hen op het rechte pad.
88. Dit is de leiding van Allah, Hij leidt daarmede van Zijn dienaren, wie Hij wil. En, indien zij iets naast Hem hadden aanbeden, zou voorzeker al hetgeen zij plachten te doen, verloren zijn gegaan.


Mariam:

30. Hij (Jezus) zei: "Ik ben een dienaar van Allah. Hij heeft mij het Boek gegeven en mij tot een profeet gemaakt;"
31. "Hij heeft mij gezegend waar ik mij ook moge bevinden; en heeft mij het gebed en het geven van aalmoezen zolang ik leef opgelegd."
32. "En dat ik gehoorzaam zou zijn jegens mijn moeder. Hij heeft mij noch een onderdrukker, noch een slecht mens gemaakt."
33. "Vrede was met mij op de dag mijner geboorte en zal met mij zijn op de dag van mijn dood en evenzo op de dag dat ik ten leven zal worden opgewekt."
34. Aldus was Jezus, de zoon van Maria. En (dit is) het ware woord waaraan zij twijfelen.
35. Het past niet bij Allah Zich een zoon te verwekken, Heilig is Hij. Wanneer Hij een beslissing neemt, zegt Hij daartoe slechts: "Wees", en het wordt.
36. "Voorwaar, Allah is mijn Heer en uw Heer. Aanbidt Hem derhalve, dit is de rechte weg."
37. Maar(sommige) partijen verschillen (hierover) onderling van mening; maar wee de ongelovigen bij hun aanwezigheid op de grote Dag.

 

Azhaab: soera 33/7

7. En toen Wij met de profeten een verbond sloten: met u, met Noach, Abraham, Mozes, en Jezus de zoon van Maria, sloten wij een hecht verbond.
8. Opdat Hij de waarachtigen over hun waarachtigheid moge ondervragen. En voor de ongelovigen heeft Hij een pijnlijke straf bereid.


Sjoera:42

13. Hij schreef u dezelfde godsdienst voor, die Hij aan Noach oplegden en die Wij bovendien aan u openbaren en die Wij Abraham, Mozes en Jezus oplegden: "Bevestigt deze godsdienst en weest er niet in verdeeld." Voor de afgodendienaren is dat moeilijk waartoe u hen roept. Allah kiest voor Zich wie Hij wil en leidt hem die zich (in berouw) tot Hem wendt.
14. En zij waren slechts verdeeld, nadat de kennis tot hen was gekomen, door zelfzuchtige afgunst onder elkander. En ware het niet dat een Woord reeds van uw Heer was uitgegaan voor een vastgestelde tijd, dan zou de zaak voorzeker tussen hen geoordeeld zijn. En waarlijk, zij die het Boek erfden, na hen, zijn er in een verontrustende twijfel over.

 

Zochrof :43

59. Hij (Jezus) is niets dan een dienaar wie Wij Onze gunst schonken en Wij stelden hem tot voorbeeld voor de kinderen van Isra�l.
60. En indien Wij het wilden, konden Wij engelen uit uw midden tot opvolgers op aarde maken.
61. Maar dit is een teken van het Uur. Twijfelt er daarom niet aan, maar volgt Mij. Dit is het rechte pad.
62. En laat Satan u niet verleiden. Voorzeker, hij is voor u een openlijke vijand.
63. Toen Jezus met duidelijke bewijzen kwam, zei hij: "Waarlijk ik ben met wijsheid tot u gekomen opdat ik u iets van hetgeen waarover u onderling verschilt duidelijk moge maken. Vreest daarom Allah en gehoorzaamt mij.
64. Voorwaar, Allah is mijn Heer en uw Heer. Dient Hem daarom. Dit is het rechte pad."
65. Maar vele groepen uit hun midden werden onenig. Wee de onrechtvaardigen wegens de straf van een smartelijke Dag!
66. Zij wachten slechts tot het Uur plotseling over hen komt, terwijl zij het niet voorzien.
67. Vrienden zullen op die Dag elkanders vijanden zijn. Maar de godvruchtigen:
68. "O Mijn dienaren, geen vrees zal op deze Dag over u komen noch zult u treuren.

 

Hadied:57

27. Dan deden Wij Onze boodschappers in hun voetsporen treden en Wij deden Jezus, de zoon van Maria, opvolgen en Wij gaven hem het Evangelie. En Wij legden zachtmoedigheid en barmhartigheid in het hart zijner volgelingen. Maar het kloosterleven schreven Wij hun niet voor, maar zij vonden dit zelf uit om Allah's welbehagen te zoeken. Zij namen dit echter niet in acht zoals het behoorde. Toen gaven Wij de gelovigen onder hen een beloning, maar velen onder hen waren overtreders.

 

Saff:41

6. En toen Jezus, zoon van Maria, zei: "O kinderen van Isra�l, Ik ben Allah's boodschapper voor u, datgene bevestigend wat v��r mij in de Torah was, en een blijde tijding gevende van een boodschapper die na mij komen zal, zijn naam zal Ahmad zijn." En als hij tot hen komen zal met duidelijke bewijzen zullen zij zeggen: "Dit is louter bedrog."
7. Wie is onrechtvaardiger dan hij die leugen over Allah verzint, terwijl hij opgeroepen wordt tot de Islam? Allah leidt het onrechtvaardige volk niet.
8. Zij wensen Allah's licht door hun mond te doven, maar Allah zal Zijn licht vervolmaken, hoewel de ongelovigen er afkerig van zijn.
9. Hij is het Die Zijn boodschapper heeft gezonden met leiding en de godsdienst der Waarheid, opdat hij deze moge doen zegevieren over alle andere godsdiensten, al zijn de afgodendienaren er afkerig van.
10. O u die gelooft, zal ik u inlichten over een handel die u zal redden van een pijnlijke straf?
11. Dat u in Allah en Zijn boodschapper gelooft en voor de zaak van Allah met uw bezit en uw persoon strijdt. Dat is beter voor u als u het weet.
12. Hij zal u uw zonden vergeven en u in tuinen leiden waar doorheen rivieren stromen en tot reine woningen toelaten in tuinen der Eeuwigheid. Dat is de grote zegepraal.
13. En nog meer waarnaar u verlangt: hulp van Allah en een spoedige overwinning. En geef blijde tijding aan de gelovigen.
14. O, u die gelooft, weest Allah's helpers, zoals toen Jezus, zoon van Maria, tot zijn discipelen zei: "Wie zijn mijn helpers terwille van Allah?" De discipelen antwoordden: "Wij zijn Allah's helpers!" Toen geloofde een gedeelte van de kinderen Isra�ls, terwijl een ander deel niet geloofde maar Wij hielpen de gelovigen tegen hun vijand en zij werden overwinnaars.


Mischein weet je nu meer over Jezus(sws) dan het Leidensverhaal uit de bijbel.






-------------
5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 14:46

jazeker PP een fantastisch verhaal. weet alleen niet of je het daadwerkelijk leestmaar ach, ik vertrouw op t goede.

en hoofdrolspeler?kijk ik naar een film?wow!welke?tell me!fictie?of actie?of thriller?wist niet dat deze forum opeens omgedoopt is tot filmforum..of een dagboekforum..maar goed ach.anything goes right?om mijn woord te houden dak veel verhalen zou posten, is hier weer een ander verhaal:

Christianity: The Point of Departure

By Sherif Quinn

Jan. 29, 2006

First Impressions

My first memories of anything Islamic were when I prepared to start work in Saudi Arabia. In the United Kingdom I visited my local library and read some books on the country. The place looked extraordinarily exotic and once I got there I wasn't disappointed. I vaguely knew that Saudi Arabia was the birthplace of Islam but as to the significance of the Ka`bah, Hajj, etc., I knew even less.

Some Saudi newspapers have a daily question and answer piece on Islam. The questions submitted by the readers were often extremely specific on minute, seemly irrelevant practices � for example the salah (ritual prayer) or ablution � and these questions were often read out in the work tea room by ex-pats � including myself � for amusement. It all seemed so incomprehensible � but then everything about Saudi Arabia was a culture shock, so I never considered the religion separate from the culture.

Later I shifted to the United Arab Emirates. Here, it felt almost European, laid back, sort of quasi-Mediterranean in comparison. This made me look at Islam differently � it didn't seem so tough and dogmatic as in Saudi. Inevitably again I debated Islam at work or with friends and I was impressed with the logic. Logic and religion? These two are not supposed to coexist.

School Days

Being brought up from the age of 4 at a Catholic school run by nuns, then from 11 to 18 at a school run mainly by Benedictine monks, I had undergone years of formal religious education. However, except for some various stories from the Bible, I felt I hadn't a clue as to the relationship between Christianity and real life. Also, there were just so many inherent contradictions and "mysteries" that our school teachers veered away from � so long as you had faith.

So on the one hand at school we were taught to analyze and question the rationale behind biology, chemistry, and so on, but religion was above such earthly proofs. Not surprisingly, my fellow pupils did their best to escape from compulsory church services and ceremonies. I found hymns particularly dreary; saintly statues made me queasy rather than comforted. Priestly vestments and church ornamentation alienated rather than satisfied.

Back to Arabia: I had numerous but always friendly arguments about religion with Muslims. In hindsight, I was the one who provoked the discussion (I've always liked a good argument). My curiosity aroused, I started reading some pamphlets. I was wary of people trying to "convert" me, although no one seemed particularly out to proselytize. On the contrary, my friends patiently went along with my arguments. Religious discussions were frustrating by my lack of information � I was getting fed up with this, so I embarked on a refutation of Islam through reading. I searched for the weak spot � so then I could triumph over these Arabs! I only read booklets and books that I carefully chose myself, looking only for those that were as impartial and frank as possible, written by both Muslims and non-Muslims. By necessity the reading material had to deepen. I moved on from the Ahmed Deedat type confrontational style of material. I still wasn't really convinced and kept looking for that one defect that would unravel it all.

Christianity vs. Islam

Christianity directs to turn the other cheek; whereas Islam says fight for your rights, but only when you are oppressed. Christianity says that a rich man will never enter heaven. Islam says that there is nothing intrinsically wrong with wealth; it is good so long as it is acquired legally and a portion (2.5 poercent) given yearly to the poor. Wealth is distinguished from greed. The noble ideals of Christianity break down in the real world.

Islam seemed to recognize the grubby imperfect lives we lead but had relentlessly accurate insight of the strengths and weakness of the human psyche. For example, respecting others privacy: Hurtful tabloid newspaper gossip is alien to Muslim countries. The highest standards of courtesy are found in daily interactions: as-salamu `alaykum ("Peace be upon you") is the recurrent greeting, compared to the cold and casual "Hi." Everyone has arguments and fallouts, but for two Muslims, after 3 days the two sides must patch up � the one who makes the first gesture is seen as the better person. Consequently, I almost never heard of the I'm-not-talking-to-him attitude that poisons relationships and is so energy consuming.

I began to realize the astonishing range of issues Islam deals with, particularly on the social side. From hygiene to education, from war time and economics, to racism, to nationalism. No matter is too small to escape its rational instruction. Throughout, the Qur'an addresses mankind, not just the bickering Arab tribes of the time. It is not limited to the period of revelation but appears to speak down the ages. I found the tone consistently serious and majestic but always simple and crystal clear. It all seemed rather practical and sensible. Religion was just not supposed to be like this. Could all this be thought up by an illiterate man 1,400 years ago? Well, maybe.

I dug a little deeper. As for the famous literary brilliance of the Qur'an that I had read of, "that inimitable symphony" described by Marmaduke Pickthall, I had no idea and could only guess at from the inadequate English translations from the original Arabic.

Doctrinal Indigestion

As I said, I had an extensive religious education. These are a few of the creeds of Catholicism that I had always found difficult:

  • The Christian clergy of priests, bishops, archbishops, cardinals, etc. Why do we need a hierarchy? Could a religion operate without one? 

  • Divinity of Christ. Did he actually claim divinity? What was that first commandment again?

  • Doctrine of the Trinity. Sorry, I just don't get it. Anyway, some prominent Christian leaders now openly doubt it, as do some Christian sects, for example, the Unitarians.

  • Church statues. Idols are breakable. Anyway, what was that second commandment again?

  • Infallibility of the Pope. But he did make errors, for example when condemning Copernicus for saying the Earth revolved around the sun.

  • Original sin. A newborn baby has inherent sin and needs forgiveness (baptism)? Again, somehow difficult to understand.

  • Worshiping "saints." Do we need an agent to reach God?

  • Transubstantiation. Where bread and wine are transformed (literally) into the flesh and blood of Christ during the Mass. Are there elements of paganism here?

  • Christ died on the cross for the "sins of the world." If Christ died for our sins in advance, then why bother trying to be good? Anyway, did he really claim this?

And there's more, but I'll spare you.

Islam graciously cut through this ideological nightmare. One by one these muddled dogmas were clearly debunked as I dug deeper in my research. I was interested to learn that the central Christian tenets above were trashed out by a conference 300 years after Christ died. The conference was heavily prejudiced by the powerful Roman emperor of the time: not exactly divine. The monks must have forgotten to mention all that. Surprisingly, in Islam, Christ is a highly revered prophet. Also, like Muhammad, he would never be termed divine. In fact many Muslims are named `Isa (Arabic for Jesus), and Christ and Mary are mentioned in the Qur'an more times than Muhammad.

So, contrary to Christianity, Islam appeared (to me anyway) simple and clear. Today Christianity is all but dead in the West � this is scary and probably precedes an era of spiritual nihilism. The only growth area is in evangelism � where emotions are let rip. It is known by anyone who has had to reason with someone in an ecstatic or angry state, that logic and emotion do not make good bedfellows � any rational thought is thrown out the window. Some churches hire discos in a desperate attempt to attract the punters; others are becoming bingo halls. Good Christians are staying at home in droves on Sunday: for many of them, cutting the grass seems more meaningful.

I remember a Christian friend of mine complained that the Mass never seemed the same when they switched over from Latin to English � it was better when you couldn't understand it.

So, this is the sorry state to Christianity today.

Relief

My hunches that these were man-made doctrines were finally proven right. It was quite a relief. Whatever issue I examined in Islam, I could not find error nor did I have to stretch my credibility. Surely then it cannot be of human origin? No wonder the monks at school kept it all well hidden. However, my stubbornness held out another year or so.

I tried to read the Qur'an, which initially I found heavy and intense. I soon realized that this was because it was so concise and concentrated � there was no padding out. It appeared strangely succinct, like a telegraph message. Surely, I wondered, if written by Muhammad, it would be full of the narrow stories of the times, not to mention mistaken scientific beliefs of the time.

In comparison, the Bible goes in great detail regarding local events, internal wars, what so-and-so did, and local politics. All very fascinating at the time, but hardly an eternal guide for all mankind. The Bible was, of course, composed by men � and reads like a diary of the times. For example, the Gospel according to Saint� . I long wondered how that makes it divine. There are few grand concepts. The text is addressed to the small tribes of Judea. The statements authentically attributed to Christ himself are but a few dozen, and even those are colored by St. Paul and others. Also, the version we read today is translated through from Aramaic to Hebrew to Greek to Latin to English. What text could possibly have survived unchanged �especially when so many had a vested interest in the content? The many conspicuous contradictions are well known, even by Christians.

Therefore, it was almost unbelievable to learn that the Muslim sacred book, the Qur'an, was written down during Prophet Muhammad's lifetime, was checked numerous times by himself to ensure accuracy, and has remained exactly in the original language and text ever since. I was interested to read that when several thousand copies of the Qur'an were printed in Egypt with just one dumma (vowel mark) missing, they were immediately pulped. Why should a tiny dash make any difference? How did anyone spot it so quickly?

Being scientifically trained, I was interested in the scientific references of the Qur'an. These included meteorological, astronomical, physical, medical references and more. Many of these are tantalizingly subtle, for example [We made every living thing of water] (Al-Anbiyaa' 21:30). So far, no one has found any discrepancies; however, I still looked for one indisputable scientific fact that would clear up the issue: The size of the universe or the distance to the sun for example would do nicely. I could not find anything that specific, of course. Maybe that is the point: Humans always like evidence on a tray, clearly labeled.

Islamic Dogma?

I often felt Islam was dogmatic, loaded with tough restrictions and regulations. Was it all necessary? Can't we just go out and have a good time and do what we want? But upon closer examination, I saw that those who "suffer" most by such restrictions are the strongest of society. Who are these? The wealthy, young, healthy, usually male. Who are vulnerable? Women, the poor, the sick, the very young and the very old. All are strongly protected by Islamic Law, centuries before the welfare state was dreamed of. For example

Who drinks and enjoys alcohol the most? Men. However, who actually suffers most from alcoholism? Battered wives and abused children, not to mention the thousands killed or maimed by drunk drivers.

Who's restricted most by the prohibition of sexual promiscuity? A man can walk away from pregnancy. Women are biologically inclined to monogamy. So who pays the real price of promiscuity? The unwanted baby born to a single mother left to fend for herself.

Who benefits from the clothing restriction on women? Hardly the men. Women are protected and respected from predatory males, rape, and pregnancy.

Who enjoys and profits financially from pornography? Throughout history this has always been a male thing. Not many magazines seem to be owned or bought by women. It's well known that rapists and child abusers (men again, I'm afraid) are often driven and seduced by explicit pornography.

Who suffers by giving obligatory charity? The rich.

Who wants to care about the elderly in a society that worships youth? It's such a nuisance to hedonistic young people. Muslims are obliged to look after their parents and all the elderly. Again the weak are given security.

The list goes on.

It's clear that "harsh" Islamic rules actually protect the weak and those without a voice in society. It's not surprising, then, that the abhorrence against Islam, even from the very beginning at the time of Muhammad, came from the high and mighty of society. The entertainment moguls of Hollywood and elsewhere today see Islam as a severe threat to their profit margins. It's not so surprising, then, that the vast majority of those reverting to Islam are women. Also, I noticed that it was the under-trodden of society, such as the destitute Hindus of India and blacks in racist America, who feel that only Islam's ideals can address their problems.

Regarding women, I thought I had hit on the weak spot of Islam until I discovered that women enjoyed inheritance and divorce rights 1,400 years before the West discovered "Women's Lib." A wife even keeps her own name after marriage. Some of the richest people in the Muslim world are women. Contrary to my image of Muslim women being "oppressed," my personal observation was that women were not simply equal to men but in some ways held in a distinguished, almost reverential position in society. They didn't behave a bit oppressed. On the contrary, I personally cannot recall ever hearing a disparaging or sexist remark from a Muslim man regarding any woman.

Decision time

So what to do with this information? I had two choices: either to do nothing (which was tempting) or change my religion. Also I wanted to break with the Catholic Church which had lost credibility to me. I didn't want to forever be a lapsed Catholic. As far as I know, it's not possible to resign (what would I send back � my confirmation medal?). I mulled over the issue for a year or more before one spring Friday deciding to take the plunge. Now several years have passed and I have realized that far from being the end of the matter, the hard work had only just begun on that Friday. I look ahead with interest and some trepidation at the resurgence of Islam around the world � I wonder how the West will react to the inevitable rise of Islam in the next century: submit or feel threatened? Many vested interests will fight it, particularly the powerful entertainment lobbies. Whatever happens, Islam is not going to go away.

http://www.islamonline.net - www.islamonline.net

http://www.islamonline.net/english/journey/2006/01/jour02.shtml#top">



Geplaatst door: Murat
Geplaatst op: 15 mei 2006 om 14:47
In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?
]Ruud je baseert niet op grond van de bijbel.


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 16 mei 2006 om 12:47

Deel 12, Hoe ik God leerde kennen. Haal het goede eruit. Leer van het kwaad. Daarmee doel ik niet op het gegeven dat je christen moet worden, dat interesseert me niet, maar een goed gelovige. Van welke signatuur dan ook.

Veel lessplezier.

�Maar tot u, die Mij hoort, zeg ik: Hebt uw vijanden lief, doet wel degenen, die u haten; zegent wie u vervloeken; bidt voor wie u smadelijk behandelen." (Lukas 6:27-28)

�Maar ik zeg u, de boze niet te weerstaan, doch wie u een slag geeft op de rechterwang, keer hem ook de andere toe; en wil iemand met u rechten en uw hemd nemen, laat hem ook uw mantel; en zal iemand u voor ��n mijl pressen, ga er twee met hem." (Matthe�s. 5:39-41)

Ik vergeleek deze verzen met wat er in de koran staat:

�Als iemand dus tegen jullie in overtreding is, mogen jullie tegen hem zo optreden als hij tegen jullie optrad." (soera 2:194)

�En maakt tegen hen zo goed als jullie kunnen bewapening en de inzetbare paarden gereed om Gods vijand en jullie vijand daarmee vrees aan te jagen" (soera 8:60)

"Mohammed is de gezant van God.  En zij die met hem zijn zijn streng tegen de ongelovigen, maar onderling barmhartig." (soera 48:29)

Het is onmogelijk dat Wit en Zwart ��n zouden zijn; ofdat Goed en Slecht ��n zouden zijn; of dat Dag en Nacht ��n zouden zijn! E�n moet duidelijk uniek zijn. Dus er zou maar ��n God moeten zijn. Ik was er zeker van dat ik die God zou vinden, want ik had Hem lief. Niemand zou mijervan kunnen weerhouden om in de Enige Ware God te geloven, zelfs al was Hij de God van de joden!

In gedachten sprak ik tot God: �O God, ik heb uw hulp nodig. Laat me niet in de steek, want ik ben nu in de war. Ik weet niet waar u bent. Als ik misleid was, dan was het niet met opzet. U weet hoeveel ik u liefheb, en hoeveel ik geleden heb terwille van u. O God, als u mij straft voor een zonde die ik begaan heb, dan vraag ik u om vergeving. U bent de enige God en ik ben uw dienaar, die uw geboden gehoorzaamt. Ik beleid mijn zonden en heb berouw. Wees alstublieft niet zo streng in uw straf.�

Bepaalde gedachten deden me bibberen van vrees. Ik dacht dat de koran en de bijbel niet allebei het Woord van God konden zijn. De ene moest de andere tenietdoen. Ik raakte in paniek toen deze gedachte op kwam. Steeds wanneer ik een vreemd geluid hoorde, dacht ik dat God het huis zou verwoesten en het op mijn hoofd zou doen neerkomen vanwege mijn houding ten opzichte van de koran.  Mijn leven werd ondraaglijk! Het was zelfs moeilijker dan toen ik in de gevangenis zat en gemarteld werd.

Al spoedig nam dit gevoel af en ik besloot om de koran opnieuw te bestuderen om elk mogelijk aspect te herzien en het vers objectief te beoordelen:

�Als hij van een ander dan God [gekomen] was dan zouden zij er veel tegenstrijdigs in vinden.� (soera 4:82)

Ik was in feite niet objectief. Ik wilde in de koran iets vinden dat mij ertoe zou brengen om te geloven dat het niet van God was. Ik voelde een diepe bitterheid tegenover christenen. Ik zou alles hebben geaccepteerd behalve om christen te worden. Het woord 'christen' provoceerde me, en veroorzaakte in mij een sterk verlangen van agressie in wraak ten opzichte van alles dat met christenen te maken had. Ik wist niet waarom ik me zo voelde; misschien was het vanwege het feit dat ik opgegroeid was in een strenge familie die de islam liefhad en het christendom haatte, ervan uitgaand dat het laatste ongeloof was. Onze ouders waarschuwden ons altijd om niet met christelijke kinderen te spelen, omdat zij verraders waren, en om hun voedsel niet te eten, omdat ze ons konden vergiftigen. We werden opgevoed met de gedachte dat christenen geen god, geen geloof en geen vertrouwen hadden.

Ik begon de koran grondig te bestuderen en ik ontdekte verbazingwekkende dingen die ik nog nooit eerder had opgemerkt. Ik verzamelde mijn onderzoek en gaf het als titel: �Is de koran het Woord van God?� Het kostte me ongeveer zes maanden om het af te maken.

Op een dag bracht de emir mij onverwacht een bezoek. Ik was in de rustkamer toen hij kwam. Mijn moeder liet hem in mijn kamer, omdat hij een bekende was van de familie, want we hadden samen in de gevangenis gezeten. De emir zag papieren door de hele kamer verspreid liggen dacht dat ik al een groot deel van mijn opdracht klaar had. Ik hoorde hem zeggen: �Allah zegene je! Jij bent, persoon! Ik had gelijk; jij bent de enige die het kon doen!� Ik dacht bij mezelf: �je weet nog niet wat er op deze papieren staat!�

Even later kwam ik naar buiten om hem te ontmoeten. Zijn gezicht was rood en hij leek verbijsterd. Hij greep bij mijn kraag en schreeuwde in mijn gezicht: �Wat is dit? Heb jij dat geschreven? Het kan niet van jou zijn. Wie heeft je misleid? Wie heeft je bedrogen? Wie verleid om je godsdienst te verraden?�

Ik zei tegen hem: �Als er sprake was van misleiding, dan zou u degene zijn; als er sprake was van verleiding, dan zou het door u zijn; als ik een zonde had begaan, dan zou die op uw hoofd neerkomen! U bent degene dit alles heeft aangezet. Ik wilde van dit onderzoek ontheven worden, maar u weigerde. U wist hoeveel ik het christendom en de christenen haatte, maar u stond er op dat ik hun boeken las. Ik zweer u dat ik zou willen dat alles wat ik ontdekt heb niet waar was. U en ik hebben de moeilijkste tijd van ons leven gedeeld, nietwaar?� �Ja�, antwoordde hij. Ik zei: "Neem me niet kwalijk, het is uit de hand gelopen. Het is niet alleen een kwestie van informatie; het is mijn hart waarover ik geen macht heb. Ik wilde dat u zou lezen wat ik gelezen heb en te weten zou komen wat ik te weten ben gekomen!�

Hij werd woest en wilde al mijn papieren verscheuren (Godheid van Christus, de koran is niet het Woord van God, etc.) We kregen een grote woordenwisseling die mijnmoeder naar de kamer bracht. Voordat hij mijn huis verliet, zei de emir tegen mij: �Nu weten we wat je mankeert, maar ik heb een verzoek als je in leven wilt blijven.� �En wat is dat?�, vroeg ik. Hij zei: �Vertel je groep nooit over dit vergif dat je schrijft. Ik zal tegen hen zeggen dat afvallig geworden bent, maar ik zal hun de reden niet vertellen. Als je hun iets anders vertelt, dan weet je zelf wel wat er met je zal gebeuren."

Ik zei tegen hem: "Wat u niet weet is dat de zaken veranderdzijn; de tijd is veranderd. U weet best dat ik niet bedreigd zal worden, want u bent niet in staat om uw bedreigingen uit te voeren. Voor uw informatie, ik was trouw aan mijn broeder s toen ik ze verzocht om mij niet tebezoeken. Ik kon hen niet dingen blijven leren waarvan ikzelf niet zeker was of ze wel waar waren. Ik duwde ze weg, omdat ik om hen gaf. Ik verzeker u, ik heb God lief, en ik bid dat Hij me terugbrengt als ik de verkeerde kant opben gegaan." Ik barstte in tranen uit toen ik dacht aan onze mooie herinneringen, onze gezamenlijke tijd in de gevangenis en hoe we samen de ontberingen hadden getrotseerd. Eerlijk gezegd was het teveel voor mij om te verdragen.  Maar als dit de wil van God is, dan zeg ik alle goede herinneringen ver van Hem vaarwel en verwelkom ik alle doornen aan Zijn zijde

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 16 mei 2006 om 13:44

Elhamdulillah

 

Stil verdriet,

ik blijf maar wenen,

is er iemand die zoveel pijn in mij ziet?

ik kan niet meer staan op mijn benen.

 

voel mij vastgebonden in het duister,

weet niet meer waar ik heen moet,

ik wil niet luisteren naar het donker gefluister,

ik wil niet meer dat ik bloed.

 

Stille wanhoop,

zie ik het einde nabij komen,

wanneer ik in die schaduw loop,

lijkt het alsof ik ineens kan dromen.

 

Gevonden,

diep in mij, mijn antwoord,

De Waarheid die mij leiden zal,

voel me kil en koud, krijg toch nog een beetje hoop,

weer hoop om het te overleven, dit donk're dal.

 

Waar komt het vandaan, ik weet het niet,

maar het geeft me een gelukkig gevoel,

het is nog zwak, maar dat geeft niet,

ik weet waar ik nu op doel.

 

De moed is in mijn schoenen gezakt,

nu toch wil ik vechten om niet op te geven,

elhamdulilah, het maakt me weer een beetje zeker,

ik heb eindelijk de reden om voor te leven!

 

Ik weet het, ik ben christelijk opgevoed,

maar voelde me er nooit helemaal in thuis,

de Islam, ja, dat is wat mij veel doet,

alstublieft Here, ik wil naar huis.

 

Hij die mijn tranen ooit zal drogen,

Hij, mijn ontheffer van mijn wanhoop,

Hij, die mij zal genezen,

wanneer ik in Zijn schaduw loop.

 

Hij, die mij zal vergeven,

Hij, wanneer ik er niet meer ben,

Hij, die mij weer geluk zal schenken in het leven,

Hij, wanneer ik niet meer voor problemen wegren,

Hij zal er zijn.

 

U, Mijn God, U,

In Uw handen is mijn lot.

 

door: onbekend

 



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 16 mei 2006 om 15:21

mooi verhaal PP, nu de mijneen probeer jij ook hier het goede uit te halen. no matter what religion u may have.its all good!

het beroemde verhaal van de voormalige christen, Yusuf Estes.

Many people ask me how a preacher or priest in Christianity can ever go to Islam, especially considering all the negative things that we hear about Islam and Muslims everyday. I would like to thank everyone for their interest and offer my humble story, God Willing. Actually, a very nice Christian gentleman asked me through email why and how I left Christianity for Islam. So this is more or less a copy of the letter that I sent back to him.

My name is Yusuf Estes and I am the National Muslim Chaplain for American Muslims, sponsored by a number of organizations here in Washington, DC. As such, I travel around the entire world lecturing and sharing the message of the Christ of the Quran in Islam. We hold dialogs and discussion groups with all faiths and enjoy the opportunity to work alongside of rabbis, ministers, preachers and priests everywhere. Most of our work is in the institutional area, military, universities and prisons. Primarily our goal is to educate and communicate the correct message of Islam and who the Muslims really are. Although Islam has grown now to tie Christianity as the largest of religions on earth, we see many of those who claim Islam as Muslims, that do not correctly understand nor properly represent the message of "Peace, Surrender and Obedience to God" (Arabic = 'Islam').

Dear me, I am afraid that I got a bit ahead of myself, I was trying to give a bit of background on my own personal experience to see if it would in anyway benefit you in your ministry. This may seem quite strange that I would offer to help you, while we perhaps share a few different perspectives and concepts of God, Jesus, prophethood, sin and salvation. But you see, at one time I was in the same boat as you. Really, I was. Let me explain.

I was born into a very strong Christian family in the Midwest. Our family and their ancestors not only built the churches and schools across this land, but actually were the same ones who came here in the first place. While I was still in elementary we relocated in Houston, Texas in 1949 (I'm old). We attended church regularly and I was baptized at the age of 12 in Pasadena, Texas. As a teenager, I wanted to visit other churches to learn more of their teachings and beliefs. The Baptists, Methodists, Episcopalians, Charismatic movements, Nazarene, Church of Christ, Church of God, Church of God in Christ, Full Gospel, Agape, Catholic, Presbyterian and many more. I developed quite a thirst for the "Gospel" or as we say; "Good News." My research into religion did not stop with Christianity. Not at all. Hinduism, Judaism, Buddhism, Metaphysics, native American beliefs were all a part of my studies. Just about the only one that I did not look into seriously was "Islam". Why? Good question.

Anyway, I became very interested in different types of music, especially Gospel and Classical. Because my whole family was religious and musical it followed that I too would begin my studies in both areas. All this set me for the logical position of Music Minister in many of the churches that I became affiliated with over the years. I started teaching keyboard instruments in 1960 and by 1963 owned my own studios in Laurel, Maryland, called "Estes Music Studios."

Over the next 30 years my father and I worked together in many business projects. We had entertainment programs, shows and attractions. We opened piano and organ stores all the way from Texas and Oklahoma to Florida. I made millions of dollars in those years, but could not find the peace of mind that can only come through knowing the truth and finding the real plan of salvation. I'm sure you have asked yourself the question; "Why did God create me?" or "What is it that God wants me to do?" or "Exactly who is God, anyway?" "Why do we believe in 'original sin?" and "Why would the sons of Adam be forced to accept his 'sins' and then as a result be punished forever. But if you asked anyone these questions, they would probably tell you that you have to believe without asking, or that it is a 'mystery' and you shouldn't ask.

And then there is the concept of the 'Trinity.' If I would ask preachers or ministers to give me some sort of an idea how 'one' could figure out to become 'three' or how God Himself, Who can do anything He Wills to do, cannot just forgive people's sins, but rather and had to become a man, come down on earth, be a human, and then take on the sins of all people. Keeping in mind that all along He is still God of the whole universe and does as He Wills to do, both in and outside of the universe as we know it.

Then one day in 1991, I came to know that the Muslims believed in the Bible. I was shocked. How could this be? But that's not all, they believe in Jesus as:

* a true messenger of God;
* prophet of God;
* miracle birth without human intervention;
* he was the 'Christ' or Messiah as predicted in the Bible;
* he is with God now and most important;
* He will be coming back in the Last Days to lead the believers against the 'Antichrist.'

This was too much for me. Especially since the evangelists that we used to travel around with all hated Muslims and Islam very much. They even said things that were not true to make people afraid of Islam. So, why would I want anything to do with these people?

My father was very active in supporting church work, especially church school programs. He became and ordained minister in the 1970s. He and his wife (my stepmother) knew many of the TV evangelists and preachers and even visited Oral Roberts and helped in the building of the "Prayer Tower" in Tulsa, OK. They also were strong supporters of Jimmy Swaggart, Jim and Tammy Fae Bakker, Jerry Fallwell, John Haggi and the biggest enemy to Islam in America, Pat Robertson.

Dad and his wife worked together and were most active in recording "Praise" tapes and distributing them for free to people in retirement homes, hospitals and homes for the elderly. And then in 1991 he began doing business with a man from Egypt and told me that he wanted me to meet him. This idea appealed to me when I thought about the idea of having an international flavor. You know, the pyramids, sphinx, Nile River and all that. Then my father mentioned that this man was a 'Moslem.'

I couldn't believe my ears.
A 'Moslem?'
No way!

I reminded my dad of the various different things that we had heard about these people, how they are -
Terrorists; hijackers; kidnappers; bombers and who knows what else?

Not only that but:

They don't believe in God

They kiss the ground five times a day and

They worship a black box in the desert.

No!
I did not want to meet this 'Moslem' man. No way!

My father insisted that I meet him and reassured me that he was a very nice person. So, I gave in and agreed to the meeting.

But on my terms.
I agreed to meet him on a Sunday after church so we would be all prayed up and in good standing with the Lord. I would be carrying my Bible under my arm as usual. I would have my big shiny cross dangling and I would have on my cap which says: "Jesus is Lord" right across the front. My wife and two young daughters came along and we were ready for our first encounter with the 'Moslems.'

When I came into the shop and asked my father where the 'Moslem' was, he pointed and said: "He's right over there."
I was confused. That couldn't be the Moslem. No way.

I'm looking for a huge man with flowing robes and big turban on his head, a beard half way down his shirt and eyebrows that go all the way across his forehead.

This man had no beard. In fact, he didn't even have any hair on his head at all. He was very close to bald. And he was very pleasant with a warm welcome and handshake. This didn't make sense. I thought they are terrorists and bombers. What is this all about?

Never mind. I'll get right to work on this guy. He needs to be 'saved' and me and the Lord are going to do it.
So, after a quick introduction, I asked him:

"Do you believe in God?"
He said:
"Yes."

(Good!)
Then I said:
"Do you believe in Adam and Eve?"
He said:
"Yes."

I said: "What about Abraham? You believe in him and how he tried to sacrifice his son for God?"
He said:
"Yes."

Then I asked:
"What about Moses?"
"Ten Commandments?"
"Parting the Red Sea?"
Again he said:
"Yes."

Then:
"What about the other prophets, David, Solomon and John the Baptist?"
He said:
"Yes."

I asked:
"Do you believe in the Bible?"
Again, he said:
"Yes."

So, now it was time for the big question:
"Do you believe in Jesus? That he was the Messiah (Christ) of God?"
Again the said:
"Yes."

Well now:
"This was going to be easier than I had thought."
He was just about ready to be baptized only he didn't know it.
And I was just the one to do it, too.

I was winning souls to the Lord day after day and this would be a big achievement for me, to catch one of these 'Moslems' and 'convert' him to Christianity.

I asked him if he liked tea and he said he did. So off we went to a little shop in the mall to sit and talk about my favorite subject: Beliefs.

While we sat in that little coffee shop for hours talking (I did most of the talking) I came to know that he was very nice, quiet and even a bit shy. He listened attentively to every word that I had to say and did not interrupt even one time. I liked this man's way and thought that he had definite potential to become a good Christian.

Little did I know the course of events about to unravel in front of my eyes.

First of all, I agreed with my father that we should do business with this man and even encouraged the idea of him traveling along with me on my business trips across the northern part of Texas. Day after day we would ride together and discuss various issues pertaining to different beliefs that people have. And along the way, I could of course interject some of my favorite radio programs of worship and praise to help bring the message to this poor individual. We talked about the concept of God; the meaning of life; the purpose of creation; the prophets and their mission and how God reveals His Will to mankind. We also shared a lot of personal experiences and ideas as well.

One day I came to know that my friend Mohamed was going to move out of the home he have been sharing with a friend of his and was going to be living in the mosque for a time. I went to my dad and asked him if we could invite Mohamed to come out to our big home in the country and stay there with us. After all, he could share some of the work and some expenses and he would be right there when we were ready to go to out traveling around. My father agreed and Mohamed moved in.

Of course I still would find time to visit my fellow preachers and evangelists around the state of Texas. One of them lived on the Texas -- Mexico border and another lived near lived Oklahoma border. One preacher liked to a huge wooden cross that was bigger than a car. He would carry it over his shoulder and drag the bottom on the ground and go down the road or freeway hauling these two beams formed in the shape of a cross. People would stop their cars and come over to him and ask him what was going on and he would give them pamphlets and booklets on Christianity.

One day my friend with the cross had a heart attack and had to go to the Veterans Hospital where he stayed for quite a long while. I used to visit him in the hospital several times a week and I would take Mohamed with me with the hopes that we could all share together in the subject of beliefs and religions. My friend was not very impressed and it was obvious that he did not want to know anything about Islam. Then one day a man who was sharing the room with my friend came rolling into the room in his wheelchair. I went to him and asked him his name and he said that it didn't matter and when I asked him where he was from he said he was from the planet Jupiter. I thought about what he said and then began to wonder if I was in the cardiac ward or the mental ward.

I knew the man was lonely and depressed and needed someone in his life. So, I began to 'witness' to him about the Lord. I read to him out of the book of Jonah in the Old Testament. I shared the story of the prophet Jonah who had been sent by the Lord to call his people to the correct way. Jonah had left his people and escaped by boat to leave his city and head out to sea. A storm came up and the ship almost capsized and the people on board threw Jonah over the side of the ship. A whale came up to the surface and grabbed Jonah, swallowed him and then went down to the bottom of the sea, where he stayed for 3 days and 3 nights. Yet because of God's Mercy, He caused the whale to rise to the surface and then spit Jonah out to return back home safely to his city of Nineveh. And the idea was that we can't really run away from our problems because we always know what we have done. And what is more, God also always knows what we have done.

After sharing this story with the man in the wheel chair, he looked up and me and apologized. He told me he was sorry for his rude behavior and that he had experienced some real serious problems recently. Then he said that he wanted to confess something to me. And I said that I was not a Catholic priest and I don't handle confessions. He replied back to me that he knew that. In fact, he said: "I am a Catholic priest."
I was shocked. Here I had been trying to preach Christianity to a priest. What in the world was happening here?

The priest began to share his story of being a missionary for the church for over 12 years to south and Central America and Mexico and even in New York's 'Hell's Kitchen.' When he was released from the hospital he needed a place to go to recover and rather than let him go to stay with a Catholic family, I told my dad that we should invite him to come out and live with us in the country along with our families and Mohamed. It was agreed by all that he would so, he moved out right away.

During the trip out to our home, I talked with the priest about some of the concepts of beliefs in Islam and to my surprise he agreed and then shared even more about this with me. I was shocked when he told me that Catholic priests actually study Islam and some even carry doctors degrees in this subject. This was all very enlightening to me. But there was still a lot more to come.

After settling in, we all began to gather around the kitchen table after dinner every night to discuss religion. My father would bring his King James Version of the Bible, I would bring out my Revised Standard Version of the Bible, my wife had another version of the Bible (maybe something like Jimmy Swaggart's 'Good News For Modern Man." The priest of course, had the Catholic Bible which has 7 more books in it that the Protestant Bible. So we spent more time talking about which Bible was the right one or the most correct one, than we did trying to convince Mohamed about becoming a Christian.

At one point I recall asking him about the Quran and how many versions of it there were in the last 1,400 years. He told me that there was only ONE QURAN. And that it had never been changed. Yet he let me know that the Quran had been memorized by hundreds of thousands of people, in it's entirety and were scattered about the earth in many different countries. Over the centuries since the Quran was revealed millions have memorized it completely and have taught it to others who have memorized it completely, from cover to cover, letter perfect without mistakes.

This did not seem possible to me. After all, the original languages of the Bible have all been dead languages for centuries and the documents themselves have been lost in their originals for hundreds and thousands of years. So, how could it be that something like this could be so easy to preserve and to recite from cover to cover.

Anyway, one day the priest asked the Mohamed if he might accompany him to the mosque to see what it was like there. They came back talking about their experience there and we could not wait to ask the priest what it was like and what all types of ceremonies they performed. He said they didn't really 'do' anything. They just came and prayed and left. I said: "They left? Without any speeches or singing?" He said that was right.

A few more days went by and the Catholic priest asked Mohamed if he might join him again for a trip to the mosque which they did. But this time it was different. They did not come back for a very long time. It became dark and we worried that something might have happened to them. Finally they arrived and when they came in the door I immediately recognized Mohamed, but who was this alongside of him? Someone wearing a white robe and a white cap. Hold on a minute! It was the priest. I said to him: "Pete? -- Did you become a 'Moslem?'
He said that he had entered into Islam that very day. THE PRIEST BECAME A MUSLIM!! What next? (You'll see).

So, I went upstairs to think things over a bit and began to talk to my wife about the whole subject. She then told me that she too was going to enter into Islam, because she knew it was the truth. I was really shocked now. I went downstairs and woke up Mohamed and asked him to come outside with me for a discussion. We walked and talked that whole night through. By the time he was ready to pray Fajr (the morning prayer of the Muslims) I knew that the truth had come at last and now it was up to me to do my part. I went out back behind my father's house and found an old piece of plywood lying under an overhang and right there I put my head down on the ground facing the direction that the Muslims pray five times a day.

Now then in that position, with my body stretched out on the plywood and my head on the ground, I asked: "O God. If you are there, guide me, guide me." And then after a while I raised up my head and I noticed something. No, I didn't see birds or angels coming out of the sky nor did I hear voices or music, nor did I see bright lights and flashes. What I did notice was a change inside of me. I was aware now more than ever before that it was time for me to stop lying and cheating and doing sneaky business deals. It was time that I really work at being an honest and upright man. I knew now what I had to do. So I went upstairs and took a shower with the distinct idea that I was 'washing' away the sinful old person that I had become over the years. And I was now coming into a new, fresh life. A life based on truth and proof.

Around 11:00 A.M. that morning, I stood before two witnesses, one the ex-priest, formerly known as Father Peter Jacob's, and the other Mohamed Abel Rehman and announced my 'shahadah' (open testimony to the Oneness of God and the prophethood of Muhammad, peace be upon him).

A few minutes later, my wife follow along and gave the same testimony. But hers was in front of 3 witnesses (me being the third).

My father was a bit more reserved on the subject and waited a few more months before he made his shahadah (public testimony). But he did finally commit to Islam and began offering prayers right along with me and the other Muslims in the local masjid (mosque).

The children were taken out of the Christian school and placed in Muslim schools. And now ten years later, they are memorizing much of the Quran and the teachings of Islam.

My father's wife was the last of all to acknowledge that Jesus could not be a son of God and that he must have been a mighty prophet of God, but not God.

Now stop and think. A whole entire household of people from varying backgrounds and ethnic groups coming together in truth to learn how to know and worship the Creator and Sustainer of the Universe. Think. A Catholic priest. A minister of music and preacher. An ordained minister and builder of Christian schools. And they all come into Islam! Only by His Mercy were we all guided to see the real truth of Islam without any blinders on their eyes any longer.

If I were to stop right here, I'm sure that you would have to admit that at least, this is an amazing story, right? After all, three religious leaders of three separate denominations all going into one very opposite belief at the same time and then soon after the rest of the household.

But that is not all. There is more! The same year, while I was in Grand Prairie, Texas (near Dallas) I met a Baptist seminary student from Tennessee named Joe, who also came to Islam after reading the Holy Quran while in BAPTIST SEMINARY COLLEGE!

There are others as well. I recall the case of the Catholic priest in a college town who talked about the good things in Islam so much that I was forced to ask him why he didn't enter Islam. He replied: "What? And loose my job?" - His name is Father John and there is still hope for him yet.

More? Yes. The very next year I met a former Catholic priest who had been a missionary for 8 years in Africa. He learned about Islam while he was there and entered into Islam. He then changed his name to Omar and moved to Dallas Texas.

Any more? Again, yes. Two years later, while in San Antonio, Texas I was introduced to a former Arch Bishop of the Orthodox Church of Russia who learned about Islam and gave up his position to enter Islam.

And since my own entrance into Islam and becoming a chaplain to the Muslims throughout the country and around the world, I have encountered many more individuals who were leaders, teachers and scholars in other religions who learned about Islam and entered into it. They came from Hindus, Jews, Catholics, Protestants, Jehovah's Witnesses, Greek and Russian Orthodox, Coptic Christians from Egypt, non-denominational churches and even scientists who had been atheists.

Why? Good question.
May I suggest to the seeker of truth do the following NINE STEPS to purification of the mind:

1.) Clean their mind, their heart and their soul real good.
2.) Clear away all the prejudices and biases
3.) Read a good translation of the meaning of the Holy Quran in a language that they can understand best.
4.) Take some time.
5.) Read and reflect.
6.) Think and pray.
7.) And keep on asking the One who created you in the first place, to guide you to the truth.
8.) Keep this up for a few months. And be regular in it.
9.) Above all, do not let others who are poisoned in their thinking influence you while your are in this state of "rebirth of the soul."

The rest is between you and the Almighty Lord of the Universe. If you truly love Him, then He already Knows it and He will deal with each of us according to our hearts.

So, now you have the introduction to the story of my coming into Islam and becoming Muslim. There is more on the Internet about this story and there are more pictures there as well. Please take the time to visit it and then please take the time to email me and let us come together to share in all truths based on proofs for understanding our origins and our purpose and goals in this life and the Next Life.

And once again I thank you for your email today. If you hadn't sent it, I probably would still not have completed this task of putting down the story once and for all of how "Priest and Preachers Are Coming to Islam."

May Allah guide you on your journey to all truth. Ameen. And May He open your heart and your mind to the reality of this world and the purpose of this life, ameen.

Peace to you and Guidance from Allah the One Almighty God, Creator and Sustainer of all that exists.
Your friend,

Chaplain Yusuf Estes

Bron:www.thetruereligion.org

 



Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 16 mei 2006 om 16:25
In eerste instantie geplaatst door Murat

In eerste instantie geplaatst door Ruud

In eerste instantie geplaatst door muslima5

sorry begrijp nog steeds niet wat je bedoelt.
Geloof werkt niet op basis van dwang...Waneer men dwang oplegd is men niet Gods gelovig maar angstig.. En angst of vrees kan mensen doen afkeren van geloof,als men ontdekt dat deze angst ongegrond is. Begrijp je het nu?
]Ruud je baseert niet op grond van de bijbel.
Dit geldt voor elke religie.


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 17 mei 2006 om 03:19

Beste Muslima5 en Ammatoelaziz, 

Wat KAN geloof toch wonderschoon zijn. Jammer dat er mensen zijn die geloof tot haat jegens anderen maken. Uiteindelijk blijft liefde en waarheid over, in elk geloof.

Deel 13, Hoe ik God heb leren kennen.

De groep verbrak alle banden met mij. Leden gingen me mijden en groetten me zelfs niet op straat. Ik wist onmiddellijk dat ik tot een ongelovige was verklaard. Ze namen het geld terug dat ik voor mijn persoonlijke uitgaven ontving uit de 'Schatkamer' van de groep. Ze dachten dat ze me zouden ru�neren en me zouden dwingen om terug te keren naar de groep. Ze hebben me nooit begrepen.

De emir en ik hadden samen met enkele andere mensen een investeringsmaatschappij.  We gebruikten de grote geldbedragen die we uit het buitenland meebrachten voor het kopen en verkopen van kleding. Ik was de offici�le manager die de cheques ondertekende. Ik was de wettelijke vertegenwoordiger van de zaak. Toen ik de weigerde, om berouw te tonen, betaalden zij hun deel niet en brachten mij voor de rechtbank. Ze verwachtten dat ik mijn excuses zou maken en berouw zou tonen voor mijn ontrouw. In het gerechtsgebouw kwam de emir naar mijn toe en fluisterde:"We kunnen de aanklachten laten vallen als je je verstand terug krijgt en berouw toont aan Allah en ons vertelt wie je heeft misleid." Ik antwoordde niet.

De rechtbank veroordeelde mij tot het terugbetalen van het geld in de vorm van maandelijkse termijnen van 16 Egyptische ponden. Dit was een klap voor hen, omdat ze mij in de gevangenis wilden hebben. Ik dankte God dat het verhoor goed verlopen was, maar ik sprak tegen God op een verbitterde, boze toon: "O God, waarom doet u mij dit aan? Waarom moet ik lijden? Sinds ik een kind was heb ik geleden en gestreden. Ik heb geen vrienden meer, omdat ze niet in u geloven. Ik heb de liefde van mijn familie kwijtgeraakt, omdat ze u niet accepteren. Ik ben mijn studie kwijtgeraakt, omdat het tussen u en mij stond. Ik weet niet welke moeite u nu nog voor mij in petto heeft. Heb alstublieft medelijden met mij. Ik ben zwak en machteloos. Laat me niet over aan de golven die me op en neer werpen in deze woeste zee. Ik weet niet waar ik heen moet gaan. Zeg me wie u bent. Bent u de God van de christenen? De God van Mozes? De God van Mohammed? Als u de God van Mohammed zou zijn, waarom zou u me dan laten lijden en laten twijfelen over wie u bent? Alstublieft God, laat me niet alleen. Ik beloof u te volgen waar u bent. Ik vrees u alleen, en dat weet u wel."

Mijn gedachtegang werd plotseling onderbroken door de stem van mijn moeder die mij vroeg om mijn eten te komen halen. Ik at niet samen met mijn moeder, omdat ik geloofde dat een moslim niet moest eten met een ongelovigen - en volgens de groep was mijn moeder dat.

Ik kwam toen bij een erg hachelijk punt: als de koran niet van God was, wie was dan die Mohammed? Hij moest wel een vaIse profeet zijn. Maar hoe bewijs ik dat? Ik raakteplotseling in paniek en dacht: "Dit kan niet waar zijn! Mohammed een valse profeet? En hoe zit het dan met zijn wonderen en zijn rijk, en de menigten die hem volgen?"

Het voelde alsof ik op het punt stond om Gods toorn en pijniging onder ogen te zien. Toen ik wat bekoelde, voelde ik een vreemde moed en een sterke wil om mijn onderzoek te richten op wie Mohammed was, en of hij een profeet was of niet. Ik ontdekte dat Mohammed's aanspraak op het profeetschap gebaseerd was op twee aspecten: hij was analfabeet, maar hij ontving de koran; en hij was onfeilbaar - voordat hij een profeet werd, had hij nooit een zonde begaan.

Analfabetisme:

Het was totaal niet in mij opgekomen om een bewijs vinden dat Mohammed kon lezen en schrijven. Alles dat ik wist was dat het onmogelijk was dat Mohammed kon lezen en schrijven. Deze kwestie motiveerde mij om biografie�n van de profeet nog eens te lezen. Ik trof feitelijk veel zaken aan die mij niet eerder waren opgevallen, dit tot mijn grote verbazing. Ik ontdekte dat Mohammed gewoon was om naar dezelfde plaats te gaan waar Nadr Ibn EI-Hareth, Waraka Ibn Nofal en Ibn Sa�eda, de bekende priesters, naar toe gingen. Ik ontdekte ook dat Mohammed zaken deed met het grote fortuin van de rijk dame Khadija en dat hij veel contracten en overeenkomsten sloot met de kooplieden uit Jemen en Groot Syri�.

Er werd gezegd dat Mohammed een stempel bij zich droeg die hij gebruikte in plaats van een handtekening, wat betekende dat hij analfabeet was. Maar een stempel bij zich dragen betekent niet dat hij analfabeet was., want het was in die tijd gebruikelijk onder kooplieden om het contract tussen de handelaar en de klant te schrijven en er dan een stempel op te zetten om het te bekrachtigen, zoals heden ten dage het Zegel van de Republiek.

Ik ontdekte dat Mohammed, na het vredesverdrag van Hudaibiya, het verzoeningsverdrag met zijn handen schreef, dat hij onder de voogdij stond van zijn oom AbuTaleb, en dat hij ouder was dan Ali. Ali kon lezen en schrijven en het was onvoorstelbaar at Mohammed zelfs niet had leren lezen en schrijven op minimaal basisniveau.

Ik ontdekte dat Mohammed altijd bij Yassar Al-Nusrani (de christen) zat en van hem teksten kreeg om ze te lezen. Ik realiseerde me dat toen de engel Gabri�l bij Mohammed kwam en hem vroeg om te lezen, het van de kant van Gabri�l niet logisch was om te vragen om te lezen als hij wist dat hij analfabeet was! Als je alle bovengenoemde punten toevoegt aan wat ik ontdekte betreffende de authenticiteit of mohammed�s profeetschap, dan zul je tot het besef komen dat Mohammed noch een profeet, noch een rechtvaardig man was. Alle details zijn te vinden in een boek dat ik voorbereidde, getiteld Mohammed in de thora en de bijbel.



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 17 mei 2006 om 04:10

Ja PP, je hebt gelijk. maar ik zie in mijn geloof niks anders dan liefde en hoop. zie ik ook in andere geloven. t enige verschil is het geloof in de profeten. wij geloven in hen allen. christenen geloven niet in onze geliefde profeet Muhammed saws. en Joden geloven niet in Jezus EN Muhammed saws..dus ach ja..history repeats itself!ik zie een duidelijke rode lijn namelijk

Dedicating a Life to God

By �lfwine Acelas Mischler

30/01/2003

The Prophet�s Companion that I identify most with is Salman Al-Farisi. He grew up as the son of a wealthy man in Persia and was a devotee of fire until he overheard some Christians worship. When he wanted to join their religion, his father imprisoned him, but he managed to escape and travel to Syria to become Christian. He worked as the servant of various bishops and holy men in order to learn the religion. Finally, one of them told him to seek the final prophet in the city of palm trees (Madinah). Salman sold all he had to join a caravan headed to Madinah, but the caravan betrayed him and sold him as a slave. He did eventually reach Madinah. There he heard of a new prophet arriving. His last mentor had told him of the signs to seek in the prophet, and when Salman saw those signs in Muhammad (peace and blessings be upon him), he immediately joined Islam.

My own journey to Islam is nowhere as dramatic or difficult. I did not actually travel in search of the truth. But I felt at one time-when I no longer believed in Christianity but had not yet found Islam-as if I was in a boat adrift, not knowing which way to go, where to find God (Allah). I wanted to know Him but I was lost. I understand Salman�s search. And, like him, once I knew the truth, I embraced it.

I grew up in a large Roman Catholic family and attended Catholic schools for twelve years. As a child I wanted to be close to God, though I could never talk about this or other personal matters with my family. For many years, even through my first year of college, I wanted to dedicate my life to God as a nun, either as a teacher or missionary to foreign countries.

As a teenager I was active in my parish. I played guitar at the folk Mass, was a lector at services, helped count the weekly collection, and taught weekly religious education classes for three years. But all the while I was having doubts about my religion.

I know that my doubts first started when I was about 11, and when I was 12 I didn�t want to be confirmed because of my doubts. I said that I didn�t believe in God, but I didn�t really doubt His existence-I never did-but I was beginning to doubt what the Church was telling me about Him. But at that time I couldn�t express all that, and for many years I don�t think I had a clear idea of just what I disliked or doubted. I think a lot of it was instinctual, �at the gut level�, rather than rational.

In high school, I continued to have doubts on and off. At that time I was particularly concerned with Right and Wrong and found it confusing that I could get such different answers from two priests who represented the same Church. One would tell us that there was an objective law that had to be followed while another would take a humanistic approach and say that moral issues were relative.

It was during my first semester of college that I recall having my first clear idea of what I disliked about Christianity. I briefly joined an evangelical organization. I didn�t know what �evangelical� meant, but I wanted to join a Christian group. This organization takes the Bible very literally and they believe that you have to accept Jesus Christ as your personal savior or you will be damned to hell. I went with them as an observer on one �mission� to talk with students in their dormitory.

But when I asked these evangelicals what would happen if a person never heard the message but was a morally good person, their answer was that they were damned. I couldn�t accept that God could be so unjust, and so I left them at the end of only one semester. Years later when I was asking about Islam, that was one of my first questions.

Two years later I took an introduction to cultural anthropology course. It made me see whites (my own race) in a different light. I saw what a lot of damage they had done to the world in spreading their religion and culture and I even felt ashamed of being white (but never expressed it to anyone). I remember asking my favorite priest about it: what right did Christians have to do so? His answer didn�t satisfy me and it was the last I saw him. That was January of �77. (After I became Muslim I stopped identifying myself as white. I am Muslim before all else.)

During the seven years I took to complete my bachelor�s degree, I tried attending Catholic Masses at different places where the services were geared towards young adults with different music or gimmicks. I also attended a Pentecostal service once-this is where people often �speak in tongues�-with other Catholic young adults. It seemed that to be close to God you had to keep on an emotional high, but I couldn�t maintain that intensity of feeling. I think more doubts came in with the emotional lows.

The last time I attended Mass was New Year�s Day 1978, and I walked out in the middle. The confusion and doubts I felt were giving me abdominal pains.

I remained agnostic, believing in God�s existence but not believing in revelation. I thought that God had created the world and then gone on permanent vacation. I knew from a course in college that the Old Testament had been written and pieced together over centuries and so doubted its truth. Everyone had a different idea of Christianity, of who would be saved. And of course there were Buddhists, Hindus, etc. If everyone had a different idea of what was the truth, I reasoned that there was no truth. (Now I know that there is one truth, but that some people have distorted it.)

I knew there was only one God, but I didn�t know Him. Every now and then I would pray for guidance. Not often, but I wanted to know Him if possible.

It never occurred to me to look into Islam at that time, probably because of what we had been taught about it in social studies. We learned the Five Pillars of Islam, that Muslims don�t eat pork, drink alcohol, or gamble, that they can have four wives, and that Muhammad (peace and blessings be upon him) wrote the Qur�an based on stories he had learned from Christians he met in his travels. Al-Hamduilillah (all praise be to God) that I didn�t look into it at that time, because the only books I would have found would have been written by non-Muslims and full of lies and distortions.

So I drifted for four years. I became interested in Islam during my third semester of a two-year master�s degree program. I was teaching English composition to undergraduate international students. Most of them were Muslim, most from Malaysia. Two young Malaysian men in my class were very outgoing and started talking to me about their country and a bit about Islam. I have always enjoyed learning about other cultures and religions, so I found it very interesting.

A few weeks later I was in a bookstore and saw a translation of the Qur�an and bought it. It was a translation published by Oxford University, done by a Jew who had re-ordered the surahs and said in the introduction that it was written by Muhammad. But it was the only one I found and I was curious. I knew that I�d probably have Muslim students later in my career (I was getting my masters in Teaching English as a Foreign Language) and I wanted to know what they believed.

If anyone had told me then that I would end up becoming a Muslim and even wearing hijab, I would have laughed. It was the farthest thing from my mind. I only wanted to understand my students better.

But God has His ways. On November 14, 1981, I started reading the translation of the Qur�an. The first time I read the translation of Al-Fatihah I heard a voice in me say, �Believe in Me.� �Who is this?� I asked. �Is it Jesus, or the Christian concept of God, or the Muslim concept of God, or the devil?� The more I read, the more disturbed I became, wondering if this was true. Yet I couldn�t stop reading for several days until finally I had to call one of those Malaysian guys and ask him about it. �But I don�t believe in revelation!� I said. �But maybe this is a sign that it�s real,� he replied.

I kept reading and then I started asking them questions. One thing that impressed me was that when they didn�t know an answer, they didn�t make one up as the Christians had. They said, �We don�t know and we can�t answer because if we say something wrong we�ll be in trouble with Allah (God). You have to ask someone who knows more.� After a few days I had to say, �Show me someone who knows more.�

So I called one of the two Saudi doctoral students who were serving as the imams in that town. He had me to his house (with his wife there, of course) and answered my questions-I even asked about how to pray-and lent me books. Unfortunately, I couldn�t keep the books and I didn�t think to record their titles and authors.

One of my first questions was about what happens to someone who never hears the message of Islam. His answer was that we are all born with an innate knowledge of God and if we are honest with ourselves and look at creation, we will acknowledge the Creator, so even if someone never hears of Islam, he has the chance to be saved. That seemed fair.

Another question was why women receive half the amount of inheritance as men. When he explained that they don�t have to spend that money on their support, it seemed fair.

The books I read, and also what these two friends told me, showed me that Islam was not just a belief and a few prayers, but that it was a whole system, social, political, economic, et cetera. That, I think, was the main attraction of Islam for me. All the pieces fit together and made sense.

So I kept reading. Within a short time I knew that I would become a Muslim, but I wasn�t ready to commit myself yet. I had to know a lot about it, to know what I was getting myself into. Within a month, there were only a few questions remaining in my mind.

I remember phoning my little brother on December 13 and telling him that I wanted to join a non-Christian religion and asking him how to tell Mom and Dad when I went home at Christmas. He asked why I was attracted to Islam. I remember telling him that it was logical, all the pieces fit, that there was no priesthood, no mediators to God, that the scriptures remained as they were originally revealed. He wisely suggested that I should not commit myself yet but drop hints about it when I was home.

But the next morning, when I started reading before going to the university, I found the book I had opened had two chapters on the very questions that were remaining: jihad and slavery. I read from 6:30 to 8:00 and when I closed the book at 8:00 I just said, �Yeah.� I knew that I was a Muslim, but it was nearly an hour before I could actually bring myself to say the Shahadah (testimony of faith) aloud, as if saying it aloud made it something I couldn�t go back on.

So on December 14, 1981 at 8:00 a.m. I became a Muslim. I went to the mosque at noontime and talked to a Malaysian student who was a sort of secretary there and was told to come back at Maghrib (sunset) to testify in public. �What! I have to say it in public?!� I was so excited and nervous.

But I have never doubted Islam since then. And I will say that there are only two decisions in my whole life that I never regretted: changing my name to �lfwine in 1978 and accepting Islam in 1981-although I�ve always felt that I didn�t really decide to be a Muslim. I didn�t have to debate whether or not to accept Islam once I had all the information I needed. It just came, it was natural, it couldn�t be held back.

During that month that I was learning about Islam, my Malaysian friends told me not to judge Islam by what Muslims do because they are not perfect, but to judge it by the Book. That advice has served me well over the years.

And I�ve always remembered the words that a Malaysian sister said to me on that night that I reverted to Islam. She told me, �The words you have just said are �I bear witness that there is no god but Allah (God)�� not just �There is no god but Allah (God)�� And you bear witness by everything you say and do: how you dress, how you walk, how you talk, how you eat, what you eat, et cetera.� I�ve tried to live by that advice.

And over the years I have come to appreciate Islam more and more. I really appreciate that the Qur�an has not been altered, that the hadiths (traditions of the Prophet) are available in books, that a person can go to the sources of the religion. He or she has to learn Arabic to read them all (not all have been translated and we take translations with a grain of salt), but they are available in bookstores throughout the Muslim world, not locked away in some Vatican-like library. I was taught early on that whenever anyone told me something was halal (lawful) or haram (unlawful), I should ask for the source of that, so having the sources available is of great value to us Muslims.

Another thing I have come to appreciate is that we Muslims schedule our lives around the prayers. I can remember in high school and college that the main topic at dinner on Friday was which Mass we each were going to go to on the weekend, according to our other plans. A Muslim puts the prayers first and schedules things around them, not the other way around.

It wasn�t until I was Muslim (and only gradually) that I came to understand God�s majesty and that as the Creator He has the right to make laws for us. The Church seemed to focus so much on the human nature of Jesus (assuming he had a dual nature) that it brought God down to our level. I can�t do that as a Muslim. I recognize my right place in the universe.

As a young adult I kept looking for some sort of �religious experience�, an ecstasy. As a Muslim I don�t seek those emotional highs. Islam is much more stable. Being close to God doesn�t mean having an ecstasy but remembering Him in everything you say and do, remembering Him frequently throughout the day. And I have tried to dedicate my life to God, though in a different way than I imagined doing so as a child. When possible I�ve worked for Islam, in schools, publishing houses, web sites and non-government organizations (NGOs).

Salman Al-Farisi�s last Christian teacher told him signs by which he would recognize the Prophet (peace and blessings be upon him). And once he saw those signs, he accepted Islam immediately. I wasn�t given any such signs, and I had to do a lot of reading to know what it was I was accepting. But once I had all the answers, I accepted Islam right away. I can�t say that I�m anywhere near as good as Salman was, but like him (and many others), I found the Truth after a long search.

Bron:www.islamonline.net

http://islamonline.net/english/journey/jour41.shtml#top">



Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 17 mei 2006 om 05:33
Heb ik het mis als ik denk dat de hoofdfiguur van Peter Pan resp. die van Muslima5 op ��n punt samenkomen?


Geplaatst door: ABTT
Geplaatst op: 17 mei 2006 om 06:12

soub7anallah, haha,

is dit een knip en plak topic?



-------------
Constantijn: 315 Milaadiya
Waarom werkt Islaammail niet meer correct?


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 17 mei 2006 om 11:05

In eerste instantie geplaatst door alzukar

Heb ik het mis als ik denk dat de hoofdfiguur van Peter Pan resp. die van Muslima5 op ��n punt samenkomen?

Juist. Op het punt waar het bij geloof om moet gaan: Liefde voor de medemens. Elk medemens.



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 18 mei 2006 om 03:29

De hoofdrolspeler zet steeds meer vraagtekens bij zijn geloof en de vorm waarin die door hem gegoten wordt.

Deel 14, Hoe ik God leerde kennen.

Onfeilbaarheid.

Voor wat betreft Mohammed�s onfeilbaarheid zijn er veel biografie�n zoals "Al-Seera Al-Halabiya", "Al-Tabakaat Al-Kubra" en "Seerat Ibn Hisham", zelfs de commentaren bij soera 16:

"En van de vruchten van de palmen en de wijnstokken: jullie nemen ervan een bedwelmende drank" (soera 16:67)

Er zijn veel authentieke hadiths waarin duidelijk wordt beweerd dat Mohammed wijn dronk en zijn vrienden aanbeveling deed als het erg geconcentreerd was. Hij at van de dierlijke offers die door Kuraish in El-Ka'ba aan de afgoden waren geofferd. Hij stond het verbodene toe en verbood hetgeen door God was toegestaan. Hij lonkte naar de vrouwen van zijn vrienden en aarzelde niet om ��n van hen voor zich nemen als ze hem beviel. Op de Dag van Kheibar werd Safiyya, dochter van Yehiah Ibn Akhtab, Abdallah Ibn Umar. Maar Mohammed nam haar van hem af en trouwde met haar. Hij nam ook Zainab, Gashs, de vrouw van Zaid (zijn geadopteerde zoon) tot vrouw, naast zijn andere vrouwen.

Al deze gebeurtenissen wierpen elk heilig beeld van Mohammed omver en blies de onschendbare status op die ik altijd aan de Profeet Mohammed toeschreef. Eerlijk gezegd was het elke keer als ik zoiets ontdekte een pijnlijk moment.

Met alles dat ik ontdekte over Mohammed, hoopte ik eerlijk gezegd nog steeds dat ik deugden in de islam zou ontdekken die ik zou kunnen vastgrijpen om moslim te blijven. Het was moeilijk voor mij om de godsdienst waarin ik was grootgebracht te verlaten. Steeds wanneer ik met de gedachte speelde om de islam te verlaten, werd mijn gemoed bestormd met vreemde gevoelens van angst, verwarring en onrust. Steeds wanneer ik een grootse en betekenisvolle tekst las in de bijbel, nam mijn haat, vijandschap en wreedheid tegen christenen toe. Ik had een christelijke collega. Als ik iets groots vond in de bijbel, ontvlamde mijn boosheid en vernielde ik zijn bezittingen om uiting te geven aan mijn opgekropte woede. Ik betaalde anderen geld om tegen hem samen te zweren en valse aanklachten tegen hem naar de hoge autoriteiten te sturen. Op een dag stak ik al zijn kleren in brand en moest hij in zijn uniform naar huis toe.

Ik stond ook altijd voor ��n van de winkels waarvan de oude eigenaar een christen was, om de mensen te verhinderen om bij hem te kopen en hem ervan te beschuldigen een afzetter te zijn. Ik zei tegen de mensen op straat: �Koop niet bij christenen; het zijn Oplichters. Ze willen de islam vernietigen. De koran zegt: �Ze hebben geen geloof'�.� Die oude christelijke man zei dan tegen mij: �O mijn zoon, wat heb ik je aangedaan? Heb medelijden; ik moet geld verdienen om mijn kinderen te kunnen grootbrengen."

Op andere momenten waarschuwde ik mijn vrienden om christenen niet de hand schudden in naleving van de hadith; �Geef de Mensen van het Boek geen hand; groet ze niet en geef ze geen ruimte." Ik schreeuwde vaak: "Ze zijn kwaadwillig, de liefde die ze ten toon spreiden is gefingeerd en ze zijn aartsvijanden van Allah en de ware gelovigen. Laat je niet misleiden door hun huichelachtige verootmoediging. God zegt: 'Zij werden met vernederingen onderwerping getroffen'."

Op ��n van deze hectische dagen, vol met al dit soort daden tegen christenen, voelde ik een ingeving in het binnenste van mijn hart. Er was een stem in mijn binnenste die zei: "Wees eerlijk tegenover jezelf. Denk je werkelijk dat al deze daden hetgeen dat je geleerd hebt uit hun Boeken kan wegnemen? Je hebt gezegd dat je God zou volgen, waarheen je dat ook zou leiden; en hoe komt het dan dat steeds wanneer God je licht van inspiratie openbaart, je probeert om het uit te doen? Wees eerlijk tegenover jezelf om een zuiver geweten te hebben. Controleer je innerlijke motieven. Is het werkelijk God die je wilt? En zo niet, wat wil je dan echt? jij mag het zeggen. Het ligt helemaal in jouw handen en niemand zal je tot iets dwingen.�

Ik ging naar huis, gebukt onder zware lasten. Ik probeerde te bidden, maar ik kon niet. Ik begon in de bijbel te lezen en ik kwam het gebed van Christus tegen in Evangelie van Matthe�s. Toen ik dat gebed las, voelde ik plotseling een vreemd gevoel van vrede, rust en kalmte dat over me heen kwam. Het was alsof iemand water had uitgegoten om mijn geheugen van iets te reinig in het binnenste van mijn hart: "O mijn God, kunt u mij die vrede, dat geduld, die liefde en volharding geven die de christenen hebben als ik precies zo bid als het in de bijbel staat?"

Ik was buiten mijzelf van vreugde alsof ik het antwoord hoorde: "Ja". Mijn gezicht straalde van blijdschap en ik besloot om het Onze Vader regelmatig te bidden. Ik stond vroeg op bij zonsopgang, hetzelfde tijdstip als van de rituele gebeden, maar deze keer bad ik het Onze Vader. Ik deed ook de reiniging en spreidde het gebedskleed op de grond zoals ik dat in het verleden ook deed. Vervolgens ging ik erop staan en zei:

"Onze Vader die in de hemelen zijt,

uw naam worde geheiligd;

uw Koninkrijk kome;

uw wil geschiedde,

gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.

Geef ons heden ons dagelijks brood;

en vergeef ons onze schulden,

gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren;

en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze."

Ik sloot het af met de woorden: �Vrede zij met u en de God, Vrede zij met u en de Barmhartigheid van God, Vrede zij met u en de Barmhartigheid van God � (de islamitische afsluiting van het gebed)

Ik ging hier vrij lang mee door, maar ik bemerkte geen verandering in mijn karakter. Ik was nog steeds agressief tegenover mijn familie en tegenover christenen. Dus ik besloot om alle godsdiensten opzij te zetten. Noch de islam, noch het christendom werkte. Als ik mij zou bekeren tot het christendom, zou ik misschien na een poosje weer een boek gaan lezen met de bedoeling om een andere, betere godsdienst te vinden zo de rest van mijn leven doorbrengen met van de ene godsdienst naar de andere te gaan. Het beste wat je in zo�n geval kunt doen, dacht ik, was een normaal leven te gaan leiden, zoals gewone mensen. Waarom zou ik mijn geest overladen met al dat religieuze gedoe? Laat me genieten van een onbezorgd leven en als ik sterf, laat God dan maar met mij doen wat Hij wil!

Maar dat was geen echte oplossing. Plotseling schoot me een idee te binnen. Ik zei in mezelf dat de reden voor al mijn problemen en verwarring dat Boek was, dat wil zeggen de thora en de bijbel. Laat ik het daarom in stukken scheuren en het voor altijd van me af zetten. Ik stond op scheuren het punt om dat te doen, maar ik voelde een huivering in mijn lichaam en hoorde een innerlijke stem die in mijn binnenste fluisterde: "Doe het niet. Je zult het misschien nog nodig hebben. Waarom wil je speciaal dat boek kwijt raken? De koran heeft je veel meer verwarring bezorgd. Waarom wilde je die niet verscheuren?"

Als ik in een auto reed, bad ik dat ik een ongeluk zou krijgen en dat iedereen in de auto gered zou worden, behalve ik. Ik wenste ook, vanuit de grond van mijn hart dat het huis zou instorten en dat alleen ik zou omkomen. �O God", zei ik, "Als u mij geen leiding wilt geven, is het beter dat u mijn leven be�indigd en mij uit mijn dilemma laat komen."

Ik bevond mij middenin die verwarring van tegenstrijdige gedachten. Het was vier uur 's middags op een zomerse dag in juli. Ik zat alleen, in mijn herinneringen verdiept, en dacht na over mijn lange verbondenheid met de islam, islamitische groeperingen en terrorisme, en tenslotte met het nieuwe testament en de thora. Ik bad: "O God, u weet dat ik in al deze gebeurtenissen op zoek was naar u. Is het eerlijk om mij in deze staat achter te laten? Waar is uw rechtvaardigheid en liefde? Zelfs als u mij wilde straffen voor een misdaad die ik heb begaan, denk ik dat ik nu wel betaald heb voor al mijn misdaden. Welke misdaad vereist zo'n zware straf? Alstublieft God; laat me niet alleen in deze strijd."

Plotseling zag ik de deur van mijn kamer opengaan. Ik dacht dat het mijn moeder was die mij iets te eten bracht.  En ziedaar, daar kwam een logge man met lang haar en een zware baard en een zuil van stralend wit licht naast hem. Het was als licht afkomstig van een groot aantal fluorescerende lampen die naast elkaar stonden. Ik kon niet naar zijn gezicht kijken of mijn ogen naar hem opslaan. Ik hoorde dat hij mij riep: "Sta op; de Christus heeft je nodig." In een mum van tijd stond ik buiten mijn kamer. Ik was verbijsterd en ik riep mijn vader, moeder en broers dat ze moe komen om de Christus te zien (onze Meester Isa), omdat er in Al-Bukhari's boek geschreven stond dat 'wie een profeet zag, �leiding' had gezien, want demonen verschenen niet aan als profeet. Ik zei in mezelf dat mijn familieleden misschien zouden geloven als ze de Christus zouden zien.

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 18 mei 2006 om 03:59

he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.

dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".

Foreword


As a former minister and elder of the Christian church, it has become incumbent upon me to enlighten those that continue to walk in darkness. After embracing Islam I felt a dire need to help those who have not yet been blessed to experience the light of Islam.


I thank Almighty God, Allah, for having mercy upon me, causing me to come to know the beauty of Islam as taught by Prophet Muhammad and his rightly guided followers. It is only by the mercy of Allah that we receive true guidance and the ability to follow the straight path, which leads to success in this life and the Hereafter.


Praise be to Allah for the kindness shown to me by Shaykh 'Abdullah bin 'Abdul-'Azeez bin Baz upon my embracing Islam. I cherish and will pass on the knowledge gained from each meeting with him. There are many others who have helped me by means of encouragement and knowledge, but for fear of missing anyone, I will refrain from attempting to list them. Sufficient it is to say that I thank Almighty God, Allah, for each and every brother and sister that He has allowed to play a role in my growth and development as a Muslim.


I pray that this short work will be of benefit to all. I hope that Christians will find that there is yet i hope for the wayward conditions that prevail over the bulk of Christendom. The answers to Christian problems are not to be found with the Christians themselves, for they are, in most instances, the root of their own problems. Rather, Islam is the solution to the problems plaguing the world of Christianity,as well as the problems facing the so-called worldof religion as a whole. May Allah guide us all and reward us according to the very best of our deeds and intentions.


Abdullah Muhammad al-Faruque at-Ta'if, Kingdom of Saudi Arabia


Beginnings


As a young boy I was raised with a deep fear of God. Having been partially raised by a grandmother who was a Pentecostal fundamentalist, the church became an integral part of my life at a very early age. By the time I had reached the age of six, I knew all too well the benefits awaiting me in Heaven for being a good little boy and the punishment awaiting in Hell for little boys who are naughty. I was taught by my grandmother that all liars were doomed to go to the Hellfire, where they would burn forever and ever.


My mother worked two full-time jobs and continued to remind me of the teachings given to me by her mother. My younger brother and older sister did not seem to take our grandmother's warnings of the Hereafter as seriously as I did. I recall seeing the full moon when it would take on a deep reddish hue, and I would begin to weep because I was taught that one of the signs of the end of the world would be that the moon would become red like blood. As an eight year old child I began to develop such a fear at what I thought were signs in the heavens and on earth of Doomsday that I actually had nightmares of what the Day of Judgement would be like. Our house was close to a set of railroad tracks, and trains passed by on a frequent basis. I can remember being awakened out of sleep by the horrendous sound of the locomotive's horn and thinking that I had died and was being resurrected after hearing the sound of the trumpet. These teachings were ingrained in my young mind through a combination of oral teachings and the reading of a set of children's books known as the Bible Story.


Every Sunday we would go to church dressed in all of our finery. My grandfather was our means of transportation. Church would last for what seemed to me like hours. We would arrive at around eleven in the morning and not leave until sometimes three in the afternoon. I remember falling asleep in my grandmother's lap on many occasions. For a time my brother and I were permitted to leave church in between the conclusion of Sunday school and morning worship service to sit with our grandfather at the railway yard and watch the trains pass. He was not a churchgoer, but he saw to it that my Eamily made it there every Sunday. Sometime later he suffered a stroke, which left him partiallyparalyzed, and as a result, we were unable to attend church on a regular basis. This period of time would be one of the most crucial stages of my development.

Rededication


I was relieved, in a sense, at no longer being able to attend church, but I would feel the urge to go on my own every now and then. At age sixteen I began attending the church of a friend whose father was the pastor. It was a small storefront building with only my friend's family, myself, and another schoolmate as members. This went on for only several months before -the church closed down. After graduating from high school and entering the university I rediscovered my religious commitment and became fully immersed in Pentecostal teachings. I was baptized and "filled with the Holy Ghost," as the experience was then called. As a college student, I quickly became the pride of the church. Everyone had high hopes for me, and I was happy to once again be "on the road to salvation".


I attended church every time its doors would open. I studied the Bible for days and weeks at a time. I attended lectures given by the Christian scholars of my day, and I acknowledged my call to the ministry at the age of 20. I began preaching and became well known very quickly. I was extremely dogmatic and believed that no one could receive salvation unless they were of my church group. I categorically condemned everyone who had not come to know God the way I had cometo knowHim. I was taught that Jesus Christ (peace be upon him) and God Almighty were one and the samething. I was taught that our church did not believe in the trinity but that Jesus (peace be upon him) was indeed the Father, Son and Holy Ghost. I tried to make myself understand it even though I had to admit that I really did not fully understand it. As far as I was concerned, it was the only doctrine that made sense to me. I admired the holy dress of the women and the pious behavior of the men. I enjoyed practicing a doctrine where women were required to dress in garments covering themselves completely, not painting their faces with makeup, and carrying themselves as true ambassadors of Christ. I was convinced beyond a shadow of a doubt that I had finally found the true path to eternal bliss. Iwould debate with anyone from a different church with different beliefs and would totally silence them with my knowledge of the Bible. I memorized hundreds of Biblical passages, and this became a trademark of my preaching. Yet, even though I felt assured of being on the right path, a part of me was still searching. I felt that there was an even higher truth to be attained.


I would meditate while alone and pray to God to lead me to the correct religion and to forgive me if what I was doing was wrong. I had never had any contact with Muslims. The only people I knew that claimed Islam as their religion were the followers of Elijah Muhammad, who were referred to by many as the "Black Muslims" or the "Lost-Found Nation." It was during this period in the late seventies that Minister Louis Farrakhan was well into rebuilding what was called "The Nation of Islam." Iwentto hear Minister Farrakhan speak at the invitation of a coworker and found it to be an experience that would change my life dramatically. I had never in my life heard another black man speak the way that he spoke. I immediately wanted to arrange a meeting with him to try to convert him to my religion. I enjoyed evangelizing, hoping to find lost souls to save from the Hellfire - no matter who they were. 


After graduating from college I began to work on a full-time basis. As I was reaching the pinnacle of my ministry, the followers of Elijah Muhammad became more visible, and I appreciated their efforts in attempting to rid the black community of the evils that were destroying it from within. I beganto support them, in a sense, by buying their literature and even meeting with them for dialogue. I attended their study circles to find out exactly what they believed. As sincere as I knew many of them were, I could not buy the idea of God being a black man. I disagreed with their use of the Bible to support their position on certain issues. Here was a book that I knew very well, and I was deeply disturbed at what I deemed was their misinterpretation of it. I had attended locally supported Bible schools and had become quite knowledgeable in various fields of Bible study.


After about six years I moved to Texas and became affiliated with two churches. The first church was led by a young pastor who was inexperienced and not very learned. My knowledge of the Christian scriptures had by this time developed into something abnormal. I was obsessed with Biblical teachings. I began to look deeper into the scriptures and realized that I knew more than the present leader. As a show of respect, I left and joined another church in a different city where I felt that I could learn more. The pastor of this particular church was very scholarly. He was an excellent teacher but had some ideas that were not the norm in our church organization. He held somewhat liberal views, but I still enjoyed his indoctrination. I was soon to learn the most valuable lesson of my Christian life, which was "all that glitters is not gold." Despite its outward appearance,there were evils taking place that I never thought were possible in the Church. These evils caused me to reflect deeply, and I began questioning the teaching to which I was so dedicated. 

Welcome to the
Real Church World


I soon discovered that there was a great deal of jealousy prevalent in the ministerial hierarchy. Things had changed from that to which I was accustomed. Women wore clothing that I thought was shameful. People dressed in order to attract attention, usually from the opposite sex. I discovered just how great a part money and greed play in the operation of church activities. There were many small churches struggling, and they called upon us to hold meetings to help raise money for them. I was told that if a church did not have a certain number of members, then I was not to waste my time preaching there because I would not receive ample financial compensation. I then explained that I was not in it for the money and that I would preach even if there was only one member present... and I'd do it for free! This caused a disturbance. I started questioning those whom I thought had wisdom, only to find that they had been putting on a show. I learned that money, power and position were more important than teaching the truth about the Bible. As a Bible student, I knew full well that there were mistakes, contradictions and fabrications. I thought that people should be exposed to the truth about the Bible. The idea of exposing the people to such aspects of the Bible was a thought supposedly attributable to Satan. But I began to publicly ask my teachers questions during Bible classes, which none of them could answer. Not a single one could explain how Jesus was supposedly God, and how, at the same time, he was supposedly the Father, Son and Holy Ghost wrapped up into one and yet was not a part of the trinity. Several preachers finally had to concede that they did not understand it but that we were simply required to believe it.


Cases of adultery and fornication went unpunished. Some preachers were hooked on drugs and had destroyed their lives and the lives of their families. Leaders of some churches were found to be homosexuals. There were pastors even guilty of committing adultery with the young daughters of other church members. All of this coupled with a failure to receive answers to what I thought were valid questions was enough to make me seek a change. That change came when I accepted a job in the Kingdom of Saudi Arabia.

A New Beginning


It was not long after arriving in Saudi Arabia that I saw an immediate difference in the lifestyle of the Muslim people. They were different from the followers of Elijah Muhammad and Minister Louis Farrakhan in that they were of all nationalities, colors and languages. I immediately expressed a desire to learn more about this peculiar brand of religion. I was amazed with the life of Prophet Muhammad and wanted to know more. I requested books from one of the brothers who was active in calling people to Islam. I was supplied with all of the books that I could possibly want. I read each and every one. I was then given the Holy Qur'an and read it completely several times within four months. I asked question after question and received satisfactory answers. What appealed to me was that the brothers were not keen on impressing me with their knowledge. If a brother did not know how to answer a question, he would tell me that he simply did not know and would have to check with someone who did. The next day he would always bring the answer. I noticed how humility played such a great role in the lives of these mysterious people of the Middle East.


I was amazed to see the women covering themselves from face to foot. I did not see any religious hierarchy. No one was competing for any religious position. All of this was wonderful, but how could I entertain the thought of abandoning a teaching that had followed me since childhood? What about the Bible? I knew that there is some truth in it even though it had been changed and revised countless numbers of times. I was then given a video cassette of a debate between Shaykh Ahmed Deedat and Reverend Jimmy Swaggart. After seeing the debate I immediately became a Muslim. (To view this debate click http://www.islam.org/audio/ra622_4.ram" target=w2>here � requires RealPlayer)


I was taken to the office of Shaykh 'Abdullah bin 'Abdul-'Azeez bin Baz to officially declare my acceptance of Islam. It was there that I was given sound advice on how to prepare myself for the long journey ahead. It was truly a birth from darkness into light. I wondered what my peers from the Church would think when they heard that I had embraced Islam. It was not long before I found out. I went back to the United States for vacation and was severely criticized for my "lack of faith." I was stamped with many labels - from renegade to reprobate. People were told by so-called church leaders not to even remember me in prayer. As strange as it may seem, I was not bothered in the least. I was so happy that Almighty God, Allah, had chosen to guide me aright that nothing else mattered.


Now I only wanted to become as dedicated a Muslim as I was a Christian. This, of course, meant study. I realized that a person could grow as much as they wanted to in Islam. There is no monopoly of knowledge - it is free to all who wish to avail themselves of the opportunities to learn. I was given a set of Saheeh Muslim as a gift from my Qur'an teacher. It was then that I realized the need to learn about the life, sayings and practices of Prophet Muhammad . I read and studied as many of the hadlth collections available in English as possible. I realized that my knowledge of the Bible was an asset that is now quite useful in dealing with those of Christian backgrounds. Life for me has taken on an entirely new meaning. One of the most profound attitude changes is a result of knowing that this life must actually be spent in preparation for life in the Hereafter. It was also a new experience to know that we are rewarded even for our intentions. If you intend to do good, then you are rewarded. Itwas quite different in the Church. The attitude wasthat "the path to Hell is paved with good intentions." There was no way to win. If you sinned,then you had to confess to the pastor, especially if the sin was a great sin, such as adultery. You were judged strictly by your actions.

The Present and Future


After an interview by the Al-Madinah newspaper I was asked about my present-day activities and plans for the future. At present, my goal is to learn Arabic and continue studying to gain greater knowledge about Islam. I am presently engaged in the field of da'wah and am called upon to lecture to non-Muslims who come from Christian backgrounds. If Allah, Almighty, spares my life, I hope to write more on the subject of comparative religion.


It is the duty of Muslims throughout the world to work to spread the knowledge of Islam. As one who has spent such a long time as a Bible teacher, I feel a special sense of duty in educating people about the errors, contradictions and fabricated tales of a book believed in by millions of people. One of the greatest joys is knowing that I do not have to engage in a great deal of dispute with Christians, because I was a teacher who taught most of the dispute techniques used by them. I also learned how to argue using the Bible to defend Christianity. And at the same time I know the counter arguments for each argument which we, as ministers, were forbidden by our leaders to discuss or divulge.


It is my prayer that Allah will forgive us all of our ignorance and guide us to the path leading to Paradise. All praise is due to Allah. May the peace and blessings of Allah be upon His last messenger, Prophet Muhammad, his family, companions, and those following true guidance.



Bron: www.thetruereligion.org

 



Geplaatst door: ABTT
Geplaatst op: 18 mei 2006 om 04:12
In eerste instantie geplaatst door muslima5

he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.

dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".

Jammer dat de plaatjes niet werken, maar het engels is vlot leesbaar.



-------------
Constantijn: 315 Milaadiya
Waarom werkt Islaammail niet meer correct?


Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 18 mei 2006 om 05:00
In eerste instantie geplaatst door ABTT

In eerste instantie geplaatst door muslima5


he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.


dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".



Jammer dat de plaatjes niet werken, maar het engels is vlot leesbaar.



Erg sierlijk gekaligrafeerd, die '99 mooie namen van Allah', maar staan ze ook ergens in een schrift en taal die ik kan verstaan? Je hebt me w�l nieuwsgierig gemaakt, maar nu sta ik voor de gesloten deur..


Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 18 mei 2006 om 05:17
Op deze pagina staan ook korte getuigenissen van mensen: http://www.soulsurvivor.nl/pages/magazine.php?onderwerp=Jij&id=52&lastlink=magazine - http://www.soulsurvivor.nl/pages/magazine.php?onderwerp=Jij& amp;id=52&lastlink=magazine

Ik ben er zelf een aantal jaar geleden geweest en ik kan het alleen maar beamen!


Geplaatst door: postpentacost
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 07:14
tjonge, als ik die getuigenissen zo lees dan lijkt het er op dat niemand
vrede heeft met zijn religie en tegen wil en dank de overstap maakt. Nog
even en alle christenen zijn moslims geworden en alle moslims christenen

Maar het valt me wel op dat de hoofdpersoon in de geschiedenis van
Peter Pan zeer degelijk onderzoek gedaan heeft en met tekst en uitleg
aantoont dat tal van Koranteksten de goddelijke status van Jezus
onderschrijven.

-------------
16 Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.(Johannes 3,16)


Geplaatst door: Khabir
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 07:31
Ze onderschrijven het niet. Jezus(sws) was en is geen god. ook niet de zoon van god.
lees de stukken over jezus(sws) in de koran, die ik al eerder geplaats heb.


-------------
5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."


Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 08:05
Daar gaan we weer!


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 09:57

Deel 15, Hoe ik God heb leren kennen.

Ik ging terug naar mijn kamer en zag niets. Ik was geschokt top tot teen. Ik was diep bedroefd. Hoe kon ik dit bewijzen aan mijn familie? Ik verweet God dat Hij me niet hielp. "Waarom hebt u niet in de kamer gewacht zodat zij u konden zien en tot geloof zouden komen? Ze zullen nu denken dat ik mijn verstand verloren ben."

Dat was precies wat er gebeurde. Al mijn familieleden kwamen mijn kamer binnen en zagen er niets ongewoons. Mijn moeder zei: "O Heer, waarom staat U toe dat al deze dingen ons overkomen? We waren blij dat we onze zoon terug hadden en nu laat u hem gek worden!" Ze begon bitter te huilen en omhelsde mij. Mijn broer zei dat ik me geen zorgen moest maken, want hij zou me naar de beste psychiater in Egypte brengen. Mijn zusters zeiden: "Dat kom van al dat nachtelijk geschrijf. Het resultaat van dit alles is krankzinnigheid. God, genees hem alstublieft."

Nadat ze allemaal hun klaagzangen be�indigd hadden zei ik tegen hen: "Ben jij niet die en die?" En ieder van hen zei: "Ja". Ik keerde me tot mijn moeder en zei tegen haar "Bent u niet mijn moeder?" "Ja", zei ze. "Ben jij niet mijn broer?" "Ja", zei hij. Ik keerde me tot mijn zuster en zei "Ben jij niet mijn zuster?" "Ja", zei ze. Ik zei tegen hen: "Als ik krankzinnig zou zijn, zoals jullie denken, hoe kan het dan dat ik al jullie namen ken? Waarom geloven jullie mij niet? Ik heb Hem gezien als een groot licht. Hij sprak tegen mij." Maar hun standpunt was sterker dan mijn argument. Ik begon hen tenslotte te geloven. Ik moest werkelijk gek zijn. Daarom ging ik op mijn bed liggen en bleef daar. Ik moest mijn verstand verloren zijn. Er was gebrek aan gezond verstand in wat ik zei. Ik bleef in kamer en mijn broers kwamen om me op te beuren, maar ik sprak geen woord. Ik nam mijn toevlucht tot complete stilte.

De volgende morgen bracht mijn broer mij naar een van de beste psychiaters in het land. We gingen naar zijn kliniek en ik wachtte op mijn beurt. Eindelijk werd ik bij de dokter binnen geroepen. Ik zat voor hem en hij vroeg me: "Hoe kan ik u helpen?" Ik zei tegen hem: "Ik weet het niet. Mijn broer besloot om mij bij u te brengen." Hij zei: "Uw broer zei dat u onze Meester de Christus heeft gezien!" Ik zei: "Ja, ik heb hem inderdaad gezien." Hij zei: "Kunt u hem voor mij beschrijven?" Ik vroeg hem: "Heeft u hem eerder gezien?" Hij zei: "Nee." Ik zei: "Als u niet weet hoe hij er uit ziet, hoe kunt u dan weten of ik gelijk heb of niet?" Hij zei: "Uw geval is erg moeilijk." Hij riep mijn broer uit de wachtkamer. Toen hij de behandelkamer binnenkwam vertelde de dokter hem dat ik snel een elektrische behandeling nodig had. Ik begon met zes sessies elektrische behandeling en langzamerhand werd het verminderd tot twee. Hij vroeg mijn broer om mij twee keer per week naar het ziekenhuis te brengen. Mijn broer vertelde hem dat dat moeilijk te realiseren was, omdat we in een stad ver van Ca�ro woonden en het ons twee en een half uur rijden zou kosten. Mijn broer stelde aan de dokter voor om ons te vertellen hoe we zo'n behandeling konden krijgen in onze eigen stad uitgevoerd door een andere dokter. Hij stemde daarin toe en ik ook. Ik vertelde hem dat ik niet bang was voor elektrische behandeling, omdat ik deze al had ondergaan toen ik was gemarteld in concentratiekampen. Ik was ervan overtuigd dat een medische behandeling minder erg zou zijn dan die elektrische schokken die we moesten verdragen in de martelkamers.

Ik zag geen reden om de elektrische behandeling te weigeren. Als ik echt gek was, zou dit me helpen om mijn gezondheid terug te krijgen. Zo niet, dan zou deze pijn worden toegevoegd aan de andere pijnlijke ervaringen die ik had gehad tijdens mijn zoektocht naar God; hopelijk zou God daar rekening mee houden en medelijden met mij hebben.

Tenslotte had ik mijn behandelsessies afgewerkt en alle medicaties ondergaan die mijn dokter had voorgeschreven. Ik verwachtte dat ik toen genezen zou zijn en alle gedachten zou vergeten die mij kwelden, als ze veroorzaakt waren door krankzinnigheid of psychosomatische spanning. Echter, ik voelde me aangespoord om meer in de bijbel te lezen. Ik kon niet slapen voordat ik een gedeelte uit de bijbel had gelezen. Ik besloot om al mijn ontdekkingen voor mezelf te houden en niemand iets te vertellen over ervaringen die ik vanaf dat moment eventueel zou hebben. Ik besloot om als een christen te leven om het werk van God te zien. Als dit de weg was, zou ik daar zeker de vruchten van zien. Ik wilde Gods steun voor deze keus zien; anders zou ik het opzij schuiven.

Zoals ik al eerder zei, ik bad regelmatig, op mijn eigen manier, vijf keer per dag: bij zonsopgang, om twaalf uur �s middags, bij de schemering, bij zonsondergang en 's avonds. Ik las niets tijdens mijn gebeden behalve het dienstige praktijken die ik moest volbrengen om mij Onze Vader. Maar ik was verward wat betreft de godsdienstige praktijken die ik moest volbrengen om mijn gebeden compleet en acceptabel te maken ten einde verdienste te verwerven voor God. Ik moest naar de kerk gaan om te leren hoe ik God kon aanbidden. Het idee om naar de kerk te gaan stond me niet aan. Hoe kon ik naar de kerk gaan terwijl ik in zo'n staat verkeerde? Hoe kon ik naar de kerk gaan in een staat van nederigheid en onderwerping terwijl ik in het verleden zo vijandig was geweest? "Nee", zei ik in mijzelf, "Ik ga niet naar de kerk. Misschien een andere keer."

Ik probeerde enkele christenen om hulp te vragen, maar wie zou er met mij willen praten na al hetgeen ik hen had aangedaan? Niemand van hen wilde mij ontmoeten. Ze dachten dit ik hen wilde doden of hen wilde dwingen om zich te bekeren tot de islam. Tenslotte stemde ��n van hen erin toe om mij over een maand te ontmoeten. Tot die tijd moest ik wachten. Ik besloot om die tijd te gebruiken om meer te lezen over de christelijke geloofsleer en opvattingen. Ik wilde weten wat zij hierover zeiden en of zij hun eigen christelijke boeken hadden zoals de moslims die hebben.

Om te beginnen besloot ik om mijn baard af te scheren, gewoon er normaal uit te zien. Ik leende een overhemd en een broek om die te dragen in plaats van de 'Galabia' (islamitische dracht) waarin ik mijn hele leven had gelopen. ik ging naar de boekwinkel waar ik mijn bijbel had gekocht- Geen van de boeken in die boekwinkel beviel me, dus besloot ik naar een andere in de buurt te gaan. Ik bekeek de boekenplanken door de winkelruit, om te zien weIke boeken er stonden. Ik durfde geen 'christelijke' boekwinkel binnen te gaan. Ik kon niet eens kijken naar iets christelijks; dus hoe kon ik nu een christelijke plaats betreden? ik was bang dat ze naar mijn identiteitskaart zouden vragen (waarop in Egypte je godsdienst vermeld staat) en dat ze de politie zouden bellen. Ik zou dan in de handen vallen van de Geheime Staats Inlichtingendienst, wat hetzelfde was als in een bodemloze put vallen.

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: Khabir
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 10:15
In eerste instantie geplaatst door Peter Pan

Om te beginnen besloot ik om mijn baard af te scheren, gewoon er normaal uit te zien. Ik leende een overhemd en een broek om die te dragen in plaats van de 'Galabia' (islamitische dracht) waarin ik mijn hele leven had gelopen. ik ging naar 


Dit bewijst dat het verhaal door een achtelijke christen verzonnen is, die zelfs het uiterlijk van een andersdenkenden als niet "normaal " beschouwt.

Zie jij er wel normaal uit Peterpan, met je strakke groene broek en je hoedje?


PP  ga alstublieft dit verhaal aan captin hook vertellen of de krokodillen. mischien krijg je bij hen wel aanhang.



-------------
5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 11:04
Ik wil geen aanhang.

-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 11:31

mensen mensen toch. geen ruzietjes maken.

leuk verhaal pp!hier nog een verhaal van mij!

The Bible Led Me to Islam

Abdul Malik LeBlanc tells how he discovered Islam within the pages of Bible

Source: International Edition Voice of Islam - November 1998, Page 25

During my Christian days there were many verses in the Bible that made me question the religion I was following (Christianity). There was one particular verse, 1 Thessalonians 5:17 which says; "pray without ceasing," that lingered heavily in my mind. I often wondered how a person (Christian) was supposed to pray (be in a state of worship) without ceasing? Without any biblical or divine guidance, the only way I thought this to be possible was to always do good deeds and keep the remembrance of God on my tongue and in my heart.

However, I found this to be impossible to do as a human being. But when I was introduced to Islam in 1987, and began to read and learn more about this way of life, I found that Islam provided divine guidance both from God (Allah) and Prophet Muhammad (SAW) by which a person could pray (be in a state of worship) without ceasing, if it was the Will of God. 

Whether waking up, eating, sleeping, putting on clothes, being in the presence of a woman, looking at a woman, going shopping, going to the bathroom, looking in the mirror, traveling, visiting the sick, sitting in a non-religious meeting, taking a bath, having sexual intercourse with one�s wife, yawning, cutting you nails, sneezing, greeting people, talking, hosting guests at home, walking, exercising, fighting, entering one�s house, praying and many other acts, Islam and the guidance therein of the Quran, and the acts and sayings of Prophet Muhammad (SAW), provided ways in which I could observe 1 Thessalonians 5:17. In addition, it allowed me to be at peace with myself and in submission to the one True God - Allah (SWT).  

This divine guidance of Islam taught me greatly about my duties, responsibilities and birthright to my Creator (Allah), and more about the religion of Christianity as a Muslim, I [By the Will of Allah (SWT)] felt it necessary to share with you how the Bible led me to Islam.

Christianity

Given the fact that there has never been in the history of the Torah (Old Testament) the religion of God to be named after a Prophet (i.e. Adaminity, Abrahamity, Mosanity, etc.), I hope to explain that Jesus did not preach the religion of Christianity, but a religion that gives all Praise and Worship to The One God.

One of the questions I asked myself as I took an objective (second) look at Christianity was; where did the word Christianity come from and was the word ever mentioned to Jesus? Well, I did not find the word Christianity in the Bible, not even in a Bible dictionary. Specifically, I did not find in the Bible where Jesus called himself a Christian. 

The word Christian was first mentioned by a pagan to describe those who followed Jesus. It is mentioned one of three times in the New Testament by a pagan and Jew in Antioch about 43 AD, (Acts 11:26, Acts 26:28 and 1 Peter 4:16) long after Jesus left this earth. To accept the words of pagans as having any value or association with divinity, Jesus or God is contrary to the teachings of all Prophets.  

Jesus prophesied that people would worship him uselessly and believe in doctrines made by men (Matthew 15:9). 

"But in vain they do worship me, teaching for doctrines the commandments of men." This verse, Matthew 15:9, is further supported by these words of the Quran: 

"And (remember) when Allah will say (on the Day of Resurrection): "O Jesus, son of Mary! Did you say unto men: "Worship me and my mother as two gods besides Allah?" He will say: "Glory be to You! It was not for me to say what I had no right (to say). Had I said such a thing, You would surely have known it. You know what is in my inner-self though I do not know what is in Yours, truly, You, only You, are the All-Knower o fall that is hidden and unseen. 

Never did I say to them aught except what You (Allah) did command me to say: �Worship Allah, my Lord and your Lord.� And I was a witness over them while I dwelt amongst them, but when You took me up, You were a Witness to all things. (This is a great admonition and warning to the Christians of the whole world)." (Al-Ma�idah 5:116-117) 

I found that Biblical verses like John 5:30, John 12:49, John 14:28, Isaiah 42:8 and Acts 2:22 support the above mentioned verses of the Quran. 

Before leaving the subject of Christianity, I should mention one small point of observation. If Christians are Christ-like, why are they not greeting each other with the words; Peace be with you (Salamu Alaikum), as Jesus did in Luke 24:36. As you may be aware, the greeting from one Muslim to another Muslim is Assalamu Alaikum; a Christ-like saying.

Various Holy Bibles

It is worth mentioning that the Bible references cited might not be exactly as the Bible you are using. There are MANY Bibles on the market that are used by different Christian sects and all of these sects say that their book, though different, is the word of God. Such Bibles are: The Revised Standard Version 1952 & 1971, New American Standard Bible, The Holy Bible; New International Version, the Living Bible, New World Translation of the Holy Scriptures used by Jehovah Witnesses, Roman Catholic Version and the King James Version. A special note: I have not found in any of these Bibles where the "New Testament" calls itself the "New Testament," and nowhere does the "Old Testament" call itself the "Old? Testament." Also, the word "Bible" is unknown within the pages of the Bible.

In addition to the many different Christian sects and Bibles, I have learned that there are also different men, not Prophets, who founded these sects and are using various interpretations of the Bible and/or man-made doctrines as their creed. 

I would like to share with you some thoughts that you may not have read or known about the Bible being the word of God. Briefly, let me mention that on September 8, 1957, the Jehovah�s witnesses in their "Awake" magazine carried this startling headline - 50,000 Errors in the Bible. If you ask a Jehovah�s witness about this headline, it may be said that today most of those errors have been eliminated. How many have been eliminated, 5,000? Even if 50 remain, would one attribute those errors to God? 

Let me pose another question: if a "Holy" book contained conflicting verses would you still consider it to be Holy? Most likely you will say of course not. Let me share with you some conflicting verses both in the Old and New Testaments:

II Samuel 8:4 (vs)

II Samuel 8:9-10

II Kings 8:26

II Samuel 6:23

Genesis 6:3

John 5:37

John 5:31

I Chronicles 18:4

I Chronicles 18:9-10

II Chronicles 22:2

II Samuel 21:8

Genesis 9:29

John 14:9

John 8:14

 

Only two contradictions of the New Testament have been mentioned, but others will be referenced when the Trinity, Divinity of Jesus Christ, Divine Sonship of Jesus, Original Sin and Atonement are reviewed. 

How could the "inspired words" of God get the genealogy of Jesus incorrect (See Matthew 1:6-16 where it states 26 forefathers up to Prophet David, and Luke 3:23-31 says 41 in number). Or for that matter, give a genealogy to Jesus who had NO father? See II Kings 19:1-37, now read Isaiah 37:1-38. Why is it that the words of these verse are identical? Yet they have been attributed to two different authors, one unknown and the other is Isaiah, who are centuries apart; and yet, the Christians have claimed these books to be inspired by God.  

I looked up the word Easter in the Nelson Bible dictionary and learned that the word "Easter" (as mentioned in Acts 12:4) is a mistranslation of "pascha," the ordinary Greek word for "Passover." As, you know Passover is a Jewish celebration not a Christian holiday. I think human hands, all to human, had played havoc with the Bible. 

From the brief points mentioned above, and the fact that Biblical scholars themselves have recognized the human nature and human composition of the Bible (Curt Kuhl, The Old Testament: Its Origin and Composition, PP 47, 51, 52), there should exist in the Christian�s mind some acceptance to the fact that maybe every word of the Bible is not God�s word. 

As a side note to this subject, let me mention that some Christians believe that the Bible was dictated to Prophet Muhammad (SAW) by a Christian monk, and that is why some of the biblical accounts are in the Quran. After some research, I found that this could not have happened because there were no Arabic Bible in existence in the 6th century of the Christian era when Muhammad (SAW) lived and preached. Therefore, no Arab, not even Prophet Muhammad (SAW) who was absolutely unlettered and unlearned, would have had the opportunity to examine the written text of the Bible in his own language.

The Gospels

If you read Luke 1:2-3, you will learn, as I did, that Luke (who was not one of the 12 disciples and never met Jesus) said that he himself was not an eyewitness, and the knowledge he gathered was from eyewitnesses, and not as words inspired by God. Incidentally, why does every "Gospel" begin with the introduction According to. Why "according to?" the reason for this is because not a single one of the gospels carries its original author�s autograph! Even the internal evidence of Matthew 9:9 proves that Matthew was not the author of the first Gospel which bears his name:

"And as Jesus passed forth thence, He (Jesus) saw a man, named Matthew, sitting at the receipt of custom: and He (Jesus) saith unto Him (Matthew), follow me (Jesus). And he (Matthew) arose, and followed Him (Jesus)."

Without any stretch of the imagination, one can see that the He�s and the Him�s of the above narration do not refer to Jesus or Matthew as its author, but a third person writing what he saw or heard - a hearsay account and not words inspired by God. 

It is worth noting, and well known throughout the religious world, that the choice of the present four "gospels" of the New Testament (Matthew, Mark, Luke and John) were imposed in the Council of Nicea 325 CE for political purposes under the auspices of the pagan Emperor Constantine, and not by Jesus. Constantine�s mind had not been enlightened either by study or by inspiration. He was a pagan, a tyrant and criminal who murdered his son, his wife and thousands of innocent individuals because of his lust for political power. Constantine ratified other decisions in the Nicene Creed such as the decision to call Christ "the Son of God, only begotten of the father." 

Literally, hundreds of gospels and religious writings were hidden from the people. Some of those writings were written by Jesus� disciples, and many of them were eyewitness accounts of Jesus� actions. The Nicea Council decided to destroy all gospels written in Hebrew, which resulted in the burning of nearly three hundred accounts. If these writings were not more authentic than the four present gospels, they were of equal authenticity. Some of them are still available such as the Gospel of Barnabas and the Shepherd of Hermas which agree with the Quran. The Gospel of Barnabas, until now, is the only eyewitness account of the life and mission of Jesus. Even today, the whole of the Protestant word, Jehovah�s Witnesses, Seventh Day Adventists and other sects and denominations condemn the Roman Catholic version of the Bible because it contains seven "extra" books. The Protestant have bravely expunged seven whole books from their word of God. A few of the outcasts are the Books of Judith, Tobnias, Baruch and Esther. 

Concerning Jesus� teachings of the Gospel (Injeel), the Gospel writers frequently mentioned Jesus preaching the Gospel: Matthew 9:35, Mark 8:35, and Luke 20:1. The word "gospel" is recurrently used in the Bible. However, in the New Testament Greek edition the word Evangeline is used in place of the word gospel, which is translated to mean good news. My question was: what Gospel did Jesus preach? Of the 27 books of the New Testament, only a small fraction can be accepted as the words of Jesus, and only of the 27 books are known to be attributed as the Gospel of Jesus. The remaining 23 were supposedly written by Paul. Muslims do believe that Jesus was given God�s "Good News." However, they do not recognized the present four Gospels as the utterances of Jesus. 

The earliest Gospel is that of Mark�s which was written about 60-75 AD. Mark was the son of Barnabas�s sister. Matthew was a tax collector, a minor official who did not travel around with Jesus. Luke�s Gospel was written much later, and in fact, drawn from the same sources as Mark�s and Matthew�s. Luke was Paul�s physician, and like Paul, never met Jesus. By the way, did you know that the names Marks and Luke were not included in the 12 appointed disciples of Jesus as mentioned in Matthew 10:2-4? 

Now the names of the twelve apostles are these; the first, Simon, who is called Peter, and Andrew his brother; James the son of Zebedee, and John his brother; Philip, and Bartholomew; Thomas, and Matthew the publican; James the son of Alphaeus, and Lebbaeus, whose surname was Thaddaeus; Simon the Canaanite, and Judas Iscariot, who also betrayed him. 

John�s Gospel is from a different source, and was written in about 100 AD. He (John) should not be confused with John, the disciple, who was beheaded by Agrippa I in the year 44 CE long before this gospel was written. It should be accepted as a reliable account of the life of Jesus, and whether it should be included in the scriptures. 

Christians, as I once did, boast about the Gospels according to Matthew, according to Mark, according to Luke and according to John. However, if we think about it, there is not a single Gospel according to Jesus himself. According to the preface of the KJV (King James Version) new open Bible study edition, the word "Gospel" was added (see below) to the original titles, "According to John, according to Matthew, according to Luke and according to Mark." 

The permission to call "According to" writings the Gospel was not given by Jesus nor by any other divine guidance. These writings; Matthew, Luke, Mark and John, were never originally to be the Gospel. Therefore, Mark 1:1 can not be a true statement that his writing is the gospel of Jesus.  

It should be mentioned that Muslims must believe in all Divine scriptures in their original form, their Prophets and making no distinction between them: The Suhuf (Abraham); Torah (Moses); Psalms (David); Gospel - or the Injeel (Jesus); and the Quran (Muhammad). It is clearly stated in the Quran 3:3 that Allah sent down the Torah and the Gospel. However, none of these scriptures remains in its original form now, except the Quran, which was sent for all mankind everywhere and for all times. 

In addition to other reasons why the Quran was sent to mankind, as mentioned in 18:4-5 it was sent to warn the Christians of a terrible punishment from God if they cease not in saying: "Allah has begotten a son."

Muslims sincerely believe that everything Jesus (May the peace and blessing of Allah be upon him) preached was from God; the Gospel (Injeel): The "good news" and the guidance of God for the Children of Israel. There is no place mentioned in the present four Gospels that Jesus wrote a single word of his Gospel, nor is it mentioned that Jesus instructed anyone to do so. What passes off, as the "Gospels" today are the works of third party human hands. The Quran 2:79 says:
"And woe to those who write the book with their own hands and they say: "This is from Allah (God)." To traffic with it for a miserable price! So woe to them for what their hands do write, and woe to them for what they earn thereby!"  

Jesus As the Son of God

Is Jesus the Son of God?  Matthew 3:17 could be used by some Christians to support the divine Sonship of Jesus.  If Matthew 3:17, "And Lo a voice for heaven, saying, this is my beloved son in whom I am well pleased," is used to support divine Sonship, then there should be no other verse that contradicts or gives equal divine Sonship to another person or persons in the Old or New Testament. However, many references were found in the Old and New Testaments that mentioned someone other than Jesus as having a divine Sonship to God. See Exodus 4:22:

"Israel is my son, even my firstborn." II Samuel 7:14 and I Chronicles 22:10: "...and he shall be my son (Solomon)." Jeremiah 31:9: "...and Ephraim is my firstborn." Also, Psalm 2:7. 

The word "Son" must not be accepted literally because God addresses many of his chosen servants as son and sons. The Jews have also claimed Ezra to be the Son of God. The New Testament Greek words used for "son" (pias and paida, which mean servant or son in the sense of servant) are translated as son in reference to Jesus and as servant in reference to others in some translations of the Bible. 

Further, the term "Father" as used by Jesus corresponds more closely to the term Rabb, i.e. One who nourishes and sustains, so that in Jesus� doctrine, God is "Father" � Nourisher and Sustainer � of all men. The New Testament also interprets "son of God" to be mystical: "For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God." (Romans 8:14). This mystical suggestion is further supported with Jesus being called the only begotten Son of God. 

In Psalm 2:7, the Lord said to David:  

"...Thou art my son: this day have I begotten thee." 

Does this mean that God had two sons? Jesus also said that God is not only his Father but also your Father (Matthew 5:45, 48). Luke 3:38 says: 

"...Seth, which was the son of Adam, which was the Son of God." 

Who is mentioned in Hebrews 7:3 as like unto the Son of God? It is Melchisedec, King of Salem, as mentioned in Hebrews 7:1. He (Melchisedec) is more unique than Jesus or Adam. Why is he not preferred to be the Son of God? Moreover, Adam did not have a mother or father, but was the first human being created by God and in the likeness of God to exist in the Garden of Eden and on earth. Wouldn�t this give more rights to Adam to be called the Son of God in its truest meaning? 

I would like to share with you an obvious contradiction between John 3:16, Luke 10:25-28 and Matthew 19:16-17. John 3:16 reads:  

"For God so loved the world, that he gave his only begotten, Son, that whosoever believeth in him should not perish, but have everlasting life." 

Now let�s read Luke 10:25-28: 

And, behold, a certain lawyer stood up, and tempted him, saying, Master, what shall I do to inherit eternal life? He said unto him, what is written in the law? How readest Thou? And he answering said, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy strength, and with all thy mind; and thy neighbor as thyself. And he said unto him, Thou hast answered right: this do, and Thou shalt live. 

These verses tell us that the inheritance of eternal life is for anyone who believes and worships no other God, but the One True God. Luke 10:25-28 agrees with Matthew 19:16-17 which says; 

"And behold, one came and said to him (Jesus), Good teacher, what good things shall I do that I may have eternal life? So he (Jesus) said to him, �Why do you call me good? � No one is good but One that is, God. But if you want to enter into eternal life, keep the commandments." 

There is no commandment that says to worship Jesus, but there that tells us to worship God alone. 

In Luke 4:41, Jesus refused to be called the Son of God by demons. Do you think that Jesus would rebuke the demons, or anyone else for that matter, for telling the truth? Unquestionably, no! Jesus rebuked the demons because they were saying something false by calling him the Son of God. Also, if the demons knew that Jesus was the Christ, for Jesus to shut them up because they called him the Christ is a contradiction to Jesus� mission. 

In Luke 9:20 & 21, Jesus said unto his disciples: 

"But who say ye that I am? Peter answered saying, "The Christ of God, and Jesus straightly charged them and commanded them to tell no man that thing." 

Furthermore, verses like John 3:2, John 6:14, John 7:40, Matthew 21:11, Luke 7:16 and 24:19 confirm that Jesus accepted the title of teacher, Prophet and called himself the son of man in Matthew 8:20, 12:40, 17:9 & 12, 26:24, Luke 9:26, 22:48, 22:69, and 24:7. The most conclusive verse that says Jesus is the son (servant) of man is Mark 14:26 where Jesus is mentioning the Day of Reckoning. Jesus specifically said we would see the son of man, not the Son of God, sitting in the right hand of power, and coming in the clouds of heaven. 

The act of begetting is a physical act and such act is against God�s nature. The Qur�an 19:35 says:
 

"It is not befitting to (the majesty of) Allah that He should beget a son. Glory be to Him! When He determines a matter He only says to it "Be," and it is." (Maryam  19:35)

The teachings of Jesus as the Son of God were not preached by Jesus nor accepted by Jesus, but were taught by Paul as supported in Acts 9:20: 

"And straightway he preached Christ in the synagogues, that he is the Son of God." 

Did Jesus ever claim to be God or say, "Here am I, your God, worship me"? The answer is no. For there is no single, unequivocal statement in the Bible whereby Jesus himself declares, "I am God, therefore worship me." Virtually all of the more than two thousand verses of the epistles of Paul are his own fabrications to include Romans 9:5 that says, depending upon which Bible you read: 

"...Christ came, who is overall, the eternally blessed God." 

Christians should know that Paul himself mentions his own gospel, not Jesus, in his epistle to the Romans when he says in Romans 2:16: 

"In the day when God will judge the secrets of men by Jesus Christ, according to my gospel." 

In face, the Pauline epistle to the Romans serves as the foundation of today�s Christianity. Thus, it is the Christians whose efforts will be wasted in this life as they think they were acquiring good by their works when they attribute partners to God, as stated in Chapter 18:103-106 of the Qur�an:
 

"Say: Shall we tell you of those who lost most in respect of their deeds? Those whose efforts have been wasted in this life, while they thought that they were acquiring good by their works?" they are those who deny the Signs of their Lord and the fact of their having to meet Him (in the Hereafter): vain will be their works, nor shall We, on the Day of judgment, give them any weight. That is their reward, Hell; because they rejected Faith, and took My Signs and My Messengers by way of jest.
(Al-Kahf 18:103-106)

Indeed, it is so strange and ironic, knowing that none of Paul�s epistle to the Romans, more than 430 verses, were ever formulated by Jesus. Paul should have made direct reference to the pristine teachings of Jesus, if only the former claim for apostleship by divine inspiration was indeed true. Instead, large parts of his epistles� Biblical quotations (notably those in the Epistle to the Romans) were taken from the Old Testament � Genesis, Exodus, Leviticus, Deuteronomy, 2 Samuel, 1 Kings, Psalms, Proverbs, Isaiah, Ezekiel and Hosea. His epistles were, indeed a product of tedious efforts, but that does not make Paul far better than any of the other men who authored the Bible, nor does it make him a Prophet.  

Other practices that were adopted under Paul included the following: the Roman sun-day as the Christian Sabbath; the traditional birthday of the Sun-god as the birthday of Jesus; the emblem of the sun-god (the cross of light) to be the emblem of Christians; and, the incorporation of all the ceremonies which were performed at the Sun-god�s birthday celebrations. 

As I come to a close concerning the position of Christ, I would like to ask my Christian reader bow down and pray earnestly to God and ask Him to invoke His curse on you, your wife, your sons, and your daughters if what you believe about Christ (Christ is God, Son of God or part of a trinity of God) are false. Likewise, I have learned that if you asked a Muslim to earnestly pray to God to invoke His curse on him, his wife, his sons, and his daughters if what he is saying about Christ (Prophet, Messenger of God, A Word from God) are false, the Muslims are firm in their faith knowing that Christ is not God, nor the Son of God and nor part of a trinity of God. This exercise of asking God to invoke His curse on you and your family may sound a bit cruel, but it would prove two points: (1) you would know that you are on the wrong path; and, (2) it would put you on the right path.

The Crucifixion and Atonement

A very significant event in the Christian doctrine is the Crucifixion of Jesus. Before talking about the many controversies surrounding the Crucifixion, it should be mentioned that it was a gospel of Paul�s which professed the Crucifixion/Resurrection of Jesus (II Timothy 2:8):

"Remember that Jesus Christ of the seed of David was raised from the dead according to my gospel." 

In addition, the gospel of the resurrection in Mark 16:9-20 was already removed from the text by gospel writers in the 1952 edition of the Revised Standard Version and then, for some reasons, restored in the 1971 edition. In many Bibles, if not removed, it is printed in small print or between two brackets and with commentary (See the Revised Standard Version, New American Bible and New World Translation of the Holy Scriptures). 

The traditional biblical account of Jesus� Crucifixion is that he was arrested and crucified by the orders and plans of the chief priest and Jewish elders. This account was denied in the 1960�s by the highest Catholic Christian authority, the Pope. He issued a statement in which he said the Jews had nothing to do with Jesus� Crucifixion. 

Did any one of the disciples or the writers of the Gospel see the Crucifixion or the Resurrection? No! In Mark 14:50, it says the disciples forsook Jesus and fled. Even Peter forsook Jesus after the cock crowed three times as Jesus foretold: 

(Matthew 26:75) And Peter remembered the word of Jesus, which said unto him, Before the cock crow, thou shalt deny me thrice. And he went out, and wept bitterly. 

The most likely persons whom may have witnessed this moment in Jesus� life were Mary Magdalene, Mary the mother of James and Joses, the mother of Zebedee�s children and other women (Matthew 27:55-56). However, there is no statement or account in the Gospels from those women as to what they saw or heard. 

The disciple(s) found the sepulchre where Jesus was laid down, empty, and made the conclusion that he was resurrected because the disciples and other witnesses saw him alive after the alleged Crucifixion. Nobody saw the moment he was resurrected. Jesus himself stated that he did not die on the cross in Luke 24:36-41, as explained in the following paragraphs. 

Early Sunday morning, Mary Magdalene went to the sepulchre, which was empty. She saw somebody standing who looked like a gardener. She recognized him after a conversation to be Jesus and wanted to touch him. Jesus said (John 20:17): 

"Touch me not; for I am not yet ascended to my Father..." 

Now read Luke 24:36-41: 

"And as they (disciples) thus spoke, Jesus himself stood in the midst of them and saith unto them, Peace be unto you. But they were terrified and frightened, and supposed that they had seen a spirit. And he said unto them, Why are you troubled? And why so thoughts arise in your hearts? Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me end see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have. And when he had thus spoken, he showed them his hands and his feet. And while they yet believed not for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here any meat? And they gave him a piece of boiled fish and of a honeycomb. And he took it, and did eat before them." 

Does a spiritual or dead body have a need to eat food? Jesus eating of food was to prove to the disciples that he was not a spirit, but rather, he was still alive and not dead. 

Jesus being alive and not dead is further supported in his own prophecy (Matthew 12:40): 

"For as Jonah was three days and three nights in the whale�s belly; so shall the Son of man be three days and three nights in the heart of the earth." 

Did Jesus fulfill this miracle? Christians would say "yes," because Jesus died and rose three days later according to Luke 24:36 and Matthew 20:19, to name a few verses. However, in line with the miracle of Jonah and according to the Bible, Jesus only spent one day and two nights in the sepulchre, and not three days and three nights as he prophesied. 

Jesus was put in the sepulchre just before sunset on Friday (Good Friday) and was found missing before sunrise on Sunday (Easter). If we were to s-t-r-e-t-c-h the time frame a bit, one may say that Jesus spent three days in the earth, but there is no way and I repeat, no way, that Jesus spent three nights in the earth. We must not forget that the Gospels are explicit in telling us that it was "before sunrise" on Sunday morning that Mary Magdalene went to the tomb of Jesus and found it empty. 

Consequently, there are some inconsistencies as to whether Jesus fulfilled his own prophecy. Whether he was actually crucified, or if the day (Good Friday) of his alleged Crucifixion is wrong. Another significant point to mention is that Jonah was alive in the belly of the whale. The Christians says, Jesus was dead in the belly of the earth/tomb, and this contradicts Jesus� own prophecy. Jesus said (Luke 11:30): 

"As Jonah was...so shall the Son of man be." 

If Jonah was alive, so was Jesus. 

One critical event that took place before the alleged Crucifixion was the prayer of Jesus to God for help. Luke 22:42: 

"Saying Father if thou be willing, remove this cup (of death) from me: nevertheless not my will, but thine be done."  

Jesus� prayer not to die on the cross was accepted by God according to Luke 22:43 and Hebrews 5:7. Therefore, if all of Jesus� prayer were accepted by God, including not to die on the cross, how could he have died on the cross? 

In Matthew 27:46, it states that while Jesus was on the cross, he said: 

"Eli, Eli, lama sabachtani (My God, my God, why hast thou forsaken me?). 

If Jesus said these words, it represents a blatant declaration of disbelief according to all theological authorities. This is a great insult as such words could only come from an unbeliever in God. Further, it is incredible that such words should come from a Prophet of God, because God never breaks His promise and His Prophets never complained against His promise, especially when the Prophet�s mission is understood. It could be said that whoever relates that this statement was said by a Prophet (Jesus), is a disbeliever. 

Muslims believe, as the Qur�an states, Jesus was not crucified. It was the intention of his enemies to put him to death on the cross, but Allah saved him from their plot. Qur�an 4:157:

"That they (Jews) said boasting, "We killed Christ Jesus, the son of Mary, the Messenger of Allah, but they (Jews) killed him not, nor crucified him..."

(An Nisa 4:157)

 

Bron:www.thetruereligion.org



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 11:34
In eerste instantie geplaatst door alzukar

In eerste instantie geplaatst door ABTT

In eerste instantie geplaatst door muslima5


he PP, mooi verhaal. nog eentje van mij.


dit was ook een voormalige christen en "minister and elder of The christian church".



Jammer dat de plaatjes niet werken, maar het engels is vlot leesbaar.


Erg sierlijk gekaligrafeerd, die '99 mooie namen van Allah', maar staan ze ook ergens in een schrift en taal die ik kan verstaan? Je hebt me w�l nieuwsgierig gemaakt, maar nu sta ik voor de gesloten deur..

hoi alzukar

dit zijn de vertalingen. (bron:www.risallah.com)

De 99 namen van Allah (Subhana Wa Ta'ala)

Zeg: "Roept Allah aan of roep Rahman aan. Waarbij jullie hem ook aanroepen: aan Hem behoren de Schone Namen. En verricht je salat niet met luide stem, en spreek er niet zacht bij, maar zoekt een weg daartussen." (Surah 17 : Ayah 110)

Wanneer moslims eten dan zeggen zij Bismillah (In naam van Allah (s.w.t.)). Dit niet alleen bij het eten maar alvorens we ergens aan beginnen. Zodat Allah (s.w.t.) het eten zegent of ons helpt met iets anders waar we aan willen beginnen.

Dit zijn de 99 Schone Namen van Allah (s.w.t.). Hij die Zijn dienaar het Boek heeft gezonden, en Hij heeft daarin geen afwijkingen gemaakt.

  1. Allah (God in al zijn Majesteit)

  2. ar-Rahman (de Meest Barmhartige)

  3. ar-Rahim (de Meest Genadevolle)

  4. al-Malik (de Absolute Heerser)

  5. al-Quddus (de Heilige)

  6. as-Salam (de Bron van Vrede)

  7. al-Mu'min (de Beschermer van Geloof)

  8. al-Muhaymin (de Beschermer & Beheerder)

  9. al-'Aziz (de Machtige)

  10. al-Jabbar (de Onweerstaanbare)

  11. al-Mutakabbir (de Majesteuze)

  12. al-Khaliq (de Schepper)

  13. al-Bari' (de Schepper met het vermogen om al het bestaande van de ene toestand naar de andere te veranderen.)

  14. al-Musawwir (de Vormgever)

  15. al-Ghaffar (de Vergever van de zonden van Zijn dienaren keer op keer.)

  16. al-Qahhar (de Onderwerper)

  17. al-Wahhab (de Gever)

  18. al-Razzaq (de Schenker van onderhoud)

  19. al-Fattah (de Opener)

  20. al-'Alim (de Alwetende)

  21. al-Qabid (de Samentrekker)

  22. al-Basit (de Verruimer)

  23. al-Khafid (de Vernederaar)

  24. al-Rafi' (de Verheffer)

  25. al-Mu'izz (de Schenker van Eer)

  26. al-Mudhill (de Onteerder)

  27. as-Sami' (de Alhorende)

  28. al-Basir (de Alziende)

  29. al-Hakam (de Rechter)

  30. al-'Adl (de Rechtvaardige)

  31. al-Latif (de Subtiele)

  32. al-Khabir (de Bewuste)

  33. al-Halim (de Verdraagzame)

  34. al-'Azim (de Grote)

  35. al-Ghafur (de Meest Vergevingsgezinde)

  36. ash-Shakur (de Dank Aanvarende)

  37. al-'Ali (de Allerhoogste)

  38. al-Kabir (de Bezitter van Grootheid)

  39. al-Hafiz (de Beschermer)

  40. al-Muqit (de Onderhouder)

  41. al-Hasib (de Opsteller van de Rekening)

  42. al-Jalil (de Sublieme)

  43. al-Karim (de Edelmoedige)

  44. ar-Raqib (de Waakzame)

  45. al-Mujib (de Verhoorder)

  46. al-Wasi' (de Alomvattende)

  47. al-Hakim (de Wijze)

  48. al-Wadud (de Liefhebbende)

  49. al-Majid (de Luisterrijke)

  50. al-Ba'ith (de Opwekker van de Doden)

  51. ash-Shahid (de Getuige)

  52. al-Haqq (de Waarheid)

  53. al-Wakil (de Gevolmachtigde)

  54. al-Qawiy (de Sterke)

  55. al-Matin (de Standvastige)

  56. al-Waliy (de Beschermende Vriend)

  57. al-Hamid (de Prijzenswaardige)

  58. al-Muhsi (de Optekenaar)

  59. al-Mubdi' (de Voortbrenger)

  60. al-Mu'id (de Hersteller)

  61. al-Muhyi (de Levengevende)

  62. al-Mumit (de Levenontnemer)

  63. al-Hayy (de Eeuwiglevende)

  64. al-Qayyum (de Zelfbestaande)

  65. al-Wajid (de Vinder)

  66. al-Majid (de Nobele)

  67. al-Wahid (de Unieke)

  68. as-Samad (de Onafhankelijke)

  69. al-Qadir (de Machtige)

  70. al-Muqtadir (de Meest Machtige)

  71. al-Muqaddim (Degene die Bevordert)

  72. al-Mu'akhkhir (de Vertrager)

  73. al-Awwal (de Eerste)

  74. al-Akhir (de Laatste)

  75. az-Zahir (de Openlijke)

  76. al-Batin (de Verborgene)

  77. al-Waali (de Legeerder)

  78. al-Muta'ali (de Meest Verhevene)

  79. al-Barr (de Bron van Alle Goedheid)

  80. at-Tawwab (de Berouwaanvaardende)

  81. al-Muntaqim (de Vergelder)

  82. al-'Afuw (de Schenker van Vergiffenis)

  83. ar-Ra'uf (de Milde)

  84. Maliku-l-Mulk (de Bezitter van Soevereiniteit)

  85. Dhu'-Jalali wa'l-ikram (de Heer van Glorie en Eer)

  86. al-Muqsit (de Billijke)

  87. al-Jami' (de Verzamelaar)

  88. al-Ghani (de Zelftoerijkende)

  89. al-Mughni (de Verrijker)

  90. al-Mani'eh (de Verhinderaar)

  91. ad-Darr (de Brenger van Nood)

  92. an-Nafi'eh (de Begunstiger)

  93. an-Nur (het Licht)

  94. al-Hadi (de Gids)

  95. al-Badi'eh (de Blijvende)

  96. al-Baqi' (de Eeuwige)

  97. al-Warith (de Erfgenaam)

  98. ar-Rashid (de Gids naar het Juiste Pad)

  99. as-Sabur (de Geduldige)



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 13:11

Beste Muslima5, je brengt me elke keer weer in vervoering met je verhalen.

Mijn dank!!



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 13:13
Mooi! Bedankt Muslima!


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 13:16

Beste PP

ur welcome!happy to hear that!

byebye



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 13:16

In eerste instantie geplaatst door alzukar

Mooi! Bedankt Muslima!

graag gedaan alzukar!



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 13:46

Schoonheid, kunst, liefde,  literatuur en menselijkheid brengen mij altijd in opperste staat van opwinding.

Kortom de schepping van God. De rest is ijdelheid.



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 15:35
[

het beroemde verhaal van de voormalige christen, Yusuf Estes.

Many people ask me how a preacher or priest in Christianity can ever go to Islam, especially considering all the negative things that we hear about Islam and Muslims everyday. I would like to thank everyone for their interest and offer my humble story, God Willing. Actually, a very nice Christian gentleman asked me through email why and how I left Christianity for Islam. So this is more or less a copy of the letter that I sent back to him.

My name is Yusuf Estes and I am the National Muslim Chaplain for American Muslims, sponsored by a number of organizations here in Washington, DC. As such, I travel around the entire world lecturing and sharing the message of the Christ of the Quran in Islam. We hold dialogs and discussion groups with all faiths and enjoy the opportunity to work alongside of rabbis, ministers, preachers and priests everywhere. Most of our work is in the institutional area, military, universities and prisons. Primarily our goal is to educate and communicate the correct message of Islam and who the Muslims really are. Although Islam has grown now to tie Christianity as the largest of religions on earth, we see many of those who claim Islam as Muslims, that do not correctly understand nor properly represent the message of "Peace, Surrender and Obedience to God" (Arabic = 'Islam').

Dear me, I am afraid that I got a bit ahead of myself, I was trying to give a bit of background on my own personal experience to see if it would in anyway benefit you in your ministry. This may seem quite strange that I would offer to help you, while we perhaps share a few different perspectives and concepts of God, Jesus, prophethood, sin and salvation. But you see, at one time I was in the same boat as you. Really, I was. Let me explain.

I was born into a very strong Christian family in the Midwest. Our family and their ancestors not only built the churches and schools across this land, but actually were the same ones who came here in the first place. While I was still in elementary we relocated in Houston, Texas in 1949 (I'm old). We attended church regularly and I was baptized at the age of 12 in Pasadena, Texas. As a teenager, I wanted to visit other churches to learn more of their teachings and beliefs. The Baptists, Methodists, Episcopalians, Charismatic movements, Nazarene, Church of Christ, Church of God, Church of God in Christ, Full Gospel, Agape, Catholic, Presbyterian and many more. I developed quite a thirst for the "Gospel" or as we say; "Good News." My research into religion did not stop with Christianity. Not at all. Hinduism, Judaism, Buddhism, Metaphysics, native American beliefs were all a part of my studies. Just about the only one that I did not look into seriously was "Islam". Why? Good question.

Anyway, I became very interested in different types of music, especially Gospel and Classical. Because my whole family was religious and musical it followed that I too would begin my studies in both areas. All this set me for the logical position of Music Minister in many of the churches that I became affiliated with over the years. I started teaching keyboard instruments in 1960 and by 1963 owned my own studios in Laurel, Maryland, called "Estes Music Studios."

Over the next 30 years my father and I worked together in many business projects. We had entertainment programs, shows and attractions. We opened piano and organ stores all the way from Texas and Oklahoma to Florida. I made millions of dollars in those years, but could not find the peace of mind that can only come through knowing the truth and finding the real plan of salvation. I'm sure you have asked yourself the question; "Why did God create me?" or "What is it that God wants me to do?" or "Exactly who is God, anyway?" "Why do we believe in 'original sin?" and "Why would the sons of Adam be forced to accept his 'sins' and then as a result be punished forever. But if you asked anyone these questions, they would probably tell you that you have to believe without asking, or that it is a 'mystery' and you shouldn't ask.

And then there is the concept of the 'Trinity.' If I would ask preachers or ministers to give me some sort of an idea how 'one' could figure out to become 'three' or how God Himself, Who can do anything He Wills to do, cannot just forgive people's sins, but rather and had to become a man, come down on earth, be a human, and then take on the sins of all people. Keeping in mind that all along He is still God of the whole universe and does as He Wills to do, both in and outside of the universe as we know it.

Then one day in 1991, I came to know that the Muslims believed in the Bible. I was shocked. How could this be? But that's not all, they believe in Jesus as:

* a true messenger of God;
* prophet of God;
* miracle birth without human intervention;
* he was the 'Christ' or Messiah as predicted in the Bible;
* he is with God now and most important;
* He will be coming back in the Last Days to lead the believers against the 'Antichrist.'

This was too much for me. Especially since the evangelists that we used to travel around with all hated Muslims and Islam very much. They even said things that were not true to make people afraid of Islam. So, why would I want anything to do with these people?

My father was very active in supporting church work, especially church school programs. He became and ordained minister in the 1970s. He and his wife (my stepmother) knew many of the TV evangelists and preachers and even visited Oral Roberts and helped in the building of the "Prayer Tower" in Tulsa, OK. They also were strong supporters of Jimmy Swaggart, Jim and Tammy Fae Bakker, Jerry Fallwell, John Haggi and the biggest enemy to Islam in America, Pat Robertson.

Dad and his wife worked together and were most active in recording "Praise" tapes and distributing them for free to people in retirement homes, hospitals and homes for the elderly. And then in 1991 he began doing business with a man from Egypt and told me that he wanted me to meet him. This idea appealed to me when I thought about the idea of having an international flavor. You know, the pyramids, sphinx, Nile River and all that. Then my father mentioned that this man was a 'Moslem.'

I couldn't believe my ears.
A 'Moslem?'
No way!

I reminded my dad of the various different things that we had heard about these people, how they are -
Terrorists; hijackers; kidnappers; bombers and who knows what else?

Not only that but:

They don't believe in God

They kiss the ground five times a day and

They worship a black box in the desert.

No!
I did not want to meet this 'Moslem' man. No way!

My father insisted that I meet him and reassured me that he was a very nice person. So, I gave in and agreed to the meeting.

But on my terms.
I agreed to meet him on a Sunday after church so we would be all prayed up and in good standing with the Lord. I would be carrying my Bible under my arm as usual. I would have my big shiny cross dangling and I would have on my cap which says: "Jesus is Lord" right across the front. My wife and two young daughters came along and we were ready for our first encounter with the 'Moslems.'

When I came into the shop and asked my father where the 'Moslem' was, he pointed and said: "He's right over there."
I was confused. That couldn't be the Moslem. No way.

I'm looking for a huge man with flowing robes and big turban on his head, a beard half way down his shirt and eyebrows that go all the way across his forehead.

This man had no beard. In fact, he didn't even have any hair on his head at all. He was very close to bald. And he was very pleasant with a warm welcome and handshake. This didn't make sense. I thought they are terrorists and bombers. What is this all about?

Never mind. I'll get right to work on this guy. He needs to be 'saved' and me and the Lord are going to do it.
So, after a quick introduction, I asked him:

"Do you believe in God?"
He said:
"Yes."

(Good!)
Then I said:
"Do you believe in Adam and Eve?"
He said:
"Yes."

I said: "What about Abraham? You believe in him and how he tried to sacrifice his son for God?"
He said:
"Yes."

Then I asked:
"What about Moses?"
"Ten Commandments?"
"Parting the Red Sea?"
Again he said:
"Yes."

Then:
"What about the other prophets, David, Solomon and John the Baptist?"
He said:
"Yes."

I asked:
"Do you believe in the Bible?"
Again, he said:
"Yes."

So, now it was time for the big question:
"Do you believe in Jesus? That he was the Messiah (Christ) of God?"
Again the said:
"Yes."

Well now:
"This was going to be easier than I had thought."
He was just about ready to be baptized only he didn't know it.
And I was just the one to do it, too.

I was winning souls to the Lord day after day and this would be a big achievement for me, to catch one of these 'Moslems' and 'convert' him to Christianity.

I asked him if he liked tea and he said he did. So off we went to a little shop in the mall to sit and talk about my favorite subject: Beliefs.

While we sat in that little coffee shop for hours talking (I did most of the talking) I came to know that he was very nice, quiet and even a bit shy. He listened attentively to every word that I had to say and did not interrupt even one time. I liked this man's way and thought that he had definite potential to become a good Christian.

Little did I know the course of events about to unravel in front of my eyes.

First of all, I agreed with my father that we should do business with this man and even encouraged the idea of him traveling along with me on my business trips across the northern part of Texas. Day after day we would ride together and discuss various issues pertaining to different beliefs that people have. And along the way, I could of course interject some of my favorite radio programs of worship and praise to help bring the message to this poor individual. We talked about the concept of God; the meaning of life; the purpose of creation; the prophets and their mission and how God reveals His Will to mankind. We also shared a lot of personal experiences and ideas as well.

One day I came to know that my friend Mohamed was going to move out of the home he have been sharing with a friend of his and was going to be living in the mosque for a time. I went to my dad and asked him if we could invite Mohamed to come out to our big home in the country and stay there with us. After all, he could share some of the work and some expenses and he would be right there when we were ready to go to out traveling around. My father agreed and Mohamed moved in.

Of course I still would find time to visit my fellow preachers and evangelists around the state of Texas. One of them lived on the Texas -- Mexico border and another lived near lived Oklahoma border. One preacher liked to a huge wooden cross that was bigger than a car. He would carry it over his shoulder and drag the bottom on the ground and go down the road or freeway hauling these two beams formed in the shape of a cross. People would stop their cars and come over to him and ask him what was going on and he would give them pamphlets and booklets on Christianity.

One day my friend with the cross had a heart attack and had to go to the Veterans Hospital where he stayed for quite a long while. I used to visit him in the hospital several times a week and I would take Mohamed with me with the hopes that we could all share together in the subject of beliefs and religions. My friend was not very impressed and it was obvious that he did not want to know anything about Islam. Then one day a man who was sharing the room with my friend came rolling into the room in his wheelchair. I went to him and asked him his name and he said that it didn't matter and when I asked him where he was from he said he was from the planet Jupiter. I thought about what he said and then began to wonder if I was in the cardiac ward or the mental ward.

I knew the man was lonely and depressed and needed someone in his life. So, I began to 'witness' to him about the Lord. I read to him out of the book of Jonah in the Old Testament. I shared the story of the prophet Jonah who had been sent by the Lord to call his people to the correct way. Jonah had left his people and escaped by boat to leave his city and head out to sea. A storm came up and the ship almost capsized and the people on board threw Jonah over the side of the ship. A whale came up to the surface and grabbed Jonah, swallowed him and then went down to the bottom of the sea, where he stayed for 3 days and 3 nights. Yet because of God's Mercy, He caused the whale to rise to the surface and then spit Jonah out to return back home safely to his city of Nineveh. And the idea was that we can't really run away from our problems because we always know what we have done. And what is more, God also always knows what we have done.

After sharing this story with the man in the wheel chair, he looked up and me and apologized. He told me he was sorry for his rude behavior and that he had experienced some real serious problems recently. Then he said that he wanted to confess something to me. And I said that I was not a Catholic priest and I don't handle confessions. He replied back to me that he knew that. In fact, he said: "I am a Catholic priest."
I was shocked. Here I had been trying to preach Christianity to a priest. What in the world was happening here?

The priest began to share his story of being a missionary for the church for over 12 years to south and Central America and Mexico and even in New York's 'Hell's Kitchen.' When he was released from the hospital he needed a place to go to recover and rather than let him go to stay with a Catholic family, I told my dad that we should invite him to come out and live with us in the country along with our families and Mohamed. It was agreed by all that he would so, he moved out right away.

During the trip out to our home, I talked with the priest about some of the concepts of beliefs in Islam and to my surprise he agreed and then shared even more about this with me. I was shocked when he told me that Catholic priests actually study Islam and some even carry doctors degrees in this subject. This was all very enlightening to me. But there was still a lot more to come.

After settling in, we all began to gather around the kitchen table after dinner every night to discuss religion. My father would bring his King James Version of the Bible, I would bring out my Revised Standard Version of the Bible, my wife had another version of the Bible (maybe something like Jimmy Swaggart's 'Good News For Modern Man." The priest of course, had the Catholic Bible which has 7 more books in it that the Protestant Bible. So we spent more time talking about which Bible was the right one or the most correct one, than we did trying to convince Mohamed about becoming a Christian.

At one point I recall asking him about the Quran and how many versions of it there were in the last 1,400 years. He told me that there was only ONE QURAN. And that it had never been changed. Yet he let me know that the Quran had been memorized by hundreds of thousands of people, in it's entirety and were scattered about the earth in many different countries. Over the centuries since the Quran was revealed millions have memorized it completely and have taught it to others who have memorized it completely, from cover to cover, letter perfect without mistakes.

This did not seem possible to me. After all, the original languages of the Bible have all been dead languages for centuries and the documents themselves have been lost in their originals for hundreds and thousands of years. So, how could it be that something like this could be so easy to preserve and to recite from cover to cover.

Anyway, one day the priest asked the Mohamed if he might accompany him to the mosque to see what it was like there. They came back talking about their experience there and we could not wait to ask the priest what it was like and what all types of ceremonies they performed. He said they didn't really 'do' anything. They just came and prayed and left. I said: "They left? Without any speeches or singing?" He said that was right.

A few more days went by and the Catholic priest asked Mohamed if he might join him again for a trip to the mosque which they did. But this time it was different. They did not come back for a very long time. It became dark and we worried that something might have happened to them. Finally they arrived and when they came in the door I immediately recognized Mohamed, but who was this alongside of him? Someone wearing a white robe and a white cap. Hold on a minute! It was the priest. I said to him: "Pete? -- Did you become a 'Moslem?'
He said that he had entered into Islam that very day. THE PRIEST BECAME A MUSLIM!! What next? (You'll see).

So, I went upstairs to think things over a bit and began to talk to my wife about the whole subject. She then told me that she too was going to enter into Islam, because she knew it was the truth. I was really shocked now. I went downstairs and woke up Mohamed and asked him to come outside with me for a discussion. We walked and talked that whole night through. By the time he was ready to pray Fajr (the morning prayer of the Muslims) I knew that the truth had come at last and now it was up to me to do my part. I went out back behind my father's house and found an old piece of plywood lying under an overhang and right there I put my head down on the ground facing the direction that the Muslims pray five times a day.

Now then in that position, with my body stretched out on the plywood and my head on the ground, I asked: "O God. If you are there, guide me, guide me." And then after a while I raised up my head and I noticed something. No, I didn't see birds or angels coming out of the sky nor did I hear voices or music, nor did I see bright lights and flashes. What I did notice was a change inside of me. I was aware now more than ever before that it was time for me to stop lying and cheating and doing sneaky business deals. It was time that I really work at being an honest and upright man. I knew now what I had to do. So I went upstairs and took a shower with the distinct idea that I was 'washing' away the sinful old person that I had become over the years. And I was now coming into a new, fresh life. A life based on truth and proof.

Around 11:00 A.M. that morning, I stood before two witnesses, one the ex-priest, formerly known as Father Peter Jacob's, and the other Mohamed Abel Rehman and announced my 'shahadah' (open testimony to the Oneness of God and the prophethood of Muhammad, peace be upon him).

A few minutes later, my wife follow along and gave the same testimony. But hers was in front of 3 witnesses (me being the third).

My father was a bit more reserved on the subject and waited a few more months before he made his shahadah (public testimony). But he did finally commit to Islam and began offering prayers right along with me and the other Muslims in the local masjid (mosque).

The children were taken out of the Christian school and placed in Muslim schools. And now ten years later, they are memorizing much of the Quran and the teachings of Islam.

My father's wife was the last of all to acknowledge that Jesus could not be a son of God and that he must have been a mighty prophet of God, but not God.

Now stop and think. A whole entire household of people from varying backgrounds and ethnic groups coming together in truth to learn how to know and worship the Creator and Sustainer of the Universe. Think. A Catholic priest. A minister of music and preacher. An ordained minister and builder of Christian schools. And they all come into Islam! Only by His Mercy were we all guided to see the real truth of Islam without any blinders on their eyes any longer.

If I were to stop right here, I'm sure that you would have to admit that at least, this is an amazing story, right? After all, three religious leaders of three separate denominations all going into one very opposite belief at the same time and then soon after the rest of the household.

But that is not all. There is more! The same year, while I was in Grand Prairie, Texas (near Dallas) I met a Baptist seminary student from Tennessee named Joe, who also came to Islam after reading the Holy Quran while in BAPTIST SEMINARY COLLEGE!

There are others as well. I recall the case of the Catholic priest in a college town who talked about the good things in Islam so much that I was forced to ask him why he didn't enter Islam. He replied: "What? And loose my job?" - His name is Father John and there is still hope for him yet.

More? Yes. The very next year I met a former Catholic priest who had been a missionary for 8 years in Africa. He learned about Islam while he was there and entered into Islam. He then changed his name to Omar and moved to Dallas Texas.

Any more? Again, yes. Two years later, while in San Antonio, Texas I was introduced to a former Arch Bishop of the Orthodox Church of Russia who learned about Islam and gave up his position to enter Islam.

And since my own entrance into Islam and becoming a chaplain to the Muslims throughout the country and around the world, I have encountered many more individuals who were leaders, teachers and scholars in other religions who learned about Islam and entered into it. They came from Hindus, Jews, Catholics, Protestants, Jehovah's Witnesses, Greek and Russian Orthodox, Coptic Christians from Egypt, non-denominational churches and even scientists who had been atheists.

Why? Good question.
May I suggest to the seeker of truth do the following NINE STEPS to purification of the mind:

1.) Clean their mind, their heart and their soul real good.
2.) Clear away all the prejudices and biases
3.) Read a good translation of the meaning of the Holy Quran in a language that they can understand best.
4.) Take some time.
5.) Read and reflect.
6.) Think and pray.
7.) And keep on asking the One who created you in the first place, to guide you to the truth.
8.) Keep this up for a few months. And be regular in it.
9.) Above all, do not let others who are poisoned in their thinking influence you while your are in this state of "rebirth of the soul."

The rest is between you and the Almighty Lord of the Universe. If you truly love Him, then He already Knows it and He will deal with each of us according to our hearts.

So, now you have the introduction to the story of my coming into Islam and becoming Muslim. There is more on the Internet about this story and there are more pictures there as well. Please take the time to visit it and then please take the time to email me and let us come together to share in all truths based on proofs for understanding our origins and our purpose and goals in this life and the Next Life.

And once again I thank you for your email today. If you hadn't sent it, I probably would still not have completed this task of putting down the story once and for all of how "Priest and Preachers Are Coming to Islam."

May Allah guide you on your journey to all truth. Ameen. And May He open your heart and your mind to the reality of this world and the purpose of this life, ameen.

Peace to you and Guidance from Allah the One Almighty God, Creator and Sustainer of all that exists.
Your friend,

Chaplain Yusuf Estes

Bron:www.thetruereligion.org

7
 

[/QUOTE]

Assalamoe3leikoem wa ra7matu Allah,

Mascha Allah wat een mooi en ontroerend verhaal. Ik heb het in een adem uitgelezen. Barak Allahoe fikie voor het plaatsen oegty lief en Ameen op zijn doe3a's : )

~7ayaaki Allah~

Wa Salaamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu 



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: AmmatoelAziz
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 15:41

Salaamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu oegtie muslima5

Hier een van mijn favo bekeringsverhalen ik weet niet of je het al kent maar Gayr Inscha Allah...Moge Allah swt ons leiden Allahoema Amien..

In de Naam van Allah de Barmahrtige de Genadevolle

De bekering van Aminah Assilmi

Ik was bezig met het afronden van mijn universitaire graad voor de studie Vrijetijdsbesteding toen ik voor het eerst in contact kwam met moslims. Het was het eerste jaar dat we ons per computer konden inschrijven. Dit deed ik dan ook en ging vervolgens naar Oklahoma voor familiezaken. Dit duurde allemaal veel langer dan verwacht. Toen ik terugkwam was het semester al twee weken begonnen. Ik was niet bezorgd over het inhalen van de gemiste stof. Ik behoorde namelijk tot de besten van de klas. Al als student won ik tal van prijzen en concurreerde ik met professionals.

Nu moet je weten, dat ondanks het feit dat ik deze studie volgde, hier erg goed in was, daarnaast nog mijn eigen bedrijfje runde en veel goede vrienden had, ik ongelofelijk verlegen was. Ik leerde mensen niet snel kennen en sprak nauwelijks met iemand, alleen als er geen andere mogelijkheid was of natuurlijk als het bekenden waren. De lessen die ik volgde hadden te maken met administratie, stadsplanning en het maken van programma�s voor kinderen. Kinderen waren de enigen bij wie ik mij op mijn gemak voelde.

Om niet af te dwalen ga ik terug naar mijn verhaal. De computeruitdraai was een complete verrassing voor mij. Ik stond namelijk ingeschreven voor theaterlessen, lessen waarin ik geacht werd om voor echte mensen op te treden. Ik schrok me rot! Ik had zelfs moeite met het stellen van vragen tijdens de les. Hoe zou ik dan ooit in staat zijn om op het podium voor zoveel mensen te staan? Mijn man die zoals gewoonlijk erg kalm en verstandig was, suggereerde dat ik eens met de leraar moest gaan praten om het probleem uit te leggen en om in plaats van deze lessen maar beter landschappen te gaan leren schilderen of kostuums te gaan maken. De leraar stemde toe om te zoeken naar een oplossing. De volgende dinsdag ging ik dus maar naar de les.

 

Toen ik het lokaal binnenkwam kreeg ik voor de tweede keer de schrik van mijn leven. De klas zat vol met Arabieren en kamelentemmers. Nou ja, ik had er nog nooit ��n in het echt gezien, maar ik had over hen gehoord. Voor geen goud in de wereld was ik van plan om in een kamer vol met vieze heidenen te zitten! Je kon namelijk best eens besmet raken met een verschrikkelijke ziekte door deze mensen. Iedereen wist dat ze smerig en niet te vertrouwen waren. Ik deed de deur dicht en ging naar huis. Nu moet je ��n klein ding weten. Ik kwam namelijk aan, gekleed in hotpants en een topje. Daarnaast had ik nog een glas wijn in mijn hand, maar zij waren het die het bij het verkeerde eind hadden?!

 

Toen ik mijn man vertelde over de Arabieren in mijn klas en dat ik voor geen goud in de wereld terug zou gaan naar de lessen, reageerde hij wederom zeer kalm. Hij herinnerde mij eraan, dat ik altijd riep dat God alles met een reden liet gebeuren en dat ik nog eens rustig moest nadenken voordat ik een definitieve beslissing zou maken. Mijn studie werd namelijk bekostigd door een studiebeurs die ik tijdens een wedstrijd had gewonnen. Drie straf uren of een onvoldoende zouden deze studiebeurs doen stopzetten.

 

De volgende twee dagen bad ik tot God om leiding. Donderdag ging ik weer terug naar de lessen met de stellige overtuiging dat God mij daar had geplaatst om die arme heidenen te redden van het Hellevuur. Ik begon hen uit te leggen dat zij voor eeuwig en altijd zouden branden als zij Jezus niet accepteerden als hun persoonlijke bevrijder. Zij waren erg beleefd, maar bekeerden niet. Vervolgens maakte ik hen duidelijk dat Jezus van hen hield en dat hij aan het kruis gestorven was om hen te redden van hun zonden. Zij hoefden hem alleen in hun harten toe te laten. Zij waren erg beleefd, maar bekeerden nog steeds niet. Ik besloot daarop hun eigen boek te lezen om hen duidelijk te maken dat de Islam een valse religie is en dat Mohammed (sallAllahu calayhi wa sallaam) een valse god was.

 

E�n van de studenten gaf me een exemplaar van de Quraan en nog een ander boek over de Islam. Ik ging door met mijn onderzoek. Ik was er zeker van dat ik snel genoeg bewijs zou vinden om hen te weerleggen. Nou ja snel? Ik las de Quraan en het andere boek dat ik had gekregen en daarnaast las ik nog eens vijftien andere boeken en Sahih Moeslim. Ik gaf daarna de Quraan terug. Ik was er nog steeds van overtuigd dat ik hen zou bekeren. Mij studie ging zo verder voor het volgende anderhalf jaar.

 

Gedurende die tijd begon ik wat problemen te krijgen met mijn man. Ik begon te veranderen, weliswaar beetje bij beetje maar toch voldoende om hem te storen. We gingen elke vrijdag en zaterdag meestal naar de bar of naar een feestje maar dit wilde ik niet langer meer. Ik werd stiller en afstandelijker. Hij was ervan overtuigd dat ik een affaire met een ander had dus schopte hij me de deur uit. Ik verhuisde met mijn kinderen naar een appartement en zette mijn verwoede pogingen om deze moslims tot het Christendom te bekeren voort.

 

Op een dag klopte er iemand op de deur. Ik deed de deur open en zag een man in een lange witte nachtjapon met een rood-wit geblokte theedoek op zijn hoofd. Hij werd vergezeld door drie andere mannen in pyjama�s. Het was de eerste keer ooit dat ik hun traditionele kleding zag! Nou, ik was behoorlijk beledigd dat deze mannen op mijn stoep stonden in hun nachtkleding. Wat voor een vrouw dachten zij wel dat ik was? Hadden zij dan geen gevoel van trots en eer? Kun je de shock voorstellen die mij overkwam toen degene met die theedoek op zijn hoofd vertelde, dat hij begreep dat ik mij wilde bekeren tot de Islam. Ik maakte hem snel duidelijk dat ik geen moslim wilde worden. Ik was immers christen. Maar� ik had nog wel een aantal vragen als hij toch even tijd had.

 

Zijn naam was Abdel Aziz el-Sheich en hij had inderdaad wel tijd. Hij was erg geduldig en behandelde elke vraag die ik had. Hij gaf me op geen enkel moment een opgelaten gevoel. Hij gaf mij ook niet het gevoel dat welke van mijn vragen dan ook stom waren. Hij vroeg mij of ik geloofde dat er maar ��n God was en ik zei: �Ja!� Toen vroeg hij of ik geloofde dat Mohammed (sallAllahu calayhi wa sallaam) Zijn Boodschapper was, weer zei ik: �Ja!� Hij vertelde me dat ik dan al moslim was!

 

Ik vertelde dat ik christen was en dat ik de Islam alleen wilde begrijpen. Tussendoor zat ik de hele tijd in mezelf te denken: �Ik kan nooit een moslim zijn! Ik was Amerikaans en blank! Wat zou mijn man zeggen? Als ik een moslim was, dan zou ik van mijn man moeten scheiden. Mijn familie zou dood gaan van verdriet!�

 

We spraken verder. Later legde hij uit dat het verkrijgen van kennis en het begrijpen van spiritualiteit een beetje is als het beklimmen van een ladder. Als je een ladder wilt beklimmen en je slaat een aantal treden over, dan bestaat het gevaar dat je valt. Het afleggen van de shahadah (getuigenis dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is) was slechts de eerste trede van de ladder. Er moest nog veel meer besproken worden.

 

Later op die middag, 21 mei 1977 rond het namiddaggebed, legde ik de shahadah af. Alhoewel er nog steeds enkele zaken waren die ik niet kon accepteren. Het lag in mijn aard om altijd eerlijk te zijn. Ik plaatste dan ook een voorbehoud bij mijn getuigenis. Ik zei: �Ik getuig dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is, maar� Ik zal nooit mijn haar bedekken en als mijn man een tweede vrouw neemt, dan zal ik hem castreren.�

 

Ik hoorde gemompel uit de andere kamer waar de overige mannen zaten, maar Abdel Aziz vertelde hen om stil te zijn. Later vernam ik dat hij de broeders vertelde om deze twee onderwerpen nooit met mij te bespreken. Hij was er namelijk van overtuigd dat ik met de tijd de wijsheid ervan zou gaan inzien.

 

De shahadah was inderdaad de eerste solide trede op de trap naar spirituele kennis en toenadering tot God, maar het was een langzame klim. Abdel Aziz bezocht mij regelmatig en beantwoordde mijn vragen. Moge Allah hem belonen voor zijn geduld en tolerantie. Hij betuttelde mij nooit en gaf mij nooit de indruk dat ik een stomme of gekke vraag stelde. Hij behandelde iedere vraag met waardigheid en hij vertelde mij, dat de enige stomme vraag, de vraag was die niet werd gesteld. Hmmmm�Mijn oma zei dat ook altijd.

 

Hij legde uit dat Allah ons heeft opdragen om kennis te zoeken en dat het stellen van vragen ��n van de manieren is om dit te bereiken. Wanneer hij mij iets uitlegde, was het net als het kijken naar een roos die open ging, blaadje voor blaadje totdat zij haar volle glorie bereikte. Als ik hem vertelde dat ik het ergens niet mee eens was en vertelde waarom, dan gaf hij mij altijd gelijk tot een bepaalde hoogte en liet hij mij zien hoe ik de zaak dieper moest bekijken en vanuit een andere invalshoek om zodoende een beter begrip te krijgen van de situatie. Allah zij geprezen!

 

Over de jaren heen heb ik vele leraren gehad. Ieder van hen was speciaal, ieder van hen was weer anders. Ik ben hen allen dankbaar voor de kennis die zij mij hebben gegeven. Elk van de leraren hielp mij te ontwikkelen en de Islam steeds liever te hebben. Naar mate mijn kennis toenam, werden de veranderingen in mij steeds duidelijker. Binnen het eerste jaar droeg ik een hijaab. Ik heb geen idee meer wanneer ik ermee begon. Het kwam allemaal vanzelf naar mate mijn kennis en begrip over het geloof toenam. Naar verloop van tijd werd ik zelfs een voorstander van polygamie. Ik wist dat als Allah het had toegestaan, er dan goeds in zat.

 

Verheerlijk de naam van jouw Heer, de Allerhoogste.

 

Die heeft geschapen en volmaakt.

 

En Die (de dingen) naar een maat maakt en ze (naar hun doel) leidt.

 

En die groene weiden voortbrengt.

 

En het tot opgedroogde stoppels maakt.

 

Wij zullen jou doen lezen, zodat jij niet zult vergeten.

 

Behalve datgene wat Allah wil.

 

Voorwaar Hij kent het openbare en wat verborgen is.

 

En wij zullen jouw weg tot een gemakkelijke toestand maken.

 

(Soerat al-Aclaa: 1-8)

 

 

 

Toen ik voor het eerst begon met het bestuderen van de Islam, had ik niet het idee dat ik iets nodig had of graag wilde in mijn persoonlijke leven. Wist ik veel dat de Islam mijn hele leven zou veranderen. Geen mens had mij er ooit van kunnen overtuigen dat ik eindelijk rust en liefde in overvloed zou vinden in de Islam.

 

Dit Boek sprak over DE ENE GOD, DE MAKER VAN HET UNIVERSUM. Het beschreef de mooie manier waarop Hij deze aarde heeft geordend. Deze wonderbaarlijke Quraan had alle antwoorden. Allah is Degene die liefheeft! Hij is de Bron van vrede! Hij is de Beschermer! Hij is de Alvergevende! Hij is de Gever van onderhoud! Hij is het Die alle zaken voortbrengt! Allah is de Vrijgevige! Allah is de Verhoorder van smeekbeden. Allah is de Verruimer! De Quraan behandelt alles en toont het duidelijke pad naar succes. Het is een levensgids.

 

Hebben wij voor jou niet jouw borst verruimd?

En van jou jouw last weggenomen?

 

Die zwaar op jouw rug drukte.

 

En het aanzien waarin jij wordt gehouden verheven?

 

Derhalve, waarlijk! Met moeite komt gemak.

 

Waarlijk! Met moeite komt gemak.

 

(Soerat as-Sharh: 1-6)

 

 

 

Hoe de Islam mijn leven veranderde

Hoe veel meer houden wij van het licht, nadat wij ooit in duisternis leefden. Toen ik de Islam omarmde dacht ik werkelijk niet dat het veel invloed zou hebben op mijn leven. De Islam had niet alleen invloed op mijn leven, het veranderde mijn leven compleet.

 

Familie

Mijn man en ik hielden erg veel van elkaar. Deze wederzijdse liefde bestaat nog steeds. Toen ik mijzelf echter begon te verdiepen in de Islam, begonnen wij problemen te krijgen. Hij zag dat ik aan het veranderen was en kon dit niet begrijpen. Zelfs ik begreep het niet! Maar toen had ik niet eens door dat ik aan het veranderen was. Hij concludeerde dat alleen een andere man zo een verandering bij mij teweeg kon brengen. Ik kon hem niet uitleggen waardoor ik veranderde want ik wist het zelf niet.

 

Nadat ik erachter kwam dat ik moslim was, hielp dit ook niet. Een vrouw verandert immers niet zomaar van zoiets fundamenteels als haar godsdienst. Er moest wel een andere man in het spel zijn. Mijn man kon geen bewijs vinden voor het bestaan van die ander�maar hij moest er gewoon zijn. Het eindigde in een zeer onaangename echtscheiding. De rechtbank besloot dat mijn �onorthodoxe� religie een gevaar zou zijn voor de opvoeding van mijn kinderen. De kinderen werden verwijderd uit mijn voogdijschap.

 

Tijdens mijn scheiding werd er verteld dat ik een keuze mocht maken. Ik kon mijn geloof afzweren en mijn kinderen behouden of mijn geloof behouden en mijn kinderen verliezen. Ik was geshockeerd! Dit was voor mij geen keuze. Als ik mijn geloof afzweerde dan leerde ik mijn kinderen onoprechtheid. Ik kon namelijk niet ontkennen wat er in mijn hart afspeelde. Ik kon Allah niet loochenen. Toen niet, nooit niet! Ik bad zoals ik nog nooit had gebeden. Nadat de dertig minuten voorbij waren, wist ik dat er geen veiligere plaats voor mijn kinderen was dan in de handen van Allah. Als ik Hem zou loochenen, hoe zou ik dan ooit mijn kinderen kunnen leren hoe het is om met Allah te zijn. De rechtbank werd verteld dat ik mijn kinderen in de handen van Allah had overgelaten. Dit was geen afwijzing van mijn kinderen.

 

Ik verliet de rechtbank wetende dat het leven zonder mijn kleintjes wel heel moeilijk zou gaan worden. Mijn hart bloedde ook al wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt. Ik vond troost in Ayaat oel-Koersie. Dit bracht mij ertoe te kijken naar alle attributen van Allah. Ik leerde de schoonheid van elk van hen.

 

Allah! Er is geen god dan Hij; de Eeuwig Levende, de Zelfstandige.

 

Sluimer noch slaap overmant Hem.

 

Aan Hem behoort alles wat in de hemelen en op aarde is toe.

 

Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn toestemming?

 

Hij weet wat voor hen is en wat achter hen is.

 

En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten behalve wat Hij wil.

 

Zijn troon strekt zich uit over de hemelen en de aarde.

 

En Hij voelt geen vermoeidheid in het waken over beide.

 

En Hij is de Allerhoogste, de Almachtige.

 

(Soerat al-Baqarah: 255)

 

Voogdijschap over de kinderen en een echtscheiding waren niet de enige problemen waar ik mee te maken kreeg. De rest van mijn familie stond ook niet open voor mijn bekering. Het grootste gedeelte van mijn familie wilde niets meer met mij te maken hebben. Mijn moeder verkeerde in de overtuiging dat ik slechts door een �fase� ging en dat ik hier wel weer uit zou groeien. Mijn zus �de geestelijke gezondheidsexpert� was ervan overtuigd dat ik mijn verstand kwijt was en dat ik snel in een inrichting opgenomen moest worden. Mijn vader geloofde dat ik maar beter afgemaakt kon worden voordat ik nog dieper in de Hel zou belanden. Opeens was ik mijn man en familie kwijt. Wat zou hierna komen?

 

Vrienden

Het merendeel van mijn vrienden raakte ik al in het eerste jaar kwijt. Ik was namelijk niet meer gezellig. Ik ging niet meer naar bars en feestjes. Ook was ik niet ge�nteresseerd in het flirten met mannen. Het enige wat ik deed, was uit dat stomme boek lezen en over de Islam praten. Wat een saai mens. Ik had toen nog niet genoeg kennis om hen te vertellen hoe mooi de Islam was.

 

Werk

Mijn baan kwam hierna. Ondanks het feit dat ik bijna elke denkbare prijs had gewonnen op mijn vakgebied en ik erkend werd als een trendsetter en een �moneymaker�, verloor ik mijn baan op de dag dat ik mijn hijaab begon te dragen. Ik stond er nu echt helemaal alleen voor zonder mijn familie, vrienden en baan.

 

Na al dit, was mijn oma het eerste lichtpuntje. Zij keurde mijn keuze goed en sloot zich bij mij aan. Wat een verassing! Ik wist altijd al dat zij erg veel kennis bezat, maar dit! Ze stierf snel hierop. Als ik er bij stilsta, word ik bijna jaloers. De dag waarop zij de shahaadah uitsprak, werden al haar slechte daden uitgeveegd en haar goede daden behouden. Ze stierf zo snel na het uitspreken van de shahaadah, dat ik bijna zeker weet dat haar boek met goede daden zwaar zal wegen. Deze gedachte vult mij met vreugde!

 

Naarmate mijn kennis toenam en ik beter in staat was om vragen te beantwoorden, begon veel te veranderen. Maar het waren de veranderingen qua persoonlijkheid die de grootste impact achterlieten. Een aantal jaren nadat ik bekend maakte dat ik moslim was geworden, belde mijn moeder op en zei dat ze niet wist wat dat Islamgedoe precies inhield, maar hoopte dat ik er aan vast bleef houden. Het beviel haar namelijk wat het met mij deed. Een aantal jaren later belde zij weer op en vroeg wat een persoon precies moest doen om moslim te worden. Ik vertelde haar dat een persoon alleen hoefde te getuigen dat er slechts ��N god is en dat Mohammed Zijn Boodschapper is. Haar antwoord was: �Elke gek weet dat, maar wat moet je precies doen?� Ik herhaalde dezelfde informatie en zij zei: �Nou goed dan�Maar zeg nog maar even niets tegen je vader.�

 

Wist zij veel dat mijn vader een paar weken eerder een soortgelijk gesprek met mij had. En mijn echte (biologische) vader, degene die zei dat ik maar beter vermoord moest worden, was al twee maanden daarvoor moslim geworden. Mijn zus, �de geestelijke gezondheidsexpert�, vertelde me dat ik de meest liberale persoon was die zij kende. Van haar komende was dit een groot compliment.

 

Ik zal jullie niet proberen te vertellen hoe ieder van hen moslim is geworden, maar laat ik zeggen dat meer familieleden elk jaar hun weg naar de Islam vinden. Ik was in het bijzonder erg blij toen ik van een goede vriend, broeder Qaiser Imam, hoorde dat mijn ex-man ook de shahaadah had afgelegd. Toen de broeder hem vroeg waarom hij dit had gedaan, zei hij dat hij dit had gedaan omdat hij mij de afgelopen zestien jaar had gezien en hij wilde hetzelfde voor zijn dochter als wat ik had, namelijk de Islam. Hij kwam naar mij toe om vergeving te vragen voor alles wat hij mij had aangedaan. Ik had hem alles al veel eerder vergeven.

 

Terwijl ik dit schrijf, heeft mijn oudste zoon, Whittney, gebeld met de mededeling dat hij moslim wil worden. Hij is van plan om de shahaadah op de komende ISNA-conferentie af te leggen. Voorlopig houdt hij zich bezig met het opdoen van kennis. Allah is de Meest Genadevolle.

 

Over de jaren heen ben ik bekend geworden om mijn lezingen over de Islam en veel luisteraars hebben besloten om moslim te worden. Mijn innerlijke vrede is blijven toenemen net als mijn kennis over de Wijsheid van Allah. Ik weet dat Allah niet alleen mijn Maker is, maar ook mijn beste vriend. Ik weet dat Allah er altijd voor mij is en mij nooit zou afwijzen. Voor elke stap die ik zet richting Allah, zet Hij tien stappen richting mij. Wat fantastisch om dit te weten!

 

Het is waar! Allah heeft mij beproefd, zoals beloofd. Hij heeft mij echter beloond met veel meer dan ik ooit heb durven hopen. Een aantal jaren geleden vertelden artsen mij dat ik terminale kanker had. Ze legden uit dat geen geneesmiddel zou helpen omdat het al in een te ver gevorderd stadium was. Ze maakten mij klaar voor mijn dood en legden uit hoe de ziekte zich verder zou ontwikkelen. Ik had misschien nog maar ��n jaar te leven. Ik maakte me erg druk om mijn kinderen, in het bijzonder mijn jongste. Wie zou voor hem zorgen? Ondanks dit was ik niet depressief. We moeten uiteindelijk allemaal sterven. Ik was ervan overtuigd dat de pijn die ik ervoer zegeningen bevatte.

 

Ik herinner mij een goede vriend, Kareem al-Misawi. Hij stierf aan kanker terwijl hij in de twintig was. Kort voor hij stierf, vertelde hij mij dat Allah waarlijk Genadevol was. Deze man ging door ongelooflijk veel pijn, maar zijn gezicht straalde van de liefde voor Allah. Hij zei: �Allah wil wellicht dat ik al-Djannah binnentreed met een schoon boek.� De manier waarop hij met de dood omging gaf mij stof tot denken. Hij leerde mij over de liefde en genade van Allah.

 

Het duurde niet lang voordat ik mijzelf bewust werd van Zijn gunsten. Vrienden die van mij hielden kwamen uit het niets tevoorschijn. Het werd mij gegund de bedevaart naar Mekka te verrichten. Belangrijker nog, ik leerde hoe belangrijk het was om de waarheid van de Islam te delen met anderen. Het maakte niet uit of mensen, moslim of niet-moslim, het eens met me waren of mij mochten. De enige goedkeuring die ik nodig had was van Allah. Desondanks ontdekte ik meer en meer mensen die oprecht van mij hielden zonder bijbedoelingen. Dit verblijdde mij, want ik herinnerde mij de overlevering waarin Allah zegt dat wanneer Hij van Zijn dienaar houdt, Hij ervoor zorgt dat anderen van hem zullen houden. Ik ben al die liefde niet waard. Dit moet wel een geschenk van Allah zijn. Allah is de Grootste.

 

Het is moeilijk om volledig te beschrijven hoe mijn leven is veranderd. Allah zij geprezen! Ik ben zo erg blij dat ik een moslim ben. Islam is mijn leven. Islam zit in mijn hart en stroomt door mijn bloedvaten. Islam is mijn kracht. Islam is mijn leven, hoe wonderbaarlijk en schitterend. Zonder Islam ben ik niets en zou Allah ooit Zijn voortreffelijke Gezicht van mij afwenden, dan zou ik waarlijk verloren zijn.

 

O, Allah! Laat licht in mijn hart zijn en licht in mijn tong zijn en licht in mijn gehoor zijn en laat licht in mijn zicht zijn en plaats boven mij licht en onder mij licht en aan mijn rechterkant licht en aan mijn linkerkant licht en voor mij licht en achter mij licht. En plaats licht in mij. Vergroot voor mij het licht en versterk voor mij het licht�Geef mij licht op licht.

 

O, mijn Heer! Vergeef mij mijn zonden en mijn onwetendheid en het door mij overtreden van de grenzen in al mijn daden. En wat U weet, is beter dan wat ik weet. O, Allah! Vergeef mij mijn fouten, zowel de bewuste als onbewuste. En ik getuig dat al deze fouten door mij zijn begaan. O, Allah! Vergeef mij mijn zonden die ik in het verleden heb begaan en die ik in de toekomst zal begaan, welke ik openlijk heb gepleegd en welke ik in het geheim heb gepleegd. U bent het Die de zaken voortbrengt en U bent het Die ze vertraagt en U bent de Almachtige. ~Allahoema Amien~

Bron: Al-yaqeen

 

 

 

 



-------------
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid.


Geplaatst door: Ruud
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 16:25
Eigenlijk wel leuk om te lezen,hoe ieder op zijn manier een invulling wil geven aan zijn leven.De een stapt over van christen naar moslim en de ander van moslim naar christ.. Ook hier aan kunnen we zien dat het belangrijk is dat de deuren netjes open moeten blijven staan,zodat mensen op bases van vrije keuze de best passende individueele weg kunnen vinden.


Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 17:11
een opmerking: waarom is het aantal van 99 namen zo belangrijk?
Trouwens, Jezus zegt in de Indjil dat hij ook deze eigenschappen bezit, bv. de Eerste en de Laatste (alfa en omega), het Licht, de Opstanding (=Opwekker der Doden), Vergeving van zonden, de Rechter, de Weg (Gids), het Leven (zelfbestaand of eeuwiglevend of levengever), Vriend, Waarheid.
Ik mis trouwens God is Liefde.


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 17:21

God is liefde staat er wel bij. heb je het wel helemaal gelezen?

48.  al-Wadud (de Liefhebbende)

vrede/salam



Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 03:53
sorry, de vertaling van de woorden is net even anders dan ik gewend ben en ik heb er over heen gelezen, bv. "voorziener" (zo noemde Abraham God toen hij zelf voorzag in een offer toen hij zijn eigen zoon moest offeren)  is dat nr. 40 - al-Muqit?


Geplaatst door: Rahil Amin
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 04:04

In eerste instantie geplaatst door vradig

sorry, de vertaling van de woorden is net even anders dan ik gewend ben en ik heb er over heen gelezen, bv. "voorziener" (zo noemde Abraham God toen hij zelf voorzag in een offer toen hij zijn eigen zoon moest offeren)  is dat nr. 40 - al-Muqit?
Kijk ook eens op http://www.nmo.nl - www.nmo.nl

Er staat daar een verwijzing bij naar de 99 schone namen van ALLAH Subhana Wa Ta'ala die je kan bekijken.....Normaliter ben ik geen fan van de nmo als omroep maar als ze een aflevering uit de serie de 99 schone namen van ALLAH Subhana Wa Ta'ala laten zien dan kijk ik graag.



-------------
Het paradijs is omgeven door moeilijkheden waar de �nafs� (het ego) niet van houdt, de hel is omgeven door de lusten die het ego strelen.
Overgeleverd door: Moslim


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 05:12

In eerste instantie geplaatst door vradig

sorry, de vertaling van de woorden is net even anders dan ik gewend ben en ik heb er over heen gelezen, bv. "voorziener" (zo noemde Abraham God toen hij zelf voorzag in een offer toen hij zijn eigen zoon moest offeren)  is dat nr. 40 - al-Muqit?

geeft niet vradig. ik denk het wel ja dat dat voorziener is.18-al-Razzaq betekent ook de Schenker van onderhoud. je vroeg om de bedoeling van deze namen. nou voor zover ik weet is de bedoeling van al die namen dat we stitstaan bij al deze iegenschappen van Allah swt en het overpeinzen. bijv nadenken over Zijn liefde, Zijn bescherming, Zijn vergeveing Zijn Majesteit,Zijn Voorziening etc etc..asl we er heel diep over nadenken dan houden we NOG meer van Hem. en dan voelen we ons ook wat meer gerust van binnen en leggen we vertrouwen op Hem..begrijp je?als we diep nadenken over het feit dat Hij de Onderhouder is dan kunnen we al onze vertrouwen in Hem leggen en ons niet meer zorgen maken over bijv ons eten, ons dak boven onze hoofd etc..wij doen ons best en Allah voorziet van de rest, daarom vertrekken vogels vroeg in de ochtend met hun lege maag op pad op zoek naar voedsel de hele dag. ze leggen hun volle vertrouwen in God en zij zijn degene die s avonds weer terugkomen met een vol buikje. ze doen hun best en Allah maakt het af omdat ze vertrouwen in Zijn voorziening hebben.trouwens, Allah heeft nog meer namen. ze staan allen in de koran. en Allah weet het verder beter..moge Hij me vergeven als ik wat verkeerds heb gezegd..ameen.



Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 06:22

ik kan hier niets aan toevoegen: maak je geen zorgen over wat je zult eten en drinken, maar stel je vertrouwen op God;

Maar waarom vraag je om vergeving van Allah? Het lijkt net alsof je bang bent voor Allah. Wat ik vaak merk is dat moslims vaak niet zeker zijn of ze bij de 'goede kant' horen of dat ze niet in de hel komen, m.a.w. de zekerheid van vergeving van zonden (insAllah/Allah weet het beter)

Ik moet eigenlijk zeggen dat de namen van Allah meer over God zeggen dan als ik de hadieth of koran lees (met alle respect). Wat me opvalt is dat veel moslims een mega-ontzag hebben voor God (vaak nog groter dan veel christenen), maar meestal zijn ze bang voor Hem. Maar ook in deze 99 namen komt naar voren dat Hij een vriend is, dat jou lief heeft, dat hij jou voorziet en beschermd.

Trouwens, ik vind het ook grappig dat 'Erfgenaam' er in staat (nr. 97). Dit brengt me aan het denken, want in de brief aan de Hebree�n staat dat God Jezus heeft aangewezen als enig erfgenaam. Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit wat het precies betekent, maar een 'erfgenaam' is iemand die een erfenis ontvangt of gerechtigd is tot de erfenis (en die het ontvangt nadat iemand gestorven is). Maar goed, daar ben ik zelf nog niet helemaal over uit.



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 06:47

dank je voor je respect vradig. de namen van Allah zijn allemaal uit de Koran gehaald. dus als je de koran leest dan haal je ze daaruit.

en wij zijn niet alleen maar bang voor Allah. iedereen (als het goed is) heeft een moeder toch? je houdt van haar maar tegelijkertijd ben je toch bang dat ze iets afkeurt wat jij hebt gedaan of hebt gedacht. maar dat ze het afkeurt beteknt niet dat ze niet van je houdt. absoluut niet. ze houdt juist ontzettend veel van je. zij is de einge op de wereld die zoveel van je houdt. na Allah. (daarom moeten wij moslims na Allah swt veel tijd aan ons moeder besteden.) dus even terug naar wat ik zei, dat je bang bent voor haar afkeuring betekent niet dat je bang bent dat ze je komt straffen, het betekent dat je bang bent haar teleur te stellen.waarom ben je bang haar teleur te stellen?omdat zij alleen maar het goede met je voor heeft en jou zoveel gegeven heeft en daarom ben je bang iets te doen wat haar teleur stelt. dus ook al heb je niks gedaan, je zal toch altijd vragen aan haar of ze je vergeeft. nu wil ik een moeder niet met God vergelijken. maar ik wil je alleen even die angst uitleggen waar jij het over had.

en wat betreft die zekerheid. stel je eens een examen voor. als jij er zeker van bent dat je goed bent in dat vak en het zo gaat halen, kan het misschien leiden tot laksheid in het doen van je best. je kan dan lui worden en niet zo goed gaan leren.wat geloof betreft kun je lui worden in het doen van goede daden en zelfs arrogantie, want ja, je hebt toch die zekerheid. je zal niet nederig meer blijven. dus die zekerheid heb je niet nee. maar je hoopt het wel. en tegelijekritjd weet je dat Allah rechtvaardig, Hij zal je alleen belonen of niet naar wat jij hebt gedaan.dus als Hij iets doet dan heeft het altijd wel een reden. want ja, je vertrouwt erop dat Hij rechtvaardig is.tegelijkertijd belast Hij ons niet mere dan wat wij aankunnen. dat staat ook in het tweede hoofdtuk van de Koran in de laatste vers.

en wat de naam erfgenaam betreft, Allah weet het beter. ik kan daar geen interpretatie van geven. maar ik zal het even uitzoeken. weet niet hoe lang dat gaat duren want ik heb geen authentieke boeken in huis, maar zodra ik het weet, laat ik het weten. inshAllah.tot nu toe kan ik alleen zeggen dat die kennis bij Allah is. 

trouwens, waarom wij moslims altijd vergeveing vragen na we iets hebben gezegd over het geloof, is omdat wij nooit en te nimmer de kennis kunnen bezitten die Allah heeft. dus bij alles wat we zeggen vragen we vergeveing aan hem, want Hij weet ten slotte toch beter. we vragen vergeving aan Hem en vragen Hem ten slotte om meer kennis. want Hij si ten slotte degene die ons de kennis geeft als we ons best ervoor doen. als wij naar Hem met een handbreedte toewenden dan wendt Hij naar ons met een armlengte, en als wij naar Hem met een armlengte toewenden dan wendt Hij zich met gespreide armen naar ons toe, en als wij naar Hem toelopen, dan komt Hij naar ons toe rennen. dit staat in een hadith. ik plaats het wel een keer.

moge Allah mij vergeven indien ik iets fout heb gezegd,ameen.



Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 07:56

maar muslima5, je zal God altijd teleurstellen op deze manier. God is de rechtvaardige, God is de liefhebbende, God is de heilige. De enige manier om bij God te komen is door deze eigenschappen te hebben, maar die hebben wij niet, hoe hard je het ook probeert.

Onze hoop komt alleen van Hem, hoe kunnen wij ooit zijn glorie, majesteit, vreugde, blijdschap, vrede ervaren? Ik geloof dat Jezus de Weg is die God voor ons bereid om bij God te komen en nog meer: God wil bij ons komen, eigenlijk wil hij ons hele wezen vullen met zichzelf. Eigenlijk zie je dat al bij Mozes: de wet werd gegeven op de berg Sina� en God's verschijning was majesteus, geweldig, afschrikwekkend, heilig, en machtig. Zelfs een dier dat de berg aanraakte viel dood neer. Iedereen was bang hiervoor en alleen Mozes en nog anderen mochten in de nabijheid van God komen. Maar toch wilde deze God tussen de Isra�lieten wonen in een tent! (tabernakel). Later werd er een tempel gebouwd (m.a.w. een tempel is een teken dat God bij de mensen wil wonen; daarom wordt het lichaam ook wel een tempel van de Heilige Geest genoemd; m.a.w. bevuil je lichaam niet, want God woont in je).

Hoewel ik een christen ben - ik ben zeker van de vergeving van zonden door het offer van Jezus - , heeft God me laten zien dat ik toch nog een angst heb - hij heeft me aangemoedigd in een beeld, een droom en via iemand anders (profetie) - om mezelf volledig over te geven. Misschien is het niet helemaal dezelfde angst, in jouw geval is het een angst om God teleur te stellen, bij mij is het een angst, en eigenlijk is de moeite van loslaten van mezelf - ik wil zelf in controle blijven (angst voedt nl. ongeloof/God niet volledig kunnen vertrouwen).
Vreze of ontzag voor God is goed, maar angst is altijd een barri�re voor het ervaren van de volheid van God. De manier waarop God dat doet is door liefde, zonder dwang en door ons geloof in Hem (m.a.w. we kunnen God wel zien verschijnen net zoals op de Sina� of als hij een profeet stuurt (in mijn voorbeeld een mede-gelovige die bv. een woord voor mij heeft, of zoals in vroeger tijden de profeten of Jezus of Jezus kan in je dromen verschijnen, je leest de bijbel, etc. - God spreekt op veel verschillende manieren) maar of we Hem daarna vertrouwen is een 2e)

Trouwens, ik denk dat ik wat betreft de erfgenaam iets verder bent, en volgens mij is het wel cool. Later meer, ik ga eerst nog verder onderzoek doen.



Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:12
In eerste instantie geplaatst door vradig

Trouwens, ik vind het ook grappig dat 'Erfgenaam' er in staat (nr. 97). Dit brengt me aan het denken, want in de brief aan de Hebree�n staat dat God Jezus heeft aangewezen als enig erfgenaam. Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit wat het precies betekent,�maar een 'erfgenaam' is iemand die een erfenis ontvangt of gerechtigd is tot de erfenis (en die het ontvangt nadat iemand gestorven is). Maar goed, daar ben ik zelf nog niet helemaal over uit.



Ik denk dat het te maken heeft met het "Koninkrijk Gods op aarde" dat zal komen dankzij Jezus' Boodschap, en dat de gehele aarde zal omvatten. In overdrachtelijke zin kun je dan Jezus (c.q. hen die Jezus volgen in zijn Boodschap zoals Hem van de Schepper gegeven) zien als (laatste menselijke) erfgenaam van de aarde.


Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:20

het beginnetje om te begrijpen wat het betekent is de gelijkenis van de verloren zoon (de oudste zoon moppert nadat de jongste zoon die zijn erfenis(!) had opgevraagd en deze opgebrast had en vol berouw terugkeert naar zijn vader en weer door zijn vader wordt onthaalt - hij wachtte elke dag of zijn zoon weer terug zou komen - waarop de vader zegt tegen de oudste zoon die altijd goed zijn best deed en hem diende: "Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou) ; Lucas 15:11-32
Verder het begin van de brief aan de Hebree�n (Jezus is door God aangesteld als enig Erfgenaam); verder bv. de brief aan de Galaten in hoofdstuk 4 staat bv. dat de gelovigen erfgenamen van God zijn en dat de mensen die God vertrouwen erfgenamen van de belofte aan Abraham zijn.
Maar later meer.. als ik het verder onderzocht heb



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:20

idd ik heb die eigenschappen niet van Allah.en je zei het zelf, "hoe hard je het ook probeert". Allah kijkt naar jouw intentie en naar of je je best doet. niet naar het eindresultaat.naar je hart.niet naar de buitenkant.en onze hoop komt idd alleen van Allah swt.en ik moet eerlijk zeggen, ik ervaar alleen de liefde van Allah swt. dus is die angst absoluut geen barriere om de liefde te ervaren. ik voel ook geen dwang en ik geloof in Hem, dus die liefde wordt juist alleen maar groter. iemand die veel voor je doet en waar je veel van houdt, zul je proberen niet teleur te stellen en je zal altijd vergeving vragen, omdat je juist zoveel van deze persoon houdt. nou, dit geldt dan dus 100 maal meer voor God.en God wil ons juist vergeven, Hij wacht altijd op wanneer wij Hem om hulp vragen.op wanneer wij naar Hem toe wenden.

maar wij zullen op het punt van Jezus en erfzonde etc toch van mening verschillen omdat wij allebei nou eenmaal iets anders geloven. is niks mis mee. en het maakt niet uit, omdat de grootste overeenkomst toch is dat we het erovereens zijn dat Gos liefde is. en dat Hij dat graag aan ons wil geven.dus om niet weer over veschillen te beginnen (want ik hou daar niet echt van) kunnen we ons meer concentreeren op de overeenkomsten.

vrede



Geplaatst door: Khabir
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:10
Wat is Liefde???

-------------
5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:21

hier kun je het mooi beluisteren met illustratie geluid en al.

http://www.arabacademy.com/download/99Names.htm - http://www.arabacademy.com/download/99Names.htm



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:24

dit is ongeveer de betekenis van de erfgenaam:

Meaning:
THE INHERITOR OF ALL

He who has everlasting ownership of all things. Finite man only has temporary ownership, and at death all creatures have nothing. Allah is the real owner of all riches, all things proceed from Him and shall return to Him at the end.


Related Verse From The Holy Koran:
And let not those who covetously withhold of the gifts which Allah hath given them of His Grace, think that it is good for them: nay, it will be the worse for them; soon shall the things which they covetously withheld be tied to their necks like a twisted collar, on the Day of Judgment. TO ALLAH BELONGS THE HERITAGE OF THE HEAVENS AND THE EARTH; and Allah is well- acquainted with all that ye do.
(3:180)
And verily, it is We Who give life, and Who give death: IT IS WE WHO REMAIN INHERITORS (AFTER ALL ELSE PASSES AWAY). To Us are known those of you who hasten forward, and those who lag behind. Assuredly it is thy Lord Who will gather them together: for He is Perfect in Wisdom and Knowledge.
(15-23...25)



Geplaatst door: vradig
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 16:33

LIEFDE =
Liefde is je leven geven voor je vrienden, zelfs al zijn die vrienden jou niet trouw. Liefde is geduldig. Liefde is vol goedheid. Liefde kent geen afgunst. Liefde kent geen ijdel vertoon. Liefde kent geen zelfgenoegzaamheid. Liefde is niet grof. Liefde is niet zelfzuchtig. Liefde laat zich niet boos maken. Liefde verheugt zich niet over het onrecht. Liefde verdraagt alles, gelooft alles, hoopt alles, en volhardt. Liefde zal nooit vergaan.



Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 16:38

dit is de beloofde hadith qudsi die ik bedoelde. van deze site gehaald:

Hadith 15

Op gezag van Aboe Hurairah (moge Allah tevreden met hem zijn), die het van de Profeet(moge hij de zegeningen en vrede van Allah krijgen), (gehoord) heeft, die zei:�Allah de Almachtige zegt:

Ik ben zoals Mijn dienaar denkt, dat Ik ben [48] . Ik ben bij hem als hij Mij noemt. Als hij Mij in zichzelf noemt, dan noem Ik hem in Mijzelf, als hij Mij in een gemeenschap noemt, dan noem Ik hem in een gemeenschap, die beter is. En als hij zich een handbreedte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij een armlengte naar hem toe, en als hij zich een armlengte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij met de wijdte van uitgespreide armen naar hem toe. En als hij naar Mij toe komt lopen, dan kom Ik naar hem toe rennen.�


Dit is overgeleverd door Al-Boechari(ook door Moeslim, at-Tirmidhi en Ibn Maadjah)

_________
48 Een mogelijke andere vertaling van het Arabisch is: �Ik ben zoals Mijn dienaar verwacht dat Ik ben.� Dit betekent dat vergeving en aanname van berouw bij de Almachtige afhangt of Zijn dienaar echt gelooft dat Hij vergevend en genadevol is. Maar om zo�n geloof niet met de juiste daden te begeleiden is spotten met de Almachtige.



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 04:56

Deel 16, Hoe ik God heb leren kennen.

Het indrukwekkende verhaal van de hatende gelovige op weg naar de liefhebbende gelovige.

Na lang te hebben geaarzeld, vatte ik moed en ging de boekwinkel binnen. Sommige boeken trokken mijn aandacht. Ik wist niet wat voor soort boeken ik wilde lezen. Als mijn aandacht getrokken werd door een titel, dan kocht ik het boek. Ik kocht de volgende boeken: "Bewijs dat vraagt om een beslissing", "Mijn geloof" en "Verzoening van Christus". Zodra ik een van de boeken gelezen had, verbrandde ik het meteen.

Toen ik al deze boeken gelezen had, ging ik terug naar de boekwinkel om er nog meer te kopen. Ik vond twee boeken: "Monothe�sme en Drie-eenheid" en "Bijbelse theologie". Toen ik naar de prijs van deze twee boeken keek, rekende ik uit dat ik niet genoeg geld had om ze te kopen. Dus ik zette ze terug op de plank. Op dat moment kwam er een oude man naar mij toe die vroeg: "Waarom hebt u de boeken teruggezet?" Ik zei: "Ik wil ze niet." "Als u ze niet wilt, waarom hebt u ze dan eerst wel gepakt?", zei hij. Ik zei: "Dat gaat u niet aan. Is dit een ondervraging?" Hij legde zijn hand op mijn schouder en zijn gezicht vertoonde een spoor van een vriendelijke glimlach. Hij zei: "Mijn zoon, neem deze boeken en ik zal ze voor je betalen. Ik zal je mijn adres geven. Als ze je bevallen, kun je mij terug betalen. Zo niet, dan kun je ze weggooien of verbranden en dan verlies je er niets aan." Ik vroeg hem hoe hij wist dat ik geen geld had om de boeken te betalen. Hij vertelde me dat de Heilige Geest het hem had gezegd. Ik zei in het binnenste van mijn hart: "Wat zou die Heilige Geest zijn?" Ik dacht veel na over dat onderwerp. Ik ging met hem naar zijn huis. Ik bleef daar een paar minuten. Ik was bang dat hij mijn identiteitskaart zou willen zien. In dat geval zou hij de waarheid weten. Maar alles verliep rustig, God zij dank. De man vroeg zelfs niet naar mijn naam.

Ik ging ijverig door met het lezen van deze en andere boeken. Ik deed dit thuis of ik huurde een hotelkamer waar ik zonder gestoord te worden de hele tijd rustig kon lezen. Ik wilde geen minuut verliezen, zelfs niet om te eten. Ik wilde alle Woorden van Christus verslinden waardoor ik tenminste een stap verder zou komen op de nieuwe weg in mijn leven. Ik bezocht regelmatig een koffiehuis waar de klanten christenen waren. Daar las ik al de christelijke boeken die ik kocht. Ik hield van wat er in de bijbel geleerd werd. Beter gezegd, ik wilde het soort mens zijn dat in de bijbel beschreven werd. Als ik zo zou leven, dan zou ik veranderen in een engel die op aarde rondwandelde. Er was ��n vraag die me bezighield: "Heer, is het mogelijk, als ik u ontvang en leef volgens uw bijbel, dat u mij beter maakt?  Kan ik vrienden hebben zelfs als zij niet geloven zoals ik? Kan ik mijn moeder, vader, broers en zusters liefhebben zelfs als ze mijn nieuwe geloof niet accepteren  Kan ik van mijn vrienden houden, zelfs als ze mijn geloof niet delen en niet geloven wat ik ze? Kunt u mij dit geven, Heer? Kan ik van mijn land houden en dezelfde loyaliteit voelen als andere mensen? Ik wou dat dit kon gebeuren."

Het eerste wat de islamitische groep deed om nieuwkomers tot volgelingen te maken, was het uitroeien van elke andere loyaliteit, of het nu ging om vaderland, familie of iets anders. Je moest aan niets of niemand trouw zijn behalve aan Allah, en nergens aan toegewijd zijn behalve aan de emir. Daarom geloofde ik niet dat ik kon veranderen of liefhebben. Mijn laatste visioen met het licht en de persoon die tegen mij zei: "Sta op, de Christus heeft je nodig" bezorgde me veel verwarring. Ik wist dat elk visioen van ��n van de profeten goddelijke leiding was, maar welke goddelijke leiding was er in die speciale fase? Was het leiding richting het christelijk of het islamitisch geloof?

Mijn gemoed werd zo heen en weer geslingerd door al deze gedachten dat ik met snelle passen door de straten liep alsof iemand mij achtervolgde. Ik wist niet waar ik naar toe moest. Het was echt een verschrikkelijke tijd. Tenslotte besloot ik naar een kerk te gaan. Ik wilde de man zijn zoals God mij bedoelde. Ik hoorde een innerlijke stem die zei: "Nu heb je de stem gehoord en moet je hem volgen. Je hebt je hele leven in de islam geleefd, maar je hebt nog niet in het christendom geleefd om te weten hoe het is. Je hebt niet in het christelijk geloof geleefd om te weten welke beter is of dichter bij God, het christendom of de islam.�

Ik bezocht veel kerken. Dit was niet gemakkelijk om te doen. Ik moest de duivel weerstaan elke keer als ik een kerk binnen ging. De duivel fluisterde in mijn oor: "Ben je zo diep gezakt dat je naar een kerk gaat? Schaam je! Wat een verschil is er tussen hoe je nu naar de kerk gaat in verootmoediging en toen je er naar toe ging om het Woord van Allah te verheerlijken. Ben je vergeten wat je in het verleden in de kerk deed? Als je het vergeten bent, dan kan ik je geheugen wel opfrissen. Je zei altijd: 'De Waarheid is (nu) gekomen, en de Leugen is vergaan; want de leugen is (van nature) bestemd om te vergaan.' Waar is die waarheid waarvoor je je leven hebt blootgesteld aan de dood? Je kunt nergens naar toe dan naar de kerk - de kuil van ongeloof, veelgodendom en godslastering. Ga je nu geloven in meer dan ��n God na die lange tijd van loyaliteit en trouw aan de enige God? Word wakker; toon berouw aan God en vraag om Zijn vergeving en herhaal de twee Shehadas (Getuigenissen): 'Ik geloof dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is.' Sta op en reinig je van al deze slechte gedachten en neem je toevlucht tot Allah tegen de verfoeilijke duivel.�

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 04:58

he pp, toevaliig, kom net een verhaal van mij plaatsen. mooi trouwens jouw verhaal!

14th century CE Majorcan priest and scholar. From his book 'The Gift to the Intelligent for Refuting the Arguments of the Christians'

Extracted from Material on the Authenticity of the Qur'an: Proofs that it is a Revelation from Almighty God by Abdur-Raheem Greene

Great numbers of Christians embraced Islam during and soon after the Islamic conquests after the prophets death. They were never compelled, rather it was a recognition of what they were already expecting. Anselm Tormeeda[1], a priest and Christian scholar was one such person who's history is worth relating. He wrote a famous book The Gift to the Intelligent for Refuting the Arguments of the Christians[2]. In the introduction[3] to this work he relates his history:


"Let it be known to all of you that my origin is from the city of Majorca, which is a great city on the sea, between two mountains and divided by a small valley. It is a commercial city, with two wonderful harbours. Big merchant ships come and anchor in the harbour with different goods. The city is on the island which has the same name - Majorca, and most of its land is populated with fig and olive trees. My father was a well respected man in the city. I was his only son.


When I was six, he sent me to a priest who taught me to read the Gospel and logic, which I finished in six years. After that I left Majorca and traveled to the city of Larda, in the region of Castillion, which was the centre of learning for Christians in that region. A thousand to a thousand and a half Christian students gathered there. All were under the administration of the priest who taught them. I studied the Gospel and its language for another four years. After that I left for Bologne in the region of Anbardia. Bologne is a very large city, it being the centre of learning for all the people of that region. Every year, more than two thousand students gather together from different places. They cover themselves with rough cloth which they call the "Hue of God". All of them, whether the son of a workman or the son of a ruler wear this wrap, in order to make the students distinct from the others.

Only the priest teaches controls and directs them. I lived in the church with an aged priest. He was greatly respected by the people because of his knowledge and religiousness and asceticism, which distinguished him from the other Christian priests. Questions and requests for advice came from everywhere, from Kings and rulers, along with presents and gifts. They hoped that he would accept their presents and grant them his blessings. This priest taught me the principles of Christianity and its rulings. I became very close to him by serving and assisting him with his duties until I became one of his most trusted assistants, so that he trusted me with the keys of his domicile in the church and of the food and the drink stores. He kept for himself only the key of a small room were he used to sleep. I think, and Allah knows best, that he kept his treasure chest in there. I was a student and servant for a period of ten years, then he fell ill and failed to attend the meetings of his fellow priests.


During his absence the priests discussed some religious matters, until they came to what was said by the Almighty Allah through his prophet Jesus in the Gospel: "After him will come a Prophet called Paraclete". They argued a great deal about this Prophet and as to who he was among the Prophets. Everyone gave his opinion according to his knowledge and understanding; and they ended without achieving any benefit in that issue. I went to my priest, and as usual he asked about what was discussed in the meeting that day. I mentioned to him the different opinions of priests about the name Paraclete, and how they finished the meeting without clarifying its meaning. He asked me: "What was your answer?" I gave my opinion which was taken from interpretation of a well known exegesis. He said that I was nearly correct like some priests, and the other priests were wrong. "But the truth is different from all of that. This is because the interpretation of that noble name is known only to a small number of well versed scholars. And we posses only a little knowledge." I fell down and kissed his feet, saying: "Sir, you know that I traveled and came to you from a far distant country, I have served you now for more than ten years; and have attained knowledge beyond estimation, so please favour me and tell me the truth about this name." The priest then wept and said: "My son, by God, you are very much dear to me for serving me and devoting yourself to my care. Know the truth about this name, and there is a great benefit, but there is also a great danger. And I fear that when you know this truth, and the Christians discover that, you will be killed immediately." I said: "By God, by the Gospel and He who was sent with it, I shall never speak any word about what you will tell me, I shall keep it in my heart." He said: "My son, when you came here from your country, I asked you if it is near to the Muslims, and whether they made raids against you and if you made raids against them. This was to test your hatred for Islam. Know, my son, that Paraclete is the name of their Prophet Muhammad, to whom was revealed the fourth book as mentioned by Daniel. His way is the clear way which is mentioned in the Gospel." I said: "Then sir, what do you say about the religion of these Christians?" He said: "My son, if these Christians remained on the original religion of Jesus, then they would have been on God's religion, because the religion of Jesus and all the other Prophets is the true religion of God. But they changed it and became unbelievers." I asked him: "Then, sir, what is the salvation from this?" He said "Oh my son, embracing Islam." I asked him: "Will the one who embraces Islam be saved?" He answered: "Yes, in this world and the next." I said: "The prudent chooses for himself; if you know, sir the merit of Islam, then what keeps you from it?" He answered: "My son, the Almighty Allah did not expose me to the truth of Islam and the Prophet of Islam until after I have become old and my body weakened. Yes, there is no excuse for us in this, on the contrary, the proof of Allah has been established against us. If God had guided me to this when I was your age I would have left everything and adopted the religion of truth. Love of this world is the essence of every sin, and look how I am esteemed, glorified and honoured by the Christians, and how I am living in affluence and comfort! In my case, if I show a slight inclination towards Islam they would kill me immediately. Suppose that I was saved from them and succeeded in escaping to the Muslims, they would say, do not count your Islam as a favour upon us, rather you have benefited yourself only by entering the religion of truth, the religion that will save you from the punishment of Allah! So I would live among them as a poor old man of more than ninety years, without knowing their language, and would die among them starving. I am, and all praise is due to Allah, on the religion of Christ and on that which he came with, and Allah knows that from me." So I asked him: "Do you advise me to go to the country of the Muslims and adopt their religion?" He said to me: "If you are wise and hope to save yourself, then race to that which will achieve this life and the hereafter. But my son, none is present with us concerning this matter , it is between you and me only. Exert yourself and keep it a secret. If it is disclosed and the people know about it they will kill you immediately. I will be of no benefit to you against them. Neither will it be of any use to you if you tell them what you heard from me concerning Islam, or that I encouraged you to be a Muslim, for I shall deny it. They trust my testimony against yours. So do not tell a word, whatever happens." I promised him not to do so.


He was satisfied and content with my promise. I began to prepare for my journey and bid him farewell. He prayed for me and gave me fifty golden dinars. Then I took a ship to my city Majorca where I stayed with my parents for six months. Then I traveled to Sicily and remained there five months, waiting for a ship bound for the land of the Muslims. Finally a ship arrived bound for Tunis. We departed before sunset and reached the port of Tunis at noon on the second day. When I got off the ship, Christian scholars who heard of my arrival came to greet me and I stayed with them for four months in ease and comfort. After that I asked them if there was a translator. The Sultan in those days was Abu al-Abbas Ahmed. They said there was a virtuous man, the Sultan's physician, who was one of his closest advisors. His name was Yusuf al-Tabeeb. I was greatly pleased to here this, and asked where he lived. They took me there to meet him separately. I told him about my story and the reason of my coming there; which was to embrace Islam. He was immensely pleased because this matter would be completed by his help. We rode to the Sultan's Palace. He met the Sultan and told him about my story and asked his permission for me to meet him.


The Sultan accepted, and I presented myself before him. The first question the Sultan asked was about my age. I told him that I was thirty-five years old. He then asked about my learning and the sciences which I had studied. After I told him he said. "Your arrival is the arrival of goodness . Be a Muslim with Allah's blessings." I then said to the doctor, "Tell the honourable Sultan that it always happens that when anyone changes his religion his people defame him and speak evil of him. So, I wish if he kindly sends to bring the Christian priests and merchants of this city to ask them about me and hear what they have to say. Then by Allah's will, I shall accept Islam." He said to me through the translator, "You have asked what Abdullah bin Salaam asked from the Prophet when he-Abdullah came to announce his Islam." He then sent for the priests and some Christian merchants and let me sit in an adjoining room unseen by them. "What do you say about this new priest who arrived by ship?", he asked. They said: "He is a great scholar in our religion. Our bishops say he is the most learned and no one is superior to him in our religious knowledge." After hearing what the Christian said, the Sultan sent for me, and I presented myself before them. I declared the two testimonies that there is no one worthy of worship except Allah and that Muhammad is His Messenger, and when the Christians heard this they crossed themselves and said: "Nothing incited him to do that except his desire to marry, as priests in our religion can not marry". Then they left in distress and grief.


The Sultan appointed for me a quarter of a dinar every day from the treasury and let me marry the daughter of Al-Hajj Muhammed al-Saffar. When I decided to consummate the marriage, he gave me a hundred golden dinars and an excellent suit of clothes. I then consummated the marriage and Allah blessed me with a child to whom I gave the name Muhammed as a blessing from the name of the Prophet."

Footnotes

[1] After embracing Islam, he was known as Abu Muhammad bin Abdullah Al-Tarjuman. He was called Al-Tarjuman (The Translator), because in less than five months after his conversion, the Sultan appointed him general of the Marine Administration where he learned the Arabic language and became a skillful translator in discussions between Muslims and Christians. After only one year, he excelled in the Arabic language and was appointed as the head of Translation Affairs. He was well known among the common people, who gave him some pleasant nicknames; the most popular was Sidi Tohfah, which means "My Master Gift", referring to his famous book

[2] Tuhfat al-arib fi al-radd 'ala Ahl al-Salib in Arabic. The book was a powerful blow to the structure of Christian belief because it was written by one of the greatest Christian scholars of the age

[3] Following the introduction, he wrote about some events concerning the Hafsah State. He followed with nine chapters including one demonstrating that the four gospels were not written by the disciples of Jesus to whom they are usually attributed. He also discussed other topics including Baptism, Trinity, Original Sin, The Lord's Supper, The Indulgence, The Law of Faith. He refuted all of these doctrines based upon the texts of the Gospels and logical reasoning. He proved also the human nature of Christ and disproved his alleged Divine nature. He then exposed the contradictions in the interpolated texts of the Bible. He also discussed matters which Christians criticised the Muslims about, such as the permissibility of marriage for religious scholars and pious men, circumcision and physical enjoyment in Paradise. He concluded his book by proving the truth of the Prophethood of Muhammad using texts from the Bible.

http://www.thetruereligion.org - www.thetruereligion.org

 



Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:14
Van jou is ook niet misselijk!!  Je hebt wel enorm veel haast om Allah te behagen.

-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:19
haast?je comprends pas. maar je zal het wel goed bedoelen, he pp?


Geplaatst door: alzukar
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:44
In eerste instantie geplaatst door muslima5

Een mogelijke andere vertaling van het Arabisch is: �Ik ben zoals Mijn dienaar verwacht dat Ik ben.� Dit betekent dat vergeving en aanname van berouw bij de Almachtige afhangt of Zijn dienaar echt gelooft dat Hij vergevend en genadevol is. Maar om zo�n geloof niet met de juiste daden te begeleiden is spotten met de Almachtige.



Is dit niet gewoon "inductie" d.w.z. jezelf de Schepper voorstellen in een rol die jou goed uitkomt om zo niet geconfronteerd te hoeven worden met de werkelijkheid? Verstoppertje spelen dus? Ik heb geleerd dat je alleen vergeving kan vragen aan de mens aan wie je hebt misdaan...


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 06:28

In eerste instantie geplaatst door muslima5

haast?je comprends pas. maar je zal het wel goed bedoelen, he pp?

Beste Muslima5, jij bent op een heel prettige manier gelovig. Ik bedoelde het absoluut NIET schockerend. 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: Peter Pan
Geplaatst op: 22 mei 2006 om 08:44

Deel 17, Hoe ik God heb leren kennen. Van duivelse, fanatieke, hatende gelovige naar de liefhebbende gelovige. Het kan dus WEL! In elk geloof.

Daarna ging ik onbewust naar de kerk. Het was nog steeds moeilijk en het voelde alsof iemand aan mij trok om me ervan te weerhouden daar naar toe te gaan. Ik riep soms zelfs hardop: �Ik ga naar de kerk. Ik ga naar de kerk; wat er ook van komt. Ik ga erheen, wat er ook gebeurt.� Het was voldoende dat ik geen vrienden en familieleden meer had. Ik had mijn hele leven geen genade gekend. Ik had gedood en beroofd en nu was ik zonder familie, vrienden, metgezellen of enig schepsel van God. Zou God blij met mij zijn in zo'n toestand? Zou God doodslag, haat, vijandschap en vandalisme tegen allen die weigerden te accepteren wat wij zeiden goedkeuren?

Ik zei: �O God, heb medelijden met mij. Ik ben een ellendig en eenzaam persoon. Ik wil een normaal leven leiden, mijn land, familie en vrienden liefhebben, maar hoe kan ik dat doen? Op welke van de twee wegen kan ik dat doen?�

Dus ik besloot om naar de kerk te gaan zelfs als het mij mijn leven zou kosten. Ik rende snel naar de kerk. De houding van de priester was niet zoals ik verwachtte. Hij weigerde om naar mij te luisteren, wat olie op het vuur gooide en de duivelse aanvallen tegen mij verergerde. Toen ik die dag de kerk verliet, voelde ik een soort innerlijke opluchting in mijn binnenste ondanks het feit dat ik de pastoor niet had weten te overtuigen om naar mij te luisteren. Hierdoor werd ik aangemoedigd om het opnieuw te proberen. Jammer genoeg mislukten al mijn pogingen om een afspraak te maken met een pastoor en er achter te komen wat ik kon doen om de redding van Christus te verdienen. De tekst zegt: �Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden.� De volgende vragen hielden mij bezig: "Hoe kan ik geloven? Wat kan ik doen? Hoe kan ik bidden, vasten, op pelgrimstocht gaan, of aalmoezen geven?�

De laatste keer dat ik de kerk verliet, voelde ik mij zo belast en beladen, zoals gezegd wordt: �bedekt met hevige schaamte.� Satan fluisterde in mijn oor: �Ze hebben je verworpen. Dat is je verdiende loon. Je verdient meer dan dat en God zal je harde lessen leren." Maar de duivelse kwelling duurde niet lang. Ik hoorde vanbinnen een zachte en vriendelijke stem zeggen: "H� jij daar, je aanbidt niet de mensen; raak niet van streek door hun gedrag tegenover jou. Aangezien je God aanbidt, zal Hij alleen je niet in de steek laten. Hij zal je nooit teleurstellen of je op een dwaalspoor brengen. Wees alleen geduldig en houd je stevig aan Hem vast als je Hem werkelijk zoekt. De dagen van lijden zullen niet lang zijn. God zal degenen die Hem zoeken nooit afwijzen. Heb je niet gelezen: "Komt tot mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven�? (Matthe�s 11:28) Ik zei tegen hem: "Ik heb het gelezen Heer, zo niet nu, ik heb het tenminste verscheidene keren gelezen op de muur van een kerk die ik elke dag passeerde op weg naar de medische opleiding." Ik kende dat vers uit mijnhoofd en ik kende de plaats van de vers zozeer, dat ik mijn ogen altijd dicht deed in een poging om het niet te zien.

De stem zei: "Geef je leven aan God en Hij zal het tot stand brengen." Ik zei: "O God, ik geef mijn leven aan u. Red mij alstublieft uit deze omstandigheden. Leer mij uw wegen. Ik ben het spoor bijster. Ik ben verward. Dit overkomt mij regelmatig, Heer." Steeds als ik door een moeilijke periode ging, ging ik terug naar de bijbel en vond er een heerlijk gevoel van vrede en innerlijke rust.

Later bedacht ik om contact op te nemen met enkele christenen waarmee ik had gewerkt, maar ze wilden me niet ontvangen. Ze waren bang voor mij. Ze dachten dat ik ze in de val wilde laten lopen om ze kwaad te doen zoals ik in het verleden altijd deed. Sommige christenen weigerden met mij te praten, omdat ze dachten dat het mijn bedoeling was om ze tot de islam te bekeren. Maar als God iets wil, dan kan niemand Hem tegenhouden. Op een dag ging ik met een vriend, een ingenieur, op bezoek bij een vriend van hem. Op de terugweg vroeg hij mij sarcastisch om bij een christelijke vriend van hem op bezoek te gaan. Hij wist hoezeer ik christenen haatte. Hij dacht mij door zijn sarcasme de gek aan te steken en hij verwachtte niet dat ik zo snel zou toestemmen. Hij vroeg me opnieuw: "Weet je zeker dat je die persoon wilt bezoeken? Weet je dat hij een christen is?� Ik zei: �Ja, dat weet ik en ik ga met je mee om hem te bezoeken.� Hij vroeg me om die man niet te mishandelen. ik beloofde hem om me behoorlijk en fatsoenlijk te gedragen.

 



-------------
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)


Geplaatst door: muslima5
Geplaatst op: 22 mei 2006 om 15:24

he PP, deze persoon is ook van extreme haat naar liefde gegaan door zijn bekering naar de islam:

 

USA/Christian - Former member of the KKK (Ku Klux Klan)

The Beginning: Early Life Trials of Clinton Sipes

I grew up in a dysfunctional family setting in the atmosphere of alcoholism, physical and emotional abuse that came from my father. Without a positive father figure, I was basically developing antisocial behaviour and inclination to violence.

I began to imitate what I was being exposed to, this process of imitation began unconsciously, it affected my interaction with my older brother, classmates, teachers and animals also. Nothing was exempt from the sadistic outpouring of pent up anger and rage!

At the age of 13 I fell into association with similar children but because they weren't as driven as I was, I quickly became bored with them and I began to hang out with the young adult type who welcomed my willingness to participate with no reservations in anything under the title of alchohol, drugs, crime, violence and racism. The period of reform school (adolescent jail) began and that environment also shaped me, refining crime inclination to a full time skill. Violence and racism were honed to razor sharpness...an environment of nagativity that fueled my growing rage and hatred of authority, blacks, Jews and Asians. After 3 years of this (reform period) I was released. I was a walking grenade.

Searching for a point of focus to release this rage I became association with paramilitary racist group of young adults. I participated in regular assaults on people and engaged in various criminal activites. At 16, I found myself incarcerated serving a 6 1/2 year sentence in the California Youth Authority for robbery, assault and weapons charges. Immediately I feel in step with the gangs of "white supremacy" and cultivated my rage and anger into pure "Hate" of all people who were not "Anglo Saxon."

I began correspondence with the KKK and upon my release on parole, I was a full fledged card carrying hate-monger. For the next 3 to 4 years my activites were heavily involved in Klan cross-burnings, media appearances, night raids of beatings, property desecrations, etc. My parole was violated for possession of weapons and suspicion of robberies.

Search for Peace: Young Adult

This last violation of parole, at the age of 20, the search for peace began. I had so much rage and hatred inside me for so many years, it was beginning to consume me from the inside out. I lashed out at the prison staff in hatred. I had anger and hate literature, graffiti, drawings covering my cell walls and tattoos covering half my upper body. I was not exploding, but imploding!

In a haze of anger and rage I found myself stripped naked in solitary confinement with not even a mattress. Only me and a styrofoam cup. I began to review my past and the negatives which brought me to this point of reduction to the lowest terms.

While I was there my daughter was born. I began to assess my future. I began thinking of the many victims' lives I had affected. I could see myself in prison for life if this past were to continue into the future. I said to myself, "Clint, you must make a choice between this evil or a future good." It was clear to me there was no future (of longevity) in this evil. My family--mother, girlfriend, brothers--were afraid of me. I had become alienated from them. I began searching for a purity to purge the cancer of hate from inside me. I wanted to be loved and to love in a pure sense. I just didn't want to "Hate" anymore.

I moved to Montana, was arrested for burglary, sentenced and served 2 1/2 years of a 5-year sentence, and was released on parole, which I successfully completed.

I became involved with human rights groups and I started my own human rights group, C.H.E.R.E. (Children Escaping Racist Environments). My goal was to reach out to children to help them escape the environmental circumstances that had overwhelmed me once. I wanted to give back where I was once the problem, but I was still involved in crime. I took part in possession of explosives and was arrested by the federal government and sentanced to 35 months in federal prison.

The Search for Truth

It began upon my arrival to federal prison. An African American offered to assist me in my cosmetic needs. He said he was a Muslim and Muslims are commanded to help those in need. It struck my intrest to check this Islamic thing out. However, I was under the impression that this was a religion exclusively for African Americans. I was thinking, no way I can become a Muslim, I'm white!

Still I asked this brother for some literature on Islam. I found out about the universality of it, how it transcends color, ethnic and race. It sounded real, pure. It began to appeal to me. This brother invited me to Jumu'ah service, I was given a Quran, and as I read the translation I felt the purity of it, and the truth of it. There was no hocus-pocus, no spookism, no mysticism, just plain, simple understanding "Truth." When I heard the Adhan (the call to prayer) I felt a closeness to God that penetrated my heart and soul.

After some research and study of the Quran, I discovered its total infallibility, no contradictions in it.

There are religions based on believing in certain sciences, multiple deities, the religion of 3 gods in one. I was a thinking man and none of them made any logical sense to me.

Here was Islam, based on the belief in One God, who created the creation itself out of nothing and the fact that this book I was reading (Quran) had not one vowel or language changed in over 1400 years was a miracle in itself. Thus, I was sold on the oneness of God and the unity of Islam.

Christianity has and is still undergoing changes, in the Bible and in the Christian doctrines, and cannot even begin to claim originality of the Bible which is read and taught out of today.

There is only one God and one Religion and religion is "Submission" to the one God. This is the meaning of Islam.

The Metamorphosis: Clinton Sipes into Abdus Salam (Servant of Peace)

As you have read, the life of Clinton Sipes was one of hate, crime and violence, the very things that bring about the total destruction of a human being.

After years of falsehood, half-truths, following others on the road, and then, from within a place (prison) where more than one million people are cast away, the same environment that once honed my anger and hate to a razor sharpness, was now the place where Islam greeted me and proceeded to change me into a "Servant of Peace." Islam filled the spiritual void by teaching me my beginning and end, has given contentment, a peace, a serenity to me these words cannot adequately describe. My purpose is clear, my direction is straight.

Islam has through its truth taught me humility and the true worship of Allah (God). I had learned that from Allah (God) we came and to Allah (God) we must return. Allah (God) created all things animate and inanimate, microscopic and macroscopic, the finite and infinite. Nothing creates itself but is created by Allah (God).

On the last day, it will not matter if I was black or white, rich or poor, powerful or weak in power, nor will it matter about all mankind. Rather it will be about one's deeds good and bad that an individual is personally responsible for and will be punished and rewarded accordingly. No one can die or be punished for my sins or be rewarded for the good I may do but me. I am responsible, I must answer when asked. I became aware of this truth and I declared openly, "There is no god but God and his last messenger was Prophet Muhammad-Ibn-Abdullah-Al-Mustafa. Thus, in essence, my life has returned to infancy where truth and purity begin Al-hamdu-lillah!

In closing, the metamorphosis has now come full circle. I have found "Truth" in Allah (God) (all praises to Him, creator of mankind, angel and jinn, all that exists in the heavens and earth. Allah (God) (Whom all praise is due) has 99 names or attributes, one attribute is Salam (peace).

The creator, originator of the very existence of peace. There is no peace but the Peace of Allah (God) (Whom all praise is due). I have found this Peace, I am now "Abdus Salam," the slave and servant of The Originator of the one and only source of Peace...Allah, The Most High, Whom all praise is due.

 

www.thetruereligion.org




Druk de pagina | Sluit venster