Het verhaal van de beproeving van een moslimjongen,
de monnik, de koning en de tovenaar 
Door drs. Ibrahim Bayrak

 <o:p></o:p>

Vroeger leefde er eens een koning, die een tovenaar in dienst had.

Toen de tovenaar oud werd, vroeg hij de koning:

- Ik ben oud geworden, wilt u mij een jonge man sturen, aan wie ik mijn toverkunsten kan leren.

De koning zond de tovenaar een jonge man zodat hij hem de toverkunst kon bijbrengen. (De jonge man ging elke dag naar de tovenaar.) Op zijn weg naar de tovenaar ontmoette de jonge man een monnik. (De monnik was een moslim, die de mensen tot de Islaam riep en hen over de Islaam vertelde). De jonge man luisterde (aandachtig) naar de monnik, en zijn woorden maakten grote indruk op hem.

 Op weg naar de tovenaar (en terug naar huis), ging hij altijd bij de monnik langs (om dingen over de Islaam te leren). Omdat hij te laat bij de tovenaar kwam, gaf de tovenaar hem pakslaag. (Hij kwam ook te laat thuis. En zijn ouders gaven hem ook pakslaag.)

Toen hij dit bij de monnik klaagde, zei de monnik:

- Als je bang bent voor de tovenaar, (omdat je te laat bent) zeg dan:

- Ze hebben mij thuis opgehouden.

- En als je bang bent voor je ouders ,(omdat je te laat bent) zeg dan:

- De tovenaar heeft mij opgehouden.

 Zo ging het dag in dag uit. Op een zekere dag werd de weg door een enorm roofdier (een leeuw), geblokkeerd, waardoor niemand meer over de weg durfde te lopen. De jonge man zei:

- Vandaag zal ik er achter komen wie beter is, de tovenaar of de monnik.

Hij pakte een steen van de grond en zei:

- O mijn Allaahu Ta`ala, als U meer van de zaak van de monnik houdt (die de mensen tot de Islaam roept) dan de zaak van de tovenaar (die de mensen met tovenarij bedriegt), zorg ervoor dat het beest met deze steen dood gaat, zodat de mensen weer over de weg kunnen lopen.

Hij gooide de steen naar het beest en doodde het. De mensen konden nu hun weg weer verder volgen. Hij ging naar de monnik en vertelde hem wat er gebeurd was. De monnik zei:

- Mijn jongen, vanaf vandaag ben jij een betere (moslim) dan ik. Je zaak (geloof in Allaahu Ta`ala, liefde voor Allaahu Ta`ala en vertrouwen op Allaahu Ta`ala) is zo perfect, dat (Allaahu Ta`ala) je binnenkort zal beproeven. Als je beproefd wordt, wil je dan mijn naam niet noemen, (en niet vertellen dat ik jou de Islaam heb geleerd)?.

(Door zijn sterk geloof in Allaahu Ta`ala), kon de jonge man (met Allaahu Ta`alas wil en hulp) de blinden genezen, (zodat ze weer konden zien), de melaatsen genezen en in feite kon hij de mensen van vele soorten ziektes genezen.

Toen een blinde vriend van de koning over hem hoorde, kwam hij met heel veel geschenken naar hem. Hij zei tegen de jonge man :

- Als je mij geneest, dan zal ik je met al deze geschenken overladen.

De jonge man zei:

- Ik kan niemand beter maken. Het is Allaahu Ta`ala die (mensen van hun ziektes) geneest. En als jij in Allaahu Ta`ala gelooft, dan zal ik bidden tot Allaahu Ta`ala om je te genezen.

De vriend van de koning getuigde zijn geloof in Allaahu Ta`ala (en werd moslim). Daarop genas Allaahu Ta`ala hem, (zodat hij weer kon zien.)

Toen deze man bij de koning kwam, ging hij naast de koning (bij zijn troon) zitten, zoals hij het altijd deed. (De koning merkte natuurlijk meteen op dat zijn vriend kon zien.) Daarom zei de koning:

- Wie heeft je ogen beter gemaakt?.

De vriend van de koning zei:

- Mijn Rabb.

De koning zei:

- Heb jij dan een andere Rab dan mij?.

(In dat land moesten de mensen in de koning geloven alsof hij een god was.)

De vriend van de koning zei:

- Jouw Rab en mijn Rab is niemand anders dan ALLAAHU TA`ALA.

Daarop liet de koning hem arresteren. Hij liet hem net zolang martelen totdat hij zei waar de jonge man was (die hem tot de Islaam uitnodigde en hem genas). 

Vervolgens werd de jonge man (opgepakt en) bij de koning voorgeleid. (De koning herkende de jonge man natuurlijk meteen.)

De koning zei:

- O mijn jongen, het is mij ter ore gekomen, dat je zo bekwaam bent geworden in de tovenarij, dat je zelfs blinden en melaatsen kunt genezen en dat je zo en zo doet. (Klopt dat allemaal ?.)

De jonge man zei:

- Ik genees niemand; het is Allaahu Ta`ala Die geneest. 

De koning liet hem ook arresteren en martelen. (De koning wilde weten wie hem van zijn geloof had veranderd en hem tot de Islaam had uitgenodigd.) (Hoewel de jonge man de monnik beloofd had niet zijn naam te noemen als hij beproefd werd) Kon de jonge man niet meer tegen al het martelen.) Dus hij noemde de naam van de monnik. 

De monnik werd ook (opgepakt en) bij de koning voorgeleid.

Er werd tegen de monnik gezegd:

- Verander van je geloof. (Zeg dat je geen moslim bent. Zeg dat je niet meer in Allaahu Ta`ala gelooft als Rabb, maar in de koning).

De monnik weigerde (om een kaafir te worden).

De koning vroeg om een zaag. Hij plaatste de zaag in het midden van zijn hoofd en hij zaagde totdat zijn hoofd in tweeen uit een viel. 

Vervolgens werd de vriend van de koning gebracht.

Er werd tegen hem gezegd:

- Verander van je geloof. (Zeg dat je geen moslim bent. Zeg dat je niet meer in Allaahu Ta`ala gelooft als Rab maar in de koning).

De vriend van de koning weigerde (om een kaafier te worden).

De zaag werd in het midden van zijn hoofd geplaatst en er werd gezaagd totdat zijn hoofd in tweeen uit een viel. 

Tenslotte werd de jonge man gebracht. Er werd tegen hem gezegd:

- Verander van je geloof. (Zeg dat je geen moslim bent. Zeg dat je niet meer in Allaahu Ta`ala gelooft als Rab maar in de koning).

De jonge man weigerde (om een kaafir te worden).

De jonge man werd aan een groep hovelingen van de koning overhandigd. En de koning zei tegen hen:

- Breng hem naar die en die berg, klim met hem de berg op en als jullie de top van de berg bereikt hebben, vraag hem om van zijn geloof te veranderen, als hij het weigert, gooi hem dan (van de berg af). 

De hovelingen van de koning namen hem mee en dwongen hem de berg op te klimmen. De jonge man zei (de volgende du`a):

- O mijn Allaahu Ta`ala, bescherm mij tegen hen, op de manier hoe U het wilt.

Op dat moment begon de berg te schudden en de hovelingen van de koning vielen allen van de berg, dood neer. De jonge man liep terug naar de koning. De koning zei:

- Wat is er gebeurd met je metgezellen (mijn hovelingen) ?.

De jonge man zei:

- Allaahu Ta`ala heeft mij tegen hen beschermd. 

De jonge man werd weer aan een aantal hovelingen van de koning overhandigd.

En de koning zei tegen hen:

- Breng hem weg en vaar met hem op een kleine boot de oceaan op. Als jullie in het midden van de oceaan zijn, vraag hem om van zijn geloof te veranderen, als hij weigert, gooi hem dan (in de oceaan).

De hovelingen van de koning namen hem mee.

De jonge man zei (weer de volgende du`a):

- O mijn Allaahu Ta`ala, bescherm mij tegen hen op de manier hoe U het wilt.

Op dat moment kantelde de boot en hovelingen van de koning verdronken allen in de oceaan. De jonge man liep (weer) terug naar de koning.

De koning zei:

- Wat is er gebeurd met je metgezellen (mijn hovelingen) ?.

De jonge man zei:

- Allaahu Ta`ala heeft mij tegen hen beschermd. 

(De koning had een aantal maal geprobeerd de jonge man te doden maar het mislukte iedere keer. Allaahu Ta`ala heeft de jonge man geholpen tegen de ongelovigen omdat:

- hij in Allaahu Ta`ala geloofde,

- het meest van Allaahu Ta`ala hield,

- voor niemand anders bang was dan voor Allaahu Ta`ala,

- alleen hulp aan Allaahu Ta`ala vroeg,

- alleen op Allaahu Ta`ala vertrouwde en

- alles deed wat Allaahu Ta`ala van hem wilde en niets deed wat hij zelf of de sjaytaan wilde.

De jonge man keerde steeds terug naar de koning om hem te laten zien dat Allaahu Ta`ala de enige Rab was en dat Allaahu Ta`ala alleen de moslims hielp. Zo hoopte hij dat de koning ook moslim zou worden. Maar jammer genoeg wilde de koning niet moslim worden. Hij gaf de hoop op dat de koning moslim zou worden.) Daarom zei hij aan de koning :

- Je kunt mij niet doden, mits je doet wat ik je ga zeggen.

De koning zei:

- Wat is dat ?.

De jonge man zei:

- Je moet (alle) mensen op een (groot) plein verzamelen. Je moet mij aan een stam (van een boom) vastbinden. Dan moet je een pijl uit mijn pijlkoker op de boog spannen en zeg:

- (Ik schiet) in naam van Allaahu Ta`ala, de Rab van deze jonge man

Schiet de pijl op mij. Als je dat doet, dan pas kun je mij doden. 

(Op deze manier probeerde de jongen de mensen te laten zien dat Allaahu Ta`ala hun Rab is en niet de koning en dat ze daarom alleen de Islam als godsdienst konden kiezen. Hij wilde ook laten zien dat alleen iets kan gebeuren als Allaahu Ta`ala het wil en niet als de koning het wil.) 

Zo verzamelde de koning (alle) mensen op een plein, bond de jonge man vast aan een stam (van een boom). Vervolgens nam hij een pijl uit de pijlkoker en plaatste daarna de pijl op de boog en zeg:

- (Ik schiet) in naam van Allaahu Ta`ala, de Rab van deze jonge man

Hij schoot de pijl en hij raakte op de slaap van de jonge man .

De jonge man legde zijn hand op zijn slaap, waar de pijl hem had geraakt en hij overleed.

De mensen zeiden:

- Wij betuigen ons geloof in de Rab van deze jonge man .

(Precies wat de jongen wilde was gebeurd: iedereen geloofde nu in Allaahu Ta`alas eenheid, en iedereen werd moslim). 

De hovelingen van de koning kwamen naar de koning toegesneld, en ze zeiden tegen hem:

- Hebt u gezien waarvoor u zo bang voor was?. (Dat u volk moslim zou worden). Bij Allaahu Ta`ala, waar U bang voor was is u overkomen. Alle mensen geloven (in Allaahu Ta`ala als hun Rab en niet in u). (Ze zijn nu allen moslim geworden.) 

Meteen beval de koning zijn mannen om bij elke hoek van de straat grachten te graven. Toen de grachten gegraven waren, werd er vuur daarin gegooid. De koning zei (aan zijn mannen):

- Een ieder die niet van zijn godsdienst (Islaam) verandert, zal gedwongen in het vuur gegooid worden of er zal gevraagd worden (vrijwillig) in het vuur te springen. 

De mannen van de koning deden wat hun was opgedragen.

(De moslims kozen liever de dood in het vuur dan van de Islaam af te vallen), totdat er een vrouw met haar baby kwam. Zij aarzelde even in het vuur te springen (of de Islaam op te geven). Op dat moment zei de baby aan haar moeder:

- O mama, heb geduld (met deze beproeving), want (al ga je dood) je geloof is de Waarheid.

Wa'l hamdulillaahi Rabbi'l `aalamien