De vraag was gesteld :

" Hoe belangrijk is spelen en speelgoed in de jeugd van het kind en wat effesct heeft het op zijn persoonlijkheid? "

Bron: Forum Administrator

In een bepaalde leeftijd leert een kind het beste op een spelender wijs. Tot zijn 7e jaar, is spelen dus een vorm van leren. Ook in de Islaam is dit jaartal genoemd. Allahoe alem, moet nog even de juiste hadith erbij zoeken.
Vanuit pedagogiek is dit een zeer belangrijke periode, een kind leert samenspelen, sociaal worden, het kind krijgt ruimtelijk inzicht bijvoorbeeld met blokkenspelen. Een kind leert hierdoor hoogte, voorkant, zijkant, diepte ect. Door rollenspellen zoals moeder en vadertje leert een kind zich inleven in een ander.

Zo leert een kind onbewust bij velen spellen iets. Als je bekijkt waarom kleuterleerkrachten bepaalde spelletjes laten spelen door de kleuters zie je dat daarbij altijd wel een achterliggend doel is. Heb je zelf kinderen vraag hier eens naar, dan kan je erachter komen dat spelen niet alleen ontspanning is (wat ook belangrijk is) maar ook erg leerzaam.

Vele spelmaterialen zijn speciaal ontwikkeld met een achterliggend doel, zowel als vorm, gebruikswijze, kleur ect.

Ik krijg in het onderwijs vaak te maken met ouders die denken dat hun kind niets leert op school om het alleen maar bezig is met spelen. Voor die ouders, SPELEN is voor kleine kinderen LEREN!!!

Ik ga op zoek naar wat feitelijke kennis uit Quraan en Soenna over dit onderwerp. Ben benieuwd of jullie ook wat hebben

Salaamoe Aleikoem,

Sista Shyka