Verhaal: Fatimah's (Radiallaho anha) Tasbih

Ali (Radiallaho anho) zei eens aan een van zijn leerlingen:

"Zal ik je het verhaal vertellen van Fatimah(Radiallaho anha), de dierbaarste en geliefdste dochter van de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasallam)?"

Toen de leerlingen bevestigend antwoordden, zei hij:

"Fatimah (Radiallaho anha) was gewoon het graan zelf te malen, waardoor ze likdoorns in haar handen kreeg. Ze haalde water in een lederen zak voor het huishouden, ten gevolge waarvan ze littekens op haar borst kreeg. Ze maakte haar huis zelf schoon, waardoor haar kleren vuil werden. Eens werden enkele oorlogsgevangenen naar Medina gebracht. Ik zei tot haar: "Ga naar de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) en vraag hem voor een assistent die jou kan helpen in de huishouding." Ze ging naar hem, maar er waren veel mensen om hem heen. Daar zij zeer bescheiden was, had zij de moed niet de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) in tegenwoordigheid van al die andere mensen het bewuste verzoek te doen. De volgende dag kwam de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) thuis bij ons en zei: "Fatimah, wat deed je gisteren bij me?" Ze werd verlegen en bleef stil. Ik zei:"O,Profeet van Allah! Fatimah heeft eelt op haar beide handen en borst gekregen, als gevolg van het malen en het dragen van water. Ze is constant bezig het huis schoon te maken waardoor haar kleren vuil blijven. Ik vertelde haar over de krijgsgevangenen en adviseerde haar naar u te gaan en te verzoeken om een bediende." Het is verder overgeleverd dat Fatimah ook een verzoek deed: "Ali en ik hebben alleen maar ��n stuk beddengoed en dat is van de huid van een geit. Wij gebruiken het in de ochtend om de kameel te voederen." De Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) zei:"Fatimah! Wees geduldig. De Profeet Mozes (Alayhi s-Salaam) en zijn vrouw hadden alleen maar ��n beddengoed, die nog erbij de mantel van Mozes was. Vrees Allah, verwerf 'Taqwa' en blijf je plichten aan Allah vervullen en je huishoudelijke taken verrichten. Als je naar bed gaat, reciteer 'Subhanallah' 33 keren, 'Alhamdolillah' 33 keren en 'Allaho akbar' 34 keren. Je zal hier meer hulp uit putten dan uit een assistente." Fatimah (Radiallaho anha) zei: "Ik ben gelukkig met waar Allah en Zijn Profeet (Salallaho alaihi wasallam) tevreden mee zouden zijn."

Moraal:

Kijk, dit is het leven van de dochter van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam). In gematigde rijke families van onze tijd, vinden de vrouwen het beneden hun waardigheid om huishoudelijk werk te verrichten. Zij hebben 'bijstand' nodig in elk en ieder ding, zelfs in hun badkamer! Wat een verschil.

In deze Hadith is de voorgeschreven Dhikr bestemd v��r het slapengaan. In een ander Hadith heeft de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) Fatimah geadviseerd na elke Salaat te reciteren: 'Subhanallah' 33 keren, 'Alhamdolillah' 33 keren, 'Allaho akbar' 33 keren en'La ilaha illal laho wahdahu la  sharikalahu lahul-mulku walahul hamdu wahuwa ala kulli shay in Qadir' ��n keer.

Asalaam Aleikum Wa Rahmatulahi Wa Barakatuhu,

Heel erg mooi verhaal. Zo zie je maar weer hoe belangrijk geduld is in het leven en hoe dichtbij de hulp van ALLAH Subhana Wa Ta'ala is.

Asalaam Aleikum.

Verhaal: Het lijden van Abu Bakr voor de Islam.

In den beginne moesten degenen die zich tot de Islam hadden bekeerd zoveel als mogelijk hun geloof geheim houden. Daar de Moslims voortdurend vervolgd werden door de Quraysh, adviseerde zelfs de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasallam) alle nieuwe bekeerlingen de Islam heimelijk te praktiseren, zodat zij niet hoefden te lijden van de Quraysh. Toen het aantal Moslims evenwel 39 werd, deed Abu Bakr (Radhiallaho anho) een voorstel om de Islam openlijk te prediken en te praktiseren. De Profeet(Salallaho alaihi wasallam) stemde niet toe, maar toen Abu Bakr (Radhiallaho anho) volhield, gaf hij zijn toestemming en zo gingen zij allen naar de Haram voor Tabligh. Abu Bakr (Radhiallaho anho) begon te spreken en de Khutba die door hem gegeven werd, was de eerste die ooit geleverd werd in de annalen van de Islam. Hamzah (Radhiallaho anho), de oom van de Heilige Profeet(Salallaho alaihe wasallam) als ook de leider van de Martelaren, bekeerden, zich op diezelfde dag tot de Islam, terwijl Umar (Radhiallaho anho) op de derde dag van deze toespraak in de schoot van de Islam kwam. Nauwelijks begon Abu Bakr (Radhiallaho anho) te spreken of de afgodendienaren en ongelovigen van de Quraysh vielen de Moslims van alle kanten aan. Ondanks het feit dat hij als de nobelste en meest respectabele van alle mensen in Mekka beschouwd werd, werd Abu Bakr (Radhiallaho anho) zodanig afgetakeld dat zijn neus en oren en zijn gehele gezicht met bloed besmeurd werden. Hij werd geschopt, getrapt en ruw en wreed behandeld. Hij raakte buiten bewustzijn en bleef halfdood liggen; niemand dacht dat hij ooit deze brute en woeste aanval zou kunnen overleven. De Banu-Teem, de mensen van zijn stam, kwamen en droegen hem naar zijn huis. Zij maakten ook in de Haram bekend dat als Abu Bakr (Radhiallaho anho) zou bezwijken aan zijn letsels, zij als vergelding het leven van Utbah-bin-Rabiah zouden nemen, die het actiefste was. Abu Bakr (Radhiallaho anho) bleef de gehele dag bewusteloos. De mensen om hem heen noemden zijn naam keer op keer om te weten of hij bij bewustzijn kwam, maar hij sprak niet. Laat in de avond, opende hij zijn ogen en kwam hij langzaam weer bij bewustzijn. Zo gauw hij in staat was te spreken, vroeg hij:

"Hoe is het met de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam)?"

De mensen waren zeer teleurgesteld in hem en zeiden:

"Hoe komt het dat hij, ondanks al deze ellende en na feitelijk de gehele dag tussen leven en dood te hebben gezweefd - door toedoen van de Profeet (Salallaho alaihe wasallam) - over niets anders spreekt, dan over de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam)."

Zij lieten Abu Bakr (Radhiallaho anho) achter, met grote wrevel voor zijn toewijding voor de Heilige Profeet (Saiallaho alaihi wasallam), terwijl ze tevreden waren dat hij buiten gevaar was. Ze adviseerden Umm Khair, zijn moeder, om hem wat eten te geven. Maar Abu Bakr (Radhiallaho anho) had geen aandacht voor zijn voedsel en stelde zijn moeder onophoudelijk en ongeduldig keer op keer dezelfde vraag:

"Hoe is het met de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasallam)?"

Toen ze liet doorschemeren dat zij onbekend was over de toestand van de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasalIam) verzocht Abu Bakr (Radhiallaho anho) haar dringend om naar Umm Jamil te gaan (de zuster van Umar) en haar het laatste nieuws over de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) te vragen. De moeder kon het verzoek van haar zoon in deze meelijwekkende toestand niet weigeren, en haastte zich naar Umm Jamil's huis om te informeren naar het welzijn van de Heilige Profeet Muhammad (sallalaho alaihi wasallam). Nel als de andere Moslims uit die tijd, hield Umm Jamil haar geloof ook geheim. Daarom deed ze alsof ze niets wist over de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) door te zeggen:

"Wie is Muhammad en wie is Abu Bakr? Waarom zou ik iets over hun weten? Ik ben, evenwel, bedroefd te vernemen over de toestand van je zoon. Als u wilt, kan ik met u meegaan om hem te zien."

Umm Khair stemde toe en beiden gingen naar Abu Bakr (Radhiallaho anho). Bij het zien van Abu Bakr (Radhiallaho anho) in die miserabele toestand, kon Umm Jamil zich niet beheersen. Ze begon te huilen en zei:

"Wee voor de schurken wat ze iemand als Abu Bakr (Radhiallaho anho) aangedaan hebben. Moge Allah hun straffen voor dit wangedrag."

Zonder te letten op wat Umm Jamil zei, had Abu Bakr (Radhiallaho anho) steeds weer dezelfde woorden op zijn lippen, nl.:

"Hoe is het met de Heilige Profeet (Salallaho alaihe wasallam)?"

Umm Jamil wees naar Umm Khair en vroeg:

"Is het veilig iets in haar bijzijn te zeggen?"

Abu Bakr: "Maak je geen zorgen over haar. Zeg me vlug hoe de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) het maakt?"

Umm Jamil: "Hij maakt het vrij goed."

Abu Bakr: "Waar is hij op dit moment?"

Umm Jamil: "Hij is bij Arqam."

Abu Bakr: "Bij Allah! Ik zal niets eten voordat ik hem gezien heb."

Umm Khair maakte zich zorgen over de voeding van haar zoon, omdat zij wist dat als Abu Bakr (Radhiallaho anho) eenmaal bij Allah had gezworen hij deze eed niet zou verbreken, en onder geen enkele omstandigheid zou eten. Daarom stemde zij toe om hem bij Arqam te brengen.

Ze wachtte totdat er geen drukte meer was op straat en zij in staat was hem onopgemerkt naar Arqam te brengen. Daar aangekomen ontmoette Abu Bakr (Radhiallaho anho) de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) klemde zich vast aan hem en huilde overvloedig. De Heilige Profeet (Salallaho alaihe wasallam) deed hetzelfde en alle Moslims die daar aanwezig waren, begonnen ook bitter te huilen over de toestand van Abu Bakr (Radhialliaho anho). Abu Bakr (Radhiallaho anho) introduceerde toen zijn moeder aan de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam), en zei:

"Zij is mijn moeder, 0, Profeet van Allah! Bid voor haar en beweeg haar de Islam te accepteren."

De Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) bad eerst voor haar en daarna preekte hij voor haar. Zij bekeerde zich toen ter plekke tot de Islam.

Moraal:

Vele mensen gaan er prat op dat zij minnaars zijn terwijl zij gemak en comfort kennen. Dat was vroeger zo en ook nu nog steeds. De ware minnaar is pas degene die in tijden van ellende, beproeving en opsluiting en marteling in staat is zijn liefde te tonen. Liefde was een grote dynamische kracht in de levensloop van de Sahabah. Door deze kracht negeerden zij hun kwellingen en kenden zij geen vrees voor de dood. 

Verhaal: Zegeningen van Nafl (niet verplichte) gebeden

De Heilige Profeet (sallalaho alaihi wasallam) heeft gerapporteerd dat Allah (Subhanah wata�ala) gezegd heeft:

�Mijn toorn daalt neder op degene die kwaad in de zin heeft tegen Mijn vrienden. En alleen degenen worden gezegend met Mijn liefde die onvoorwaardelijk Fard (verplichte) bevelen uitvoeren. Een persoon blijft vooruitgaan in Mijn achting door Nafl, totdat Ik hem als Mijn geliefde kies. Ik wordt dan zijn oor waarmee hij luistert, zijn oog waarmee hij kijkt, zijn handen waarmee hij vasthoudt, zijn voeten waarmee hij loopt, m.a.w. zijn luisteren, kijken, grijpen en lopen zijn alle perfect volgens Mijn bevelen en hij zal er zelfs nooit van dromen om een van zijn lichaamsdelen tegen Mijn bevelen in te gebruiken.�

Moraal:

Degenen die na hun 5 Fard gebeden verricht te hebben, de gewoonte hebben om Nafl overvloedig te verrichten, zijn werkelijk gezegend. Moge Allah mij en mijn vrienden de kracht geven deze zegening te verdienen.

Verhaal: De dood van Musailmah en het bijeenbrengen van de Heilige Qur�an

Musailmah was een bedrieger die zichzelve een profeet noemde. Na het overlijden van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam), begonnen de mensen met een zwak geloof, vooral de dwalende Arabieren, de Islam de rug toe te keren en ze werden afvalligen. Musailmah maakte gebruik van de situatie en slaagde erin een groot aantal mensen te misleiden met valse profetie�n. Abu Bakr (Radhiallaho anho) besloot een einde hieraan te maken. Er werd een hevige strijd tegen Musailmah gevoerd. waarin de Moslims met de hulp van Allah triomfeerden, en Musailmah gedood werd. Een groot aantal van Sahabah, vele Huffaz (Moslims die de hele Qur�an letterlijk uit het hoofd hebben geleerd) inbegrepen, verloren daarbij helaas het leven. Na deze veldslag ging Umar (Radhiallaho anho) naar Abu Bakr (Radhiallaho anho) en zei:

"Vele Huffaz zijn in deze veldslag gedood. Ik ben bang dat wij vermoedelijk een goed deel van de Heilige Qur'an verliezen als wij nog een paar veldslagen vechten en nog een aantal Huffaz als bij deze veldslag, verliezen. Ik doe daarom een voorstel dat de Heilige Qu'ran verzameld wordt als een compleet boekwerk en vervolgens bewaard wordt."

Abu Bakr (Radhiallaho anho) zei:

"Hoe kan ik me wagen aan iets wat niet gedaan werd tijdens het leven van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam)?"

Maar Umar (Radhiallaho anho) drong echter zo sterk aan op dit punt dat Abu Bakr (Radhiallaho anho) het voorstel goedkeurde. Hij liet toen Zaid-bin-Thabit (Radhiallaho anho) bij hem komen en informeerde hem over het gesprek tussen hem en Umar (Radhiallaho anho) en zei toen:

"Je bent jong en intelligent. Iedereen beschouwt je als betrouwbaar. Bovendien werd je door de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) belast met het opschrijven van de Heilige Qur'an gedurende zijn leven. Ik verzoek je daarom om naar de mensen te gaan en de delen van de Qur'an die zij vastgelegd hadden, te verzamelen om het in een boekvorm te compileren."

Zaid (Radhiallaho anho) zei:

"Bij Allah, als Abu Bakr (Radhiallaho anho) mij gevraagd zou hebben om een berg te verplaatsen, zou het niet zo zwaar voor mij zijn als het compileren van de Heilige Qur'an. Hoe durven jullie beiden iets op je te nemen dat niet tijdens het leven van de Heilige Profeet(Salallaho alaihi wasallam) gedaan is?" Zij legden hun standpunt uit, tot Allah de waarheid duidelijk maakte en ik ook overtuigd raakte van het belang van deze taak. Ik begon toen naar de mensen te gaan en verzamelde de stukken uit de Qur'an van degenen die het opgeschreven hadden en van degenen die het uit het hoofd hadden geleerd, tot het laatste gedeelte binnen was."

Moraal:

Kijk naar de geest van de Sahabah met betrekking tot hun strikte volgzaamheid aan de Profeet Muhammad (Salallaho alaihi wasallam). Het verplaatsen van een berg was bij wijze van spreken niet zo moeilijk voor hun als het doen van iets wat zij de  Profeet(Salallaho alaihi wasallam) niet hadden zien doen. Allah gaf hun de eer de grote dienst aan de Islam te bewijzen door het compileren van de Heilige Qur'an, dat een basisboek van de Islam is. Zaid was zo precies en voorzichtig dat hij alleen die stukken accepteerde die geschreven waren tijdens het leven van de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) en nadat zij behoorlijk bekrachtigd waren door de recitatie van degenen die de Heilige Qur'an uit het hoofd kenden. Geen twijfel dat Zaid van deur tot deur moest gaan en van persoon tot persoon, maar Allah veroorzaakte, dankzij hun arbeid, dat elk woord dat door Hem geopenbaard was, verzameld en gecompileerd werd. Hij werd constant geassisteerd door Ubai-bin-Kaab (Radiallaho anho), van wie de Heilige Profeet (Salallaho alaihi wasallam) verklaard had dat hij een groot deskundige in Qur'anische kennis was. De Moslims van alle tijden zijn de Sahabah hoogst verschuldigd voor deze buitengewone prestaties.

Ameen Ya Rabbil Alameen!

Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,

Ik help je eventjes mee met het plaatsen

Van Mushrik tot Moejahied

Amr ibn al-Jamuh was in de jahiliyyah-tijd een van de leiders van Yathrib. Hij was het hoofd van de Banoe Salamah en stond bekend als hij een van de meest vrijgevenste en moedigste mensen van de stad.

Een van de voorrechten die de leiders van de stad genoten was dat ze een eigen afgodsbeeld in huis mochten hebben. Men hoopte, dat dit afgodsbeeld de leider in al zijn bezigheden zou zegenen. Hij werd geacht om het afgodsbeeld bij speciale gelegenheden offers te brengen en er in tijden van nood steun bij te zoeken. Het afgodsbeeld van Amr heette Manat. Hij had het van een kostbare houtsoort laten vervaardigen. Hij gaf het afgodsbeeld veel aandacht, tijd en geld bij de verzorging en sprenkelde er ook kostbare parfums over.

Amr was bijna zestig jaar, toen de eerste stralen van het islamitische licht in de huizen van Yathrib begonnen door te dringen. Huis na huis werd in het nieuwe geloof ingeleid, door Moes�ab ibn Oemayr, de eerste da�i (geloofsverkondiger), die voor de hidjra naar Yathrib was gestuurd. Door hem waren de drie zonen van Amr � Moeawwadh, Moeadh en Khallad � moslim geworden. Een van hun tijdgenoten was de beroemde Moeadh ibn Jabal. Amr�s vrouw, Hind, was net als haar drie zonen moslim geworden, maar Amr zelf wist hier niets van.

Hind zag dat steeds meer mensen in Yathrib tot de islam overgingen en geen enkele leider van de stad nog shirk bedreef, behalve haar man en een paar individuen. Ze hield erg veel van haar man en was trots op hem, maar ze was erg bezorgd dat hij als een kafir zou sterven en uiteindelijk in het hellevuur terecht zou komen.

In die tijd begin Amr zich steeds ongemakkelijker te voelen. Hij was bang dat zijn zonen de godsdienst van zijn voorvaderen op zouden geven en het onderricht van Moes�ab ibn Oemayr zouden volgen Deze had er in korte tijd voor gezorgd, dat vele mensen de afgoderij de rug toekeerden en de godsdienst van Mohammed(s.a.w.s) binnentraden.

Daarom zij Amr tegen zijn vrouw: "Wees voorzichtig en zorg ervoor, dat de kinderen niet met deze man (bedoelende op Moes�ab ibn Oemayr) in contact komen, voordat we een mening over hem gevormd hebben."

"Ik hoor en gehoorzaam," antwoordde zij. "Maar wil je niet van je zoon Moeadh horen, wat voor een relatie hij met die man heeft?"

"Wee over u! Heeft Moeadh zich zonder mijn medeweten van de godsdienst afgewend?"

De goede vrouw had medelijden met de oude man en zei: "Helemaal niet. Maar hij is bij een paar bijeenkomsten van de da�i geweest en heeft wat dingen, die hij onderwees uit het hoofd geleerd."

"Zeg hem dat hij hier moet komen," zei hij.

Toen Moeadh kwam, beval hij: "Laat me iets horen van wat deze man preekt."

Moeadh reciteerde de Fatiha (het openingsvers van de heilige Qor�aan):


"In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.
Alle lof zij Allah, de Heer der Werelden.
De Barmhartige, de Genadevolle. Meester van de Dag des Oordeels.
U alleen aanbidden wij en U alleen smeken wij om hulp. Leid ons op het rechte pad Het pad dergenen, aan wie Gij gunsten hebt geschonken � niet dat van hen, op wie toorn is nedergedaald, noch dat der dwalenden."
[Surah al-Fatiha]

"Wat is dit een perfecte bewoording en hoe mooi klinkt het," riep de vader uit. "Is alles zoals dit?"

"Jawel, vader. Wil je hem trouw zweren? Al je mensen hebben dat gedaan", drong Moeadh aan.

De oude man bleef een tijdje stil en zei toen: "Dat zal ik niet doen voor ik Manat hierover heb geraadpleegd en gehoord heb, wat hij zegt."

"Wat zou Manat kunnen zeggen, vader? Het is slechts een stuk hout. Het kan niet denken of spreken."

De oude man antwoordde scherp: "Ik heb je al gezegd, dat ik niets zonder hem doe."

Later op die dag ging Amr voor Manat staan. Het was een gewoonte van de afgodaanbidders om een oude vrouw achter het afgodsbeeld te plaatsen als ze ermee wilden spreken. De vrouw sprak dan namens het afgodsbeeld en verwoordde, zo meenden ze, wat de afgod haar influisterde. Amr stond met een diep ontzag voor het afgodsbeeld en prees hem uitbundig. Toen zei hij:

"O Manat, u weet beslist, dat er een propagandist uit Mekka hier bij ons is gekomen, die niemand dan u kwaad wenst te doen. Hij is hier alleen gekomen om onze aanbidding aan u een halt toe te roepen. Ik wil hem, ondanks de prachtige woorden, die ik van hem gehoord heb, geen trouw zweren. Maar ik ben hier gekomen om uw goede raad te ontvangen. Adviseer me dus alstublieft."

Manat gaf geen antwoord. Amr vervolgde:

"Misschien bent u boos. Maar tot nu toe heb ik u geen kwaad berokkend. Het hindert niet, ik zal u een paar dagen met rust laten, tot uw slechte bui voorbij is."

Amr�s zonen wisten hoe afhankelijk hun vader van Manat geworden was en dat hij in de loop der tijd bijna een verlengstuk ervan was geworden. Ze beseften echter dat de plaats, die het afgodsbeeld in hun vaders hart innam niet meer zo onwankelbaar was als tevoren. Ze moesten hem helpen om afstand van Manat te nemen. Zo moest zijn weg naar het geloof in Allah worden.

Op een nacht gingen de zonen van Amr samen met hun vriend Moeadh ibn Jabal naar Manat. Ze namen het afgodsbeeld van zijn plaats en gooiden het in een beerput van de Banoe Salamah. Ze keerden weer naar huis terug zonder dat iemand wist, wat zij gedaan hadden. Toen Amr de volgende ochtend wakker werd, ging hij met stille eerbied naar het afgodsbeeld om het respectvol te begroeten, maar hij kon het niet vinden.

"Wee over u allen," riep hij. "Wie heeft afgelopen nacht onze god aangevallen?"

Niemand gaf antwoord. Hij ging, kokend van woede de daders van dit misdrijf bedreigend, op zoek naar het afgodsbeeld. Uiteindelijk vond hij het ondersteboven in de beerput. Hij waste en parfumeerde het en zette het op zijn gewone plaats terug en zei:

"Ik zal er wel achterkomen, wie u dit heeft aangedaan en ik zal hem vernederen."

De volgende nacht deden de jongens hetzelfde met het afgodsbeeld. De oude man vond het, waste en parfumeerde het zoals hij de dag daarvoor had gedaan en zette het terug op zijn vaste plaats. Dit gebeurde verschillende malen tot Amr op een nacht een zwaard om de nek van het afgodsbeeld bond en zei:

"O Manat, ik weet niet wie u dit aandoet. Maar als u maar een beetje positieve kracht in u hebt, verdedig u dan tegen dit kwaad. Hier heb ik een zwaard voor u."

De jongeren wachtten tot Amr diep in slaap was. Ze namen het zwaard van de nek van het afgodsbeeld en gooiden het beeld in de beerput. Amr vond het afgodsbeeld met zijn gezicht naar beneden in de beerput terug, terwijl het zwaard nergens te vinden was. Uiteindelijk was hij overtuigd, dat het afgodsbeeld geen macht had en het niet verdiende om aanbeden te worden. Toen duurde het niet meer lang voordat hij moslim werd.

Amr proefde al gauw de zoetheid van de iman oftewel het geloof, in de Enige Ware God. Maar tegelijkertijd. Voelde hij diepe pijn en woedde bij zichzelf als hij aan al die tijd terugdacht, wat hij met shirk had doorgebracht. Hij had de nieuwe godsdienst volledig geaccepteerd en plaatste zichzelf, zijn welvaart en zijn kinderen in dienst van Allah en Zijn Profeet .

De diepte van zijn geloof kwam in de Slag van Uhud tot uiting. Amr zag zijn drie zonen zich voor het gevecht klaar maken. Hij keek naar de drie vastbesloten jonge mannen, die vol vuur waren om het martelaarschap, het succes en de tevredenheid van Allah te verkrijgen. Dit had grote invloed op hem en hij besloot met hen op jihad mee te gaan en onder de vlag van de Boodschapper van Allah te strijden. De jongens waren het er helemaal niet mee eens, dat hun vader dit besluit zou uitvoeren. Hij was al behoorlijk oud en erg zwak.

"Vader," zeiden zij, "het is zeker dat Allah jou excuseert. Waarom zadel je jezelf dan nog met deze last op?"

De oude man werd erg kwaad en liep regelrecht naar de Profeet om over zijn zoons te klagen:

"O Rasoeloellah! Mijn zoons willen mij van de bron van goedheid weghouden en beweren dat ik te oud en te afgeleefd ben. Bij Allah, ik verlang om op deze manier het paradijs te verkrijgen ook al ben ik oud en zwak."

"Laat hem maar," zei de Profeet tegen de zoons. "Misschien zal Allah, de Almachtige en de grote hem het martelaarschap belonen."

Spoedig was het tijd om naar het slagveld te gaan. Amr nam afscheid van zijn vrouw en ging samen met mijn drie zonen en een groot deel van zijn stam, de Banoe Salamah, op weg.

"O Heer, geef mij het martelaarschap en stuur me niet uit �t veld geslagen terug naar mijn familie." Hij keek naar de richting van Medina en al wijzend ernaar bad hij: "O Allah laat me nooit me daar nooit meer terug keren, laat me hier sterven als shahied"

Op het hevigst van de strijd was Amr in de voorste linies te zien, springend op zijn goede been (het andere was gedeeltelijk verlamd) en roepend:

"Ik verlang naar het paradijs, ik verlang naar het paradijs."

Zijn zoon Khallad bleef dicht bij hem en beiden vochten moedig om de Profeet te verdedigen terwijl veel van de andere moslims op jacht naar buit gingen. Vader en zoon vielen op het slagveld en stierven kort na elkaar. Na het slagveld probeerde een paar sahabah Amr met een ezel terug te brengen naar Medina om hem daar te begraven, maar de ezel deed geen stap richting Medina. Immers Amr smeekte Allah om nooit meer terug te keren naar Medina. Hij hield zich aan de belofte met Allah en Allah hield Zich aan Zijn belofte. Waarna de Profeet beviel om de slachtoffers ter plekke te begraven.

Nadat de moslims terug te waren in Medina, gingen een paar vrienden van Amr naar zijn vrouw vertelde haar het slecht nieuws over haar man. Maar zij antwoordde: "wat is er gebeurd met de Boodschapper van Allah?" Waarop de vrienden verbaasde zeiden: "je zoon Khallad is ook gestorven." "Wat is er gebeurd met de Profeet ?" antwoordde ze weer. Waarop de mannen zeiden: "Met de Profeet gaat alles goed." "Alhamdoellilah," zei ze, "Al het ongeluk is daarmee dan verwenen."

Jullie Zuster Fi Dien!!

Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,

Heel goed nieuws voor de liefhebber: Jiyuu is terug. Hij is 24-uur te volgen op Twitter. Via de pc of het mobieltje.

www.twitter.com/IamJiyuu

snel account maken dus en followen! Misschien met meer verhalen of andere dingen, wie tweet?