Islaam.nl

Islaam.nl Forum

  FAQ FAQ  Doorzoek dit Forum   Kalender   Registreren Registreren  Inloggen Inloggen

Uit het leven van Imaam Ahmed

 Post Reply Post Reply
Schrijver
Wasil Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 03 mei 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 137
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Wasil Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Onderwerp: Uit het leven van Imaam Ahmed
    Geplaatst op: 06 december 2005 om 05:19
Uit het leven van Imaam Ahmed



Na een leven van djihaad, da�wah en �ibadah, sprak onze Profeet (sallallahoe aleihi wa sallem) op zijn sterfbed de volgende woorden:

�Ik heb jullie twee dingen nagelaten en jullie zullen niet afgedwaald raken zolang jullie aan deze twee vasthouden: het Boek van Allah en mijn Soennah.�

Na zijn overlijden werd de Oemmah echter al snel beproefd met mensen die probeerden de Soennah in diskrediet te brengen, of probeerden de Soennah van de Islaam te scheiden. Maar door Allah�s (Soebhanahoe wa ta�ala) genade met de Oemmah van Mohammed (sallallahoe aleihi wa sallem) stonden er steeds weer mensen op die zich verzetten tegen de slechtheden van deze vijanden van de Soennah.

En tot die moedige mensen behoorde een kleine jongen, Ahmed. Ahmed leefde ruim duizend jaar geleden in Bagdad. In de koude wintermaanden stond zijn moeder lang voor fadjr op om water voor haar zoon warm te maken. Daarna, nog steeds lang voor de tijd van fadjr, maakte ze hem wakker voor woedhoe, wikkelde hem in doeken en bracht hem door de aardedonkere steegjes van Bagdad naar de moskee.

Er was geen man die hen kon begeleiden, want Ahmeds vader leefde niet meer. Dus bracht zijn moeder hem zelf zo vroeg naar de moskee, zodat hij een goede plaats kon bemachtigen voor de hadiethlessen die na fadjr gegeven werden. Zijn moeder bleef al die tijd op hem wachten en lange tijd nadat de zon was opgekomen, bracht ze hem weer naar huis. Moge Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) haar hiervoor belonen, want haar zoon groeide op tot ��n van de strijders en verdedigers van de Soennah, ��n van de grote Imaams van deze dien: Imaam Ahmed ibn Hanbal.

Alleen al in zijn ahadiethcollectie Al-Moesnad overlevert hij van meer dan 280 leraren.

Hij groeide op in de schaduw van de Soennah en hij leefde volgens de Soennah. Er is overgeleverd dat hij heeft gezegd:

�Ik heb nooit een hadieth opgeschreven, zonder te proberen om deze in praktijk te brengen.�

En ook zijn kinderen voedde hij op deze manier op. Zijn zoon �Abdoellah vertelde zijn studenten dat toen hij jong was, zijn vader een spelletje met hem speelde: �Kies een hoofdstuk van de Moesannaf van Waki�. Lees een hadieth voor me en ik vertel je de keten van overleveraars. Of vertel me de keten van overleveraars en ik vertel je de hadieth!�

Zijn liefde voor de Soennah en de drang om deze te beschermen en verdedigen bracht hem vaak in problemen en vele malen werd hij zwaar op de proef gesteld. Imaam Ahmed bad eens Salaat �Asr en zat daarna met zijn zoon in de moskee. Er was nog een andere man aanwezig, genaamd Mohammed ibn Sa�id Al-Khoettali. Al-Khoettali zei: �Heb jij de mensen verteld dat ze Zaid ibn Khalaf moeten vermijden?� Imam Ahmed antwoordde: �Ik heb een brief ontvangen van zijn volk waarin ze naar hem informeren. Dus in mijn antwoord heb ik ze zijn madhhab (wetschool) uitgelegd en de bid�ah die hij heeft ge�ntroduceerd en ik heb ze opgedragen niet met hem samen te zitten.� Al-Khoettali zei in een uitbarsting van woede, zijn gezicht rood van kwaadheid: �Ik ga er voor zorgen dat je teruggaat naar de gevangenis. Ik laat ze jouw ribben breken.� Hij schreeuwde harder en harder. Imam Ahmed wendde zich naar zijn zoon en zei: �Reageer niet op wat hij zegt en spreek niet tegen hem.� Imaam Ahmed nam zijn sandalen terwijl Al-Khoettali achter zijn rug nog steeds stond te schelden en droeg zijn zoon op: �Vertel de buren dat ze niet tegen hem spreken of op hem reageren.� Imaam Ahmed liep weg en Al-Khoettali bleef achter, vloekend en godlasterende woorden schreeuwend.

Toen de Khalifah Al-Moe�tasim hoorde dat Imaam Ahmed het over een bepaalde kwestie niet eens was met hem en zijn hof-moefti�s, liet hij hem brengen en ondervroeg hem aan het hof van de khalifah. Ze debatteerden met hem en zoals een gladiator met een speer versloeg hij hen met zijn sterkere argumenten. De moefti�s schreeuwden: �O Khalifah, hij heeft koefr (ongeloof) begaan!� Ze overtuigden de khalifah van het ongeloof van Imaam Ahmed en hij liet de beulen komen.

Ze kleedden hem uit en de sterksten van de bewakers sloegen hem om de beurt totdat hij bewusteloos raakte. En zelfs toen gingen ze nog door met slaan. Toen die dag de zon onder ging, had Imaam Ahmed zijn geloof nog steeds niet verlaten. Die dag werd hij het lichtend voorbeeld voor alle volgelingen van de Soennah.

Qoetaibah zei: �Als je ooit iemand ziet die van Imaam Ahmed houdt, weet dan dat die persoon een volgeling van de Soennah is.�

Al-Hasan Ibn Arafah vertelde: �Ik bezocht Imaam Ahmed ibn Hanbal nadat hij was geslagen en gemarteld. Ik zei tegen hem: �O Aboe Abdillah, je hebt het niveau van de Profeten bereikt!� Hij antwoordde: �Wees stil! Waarlijk, ik zag alleen maar mensen die hun Dien verkochten. En ik zag de geleerden die bij me waren hun geloof verkwanselen. Dus zei ik tegen mezelf: �Wie ben ik, wat ben ik? Wat ga ik zeggen tegen Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) als ik morgen voor Hem sta en Hij mij vraagt: �Heb je je Dien verkocht zoals de anderen deden?� Dus ik keek naar de zweep en naar het zwaard en ik koos daarvoor. En ik zei: �Als ik sterf, keer ik terug naar Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) en zeg tegen Hem: �Ze wilden mij laten zeggen dat ��n van Uw Eigenschappen gecre�erd is (hier ging de discussie over), maar ik weigerde het.� Daarna zal het aan Hem zijn of Hij mij straft of vergeeft.�

Al-Hasan vroeg daarna: �Voelde je pijn toen ze je sloegen?� Hij zei: �Ja, ik voelde de pijn tot de twintigste slag en daarna verloor ik alle gevoel (en ze sloegen hem meer dan tachtig keer). Toen het over was, voelde ik geen pijn en ik bad Ad-Dohr rechtopstaand (in feite bad hij terwijl het bloed zijn kleding doordrenkte).�

Al-Hasan begon te huilen toen hij hoorde wat er was gebeurd, maar Imaam Ahmed vroeg hem: �Waarom huil je? Ik heb mijn geloof niet verloren, dus wat maakt het mij uit als ik mijn leven verlies.�

<< Zeg: �Ons zal slechts treffen wat Allah voor ons beschikt heeft. Hij is onze Beschermheer. Laten de gelovigen daarom in Allah hun vertrouwen stellen. >> (At-Taubah: 51)

V��rdat Imam Ahmed werd weggeleid naar de Khalifah, probeerden de mensen hem te redden van een executie. Zijn student Al-Marroedhi zei tegen hem: �O leraar, Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) zegt: � En doodt jullie zelf niet.� Hij bedoelde: �Doe wat ze van je vragen, anders zul je zeker gedood worden.� Imaam Ahmed antwoordde hem: �O Marroedhi, ga naar buiten en vertel me wat je ziet.� Al-Marroedhi ging naar de muur van het hof van de Khalifah en zag daar een zee van studenten met papier en schrijfgerei. Hij vroeg enkelen: �Waar wachten jullie op?� Ze zeiden: �We wachten op wat Imaam Ahmed zal zeggen en dan schrijven we het op.� Al-Marroedhi ging terug naar Imaam Ahmed en bracht verslag uit van wat hij had gezien. �O Marroedh�, zei hij, �wat zal ik ermee winnen als ik al die mensen misleid?�

Imaam Ahmed leidde een leven van armoede. Wanneer wij genieten van ons eten, bedenk dan dat er dagen waren waarop Imaam Ahmed fouten maakte in de Salaah. Niet uit vergeetachtigheid of omdat zijn gedachten elders waren � wat ons vaak overkomt � maar omdat hij drie dagen lang niets te eten had gehad.

In dit leven van armoede, moeilijkheden en beproevingen vroeg zijn zoon Abdoellah hem op een dag: �Abi, zullen we het ooit makkelijker krijgen?� Zijn vader, ��n van de grootste verdedigers van de Soennah, een voorbeeld voor alle moslims, keek hem aan en zei: �Als we de eerste stap in Al-Djennah (het Paradijs) zetten.� Moge Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) dit in vervulling laten gaan.

In dit korte stukje over het leven van Imaam Ahmed hebben we gezien wat een moeilijkheden en gevaren hij trotseerde om aan ons, de latere generaties Moslims, de juiste kennis over te leveren. In zijn tijd kwamen er allerlei afwijkende filosofie�n opzetten, die de heersers be�nvloeden. De druk die zij op hem uitoefenden om hieraan zijn medewerking te verlenen, was groot. Maar zelfs gevangenschap en martelingen konden hem niet van de Rechte Weg afleiden. En hij was niet de enige, alle grote geleerden hebben altijd veel tegenwerking ondervonden en hebben hun levens op het spel gezet. En alles met het doel om de Oemmah van de juiste kennis te voorzien en te behoeden voor dwalingen.

Hoe groot zou hun verdriet zijn, als ze wisten wat er vandaag de dag met deze kennis gebeurt! Hoe weinig dankbaarheid en waardering veel mensen tonen, hoe de kennis achteloos opzij wordt geschoven om de eigen verlangens en idee�n te kunnen volgen, Moge Allah (Soebhanahoe wa ta�ala) ons hiervoor behoeden en ons geleerden schenken zoals Imaam Ahmed, die ons de Rechte Weg laten zien, amien.




Bewerking van: From the memoires of Imam Ahmad � Muhammed Al-Shareef

Oem Nawar
Terug naar boven
Wasil Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 03 mei 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 137
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Wasil Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 06 december 2005 om 05:19
De Droom van Imaam Ahmad
Bron: Foundations Of The Sunnah, by the Imaam of Ahlus-Sunnah & the Subduer of Innovations Imaam Ahmad Bin Hanbal (Rahimahoellaah), hoofdstuk ��n (blz 74-75) en (blz 94-98')
Vertaald vanuit het Engels


Hier is een klein stuk vertaald vanuit het engelse boek "Foundations Of The Sunnah" van Imaam Ahmad. In dit stuk kun je lezen over de droom die Imaam Ahmad rahimahoellah had in zijn cel.

Het Leven en de Beproevingen van Imaam Ahmad

Betreft de Beproeving met betrekking tot de Quraan

(blz 74-75)
Het gezegde dat de Quraan is geschapen was geinnoveerd door Bishr al-Mareesee,en door deze innovatie heeft de Khaleefah ar-Rasheed gezworen dat als hij Bishr oppakt, hem zal vermoorden. Desondanks heeft de Khaleefah al-Ma�moon theologisch retoriek (kalaam) gestudeerd en was aanwezig bij enkele hoofden van de Mu�tazilah die deze gezegde aantrekkelijk bij hem maakte, totdat hij het aannam en de mensen erna uitnodigde en zette het proces (al-Mahnah) op.

Degenen die weigerden deze bevestiging aan te nemen werden gedreigd met gevangenschap. Hierdoor stemde alle mensen toe behalve vier: Imaam Ahmad, Muhammad ibn Nooh, al-Qawaareeree en al-Hasan ibn Hammaad Sajjaadah. De laaste twee stemde toe en Imaam Ahmad en Muhammad werden hierdoor gevangen genomen.

Imaam Ahmad bleef volhouden dat �De Quraan het woord van Allaah is en is niet geschapen�. Imaam Ahmad heeft hierdoor veel geleden en vele beproevingen moet doorstaan tijdens zijn gevangenschap.

(blz 94-98')

Wanneer al-Mu�tasim zag dat hij zei, �Laat hem,�daarna kwam ibn Abee Duwaad naar hem en zei, �O Ahmad , zeg in mijn oor:�De Quraan is geschapen,�zodat ik je misschien kan redden uit de handen van de khaleefah.�Dus Imaam Ahmad zei tegen hem, �O ibn Abee Duwaad , zeg in mijn oor:�De Quraan is het Woord van Allaah, het is niet geschapen,�zodat ik je kan redden van de bestraffing van Allaah, de Machtige en Verhevene.�Al-Mu�tasim zei daarna, �zet hem in de gevangenis.�

Sulaymaan zei, �Hij werd vervoerd naar de gevangenis en de mensen vertrokken dus ik vertrok ook met hun. Toen de volgende dag aanbrak, kwamen de mensen (via de deur van al-Mu�tasim) dus kwam ik met hun en stond voor de stoel. Vervolgens verscheen al-Mu�tasim en ging op de stoel zitten en zei, �Breng Ahmad ibn Hanbal.�Dus werd hij gebracht en toen hij voor hem stond zei al-Mu�tasim tegen hem, �Hoe verbleef je in je cel gedurende nacht, O zoon van Hanbal!?�

Hij zei, �In goedheid en alle Lof is toe te schrijven aan Allaah.� Al-Mu�tasim zei,�O Ahmad, ik zag een droom gisteren.�Hij zei. �En wat heeft u gezien, O Ameerul-Mu�mineen?� Hij zei,�Ik zag in mijn droom alsof er twee leeuwen me benaderde en zij wilde me in stukken scheuren. En daarna verschenen er twee engelen en weerden ze van me af. Zij gaven mij een boek en zeiden tegen me, �Dit geschreven (stuk) is de droom dat Ahmad ibn Hanbal zag in zijn cel.�Dus wat is het wat je hebt gezien, O zoon van Hanbal?�

Vervolgense keek Ahmad al-Mu�tasim aan en zei,�O Ameerul- Mu�mineen, is het boek met met jou?� Hij zei, �Ja, en toen ik opstond, las ik wat erin stond.�

Vervolgens zei Ahmad tegen hem, �O Ameerul- Mu�mineen, ik zag alsof het de Dag des Oordeels was bevestigd en aslof Allaah de eerste en de laatste ( van de mensen) had verzameld in ��n enkele vlakte en Hij riep hen op voor de afrekening. Terwijl ik stond, werd ik naar voren geroepen, dus liep ik naar voren totdat ik voor Allaah stond de Machtige en Verhevene en Hij zei tegen mij, �Ahmad waarvoor werd je geslagen?� Ik zei, �Wegens de Quraan.�Hij zei, �En wat is de Quraan?� Ik zei, �Uw Woorden O Allaah, behoren tot U�, Hij zei, �Vanwaar (motiveer en ) zeg je dit?� Ik zei, �O Heer, �Abdur-Razzaaq heeft het me verteld.� Vervolgens werd �Abdur-Razzaaq naar voren geroepen, totdat hij voor Allaah werd gebracht , de Machtige en Verhevene, en Hij zei tegen hem�Wat zeg jij over de Quraan, �O �Abdur-Razzaaq?�

Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Hij zei, Ma�mar heeft het me verteld.� Dus M a�mar werd naar voren geroepen en hij werd gebracht totdat hij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Hij zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan, O Ma�mar?�

Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Hij zei, �Az-Zuhree heeft het me verteld.� Dus Az-Zuhree werd naar voren geroepen en hij werd gebracht totdat hij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Hij zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan, Az-Zuhree?�

Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Hij zei, ��Urwah heeft het me verteld.� Dus �Urwah werd gebracht en Hij zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan?� Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Hij zei, ��Aa�ishah de dochter van Aboo Bakr as-Siddeeq, heeft het me verteld.�

Dus �Aa�ishah werd naar voren geroepen en zij werd gebracht totdat zij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Hij zei tegen haar, �Wat zeg jij over de Quraan, O �Aa�ishah?� Zij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Zij zei, �Uw Profeet Muhammad sallallahoe �alayhi wa sellem heeft het me verteld.�

Hij zei, �Vervolgens werd Profeet Muhammad sallallahoe �alayhi wa sellem, naar voren geroepen en hij werd gebracht totdat hij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Hij zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan, O Muhammad?� Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar (motiveer en) zeg jij dit? Dus Profeet Muhammad sallallahoe �alayhi wa sellem zei, �Jibreel heeft het me verteld.�

Dus Jibreel, werd naar voren geroepen en hij werd gebracht totdat hij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Hij zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan, O Jibreel?� Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar is dit tot jou gekomen? Hij zei,�Zo heeft Israafeel het me verteld.�

Dus Israafeel werd naar voren geroepen en hij werd gebracht totdat hij voor Allaah stond, de Almachtige en Verhevene en Allaah de Verhevene zei tegen hem, �Wat zeg jij over de Quraan, O Israafeel?� Hij zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� dus Allaah zei,�Vanwaar is dit tot jou gekomen? Hij zei,Ik zag dat in de Lawhul-Mahfooz (Welbewaard Paneel, waarin alles dat door Allaah bepaald en geschapen is bewaard wordt).�

Dus de Welbewaard Paneel werd gebracht en stond voor Allaah, de Almachtige en Verhevene en Hij zei, �O Lawh, wat zeg jij over de Quraan?� En het zei,�Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U,� Daarna zei Allaah de Verhevene,�Vanwaar is dit tot jou gekomen? Vervolgens zei de Lawh, �Zo heeft de Qalam ( de Pen) het op me geschreven.�

Daarna werd de Pen gebracht totdat het voor Allaah, de Almachtige en Verhevene, stond, vervolgens zei Allaah, de Almachtige en Verhevene,tegen het, �O Qalam, wat zeg jij over de Quraan?� De Qalam zei, �Uw Woorden, O Allaah, behoren tot U.�Dus Allaah zei,�Vanwaar is dit tot jou gekomen?�

De Qalam zei � U dicteerde en Ik schreef.�

Vervolgens zei Allaah, de Almachtige en Verhevene, �De Qalam heeft de waarheid gesproken. De Lawh heeft de waarheid gesproken. Israafeel heeft de waarheid gesproken. Jibreel heeft de waarheid gesproken. Muhammad heeft de waarheid gesproken. �Aa�ishah heeft de waarheid gesproken. �Urwah heeft de waarheid gesproken. Az�Zuhree heeft de waarheid gesproken. Ma�mar heeft de waarheid gesproken. �Abdur-Razzaaq heeft de waarheid gesproken. Ahmad heeft de waarheid gesproken. De Quraan is Mijn Woord, het is niet geschapen.�

Sulaymaan as-Sijzee zei,�Al-Mu�tasim stortte zich op dat wat hij hoorde en zei, �Jij hebt de waarheid gesproken, O zoon van Hanbal.�Daarna toonde al-Mu�tasim berouw, en gaf opdracht dat de halzen van Bishr al-Mareesee en Ibn Abee Duwaad worden geslagen en Ahmad ibn Hanbal te eren en hij verleende hem een titel, maar (Ahmad) onthield zich daarvan. Hij werd bevolen om naar zijn huis te worden gebracht en werd gebracht.�

Terug naar boven
Wasil Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 03 mei 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 137
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Wasil Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 06 december 2005 om 05:21
Is er dan niemand die nadenkt? Over Imaam Ahmad(rahimahoe Allah)



Bilaal Al-Aadjoerrie behoorde tot de mensen die Aboe Haniefah verheerlijkten, en op een dag werd Aboe Haniefah vermeld in het bijzijn van Ahmad, waarop imam Ahmad zich weerkeerde.

Hier begint al aadjoerrie te vertellen?Vervolgens zei Al-Aadjoerrie tegen imam Ahmad:

�Bij Allah, de urine van Aboe Haniefah is meer waard dan een hele aarde gevuld met mensen zoals jij.�

Daarna keek imam Ahmad naar mij en zei: �Mag vrede met jou zijn.� En hij ging weg.

De volgende morgen ging ik naar hem toe, en zei: �Datgene wat ik gisteren gezegd heb, was buiten mijn wil om en ik vraag je om mij te vergeven.� Daarop antwoordde hij: �Verheven is Allah, ik had je al vergeven vooraleer ik mijn eerste stap zette, en had al een smeekbede voor jou verricht.� �
(As-syar)



Imam Ahmad was onderweg om Ishaaq ibnoe Raahaweyah te gaan bezoeken , die ver weg woonde.

Onderweg werd hij door een enorme stortbui overvallen en ging hij een moskee binnen. Doordat de stortregen aanhield, bleef hij (lang) in de moskee. Toen het avondgebed be�indigd was zei men hem om te vertrekken.
�Ga naar buiten, want wij willen de moskee sluiten!�
Hij zei: �Dit is het huis van Allah en ik ben een dienaar van Allah!�
Zij antwoordden: �Wat verkies jij? Zelf uit de moskee stappen of dat je er aan je been uitgetrokken wordt?�
Daarop zei imam Ahmad: �Salaam!�
En imam Ahmad vertelt hoe het verder ging: �Ik ging uit de moskee en de regen stroomde als rivieren uit de hemel, en het donderde en bliksemde; het was oorverdovend. Ik wist niet waar ik mijn voeten moest zetten. Er kwam een man uit zijn huis die zei:

�H� jij! Waar ga jij toch heen in zulk weer?�
Ik zei: �Bij Allah ik weet zelfs niet welke kant ik op moet gaan!�
Hij nodigde me uit om binnen te komen en hielp me om mijn mantel uit te doen en gaf me droge klederen.
Ik verrichte de rituele wassing.
Daarna liet hij mij in een kamer binnen waarin een bed stond, en ook een gedekte tafel.
Ze zeiden me: �Eet!� En ik at met hen mee.
Na het eten zei een van hen: �Waar kom jij vandaan?�
Ik zei: �Van Bagdad. Hij zei: �Ken jij (daar) een man die Ahmad ibnoe Hanbal heet?�
Ik antwoordde: �Ik ben Ahmad ibnoe Hanbal!�
Hij zei: �En ik, ik ben Ishaaq ibnoe Raahaweyah.� �

http://www.islaam.be/modules/news/article.php?storyid=20
Terug naar boven
Wasil Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 03 mei 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 137
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Wasil Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 06 december 2005 om 05:21
Imam Ahmad beval de djinn te vertrekken en zij reageerden

Er wordt verhaald dat Imam Ahmad in zijn moskee zat.E�n van zijn metgezellen kwam van khalief Al-Moetawakil naar hem toe.De man zei tegen Ahmad:�In het huis van de Bevelhebber van de gelovigen is er een slavin die bezeten is.Hij heeft mij naar jou gestuurd opdat jij voor haar herstel bidt.� Ahmad gaf hem een paar houten schoenen en zei: �Ga naar het huis van de Bevelhebber van de gelovigen en ga bij het hoofd van de slavin zitten en zeg tegen de djinn:�Ahmad heeft tegen jou gezegd:�Waar geef je de voorkeur aan: het verlaten van deze slavin of zeventig keren geslagen worden met deze houten schoenen?� De man ging met de houten schoenen naar de slavin en handelde zoals hem verteld was.Hij hoorde uit de mond van de slavin:�Luisteren en gehoorzaamheid is voor Ahmad.Als hij ons zou gebieden om Irak te verlaten dan zouden we dat doen.Hij gehoorzaamt Allah en alles gehoorzaamt degene die Allah gehoorzaamt.�Hij verliet vervolgens de slavin.Ze werd beter en naderhand baarde ze kinderen.Vervolgens stierf Ahmad en de djinn keerde naar de slavin terug.De Bevelhebber gebood dezelfde metgezel bij hem.Hij kwam met dezelfde schoenen en zei tegen de djinn:�Vertrek of ik sla je met deze schoenen.�De djinn zei daarop:�Ik zal niet vertrekken noch zal ik jou gehoorzamen,maar Ahmad ibn Hanbal gehoorzaamde Allah en wij werden bevolen hem te gehoorzamen.


Uit het boek: De wereld van de djinn en de duivels van Dr.Omar Sulayman Al-Ashqar
Terug naar boven
Wasil Bekijk dropdown
Groupie
Groupie


Lid geworden: 03 mei 2005
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 137
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Wasil Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 06 december 2005 om 05:22
Terug naar boven
Amier Bekijk dropdown
Senior Member
Senior Member


Lid geworden: 31 juli 2003
Locatie: Nederland
Online status: Offline
Berichten: 1902
Plaatsingsopties Plaatsingsopties   Quote Amier Quote  Post ReplyReageer Directe link naar dit bericht Geplaatst op: 06 december 2005 om 08:29

Assalamu alaikum,

volgens mij ben jij fan van imam Ahmed Ibn Hanbal... .

� Waarlijk, in het gedenken van God vinden de harten rust. � (Koran 13:28)
Terug naar boven
 Post Reply Post Reply

Spring naar forum Forum rechten Bekijk dropdown



Deze pagina is gemaakt in 0.078 seconden.