Salaam wa 3alaikoem warahmatou Allah wabarakatoh

De doofstomme uitnodiger tot de Islam

Ik ben een jongeman van zevenendertig jaar, gehuwd en heb kinderen. Ik heb
mij schuldig gemaakt aan zowel grote als kleine zonden. Wat betreft het
gebed: dat verrichtte ik niet gezamenlijk, en dit verrichtte ik slechts
tijdens bijzondere gelegenheden om anderen daarmee tevreden te stellen. De
reden hiervan is de slechte gezelschap waarmee ik optrok: de meest
waardeloze mensen, waaronder waarzeggers. Het is dan ook niet vreemd dat de
shaytaan continu bij mij aanwezig was.

Marwan, mijn doofstomme zoon van zeven jaar oud genoot dankzij zijn moeder een godsdienstige opvoeding. Toen op een avond ik en Marwan thuis waren, was
ik aan het bedenken wat te gaan doen met mijn vrienden. Waar zouden wij die
avond naartoe gaan? Het was al na het avondgebed toen mijn zoon mij
probeerde duidelijk te maken dat ik het gebed moest gaan verrichten. Met
gebaren drukte hij zich vragend uit, alsof hij wilde zeggen: �Waarom, O
lieve vader, bidt u niet?� Hij richtte zijn hand vervolgens naar de hemel en
maakte mij duidelijk dat Allah mij ziet. Het kwam wel vaker voor dat mijn
zoontje mij zag terwijl ik zonden beging, maar dit keer stond ik perplex.
Mijn kleine zoontje begon voor mij te huilen.

Ik probeerde mijn zoontje naast mij te plaatsen, maar hij rende weg en na
een tijdje ging hij naar de wasbak om de woedoe' te verrichten, terwijl hij
nog niet helemaal wist hoe hij dit moest doen, want zijn moeder was hem dit
nog aan het leren. Mijn vrouw, die overigens de hele Koran uit het hoofd
kent, vermaande mij veelvuldig, maar helaas zonder enig resultaat. Mijn
zoontje kwam binnen en maakte mij duidelijk dat ik even moest wachten en
begon voor mij te bidden. Nadat hij klaar was met het gebed pakte hij de
Koran, plaatste dit voor zich en opende dit in ��n keer, zonder maar te
bladeren. Hij plaatste zijn vinger op het volgende vers in Soerat Mariam
(interpretatie van de betekenis):

�O mijn lieve vader, waarlijk, ik vrees dat een bestraffing van de
Barmhartige u zal treffen, dan zal u een helper van de shaytaan worden.�
(Soerat Mariam: 45)

Hierop barstte hij in tranen uit. Waarna wij samen voor een lange tijd
begonnen te huilen. Marwan stond op, veegde daarna de tranen uit mijn ogen,
begon mijn hoofd en hand te kussen en maakte mij duidelijk: �Verricht het
gebed, O mijn lieve vader, voordat u onder de groene zoden ligt en daar uw
verdiende bestraffing zult ondergaan.�

Bij Allah, ik verkeerde in doodsangst en in een toestand van shock. Haastig
deed ik alle lichten aan en mijn kleine zoontje volgde mij vol verbazing
terwijl ik alle kamers in en uit liep. Hij maakte mij duidelijk: �Laat die
lichten toch en laten we naar de grote moskee gaan.� Hiermee bedoelde hij de
Heilige moskee van de Profeet (vrede zij met hem). Ik zei: �Nee, we gaan wel
naar de moskee bij ons in de buurt.� Marwan weigerde dit en wilde perse naar
de moskee van de Profeet (vrede zij met hem), dus besloot ik hem in weerwil
van mijn angst mee te nemen.

Geen moment wendde hij zijn blik van mij af en even later kwamen wij aan in
de �Rawdat us-Shariefah� waar het overvol was van de mensen. Op dat moment
was de tijd voor de oproep tot het Ishaa�-gebed aangebroken. Tijdens het
gebed begon de imam het volgende vers te reciteren (interpretatie van de
betekenis):

�O jullie die geloven, volgt niet de voetstappen van de shaytaan. En wie de
voetstappen van de shaytaan volgt: waarlijk, hij beveelt slechts de
gruweldaden en het verwerpelijke. En als de Gunst van Allah er voor jullie
niet geweest was en zijn Barmhartigheid, dan zou niet ��n van jullie zich
ooit reinigen. Maar Allah reinigt wie Hij wil. En Allah is Alhorend en
Alwetend.�
(Soerat an-Noer: 21)

Ik kon mij zelf niet beheersen vanwege al mijn tranen en Marwan die naast
mij stond raakte hierdoor ge�motioneerd. Noch tijdens het gebed stond Marwan
op en haalde een doekje uit zijn zak waarmee hij mijn tranen begon te vegen.
Ook na het gebed kon ik niet ophouden met huilen en was Marwan bezig mijn
tranen aan het vegen. Wij bleven voor een lange periode in deze toestand,
totdat mijn zoon mij duidelijk maakte: �Genoeg vader, wees niet bang.�
Vanwege mijn vele gehuil had ik hem bang gemaakt.

We keerden terug naar huis en ik realiseerde mij dat deze nacht de beste
nacht was die mij was overkomen. Ik was als nieuwgeboren. Eenmaal thuis
aangekomen begonnen mijn vrouw en kinderen allen te huilen, terwijl ze nog
niet eens wisten wat er was gebeurd. Marwan vertelde op zijn manier: �Mijn
vader heeft in de Heilige moskee gebeden.� Toen mijn vrouw dit hoorde was
zij erg tevreden want dit blijde nieuws kwam mede door de goede opvoeding
van Marwan. Ik vroeg haar: �Bij Allah, zeg me, heb jij hem opgedragen om de
Koran te openen op dat vers? En tot drie maal toe zweerde dat zij dit niet
had gedaan.� Ze zei: �Wees Allah dankbaar voor de leiding die Hij jou heeft
geschonken.�

Dit was de beste nacht uit mijn leven en nu, Allah zij dank, mis ik geen
enkele gezamenlijke gebed meer in de moskee en ik heb al mijn slechte
vrienden de rug toegekeerd. Ik kan werkelijk zeggen dat ik de zoetheid van
het geloof heb geproefd. Als je me zou kunnen zien, zou je dit van mijn
gezicht kunnen aflezen. Mijn leven is nu vervuld van geluk, liefde en
wederzijds begrip tussen mij en mijn vrouw, kinderen en in het bijzonder
mijn lieve doofstomme zoon Marwan waar ik zoveel van houd. Waarom niet,
terwijl hij, na Allah, degene was die mij heeft geleid.

Uit het boek �al-cAa�idoena il-Allah� van
Sheich cAa�idh al-Qarniy

Subhana Allah ,Ina Allah jahdie man jaschaa.

Moge allah ons leiden op zijn pad, Allahoema amien

salaam oe 3alaikoem

JA tis echt prachtig mascha allah

Zo zie je maar weer dat Allah leid wij HIJ wil