Een vrouw belde op een dag naar een imam om hem vragen te stellen, de imam vroeg aan haar wat haar vraag was, de vrouw begon met bijna haar hele levensverhaal te vertellen, de vrouw was met mannen gegaan, de vrouw vertelde en de imam merkte dat de vrouw NIETS goeds had gedaan in haar leven.
De vrouw voegde er tenslotte bij dat ze overleden mensen wast.
De imam vertelde de vrouw dat dat goed was wat ze deed (dus toch nog iets goed tenminste dat dacht de imam).
De vrouw liet de imam niet uitpraten en vertelde dat wanneer ze een lichaam wast, shur in de mond van de overledene doet en de mond vervolgens dichtnaait. De imam schrok en vertelde de vrouw dat ze nooit meer moest bellen en verbrak de verbinding.
Wat de vrouw deed was blijkbaar een hele grote zonde waar de imam heel erg van geschrokken was.
na ong anderhalve week belde de zoon van de vrouw naar dezelfde imam en vertelde dat zijn moeder was overleden.
De zoon begon aan de imam te vertellen wat er de dag van de begrafenis was gebeurd.
De zoon vertelde:" We probeerden een graf te graven maar telkens als we het zand met een schep opschepte ging de grond vanzelf dicht. na een tijdje verscheen er een engel en die zei tegen mij: laat grafkist zo staan en ga weg zonder om te kijken. daarop antwoorde ik:"hoe kan ik mijn moeder hier laten staan en weglopen zonder om te kijken?".
daarop antwoordde de engel:"Loop weg en kijk niet om".
De zoon deed wat hem gevraagd werd, Hij liep weg, maar hij kon het niet laten en keek toch om.
Hij zag zijn moeder branden in hellevuur en daarbij verbrandde ook zijn gezicht.

subhanallah wat een verhaal

salaam