er zijn ook situaties waarin eerder de paps of mams heeft gehandeld op een manier die om vergiffenis zou kunnen vragen: ook zij zijn per slot van rekening mensen die moeten leren van het leven.

Salam Aleikum oegty,

Ja zodra ik iets fouts doe, waardoor er problemen ontstaan met mn ouders, (geen zware fouten hoor hihi maar meer zoals uuh de lievelings vaas van mn mama gebroken ofzo hihihihi) vraag ik hen om vergiffenis. Zelf heb ik, dat ik niet kan leven met een schuldgevoel, of met iets wat mijn ouders gewoon moeten weten. Ik kan el-hamdolillah alles bespreken met mijn ouders.

En ik vind het buitengewoon walgelijk als je vanwege je trots niet om vergiffenis gaat vragen bij je ouders, wie ben jij om je hoger en beter te voelen dan je ouders, zij die je opgevoed hebben, je moeder die je gedragen heeft, die jou gevoed heeft, die niet eet maar laat eten die niet slaot maar laat slapen, die alles op zal geven om jou gelukkig te maken, macha Allah de liefde die ik heb voor mijn ouders, niets of niemand die daar tussen komt en moge Allah ons lang en gelukkig en gezond bij elkaar laten, amien, zo ook voor iedereen!

Mijn stem verheffen kan ik niet eens, respect is zoooo belangrijk en desnoods kus ik hun voeten voor vergiffenis (zo ver laten zij het niet eens komen) heb alles voor ze over en hou inmens veel van ze.

ma3a salama

Assalamoe alykoem,

ik ben voor de laatste keuze gegaan.

een ding is zeker; we kunnen de gunsten en de liefde van onze ouders ten opzichte van ons nooit terugbetalen, wat we maar ook proberen, dus ik zal zeggen, werk hard aan het behagen van je ouders, je wordt daarvoor beloond...

p.s. Hufayda, geen msn-taal he..., want ik begrijp sommige woorden van jou echt niet...

Ze blijft toch verantwoordelijk voor haar eigen leven. Ik denk dat jouw invloed zich beperkt tot dat wat ze kan leren van jouw mening op momenten dat ze die hoort, daarnaar vraagt of er in elk geval naar luistert.

Overigens: vinden haar eigen ouders ook dat hun dochter ze niet met respect behandelt? De overige zaken zijn toch dingen waarmee ze alleen maar zichzelf kan schaden, als ze dat zelf al zo ervaart.

Met boosheid en irritatie kom je in elk geval niet ver, dus het is jammer dat je dat ervaart. Ik denk dat ze het meest van een ander kan leren die begrip heeft en in tweede instantie van iemand die moeite doet zich dat begrip te verwerven. Echter, inzichten moet eenieder uiteindelijk toch zelf krijgen.