salaamoe alajkoem,

Er heeft 3 jaar geleden een jongen die op mijn school (hij zat in een hogere jaar) zat mijn hand gevraagd. Hij heeft nooit maar ook nooit met me gesproken. Hij is een goede gelovige en weet dat hij een meisje pas mag leren kennen als hij de toestemming krijgt van haar ouders. Ik ken zijn zussen,moeder en vele familieleden. Ze zijn echt goeie mensen tbaarkAllah Toen hij mn hand had gevraagd, zei mijn vader laat hen eerst afstuderen en dan zullen we zien. Hij zei ook van als de jongen iemand anders vindt of zij iemand anders, ja dan mogen ze gerust met hun leven verder. In die 3 jaar zijn er veel aanvragers voor me gekomen, maar telkens zei ik nee omdat ik met die ene jongen in mijn achterhoofd zat. Ik heb echt vele jongens die ik graag wou leren kennen voor hem afgewezen omdat ik op ��n of andere manier wist dat hij op me wachtte. En eerlijk ik wou hem eens spreken en met een derde persoon erbij zoals het hoort. Ik heb eigenlijk nooit, aan niemand toegegeven dat ik hem wou leren kennen om isnchaAllah later een toekomst op te bouwen. Aan mijn ouders zei ik altijd, nu nog niet heb mijn studies en zo, tot ik afstudeer. Nu vandaag kreeg ik het nieuws dat hij deze vakantie in marokko iemand heeft aangevraagd om te trouwen. Hij heeft ook aan de vriend van mijn vader gezegd dat mijn vader me niet wou geven aan hem , terwijl mijn vader hem dolgraag als schoonzoon wou. Die vriend zei ook dat die jongen me echt wou en dat hij een goede man is. Ik voel me nu echt slecht en heb zo'n spijt dat ik toen geen ja had gezegd. Hij leek me echt een geschikte man. wat moet ik nu doen???  Ik hoop dat iemand me kan helpen en of wat raad kan geven.Gajr inschaAllah

wa salaam