Islaam.nl Forum
Hoe ik God heb leren kennen |
Post Reply | Pagina <12345 6> |
Schrijver | |||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Onderwerp: Hoe ik God heb leren kennen Geplaatst op: 30 mei 2006 om 13:05 |
||
Deel 19, Hoe ik God heb leren kennen. Hoe angst en twijfel de hoofdrolspeler ten gronde dreigt te richten. Wanhoop en hoop strijden om voorrang. Toen mijn christelijke vriend hoorde dat ik alle papieren verloren had, werd hij door merg en been met angst vervuld. Hij vroeg mij om hem een poosje niet te zien of contact met hem op te nemen totdat duidelijk zou zijn wat het resultaat was van het verlies van deze papieren. Dit was de laatste strohalm waar ik mij aan vastgreep en nu was ik alle bronnen van steun om mijn wandel in het christelijk geloof te kunnen voortzetten kwijtgeraakt. Dus het voelde alsof God wilde dat ik die godsdienst in de steek liet, misschien omdat ik niet in staat was omdie strijd voort te zetten. Hoewel ik uit de grond van mijn hart en uit de diepten van mijn ziel genoot van ieder woord uit de bijbel en mijn best deed om ijverig het Onze Vader te blijven bidden, was er niets echt veranderd in mijn karakter. Ik was nog steeds vol haat en jaloezie tegenover christenen. Ik kon niemand vergeven. Ik kon zelfs niet "Goedemorgen" zeggen tegen mijn moeder. Ik verliet mijn huis met sporen van boosheid, haat envijandschap op mijn gezicht. Ik gaf met opzet blijk van boosheid tegenover mijn ouders en broers zodat ze zouden weten dat ze ongelovigen waren en dat ik ze om die reden haatte. Ik was zo gevuld met een geest van opstandigheid en vijandigheid dat ik zelfs twijfelde aan de authenticiteit van wat ik in de bijbel las. Al deze dingen kwamen samen met het verlies van de papieren; het was een genadeloze aanval om het werk van God in mijn leven te verhinderen, een poging om mijn vastberadenheid en mijn groeiende liefde voor de bijbel te breken. Ik barstte opnieuw in tranen uit en gaf God de schuld van alles dat om mij heen gebeurde. Ik begon me af te vragen of het alleen Gods werk was dat steeds wanneer ik een stap in Zijn richting zette de dingen fout gingen. "Waarom, Heer, gebeuren al deze dingen met mij? Waarom ik? Wat heb ik gedaan om dit allemaal te verdienen? Als u mij straft voor iets verkeerds dat ik de christenen heb aangedaan, vergeef me dan alstublieft nu ik berouw toon aan u. Wees mij alstublieft genadig op grond van uw dood aan het kruis voor mij. anders is uw kruis niets anders dan wat wij altijd dachten. Wie bent u dat u iemand als ik zou toestaan om tot u te naderen? Wat kan ik doen om u te behagen? Mijn leven is zo ellendig geworden. Als het zo doorgaat, zal de dood gemakkelijker voor mij zijn dan mijn leven in deze staat voort te zetten. Alstublieft God, neem mijn ziel. Als u geen genade met mij hebt, dan pleeg ik zelfmoord. Het zal me niet meer kwaad doen om daarvoor naar de hel te gaan, want als u mij uw genade niet schenkt, dan ga ik sowieso naar de hel." Ik huilde ontzettend. Ik wentelde me in pijn en zielsangst. Ik stond op, de tranen stroomden over mijn gezicht. Mijn moeder zag me en klopte op mijn schouders, en ze huilde samen met mij. Ze vroeg me wat er met mij aan de Ik wil met hand was. ik zei tegen haar: "Laat me met rust. Ik wil met niemand spreken. Ik heb een keer tegen jullie gesproken en toen beschuldigden jullie mij van krankzinnigheid. Moge God jullie vergeven." Ik ging snel naar mijn kamer en nam een douche om mijn lichaam te reinigen van alle onreinheid van de christelijke gedachten. Ik moest me ook schoonwassen van alles wat ik had gedaan. Ik bleef maar denken en overpeinsde of God mij vergeving zou schenken voor alles dat ik had gezegd over Zijn profeet Mohammed en Zijn heilige koran. Ik had het gevoel alsof iemand tegen me zei: "Je hebt niemand aangevallen of onwaarheden gesproken. Alle conclusies die je trok, waren niet door jou verzonnen; ze waren vanzelfsprekend." Ik stond op, spreidde mijn gebedskleed uit en zei de twee islamitische getuigenissen op met de bedoeling om terug te gaan naar de islam. Ik probeerde te bidden, maar zonder resultaat. Ik kon geen woord uit de koran uitbrengen. Ik kon ook niet neerbuigen. Daarom hield ik mijn hoofd een poosje tussen mijn handpalmen. Daarna ging ik weg terwijl ik een paar woorden zei: "O Heer, als u niet boos op mij bent, dan zal niets mij kwaad doen. Als u mij nu straft voor een overtreding die ik heb begaan, dan vraag ik u om mij te vergeven en mijn straf te verlichten. Als u mijn leiding in de weg staat dan is dat tegen uw karakter. O Heer, ik heb geen kracht meer om om te gaan met mijn situatie. Als u zich niet aan mij wilt openbaren, dan raak ik verdwaald. Ik heb u lief Heer. Ik heb gedaan wat mij opgedragen was. Ik deed wat alle anderen niet konden, alleen om u te behagen, zo dacht ik. Toen u mij uw licht openbaarde en mij riep, heb ik nijd getalmd. Hoe lang zult u mij laten rondtasten in het pikkedonker? Alles dat er in mijn leven gebeurt, is een teken van liefde die u voor mij hebt voorbereid om mij naar uw kant te leiden. U bent de Goede Herder. Geef mij alstublieft meer van uw liefde en leiding om mij dichter bij u te brengen." Die nacht sliep ik zo vast als ik nog nooit eerder leven had gedaan. Toen het bijna licht werd, zag ik een visioen terwijl ik sliep. Er was een logge man met brede schouders, een volle baard, een bronskleurig gezicht, lang haar en een erg mooi voorkomen. Hij pakte me bij mijn schouders en schudde me zacht heen en weer, terwijl hij zei: "Twijfel je nog steeds over mij?" Ik zei tegen hem: "Wie bent u dat ik over u twijfel? Ik ken u niet." Hij zij: "Ik ben Degene naar wie je op zoek bent." Ik zei: "Nee, denk alstublieft aan mijn falend geheugen." Hij zei:"Lees in het Boek. Waarom lees je het Boek niet?" Ik zei: "Weet u niet dat ik het Boek en al mijn papieren ben kwijtgeraakt, dus hoe kan ik het nu lezen?" Hij zei: "Het Boek kan niet kwijt zijn. Sta op en open je kast en je zult het daar vinden; en alle andere papieren zul je binnen een week terug hebben."
|
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Geplaatst op: 29 mei 2006 om 06:43 | ||
Deel 18, Hoe ik God heb leren kennen. Onze vriend beseft steeds meer dat liefde centraal dient te staan in geloof. Haat en geweld is des mensens. We gingen naar die christelijke vriend die mij heel goed kende. Ik sprak hem altijd aan op straat en zette andere moslims tegen hem op, om te trachten om hem te dwingen om moslim te worden. Zodra hij mij voor de deur zag staan, stond hij versteld. Onmiddellijk echter sloot hij de deur en trok zich terug. Mijn vriend bleef op de deur kloppen en tenslotte opende hij de deur en begon mijn vriend te beschuldigen. Hij zei: �Hoe kun je die man meenemen naar mijn huis? Ben je vergeten wat hij mij heeft aangedaan? Heb medelijden met mij. Ik ben een vredelievend persoon en ik heb genoeg problemen.� Na een lange woordenstrijd, liet hij ons binnen. In z�n appartement werd mijn aandacht getrokken door een grote bijbel. Hij lag op een kleine tafel in het midden van de kamer. Ik pakte de bijbel en begon er in te bladeren. Ik vroeg hem plotseling: �Is dit jullie Heilige Boek?� Hij mompelde en stamelde met bibberende stem: "Ja, dat is zo, en de koran is ook een heilig boek. Alle boeken zijn van God. Ze zijn allemaal ok�, de koran en de bijbel, Mohammed en de Christus. Ze zijn allemaal goed." Het was zo helder als glas dat hij doodsbang was. Hij was zo bang voor mij dat steeds als ik hem naderde, hij naar achteren liep. We bleven in cirkels om elkaar heen draaien, we liepen heen en weer door de woonkamer alsof we verstoppertje speelden. Tenslotte stond hij in een hoek en ik stond recht voor hem, dus hij kon geen kant op. Ik zei tegen hem: "Waarom doe je dit? Ik wil alleen met je praten." Ik wist dat mijn vriend naar een andere kamer was gegaan om te rusten en daarom nam ik de gelegenheid waar om met mijn gastheer tot een gesprek te komen, verlangend om mijn doel te bereiken, namelijk de weg van de christenen tot God leren kennen. Maar hij werkte niet mee. Ik vroeg hem of ik hem een andere keer kon bezoeken. Hij vond het goed, mits we niet alleen zouden zijn. Hij wilde dan liever een paar vrienden bij zich hebben. Ik zei tegen hem dat ik het prima vond als er anderen bij waren. Hij schreef zijn adres op en toen ik hem op de afgesproken tijd bezocht, trof ik een half dozijn vrienden aan in zijn appartement. Hij was zo bang voor mij. Ik sprak een poosje met hem en ik ontkende niet dat ik sprak als een verslagen militaire commandant die vredesonderhandelingen voert met de commandant die de overwinning had behaald. Ik boog mijn hoofd. Ik schaamde me zo dat ik steeds naar beneden keek. Ik herinnerde me hoe ik was geweest. En nu smeekte ik een christen om een paar woorden die mij zou leiden naar hetgeen ik vroeger bestreed. Maar het was de vrede van God en het verlangen naar redding die mij ertoe aanzetten om alles op te offeren om het voorrecht te verkrijgen het Koninkrijk van God binnen te gaan, waar ik onophoudelijk naar had gezocht. Ik had geen middel onbeproefd gelaten, elk hoekje en gaatje afgezocht om mijn gekoesterde en lang verwachte doel te bereiken. Nu was ik slechts op een steenworp afstand van het doel. Ik ontdekte dat mijn doel nergens anders gevonden kon worden dan tussen de pagina's van dat Boek van mijn christelijke vriend. Ik was bereid om geen middel onbeproefd te laten om de weg van de Heer te leren kennen. Mijn vriend wist maar weinig van de bijbel, dus hij kon me nietmeer informatie geven. Hij had familieproblemen. Ik hoorde van vrienden dat hij overwoog om zich tot de islam te bekeren om zo een andere vrouw te kunnen trouwen. Ik was erg ge�rriteerd door zo'n oplossing. Ik had minachting voor hem. Ik merkte dat hij niet in staat was om mij datgene te geven dat ik nodig had. Na een poosje werd mijn relatie met hemsterker en had ik de gelegenheid om hem meer dan eens te bezoeken. Hij verschafte mij een rustige plek waar ik vrijuit kon lezen. Hij probeerde mij niet te dwingen om bepaalde opvattingen te accepteren. Ik had ��n specifieke benadering en dat was de Here Jezus Christus te leren kennen afgezien van alle partijen en denominaties, omzo te vermijden waaraan ik in de islam had geleden. De dingen liepen niet op de manier als het zou moeten. Onze vriendschap duurde niet lang, maar ik leerde een andere christen kennen die een grote bijbelkennis had. Echter, we lagen 'met elkaar overhoop, om het zwak uit te drukken. Als hij mij in het verleden vroeg om op het werk iets voor hem te doen, dan gaf ik hem de verkeerde informatie en bovendien zette ik mensen tegen hem op. Ik gaf ze zelfs geschenken als ze erin slaagden om hem kwaad te doen. Ik verwachtte niet dat hij bereid zou zijn om mij te ontmoeten. Hij stemde er echter in toe om mij een maand later te ontmoeten. Hij vroeg niet ommijn bezoek te bevestigen door hem een week eerder te bellen. Ik voelde dat de cirkel om mij heen kleiner werd. Er waren geen pastoors van kerken die naar me wilden luisteren, geen personen die me wilden ontmoeten. Mijn positie was twijfelachtig in de ogen van alle christenen. Alleen al het noemen van mijn naam was moeilijk voor hen. Als iemand anderen schrik wilde aanjagen, dan was het voldoende om tegen hen te zeggen: "Ik zal het tegen meneer die en die zeggen." Ik was als een vogelverschrikker die de vogels wegjoeg van het land. Drie weken later wilde ik contact opnemen met die persoon om mijn bezoek aan hem te bevestigen. Aangezien ik thuis geen telefoon had, moest ik gebruik maken van een telefooncel. Als ik naar buiten ging, nam ik altijd al mijn papieren en memo's mee om er zeker van te zijn dat ze niet in de verkeerde handen terecht zouden komen. Het zou erg gevaarlijk zijn als iemand deze aantekeningen zag, want ik had veel pagina's met onderzoeksresultaten over de goddelijkheid van Christus, de feilbaarheid van de koran, Mohammed's profeetschap en of hij wel echt een profeet was, etc. Ik nam al deze papieren, samen met de bijbel, mee in een plastic tas, telkens wanneer ik uit ging, overal waar ik naar toe ging. Toen ik naar buiten ging om deze persoon te bellen vanuit een telefooncel tegenover het station in mijn stad, was ik geschokt toen ik ontdekte dat de hele plastic tas met alle papieren in rook waren opgegaan. Alles was weg - mijn portemonnee, mijn identiteitskaart, de bijbel en al het onderzoekswerk. Van binnen voelde ik echter een vreemd soort vrede, kalmte en rust die ik eerder had opgebouwd in mijn contacten met de veiligheidsofficieren en de geheime politie. Het enige wat mijn gedachten op dat moment bezig hield was geconcentreerd op twee dingen. Ten eerste, degene die mijn tas gestolen had, zou al mijn papieren kunnen lezen en ze naar de Binnenlandse Veiligheidsdienst kunnen sturen. Ik zou dan een makkelijke prooi zijn in hun handen aangezien mijn identiteitskaart bij de papieren zat, dit maakte het gemakkelijk om mij te identificeren Ik zou ter dood gebracht kunnen worden wegens aanvallen op de koran; de hoogste straf is het enig mogelijke vonnis in zo'n geval. Ik maakte me echter niet zo druk over dit punt, want ik was er vrij zeker van dat wanneer mijn tijd ommijn Schepper te ontmoeten was gekomen, ik niet op me kon laten wachten, zelfs geen fractie van een seconde. leder mens, dat was zeker, moest eens sterven. Ten tweede, een gluiperige fluisteraar kwam heimelijk binnen in mijn geest en controleerde al mijn gedachten en gevoelens. De listige boodschap kwam erop neer dat God zoveel van mij hield dat Hij mij een glashelder bewijs wilde geven dat mijn weg naar het christendom een valse was. Een vaag idee zweefde boven het plafond van mijn geest dat het christendom niets anders was dan de weg van de duivel; daarom had God alle aanvallen tegen Zijn heilige koran en Zijn eerwaardige boodschapper weggenomen en ook al het vergif van de bijbel. De waarschuwing ging als volgt verder: "Nu heb je een onmiskenbaar bewijs dat je op het zijspoor van het christendom liep en afdwaalde van de Waarheid. Sta nu op en heb berouw. Talm niet om de vergeving van God te vragen, want Hij is vergevend en barmhartig voor allen die berouw hebben en het goede doen. Sta op en reinig jezelf van alle onreine gedachten die van de duivel komen, die je verontreinigen en verlokken tot veelgodendom, godslastering en ongeloof." Ik kon me alleen maar overgeven aan de waarschuwingen van de duivel |
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
Rahil Amin
Senior Member Lid geworden: 07 september 2004 Locatie: Nederland Online status: Offline Berichten: 1624 |
Geplaatst op: 22 mei 2006 om 15:46 | ||
|
|||
Het paradijs is omgeven door moeilijkheden waar de �nafs� (het ego) niet van houdt, de hel is omgeven door de lusten die het ego strelen.
Overgeleverd door: Moslim |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 22 mei 2006 om 15:24 | ||
|
|||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Geplaatst op: 22 mei 2006 om 08:44 | ||
Deel 17, Hoe ik God heb leren kennen. Van duivelse, fanatieke, hatende gelovige naar de liefhebbende gelovige. Het kan dus WEL! In elk geloof. Daarna ging ik onbewust naar de kerk. Het was nog steeds moeilijk en het voelde alsof iemand aan mij trok om me ervan te weerhouden daar naar toe te gaan. Ik riep soms zelfs hardop: �Ik ga naar de kerk. Ik ga naar de kerk; wat er ook van komt. Ik ga erheen, wat er ook gebeurt.� Het was voldoende dat ik geen vrienden en familieleden meer had. Ik had mijn hele leven geen genade gekend. Ik had gedood en beroofd en nu was ik zonder familie, vrienden, metgezellen of enig schepsel van God. Zou God blij met mij zijn in zo'n toestand? Zou God doodslag, haat, vijandschap en vandalisme tegen allen die weigerden te accepteren wat wij zeiden goedkeuren? Ik zei: �O God, heb medelijden met mij. Ik ben een ellendig en eenzaam persoon. Ik wil een normaal leven leiden, mijn land, familie en vrienden liefhebben, maar hoe kan ik dat doen? Op welke van de twee wegen kan ik dat doen?� Dus ik besloot om naar de kerk te gaan zelfs als het mij mijn leven zou kosten. Ik rende snel naar de kerk. De houding van de priester was niet zoals ik verwachtte. Hij weigerde om naar mij te luisteren, wat olie op het vuur gooide en de duivelse aanvallen tegen mij verergerde. Toen ik die dag de kerk verliet, voelde ik een soort innerlijke opluchting in mijn binnenste ondanks het feit dat ik de pastoor niet had weten te overtuigen om naar mij te luisteren. Hierdoor werd ik aangemoedigd om het opnieuw te proberen. Jammer genoeg mislukten al mijn pogingen om een afspraak te maken met een pastoor en er achter te komen wat ik kon doen om de redding van Christus te verdienen. De tekst zegt: �Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden.� De volgende vragen hielden mij bezig: "Hoe kan ik geloven? Wat kan ik doen? Hoe kan ik bidden, vasten, op pelgrimstocht gaan, of aalmoezen geven?� De laatste keer dat ik de kerk verliet, voelde ik mij zo belast en beladen, zoals gezegd wordt: �bedekt met hevige schaamte.� Satan fluisterde in mijn oor: �Ze hebben je verworpen. Dat is je verdiende loon. Je verdient meer dan dat en God zal je harde lessen leren." Maar de duivelse kwelling duurde niet lang. Ik hoorde vanbinnen een zachte en vriendelijke stem zeggen: "H� jij daar, je aanbidt niet de mensen; raak niet van streek door hun gedrag tegenover jou. Aangezien je God aanbidt, zal Hij alleen je niet in de steek laten. Hij zal je nooit teleurstellen of je op een dwaalspoor brengen. Wees alleen geduldig en houd je stevig aan Hem vast als je Hem werkelijk zoekt. De dagen van lijden zullen niet lang zijn. God zal degenen die Hem zoeken nooit afwijzen. Heb je niet gelezen: "Komt tot mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven�? (Matthe�s 11:28) Ik zei tegen hem: "Ik heb het gelezen Heer, zo niet nu, ik heb het tenminste verscheidene keren gelezen op de muur van een kerk die ik elke dag passeerde op weg naar de medische opleiding." Ik kende dat vers uit mijnhoofd en ik kende de plaats van de vers zozeer, dat ik mijn ogen altijd dicht deed in een poging om het niet te zien. De stem zei: "Geef je leven aan God en Hij zal het tot stand brengen." Ik zei: "O God, ik geef mijn leven aan u. Red mij alstublieft uit deze omstandigheden. Leer mij uw wegen. Ik ben het spoor bijster. Ik ben verward. Dit overkomt mij regelmatig, Heer." Steeds als ik door een moeilijke periode ging, ging ik terug naar de bijbel en vond er een heerlijk gevoel van vrede en innerlijke rust. Later bedacht ik om contact op te nemen met enkele christenen waarmee ik had gewerkt, maar ze wilden me niet ontvangen. Ze waren bang voor mij. Ze dachten dat ik ze in de val wilde laten lopen om ze kwaad te doen zoals ik in het verleden altijd deed. Sommige christenen weigerden met mij te praten, omdat ze dachten dat het mijn bedoeling was om ze tot de islam te bekeren. Maar als God iets wil, dan kan niemand Hem tegenhouden. Op een dag ging ik met een vriend, een ingenieur, op bezoek bij een vriend van hem. Op de terugweg vroeg hij mij sarcastisch om bij een christelijke vriend van hem op bezoek te gaan. Hij wist hoezeer ik christenen haatte. Hij dacht mij door zijn sarcasme de gek aan te steken en hij verwachtte niet dat ik zo snel zou toestemmen. Hij vroeg me opnieuw: "Weet je zeker dat je die persoon wilt bezoeken? Weet je dat hij een christen is?� Ik zei: �Ja, dat weet ik en ik ga met je mee om hem te bezoeken.� Hij vroeg me om die man niet te mishandelen. ik beloofde hem om me behoorlijk en fatsoenlijk te gedragen.
|
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 06:28 | ||
Beste Muslima5, jij bent op een heel prettige manier gelovig. Ik bedoelde het absoluut NIET schockerend. |
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
alzukar
Gebruikers Profiel
Verzend prive bericht
Zoek berichten van leden
Bezoek de website van deze gebruiker
Toevoegen aan adresboek
Senior Member Lid geworden: 07 november 2005 Locatie: Nederland Online status: Offline Berichten: 2589 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:44 | ||
Is dit niet gewoon "inductie" d.w.z. jezelf de Schepper voorstellen in een rol die jou goed uitkomt om zo niet geconfronteerd te hoeven worden met de werkelijkheid? Verstoppertje spelen dus? Ik heb geleerd dat je alleen vergeving kan vragen aan de mens aan wie je hebt misdaan... |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:19 | ||
haast?je comprends pas. maar je zal het wel goed bedoelen, he pp?
|
|||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 05:14 | ||
Van jou is ook niet misselijk!! Je hebt wel enorm veel haast om Allah te behagen.
|
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 04:58 | ||
he pp, toevaliig, kom net een verhaal van mij plaatsen. mooi trouwens jouw verhaal! 14th century CE Majorcan priest and scholar. From his book 'The Gift to the Intelligent for Refuting the Arguments of the Christians'
|
|||
Peter Pan
Senior Member Lid geworden: 28 oktober 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2010 |
Geplaatst op: 21 mei 2006 om 04:56 | ||
Deel 16, Hoe ik God heb leren kennen. Het indrukwekkende verhaal van de hatende gelovige op weg naar de liefhebbende gelovige. Na lang te hebben geaarzeld, vatte ik moed en ging de boekwinkel binnen. Sommige boeken trokken mijn aandacht. Ik wist niet wat voor soort boeken ik wilde lezen. Als mijn aandacht getrokken werd door een titel, dan kocht ik het boek. Ik kocht de volgende boeken: "Bewijs dat vraagt om een beslissing", "Mijn geloof" en "Verzoening van Christus". Zodra ik een van de boeken gelezen had, verbrandde ik het meteen. Toen ik al deze boeken gelezen had, ging ik terug naar de boekwinkel om er nog meer te kopen. Ik vond twee boeken: "Monothe�sme en Drie-eenheid" en "Bijbelse theologie". Toen ik naar de prijs van deze twee boeken keek, rekende ik uit dat ik niet genoeg geld had om ze te kopen. Dus ik zette ze terug op de plank. Op dat moment kwam er een oude man naar mij toe die vroeg: "Waarom hebt u de boeken teruggezet?" Ik zei: "Ik wil ze niet." "Als u ze niet wilt, waarom hebt u ze dan eerst wel gepakt?", zei hij. Ik zei: "Dat gaat u niet aan. Is dit een ondervraging?" Hij legde zijn hand op mijn schouder en zijn gezicht vertoonde een spoor van een vriendelijke glimlach. Hij zei: "Mijn zoon, neem deze boeken en ik zal ze voor je betalen. Ik zal je mijn adres geven. Als ze je bevallen, kun je mij terug betalen. Zo niet, dan kun je ze weggooien of verbranden en dan verlies je er niets aan." Ik vroeg hem hoe hij wist dat ik geen geld had om de boeken te betalen. Hij vertelde me dat de Heilige Geest het hem had gezegd. Ik zei in het binnenste van mijn hart: "Wat zou die Heilige Geest zijn?" Ik dacht veel na over dat onderwerp. Ik ging met hem naar zijn huis. Ik bleef daar een paar minuten. Ik was bang dat hij mijn identiteitskaart zou willen zien. In dat geval zou hij de waarheid weten. Maar alles verliep rustig, God zij dank. De man vroeg zelfs niet naar mijn naam. Ik ging ijverig door met het lezen van deze en andere boeken. Ik deed dit thuis of ik huurde een hotelkamer waar ik zonder gestoord te worden de hele tijd rustig kon lezen. Ik wilde geen minuut verliezen, zelfs niet om te eten. Ik wilde alle Woorden van Christus verslinden waardoor ik tenminste een stap verder zou komen op de nieuwe weg in mijn leven. Ik bezocht regelmatig een koffiehuis waar de klanten christenen waren. Daar las ik al de christelijke boeken die ik kocht. Ik hield van wat er in de bijbel geleerd werd. Beter gezegd, ik wilde het soort mens zijn dat in de bijbel beschreven werd. Als ik zo zou leven, dan zou ik veranderen in een engel die op aarde rondwandelde. Er was ��n vraag die me bezighield: "Heer, is het mogelijk, als ik u ontvang en leef volgens uw bijbel, dat u mij beter maakt? Kan ik vrienden hebben zelfs als zij niet geloven zoals ik? Kan ik mijn moeder, vader, broers en zusters liefhebben zelfs als ze mijn nieuwe geloof niet accepteren Kan ik van mijn vrienden houden, zelfs als ze mijn geloof niet delen en niet geloven wat ik ze? Kunt u mij dit geven, Heer? Kan ik van mijn land houden en dezelfde loyaliteit voelen als andere mensen? Ik wou dat dit kon gebeuren." Het eerste wat de islamitische groep deed om nieuwkomers tot volgelingen te maken, was het uitroeien van elke andere loyaliteit, of het nu ging om vaderland, familie of iets anders. Je moest aan niets of niemand trouw zijn behalve aan Allah, en nergens aan toegewijd zijn behalve aan de emir. Daarom geloofde ik niet dat ik kon veranderen of liefhebben. Mijn laatste visioen met het licht en de persoon die tegen mij zei: "Sta op, de Christus heeft je nodig" bezorgde me veel verwarring. Ik wist dat elk visioen van ��n van de profeten goddelijke leiding was, maar welke goddelijke leiding was er in die speciale fase? Was het leiding richting het christelijk of het islamitisch geloof? Mijn gemoed werd zo heen en weer geslingerd door al deze gedachten dat ik met snelle passen door de straten liep alsof iemand mij achtervolgde. Ik wist niet waar ik naar toe moest. Het was echt een verschrikkelijke tijd. Tenslotte besloot ik naar een kerk te gaan. Ik wilde de man zijn zoals God mij bedoelde. Ik hoorde een innerlijke stem die zei: "Nu heb je de stem gehoord en moet je hem volgen. Je hebt je hele leven in de islam geleefd, maar je hebt nog niet in het christendom geleefd om te weten hoe het is. Je hebt niet in het christelijk geloof geleefd om te weten welke beter is of dichter bij God, het christendom of de islam.� Ik bezocht veel kerken. Dit was niet gemakkelijk om te doen. Ik moest de duivel weerstaan elke keer als ik een kerk binnen ging. De duivel fluisterde in mijn oor: "Ben je zo diep gezakt dat je naar een kerk gaat? Schaam je! Wat een verschil is er tussen hoe je nu naar de kerk gaat in verootmoediging en toen je er naar toe ging om het Woord van Allah te verheerlijken. Ben je vergeten wat je in het verleden in de kerk deed? Als je het vergeten bent, dan kan ik je geheugen wel opfrissen. Je zei altijd: 'De Waarheid is (nu) gekomen, en de Leugen is vergaan; want de leugen is (van nature) bestemd om te vergaan.' Waar is die waarheid waarvoor je je leven hebt blootgesteld aan de dood? Je kunt nergens naar toe dan naar de kerk - de kuil van ongeloof, veelgodendom en godslastering. Ga je nu geloven in meer dan ��n God na die lange tijd van loyaliteit en trouw aan de enige God? Word wakker; toon berouw aan God en vraag om Zijn vergeving en herhaal de twee Shehadas (Getuigenissen): 'Ik geloof dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is.' Sta op en reinig je van al deze slechte gedachten en neem je toevlucht tot Allah tegen de verfoeilijke duivel.�
|
|||
Niets is lager dan te censureren wat men niet begrijpt. (Erasmus)
|
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 16:38 | ||
dit is de beloofde hadith qudsi die ik bedoelde. van deze site gehaald: Hadith 15 |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 16:33 | ||
LIEFDE = |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:24 | ||
dit is ongeveer de betekenis van de erfgenaam: Meaning:
Related Verse From The Holy Koran: |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:21 | ||
hier kun je het mooi beluisteren met illustratie geluid en al. |
|||
Khabir
Gebruikers Profiel
Verzend prive bericht
Zoek berichten van leden
Bezoek de website van deze gebruiker
Toevoegen aan adresboek
Groupie Lid geworden: 19 maart 2006 Locatie: Nederland Online status: Offline Berichten: 447 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 09:10 | ||
Wat is Liefde???
|
|||
5. Hij zei: "O, mijn zoon, verhaal uw broeders uw droom niet, anders zullen zij plannen tegen u smeden, want Satan is een openlijke vijand der mensen."
|
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:20 | ||
idd ik heb die eigenschappen niet van Allah.en je zei het zelf, "hoe hard je het ook probeert". Allah kijkt naar jouw intentie en naar of je je best doet. niet naar het eindresultaat.naar je hart.niet naar de buitenkant.en onze hoop komt idd alleen van Allah swt.en ik moet eerlijk zeggen, ik ervaar alleen de liefde van Allah swt. dus is die angst absoluut geen barriere om de liefde te ervaren. ik voel ook geen dwang en ik geloof in Hem, dus die liefde wordt juist alleen maar groter. iemand die veel voor je doet en waar je veel van houdt, zul je proberen niet teleur te stellen en je zal altijd vergeving vragen, omdat je juist zoveel van deze persoon houdt. nou, dit geldt dan dus 100 maal meer voor God.en God wil ons juist vergeven, Hij wacht altijd op wanneer wij Hem om hulp vragen.op wanneer wij naar Hem toe wenden. maar wij zullen op het punt van Jezus en erfzonde etc toch van mening verschillen omdat wij allebei nou eenmaal iets anders geloven. is niks mis mee. en het maakt niet uit, omdat de grootste overeenkomst toch is dat we het erovereens zijn dat Gos liefde is. en dat Hij dat graag aan ons wil geven.dus om niet weer over veschillen te beginnen (want ik hou daar niet echt van) kunnen we ons meer concentreeren op de overeenkomsten. vrede |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:20 | ||
het beginnetje om te begrijpen wat het betekent is de gelijkenis van de verloren zoon (de oudste zoon moppert nadat de jongste zoon die zijn erfenis(!) had opgevraagd en deze opgebrast had en vol berouw terugkeert naar zijn vader en weer door zijn vader wordt onthaalt - hij wachtte elke dag of zijn zoon weer terug zou komen - waarop de vader zegt tegen de oudste zoon die altijd goed zijn best deed en hem diende: "Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou) ; Lucas 15:11-32 |
|||
alzukar
Gebruikers Profiel
Verzend prive bericht
Zoek berichten van leden
Bezoek de website van deze gebruiker
Toevoegen aan adresboek
Senior Member Lid geworden: 07 november 2005 Locatie: Nederland Online status: Offline Berichten: 2589 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 08:12 | ||
Ik denk dat het te maken heeft met het "Koninkrijk Gods op aarde" dat zal komen dankzij Jezus' Boodschap, en dat de gehele aarde zal omvatten. In overdrachtelijke zin kun je dan Jezus (c.q. hen die Jezus volgen in zijn Boodschap zoals Hem van de Schepper gegeven) zien als (laatste menselijke) erfgenaam van de aarde. |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 07:56 | ||
maar muslima5, je zal God altijd teleurstellen op deze manier. God is de rechtvaardige, God is de liefhebbende, God is de heilige. De enige manier om bij God te komen is door deze eigenschappen te hebben, maar die hebben wij niet, hoe hard je het ook probeert. |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 06:47 | ||
dank je voor je respect vradig. de namen van Allah zijn allemaal uit de Koran gehaald. dus als je de koran leest dan haal je ze daaruit. en wij zijn niet alleen maar bang voor Allah. iedereen (als het goed is) heeft een moeder toch? je houdt van haar maar tegelijkertijd ben je toch bang dat ze iets afkeurt wat jij hebt gedaan of hebt gedacht. maar dat ze het afkeurt beteknt niet dat ze niet van je houdt. absoluut niet. ze houdt juist ontzettend veel van je. zij is de einge op de wereld die zoveel van je houdt. na Allah. (daarom moeten wij moslims na Allah swt veel tijd aan ons moeder besteden.) dus even terug naar wat ik zei, dat je bang bent voor haar afkeuring betekent niet dat je bang bent dat ze je komt straffen, het betekent dat je bang bent haar teleur te stellen.waarom ben je bang haar teleur te stellen?omdat zij alleen maar het goede met je voor heeft en jou zoveel gegeven heeft en daarom ben je bang iets te doen wat haar teleur stelt. dus ook al heb je niks gedaan, je zal toch altijd vragen aan haar of ze je vergeeft. nu wil ik een moeder niet met God vergelijken. maar ik wil je alleen even die angst uitleggen waar jij het over had. en wat betreft die zekerheid. stel je eens een examen voor. als jij er zeker van bent dat je goed bent in dat vak en het zo gaat halen, kan het misschien leiden tot laksheid in het doen van je best. je kan dan lui worden en niet zo goed gaan leren.wat geloof betreft kun je lui worden in het doen van goede daden en zelfs arrogantie, want ja, je hebt toch die zekerheid. je zal niet nederig meer blijven. dus die zekerheid heb je niet nee. maar je hoopt het wel. en tegelijekritjd weet je dat Allah rechtvaardig, Hij zal je alleen belonen of niet naar wat jij hebt gedaan.dus als Hij iets doet dan heeft het altijd wel een reden. want ja, je vertrouwt erop dat Hij rechtvaardig is.tegelijkertijd belast Hij ons niet mere dan wat wij aankunnen. dat staat ook in het tweede hoofdtuk van de Koran in de laatste vers. en wat de naam erfgenaam betreft, Allah weet het beter. ik kan daar geen interpretatie van geven. maar ik zal het even uitzoeken. weet niet hoe lang dat gaat duren want ik heb geen authentieke boeken in huis, maar zodra ik het weet, laat ik het weten. inshAllah.tot nu toe kan ik alleen zeggen dat die kennis bij Allah is. trouwens, waarom wij moslims altijd vergeveing vragen na we iets hebben gezegd over het geloof, is omdat wij nooit en te nimmer de kennis kunnen bezitten die Allah heeft. dus bij alles wat we zeggen vragen we vergeveing aan hem, want Hij weet ten slotte toch beter. we vragen vergeving aan Hem en vragen Hem ten slotte om meer kennis. want Hij si ten slotte degene die ons de kennis geeft als we ons best ervoor doen. als wij naar Hem met een handbreedte toewenden dan wendt Hij naar ons met een armlengte, en als wij naar Hem met een armlengte toewenden dan wendt Hij zich met gespreide armen naar ons toe, en als wij naar Hem toelopen, dan komt Hij naar ons toe rennen. dit staat in een hadith. ik plaats het wel een keer. moge Allah mij vergeven indien ik iets fout heb gezegd,ameen. |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 06:22 | ||
ik kan hier niets aan toevoegen: maak je geen zorgen over wat je zult eten en drinken, maar stel je vertrouwen op God; Ik moet eigenlijk zeggen dat de namen van Allah meer over God zeggen dan als ik de hadieth of koran lees (met alle respect). Wat me opvalt is dat veel moslims een mega-ontzag hebben voor God (vaak nog groter dan veel christenen), maar meestal zijn ze bang voor Hem. Maar ook in deze 99 namen komt naar voren dat Hij een vriend is, dat jou lief heeft, dat hij jou voorziet en beschermd. |
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 05:12 | ||
geeft niet vradig. ik denk het wel ja dat dat voorziener is.18-al-Razzaq betekent ook de Schenker van onderhoud. je vroeg om de bedoeling van deze namen. nou voor zover ik weet is de bedoeling van al die namen dat we stitstaan bij al deze iegenschappen van Allah swt en het overpeinzen. bijv nadenken over Zijn liefde, Zijn bescherming, Zijn vergeveing Zijn Majesteit,Zijn Voorziening etc etc..asl we er heel diep over nadenken dan houden we NOG meer van Hem. en dan voelen we ons ook wat meer gerust van binnen en leggen we vertrouwen op Hem..begrijp je?als we diep nadenken over het feit dat Hij de Onderhouder is dan kunnen we al onze vertrouwen in Hem leggen en ons niet meer zorgen maken over bijv ons eten, ons dak boven onze hoofd etc..wij doen ons best en Allah voorziet van de rest, daarom vertrekken vogels vroeg in de ochtend met hun lege maag op pad op zoek naar voedsel de hele dag. ze leggen hun volle vertrouwen in God en zij zijn degene die s avonds weer terugkomen met een vol buikje. ze doen hun best en Allah maakt het af omdat ze vertrouwen in Zijn voorziening hebben.trouwens, Allah heeft nog meer namen. ze staan allen in de koran. en Allah weet het verder beter..moge Hij me vergeven als ik wat verkeerds heb gezegd..ameen. |
|||
Rahil Amin
Senior Member Lid geworden: 07 september 2004 Locatie: Nederland Online status: Offline Berichten: 1624 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 04:04 | ||
Er staat daar een verwijzing bij naar de 99 schone namen van ALLAH Subhana Wa Ta'ala die je kan bekijken.....Normaliter ben ik geen fan van de nmo als omroep maar als ze een aflevering uit de serie de 99 schone namen van ALLAH Subhana Wa Ta'ala laten zien dan kijk ik graag. |
|||
Het paradijs is omgeven door moeilijkheden waar de �nafs� (het ego) niet van houdt, de hel is omgeven door de lusten die het ego strelen.
Overgeleverd door: Moslim |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 20 mei 2006 om 03:53 | ||
sorry, de vertaling van de woorden is net even anders dan ik gewend ben en ik heb er over heen gelezen, bv. "voorziener" (zo noemde Abraham God toen hij zelf voorzag in een offer toen hij zijn eigen zoon moest offeren) is dat nr. 40 - al-Muqit?
|
|||
muslima5
Groupie Lid geworden: 30 oktober 2005 Online status: Offline Berichten: 398 |
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 17:21 | ||
God is liefde staat er wel bij. heb je het wel helemaal gelezen? 48. al-Wadud (de Liefhebbende) vrede/salam |
|||
vradig
Groupie Lid geworden: 06 februari 2006 Online status: Offline Berichten: 258 |
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 17:11 | ||
een opmerking: waarom is het aantal van 99 namen zo belangrijk?
Trouwens, Jezus zegt in de Indjil dat hij ook deze eigenschappen bezit, bv. de Eerste en de Laatste (alfa en omega), het Licht, de Opstanding (=Opwekker der Doden), Vergeving van zonden, de Rechter, de Weg (Gids), het Leven (zelfbestaand of eeuwiglevend of levengever), Vriend, Waarheid. Ik mis trouwens God is Liefde. |
|||
Ruud
Senior Member Lid geworden: 28 januari 2005 Locatie: Belgie Online status: Offline Berichten: 2716 |
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 16:25 | ||
Eigenlijk wel leuk om te lezen,hoe ieder op zijn manier een invulling wil geven aan zijn leven.De een stapt over van christen naar moslim en de ander van moslim naar christ.. Ook hier aan kunnen we zien dat het belangrijk is dat de deuren netjes open moeten blijven staan,zodat mensen op bases van vrije keuze de best passende individueele weg kunnen vinden.
|
|||
AmmatoelAziz
Gebruikers Profiel
Verzend prive bericht
Zoek berichten van leden
Bezoek de website van deze gebruiker
Toevoegen aan adresboek
Senior Member Lid geworden: 27 september 2004 Online status: Offline Berichten: 1676 |
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 15:41 | ||
Salaamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu oegtie muslima5 Hier een van mijn favo bekeringsverhalen ik weet niet of je het al kent maar Gayr Inscha Allah...Moge Allah swt ons leiden Allahoema Amien.. In de Naam van Allah de Barmahrtige de Genadevolle De bekering van Aminah Assilmi Ik was bezig met het afronden van mijn universitaire graad voor de studie Vrijetijdsbesteding toen ik voor het eerst in contact kwam met moslims. Het was het eerste jaar dat we ons per computer konden inschrijven. Dit deed ik dan ook en ging vervolgens naar Oklahoma voor familiezaken. Dit duurde allemaal veel langer dan verwacht. Toen ik terugkwam was het semester al twee weken begonnen. Ik was niet bezorgd over het inhalen van de gemiste stof. Ik behoorde namelijk tot de besten van de klas. Al als student won ik tal van prijzen en concurreerde ik met professionals. Nu moet je weten, dat ondanks het feit dat ik deze studie volgde, hier erg goed in was, daarnaast nog mijn eigen bedrijfje runde en veel goede vrienden had, ik ongelofelijk verlegen was. Ik leerde mensen niet snel kennen en sprak nauwelijks met iemand, alleen als er geen andere mogelijkheid was of natuurlijk als het bekenden waren. De lessen die ik volgde hadden te maken met administratie, stadsplanning en het maken van programma�s voor kinderen. Kinderen waren de enigen bij wie ik mij op mijn gemak voelde. Om niet af te dwalen ga ik terug naar mijn verhaal. De computeruitdraai was een complete verrassing voor mij. Ik stond namelijk ingeschreven voor theaterlessen, lessen waarin ik geacht werd om voor echte mensen op te treden. Ik schrok me rot! Ik had zelfs moeite met het stellen van vragen tijdens de les. Hoe zou ik dan ooit in staat zijn om op het podium voor zoveel mensen te staan? Mijn man die zoals gewoonlijk erg kalm en verstandig was, suggereerde dat ik eens met de leraar moest gaan praten om het probleem uit te leggen en om in plaats van deze lessen maar beter landschappen te gaan leren schilderen of kostuums te gaan maken. De leraar stemde toe om te zoeken naar een oplossing. De volgende dinsdag ging ik dus maar naar de les.
Toen ik het lokaal binnenkwam kreeg ik voor de tweede keer de schrik van mijn leven. De klas zat vol met Arabieren en kamelentemmers. Nou ja, ik had er nog nooit ��n in het echt gezien, maar ik had over hen gehoord. Voor geen goud in de wereld was ik van plan om in een kamer vol met vieze heidenen te zitten! Je kon namelijk best eens besmet raken met een verschrikkelijke ziekte door deze mensen. Iedereen wist dat ze smerig en niet te vertrouwen waren. Ik deed de deur dicht en ging naar huis. Nu moet je ��n klein ding weten. Ik kwam namelijk aan, gekleed in hotpants en een topje. Daarnaast had ik nog een glas wijn in mijn hand, maar zij waren het die het bij het verkeerde eind hadden?!
Toen ik mijn man vertelde over de Arabieren in mijn klas en dat ik voor geen goud in de wereld terug zou gaan naar de lessen, reageerde hij wederom zeer kalm. Hij herinnerde mij eraan, dat ik altijd riep dat God alles met een reden liet gebeuren en dat ik nog eens rustig moest nadenken voordat ik een definitieve beslissing zou maken. Mijn studie werd namelijk bekostigd door een studiebeurs die ik tijdens een wedstrijd had gewonnen. Drie straf uren of een onvoldoende zouden deze studiebeurs doen stopzetten.
De volgende twee dagen bad ik tot God om leiding. Donderdag ging ik weer terug naar de lessen met de stellige overtuiging dat God mij daar had geplaatst om die arme heidenen te redden van het Hellevuur. Ik begon hen uit te leggen dat zij voor eeuwig en altijd zouden branden als zij Jezus niet accepteerden als hun persoonlijke bevrijder. Zij waren erg beleefd, maar bekeerden niet. Vervolgens maakte ik hen duidelijk dat Jezus van hen hield en dat hij aan het kruis gestorven was om hen te redden van hun zonden. Zij hoefden hem alleen in hun harten toe te laten. Zij waren erg beleefd, maar bekeerden nog steeds niet. Ik besloot daarop hun eigen boek te lezen om hen duidelijk te maken dat de Islam een valse religie is en dat Mohammed (sallAllahu calayhi wa sallaam) een valse god was.
E�n van de studenten gaf me een exemplaar van de Quraan en nog een ander boek over de Islam. Ik ging door met mijn onderzoek. Ik was er zeker van dat ik snel genoeg bewijs zou vinden om hen te weerleggen. Nou ja snel? Ik las de Quraan en het andere boek dat ik had gekregen en daarnaast las ik nog eens vijftien andere boeken en Sahih Moeslim. Ik gaf daarna de Quraan terug. Ik was er nog steeds van overtuigd dat ik hen zou bekeren. Mij studie ging zo verder voor het volgende anderhalf jaar.
Gedurende die tijd begon ik wat problemen te krijgen met mijn man. Ik begon te veranderen, weliswaar beetje bij beetje maar toch voldoende om hem te storen. We gingen elke vrijdag en zaterdag meestal naar de bar of naar een feestje maar dit wilde ik niet langer meer. Ik werd stiller en afstandelijker. Hij was ervan overtuigd dat ik een affaire met een ander had dus schopte hij me de deur uit. Ik verhuisde met mijn kinderen naar een appartement en zette mijn verwoede pogingen om deze moslims tot het Christendom te bekeren voort.
Op een dag klopte er iemand op de deur. Ik deed de deur open en zag een man in een lange witte nachtjapon met een rood-wit geblokte theedoek op zijn hoofd. Hij werd vergezeld door drie andere mannen in pyjama�s. Het was de eerste keer ooit dat ik hun traditionele kleding zag! Nou, ik was behoorlijk beledigd dat deze mannen op mijn stoep stonden in hun nachtkleding. Wat voor een vrouw dachten zij wel dat ik was? Hadden zij dan geen gevoel van trots en eer? Kun je de shock voorstellen die mij overkwam toen degene met die theedoek op zijn hoofd vertelde, dat hij begreep dat ik mij wilde bekeren tot de Islam. Ik maakte hem snel duidelijk dat ik geen moslim wilde worden. Ik was immers christen. Maar� ik had nog wel een aantal vragen als hij toch even tijd had.
Zijn naam was Abdel Aziz el-Sheich en hij had inderdaad wel tijd. Hij was erg geduldig en behandelde elke vraag die ik had. Hij gaf me op geen enkel moment een opgelaten gevoel. Hij gaf mij ook niet het gevoel dat welke van mijn vragen dan ook stom waren. Hij vroeg mij of ik geloofde dat er maar ��n God was en ik zei: �Ja!� Toen vroeg hij of ik geloofde dat Mohammed (sallAllahu calayhi wa sallaam) Zijn Boodschapper was, weer zei ik: �Ja!� Hij vertelde me dat ik dan al moslim was!
Ik vertelde dat ik christen was en dat ik de Islam alleen wilde begrijpen. Tussendoor zat ik de hele tijd in mezelf te denken: �Ik kan nooit een moslim zijn! Ik was Amerikaans en blank! Wat zou mijn man zeggen? Als ik een moslim was, dan zou ik van mijn man moeten scheiden. Mijn familie zou dood gaan van verdriet!�
We spraken verder. Later legde hij uit dat het verkrijgen van kennis en het begrijpen van spiritualiteit een beetje is als het beklimmen van een ladder. Als je een ladder wilt beklimmen en je slaat een aantal treden over, dan bestaat het gevaar dat je valt. Het afleggen van de shahadah (getuigenis dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is) was slechts de eerste trede van de ladder. Er moest nog veel meer besproken worden.
Later op die middag, 21 mei 1977 rond het namiddaggebed, legde ik de shahadah af. Alhoewel er nog steeds enkele zaken waren die ik niet kon accepteren. Het lag in mijn aard om altijd eerlijk te zijn. Ik plaatste dan ook een voorbehoud bij mijn getuigenis. Ik zei: �Ik getuig dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed Zijn Boodschapper is, maar� Ik zal nooit mijn haar bedekken en als mijn man een tweede vrouw neemt, dan zal ik hem castreren.�
Ik hoorde gemompel uit de andere kamer waar de overige mannen zaten, maar Abdel Aziz vertelde hen om stil te zijn. Later vernam ik dat hij de broeders vertelde om deze twee onderwerpen nooit met mij te bespreken. Hij was er namelijk van overtuigd dat ik met de tijd de wijsheid ervan zou gaan inzien.
De shahadah was inderdaad de eerste solide trede op de trap naar spirituele kennis en toenadering tot God, maar het was een langzame klim. Abdel Aziz bezocht mij regelmatig en beantwoordde mijn vragen. Moge Allah hem belonen voor zijn geduld en tolerantie. Hij betuttelde mij nooit en gaf mij nooit de indruk dat ik een stomme of gekke vraag stelde. Hij behandelde iedere vraag met waardigheid en hij vertelde mij, dat de enige stomme vraag, de vraag was die niet werd gesteld. Hmmmm�Mijn oma zei dat ook altijd.
Hij legde uit dat Allah ons heeft opdragen om kennis te zoeken en dat het stellen van vragen ��n van de manieren is om dit te bereiken. Wanneer hij mij iets uitlegde, was het net als het kijken naar een roos die open ging, blaadje voor blaadje totdat zij haar volle glorie bereikte. Als ik hem vertelde dat ik het ergens niet mee eens was en vertelde waarom, dan gaf hij mij altijd gelijk tot een bepaalde hoogte en liet hij mij zien hoe ik de zaak dieper moest bekijken en vanuit een andere invalshoek om zodoende een beter begrip te krijgen van de situatie. Allah zij geprezen!
Over de jaren heen heb ik vele leraren gehad. Ieder van hen was speciaal, ieder van hen was weer anders. Ik ben hen allen dankbaar voor de kennis die zij mij hebben gegeven. Elk van de leraren hielp mij te ontwikkelen en de Islam steeds liever te hebben. Naar mate mijn kennis toenam, werden de veranderingen in mij steeds duidelijker. Binnen het eerste jaar droeg ik een hijaab. Ik heb geen idee meer wanneer ik ermee begon. Het kwam allemaal vanzelf naar mate mijn kennis en begrip over het geloof toenam. Naar verloop van tijd werd ik zelfs een voorstander van polygamie. Ik wist dat als Allah het had toegestaan, er dan goeds in zat.
Verheerlijk de naam van jouw Heer, de Allerhoogste.
Die heeft geschapen en volmaakt.
En Die (de dingen) naar een maat maakt en ze (naar hun doel) leidt.
En die groene weiden voortbrengt.
En het tot opgedroogde stoppels maakt.
Wij zullen jou doen lezen, zodat jij niet zult vergeten.
Behalve datgene wat Allah wil.
Voorwaar Hij kent het openbare en wat verborgen is.
En wij zullen jouw weg tot een gemakkelijke toestand maken.
(Soerat al-Aclaa: 1-8)
Toen ik voor het eerst begon met het bestuderen van de Islam, had ik niet het idee dat ik iets nodig had of graag wilde in mijn persoonlijke leven. Wist ik veel dat de Islam mijn hele leven zou veranderen. Geen mens had mij er ooit van kunnen overtuigen dat ik eindelijk rust en liefde in overvloed zou vinden in de Islam.
Dit Boek sprak over DE ENE GOD, DE MAKER VAN HET UNIVERSUM. Het beschreef de mooie manier waarop Hij deze aarde heeft geordend. Deze wonderbaarlijke Quraan had alle antwoorden. Allah is Degene die liefheeft! Hij is de Bron van vrede! Hij is de Beschermer! Hij is de Alvergevende! Hij is de Gever van onderhoud! Hij is het Die alle zaken voortbrengt! Allah is de Vrijgevige! Allah is de Verhoorder van smeekbeden. Allah is de Verruimer! De Quraan behandelt alles en toont het duidelijke pad naar succes. Het is een levensgids.
Hebben wij voor jou niet jouw borst verruimd? En van jou jouw last weggenomen?
Die zwaar op jouw rug drukte.
En het aanzien waarin jij wordt gehouden verheven?
Derhalve, waarlijk! Met moeite komt gemak.
Waarlijk! Met moeite komt gemak.
(Soerat as-Sharh: 1-6)
Hoe de Islam mijn leven veranderde Hoe veel meer houden wij van het licht, nadat wij ooit in duisternis leefden. Toen ik de Islam omarmde dacht ik werkelijk niet dat het veel invloed zou hebben op mijn leven. De Islam had niet alleen invloed op mijn leven, het veranderde mijn leven compleet.
Familie Mijn man en ik hielden erg veel van elkaar. Deze wederzijdse liefde bestaat nog steeds. Toen ik mijzelf echter begon te verdiepen in de Islam, begonnen wij problemen te krijgen. Hij zag dat ik aan het veranderen was en kon dit niet begrijpen. Zelfs ik begreep het niet! Maar toen had ik niet eens door dat ik aan het veranderen was. Hij concludeerde dat alleen een andere man zo een verandering bij mij teweeg kon brengen. Ik kon hem niet uitleggen waardoor ik veranderde want ik wist het zelf niet.
Nadat ik erachter kwam dat ik moslim was, hielp dit ook niet. Een vrouw verandert immers niet zomaar van zoiets fundamenteels als haar godsdienst. Er moest wel een andere man in het spel zijn. Mijn man kon geen bewijs vinden voor het bestaan van die ander�maar hij moest er gewoon zijn. Het eindigde in een zeer onaangename echtscheiding. De rechtbank besloot dat mijn �onorthodoxe� religie een gevaar zou zijn voor de opvoeding van mijn kinderen. De kinderen werden verwijderd uit mijn voogdijschap.
Tijdens mijn scheiding werd er verteld dat ik een keuze mocht maken. Ik kon mijn geloof afzweren en mijn kinderen behouden of mijn geloof behouden en mijn kinderen verliezen. Ik was geshockeerd! Dit was voor mij geen keuze. Als ik mijn geloof afzweerde dan leerde ik mijn kinderen onoprechtheid. Ik kon namelijk niet ontkennen wat er in mijn hart afspeelde. Ik kon Allah niet loochenen. Toen niet, nooit niet! Ik bad zoals ik nog nooit had gebeden. Nadat de dertig minuten voorbij waren, wist ik dat er geen veiligere plaats voor mijn kinderen was dan in de handen van Allah. Als ik Hem zou loochenen, hoe zou ik dan ooit mijn kinderen kunnen leren hoe het is om met Allah te zijn. De rechtbank werd verteld dat ik mijn kinderen in de handen van Allah had overgelaten. Dit was geen afwijzing van mijn kinderen.
Ik verliet de rechtbank wetende dat het leven zonder mijn kleintjes wel heel moeilijk zou gaan worden. Mijn hart bloedde ook al wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt. Ik vond troost in Ayaat oel-Koersie. Dit bracht mij ertoe te kijken naar alle attributen van Allah. Ik leerde de schoonheid van elk van hen.
Allah! Er is geen god dan Hij; de Eeuwig Levende, de Zelfstandige.
Sluimer noch slaap overmant Hem.
Aan Hem behoort alles wat in de hemelen en op aarde is toe.
Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn toestemming?
Hij weet wat voor hen is en wat achter hen is.
En zij kunnen niets van Zijn kennis omvatten behalve wat Hij wil.
Zijn troon strekt zich uit over de hemelen en de aarde.
En Hij voelt geen vermoeidheid in het waken over beide.
En Hij is de Allerhoogste, de Almachtige.
(Soerat al-Baqarah: 255)
Voogdijschap over de kinderen en een echtscheiding waren niet de enige problemen waar ik mee te maken kreeg. De rest van mijn familie stond ook niet open voor mijn bekering. Het grootste gedeelte van mijn familie wilde niets meer met mij te maken hebben. Mijn moeder verkeerde in de overtuiging dat ik slechts door een �fase� ging en dat ik hier wel weer uit zou groeien. Mijn zus �de geestelijke gezondheidsexpert� was ervan overtuigd dat ik mijn verstand kwijt was en dat ik snel in een inrichting opgenomen moest worden. Mijn vader geloofde dat ik maar beter afgemaakt kon worden voordat ik nog dieper in de Hel zou belanden. Opeens was ik mijn man en familie kwijt. Wat zou hierna komen?
Vrienden Het merendeel van mijn vrienden raakte ik al in het eerste jaar kwijt. Ik was namelijk niet meer gezellig. Ik ging niet meer naar bars en feestjes. Ook was ik niet ge�nteresseerd in het flirten met mannen. Het enige wat ik deed, was uit dat stomme boek lezen en over de Islam praten. Wat een saai mens. Ik had toen nog niet genoeg kennis om hen te vertellen hoe mooi de Islam was.
Werk Mijn baan kwam hierna. Ondanks het feit dat ik bijna elke denkbare prijs had gewonnen op mijn vakgebied en ik erkend werd als een trendsetter en een �moneymaker�, verloor ik mijn baan op de dag dat ik mijn hijaab begon te dragen. Ik stond er nu echt helemaal alleen voor zonder mijn familie, vrienden en baan.
Na al dit, was mijn oma het eerste lichtpuntje. Zij keurde mijn keuze goed en sloot zich bij mij aan. Wat een verassing! Ik wist altijd al dat zij erg veel kennis bezat, maar dit! Ze stierf snel hierop. Als ik er bij stilsta, word ik bijna jaloers. De dag waarop zij de shahaadah uitsprak, werden al haar slechte daden uitgeveegd en haar goede daden behouden. Ze stierf zo snel na het uitspreken van de shahaadah, dat ik bijna zeker weet dat haar boek met goede daden zwaar zal wegen. Deze gedachte vult mij met vreugde!
Naarmate mijn kennis toenam en ik beter in staat was om vragen te beantwoorden, begon veel te veranderen. Maar het waren de veranderingen qua persoonlijkheid die de grootste impact achterlieten. Een aantal jaren nadat ik bekend maakte dat ik moslim was geworden, belde mijn moeder op en zei dat ze niet wist wat dat Islamgedoe precies inhield, maar hoopte dat ik er aan vast bleef houden. Het beviel haar namelijk wat het met mij deed. Een aantal jaren later belde zij weer op en vroeg wat een persoon precies moest doen om moslim te worden. Ik vertelde haar dat een persoon alleen hoefde te getuigen dat er slechts ��N god is en dat Mohammed Zijn Boodschapper is. Haar antwoord was: �Elke gek weet dat, maar wat moet je precies doen?� Ik herhaalde dezelfde informatie en zij zei: �Nou goed dan�Maar zeg nog maar even niets tegen je vader.�
Wist zij veel dat mijn vader een paar weken eerder een soortgelijk gesprek met mij had. En mijn echte (biologische) vader, degene die zei dat ik maar beter vermoord moest worden, was al twee maanden daarvoor moslim geworden. Mijn zus, �de geestelijke gezondheidsexpert�, vertelde me dat ik de meest liberale persoon was die zij kende. Van haar komende was dit een groot compliment.
Ik zal jullie niet proberen te vertellen hoe ieder van hen moslim is geworden, maar laat ik zeggen dat meer familieleden elk jaar hun weg naar de Islam vinden. Ik was in het bijzonder erg blij toen ik van een goede vriend, broeder Qaiser Imam, hoorde dat mijn ex-man ook de shahaadah had afgelegd. Toen de broeder hem vroeg waarom hij dit had gedaan, zei hij dat hij dit had gedaan omdat hij mij de afgelopen zestien jaar had gezien en hij wilde hetzelfde voor zijn dochter als wat ik had, namelijk de Islam. Hij kwam naar mij toe om vergeving te vragen voor alles wat hij mij had aangedaan. Ik had hem alles al veel eerder vergeven.
Terwijl ik dit schrijf, heeft mijn oudste zoon, Whittney, gebeld met de mededeling dat hij moslim wil worden. Hij is van plan om de shahaadah op de komende ISNA-conferentie af te leggen. Voorlopig houdt hij zich bezig met het opdoen van kennis. Allah is de Meest Genadevolle.
Over de jaren heen ben ik bekend geworden om mijn lezingen over de Islam en veel luisteraars hebben besloten om moslim te worden. Mijn innerlijke vrede is blijven toenemen net als mijn kennis over de Wijsheid van Allah. Ik weet dat Allah niet alleen mijn Maker is, maar ook mijn beste vriend. Ik weet dat Allah er altijd voor mij is en mij nooit zou afwijzen. Voor elke stap die ik zet richting Allah, zet Hij tien stappen richting mij. Wat fantastisch om dit te weten!
Het is waar! Allah heeft mij beproefd, zoals beloofd. Hij heeft mij echter beloond met veel meer dan ik ooit heb durven hopen. Een aantal jaren geleden vertelden artsen mij dat ik terminale kanker had. Ze legden uit dat geen geneesmiddel zou helpen omdat het al in een te ver gevorderd stadium was. Ze maakten mij klaar voor mijn dood en legden uit hoe de ziekte zich verder zou ontwikkelen. Ik had misschien nog maar ��n jaar te leven. Ik maakte me erg druk om mijn kinderen, in het bijzonder mijn jongste. Wie zou voor hem zorgen? Ondanks dit was ik niet depressief. We moeten uiteindelijk allemaal sterven. Ik was ervan overtuigd dat de pijn die ik ervoer zegeningen bevatte.
Ik herinner mij een goede vriend, Kareem al-Misawi. Hij stierf aan kanker terwijl hij in de twintig was. Kort voor hij stierf, vertelde hij mij dat Allah waarlijk Genadevol was. Deze man ging door ongelooflijk veel pijn, maar zijn gezicht straalde van de liefde voor Allah. Hij zei: �Allah wil wellicht dat ik al-Djannah binnentreed met een schoon boek.� De manier waarop hij met de dood omging gaf mij stof tot denken. Hij leerde mij over de liefde en genade van Allah.
Het duurde niet lang voordat ik mijzelf bewust werd van Zijn gunsten. Vrienden die van mij hielden kwamen uit het niets tevoorschijn. Het werd mij gegund de bedevaart naar Mekka te verrichten. Belangrijker nog, ik leerde hoe belangrijk het was om de waarheid van de Islam te delen met anderen. Het maakte niet uit of mensen, moslim of niet-moslim, het eens met me waren of mij mochten. De enige goedkeuring die ik nodig had was van Allah. Desondanks ontdekte ik meer en meer mensen die oprecht van mij hielden zonder bijbedoelingen. Dit verblijdde mij, want ik herinnerde mij de overlevering waarin Allah zegt dat wanneer Hij van Zijn dienaar houdt, Hij ervoor zorgt dat anderen van hem zullen houden. Ik ben al die liefde niet waard. Dit moet wel een geschenk van Allah zijn. Allah is de Grootste.
Het is moeilijk om volledig te beschrijven hoe mijn leven is veranderd. Allah zij geprezen! Ik ben zo erg blij dat ik een moslim ben. Islam is mijn leven. Islam zit in mijn hart en stroomt door mijn bloedvaten. Islam is mijn kracht. Islam is mijn leven, hoe wonderbaarlijk en schitterend. Zonder Islam ben ik niets en zou Allah ooit Zijn voortreffelijke Gezicht van mij afwenden, dan zou ik waarlijk verloren zijn.
O, Allah! Laat licht in mijn hart zijn en licht in mijn tong zijn en licht in mijn gehoor zijn en laat licht in mijn zicht zijn en plaats boven mij licht en onder mij licht en aan mijn rechterkant licht en aan mijn linkerkant licht en voor mij licht en achter mij licht. En plaats licht in mij. Vergroot voor mij het licht en versterk voor mij het licht�Geef mij licht op licht.
O, mijn Heer! Vergeef mij mijn zonden en mijn onwetendheid en het door mij overtreden van de grenzen in al mijn daden. En wat U weet, is beter dan wat ik weet. O, Allah! Vergeef mij mijn fouten, zowel de bewuste als onbewuste. En ik getuig dat al deze fouten door mij zijn begaan. O, Allah! Vergeef mij mijn zonden die ik in het verleden heb begaan en die ik in de toekomst zal begaan, welke ik openlijk heb gepleegd en welke ik in het geheim heb gepleegd. U bent het Die de zaken voortbrengt en U bent het Die ze vertraagt en U bent de Almachtige. ~Allahoema Amien~ Bron: Al-yaqeen
|
|||
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid. |
|||
AmmatoelAziz
Gebruikers Profiel
Verzend prive bericht
Zoek berichten van leden
Bezoek de website van deze gebruiker
Toevoegen aan adresboek
Senior Member Lid geworden: 27 september 2004 Online status: Offline Berichten: 1676 |
Geplaatst op: 19 mei 2006 om 15:35 | ||
[
het beroemde verhaal van de voormalige christen, Yusuf Estes.
[/QUOTE] Assalamoe3leikoem wa ra7matu Allah, Mascha Allah wat een mooi en ontroerend verhaal. Ik heb het in een adem uitgelezen. Barak Allahoe fikie voor het plaatsen oegty lief en Ameen op zijn doe3a's : ) ~7ayaaki Allah~ Wa Salaamoe3leikoem wa ra7matu Allahi wa Barakatuhu |
|||
O Allaah, sier ons met de schoonheid van Imaan, Leid ons en laat ons een middel van leiding voor anderen zijn, Ameen
Alle lof is voor Allaah Uit Wiens Bevel alle goede daden worden voltooid. |
|||
Post Reply | Pagina <12345 6> |
Spring naar forum | Forum rechten Je kunt geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je kunt geen antwoorden plaatsen Je kunt geen berichten verwijderen Je kunt geen berichten bewerken Je kunt geen enquêtes creëren Je kunt geen stemmen in enquêtes |
Deze pagina is gemaakt in 0.125 seconden.