Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,

Droge Woestijn:

Ogen droog als een woestijn, harten harder dan steen.
Veel gelach, weinig geween,
zeg mij, wat hebben wij met de selef gemeen?

Lang hebben de tranen voor Allah niet geduurd
Met liefde voor Doenya hebben wij hen verzuurd

Waardoor zure tranen over onze wangen begonnen te druipen
En onze gezichten niet in Noer, maar in het duister begonnen te
verzuipen

O Allah,waar ben ik toch beland,
is mijn hart een Hel, of een niemandsland?

Een hart dat zich gedeeltelijk in de liefde voor het hiernamaals
bevindt, En van het wereldlijke leven nog steeds een vriend

Heer, verlos mij van deze zure regen op mijn wang,
Geef mij liefde, en geef mij wat ik verlang!

Een zoetheid die waar te nemen is, in dit kleine hart,
Neen niet dat van niemandsland�geheel apart!

Een hart dat bonkt voor U, uit liefde en vrees,
Een stem door het lezen van de Koran, helemaal hees!

Ya rab ik ben bang�y rab ik heb pijn
Zeg mij Heer, zal ik ooit zo zijn?!

Het kan niet zijn dat wij in een Hel geloven
Helemaal van onder, en een Paradijs helemaal van boven

En dat wij vervolgens als marmotten slapen�
Ons niet voorbereidend, volledig zonder wapen!

Een wapen dat niets kost dan jouw slaap op te geven,
Dat er voor zorgt dat je op qyama niet zal moeten beven!

Wie is er dan toch, die mij hoort,
Ben ik dan raar, ben ik gestoord?

Jaren verlopen, dan is het gedaan
En voor De Waarheid, zullen wij dan staan!

Waar ben je geweest, waar was je vrees?!
Hier is je boek, Ik luister�LEES!

Dan beginnen wij stil aan te lezen
En beginnen wij meer dan ooit te vrezen

Te vrezen dat ik in het Paradijs, niet zal geraken
Maar Rab, Rab, ik heb nog een wapen!

Ooit zei ik: Ik geloof in jou alleen, en dat wist ik wel
Zodoende rab�naar 't Paradijs, niet naar de Hel?

Aaahin, had ik maar stof geweest!
Aaahin, had ik maar niet geweest!

Aaahin, o jij die dit leeeeeeeeest!!!
Aaaaaaahin, heb jij je Heer gevreesd?

Jullie Zuster Fi Dien!!

Geschreven door:  Sulaiman