In eerste instantie geplaatst door Anne [quote]waarom doen jullie dat niet meer?

Natuurlijk doe ik dat wel. Het is alleen moeilijk bidden in die houding als je ook je hand op de schouder of op het hoofd wil leggen van degene voor wie je bidt.

Onhoud wel dat ik het hier niet over vastgestelde gebeden heb maar over gebeden waarbij je zelf de onderwerpen aandraagt en die je zelf bedenkt terwijl je het uitspreekt.Dat maakt niets uit...Zoals ik het ervaren heb heeft het gewoon met contact zoeken met hem te maken. [/QUOTE]

Ja, het gebeurt standaard na het vrijdagsgebed

Dat het in de moskee gebeurd is erg goed. Ik wou dat we het in onze kerk ook hadden. :( Ik zag dat ze het wel deden in andere kerken, vooral bij 'vriendendiensten' waar er speciaal gepreekt wordt voor mensen die niet geloven of weinig ervan afweten.

Hardop bedoel ik dus.

Ja ok, dat ken ik wel. In de kerk doet de dominee ook voorbede en dan bidt iedereen stil met hem mee. Maar ik bedoel echt persoonlijk, dat je de tijd voor iemand neemt en dan met elkaar om de beurt hardop gaat bidden. Of een kringgebed waarbij je met meerdere personen het gebed van elkaar overneemt. Mijn vriend is nog niet zo lang Christelijk, iets meer dan een half jaar, dus ik vond het apart dat hij hier al zoveel ervaring mee had en ik, mijn hele leven gereformeerd, had het nog nooit gedaan.

Mijn moeder doet het trouwens bij daklozen en je hebt ook initiatieven waarbij Christenen de straat op gaan om dit met willekeurige mensen te doen die het willen. Het is dus iets wat best belangrijk is binnen het Christendom, ik vroeg me af hoe Moslims er tegenaan kijken. Ik dacht eerst dat jullie alleen maar dingen opzeggen maar later kwam ik erachter dat jullie ook net als wij bidden zonder formules.

Hoi!

Ik vroeg me af, bidden Moslims ook wel eens samen een persoonlijk gebed met elkaar? Dat je met zn twee�n bij elkaar gaat zitten en wat dingen opnoemt en dan samen daarvoor gaat bidden? Heeft iemand hier ervaring mee en wat vind je ervan? Ik heb het namelijk laatst voor het eerst gedaan en het was gaaf!! Het was wel met een jongen en ik weet hoe jullie denken over het alleen samen zijn van een man en een vrouw in een kamer maar toch. Het voelde in ieder geval echt heel bijzonder en we hebben hele goede dingen gebeden.

Ik vond het wel erg eng omdat ik het nog nooit eerder gedaan had. Ik vind het heel belangrijk en ik heb veel gebeden of God mij mensen wil laten ontmoeten voor wie ik kon bidden. Alleen ik durfde absoluut niet hardop een persoonlijk gebed uit te spreken bij een ander, ik heb het nog maar een keer of twee gedaan bij mijn familie en ik kreeg altijd een knalrood hoofd. Ik dacht dus dat ik niet geschikt was en dat ik maar op andere manieren mensen moest gaan helpen. Maar toen vroeg mijn vriend er opeens om. Hij was vroeger naar een paranormaal genezer geweest en had hier spijt van. Ik zei dat het misschien nodig was om te bidden voor bevrijding van de invloed van die genezer (hij had hem ook de handen opgelegd) en voor vergeving. Toen vroeg hij me opeens of ik het samen met hem wilde doen en ik schrok me dood. Ik wilde niet en ik voelde me stom want ik had God eerder gebeden of Hij me wilde laten zien waar ik kon helpen. Dus heb ik het toch maar gedaan. Vlak daarvoor zat ik nog even keihard in mezelf te bidden voor woorden en hulp want ik vond het echt eng hahaha. Uiteindelijk ging het super en mijn vriend zei dat het bij hem heel bijzonder voelde. Dat vond ik dus ook.

Doei!!
Anne