Mijn vriend is Marokkaans en moslim. Ik heb veel vriendinnen die moslim zijn en lees nu ook veel over de Islam. Als ik met mijn vriend ga trouwen wil ik ook de keuze maken en moslima worden. Mijn probleem ligt bij de ouders van mijn vriend, voor mijn ouders maakt het niet uit welk geloof of welke afkomst mijn vriend heeft. De ouders van mijn vriend weten nu nog niet van mijn bestaan althans houden het voor zich. Binnenkort wil mijn vriend aan zijn ouders gaan vertellen dat hij echt een serieuze relatie met mij wil opbouwen. Volgens hem ligt het probleem niet bij het geloof maar bij mijn afkomst, ik ben niet Marokkaans. Heeft iemand hier ideeen over of ervaring mee, wat ik kan verwachten en hoe we dit het beste aan kunnen pakken.

Marleen

Salaamoe alaikoem wa rahmatullahi wa barakatoehoe,

Lieve Marleen,

Ik had een relatie met een marokkaanse jongen. 2,2 jaar lang om precies te zijn. Op een dag nodigde zijn broer me uit om naar het geboortefeestje van zijn dochtertje te gaan. Kom ik daar, zonder hoofddoek en zeker niet als moslima. Ze hebben me heel lief ontvangen, maar later wel op hem ingepraat omdat ik een ongelovige ben en dat dat dus niet kan (waar ik het mee eens ben en dames en heren. Niet gelijk happen over wel of niet kunnen, dat is niet het topic). Wat er toen gebeurde: ik kreeg wat aanmeldingen bij mijn msn. Zijn nichtjes, zusjes, etc. Ik ken ze ondertussen al heel lang. Ze zijn praktiserend en hebben het dus heel goed opgenomen dat hun zoon, broer, oom en neef zulke haram dingen doet. Ze nodigden me uit, mocht daar komen eten en slapen. Ze gaven me boeken en namen me mee naar lezingen! Toen ik moslima werd, hebben ze zelfs een feest voor me gegeven! Allemaal halal natuurlijk ;)

Zijn vader is zo'n lieve man. Ik ben mee geweest naar marokko, en hij heeft me vanaf het begin als een volwaardig lid van de familie behandelt. Soms trekt iemand van de familie me zelfs voor, hahaha..

Mijn man dacht ook dat zijn familie een probleem met mijn afkomst zou hebben. Misschien minder als ik moslima zou zijn, maar zeker zijn vader zou het minder vinden dacht hij! Nou, het moraal van dit verhaal: niet alles is wat het lijkt.

Mijn tip aan jou: Kijk eerst of je echt moslima wilt worden en ga er dan voor! Laat hem dan zijn ouders vertellen over jou, dwz dat hij met je wil trouwen (als dat zijn intentie is?)
Waarom deze tip: ik vond het jammer om later te horen dat hij het moeilijk heeft gehad om tussen 2 denkbeeldige vuren te staan. Namelijk mij en zijn familie (ook al is het allemaal goed gekomen). Vond het jammer voor hem, omdat ik van hem hou en hem dat niet gunde.

Hoop echt dat je hier wat mee kan.. Mocht je vragen hebben, of gezellig met me mee naar de moskee willen voor een lezing of babbeltje, stuur me dan een pm'tje.. (wederom, alleen geldig voor de dames)

In de tussentijd heel veel succes!

Wassalaam,

Soumaya

Salaam aleikum,
ik ben dus zelf ook via mijn man uiteindelijk bekeerd, dus hij was de weg. God heeft mij gestuurd op die weg. Daar had ik zelf weinig keuze meer in.
Ik had wel het geluk dat mijn schoonfamilie me zonder voorbehoud accepteerde van het begin af aan, gewoon om wie ik ben. Dat heeft me heel veel rust gegeven. Toen mijn man uiteindelijk vertelde dat ik moslima ben geworden, waren ze daar ongelofelijk blij mee, maar het zou niets uitgemaakt hebben.
Ik hoop dus Marleen, dat dat voor jou insha ALlah ook nog zo gaat worden. Dat maakt alles veel gemakkelijker.
En inderdaad Imaan, je hebt helemaal gelijk. Verdiep je in de islam. Ik begon ermee en kon er nooit meer mee stoppen, alhamdulilah!
Hou je ons op de hoogte? Je mag me ook pm-en, als je wil.

wa3alykoem asslaam,

ik neem aan dat je bedoeld een relatie met een wettige huwelijk.

Soumaya,

Ik ben aan het werk hihi, dus geen msn voor mij overdag. Ik ben het helemaal met je eens dat we beter kunnen gaan trouwen dan en relatie die haram is. Maar kappen met deze relatie is wel weer het andere uiterste voor mij hoor. Ik hoop eigenlijk dat we eerst gaan verloven. Hoe heb jij dat gedaan als ik vragen mag? Als ik jouw berichtje op het forum lees dan heb je ook 2,2 jaar een relatie.

Groetjes,

Marleen