Nee, het is eerder onvoorstelbaar dat de mens denkt dat hij hier op aarde is gekomen door een �toevallige� oerknal. En het is onvoorstelbaar dat de mens denkt dat het �toeval� is dat alles in de wereld zo goed geordend en gestructureerd is. En dat de mens denkt dat we echt geluk hebben gehad dat de maan en de zon �toevallig� zijn ontstaan, en dat we ook blij moeten wezen dat ze �toevallig� elkaar afwisselen, de dag en de nacht.

Het is onvoorstelbaar dat de mens denkt dat hij doelloos op aarde is gekomen. En het is zeer onvoorstelbaar dat men nog steeds niet wilt geloven in God, na de duidelijke Tekenen van God te hebben aanschouwd.

 �En op de aarde zijn tekens voor de overtuigden. En ook in jullie zelf, zien jullie dan niet?�

(Soerat Ad-Dzaariyaat (51), aayah 20-21)

Nee, het heeft enkel en alleen te maken met willen....

 �En Zeg: "De waarheid is van jullie Heer: dus wie wil, laat hem geloven; en wie wil, laat hem ongelovig zijn.�......

(Surah al-Kahf: 29)

Allaah de Verhevene zegt: �En zij ontkenden ze, hoewel zij zelf ervan overtuigd waren, uit onrechtvaardigheid en hoogmoed.� (soerat An-Naml (27), aayah 14)

Dit is en blijft nog steeds zelfbedrog, zoals dit duidelijk is gemaakt in het stuk  �Dood, Wederopstanding en Hel�, samengesteld door Harunyahya.

Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) heeft de dood en het leven geschapen om ons te beproeven,  en te tonen wie van ons de beste daden verricht. Als jij begrijpt dat dit leven slechts een test is, dan begrijp je ook de beloning en de bestraffing die men ontvangt op de Dag Des Oordeels.

�Degene die de dood en het leven heeft geschapen om jullie te beproeven, (en te tonen) wie van jullie de beste daden verrichten. En Hij is de Almachtige, de Vergevensgezinde.�(Al Moelk, 2)

�Elke ziel zal de dood ondergaan. En voorzeker zult u op de Dag der Opstanding uw beloning ten volle worden uitbetaald. Wie daarom van het Vuur wordt verwijderd en de Hemel binnengelaten, heeft inderdaad zijn doel bereikt. Het leven dezer wereld is niets dan een middel tot bedrog. Gij zult zeker worden beproefd in uw bezittingen en in uzelf en gij zult gewis vele pijnlijke dingen horen van degenen, aan wie het Boek was gegeven v��r u en van degenen, die afgoderij bedrijven. Maar als gij geduldig blijft en rechtvaardig handelt, dat is waarlijk een zaak van vastberadenheid.� (Al-Imran, 185-86)

Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa)  heeft de mens alles geschonken om naar het doel van zijn bestaan te leven, ,zoals intelligentie/geweten/gezond verstand etc.

 
�En ik heb de Djinn�s en de mens slechts geschapen om Mij te dienen.� (ad dzarijat, 56)

 
Allaah is niet tevreden met ongeloof (koefr) en het richten van aanbidding naar iemand naast Hem (shirk). Integendeel, Hij zond zelfs de boodschappers en openbaarde de Boeken om te strijden tegen koefr en shirk en om het uit te roeien.

Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa): �Als jullie niet geloven: voorwaar, Allaah heeft jullie niet nodig. En de ondankbaarheid van Zijn dienaren behaagt Hem niet; maar wanneer jullie dankbaar zijn, dan heeft Hij behagen in jullie...�

�En Zeg: "De waarheid is van jullie Heer: dus wie wil, laat hem geloven; en wie wil, laat hem ongelovig zijn.�......

(Surah al-Kahf: 29)

 Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �Voorwaar, Allaah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten toegekend worden, maar Hij vergeeft daarnaast alles, aan wie Hij wil...�

(Soerat An-Nisaa-e (4), aayah 48)

Dus wil je het principe van beloning en bestraffing die de mens zal ontvangen op de Dag Des Oordeels begrijpen, dan moet je eerst weten dat deze wereldse leven slechts een beproeving is.

Je kunt hierover meer lezen op de volgende site: http://www.harunyahya.com/nl/sectie/boeken/het_geheim_02.php

Hoe zinvol vind jij deze discussie nog..?
Ik zie het nut niet (meer) in het voeren van deze discussie.....

Gegroet.

Dus als ik deze persoon de volgende vraag zou stellen:

Bestaat God..?

A: Ja

B: Nee

C: Geen mening

Dan zou hij/zij voor antwoord C kiezen, toch..? Maar dit laat dan toch zien dat deze persoon geen enkele moeite heeft genomen, om voorzichzelf na te gaan of God wel of niet bestaat ? Want dan zou hij/zij voor antwoord A of B hebben gekozen.

Het hebben van geen enkel gevoel bij iets, positief noch negatief, duidt aan op volledige afwezigheid van kennis over dat betreffende iets bij die persoon. Right...?

Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) roept ons vaak aan in de Qor-aan om na te denken over de schepping, om onze verstand te gebruiken, Zijn Tekenen te aanschouwen etc, etc. Want enkel en alleen hierdoor krijg je kennis en bewustzijn van God.

 
Allaah (Azza wa Djal) zegt: �...Weet, dat scheppen en bevelen aan Hem is voorbehouden. Gezegend zij Allaah, de Heer der werelden.�

(Soerat Al-A�raaf (7), aayah 54.)

 En de Verhevene zegt: �En op de aarde zijn tekens voor de overtuigden. En ook in jullie zelf, zien jullie dan niet?�

(Soerat Ad-Dzaariyaat (51), aayah 20-21.

 
�Voorwaar, in de schepping van de hemelen en de aarde en in het afwisselen van de nacht en de dag zijn zeker Tekenen voor bezitters van begrip.�

(Soerat Aal-�Imraan (3), aayah 190)

En de wereld zit vol met de Tekenen van Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa), die wijzen naar een bestaan van een Oppermacht.

�Voorwaar, in de schepping van de hemelen en de aarde en de afwisseling van de nacht en de dag en de schepen die over de zee varen met wat de mensen voordeel geeft, en het water dat Allaah uit de hemel neerzendt, waarmee Hij de aarde tot leven brengt na haar dood, en dat hij daarop allerlei dieren verspreidde, en de besturing van de winden en de wolken die tussen de hemel en de aarde dienstbaar zijn gemaakt, zijn zeker Tekenen voor een volk dat verstandig is.�

(Soerat Al-Baqarah (2), aayah 164)

Ook leidt meer kennis en bewustzijn van God, door het nadenken over de tekenen in Zijn Openbaring waarmee Zijn boodschappers (vrede zij met hen) gekomen zijn en de immense voordelen die er in aanwezig zijn, welke dermate zijn dat het leven van een persoon in deze wereld en in het Hiernamaals niet behouden kan worden behalve hierdoor. Als een persoon dit in aanschouwing neemt en hier over nadenkt en ziet hoe het kennis en wijsheid bevat en ziet hoe het perfect geordend is en in volledige harmonie met de behoeften van de mensen, dan zal dit hem leiden naar kennis en bewustzijn van zijn Heer (Azza wa Djal).

 Hij (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt:

�Denken zij dan niet na over de Qor-aan? En wanneer (die) anders dan van Allaah geweest was, dan zouden zij daarin veel tegenstrijdigs vinden.�

(Soerat An-Nisaa-e (4), aayah 82)

 De mens heeft niet voor niets een verstand gekregen, laat hem/haar die dan ook gebruiken.
De enige conclusie die ik kan trekken over het feit dat een persoon voorzichzelf dit niet na gaat (het bestaan van God), is dat hij/zij dit niet wil weten....?

Maar als de bewijzen overduidelijk zijn, dat er een Schepper bestaat..? Dan is de keuze aan jou of je dit accepteert ja of nee. Dus uiteindelijk kies jij of je wel of niet in God gelooft. Een ongelovige die weet wel dat een Schepper bestaat, maar wilt niet geloven.

Waarom niet...?

Ik kan me eerlijk gezegd dit wel voorstellen....:)

Als iemand niet nadenkt over zijn bestaan hierop aarde, dan is het meer dan logisch dat een persoon dit denkt.

 
Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �Degenen die ongelovig zijn veronderstellen dat zij niet opgewekt zullen worden. Zeg: �Welzeker, bij mijn Heer! Jullie zullen zeker opgewekt worden en vervolgens zullen jullie op de hoogte gebracht worden van wat jullie bedreven hebben. En dat is voor Allaah gemakkelijk.�

(Soerat At-Taghaaboen (64), aayah 7)

Niemand zal ontkennen dat hij geschapen is nadat hij niets was; en dat zij tot bestaan zijn gekomen nadat zij niet bestonden. Degene Die hem geschapen heeft en tot bestaan gebracht heeft nadat hij niets was, is zonder twijfel ook in staat om hem na zijn dood weer opnieuw tot bestaan te brengen. Net zoals Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �En Hij is Degene Die de schepping schept en haar daarna herhaalt en dat is voor Hem nog gemakkelijker.�

(Soerat Ar-Room (30), aayah 27.)

En de Verhevene heeft gezegd: �net zoals Wij de eerste schepping begonnen zullen Wij haar herhalen, als een belofte die Wij op Ons namen. Voorwaar, Wij zullen het doen.�

(Soerat Al-Anbiyaa-e (21), aayah 104)

Iedereen die kan zien, zal zien dat de aarde onvruchtbaar wordt en dat de vegetatie die erop groeit sterft. Als er dan regen opvalt, wordt het weer vruchtbaar en de vegetatie wordt tot leven gebracht nadat het dood was. Degene Die in staat is leven te geven na de dood, is ook instaat om op te wekken en de doden weer tot leven te brengen. Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �En het behoort tot Zijn Tekenen dat jij de droge aarde ziet, en als Wij er dan water op doen neerdalen, dan beweegt zij en zet zij uit. Voorwaar, Degene Die haar doet leven, doet zeker ook de doden leven. Voorwaar, Hij is de Almachtige over alle zaken.�

(soerat Foessilat (41), aayah 39.)

Wijsheid vereist dat er een Opstanding is na de dood, zodat elke ziel zijn beloning zal krijgen voor de daden die ze vericht heeft. Als dit niet het geval zou zijn, dan zou de schepping van de mens iets zinloos en waardeloos zijn en zonder wijsheid. Als dit het geval zou zijn, dan zou er in dit leven geen verschil zijn tussen de mensheid en dieren


Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �Dachten jullie dat Wij jullie zo maar geschapen hebben? En dat jullie niet tot Ons terugkeren?� Verheven is Allaah, de Ware Koning, er is geen god dan Hij, Heer van de Edele Troon.�

(Soerat Al-Moe-eminoen (23), aayah 115-116)

En de Verhevene heeft gezegd: �En zij zweren bij Allaah hun duurste eden dat Allaah degenen die sterft niet zal opwekken: integendeel, het is als een belofte waar Hij Zich aan heeft verbonden, maar de meesten van de mensen weten het niet. (Hij zal hen opwekken) om hen dat waar zij over twistten duidelijk te maken en om degenen die ongelovig waren te doen weten dat zij leugenaars waren. Voorwaar Ons Woord tegen iets wat Wij willen, is dat Wij er slechts tegen zeggen: �Wees,� en het is.�

(Soerat An-Nah�l (16), aayah 38-40)

Tommy dit stuk komt uit de artikel �Dood, Wederopstanding en Hel�, samengesteld door Harunyahya:

Methodes van Zelf-Bedrog

- Denkend "ik verdien het Paradijs reeds": Er is ook een groep die zich onder de mensen van het Paradijs veronderstelt. Door zich bezig te houden met wat minder belangrijke daden die zij hebben als goede daden achten en het vermijden van sommige slechte daden, denken zij rijp te zijn voor het binnengaan van de hemel. Gedompeld in bijgeloof en ketterijen verkondigend die zij met godsdienst associ�ren, hangen deze mensen eigenlijk een geloof aan dat volledig van dat van de Qur'an is gescheiden. Zij stellen zich als ware gelovigen voor. De Qur'an classifiseert hen echter onder diegenen die partners aan God toeschrijven:

En geef hun de gelijkenis der twee mannen. Voor een hunner maakten Wij twee wijngaarden, omgeven met dadelpalmen en daartussen legden Wij korenvelden. Elk der tuinen bracht vruchten voort en bleef niet in gebreke. En door beide deden Wij rivieren stromen. En hij had overvloed,en zeide tijdens een gesprek tot zijn gezel: "Ik ben rijker dan gij, aan bezit en in getal." En hij ging zijn tuin binnen, terwijl hij onrechtvaardig was tegenover zichzelf. Hij zeide: "Ik denk niet, dat dit ooit zal vergaan." "Noch denk ik dat het Uur zal komen. Indien ik tot mijn Heer word teruggebracht, zal ik voorzeker een betere plaats vinden dan dit." Zijn gezel redetwistte en zeide: "Gelooft gij niet in Hem, Die u schiep uit stof, daarna uit een levenskiem en u dan vormde tot een volledig mens?" "Wat mij betreft, het is Allah Die mijn Heer is, ik zal niemand met mijn Heer vereenzelvigen." (Surah al-Kahf: 32-38)

Met de woorden, "Indien ik tot mijn Heer word gebracht", drukt de tuineigenaar zijn gebrek aan correct geloof in God en het Hiernamaals uit en onthult dientengevolge dat hij een afgodendienaar is die twijfels herbergt. Ondertussen beweert hij dat hij een superieure gelovige is. Voorts voelt hij geen twijfels dat God hem met het Paradijs zal belonen. Dit onbeschaamde en inferieure karakter van de afgodendienaar is zeer gemeenschappelijk onder mensen. Deze mensen weten diep van binnen dat zij vol bedrog zijn, maar zodra zij hierover worden gevraagd, proberen zij om hun onschuld te bewijzen. Zij beweren dat het opvolgen van de bevelen van de godsdienst niet zo belangrijk is. Voorts proberen zij om zich vrij te spreken, door te beweren dat de schijnbaar godsdienstige mensen die zij om hen heen zien, immoreel en oneerlijk zijn. Zij proberen te bewijzen dat zij "goede mensen" zijn door te verklaren dat zij niemand kwaad doen. Zij verklaren dat zij niet aarzelen om geld aan bedelaars te geven, dat zij jarenlang eerlijk in de openbare dienstverlening hebben gewerkt en dat dit de dingen zijn die iemand een oprechte Moslim maken. Of zij weten het niet of zij doen simpelweg alsof zij niet weten dat wat een mens een Moslim maakt, niet is om goed met goed mensen om te gaan, maar dat hij een bediende van God is en Zijn bevelen uitvoert. In een poging om hun vervormde Godsdienst te baseren op een zekere soort van beredenering, onderschrijven zij aan bepaalde denkfouten. Dit is eigenlijk typisch voor hun oneerlijkheid. Om hun eigen leven als wettig te erkennen, zoeken zij toevlucht tot leuzen als: "De beste vorm van aanbidding is werken" of "wat er toe doet is de oprechtheid van het hart." In de woorden van de Qur'an, is dit enkel "het uitvinden van leugens tegen God" en het verdient de straf van de eeuwige Hel. In de Qur'an, beschrijft God de situatie van dergelijke mensen als volgt:

Zij trachten God en hen bedriegen die geloof hebben. Zij bedriegen niemand maar zichzelf, terwijl zij het niet beseffen. (Surah al-Baqarah: 9)

Tommy, je moet allereerst weten dat Allaah  (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa), de Rechtvaardige is, de Meest Barmhartige.  Hij zal niemand maar dan ook niemand onrecht aan doen.

 
Hij (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) heeft gezegd: �En Wij zullen betrouwbare weegschalen opstellen op de Dag der Opstanding, zodat geen ziel iets van onrecht aangedaan wordt. En al gaat het om het gewicht van een mosterdzaadje: Wij zullen het (naar voren) brengen. En Wij zijn voldoende als Berekenaars.�

(Soerat Al-Anbiyaa-e (21), aayah 47)

Allaah (Soebh'anahoe wa Ta'aalaa) zegt: �Wie iets goeds deed ter grootte van een mosterdzaadje, zal het dan zien. En wie iets kwaads deed ter grootte van een mosterzaadje, zal het dan zien.�

(Soerat Az-Zalzalah (99), aayah 7-8).

Omdat het onderwerp de Hel in de Islaam een zeer uitgebreid onderwerp is,  geef ik je een link (dezelfde link als die van boven) die dit zeer uitgebreid behandelt.

Graag gedaan!

Ik zal je in ieder geval helpen(met de Hulp en Wil van Allaah) ( en ik weet ook 100% zeker dat de broeders en zusters hierop het forum je hierbij zullen helpen) met het vinden van de antwoorden op je vragen.

Wanneer is dankbaarheid van iemand nutvol voor een ander? Als die dankbaarheid iets goeds kan toevoegen bij die persoon en/of als het ervoor kan zorgen dat het iets slecht weert. Als het beide niet doet, dan heeft die persoon dus in feit niks aan die dankbaarheid. Toch..?

Zo ook voegt onze dankaarheid niets toe aan de Koningschap van Allaah de Verhevene, noch kunnen wij Hem De Almachtige enige schade toe berokkenen als we ondankbaar zijn.

Abu Dharr al-Ghifari heeft overgeleverd dat de boodschapper (Allaah's zegeningen en vrede zij met hem)heeft overgeleverd dat zijn Heer, Verheven is Hij, heeft gezegd:

"O Mijn dienaren, Ik heb onderdrukking voor Mijzelf verboden en heb het temidden van jullie verboden gemaakt; onderdruk elkaar dus niet.
O Mijn dienaren, jullie zijn allemaal dwalend, behalve diegenen die Ik geleid heb, dus zoek Mijn leiding en Ik zal jullie leiden.
O Mijn dienaren, jullie zijn allemaal hongerig, behalve diegenen die Ik gevoed heb,dus zoek voedsel bij Mij en Ik zal jullie voeden.
O Mijn dienaren, jullie zijn allemaal naakt, behalve diegenen die Ik gekleed heb,dus zoek kleding bij Mij en Ik zal jullie kleden.
O Mijn dienaren, jullie zondigen dag en nacht en Ik vergeef alle zonden,
dus zoek vergeving van Mij en Ik zal jullie vergeven.
O Mijn dienaren, jullie zullen Mij niets aan kunnen doen en jullie zullen Mij geen voordeel kunnen geven.
O Mijn dienaren, als de eerste van jullie en de laatste van jullie, de mensen van jullie en de jinn van jullie zo vroom als het meest vrome hart van iemand temidden van jullie zouden zijn, zou dat op geen enkele manier iets aan Mijn Koningschap toevoegen.
O Mijn dienaren, als de eerste van jullie en de laatste van jullie, de mensen van jullie en de jinn van jullie zo slecht als het slechtste hart van iemand temidden van jullie zouden zijn, zou dat op geen enkele manier iets van Mijn Koningschap afnemen.
O Mijn dienaren, als de eerste van jullie en de laatste van jullie, de mensen van jullie en de jinn van jullie op een plek zouden staan en Mij om iets zouden smeken, en Ik zou ieder datgene geven waar hij om vraagt, zou dat datgene wat Ik heb, niet meer verminderen dan wat een naald aan de zee vermindert wanneer het erin wordt gestopt.
O Mijn dienaren, het zijn slechts jullie daden die Ik voor jullie bereken en vervolgens voor jullie vergoed, laat dus degene die iets goeds (in het Hiernamaals) vindt, Allaah prijzen en laat degene die iets anders vindt dan dat niemand anders dan zichzelf beschuldigen."                                                                                                                                          (Muslim, Tirmidhi en Ibn Maajah.)

Als we dankbaar zijn voor de gunsten die Hij de Meest Barmhartige ons gegeven heeft dan wil Hij de Meest Genadevolle ons hiervoor belonen !! (zie hoe eindeloos de Genade en Barmhartigheid is van Allaah). Want Hij houdt van dankbaarheid. En Hij houdt waarlijk niet van de hoogmoedigen.

�... Waarlijk, Hij houdt niet van de hoogmoedigen.� (an-Nahl: 23)

 �Wij hebben hem de weg getoond, hij moge dankbaar of wel ondankbaar zijn.�
(Soerat al-Insan 76:3)

 
Een ander punt dat we in gedachten moeten houden is, dat Allah�s zegeningen aan ons z� groot zijn, dat hoeveel dankbaarheid we ook tonen, op hoeveel verschillende manieren ook, het nooit op zal wegen tegen al die gunsten.

Dat Allah�s gunsten ontelbaar zijn, blijkt wel uit het volgende: De Profeet Dawoed (as) vroeg aan Allah: " Wat is de kleinste van Uw zegeningen?" Allah openbaarde hem: "O Dawoed, haal adem!" Dawoed (as) haalde adem, en Allah vertelde hem: "Dit is de kleinste van Mijn zegeningen aan jou." (Ibn Qayyim)
Als Allah een gelijke betaling voor elke gunst zou vragen, als we voor elke gunst zouden moeten betalen met bidden, vasten, sadaqah (liefdadigheid) geven, goede daden doen etc., als Allah werkelijk van ons zou verlangen dat we iedere gunst, dus iedere ademtocht, op gelijkwaardige wijze terugbetalen, hoe zouden we dat dan ooit kunnen volbrengen? Het zou onmogelijk zijn, iedereen zou hierin tekort schieten.

Alhamdoelillah is het een hele grote gunst van Allah, dat Hij al tevreden is met dankbaarheid, dat we onze dankbaarheid mondeling uiten en in ons hart voelen, goede daden verrichten en zonden proberen te vermijden.

Bron: lezing over het belang van Dankbaarheid-> http://www.islamcity.nl/forum/showthread.php?t=1007

Maar dan is mijn vraag: Waarom gebruik deze persoon zijn verstand niet? Waarom gaat hij niet voorzichzelf na of God wel bestaat of niet? Is dit misschien omdat hij dit niet wil weten ? .....En waarom wil hij dit niet weten?

Niemand heeft het recht om over een ander te oordelen, die recht behoort enkel en alleen toe aan Allaah zijn Schepper, de Rechter. Allaah heeft ons niet de opdracht gegeven om over elkaar te oordelen of elkaar te beoordelen, nee.

Maar Hij heeft juist ons aangespoord om elkaar in het goede te steuenen en elkaar het slechte te verbieden.

Allaah de Verhevene zegt: ''...steun elkaar bij het goede (rechtschapen daden) en Taqwa (het vermijden van zonden)...''
(soerat Al-Maa-iedah (5), aayah 2)

�Er is geen dwang in de godsdienst;waarlijk, de rechte weg is duidelijk onderscheiden van de dwaling� (Soerat Al-Baqarah 2:256).

Is het niet zo dat de boedhisten de leer van Gautama Boeddha, de stichter van Boeddhisme, accepteren en hem hierin volgen...? Dit is gewoonweg een aanbidding (zie mijn post over aanbidding). Iemand volgen/gehoorzamen boven anderen, is bezig met een aanbidding van die desbetreffende persoon of iets die hij aan het volgen/gehoorzamen is.

Het bewijs hiervoor dat dit een aanbidding is (het volgen en gehoorzamen van een persoon/iets) zijn de volgende woorden van Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala:

� Zij hebben naast Allah hun geleerde mannen en hun monniken tot Heren genomen. En ook de Messias, de zoon van Maria, hoewel hun was bevolen slechts de ene God te aanbidden. Er is geen God naast Hem. Hij is verheven boven hetgeen zij met Hem vereenzelvigen.�

(Soerat At-Tawbah (9) , aayah 31)

Beste Tommy, als je zich maar een beetje zou hebben verdiept in de Islaam, dan zou je weten dat juist in de Islaam alles draait om het HART. Het is zelfs zo dat een persoon enkel en alleen kan slagen met een goed hart.

Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala zegt: "Alleen hij (zal gebaat zijn) die naar Allah komt met een zuiver hart."

(Soerat as-shoe'araa-e (26), aayah 89)

Een hart dat vrij is van shirk (afgoderij), hoogmoed, arrogantie, gierigheid, jaloezie,  huichelarij, liegen, zelfbewondering, ondankbaarheid etc etc. Maar een hart met Tawhied (erkenning van Eenheid van Allaah), Ichlaas (oprechtheid), dankbaarheid, nederigheid, liefde, barmhartigheid, eerlijkheid, vrijgevigheid, etc etc..

En Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala kijkt enkel en alleen naar onze harten. Zoals dit ons verteld is door onze geliefde profeet (Salla llahoe �Alayhie Wa Sallam):

"Allah kijkt niet naar de uiterlijke verschijning of rijkdom van jullie, maar Hij kijkt naar jullie harten en daden." (Overgeleverd door Muslim van de hadith van Abu Hurayrah)

Het hart is binnen de Islaam een zeer uitgebreid onderwerp. Ik raad je aan om hier het een en ander over te lezen, je zult versteld staan wat je hierover te weten zult komen..:)

Laat ik even een voorbeeld geven:

Een kind wordt opgevoed door zijn moeder. Zijn moeder geeft hem alles wat hij nodig heeft; liefde, verzorging, bescherming, eten, kleding etc etc. Maar zodra het kind groot wordt besluit hij om iedereen goed te behandelen, behalve zijn moeder. Hij toont aan iedereen respect, goedaardigheid, vrijgevigheid, eerlijkheid etc, behalve aan zijn moeder. Hij geeft aan ieder persoon zijn rechten, maar schend de rechten van zijn moeder.

Geen enkel persoon zal het met mij oneens zijn dat deze persoon, ondanks zijn goede gedrag ten opzicht van de mensen, toch nog een slecht persoon is. Niet waar...? Vanwege zijn verdorven gedrag tegenover zijn moeder.

De persoon, namelijk zijn moeder, die het meest recht heeft op zijn dankbaarheid, liefde, respect, goedaardigheid etc, vanwege haar zorg, liefde, bescherming, etc die ze hem heeft geboden en groot mee heeft gebracht, behandelt hij als een stuk vuil. Hoe ondankbaar en slecht is deze persoon wel niet..? En dan nog beschouwt deze persoon zichzelf goed...? Is dit niet lachwekkend..?

Wat niet te denken over een persoon die ondankbaar is tegenover De Ene, De Enige, De Schepper, aan wie hij zijn leven te danken heeft..?? En waarvan hij niet alleen voor enkele jaren van afhankelijk is, zoals een kind voor een aantal jaren afhankelijk is van zijn moeder, maar zijn HELE LEVEN LANG!!! Is deze persoon niet nog slechter dan de persoon die zijn moeder slecht behandeld..?

Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala zegt:�Degene Die alles wat Hij schiep op de beste manier heeft geschapen. En Hij begon de schepping van de mens uit klei. Daarna maakte Hij zijn nageslacht van een uittreksel van nederig water (sperma). Daarna voltooide Hij hem en blies in hem van de Ziel en Hij maakte voor jullie het gehoor en het gezichtsvermogen en de harten. Weinig dankbaarheid tonen jullie!� (Soerah As-Sadjdah: 7-9)

Een persoon kan nog zoveel �goede� daden verrichten, mensen goed behandelen, maar als hij de belangrijkste recht, namelijk dankbaarheid tegenover de Schepper, schendt. Dan is en blijft hij een slecht persoon.

�En er is geen gunst die jullie ontvangen, of deze komt van Allah...� (Soerah An-Nahl: 53)

 �Hij heeft jullie gegeven van alles wat jullie Hem vragen en als jullie Allah�s weldaden willen opsommen kunnen jullie ze niet tellen..� (Soerah Ibrahiem: 34)
 

 Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala zegt: �O, jullie die geloven, eet van de goede dingen waarmee Wij jullie hebben voorzien en wees Allah dankbaar als Hij alleen het is Die jullie aanbidden.�(Soerah Al-Baqarah: 172)

Allaah de Meest Barmhartige heeft ons of onze dankbaarheid niet nodig. Hij de Behoefteloze, maar het is wij die dit nodig hebben.

��En wie dankbaar is, is slechts dankbaar voor zichzelf. En wie ondankbaar is, voorwaar, Allah is Behoefteloos en Geprezen.� (Soerah 31:12)

En als we dankbaarheid tonen voor Zijn gunsten  die Hij ons geschonken, zullen we hiervoor beloond worden..Is dit geen Barmhartigheid..?

�En (gedenkt) toen jullie Heer bekend maakte: "Als jullie dankbaar zijn, zullen Wij zeker jullie (genietingen) vermeerderen. En als jullie ondankbaar zijn: voorwaar,Mijn bestraffing is zeker hard.�(Soerah Ibrahiem:2)

Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala heeft dankbaarheid tegenover Hem gekoppeld aan het gehoorzamen van Hem alleen.

�O, jullie die geloven, eet van de goede dingen waarmee Wij jullie hebben voorzien en wees Allah dankbaar als Hij alleen het is Die jullie aanbidden.� (Soerah Al-Baqarah: 172)

Tuurlijk, maar in het algemeen menen de mensen wat ze zeggen en staan achter hetgeen zij doen..

Het bewijs voor de verplichting van liefde en angst in de aanbidding, is het volgende vers:

Allaah de Verhevene zegt: �Voorwaar, zij wedijverden in goede daden en riepen ons aan, verlangend (naar Onze Genade) en vol ontzag (voor Onze bestraffing). En zij waren nederig tegenover Ons.�

(Soerat Al-Anbiyaa-e (21), aayah 90)

De gelovige dient zich te wenden naar Allaah Subhanahoe Wa Ta�aala met angst en een oprecht verlangen. Betreft zijn daden van gehoorzaamheid, zijn hoop en oprecht verlangen dienen dan overheersend te zijn zodat hij ijverig is in het verrichten ervan en hopen dat ze worden geaccepteerd. Betreft de momenten dat hij denkt om een zonde te begaan, dan dient angst de overhand te hebben zodat hij ervan wegvlucht en gered wordt van de bestraffing die er uit voor vloeit.

De hoop en angst van en gelovige dienen gelijk te zijn, zodat zij hoop hem niet leidt tot het zich veilig voelen van Allaah en zijn angst zorgt ervoor dat hij niet wanhoopt aan de Genade van Allaah, aangezien beide slecht zijn en de vernietiging van een persoon veroorzaakt.