Bismillahi arrahmani arraheem, elhamdoulilah wa salatoe wa salam 3ala rasoeloellah, Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe Broeders & Zusters Fi Dien,

Opgedragen aan onze helden; Samir, Abu Zubair, Suhaib, Jamal en andere broeders die in Nederland vastzitten omwille van Allah.

Allah zegt in Soera Ale-Imran(3) vers 167, "En opdat Hij de huichelaars mocht doen onderkennen. En er werd tot hen gezegd: "Komt en vecht voor Allah's zaak en verdedigt u." Zij zeiden: "Als wij wisten dat het vechten was, zouden wij u zeker hebben gevolgd." Zij stonden op die dag dichter bij het ongeloof dan bij het geloof. Zij zeggen met hun mond wat niet in hun hart is. Doch Allah weet goed wat zij verbergen."

De vrome voorgangers waren gewend te zeggen, "Woorden die uit de mond komen stoppen bij de oren, maar woorden die uit het hart komen bereiken het hart."

Hoeveel felle preken en elegante toespraken zijn er wel niet gegeven, doch verzuimen zij om zelfs maar een haartje op de lichamen van de luisteraars in beweging te brengen. Hoeveel boeken en artikelen zijn er wel niet geschreven, vol Koran verzen, gezegdes en uitspraken, toch verzuimen zij om de lezer te inspireren om na te denken of actie te ondernemen. Hoeveel elegante regels van poezie zijn er geschreven, toch verzuimen zij om door te dringen in de harten van de mensen, alsof het koude waterdruppels zijn die op ijsblokken druppelen. Hoeveel gebeden zijn geleid, compleet met mooi gereciteerde Koranverzen, toch verzuimen zij om de ogen van de menigte te bevochtigen met tranen, en om hun harten te doen smelten met de vlam van Imaan.

Hoe zou het komen dat wanneer Umar bin Al-Khattaab de Koran tijdens het gebed reciteerde de hele menigte op zo'n manier ontroerd werd dat je de achterste rij kon horen snikken? Was de Koran die zij in hun bezit hadden anders dan de Koran die wij in ons bezit hebben? Hoe zou het komen dat Fatima Az-Zahra, de dochter van de profeet (sallalahoe aleihi wa salam), het vrouwelijke publiek aan het huilen bracht, elke keer dat zij over Allah sprak? Was Allah waar zij het over had anders dan Allah waar wij vandaag de dag over spreken? Waarom hebben de vaak herhaalde zinnen van poezie "Ya abidal Haramain" die geschreven zijn door Imam Abdullah bin Al-Mubarak het hart van de geleerde Fudail bin Ayyad doordrongen, en hebben zij zijn ogen bevochtigd, terwijl duizenden, misschien wel betere zinnen er niet in slagen om herdacht te worden? En waarom slagen de boeken van personen zoals Ibn Taymiya, Ibn Al-Qayim, Ibn Nuhaas, Syed Qutb, Abdullah Azzam etc. erin om vandaag de dag nog miljoenen mensen te inspireren en te motiveren in de wereld, terwijl er nog vele andere boeken zijn, die misschien door geleerden zijn geschreven die meer kennis hebben, en die nooit de boekenplanken verlaten?

Het antwoord ligt in de pijn die deze individuen ondergaan bij het spreken, schrijven of reciteren. Degene die pijn voelt in zijn hart, in zijn zenuwstelsel en in zijn bloed zal in staat zijn om het te injecteren met dezelfde passievolle emotie, doormiddel van zijn woorden rechtstreeks in het hart van de ander. De auteur en redenaar die geen pijn of beproeving, en geen tegenslag of moeilijkheid heeft ondergaan in zijn leven zal hoop op hoop goedkope, lege en levenloze woorden produceren. Dat is omdat hun woorden in een dood hart zijn geboren, die een leven van luxe en comfort is gewent. Dat is zo omdat hun woorden voortkomen uit hun pennen of hun monden, en niet uit hun gevoel en emotie. Al gebruiken zij de meest elegante woorden, de realiteit is dat hun harten en lichamen niet de praktijk hebben meegemaakt. Daarom zijn de woorden van zulke auteurs en redenaren koud, zoals ijsblokken, en zij slagen er niet in om zelfs in het zachtste hart door te dringen.

Aan de andere kant heb je de ware gelovigen, zoals de metgezellen van de profeet (sallalahoe aleihi wa salam), dat Allah tevreden met hun allen mag zijn, en degenen die hun hebben opgevolgd tot aan de Dag des Oordeels. Zij hebben de pijn van honger, dorst, armoede, verstoting, verbanning van hun woonplaats, vervreemding van hun geliefden, ontzegging van alle materi�le gemakken, gevangenschap, marteling, lichamelijke en emotionele wonden en de dood van hunzelf en hun verwanten gevoeld. Dat is waarom het schijnende bakens zijn op het pad naar het Paradijs: "Dezen zijn het, die Allah juist heeft geleid; volgt daarom hun leiding." Al-An'am(6) vers90

Het ultieme gevoel van pijn, gevoel en emotie word verschaft door woorden van een individu die zijn leven heeft gegeven in navolging van zijn woorden, zoals word uitgelegd in het bekende citaat van Syed Qutb:"Inderdaad zullen onze woorden levenloos zijn, onvruchtbaar, verstoken van enige passie, totdat wij sterven vanwege deze woorden, waarop onze woorden plotsling tot leven zullen komen, en door zullen blijven leven tussen de harten die dood zijn, hun ook tot leven brengend.."

Jullie Zuster Fi Dien!!